Hoe oud was jij toen jij jouw partner ontmoette?

SpeculaasCheesecake dinsdag 15 augustus 2023 om 22:14

Beste lezers,

Overal zie ik het: vrienden die gaan samenwonen, trouwen of zelfs al aan kinderen beginnen. Ook allemaal 'kennissen' die ik op Social Media volg. Allemaal leeftijdsgenoten. Ik ben 25 jaar en loop gevoelsmatig achter op alle anderen.
Ik probeer datingapps zoals Tinder, Breeze en Bumble, maar ik merk dat er erg weinig succes uit te halen valt bij mij (op dit moment).
Nu vraag ik mij af: hoe oud was jij toen jij je huidige parter ontmoette?

noglangnietjarig woensdag 16 augustus 2023 om 10:53

Pimpelmeesje87 schreef: ↑
16-08-2023 01:59
Ja ik wilde kinderen maar hij ineens niet meer. En toen realiseerde ik me dat ik ze graag wilde maar niet met hem.

Even off topic; zo gaat het nu zwanger/twijfel-nu-aan-ivf-beginnen-of- ... #p34871309

Ah vandaar, Pimpelmeesje, ik zal later op de dag even je topic lezen.

Zo heb ik er ook een keer ingestaan, ik dacht dat ik zwanger was want ik was volgens mij vet over tijd.

Gelukkig was dat niet zo, want toen kwam het besef dat ik ze niet met hem wilde, mocht ik ze ooit willen.

Gisselle woensdag 16 augustus 2023 om 10:54

lollypopje schreef: ↑
16-08-2023 08:00
Al ben ik nu soms wel bang dat mijn kans verkeken is. Niet vanwege mijn leeftijd, maar door mijn long covid. Al ruim twee jaar ziek en de kans op volledig herstel is klein. Sinds ik ziek ben heb ik al amper energie om visite te ontvangen, laat staan om te daten. Nieuwe mensen ontmoeten gebeurd dus ook niet.

Nee jouw kans is niet verkeken! al geloof ik wel dat het minder makkelijk voor je is, je wereld wordt een stuk kleiner bij ziekte. Je weet maar nooit waar je je potentiële lief gaat ontmoeten.

Ik had vroeger een vriendin die haar man in het ziekenhuis heeft ontmoet

Ze is met hem getrouwd en kregen 2 kinderen.

Ik heb zelf 2 mannen ontmoet in het openbaar vervoer. 1 keer in de trein naar Amsterdam, leuk gesprek mee gehad en hij vroeg me op date, heb met hem een jarenlange relatie gehad. En later nog eens op bezoek bij een vriendin in Servië, een man in een overvolle bus ontmoet, hij vroeg of hij me de stad mocht laten zien of zoiets. Mijn vriendin, kende hem toevallig en zei dat het een prima vent was die ik gerust kon bellen om mee af te spreken. Hele leuke vakantieliefde mee beleefd, nu nog steeds contact mee.

Lodelie woensdag 16 augustus 2023 om 10:55

38 jaar toen ik mijn huidige partner ontmoette en hij 45 jaar.

Daarvoor heb ik mijn ex leren kennen toen ik 16 jaar was, op mijn 19e een relatie gekregen en 13 jaar samen geweest.

noglangnietjarig woensdag 16 augustus 2023 om 10:55

lollypopje schreef: ↑
16-08-2023 08:00
Midden 30 en nog nooit een serieuze relatie gehad. Nu heb ik geen kinderwens, dus heb ik er ook geen haast gevoel bij.

Al ben ik nu soms wel bang dat mijn kans verkeken is. Niet vanwege mijn leeftijd, maar door mijn long covid. Al ruim twee jaar ziek en de kans op volledig herstel is klein. Sinds ik ziek ben heb ik al amper energie om visite te ontvangen, laat staan om te daten. Nieuwe mensen ontmoeten gebeurd dus ook niet.

Maar midden 20 en gezond, echt TO nog tijd en kans zag

Lollypopje

Ik ken jouw verhaal, maar ik wilde je even heel veel sterkte en beterschap

wensen.

Ugli woensdag 16 augustus 2023 om 11:02

Ik ben nu 31 en heb sinds 2 maanden een relatie.

Ik snap je gevoel van achterlopen. Als twintiger voelde ik dat ook al, alleen tegelijkertijd wilde ik niet al opgesloten worden in een relatie. Je kent het wel, van die mensen die vanaf piepjong samen zijn en daardoor een soort Siamese tweeling zijn geworden die niks zonder elkaar kunnen, dat leek me echt niks. Ik wilde eerst op eigen pootjes leren staan en mezelf ontwikkelen toen ik op mijn 25e uit huis ging. Mijn toenmalige vriend wilde niks liever dan meteen samenwonen en ik dacht alleen maar néééééé! en heb het toen uitgemaakt.

Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, ondanks het achterloopgevoel. Ik zie nu bij mensen die meteen aan elkaar vastgroeiden op die leeftijd waarbij relaties uit gingen, en toen bleken ze zichzelf niet te kunnen vermaken en geen idee te hebben wie ze nou eigenlijk zélf zijn zonder partner. Die vielen in een diep gat. Ik heb nooit problemen gehad met relaties die uit gingen (mijn langste was 6 maanden), ik pakte zo mijn eigen leventje weer op wat ik zelf al had opgebouwd. Ik heb geen partner nodig om gelukkig te zijn en volgens mij is die insteek een goede. Ik heb het nu zelfs met mijn partner, die heeft vanaf zijn tienertijd 2 hele lange relaties gehad en geeft zelfs nu aan dat als wij elkaar een weekend niet zien hij eigenlijk gewoon niet weet wat hij moet. Vrede hebben met alleen zijn lijkt mij een goede eigenschap om te ontwikkelen zodat je partner een aanvulling wordt en geen kruk om op te leunen.

apiejapie woensdag 16 augustus 2023 om 11:10

Ugli schreef: ↑
16-08-2023 11:02
Ik ben nu 31 en heb sinds 2 maanden een relatie.

Ik snap je gevoel van achterlopen. Als twintiger voelde ik dat ook al, alleen tegelijkertijd wilde ik niet al opgesloten worden in een relatie. Je kent het wel, van die mensen die vanaf piepjong samen zijn en daardoor een soort Siamese tweeling zijn geworden die niks zonder elkaar kunnen, dat leek me echt niks. Ik wilde eerst op eigen pootjes leren staan en mezelf ontwikkelen toen ik op mijn 25e uit huis ging. Mijn toenmalige vriend wilde niks liever dan meteen samenwonen en ik dacht alleen maar néééééé! en heb het toen uitgemaakt.

Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, ondanks het achterloopgevoel. Ik zie nu bij mensen die meteen aan elkaar vastgroeiden op die leeftijd waarbij relaties uit gingen, en toen bleken ze zichzelf niet te kunnen vermaken en geen idee te hebben wie ze nou eigenlijk zélf zijn zonder partner. Die vielen in een diep gat. Ik heb nooit problemen gehad met relaties die uit gingen (mijn langste was 6 maanden), ik pakte zo mijn eigen leventje weer op wat ik zelf al had opgebouwd. Ik heb geen partner nodig om gelukkig te zijn en volgens mij is die insteek een goede. Ik heb het nu zelfs met mijn partner, die heeft vanaf zijn tienertijd 2 hele lange relaties gehad en geeft zelfs nu aan dat als wij elkaar een weekend niet zien hij eigenlijk gewoon niet weet wat hij moet. Vrede hebben met alleen zijn lijkt mij een goede eigenschap om te ontwikkelen zodat je partner een aanvulling wordt en geen kruk om op te leunen.

Ik denk dat wat jij omschrijft meer met karakter te maken heeft en met invulling van je leven, dan met een relatie op zich. Ik kan prima weken en zelfs maanden zonder mijn partner. Hij heeft werk gehad waarbij hij meer dan de helft van het jaar afwezig was. Ik ben daarin erg zelfstandig en mijn leven draait gewoon door. Ik weet dat ons lijntje er toch wel is, ook al zien we elkaar een tijdje niet. Tegenwoordig werk dichtbij huis waardoor hij veel thuis is. Maar gaat hij alleen op vakantie, of met één van de kinderen, dan is dat prima voor mij. Ik vermaak me toch wel.
Daarnaast doen we ook dingen samen. Met of zonder kinderen. Gelukkig oppas dichtbij, waardoor we veel quality time samen hebben. Denk dat als je weet dat het goed zit, echt met elkaar communiceert (en niet elke avond met je mobieltjes tegenover elkaar zit, of elke avond gezapig voor de tv hangt) en lol hebt samen, dat het ook prima kan door los van elkaar te zijn.

Ugli woensdag 16 augustus 2023 om 11:12

apiejapie schreef: ↑
16-08-2023 11:10
Ik denk dat wat jij omschrijft meer met karakter te maken heeft en met invulling van je leven, dan met een relatie op zich. Ik kan prima weken en zelfs maanden zonder mijn partner. Hij heeft werk gehad waarbij hij meer dan de helft van het jaar afwezig was. Ik ben daarin erg zelfstandig en mijn leven draait gewoon door. Ik weet dat ons lijntje er toch wel is, ook al zien we elkaar een tijdje niet. Tegenwoordig werk dichtbij huis waardoor hij veel thuis is. Maar gaat hij alleen op vakantie, of met één van de kinderen, dan is dat prima voor mij. Ik vermaak me toch wel.
Daarnaast doen we ook dingen samen. Met of zonder kinderen. Gelukkig oppas dichtbij, waardoor we veel quality time samen hebben. Denk dat als je weet dat het goed zit, echt met elkaar communiceert (en niet elke avond met je mobieltjes tegenover elkaar zit, of elke avond gezapig voor de tv hangt) en lol hebt samen, dat het ook prima kan door los van elkaar te zijn.

Hm...Zou dat het kunnen zijn, ja? Ik heb één ex gehad die écht níks kon alleen. Echt helemaal niks. Die had geen eigen hobbies, niks. Zat alleen op de bank te wachten tot ik thuis kwam als ik in mijn upje iets ging doen. Wilde mee met alles wat ik deed...Echt alles tot aan boodschappen aan toe moest samen. Bij hem was het echt karakter denk ik. En dat ging hartstikke uit, ik kon daar niet tegen haha. Alleen ik dacht bij bijvoorbeeld partner meer het verleden.

Mighty_Macaw woensdag 16 augustus 2023 om 11:15

Ik was 30. En de eerste van mijn vriendinnengroep, dus we waren allemaal "laat".
Wel wat vriendjes, maar niets langdurig.

Joppie woensdag 16 augustus 2023 om 11:22

Ik ken mijn man denk ik sinds ik een jaar of 8 was. Verkering gekregen met hem op mijn 16de. Met 19 jaar gaan samenwonen en op mijn 21ste getrouwd. Onze eerste kindje kwam toen ik 22 was.
Nu al 37 jaar samen.

In a world where you can be anything, be kind. Banksy

Lyja woensdag 16 augustus 2023 om 11:27

35 eerste ontmoeting
36 samenwonen
37 trouwen
38 kind

VeggieBurrito woensdag 16 augustus 2023 om 11:29

Ik was 29 toen ik mijn man leerde kennen. Nu 31 en zwanger van ons eerste kind. Hiervoor 5 jaar samengewoond met iemand anders, gaan samenwonen toen ik 24 was. Om mij heen zijn er zeker nog 5 stellen die begin of midden 20 waren toen ze gingen samenwonen, en waarbij rond de 30 de relatie uitging. Je veranderd op die leeftijd nog zo veel. Veel mensen groeien uit elkaar, of realiseren zich als ze ouder worden dat ze toch niet zo goed bij elkaar passen als ze dachten.

Anoniem_65fc39b29bca3 woensdag 16 augustus 2023 om 11:38

Ik heb op dit vlak overigens altijd voor gelopen op mijn vriendengroep/peer group. Eerste relatie was meteen ook de laatste. Ik trouwde ook veel eerder dan de rest.

Maar ben ik daardoor gelukkiger of juist minder gelukkig dan leeftijdgenoten uit mijn omgeving? Nah. Het maakt volgens mij bijzonder weinig uit. Als je je eigen weg volgt, is dat, denk ik, meestal beter voor je tevredenheid/geluk dan wanneer je een weg volgt die niet "passend" voelt. Maar voor de rest is gelukkigheid in mijn overtuiging vooral een kwestie van tevredenheid met wat je hebt, en geluk in de zin van toeval dat een beetje mee zit.

Ugli woensdag 16 augustus 2023 om 11:49

Oude_Man_2 schreef: ↑
16-08-2023 11:38
Ik heb op dit vlak overigens altijd voor gelopen op mijn vriendengroep/peer group. Eerste relatie was meteen ook de laatste. Ik trouwde ook veel eerder dan de rest.

Maar ben ik daardoor gelukkiger of juist minder gelukkig dan leeftijdgenoten uit mijn omgeving? Nah. Het maakt volgens mij bijzonder weinig uit. Als je je eigen weg volgt, is dat, denk ik, meestal beter voor je tevredenheid/geluk dan wanneer je een weg volgt die niet "passend" voelt. Maar voor de rest is gelukkigheid in mijn overtuiging vooral een kwestie van tevredenheid met wat je hebt, en geluk in de zin van toeval dat een beetje mee zit.

Dat is ook zo denk ik. Je kunt sowieso ook beter gelukkig alleen zijn dan ongelukkig vast zitten in een relatie.

lollypopje woensdag 16 augustus 2023 om 12:17

Gisselle schreef: ↑
16-08-2023 10:54
Nee jouw kans is niet verkeken! al geloof ik wel dat het minder makkelijk voor je is, je wereld wordt een stuk kleiner bij ziekte. Je weet maar nooit waar je je potentiële lief gaat ontmoeten.

Ik had vroeger een vriendin die haar man in het ziekenhuis heeft ontmoet Ze is met hem getrouwd en kregen 2 kinderen.

Ik heb zelf 2 mannen ontmoet in het openbaar vervoer. 1 keer in de trein naar Amsterdam, leuk gesprek mee gehad en hij vroeg me op date, heb met hem een jarenlange relatie gehad. En later nog eens op bezoek bij een vriendin in Servië, een man in een overvolle bus ontmoet, hij vroeg of hij me de stad mocht laten zien of zoiets. Mijn vriendin, kende hem toevallig en zei dat het een prima vent was die ik gerust kon bellen om mee af te spreken. Hele leuke vakantieliefde mee beleefd, nu nog steeds contact mee.

Ik kom niet eens in het ziekenhuis ook niet in het openbaar vervoer

En ik geloof best dat er een kans is, maar als ik zelfs in mijn beste periodes niet meer energie heb gehad dat 1x in de week max 2 uur visite en die moet ook nog gedeeld worden met familie en vrienden, dan wordt daten wel heel lastig.
Maar wie weet komt er nog een windermiddel en herstel ik ooit tot voorbij dat punt zonder weer tot nul terjg te vallen, dan is er zeker kans

I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times

apiejapie woensdag 16 augustus 2023 om 12:20

Oude_Man_2 schreef: ↑
16-08-2023 11:38
Ik heb op dit vlak overigens altijd voor gelopen op mijn vriendengroep/peer group. Eerste relatie was meteen ook de laatste. Ik trouwde ook veel eerder dan de rest.

Maar ben ik daardoor gelukkiger of juist minder gelukkig dan leeftijdgenoten uit mijn omgeving? Nah. Het maakt volgens mij bijzonder weinig uit. Als je je eigen weg volgt, is dat, denk ik, meestal beter voor je tevredenheid/geluk dan wanneer je een weg volgt die niet "passend" voelt. Maar voor de rest is gelukkigheid in mijn overtuiging vooral een kwestie van tevredenheid met wat je hebt, en geluk in de zin van toeval dat een beetje mee zit.

Mooi verwoord

coderood woensdag 16 augustus 2023 om 12:20

Ik was 15 toen ik hem obtmoette in onze vriendgroep. 36 toen we een relatie kregen.

apiejapie woensdag 16 augustus 2023 om 12:21

Ugli schreef: ↑
16-08-2023 11:12
Hm...Zou dat het kunnen zijn, ja? Ik heb één ex gehad die écht níks kon alleen. Echt helemaal niks. Die had geen eigen hobbies, niks. Zat alleen op de bank te wachten tot ik thuis kwam als ik in mijn upje iets ging doen. Wilde mee met alles wat ik deed...Echt alles tot aan boodschappen aan toe moest samen. Bij hem was het echt karakter denk ik. En dat ging hartstikke uit, ik kon daar niet tegen haha. Alleen ik dacht bij bijvoorbeeld partner meer het verleden.

Verschrikkelijk lijkt me dat, zo'n afhankelijke partner. Zou ik totaal onaantrekkelijk vinden.

lollypopje woensdag 16 augustus 2023 om 12:23

noglangnietjarig schreef: ↑
16-08-2023 10:55
Lollypopje

Ik ken jouw verhaal, maar ik wilde je even heel veel sterkte en beterschap wensen.

Dankjewel

Maar ik wilde dit topic verder ook niet kapen met mijn doemdenken, enkel aangeven dat vrijgezel zijn als je midden20 bent echt niet gek is.

Ik ken echt diverse mensen die nooit echt relaties hadden en in de 30 opeens iemand tegen kwamen toen was het meteen raak.

I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times

Bulbul woensdag 16 augustus 2023 om 12:28

Het probleem is dat je met midden twintig denkt dat je ontzettend volwassen bent. Als je tegen de 40 loopt kom je erachter dat dat niet het geval was.

Tenminste, zo ging het bij mij.

BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

dianaf woensdag 16 augustus 2023 om 12:41

Oude_Man_2 schreef: ↑
16-08-2023 11:38
Ik heb op dit vlak overigens altijd voor gelopen op mijn vriendengroep/peer group. Eerste relatie was meteen ook de laatste. Ik trouwde ook veel eerder dan de rest.

Maar ben ik daardoor gelukkiger of juist minder gelukkig dan leeftijdgenoten uit mijn omgeving? Nah. Het maakt volgens mij bijzonder weinig uit. Als je je eigen weg volgt, is dat, denk ik, meestal beter voor je tevredenheid/geluk dan wanneer je een weg volgt die niet "passend" voelt. Maar voor de rest is gelukkigheid in mijn overtuiging vooral een kwestie van tevredenheid met wat je hebt, en geluk in de zin van toeval dat een beetje mee zit.

Je eigen weg volgens is ook het belangrijkste en het fijnste. Wel jammer dat als je wel een bepaalde kant op wilt en het niet makkelijk gaat.
En ook al ben je vreselijk blij met je leven, dan kunnen er altijd momenten zijn dat je denkt... jammer/vervelend dat ik dat niet heb/doe.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

konwalia woensdag 16 augustus 2023 om 14:07

Tafelkleed schreef: ↑
16-08-2023 06:03
Waarom is 25 vroeg om samen te wonen?

Ik kreeg met 18 verkering, woonde met 20 samen, met 25 1e kind.
Nu nog samen ik ben 51

Vind ik hè. Ik was met 25 niet bezig met samenwonen of nadenken over een gezin, eerder met vrije tijd en me afvragen wat voor werk ik zou willen blijven doen. Gewoon zelfstandig worden, zorgeloos leven en jezelf ontwikkelen zonder rekening te hoeven houden met anderen, relatie aangaan, soms een beetje verliefd worden zonder dat je er meteen wat mee moet.

Straks denk je dat iets het helemaal is, en ga je midden 30 uit elkaar omdat je wensen en prioriteiten toch best wel wat verandering doormaken als "nieuwe" volwassene. En je komt erachter dat je eigenlijk iets anders wilt dan je je hele jonge leven dacht, of je partner is niet helemaal gebleven wie hij leek.

Maar ik denk wel dat sommige jongeren die ontwikkeling veel sneller doormaken dan anderen, en dat sommigen er dus al eerder klaar voor zijn. En dat het misschien iets is van de jongere millennials. Mijn ouders woonden ook al met 20 samen (zijn nu iets ouder dan jij bent).

GroenTuintje woensdag 16 augustus 2023 om 14:11

Ik woonde met 22/23 samen. En eerste kind 24.
Ik ben midden 30 overigens

Voor iedereen een groene tuin

Ugli woensdag 16 augustus 2023 om 14:13

konwalia schreef: ↑
16-08-2023 14:07
Vind ik hè. Ik was met 25 niet bezig met samenwonen of nadenken over een gezin, eerder met vrije tijd en me afvragen wat voor werk ik zou willen blijven doen. Gewoon zelfstandig worden, zorgeloos leven en jezelf ontwikkelen zonder rekening te hoeven houden met anderen, relatie aangaan, soms een beetje verliefd worden zonder dat je er meteen wat mee moet.

Straks denk je dat iets het helemaal is, en ga je midden 30 uit elkaar omdat je wensen en prioriteiten toch best wel wat verandering doormaken als "nieuwe" volwassene. En je komt erachter dat je eigenlijk iets anders wilt dan je je hele jonge leven dacht, of je partner is niet helemaal gebleven wie hij leek.

Maar ik denk wel dat sommige jongeren die ontwikkeling veel sneller doormaken dan anderen, en dat sommigen er dus al eerder klaar voor zijn. En dat het misschien iets is van de jongere millennials. Mijn ouders woonden ook al met 20 samen (zijn nu iets ouder dan jij bent).

Dat denk ik ook. Ik kende al typische moeke-types die nog niet eens 30 waren. Die zitten gewoon al veel verder in hun hoofd dan denk ik. Terwijl ik nog een halve feutus was toendertijd.

apiejapie woensdag 16 augustus 2023 om 14:16

Bulbul schreef: ↑
16-08-2023 12:28
Het probleem is dat je met midden twintig denkt dat je ontzettend volwassen bent. Als je tegen de 40 loopt kom je erachter dat dat niet het geval was.

Tenminste, zo ging het bij mij.

Moet je volwassenen zijn/je volwassenen voelen/gedragen om verliefd te zijn, is de vraag? Dat is het leuke van verliefdheid: het kent geen leeftijd. Heerlijk toch!

apiejapie woensdag 16 augustus 2023 om 14:25

konwalia schreef: ↑
16-08-2023 14:07
Vind ik hè. Ik was met 25 niet bezig met samenwonen of nadenken over een gezin, eerder met vrije tijd en me afvragen wat voor werk ik zou willen blijven doen. Gewoon zelfstandig worden, zorgeloos leven en jezelf ontwikkelen zonder rekening te hoeven houden met anderen, relatie aangaan, soms een beetje verliefd worden zonder dat je er meteen wat mee moet.

Straks denk je dat iets het helemaal is, en ga je midden 30 uit elkaar omdat je wensen en prioriteiten toch best wel wat verandering doormaken als "nieuwe" volwassene. En je komt erachter dat je eigenlijk iets anders wilt dan je je hele jonge leven dacht, of je partner is niet helemaal gebleven wie hij leek.

Maar ik denk wel dat sommige jongeren die ontwikkeling veel sneller doormaken dan anderen, en dat sommigen er dus al eerder klaar voor zijn. En dat het misschien iets is van de jongere millennials. Mijn ouders woonden ook al met 20 samen (zijn nu iets ouder dan jij bent).

Maar je doet het nu voorkomen alsof je je niet kunt ontwikkelen wanneer je een relatie hebt. Ik zie (en heb dat ook ervaren) dat het zo anders kan. Je kunt ook in een relatie zitten en naar het buitenland gaan/studie volgen/.... vul-maar-in. Waarom zou je dat alleen als vrijgezel kunnen? Erachter komen dat je iets anders in het leven wilt dan je partner kan op elk moment in je leven, dat is niet voorbehouden aan jonge mensen.

Actieve topics