Hoe pak ik dit aan?

Sinds twee maanden date ik met een ongelooflijk leuke man. We hebben uitgesproken naar elkaar verliefd te zijn.

Ik zit met het volgende, geen absurd wereldprobleem, maar wel iets wat ik niet uit mijn hoofd krijg en met hem moet bespreken, maar vind het spannend hoe dit aan te pakken.

De afgelopen twee weken hebben we elkaar niet gezien, wel gesproken via whatsapp en (beeld)bellen. We wonen niet bij elkaar in de buurt, want dingen lastig kan maken, maar vooralsnog zie ik er geen probleem in.

Ik merk dat het contact van zijn kant stukken minder is geworden en dat maakt me onzeker. Ik weet dat het druk is op zijn werk, er wat andere dingen spelen etc, maar het zit me niet lekker. Ik ben bang dat hij me minder leuk begint te vinden en dat het prille wat we hebben gaat eindigen.

Vanavond zie ik hem eindelijk weer en zijn we het hele weekend samen. Is het handig om het hier over te hebben?

Het contact was van hele avonden appen en bellen en de goedemorgen en slaap lekker-appjes veranderd naar amper contact waar het dan ook op mijn initiatief is. Ik merk dat ik zelf ook minder contact zoek hierdoor. Wil hem niet tot last zijn, uit zelfbescherming, misschien ook een soort van trots.

Wat er door mijn hoofd gaat (en oh, wat zou ik dat graag uit willen zetten)? Ik probeer me voor te houden dat hij het druk heeft, ook wel eens een serietje/sport wil kijken, een beetje strugglet met wat dingen. Maar aan de andere kant denk ik ook: we zijn verliefd! Dan wil je toch niets liever dan elkaar spreken? Het helpt niet mee dat ik een ontzettende zwart/witdenker ben, maar ik krijg het niet rond in mijn hoofd wat de reden zou kunnen zijn.
Speelt ook mee dat ik een jaar geleden scheidde van een man die me niet zag staan, geen rekening met me hield etc. Dus daar zit ook nog een stukje (al redelijk verwerkte) pijn. Al lijkt het me geen onfatsoenlijke "eis" als je dit wel krijgt van een partner.

Ik wil het dit weekend dus wel hierover hebben. Om voor mezelf de verwachtingen van elkaar helder te krijgen, want dat zorgt denk ik voor de grootste onrust in mijn hoofd.

Hoe pak ik dit gesprek handig aan zonder dat hij meteen met gierende banden weer vertrekt?