Homo zonder ooit relatie te hebben gehad (geen maagd)

Ik kom uit een streng christelijk milieu oorspronkelijk. Daarom ben ik wat ' later'. uit de kast gekomen alsnog ben ik sinds het begin van mijn 20er jaren toch wel openlijk uit de kast.

Ik heb het nog nooit gedaan met een vrouw. Tijdens de middelbare school heb ik niks gedaan, ook niemand gezoend. Dit ging zo door totdat ik zo rond de 22 jaar oud was ongeveer, toen heb ik een keer dronken gebekt met mijn beste vriend en daarna ben ik seksueel gaan experimenteren met andere mannen. Allemaal erg mondjesmaat overigens, het is veel als ik 2 x per jaar iets van seks/date heb met iemand.

Een relatie is er nooit van gekomen. Om mij heen gingen vrienden samenwonen met hun vaste partner, bij mij is dat nooit gebeurd. Ook wel wat dramagevallen van vrienden die weer uit elkaar gingen, maar ook zoiets heb ik eigenlijk nooit meegemaakt.

Inmiddels ben ik al zo oud dat ik in een ruim appartement woon op mezelf en maar 2 katten heb genomen anders zit ik helemaal alleen. Dus om samen een leuke woonruimte te vinden heb ik de potentiële partner niet meer nodig. Ik ben inmiddels ook al zo oud (begin 30 ) dat ik maar weinig nieuwe mensen meer tegenkom. Vroeger ging ik bijvoorbeeld vaker naar de kroeg, daar ga ik nu nog maar zelden heen.

Dating apps probeer ik al 10 jaar maar ik vind er maar weinig dates mee, zoals eerder aangegeven is het veel als ik 2x in het jaar een date heb. Zo een date is soms gewoon een kopje koffie drinken (en vaak zie ik de persoon in kwestie daarna nooit meer terug), soms is het meteen seks (eigenlijk niet mijn voorkeur maar ja, ik wil ook wel heel af en toe seks en dat is voor mij eigenlijk de enige manier; na zo een seksdate zie je elkaar ook niet meer trouwens) en maar zelden zie ik iemand vaker.

Standaarden verlagen heeft weinig uitgehaald; als ik iemand niet leuk vind vind ik die persoon gewoon niet leuk. Dat weet ik binnen 1 seconde als ik ze zie. ik heb dit wel eens geprobeerd dat ik dan wat meer interesse toon als iemand dat in mij toont ook al denk ik in eerste instantie niet dat het wat gaat worden, maar als die initiële klik er niet is houdt het voor mij toch op.

Single blijven vind ik nog niet eens zo heel erg , maar mijn probleem is dat ik da natuurlijk erg weinig seks en lichamelijk contact hebt. Wetenschappelijk is aangetoond dat mensen die veel lichamelijk contact en seks hebben toch een stuk gezonder zijn.

Tot nu toe is mijn record van met een persoon daten denk ik 1 maand. Langer heeft niemand het met mij volgehouden.

In mijn vriendengroep (erg verspreid en niet echt heel erg hecht meer) zitten vrijwel geen homo's. Er zit 'e'en andere single homo in maar daar wil ik geen relatie mee en hij ook niet met mij. Die gaat überhaupt vrijwel nooit naar buiten en speelt op zijn kamer met lego. Ik heb ook niet echt hobby's die heel erg typisch zijn en waar alleen maar homo's op afkomen of zo.

Naar een gay bar gaan doe ik niet meer in mijn eentje, er gaan altijd oudere mannen achter je aan zitten en ik vind dat hinderlijk en irritant. Ik ging ooit met een groepje homo's naar de gay bar toen ik in het buitenland woonde en dat was wel leuk maar ik woon daar niet meer. Er is wel een gay bar op fietsafstand van waar ik woon (alhoewel toch dik 10 km) maar in mijn eentje wil ik daar dus niet heen. Er kunnen zelfs oude mannen zijn die ik ken (ik ken er wel wat die ook homo zijn in mijn regio) en ik heb geen zin om achternagezeten te worden. Met een vriend zou ik nog best naar een gay bar willen gaan overigens, of in een groepje.

Kortom: op zich vind ik het niet zo heel erg om alleenstaand te zijn. Toch zou het wel duidelijk voordelen voor mij hebben als ik ooit een vriend zou hebben, voornamelijk zodat ik vaker seks kan hebben en lichamelijk contact. Hoe krijg ik dat dan voor mekaar?

S-Groot schreef: ↑

12-06-2024 08:18

Lees je topic nog maar eens vanaf het begin. Als je het dan nog niet ziet (en daar ga ik vanuit) dan is het verspilde moeite om te proberen jou dat uit te leggen. Werkt gewoon niet, heeft niemand schuld aan maar dat is dan gewoon zo.

"Je begrijpt veel dingen niet. "

"Ok zoals wat precies ?"

"Zeg ik niet lekker puh."

Ok dank voor je bijdrage.

Wombat schreef: ↑

12-06-2024 07:35

Er zijn genoeg mensen met autisme die een fijne relatie hebben omdat die prima in staat zijn tot empathie. Als daar nu net het probleem ligt dan wordt het een stuk lastiger. En is het ook zeer de vraag of je gelukkiger wordt van een relatie. Je moet dan wel constant rekening houden met die ander. Volgens mij is dat niet wat je zoekt.

Waar haal je uit dat ik geen empathie zou hebben ?

Wombat schreef: ↑

12-06-2024 08:47

Uit al je reacties eerlijk gezegd.
Je lijkt op een doof iemand die beweert geen enkel zintuig te missen. Op een gegeven moment zijn alle mogelijkheden uitgeput om nog verdere uitleg te geven.

Waar haal je vandaan dat ik beweer ' geen zintuig te missen' ? Dat ik geen adonis don Juan charlatan ben die iedereen kan krijgen die hj wil, leek me namelijk wel duidelijk.

Maar iets genuanceerder: ik denk vooral dat je inlevingsvermogen mist, wellicht dat meer dan empathie.

Da's in principe het zelfde, en ik heb allebei maar misschien uit ik dat anders dan anderen.

Bijv dat je zegt dat je geen idee hebt hoe het is om een relatie te hebben. Dat is gek, ook voor iemand die dat niet heeft meegemaakt.

\
Waarom vind je dat eigenlijk zo gek? Ik kan me moeilijk voorstellen hoe het is om een relatie te hebben, want ik heb dat nooit gehad.

Dat geen enkel van je verlangens qua relatie over een emotionele connectie gaat en dat dat idee zelfs niet in je opkomt is ook een teken aan de wand.
Ik denk daarmee oprecht dat je niet gelukkig wordt van een relatie.

Hoe kan ik een emotionele connectie hebben met een persoon die niet bestaat (namelijk mijn partner)?

Hexopbezemsteel schreef: ↑

12-06-2024 08:48

Op latere leeftijd? Grapjurk. Je bent begin 30, je komt net kijken.

Je wil niets, nergens naartoe, heb eigenlijk geen belangstelling voor anderen en je mist alleen de seks. En dan vind je het vreemd dat je geen relatie hebt.

Misschien eerste beginnen met vriendschappen? En je toch buiten de deur wagen?

Vriendschappen is een goede. Ik heb 1 allerbeste vriend in de buurt wonen (geen homo). Ik heb daarnaast een aantal goede vriendinnen en kennissen wonen in steden in deze regio, maar daar spreek ik maar incidenteel mee af. Ik heb hiervoor lang in het buitenland gewoond en daardoor is mijn sociale netwerk relatief klein. De ervaring heeft geleerd dat ' oude vrienden'. vaak geen behoefte meer hadden aan contact toen ik terug kwam , zeker niet degene die al een vaste relatie en soms zelfs kinderen hebben. Wat moeten die met een alleenstaande man/ Je bent dan, sociaal gezien, gewoonweg ' exit'. En heel eerlijk heb ik zelf totaal geen behoefte om hun kinderen te ontmoeten (als ze echter geen kinderen hebben sta ik er wel voor open; ik heb gewoon een hekel aan kinderen. bah)

Felidaez schreef: ↑

12-06-2024 09:49

Alleen uit bijna al je reacties.

Maar goed, geschreven woorden zeggen niet altijd wat.

Je komt in ieder geval hier totaal niet empathisch over.

In wie zou ik me, volgens jou, moeten inleven? We hebben het hier niet over kindertjes in Afrika of zo. Daar leef ik me zeker in in.

Felidaez schreef: ↑

12-06-2024 09:52

Je bewijst met deze reactie precies mijn punt

Hoe had ik moeten reageren dan dat het meneer of mevrouw behaagt

Hexopbezemsteel schreef: ↑

12-06-2024 09:53

Ik zou ook geen zin hebben om iemand die mijn kinderen niet wil leren kennen gezellig thuis uit te nodigen. Mensen met een gezin met relatief jonge kinderen kunnen en willen niet zomaar ieder weekend weg. Dan wordt het lastig afspreken met iemand die zo redeneert als jij.

Wat heb jij zelf in vriendschappen geïnvesteerd?

Wat dacht je van "überhaupt contact met ze opnemen, wat zij niet hebben gedaan.

Mighty_Macaw schreef: ↑

12-06-2024 10:05

Apart, hier kom je juist over alsof je helemaal nergens voor openstaat, je komt heel star over. Op alle suggesties kun je alleen maar "ja maar" zeggen.

Als er een eenvoudige oplossing was en ik morgen een vriend kon afhalen bij PostNL zou ik dat zeker doen hoor, maar zo werkt het niet he.

Probeer dat eens aan te pakken, probeer wat losser te worden. Stap uit je comfort zone en ga gewoon wél eens wat andere dingen doen, of spreek mensen (man/vrouw/homo/hetero) aan om er wat mee te gaan doen, yoga, paintballen, kleiduifschieten, schaken.

Met wie zou ik moeten gaan yoga"en, paintballen, kleiduifschieten of schaken dan?

Als ik zoiets zou willen doen (van deze activiteiten vind ik overigens alleen schaken leuk en hooguit heel af en toe wat yoga of zo), zou ik dat met mijn bete vriend samen doen (geen homo). Ik zou niet zo direct een persoon in mijn leven kunnen bedenken waarvan ik denk van goh laten we samen gaan yogapen, kleiduivenschieten, paintballen of schaken, nee.

En koop dat Hele Dure biertje in de horeca gewoon joh. Lach eens. Zeg gewoon minstens een maand lang overal ja op, ook al betekent dat dat je misschien de laatste trein mist.

Overal 'ja'. op zeggen doe ik in principe al, ik heb namelijk dusdanig weinig sociaal contact dat ik niet echt in de luxepositie ben dat ik wat kan weigeren als iemand me ergens voor uitnodigt. Dat heeft tot nu toe geen vriend opgeleverd. De laatste keer dat ik wat heb overgeslagen was de verjaardag van een vriend van mij, dit omdat hij veel te ver weg woont en in zijn dorp komt geen OV. Ik ben helaas OV-afhankelijk. Het komt echt maar heel erg zelden voor dat iemand mij ergens voor uitnodigt en dat ik dan ' nee'. zeg.

Ssst, mond houden, geen "ja maar" hier, het zijn maar wat ideëen!

En als dat allemaal echt niet werkt voor je, nou en, je hebt een leuk huis en twee leuke katten, dat mag ook.

Ja dat mag ook, maar het is erg ongezond om zo weinig fysiek contact te hebben. Dan heb ik het niet alleen over gewoon puur seks, maar ook de intimiteit, knuffelen etc. Bovendien word ik sociaal gezien uitgekotst omdat ik alleenstaand ben en nooit een relatie heb gehad. Je bent dan, in onze samenleving hier in Nederland, helaas geen knip voor de neus waard. Je telt niet mee.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

12-06-2024 10:19

Buiten het seksuele gedeelte ; de meeste singles die graag een partner willen hebben dat verlangen omdat ze zich in hun eentje toch wel eenzaam voelen. Die willen graag iemand om ervaringen mee te delen, om hun verhaal bij kwijt te kunnen, om voor te zorgen en voor zich te laten zorgen. Die mensen vinden het stil en ongezellig alleen in huis. Die mensen hebben ook last van zgn huidhonger.

Jij zou single blijven prima vinden. Maar ja, die twee keer per jaar ( ? ) seks, he…

Dus als je je niet zielig en eenzaam voelt zonder relatie, kan je geen relatie vinden? Wat een rare redenatie zeg. Ik hoor juist overal dat je ' goed in je vel moet zitten'. en ' jezelf moet zijn'. om een relatie te krijgen.

Olliebollie3 schreef: ↑

12-06-2024 10:15

Wat ik me afvraag als ik je reacties zo lees: wat heb jij iemand te bieden in een relatie?

Goede vraag.

- Een lichaam. Zij willen ook seks neem ik aan
- Redelijk inkomen. Nee, ik ben niet rijk. Maar we zullen niet omkomen van de honger. Dan hoeft vriendlief niet eens te werken van mij (maar dat mag natuurlijk wel).
- Ruim appartement in een mooie wijk
- Wat intelligenter dan gemiddeld (heb gewoon WO master en zo).

Wat moet erbij? Moet ik elke week bloemen halen voor vriendlief dan fiets ik wel even naar de bollenboer in de buurt hoor. Is meneer vegetarisch? Dan maak ik wel iets vegetarisch voor hem hoor. U vraagt wij draaien.

Ik bedoel, je komt over alsof je alleen maar wil "nemen" in een relatie. Je wil seks, maar je wil niet voor de liefde verhuizen of ergens in investeren.

Seks is tweerichtingsverkeer, als meneer er geen zin in heeft hoeft het van mij niet hoor.
Ik wil heus wel ergens in investeren, maar waarin? Kinderen hoef ik namelijk niet. Katten heb ik al.
Ik ga niet verhuizen nee. Ik heb zo lang gewacht op een stabiele, veilige en betaalbare woonruimte. Dat ga ik niet riskeren. Straks beland ik weer in de vrijsector omdat vriendlief er met een ander vandoor gaat. Dikke doei. Desnoods houden we een LAT relatie (dus niet samenwonen maar wel paar keer per week bij elkaar langsgaan).

Als je zo in relaties staat, ook vriendschappen, zijn mensen snel klaar met je.

Toch heb ik weleen aantal vrienden. Niet heel erg veel nee, dat klopt. Maar ik verkies kwaliteit boven kwantiteit.

Misschien heb je het niet door wat je uitstraalt naar anderen, maar ik stel me zo voor dat je bijvoorbeeld in gesprekken met anderen ook heel erg op jezelf gericht bent. Maar dit vul ik in op basis van je geschreven reacties hier.

Tsja als je je dingen over mij gaat inbeelden is de sky de limit.

Vraag het desnoods eens aan je vrienden, hoe je op ze overkomt. Kun je een verbindend gesprek met ze voeren. Vinden mensen het fijn in jouw buurt. Kortom, ben je een leuk persoon om een relatie mee te hebben?

Als mijn vrienden het niet fijn vinden in mijn buurt spreken ze toch niet met me af?
Ik praat continu met ze over relaties en zij komen ook niet echt bepaald met mensen om me aan te koppelen of zo.

Raver schreef: ↑

12-06-2024 10:28

Mag ik even nuanceren:
In staat tot een bepaalde vorm van empathie. De empathie die bijvoorbeeld empathische personen bezitten is toch heel anders.

Het idee dat mensen met autisme kille, gevoelloze meedogenloze kille robots zijn zonder een greintje empathie is overigens allang weer achterhaald door de medische wetenschap.