Ik erger me kapot aan mijn collega

Swefene woensdag 6 juli 2022 om 10:14

Hij is een enorme slijmbal en zit nog net niet muurvast in de kont van mijn leidinggevende. Bij elke vrouw kirt hij dat ze er weer scherp uit ziet met zo'n vies lachje. Als hij praat dan is dat met een gooise R en een luid volume, terwijl hij nooit eens een zin afmaakt en altijd afdwaalt. Vooral bij meetings moet hij nog doorgaan als iedereen al klaar is en zelfs op zaterdag stelt hij werkgerelateerde vragen in de app.

Nu denken jullie, wat zeur jij? Dat snap ik het valt ook wel mee. Maar ik heb een vaste plek en hij zit elke dag tegenover me waardoor ik me steeds meer erger. Dus even stoom afblazen en vooral; hebben jullie ook collega's waar je je dood aan ergert?

thanx donderdag 7 juli 2022 om 08:20

Ik heb echt een heel gemene collega. Die je voor het karretje soant, iedereen uitspeelt tegen elkaar en je opzettelijk kwetst. Als puntje bij paaltje komt speelt diegene de vermoorde onschuld.
Als je due collega niet goed kent palmt hij je in, ontlokt je uitspraken, koopt complete lunches enz. Kortom, je kunt moeilijk terug.
Als je langer met hem werkt (b.v. een jaar) komt de ware aard naar boven.
Helaas zijn onze leidinggevenden er bijna nooit. Iig niet in het gebouw. We hebben geen overleg momenten en eigenlijk kun je er ook niks van zeggen, want hij doet immers niets verkeerd.
Voor een leidinggevende is het de ideale werknemer.
Maar stiekem is het een wolf in schaapskleren.

de wereld wacht om ontdekt te worden

pepexx donderdag 7 juli 2022 om 09:04

thanx schreef: ↑
07-07-2022 08:20
Ik heb echt een heel gemene collega. Die je voor het karretje soant, iedereen uitspeelt tegen elkaar en je opzettelijk kwetst. Als puntje bij paaltje komt speelt diegene de vermoorde onschuld.
Als je due collega niet goed kent palmt hij je in, ontlokt je uitspraken, koopt complete lunches enz. Kortom, je kunt moeilijk terug.
Als je langer met hem werkt (b.v. een jaar) komt de ware aard naar boven.
Helaas zijn onze leidinggevenden er bijna nooit. Iig niet in het gebouw. We hebben geen overleg momenten en eigenlijk kun je er ook niks van zeggen, want hij doet immers niets verkeerd.
Voor een leidinggevende is het de ideale werknemer.
Maar stiekem is het een wolf in schaapskleren.

Oh, zo 1 hebben wij er ook.
Ik heb hem al heel lang door.
Bij iedere nieuwe collega probeert hij het weer.

Wat mij opgevallen is uiteindelijk, is dat er eigenlijk heel vaak gezeur was/is onderling, en de enige constante factor is hij.
Hij gooit een balletje op en leunt dan achterover om te kijken wat er gebeurd.

Bij mij werkt het niet meer.

There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.

thanx donderdag 7 juli 2022 om 10:30

pepexx schreef: ↑
07-07-2022 09:04
Oh, zo 1 hebben wij er ook.
Ik heb hem al heel lang door.
Bij iedere nieuwe collega probeert hij het weer.

Wat mij opgevallen is uiteindelijk, is dat er eigenlijk heel vaak gezeur was/is onderling, en de enige constante factor is hij.
Hij gooit een balletje op en leunt dan achterover om te kijken wat er gebeurd.

Bij mij werkt het niet meer.

Ja precies! Hij gooit een balletje op en laat ons rennen. Waar we overigens niet meer aan mee doen. Dus gaat hij kwetsende persoonlijke dingen zeggen.
In het begin probeert hij zieltjes te winnen, en dat lukt. Dan onthutseld hij heel slinks sappige geheimen of uitspraken en daar heeft hij je mee in de tang.
Maar het rare is dat hij nooit genoeg lijkt te hebben. Eerst vrienden willen worden en dan, hop mes in je rug.
Telkens weer.
Als het niet zo sneu was, was het zelfs grappig om te zien hoe het zich telkens herhaald.

de wereld wacht om ontdekt te worden

lila01 donderdag 7 juli 2022 om 11:29

Swefene schreef: ↑
06-07-2022 10:22
Ik hou niet van geslijm en van onechtheid. Hij zit dus enorm in mijn allergie! Ik heb ooit het kwadrant ingevuld en hij is echt het tegenovergestelde van mij. Ik ben iemand die hard werken en resultaat boeken belangrijker vindt dan haar eigen succes constant te benadrukken bijvoorbeeld.

Hij is misschien erg onzeker en probeert dat op deze manier te camoufleren?

Avage donderdag 7 juli 2022 om 12:58

thanx schreef: ↑
07-07-2022 08:20
Ik heb echt een heel gemene collega. Die je voor het karretje soant, iedereen uitspeelt tegen elkaar en je opzettelijk kwetst. Als puntje bij paaltje komt speelt diegene de vermoorde onschuld.
Als je due collega niet goed kent palmt hij je in, ontlokt je uitspraken, koopt complete lunches enz. Kortom, je kunt moeilijk terug.
Als je langer met hem werkt (b.v. een jaar) komt de ware aard naar boven.
Helaas zijn onze leidinggevenden er bijna nooit. Iig niet in het gebouw. We hebben geen overleg momenten en eigenlijk kun je er ook niks van zeggen, want hij doet immers niets verkeerd.
Voor een leidinggevende is het de ideale werknemer.
Maar stiekem is het een wolf in schaapskleren.

Nou volgens mij wel. Het probleem is dat jullie een angstcultuur hebben (zo lijkt het) waardoor niemand zijn mond open durft te trekken over dit gedrag.

Bobo donderdag 7 juli 2022 om 13:10

Misssunshine schreef: ↑
06-07-2022 10:55
Oh mensen wat een politiekcorrecte antwoorden weer. Ik lees al zo'n 10 jaar mee op het forum en schrijf sinds kort pas weer mee maar ik kom nergens in real life zulke correcte antwoorden tegen als op het forum hier.

Ik heb inmiddels 30+ jaar werkervaring en heb meestal heel erg goed samengewerkt met allerlei type collega's maar er zitten gewoon echt hele vervelende exemplaren tussen. Om nu gelijk naar de TO te wijzen wat er bij haar allemaal mis zou kunnen zijn vind ik toch best bijzonder. Zo'n type als jij nu noemt waren er bij mijn vorige baan behoorlijk wat. Dat had ook met het management te maken, dat behoorlijk verrot was, dan zie je dat soort types ook veel vaker naar boven komen drijven. Het verloop in het bedrijf was dan ook heel erg groot. Voor mij ook de reden om na 9 jaar ontslag te nemen.

To, ik begrijp precies welk type je bedoelt en die zijn ook gewoon vervelend. Heel veel tips heb ik niet voor je maar probeer je er niet teveel op te focussen en zoek de collega's op waar je het wel goed mee kunt vinden.

Dit dus.
Ik begrijp dat gehak op de To niet.
Leermeesters? Ja tuurlijk.
Ik heb collega's gehad die er met de pet naar gooien
Dat zijn geen leermeesters hoor.

pepexx donderdag 7 juli 2022 om 14:35

thanx schreef: ↑
07-07-2022 10:30
Ja precies! Hij gooit een balletje op en laat ons rennen. Waar we overigens niet meer aan mee doen. Dus gaat hij kwetsende persoonlijke dingen zeggen.
In het begin probeert hij zieltjes te winnen, en dat lukt. Dan onthutseld hij heel slinks sappige geheimen of uitspraken en daar heeft hij je mee in de tang.
Maar het rare is dat hij nooit genoeg lijkt te hebben. Eerst vrienden willen worden en dan, hop mes in je rug.
Telkens weer.
Als het niet zo sneu was, was het zelfs grappig om te zien hoe het zich telkens herhaald.

Mijn directe collega heeft het inmiddels ook ondervonden en ik heb niks gezegd, hij moet er zelf maar achter komen, en dat is ook gebeurd.
Maar hij deed ook prive activiteiten met hem, nou hij heeft de deksel op zijn neus gehad.

Op mij heeft hij totaal geen invloed meer.
En hoe cliché ook, wijsheid komt echt met de jaren.
Ik lig er niet meer wakker van.

Maar als je dan terug kijkt op bepaalde gebeurtenissen dan zie je een patroon, en dan wordt alles zo duidelijk.

There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.

thanx donderdag 7 juli 2022 om 17:31

Avage schreef: ↑
07-07-2022 12:58
Nou volgens mij wel. Het probleem is dat jullie een angstcultuur hebben (zo lijkt het) waardoor niemand zijn mond open durft te trekken over dit gedrag.

Ja, dat ontken ik zeker niet. We werken n.l. in een zeer geliefde functie en niemand van ons wil uit die functie gezet worden. Verschillende mensen voor ons hebben het wel geprobeerd, er verder mee gegaan, zelfs naar P&O. Maar je kunt helemaal niets.

de wereld wacht om ontdekt te worden

Avage donderdag 7 juli 2022 om 18:04

navyblue schreef: ↑
06-07-2022 21:23
Wat een flauwekul. Het is op kantoor gewoon niet altijd je plaats om ergens iets van te zeggen, ook al erger je je groen en geel. Moest ik dan tegen collega zeggen dat ze wat minder hard op dat toetsenbord moet rammen? Of die collega die altijd telefoongesprekken voert alsof ze van de vakbond is en een demonstratie op Malieveld staat te leiden? Ik werd ook gek van de collega die werkelijk de hele dag wat zat te vreten, bij voorkeur lawaaiig eten, worteltjes, nootjes, crackers, het ging maar door. Maar ja, wie ben ik om daar wat van te vinden? Daarbij, mensen zullen zich aan mij heus ook wel aan iets ergeren.

Dit begrijp ik echt niet. Het is jouw "plaats" wel, je werkt er toch. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat je je in stilte groen en geel moet zitten ergeren aan anderen?

Ik functioneer niet in een kantoortuin, zoals velen overigens. Ik heb dat altijd aangegeven en er was altijd een oplossing voor. Wel eens dat mensen grapten dat ik autistisch ben. Maar vervolgens was wel iedereen het met elkaar eens dat bellen in de kantoortuin storend is. Het is elke keer zo, ik benoem iets en vervolgens blijkt dat iederéén daar last van heeft.

Vandaar dat ik denk dat mensen die zich lopen te ergeren niet voor zichzelf op durven te komen.
Wel bijzonder dat je dat flauwekul vindt, want in mijn beleving durf jij ook niet voor jezelf op te komen.

Avage donderdag 7 juli 2022 om 18:14

thanx schreef: ↑
07-07-2022 17:31
Ja, dat ontken ik zeker niet. We werken n.l. in een zeer geliefde functie en niemand van ons wil uit die functie gezet worden. Verschillende mensen voor ons hebben het wel geprobeerd, er verder mee gegaan, zelfs naar P&O. Maar je kunt helemaal niets.

Wel bijzonder dat het zeer geliefd is, als je dergelijke klootzakkerij voor je kiezen krijgt en er wordt niet op ingegrepen.
Voor mij weegt dat wel significant mee in de lol die ik ergens aan beleef.

Anoniem_64099e414652c donderdag 7 juli 2022 om 18:20

Avage schreef: ↑
07-07-2022 18:04
Dit begrijp ik echt niet. Het is jouw "plaats" wel, je werkt er toch. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat je je in stilte groen en geel moet zitten ergeren aan anderen?

Ik functioneer niet in een kantoortuin, zoals velen overigens. Ik heb dat altijd aangegeven en er was altijd een oplossing voor. Wel eens dat mensen grapten dat ik autistisch ben. Maar vervolgens was wel iedereen het met elkaar eens dat bellen in de kantoortuin storend is. Het is elke keer zo, ik benoem iets en vervolgens blijkt dat iederéén daar last van heeft.

Vandaar dat ik denk dat mensen die zich lopen te ergeren niet voor zichzelf op durven te komen.
Wel bijzonder dat je dat flauwekul vindt, want in mijn beleving durf jij ook niet voor jezelf op te komen.

Nee, ik vind inderdaad niet dat ik wat te zeggen heb over hoe een ander praat of eet op de werkvloer. Ik ben niemands moeder daar. Ik kan prima voor mezelf opkomen, maar ik vind ook dat je sommige dingen maar moet accepteren, want we zijn allemaal mensen.

Ik ben juist zeer direct in de omgang, maar voor mezelf opkomen doe ik werkinhoudelijk en als het gaat om de samenwerking. Dat ik mij erger aan worteltjes en crackers zie ik echt als míjn probleem. Zelf snuit ik weer om de haverklap mijn neus. Zal een ander zich ook vast aan storen.

Ik heb overigens een eigen kantoor, dus met de etiquette in een kantoortuin ben ik niet bekend.

Avage donderdag 7 juli 2022 om 18:47

navyblue schreef: ↑
07-07-2022 18:20
Nee, ik vind inderdaad niet dat ik wat te zeggen heb over hoe een ander praat of eet op de werkvloer. Ik ben niemands moeder daar. Ik kan prima voor mezelf opkomen, maar ik vind ook dat je sommige dingen maar moet accepteren, want we zijn allemaal mensen.

Ik ben juist zeer direct in de omgang, maar voor mezelf opkomen doe ik werkinhoudelijk en als het gaat om de samenwerking. Dat ik mij erger aan worteltjes en crackers zie ik echt als míjn probleem. Zelf snuit ik weer om de haverklap mijn neus. Zal een ander zich ook vast aan storen.

Ik heb overigens een eigen kantoor, dus met de etiquette in een kantoortuin ben ik niet bekend.

Dit roept alleen maar meer vragen op.

Iemand eet de hele dag crackers en wortels, mensen bellen en typen hard waar je last van hebt, terwijl je dus niet met deze mensen in een ruimte zit ?
Hoe komt het dan dat je je er groen en geel aan ergert?

Jij hebt zelf een probleem dat je je snel ergert aan anderen omdat je over ze oordeelt, dat bedoel je eigenlijk?

Ik herken dit zelf niet, nu ik erover nadenk erger ik me zelden aan anderen. Ik weet wel wanneer ik me ga ergeren aan anderen en dat is als ik me klemgezet of machteloos voel. Maar dat ligt dan eigenlijk altijd daaraan, dus aan mezelf. Bedoel je zoiets ook?

Tunamelt donderdag 7 juli 2022 om 18:57

Ik heb een collega die héél poeslief en bescheiden doet, maar ondertussen maar blijft zeuren en drammen -- heel beleefd en welbespraakt maar echt eindeloos en onvermoeibaar tot mensen het gewoon een beetje zat worden en murw een aanpassing doen die zij in gedachten had.

Dat leidt nooit tot radicale nieuwe plannen, maar altijd tot afvlakking, nuancering, aanvulling of gewoon een soort "sausje" in de stem van die collega.

Ik ben er nog niet achter hoe ik hiermee om ga; ik heb haar input wel eens genegeerd en een voorstel gewoon verzonden, maar dan komt ze nadien daarover klagend verhaal halen -- wederom beleefd en welbespraakt, maar onvermoeibaar drammerig tot je een soort van excuus mompelt.

Superirritant!

meisje85 donderdag 7 juli 2022 om 19:30

Wel frappant hoor, dat als wordt aangegeven dat TO ook eens naar zichzelf zou kunnen kijken - met de vinger naar de ander wijzen kan altijd, maar een beetje nieuw zelfinzicht verwerven kan in iedere situatie - direct wordt gezegd dat dat belachelijk is, dat er op TO gehakt wordt en weet ik het wat. Alsof het niet ook gewoon leuk is om iets over jezelf te leren.

Anoniem_669679bf76515 donderdag 7 juli 2022 om 19:32

Avage schreef: ↑
07-07-2022 12:58
Nou volgens mij wel. Het probleem is dat jullie een angstcultuur hebben (zo lijkt het) waardoor niemand zijn mond open durft te trekken over dit gedrag.

Nee, je hebt gewoon osycho's en pech als je er eentje in je team hebt. Wij hebben een collega die heel zielig binnenkwam want had in het vorige werk een pestcultuur meegemaakt. Helaas zijn we er nu achter dat diegene in hun eentje een hele pestcultuur is.
Het ging van snel huilen naar strategisch blijken te huilen, naar bullebak gedrag naar degenen die medelijden hadden.
Dit in combi met steeds wisselende managers die eerst proberen 'iedereen in hun kracht' te zetten en voila, iemand zit in vaste dienst en zelfs in opleiding voorbeen senior functie. Waar diegene zelf over loopt te joelen dat de papers die daarvoor geschreven moeten worden voor diegene worden geschreven, want diegene snapt er geen reet van!
Daar wat van zeggen= huilen bij de manager. De manager die weggaat brieft de komende manager, die denkt net als jij: ach dat zal wel in het midden liggen, etc etc.

Lieneke donderdag 7 juli 2022 om 20:16

Het is toch simpelweg gewoon heel juicy om hier te schrijven over irritante collega's en waarom je hun gedrag vreselijk vindt? Ik moet echt hardop lachen om hoe TO die collega omschrijft.
Ik heb ook een aantal collega's van wie ik helemaal kriebel kan worden. Vooral de mensen die een professioneel toontje opzetten in bijvoorbeeld een vergadering geven me een bepaalde heerlijke irritatieboost. Dan verheug ik me al op de voorstelling die ik ga geven aan mijn vrienden. Mijn dochter lacht zich ook altijd scheel als ik mensen op de werkvloer nadoe.
Misschien imiteren anderen mij wel weer.
Lekker toch?

Zijdehoentje donderdag 7 juli 2022 om 21:37

Momenteel heb ik een collega die echt alleen maar klaagt: klagen over de hoeveelheid werk, hoe het is voorbereid, het aantal uur wat ze werkt, hoe zwaar het werk is, bepaalde collega's. Er is voor haar altijd wel een reden om ergens over te klagen en slachtoffergedrag te vertonen, want ze vertelt het zo alsof het alleen háár overkomt. Als ze op het werk arriveert, begint ze gelijk met zuchten, steunen en kreunen... Heel vermoeiend!

In this mad house we must all survive

Bulbul donderdag 7 juli 2022 om 23:44

Ik heb een collega die mij "coördineert" maar dat helemaal niet kan. Ze heeft nergens een mening over en geen overzicht over de processen, kan niet delegeren en alleen maar micromanagen. Ik erger me groen en geel. En ik vind het heel moeilijk om vriendelijk te blijven als ze weer eens naar de bekende weg vraagt. Iemand tips hoe ik hier beter mee om kan gaan? Mijn werk is verder ook niet leuk, maar ik zit er nog een jaar en dan is het sowieso afgelopen dus ik moet even volhouden.

BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

Anoniem_64099e414652c vrijdag 8 juli 2022 om 00:38

Avage schreef: ↑
07-07-2022 18:47
Dit roept alleen maar meer vragen op.

Iemand eet de hele dag crackers en wortels, mensen bellen en typen hard waar je last van hebt, terwijl je dus niet met deze mensen in een ruimte zit ?
Hoe komt het dan dat je je er groen en geel aan ergert?

Jij hebt zelf een probleem dat je je snel ergert aan anderen omdat je over ze oordeelt, dat bedoel je eigenlijk?

Ik herken dit zelf niet, nu ik erover nadenk erger ik me zelden aan anderen. Ik weet wel wanneer ik me ga ergeren aan anderen en dat is als ik me klemgezet of machteloos voel. Maar dat ligt dan eigenlijk altijd daaraan, dus aan mezelf. Bedoel je zoiets ook?

Ja, dat zeg ik toch ook?

Swefene dinsdag 9 augustus 2022 om 14:32

De nare rat had nog het lef om mij iets over werk te vragen om 10 pm terwijl ik ziek thuis zit. Geen beterschap niks.

Singlejingle dinsdag 9 augustus 2022 om 16:44

Avage schreef: ↑
07-07-2022 12:58
Nou volgens mij wel. Het probleem is dat jullie een angstcultuur hebben (zo lijkt het) waardoor niemand zijn mond open durft te trekken over dit gedrag.

Sommigen mensen zijn te slim om op persoonlijke titel aan te spreken. En als je het al als groep wil aankaarten, zal zo'n persoon waarschijnlijk zeggen dat hij officieel niks verkeerd doet (wat waarschijnlijk zo is) en dat het jullie vrij staat om hem niet leuk te vinden. En gaat weer door met dat wat hij altijd deed. Niet iedereen doet/kan iets met feedback. Mogelijk vindt hij zijn collega's zelfs wel kleinzerige kleuters en dan ligt het al helemaal nooit aan hemzelf.

Actieve topics