Relaties
alle pijlers
Hoe vaak ‘weg’ is gezond/normaal?
zaterdag 28 oktober 2023 om 04:24
Sinds de komst van onze jongste (inmiddels ruim 2) doet mijn man heel ingewikkeld over hobby’s en/of weggaan. Beide werken we fulltime, ikzelf voornamelijk thuis ivm schaarse opvangmogelijkheden. Mijn man heeft een leidinggevende functie en daarmee een zwaardere baan als ikzelf. Hij werkt ook meer uren. Ik vind dat ik het ook niet perse makkelijk heb, want ik combineer dus de kids met het huishouden en dus ook met mijn werk.
Ik sport erg graag. Voor de komst van onze jongste elke dag, maar inmiddels lukt dat niet meer en probeer ik drie keer in de week te gaan. Meestal lukt dit (helemaal) niet, omdat er met mijn man geen afspraken over te maken zijn. Het komt altijd slecht uit, er moet nog gewerkt worden, hij is net te moe, hij heeft ook de hele week nog niets voor zichzelf gedaan, etc. De laatste twee jaar heb ik verschillende dingen geprobeerd; van juist spontaan gaan (als het uit leek te komen), tot vaste afspraken, tot oppas regelen (‘zonde van het geld’), tot gaan wanneer alle kinderen slapen (heel laat of heeeeel vroeg). Elke keer is het een groot gevecht.
Ik merk dat ik het nodig heb als ontspanning en uitlaatklep. Ik vind het dus wel wat gezeur waard, maar inmiddels ben ik het ook vreselijk beu. Herkennen anderen dit? Hoe gaat dit bij jullie? Hoevaak weggaan is normaal? Hoe zou ik hier echt goede afspraken over kunnen maken? Mijn man zelf krijgt alle ruimte voor eigen afspraken.
Ik sport erg graag. Voor de komst van onze jongste elke dag, maar inmiddels lukt dat niet meer en probeer ik drie keer in de week te gaan. Meestal lukt dit (helemaal) niet, omdat er met mijn man geen afspraken over te maken zijn. Het komt altijd slecht uit, er moet nog gewerkt worden, hij is net te moe, hij heeft ook de hele week nog niets voor zichzelf gedaan, etc. De laatste twee jaar heb ik verschillende dingen geprobeerd; van juist spontaan gaan (als het uit leek te komen), tot vaste afspraken, tot oppas regelen (‘zonde van het geld’), tot gaan wanneer alle kinderen slapen (heel laat of heeeeel vroeg). Elke keer is het een groot gevecht.
Ik merk dat ik het nodig heb als ontspanning en uitlaatklep. Ik vind het dus wel wat gezeur waard, maar inmiddels ben ik het ook vreselijk beu. Herkennen anderen dit? Hoe gaat dit bij jullie? Hoevaak weggaan is normaal? Hoe zou ik hier echt goede afspraken over kunnen maken? Mijn man zelf krijgt alle ruimte voor eigen afspraken.
zaterdag 28 oktober 2023 om 09:26
Het klinkt alsof jij te zwaar belast bent, jij doet minimaal 2/3 van alles, werken en ook nog leeuwendeel zorg van de kinderen.
Het kan ook aan de avonden liggen. De avonden waren niet ons favoriete onderdeel van de zorg.
Man deed zonder morren vroeg opstaan, gezellig vond hij dat in het weekend, zwemles, sportclubje met de kinderen etc.
Samen avondeten vond ik eerlijk gezegd een soort corvee, niet om de kinderen maar vanwege trauma rond dat, en eentje at niet.
En de tijd tussen eten en naar bed waren we allebei ook geen fan van meestal.
Niet om iets maar man was dan moe, en ik was wel klaar met het repeterende gedrag wat mijn/ alle kinderen (?) de hele dag lieten zien, hoe schattig ook, en dat voorlezen enzo is leuk maar voor mij niet 7 dagen per week.
Dus ik deed dingen in de avond na bedtijd een hele periode, ik kon er wel mee leven want man was echt opgedraaid na het eten.
In ruil daarvoor deed hij een dag het naar bed brengen, voelde dan echt als een soort vakantie.
Daarbij verdeelden we ook dingen, het klinkt ook alsof jouw man alles in het complete gezelschap wil doen.
Dat werkt voor ons ook niet. We splitten heel vaak op.
Dus wellicht een eerlijk gesprek over wat hij wel wil en kan doen, wat je zwaar vindt, wie bepaalde rituelen verzint.
Mijn kind past ergens op waar de kinderen per dag 5 boekjes mogen uitzoeken om voor te lezen, dus dat duurt minimaal een uur per kind, naar bed brengen. Om maar een extreem voorbeeld te geven.
Als er veel van dat soort gewoontes zijn, kan dat ook als belasting aanvoelen na een drukke dag.
Of las je kinderen hebt die spoken s nachts of dat soort gedrag.
Het kan ook aan de avonden liggen. De avonden waren niet ons favoriete onderdeel van de zorg.
Man deed zonder morren vroeg opstaan, gezellig vond hij dat in het weekend, zwemles, sportclubje met de kinderen etc.
Samen avondeten vond ik eerlijk gezegd een soort corvee, niet om de kinderen maar vanwege trauma rond dat, en eentje at niet.
En de tijd tussen eten en naar bed waren we allebei ook geen fan van meestal.
Niet om iets maar man was dan moe, en ik was wel klaar met het repeterende gedrag wat mijn/ alle kinderen (?) de hele dag lieten zien, hoe schattig ook, en dat voorlezen enzo is leuk maar voor mij niet 7 dagen per week.
Dus ik deed dingen in de avond na bedtijd een hele periode, ik kon er wel mee leven want man was echt opgedraaid na het eten.
In ruil daarvoor deed hij een dag het naar bed brengen, voelde dan echt als een soort vakantie.
Daarbij verdeelden we ook dingen, het klinkt ook alsof jouw man alles in het complete gezelschap wil doen.
Dat werkt voor ons ook niet. We splitten heel vaak op.
Dus wellicht een eerlijk gesprek over wat hij wel wil en kan doen, wat je zwaar vindt, wie bepaalde rituelen verzint.
Mijn kind past ergens op waar de kinderen per dag 5 boekjes mogen uitzoeken om voor te lezen, dus dat duurt minimaal een uur per kind, naar bed brengen. Om maar een extreem voorbeeld te geven.
Als er veel van dat soort gewoontes zijn, kan dat ook als belasting aanvoelen na een drukke dag.
Of las je kinderen hebt die spoken s nachts of dat soort gedrag.
zaterdag 28 oktober 2023 om 09:30
Stond man dan wel achter deze zwangerschap en het weer van vooraf aan moeten beginnen?S-Groot schreef: ↑28-10-2023 08:52Wat is er veranderd voor man? Zit hij weer slechter in zijn vel sinds de jongste er is? En is het wel sinds de komst van de jongste of speelt dit gewoon al sinds de zwangerschap van de jongste? Want in je topic over je moeilijkheden tijdens die zwangerschap lees ik dat je man weinig betrokken was bij de medische (en als gevolg daarvan mentale) problemen die je toen had, je fysieke klachten niet serieus nam, weinig interesse toonde en maar vond dat jij - ondanks je flinke klachten - lekker alles met de twee kinderen op mocht lossen (school/opvang/clubjes halen/brengen etc). Je gaf toen als reden aan dat hij zo'n zware baan heeft en dat hij door zijn werk slechter in z'n vel zat.
Als je terugkijkt, heeft dat patroon zich dan gewoon voortgezet sindsdien?
Ik vind het heel zorgelijk en ontzettend scheef. Je man lijkt nauwelijks verantwoording te voelen/pakken voor de kinderen. En jij lijkt het allemaal maar heel normaal te vinden dat jij álles oppakt wat hij laat liggen. Want hij heeft een oh zo zware baan. Newsflash: hij hoeft niet meer dan ft te werken en hij hoeft niet per sé (nu) die zware baan te doen. Als het hem te zwaar is gaat ie lekker wat anders doen, kom op zeg, het zijn ook zijn kinderen hè? Je lijkt daarin niet voor jezelf op te willen komen omdat hij dan in de ankers gaat (mopperen, zeuren, 'ongezellig') en jij dat niet trekt. Daar moet je wat mee hoor.
Ik vind jouw man echt ongelofelijk egoïstisch. Je schrijft in je zwangerschapstopic dat het voor je zwangerschap heel anders was, maar ik vind dat moeilijk te geloven. Het komt over als iets dat in hem zit (en in jou om je te schikken, omdat ie anders zo moppert), dat hij en zijn werk voor alles gaat en hij het de normaalste zaak van de wereld vindt dat jij de rest oppakt, met je Onbelangrijke Baantje.
Hoe belangrijk vind jij de opvang trouwens? En je werk? En je welzijn? Want jij kunt natuurlijk je werk niet goed doen terwijl je ook een 2-jarige hebt rondlopen. Vind je het wel best, of zelfs fijn zo?
Sowieso moet je voor er überhaupt kinderen komen met elkaar afspreken wie wat gaat doen. Niet denken dat de man wel uit zichzelf verandert als het zover is
zaterdag 28 oktober 2023 om 09:38
Als jij én fulltime werkt en in die tijd ook voor de kids zorgt het je dus twee fulltime banen. Daarnaast klinkt het alsof je 3 kinderen hebt ipv 2. Jouw man mag alles doen wat hij wil en jij moet het maar oplossen. Ik zou hier voor passen. Tijd samen willen doorbrengen zou een zuiver motief zijn om de avondjes weg te beperken maar dit klinkt gewoon als pure gemakzucht. Want als jij weg bent moet hij immers aan de bak…..
zaterdag 28 oktober 2023 om 09:41
Ze schrijft dat ze heel vroeg en heel laat ook al geprobeerd heeft maar dat ze dan ook gedoe krijgt met haar man.Mousse28 schreef: ↑28-10-2023 08:41Naast dat er tussen jou en je man wat moet gebeuren, zou je ook kunnen kijken of je vroeg in de ochtend kan sporten. Ik sport in de ochtend van 6 tot 7 uur. Vier a vijf dagen per week. Ik vind het heerlijk dat het dan in de avond niet meer hoeft want dan veel risico dat er wat tussen komt.
zaterdag 28 oktober 2023 om 09:42
3x raden hoe dat bij TO gegaan is. Echt, wat doe je jezelf aan door kinderen te krijgen met zo’n figuur. Tenzij je het leuk vindt om gezinssloofje te spelen. Daar droog je toch ook helemaal van op joh, zo’n vent die leeft voor z’n werk en de kinderen als een soort blok aan z’n been ziet. Blegh.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:01
Arme TO. Full time werken en dan daarnaast voor kinderen zorgen en een huishouden runnen. En dan denken dat je man een zware baan heeft. Heel verdrietig.
Geen idee hoe je uit deze scheve situatie kan ontsnappen als je een man hebt die moe zijn een legitieme reden vindt om niet een uurtje voor zijn eigen kinderen te zorgen. Dan ben je wel behoorlijk ver van het gezinspadje als je het mij vraagt.
Geen idee hoe je uit deze scheve situatie kan ontsnappen als je een man hebt die moe zijn een legitieme reden vindt om niet een uurtje voor zijn eigen kinderen te zorgen. Dan ben je wel behoorlijk ver van het gezinspadje als je het mij vraagt.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:09
Ja, je hebt gelijk. Ik val er (zelf) vaak over dat ik 's avonds vaker de hort op ga en het avondritueel dan relatief meer op mijn partner neerkomt, maar ik heb inderdaad andere momenten waarop ik meer "belast" word.florence13 schreef: ↑28-10-2023 08:56man kan toch ook die kinderen naar school brengen? Ik begin om 7 met werk, dan moet ik dus eerder de deur uit, gaat prima
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:09
Maar eigenlijk komt het er dus op neer dat hij niet voor zijn kinderen wil zorgen? Terwijl jij ook fulltime werkt, de kinderen hebt (hoe werk je fulltime met beperkte opvang?!) en ook nog huishouden. Dit gaat niet om die paar uurtjes sporten van jou, maar de verdeling is sowieso enorm scheef als ik het zo lees. Te moe om een uurtje voor je eigen kinderen te zorgen vind ik echt geen excuus, elke ouder is weleens (of heel vaak) moe. Dat hij vindt dat hij daarin een keuze heeft is eigenlijk al gek. Jij zorgt toch ook voor de kinderen.
Maar hoe wij het doen:
Wij hebben onze agenda met elkaar gedeeld en kunnen ook iets in elkaars agenda zetten. Als man niks heeft staan plan ik iets voor mezelf en zet bij hem erin dat hij dus thuis is met kind. Andersom ook. Werkt voor ons perfect. Wij gunnen elkaar ook tijd voor jezelf en vrienden en hebben hier nooit gedoe over. We hebben beiden geen vaste sporten/afspraken dus wisselt erg per week. Maar we doen beiden regelmatig dingen voor onszelf, ook weleens weekendjes weg.
Maar hoe wij het doen:
Wij hebben onze agenda met elkaar gedeeld en kunnen ook iets in elkaars agenda zetten. Als man niks heeft staan plan ik iets voor mezelf en zet bij hem erin dat hij dus thuis is met kind. Andersom ook. Werkt voor ons perfect. Wij gunnen elkaar ook tijd voor jezelf en vrienden en hebben hier nooit gedoe over. We hebben beiden geen vaste sporten/afspraken dus wisselt erg per week. Maar we doen beiden regelmatig dingen voor onszelf, ook weleens weekendjes weg.
curlynan wijzigde dit bericht op 28-10-2023 10:15
31.15% gewijzigd
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:12
We hebben drie kinderen. Twee net pubers en een peuter. Die oudsten kunnen zich over het algemeen goed redden natuurlijk, maar die hebben wel hun puberproblemen. Ik vind dat ook wel veel werk eigenlijk.Honingbij_ schreef: ↑28-10-2023 08:30Overigens ervan uitgaande dat jullie huishouden en zorg verder wel delen? Ik vind het bijzonder dat jij een fulltime baan hebt waarbij je thuis kan werken en ondertussen zorg voor twee jonge kinderen kan dragen…?
De jongste gaat twee ochtenden naar de opvang. Een ochtend hebben we oppas thuis. Hij slaapt in de middag twee uur, dan kan ik ook wel veel doen. Vaak moet ik vroeg in de ochtend werken of in de avond.
Zelf denk ik ook dat het hoofdprobleem is dat hij mij niet serieus neemt, en zichzelf des te meer. Mijn werk niet en mijn behoeftes niet. Zelf vindt hij het voor de kinderen zorgen mega zwaar, maar vaak doet hij alsof het voor mij gewoon een leuk uitje is.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:15
Stond hij erachter nog opnieuw een kleintje te nemen? Met 2 pubers zit je tenslotte in een andere vrijere levensfase. Je zou van minder moedeloos worden.Chantal8587 schreef: ↑28-10-2023 10:12We hebben drie kinderen. Twee net pubers en een peuter. Die oudsten kunnen zich over het algemeen goed redden natuurlijk, maar die hebben wel hun puberproblemen. Ik vind dat ook wel veel werk eigenlijk.
De jongste gaat twee ochtenden naar de opvang. Een ochtend hebben we oppas thuis. Hij slaapt in de middag twee uur, dan kan ik ook wel veel doen. Vaak moet ik vroeg in de ochtend werken of in de avond.
Zelf denk ik ook dat het hoofdprobleem is dat hij mij niet serieus neemt, en zichzelf des te meer. Mijn werk niet en mijn behoeftes niet. Zelf vindt hij het voor de kinderen zorgen mega zwaar, maar vaak doet hij alsof het voor mij gewoon een leuk uitje is.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:15
Die baby is niet uit de lucht komen vallen en neem gewoon even aan dat kind echt van hem is. Als hij geen kind meer wilde, wat heeft hij gedaan om geen kind te maken?
Of is dat wederom altijd alleen de verantwoording van de vrouw?
En dit is eigenlijk ook heel treurig, hoezo moet je met mannen zulke gesprekken voeren? Dat hoeft niet met vrouwen?
Het seksisme druipt ervan af en ik denk niet eens expres, dit is hoe de maatschappij werkt en denkt en is gewoon treurig.
Jaja.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:23
Ik snap wel dat TO fulltime werkt, want als ze minder gaat werken is dat volgens hem vast 'haar keuze' en kan ze 'lekker niets doen terwijl hij heel hard werkt' en vindt hij dat TO nog steeds van alles moet blijven betalen etc.
Er ligt een veel groter probleem onder en door zijn nukkige houding denk ik niet dat je aan de keukentafel er met een gesprek uitkomt. Ik zou heel duidelijk maken dat je enkele sessies bij een relatietherapeut wil doen omdat dit niet meer houdbaar voor je is. En ik zou beginnen (misschien een beetje passief agressief, maar ja) met volgend weekend een paar uur weg plannen (bv lekker sporten en daarna lunchen) en hem thuis met de kinderen in z'n sop gaar laten koken. Neem die tijd voor jezelf. Overleggen heeft geen zin, dus pak het.
Er ligt een veel groter probleem onder en door zijn nukkige houding denk ik niet dat je aan de keukentafel er met een gesprek uitkomt. Ik zou heel duidelijk maken dat je enkele sessies bij een relatietherapeut wil doen omdat dit niet meer houdbaar voor je is. En ik zou beginnen (misschien een beetje passief agressief, maar ja) met volgend weekend een paar uur weg plannen (bv lekker sporten en daarna lunchen) en hem thuis met de kinderen in z'n sop gaar laten koken. Neem die tijd voor jezelf. Overleggen heeft geen zin, dus pak het.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:25
Chantal8587 schreef: ↑28-10-2023 10:12We hebben drie kinderen. Twee net pubers en een peuter. Die oudsten kunnen zich over het algemeen goed redden natuurlijk, maar die hebben wel hun puberproblemen. Ik vind dat ook wel veel werk eigenlijk.
De jongste gaat twee ochtenden naar de opvang. Een ochtend hebben we oppas thuis. Hij slaapt in de middag twee uur, dan kan ik ook wel veel doen. Vaak moet ik vroeg in de ochtend werken of in de avond.
Zelf denk ik ook dat het hoofdprobleem is dat hij mij niet serieus neemt, en zichzelf des te meer. Mijn werk niet en mijn behoeftes niet. Zelf vindt hij het voor de kinderen zorgen mega zwaar, maar vaak doet hij alsof het voor mij gewoon een leuk uitje is.
Zo zeg! En dat was niet aan de hand toen de twee oudsten klein waren?
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:26
Ik haal even je laatste regel aan.Mijn man zelf krijgt alle ruimte voor eigen afspraken.
Zie je daar het zwart gedrukte woord? Hij neemt precies de ruimte die hem door jou gegeven wordt.
Dus, draai het om. Neem zelf de ruimte.
Mededeling: morgen om 19:00 ga ik sporten. En dan ook gaan. Wat hij ook zegt.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:29
Het hoofdprobleem is, dat jij jezelf niet serieus neemtChantal8587 schreef: ↑28-10-2023 10:12We hebben drie kinderen. Twee net pubers en een peuter. Die oudsten kunnen zich over het algemeen goed redden natuurlijk, maar die hebben wel hun puberproblemen. Ik vind dat ook wel veel werk eigenlijk.
De jongste gaat twee ochtenden naar de opvang. Een ochtend hebben we oppas thuis. Hij slaapt in de middag twee uur, dan kan ik ook wel veel doen. Vaak moet ik vroeg in de ochtend werken of in de avond.
Zelf denk ik ook dat het hoofdprobleem is dat hij mij niet serieus neemt, en zichzelf des te meer. Mijn werk niet en mijn behoeftes niet. Zelf vindt hij het voor de kinderen zorgen mega zwaar, maar vaak doet hij alsof het voor mij gewoon een leuk uitje is.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:34
Ja, daar sla je wel een beetje de spijker op z’n kop. We hebben samen een dag minder werken overwogen, maar dan maak ik mij heel afhankelijk van hem.
Hij hoeft ook niet hele activiteiten met de jongste te doen als hij zo moe is. Wat mij betreft gaan ze doordeweeks samen een keer een filmpje kijken. Het is maar een uurtje. Maar afgelopen woensdag was hij bijvoorbeeld ‘echt helemaal op’, maar vervolgens ging hij op de bank een spelletje spelen op de telefoon. Volgensmij zou dat juist prima te combineren zijn met een uurtje op je kind letten.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:46
Er bestaat toch helemaal niet zoiets als te moe zijn om voor je eigen kind te zorgen? Je hebt je voortgepland dus het is je taak, je verantwoordelijkheid. Het is niet optioneel.Chantal8587 schreef: ↑28-10-2023 10:34Ja, daar sla je wel een beetje de spijker op z’n kop. We hebben samen een dag minder werken overwogen, maar dan maak ik mij heel afhankelijk van hem.
Hij hoeft ook niet hele activiteiten met de jongste te doen als hij zo moe is. Wat mij betreft gaan ze doordeweeks samen een keer een filmpje kijken. Het is maar een uurtje. Maar afgelopen woensdag was hij bijvoorbeeld ‘echt helemaal op’, maar vervolgens ging hij op de bank een spelletje spelen op de telefoon. Volgensmij zou dat juist prima te combineren zijn met een uurtje op je kind letten.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:48
Dit.
Durf je dit To? Heb je dit ooit wel eens gedaan? Of luister je altijd naar wat je man wil en schik je je daarnaar?
Het wordt tijd het roer om te gooien want hier wordt helemaal niemand gelukkig van zo.
zaterdag 28 oktober 2023 om 10:57
Ik vermoed dat man een introvert is die oplaadt door even met rust gelaten te worden. Klopt dat?Chantal8587 schreef: ↑28-10-2023 10:34Ja, daar sla je wel een beetje de spijker op z’n kop. We hebben samen een dag minder werken overwogen, maar dan maak ik mij heel afhankelijk van hem.
Hij hoeft ook niet hele activiteiten met de jongste te doen als hij zo moe is. Wat mij betreft gaan ze doordeweeks samen een keer een filmpje kijken. Het is maar een uurtje. Maar afgelopen woensdag was hij bijvoorbeeld ‘echt helemaal op’, maar vervolgens ging hij op de bank een spelletje spelen op de telefoon. Volgensmij zou dat juist prima te combineren zijn met een uurtje op je kind letten.
Verder vraag ik me af hoe het met de financiën zit. Waarom moet je ieder evenveel bijdragen en zijn jullie vaste lasten dusdanig dat je best minder zou kunnen werken? Of hebben jullie vanwege jullie (jouw/zijn?) wensen (bv vakantie of auto's of zo) hogere uitgaven? Of kosten kids gewoon bakken met geld, wat ook kan natuurlijk
?En zijn de oudste twee kinderen ook van jullie samen? En zo ja, waarom hebben jullie besloten tot een nakomertje?
Ik vraag het maar gewoon. Als je geen antwoord wilt geven is dat ook prima natuurlijk, maar dit lijkt me relevant om de angel in het conflict boven water te krijgen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
