Relaties
alle pijlers
Hoe weet je of het tijd is om te stoppen?
donderdag 4 augustus 2022 om 17:47
Gepost vanaf een nieuw account vanwege herkenbaarheid.
Ik ben bijna 7 jaar samen met mijn vriend, waarvan 6 jaar samenwonend. We weten wat we aan elkaar hebben, ons leven samen zou ik omschrijven als heel comfortabel. Mijn vriend is ontzettend zorgzaam, maar totaal niet romantisch. Zijn liefde uit hij met huishoudelijke taken en lekker voor me koken, maar ik zou zo graag willen dat hij me eens spontaan verrast. Ik hoef geen grote cadeaus, maar een klein beetje meer dan "tadaa, ik heb gestofzuigd" lijkt me toch wel tof. Áls we seks hebben is het heel fijn, maar de frequentie is om van te huilen. Als we eens per maand halen is het veel. Ik heb dit vaker aangekaart, maar er verandert effectief niks. Ik voel me veel te jong voor een leven waarin we slechts eens per maand seks hebben. We zijn allebei geen fantastische praters, die hand moet ik zeker ook in eigen boezem steken. De zaken bespreken waar ik tegen aan loop vind ik vaak lastig.
En bekende vertelde me een paar weken terug hoe mooi en leuk en sexy hij me vindt. Hij geeft aan dat hij weet dat hij geen kans maakt vanwege mijn relatie, maar wat hij niet weet is dat zijn woorden me geraakt hebben. Ik ben al zo lang niet meer mooi en sexy genoemd... Ik heb al wel vaker getwijfeld aan mijn relatie, maar nog nooit zo erg als de afgelopen weken.
Ik weet niet eens of mijn reactie op zijn woorden zo heftig was omdat híj 't zei, of omdat ik het niet meer gewend ben om mooi en sexy genoemd te worden. Ik wil niet 7 jaar relatie weggooien omdat ik 't even warm kreeg van iemand anders, maar tegelijkertijd vraag ik me af of tussen ons het vuur niet allang gedoofd is. Kortom: grote twijfel of ik mijn relatie moet verbreken of er juist voor moet vechten. Is het vlammetje nog aan te wakkeren..? En vooral (want of ik nou blijf of ga, dit moet ik leren): hoe leer ik te zeggen wat me dwars zit?
Ik weet dat jullie hier weinig zinnigs over kunnen zeggen omdat jullie mij en mijn vriend natuurlijk helemaal niet kennen, ik moet vooral even mijn verhaal kwijt. Wellicht zijn er mensen die eerder in mijn schoenen hebben gestaan? Wat heb je toen gedaan?
Ik ben bijna 7 jaar samen met mijn vriend, waarvan 6 jaar samenwonend. We weten wat we aan elkaar hebben, ons leven samen zou ik omschrijven als heel comfortabel. Mijn vriend is ontzettend zorgzaam, maar totaal niet romantisch. Zijn liefde uit hij met huishoudelijke taken en lekker voor me koken, maar ik zou zo graag willen dat hij me eens spontaan verrast. Ik hoef geen grote cadeaus, maar een klein beetje meer dan "tadaa, ik heb gestofzuigd" lijkt me toch wel tof. Áls we seks hebben is het heel fijn, maar de frequentie is om van te huilen. Als we eens per maand halen is het veel. Ik heb dit vaker aangekaart, maar er verandert effectief niks. Ik voel me veel te jong voor een leven waarin we slechts eens per maand seks hebben. We zijn allebei geen fantastische praters, die hand moet ik zeker ook in eigen boezem steken. De zaken bespreken waar ik tegen aan loop vind ik vaak lastig.
En bekende vertelde me een paar weken terug hoe mooi en leuk en sexy hij me vindt. Hij geeft aan dat hij weet dat hij geen kans maakt vanwege mijn relatie, maar wat hij niet weet is dat zijn woorden me geraakt hebben. Ik ben al zo lang niet meer mooi en sexy genoemd... Ik heb al wel vaker getwijfeld aan mijn relatie, maar nog nooit zo erg als de afgelopen weken.
Ik weet niet eens of mijn reactie op zijn woorden zo heftig was omdat híj 't zei, of omdat ik het niet meer gewend ben om mooi en sexy genoemd te worden. Ik wil niet 7 jaar relatie weggooien omdat ik 't even warm kreeg van iemand anders, maar tegelijkertijd vraag ik me af of tussen ons het vuur niet allang gedoofd is. Kortom: grote twijfel of ik mijn relatie moet verbreken of er juist voor moet vechten. Is het vlammetje nog aan te wakkeren..? En vooral (want of ik nou blijf of ga, dit moet ik leren): hoe leer ik te zeggen wat me dwars zit?
Ik weet dat jullie hier weinig zinnigs over kunnen zeggen omdat jullie mij en mijn vriend natuurlijk helemaal niet kennen, ik moet vooral even mijn verhaal kwijt. Wellicht zijn er mensen die eerder in mijn schoenen hebben gestaan? Wat heb je toen gedaan?
woensdag 7 september 2022 om 12:38
Niet zo serieus Rooss, is niet nodig.Rooss4.0 schreef: ↑07-09-2022 08:38Dat jij ergens jeuk van krijgt betekent natuurlijk niet dat iemand dit niet mag benoemen of tips mag geven. Of moet de hele wereld (of het hele forum) het anders doen omdat jij jeuk hebt?
TO, wat jammer dat je vriend de pijp aan Maarten gegeven heeft. Voor mij leest het een beetje alsof hij er al even klaar mee was, er leek een soort lethargie te zijn en hij greep de eerste confrontatie aan om de handdoek in de ring te gooien. Ik hoop dat je snel een eigen plekje vindt en schoftig gelukkig wordt met een man die jouw liefdestaal spreekt!
Heel veel sterkte de komende tijd!
woensdag 7 september 2022 om 12:53
Huidhonger is idd nog een graadje ergerSongbird schreef: ↑07-09-2022 06:23Het is inderdaad ook wel een enorm jeukwoord (okay, het is nog net geen 'huidhonger', die vind ik pas erg terwijl ik het gevoel heel goed begrijp), maar het heeft wel heel veel dingen duidelijk gemaakt voor mij.
Ik heb de afgelopen tijd zo veel geleerd over mezelf en hoe ik in een relatie sta. Als ik ooit weer een relatie aan ga, dan zijn twee dingen heel belangrijk voor me: met iemand kunnen praten en meer op één lijn zitten als het gaat om die (sorry) liefdestaal.
Mijn ex (dat klinkt echt nog heel onwennig) en ik wonen vooralsnog in één huis, zolang dat goed gaat en ik nog geen plekje voor mezelf heb. Sterker nog, bij gebrek aan meer ruimte slapen we ook gewoon nog samen. Ik merk wel dat ik dat geen weken meer ga trekken. Maar mijn hemel, wat is het mega duur om iets te huren... Ik maak me echt wel zorgen om het vinden van een plekje voor mezelf.
Tijdens Covid werd je ermee doodgegooid!Oei, samen slapen is wel heel lastig lijkt me.. Is er nergens een plekje in huis waar je een matras of slaapbankje neer kunt zetten? Het is al lastig om samen in 1 huis voorlopig te wonen, samen slapen kan het nog moeilijker maken.
En het valt niet mee nee hoe duur de huren zijn tegenwoordig. Ik zat in dezelfde situatie als jij een tijdje terug en heb het toen nog geen 3 maanden uitgehouden bij mijn toen net-ex, het samen blijven wonen nadat het uit was. En ik had nog wel een kamer voor mijzelf alleen in een groot huis.. (Maar een onmogelijke ex die mij niet met rust liet). Ik heb toen via via woonruimte kunnen huren, veel te duur voor de grootte (klein rot hok), maar wat was ik blij dat ik iets voor mijzelf had.
Laat, naast het zoeken op internet, ook iedereen weten dat je met spoed woonruimte zoekt, dat kan echt helpen.
woensdag 7 september 2022 om 14:36
Hey TO, wat goed dat je het bespreekbaar hebt gemaakt. Ik zou kunnen zeggen: wat jammer dat het voor je ex meteen klaar is. Maar eigenlijk is dat helemaal niet jammer. Als het hier al op stuk loopt dan moet je maar blij zijn dat het nu is (nu je er nog ''makkelijk vanaf'' komt).
Blijft natuurlijk wel verdrietig. 7 jaar is niet niets en je verdriet mag er dan ook zeker zijn
Succes met het vinden van een eigen woning! Zoek je iets alleen of kan je bijv. ook met een vriend(in) samen kijken? Moet je maar net zin in hebben maar ervaring leert dat dit een stuk meer opties geeft.
Ik slaagde zelf altijd wel op/via Pararius!
Blijft natuurlijk wel verdrietig. 7 jaar is niet niets en je verdriet mag er dan ook zeker zijn
Succes met het vinden van een eigen woning! Zoek je iets alleen of kan je bijv. ook met een vriend(in) samen kijken? Moet je maar net zin in hebben maar ervaring leert dat dit een stuk meer opties geeft.
Ik slaagde zelf altijd wel op/via Pararius!
woensdag 7 september 2022 om 15:55
Dat maak ik zelf wel uit.
Ik vind huidhonger een heerlijk woord trouwens! Volgens mij heb ik het zelfs bedacht.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
