Relaties
alle pijlers
Is het beter om uit elkaar te gaan?
zaterdag 2 december 2023 om 13:28
Lieve lezers. Dit word een lang verhaal. Dit is mijn verhaal. Ik merk dat ik op dit punt gewoon niet meer weet wat te doen, wat te denken en hoe te voelen.
Mijn verhaal:
Mijn man en ik leerden elkaar kennen via Lexa. Vrijwel meteen spraken we af en het klikte meteen. Snel volgden er meerdere dates en voor we het wisten zeiden we al dat we van elkaar hielden en hadden we verkering.
Side-note: m’n man is zeeman en vaart het halve jaar (6 op 6 af, 4 op 4 af of 2 op 2 af). Dus hij is vaak weg.
De relatie ging in een sneltrein vaart. Na z’n eerste keer varen gingen we meteen 3 weken kamperen. Iedereen verklaarde ons voor gek, maar voor ons voelde het goed. Ons seks leven was fantastisch, we hadden vaak meerdere keren per dag seks en het vuurwerk spatte er echt vanaf. We waren super verliefd.
Ik woonde toen nog in Den Haag in een mini poppenhuisje met m’n kat en hij in een vrijstaande woning in Rotterdam. De keus was dan ook vrij snel gemaakt dat ik daar heen zou verhuizen als het zo ver was.
M’n man had op dat moment een beste vriendin (hij 28, zij in de 50). Ik vond die vriendschap altijd al een beetje raar voelen, maar zei er nooit wat van. Maar vond het wel irritant dat hij continu met haar appte als hij bij mij was, maar dat zij uit haar plaat ging als ik hem appte als hij bij haar was. Hij koos ook altijd haar kant.
Wij zijn toen met oud en nieuw naar Dublin gegaan, toen ging het eigenlijk al niet zo lekker, maar het was al geboekt en ach, vakantie is altijd leuk, we maken er wel wat van. Maar hij zat continu te appen met haar. De hele bus reis naar het hotel alleen maar in de telefoon enz enz.
Als ik er wat van zij gunde ik hem niks en werd hij een beetje boos. Dit voelde echt niet lekker. Dus heb ik heel slecht, toen hij stond de douchen, in z’n tel gekeken (dit vind ik echt vreselijk van mezelf), en kwam ik erachter dat hij heel slecht over mij sprak. Hele nare dingen zei hij en zij praatte lekker mee. Ik werd natuurlijk heel erg boos en dit werd een enorme ruzie. Uiteindelijk hebben we het beste er maar van gemaakt en eenmaal thuis lieten we elkaar maar even met rust. Het bleef een tijdje een beetje ongemakkelijk tussen ons.
2 maanden later ongeveer maakte hij het uit om de dag erna weer met hangende pootjes terug te komen. Het kwakkelde toen weer een beetje. De relatie kabbelde maar wat voort.
Eén maand erna kwam eruit dat z’n moeder alvleesklierkanker had. Ik zat toen toevallig met m’n moeder bij het zwanenmeer in Amsterdam, maar ik heb met mn moeder overlegd en ben meteen in de pauze naar hem toe gegaan, ergens voelde ik me lullig tegenover mn moeder, maar zij vond het niet meer als normaal.
Eenmaal daar bleek die beste vriendin van hem hem meteen in de steek gelaten te hebben. Hij reageerde daar misschien iets te fel op (hij hoorde net dat z’n moeder nog Max 6 maanden te leven had, dus ja, ik kon het wel begrijpen). Dat werd een enorme ruzie. Ze schreeuwen naar elkaar en appte erop los. Ze bedreigde elkaar en zo ging het best een tijd door. Ik heb al die tijd geprobeerd op mijn manier hem te steunen, maar ook haar los te laten, al die agressie naar haar toe kon nooit goed zijn voor hem.
Afijn. Uiteindelijk overleed z’n moeder 5 maanden na de diagnose, een hele heftige periode kwam. Heel kort gezegd: hij heeft al jaren geen contact met z’n pa, wil hij ook niet, maar omdat de scheiding nog niet rond was tussen z’n ma en pa, en z’n ma alimentatie aan z’n vader betaalde, moest hij van z’n advocaat z’n pa inlichten en dingen regelen. Z’n vader zat alles tegen te werken, waardoor er nog ruim 1,5 jaar na overlijden van z’n ma overheen ging voor alles geregeld was. Echt een hel was dat. Dit is een enorm lang ingewikkeld verhaal, maar anders word het nog langer, dus zo even kort gezegd.
Onze relatie is toen door al dit super sterk geworden. We konden alles aan, dat gevoel hadden we. We waren weer verliefd, hadden weer volop seks en die vrouw van in de 50 was uit ons leven. We woonden ondertussen samen en waren verloofd.
Paar maanden voor de bruiloft hadden we besloten voor kinderen te gaan. Dit wilden we meteen na onze bruiloft doen. Maar uiteindelijk konden we niet wachten en zijn we eerder begonnen. En meteen raak! Hoe dan? Dit hadden we niet verwacht, maar we waren natuurlijk super blij. Wel merkte ik dat m’n libido meteen weg was. Balen natuurlijk, vooral voor m’n man die een extreem hoog libido heeft. We gaven de zwangerschap de schuld, dus maakte ons niet zo’n zorgen. Maar na een super goede zwangerschap en mooie bevalling kwam m’n libido niet terug. Nooit meer. Ik vind m’n man aantrekkelijk, maar word niet meer opgewonden. Nergens van overigens. Dit maakt mij extreem onzeker, helemaal omdat m’n man het continu wil en ik hem dus steeds moet afwijzen.
We hebben zeker wel seks hoor, maar echt spannend is het niet meer. En hij wil meer. M’n dochter word bijna 2 en seks is voor mij een moetje en hij raakt gefrustreerd waardoor we continu ruzies hebben. Ik heb hulp gezocht (bloedprikken, psycholoog en diëtist), maar niks helpt. Ik blijf me zo voelen. En door zijn gedram en gepush heb ik het idee dat het alleen maar erger word. Ik word hier mega onzeker van.
Dus heb ik een tijdje geleden gezegd dat hij de seks anders bij iemand anders moet zoeken, in de hoop dat wij weer aan onze relatie kunnen werken. Nee, leuk vond ik het niet, maar voor mijn gevoel was dit een soort laatste redding. Wel een aantal regels:
1. Niet een vriendin
2. Niet iemand die we vaker zien
3. Niet bij ons thuis
4. Puur en alleen seks, niet meer
5. Ik wil het niet weten
Goed, hij zei dat hij erover na ging denken, maar dat hij dat liever niet doet en liever met mij seks heeft. Snap ik natuurlijk.
Zo ging het een paar maanden door. Tot hij ineens een naam zei die ik niet herkende. En meteen een slecht gevoel had. “Ik ga maandag even een balkje doen bij M”. Nog nooit van gehoord, maar oké prima.
Tijdje later zei hij nog eens die naam. Ik vroeg wie dat dan is en hij deed een beetje vaag. Dit voelde wederom niet goed. Want als het iemand was waar hij seks mee zou hebben wilde ik die naam helemaal niet horen. Dus daarom voelde dit ook anders. Wederom keek ik in z’n tel (en weer niet trots op, ik haat die kant van mij). Toen zag ik de naam M staan in z’n whatsapp en heb het geopend. Alles stond vol met slechte dingen over mij. Al onze privé gesprekken, al onze ruzies, alles wat ik in emotie heb gezegd stonden in detail in die app. Ik schrok hier heel erg van. Heb niks gezegd tegen m’n man, maar ben op de bank gaan slapen en de volgende dag gaan werken. ‘‘s avonds m’n man aangesproken. Hij stelde me gerust dat hij inderdaad seks met haar wilde en dat zo praten een manier was om haar in bed te krijgen (heel raar verhaal, maar oké). Hij zei dat dat niet was gelukt en er dus een einde aan zou maken. Ergens voelde het nog niet goed, maar ik stelde mezelf voor er geen punt van te maken en gewoon door te gaan.
Later bleek dat hij het contact helemaal niet verbroken was en er een vriendschap uit was gekomen. Het klikte en ze hadden veel gemeen, ook kwa shit die ze hadden meegemaakt. Deze M is ook weer een oudere vrouw (45 geloof ik). Hij had me dus zelf verteld dat er een vriendschap uit is gekomen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Lekker begin van een vriendschap dacht ik nog. Je eigen vrouw zo naar beneden halen. Maar goed.
Zo kabbelde het dus voort. Het voelde heel slecht nog steeds, maar ik liet niet te veel merken. Ik wilde helemaal niet dat die 2 zouden afspreken. Ik was heel bang met wat er dan zou gebeuren. Dat heb ik ook uitgesproken en hij zei dat hij alleen met haar zou afspreken als ik er oké mee was. Dat luchtte iets op , totdat hij dus achter m’n rug om alsnog alleen naar haar huis is gegaan. Dat heeft hij wel eerlijk verteld, maar toch. Hij vind dat ik z’n vrienden niet accepteer (wat niet waar is, al z’n vrienden zijn toppers en altijd welkom, alleen bij haar heb ik geen goed gevoel).
We zitten nu dus continu in ruzies, ik maak me continu zorgen dat hij er met haar vandoor gaat, hij zegt dan dat het alleen vriendschap is. M’n libido is nog steeds laag, waardoor dat dus ook nog steeds een ding is. We zitten echt in een soort cirkel waar we niet uitkomen. Praten heeft geen nut, want we komen continu op hetzelfde punt uit.
Er is nog wel meer, maar anders word het een boekwerk. Ben al iets opgelucht om het zo te typen, helpt al iets. Wie dit helemaal gelezen heeft, petje af. Heb je vragen, opmerkingen, advies, kom maar op. Ik kan we wat hebben, dus doe ik dingen fout zeg het vooral.
Mvg
Nina
Mijn verhaal:
Mijn man en ik leerden elkaar kennen via Lexa. Vrijwel meteen spraken we af en het klikte meteen. Snel volgden er meerdere dates en voor we het wisten zeiden we al dat we van elkaar hielden en hadden we verkering.
Side-note: m’n man is zeeman en vaart het halve jaar (6 op 6 af, 4 op 4 af of 2 op 2 af). Dus hij is vaak weg.
De relatie ging in een sneltrein vaart. Na z’n eerste keer varen gingen we meteen 3 weken kamperen. Iedereen verklaarde ons voor gek, maar voor ons voelde het goed. Ons seks leven was fantastisch, we hadden vaak meerdere keren per dag seks en het vuurwerk spatte er echt vanaf. We waren super verliefd.
Ik woonde toen nog in Den Haag in een mini poppenhuisje met m’n kat en hij in een vrijstaande woning in Rotterdam. De keus was dan ook vrij snel gemaakt dat ik daar heen zou verhuizen als het zo ver was.
M’n man had op dat moment een beste vriendin (hij 28, zij in de 50). Ik vond die vriendschap altijd al een beetje raar voelen, maar zei er nooit wat van. Maar vond het wel irritant dat hij continu met haar appte als hij bij mij was, maar dat zij uit haar plaat ging als ik hem appte als hij bij haar was. Hij koos ook altijd haar kant.
Wij zijn toen met oud en nieuw naar Dublin gegaan, toen ging het eigenlijk al niet zo lekker, maar het was al geboekt en ach, vakantie is altijd leuk, we maken er wel wat van. Maar hij zat continu te appen met haar. De hele bus reis naar het hotel alleen maar in de telefoon enz enz.
Als ik er wat van zij gunde ik hem niks en werd hij een beetje boos. Dit voelde echt niet lekker. Dus heb ik heel slecht, toen hij stond de douchen, in z’n tel gekeken (dit vind ik echt vreselijk van mezelf), en kwam ik erachter dat hij heel slecht over mij sprak. Hele nare dingen zei hij en zij praatte lekker mee. Ik werd natuurlijk heel erg boos en dit werd een enorme ruzie. Uiteindelijk hebben we het beste er maar van gemaakt en eenmaal thuis lieten we elkaar maar even met rust. Het bleef een tijdje een beetje ongemakkelijk tussen ons.
2 maanden later ongeveer maakte hij het uit om de dag erna weer met hangende pootjes terug te komen. Het kwakkelde toen weer een beetje. De relatie kabbelde maar wat voort.
Eén maand erna kwam eruit dat z’n moeder alvleesklierkanker had. Ik zat toen toevallig met m’n moeder bij het zwanenmeer in Amsterdam, maar ik heb met mn moeder overlegd en ben meteen in de pauze naar hem toe gegaan, ergens voelde ik me lullig tegenover mn moeder, maar zij vond het niet meer als normaal.
Eenmaal daar bleek die beste vriendin van hem hem meteen in de steek gelaten te hebben. Hij reageerde daar misschien iets te fel op (hij hoorde net dat z’n moeder nog Max 6 maanden te leven had, dus ja, ik kon het wel begrijpen). Dat werd een enorme ruzie. Ze schreeuwen naar elkaar en appte erop los. Ze bedreigde elkaar en zo ging het best een tijd door. Ik heb al die tijd geprobeerd op mijn manier hem te steunen, maar ook haar los te laten, al die agressie naar haar toe kon nooit goed zijn voor hem.
Afijn. Uiteindelijk overleed z’n moeder 5 maanden na de diagnose, een hele heftige periode kwam. Heel kort gezegd: hij heeft al jaren geen contact met z’n pa, wil hij ook niet, maar omdat de scheiding nog niet rond was tussen z’n ma en pa, en z’n ma alimentatie aan z’n vader betaalde, moest hij van z’n advocaat z’n pa inlichten en dingen regelen. Z’n vader zat alles tegen te werken, waardoor er nog ruim 1,5 jaar na overlijden van z’n ma overheen ging voor alles geregeld was. Echt een hel was dat. Dit is een enorm lang ingewikkeld verhaal, maar anders word het nog langer, dus zo even kort gezegd.
Onze relatie is toen door al dit super sterk geworden. We konden alles aan, dat gevoel hadden we. We waren weer verliefd, hadden weer volop seks en die vrouw van in de 50 was uit ons leven. We woonden ondertussen samen en waren verloofd.
Paar maanden voor de bruiloft hadden we besloten voor kinderen te gaan. Dit wilden we meteen na onze bruiloft doen. Maar uiteindelijk konden we niet wachten en zijn we eerder begonnen. En meteen raak! Hoe dan? Dit hadden we niet verwacht, maar we waren natuurlijk super blij. Wel merkte ik dat m’n libido meteen weg was. Balen natuurlijk, vooral voor m’n man die een extreem hoog libido heeft. We gaven de zwangerschap de schuld, dus maakte ons niet zo’n zorgen. Maar na een super goede zwangerschap en mooie bevalling kwam m’n libido niet terug. Nooit meer. Ik vind m’n man aantrekkelijk, maar word niet meer opgewonden. Nergens van overigens. Dit maakt mij extreem onzeker, helemaal omdat m’n man het continu wil en ik hem dus steeds moet afwijzen.
We hebben zeker wel seks hoor, maar echt spannend is het niet meer. En hij wil meer. M’n dochter word bijna 2 en seks is voor mij een moetje en hij raakt gefrustreerd waardoor we continu ruzies hebben. Ik heb hulp gezocht (bloedprikken, psycholoog en diëtist), maar niks helpt. Ik blijf me zo voelen. En door zijn gedram en gepush heb ik het idee dat het alleen maar erger word. Ik word hier mega onzeker van.
Dus heb ik een tijdje geleden gezegd dat hij de seks anders bij iemand anders moet zoeken, in de hoop dat wij weer aan onze relatie kunnen werken. Nee, leuk vond ik het niet, maar voor mijn gevoel was dit een soort laatste redding. Wel een aantal regels:
1. Niet een vriendin
2. Niet iemand die we vaker zien
3. Niet bij ons thuis
4. Puur en alleen seks, niet meer
5. Ik wil het niet weten
Goed, hij zei dat hij erover na ging denken, maar dat hij dat liever niet doet en liever met mij seks heeft. Snap ik natuurlijk.
Zo ging het een paar maanden door. Tot hij ineens een naam zei die ik niet herkende. En meteen een slecht gevoel had. “Ik ga maandag even een balkje doen bij M”. Nog nooit van gehoord, maar oké prima.
Tijdje later zei hij nog eens die naam. Ik vroeg wie dat dan is en hij deed een beetje vaag. Dit voelde wederom niet goed. Want als het iemand was waar hij seks mee zou hebben wilde ik die naam helemaal niet horen. Dus daarom voelde dit ook anders. Wederom keek ik in z’n tel (en weer niet trots op, ik haat die kant van mij). Toen zag ik de naam M staan in z’n whatsapp en heb het geopend. Alles stond vol met slechte dingen over mij. Al onze privé gesprekken, al onze ruzies, alles wat ik in emotie heb gezegd stonden in detail in die app. Ik schrok hier heel erg van. Heb niks gezegd tegen m’n man, maar ben op de bank gaan slapen en de volgende dag gaan werken. ‘‘s avonds m’n man aangesproken. Hij stelde me gerust dat hij inderdaad seks met haar wilde en dat zo praten een manier was om haar in bed te krijgen (heel raar verhaal, maar oké). Hij zei dat dat niet was gelukt en er dus een einde aan zou maken. Ergens voelde het nog niet goed, maar ik stelde mezelf voor er geen punt van te maken en gewoon door te gaan.
Later bleek dat hij het contact helemaal niet verbroken was en er een vriendschap uit was gekomen. Het klikte en ze hadden veel gemeen, ook kwa shit die ze hadden meegemaakt. Deze M is ook weer een oudere vrouw (45 geloof ik). Hij had me dus zelf verteld dat er een vriendschap uit is gekomen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Lekker begin van een vriendschap dacht ik nog. Je eigen vrouw zo naar beneden halen. Maar goed.
Zo kabbelde het dus voort. Het voelde heel slecht nog steeds, maar ik liet niet te veel merken. Ik wilde helemaal niet dat die 2 zouden afspreken. Ik was heel bang met wat er dan zou gebeuren. Dat heb ik ook uitgesproken en hij zei dat hij alleen met haar zou afspreken als ik er oké mee was. Dat luchtte iets op , totdat hij dus achter m’n rug om alsnog alleen naar haar huis is gegaan. Dat heeft hij wel eerlijk verteld, maar toch. Hij vind dat ik z’n vrienden niet accepteer (wat niet waar is, al z’n vrienden zijn toppers en altijd welkom, alleen bij haar heb ik geen goed gevoel).
We zitten nu dus continu in ruzies, ik maak me continu zorgen dat hij er met haar vandoor gaat, hij zegt dan dat het alleen vriendschap is. M’n libido is nog steeds laag, waardoor dat dus ook nog steeds een ding is. We zitten echt in een soort cirkel waar we niet uitkomen. Praten heeft geen nut, want we komen continu op hetzelfde punt uit.
Er is nog wel meer, maar anders word het een boekwerk. Ben al iets opgelucht om het zo te typen, helpt al iets. Wie dit helemaal gelezen heeft, petje af. Heb je vragen, opmerkingen, advies, kom maar op. Ik kan we wat hebben, dus doe ik dingen fout zeg het vooral.
Mvg
Nina
zondag 3 december 2023 om 12:01
Ook ik heb niet alles gelezen, maar heb het idee dat jij veel meer bezig ben met je man, dan hij met jou.
Mijn vrouw heeft hetzelfde als jij, die had na de geboorte van ons eerste kind ook totaal geen zin meer in seks.
Dit is ook nooit meer teruggekomen trouwens.
Wat betreft die seks die jullie nog wekelijks hebben, dat zie jij als moeten.
Stop daarmee.
Seks tegen je zin is voor jou niet leuk, maar vrijen met iemand die daar eigenlijk geen zin in heeft is ook voor hem niet leuk.
Je hebt hem de vrijheid gegeven om het buiten de deur te zoeken, en zelfs dat verknalt hij.
Naar mijn mening is het een kwestie van tijd totdat jullie relatie strand, ik krijg niet de indruk dat je op hem kan bouwen.
Vanuit de kant van hem gezien, de vrouw waar je van houdt en met wie je kind(eren) hebt, wordt niet meer opgewonden van je en wil geen seks meer met je.
Geloof me, hier knap je echt niet van op.
Mijn vrouw heeft hetzelfde als jij, die had na de geboorte van ons eerste kind ook totaal geen zin meer in seks.
Dit is ook nooit meer teruggekomen trouwens.
Wat betreft die seks die jullie nog wekelijks hebben, dat zie jij als moeten.
Stop daarmee.
Seks tegen je zin is voor jou niet leuk, maar vrijen met iemand die daar eigenlijk geen zin in heeft is ook voor hem niet leuk.
Je hebt hem de vrijheid gegeven om het buiten de deur te zoeken, en zelfs dat verknalt hij.
Naar mijn mening is het een kwestie van tijd totdat jullie relatie strand, ik krijg niet de indruk dat je op hem kan bouwen.
Vanuit de kant van hem gezien, de vrouw waar je van houdt en met wie je kind(eren) hebt, wordt niet meer opgewonden van je en wil geen seks meer met je.
Geloof me, hier knap je echt niet van op.
swiessel wijzigde dit bericht op 03-12-2023 12:47
Reden: aanvuling
Reden: aanvuling
12.31% gewijzigd
zondag 3 december 2023 om 15:36
Soms helpt zo’n topic om andere inzichten over je relatie te krijgen. Wellicht Zoe je nu wat helderder dat je soms niet duidelijk communiceert en op een bepaalde manier over je heen laat lopen. Dat je door zijn belang voorop te stellen, jezelf tekort doet.Nien91 schreef: ↑03-12-2023 09:26Ik snap inderdaad dat het irrelevant oogt voor sommige, voor mij persoonlijk was het juist een ommekeer in de relatie. Op dat moment had hij me nodig, of het nou goed ging tussen ons of niet, of we nou uit elkaar zouden gaan of niet. Op dat moment maakte dat even niet uit. Maar ik snap het punt nu zeker. Ik had het anders kunnen neerzetten of weg kunnen laten.
Wat hij precies zei laat ik even voor mezelf. In sommige dingen herkende ik mezelf zeker, dat maakt het misschien ook wel pijnlijk. Mijn onzekerheden die hij dus ook als iets slechts ziet. Verder dingen die ik tijdens ruzies heb gezegd uit emotie. En dingen als: “oh ze komt eraan, dus snel m’n tel weg doen, anders krijg ik weer een opmerking”.
Ik snap dat hier vooral de negatieve dingen staan vermeld. Het is nu een relatie van 6 jaar met hele mooie momenten, vakanties, uitjes, bankhangen, bevalling die door hem super is gegaan. En ook in slechte momenten dat ik er voor hem kon zijn en hij voor mij.
Het is natuurlijk meer dan alleen de negatieve dingen. En geloof me, ik ben zeker ook niet altijd even leuk. Maar heb nooit een slecht woord over hem gezegd tegen familie en vrienden.
Dat eerdere met die oudere vrouw hadden we achter ons gelaten en ik dacht er zelf nooit meer aan. Tot dit gebeurde, toen rakelde alles weer op. Het was dus niet iets eenmaligs en blijkbaar had ik het niet verwerkt, want ik zat meteen weer in die periode.
Relatie therapie heb ik geopperd, hij was er wel soort van voor, maar niet mega enthousiast. Maar denk dat dat het wel gaat worden. Ik geef niet zomaar een relatie zonder er alles aan gedaan te hebben. Zeker voor onze dochter (en ja hij is een top vader, die vraag kreeg ik ook nog).
In ieder geval heel erg bedankt voor alle reacties. Veel stof tot nadenken.
Relatietherapie is geen lolletje en hard werken. Dat is dingen onder ogen zien, ermee dealen en jezelf opnieuw uitvinden. En je mag hem best aan z’n verstand peuteren dat jij dat nodig hebt: hij mag ook gewoonweg iets voor jou doen, omdat jij dat nodig hebt.
Veel succes de komende tijd
conversation = awareness
zondag 3 december 2023 om 19:14
TO, ik denk dat je zelf niet half door hebt hoe je voor hem aan het dekken bent.
Ben je binnen vrienden en familie eerlijk over hoe het tussen jullie gaat en wat hij doet? met een goede vriendin bijvoorbeeld? of dek je dan toch de waarheid een beetje toe omdat hij anders te slecht overkomt?
Zo ja, dan moet je voor jezelf echt toegeven, zijn houding kan niet door de beugel.
Hij klinkt ontzettend manipulatief, mensen vertellen wat hem uitkomt om zo van diegene te krijgen wat hij wil, jullie onderling vertrouwen breken om in de gunst te komen bij een andere vrouw. En dan niet eens maar meerdere keren.
Persoonlijk zou ik geen woord meer geloven van wat hij zegt, hij draait de waarheid precies zoals het hem uitkomt, zo ontzettend onveilig en niet sexy, vind je het gek dat je libido ver onder het nulpunt zakt.
In deze tijd van je leven hoort hij naast je staan, je te knuffelen en zeggen, jij en ik door dik en dun schatje, het komt wel weer goed en ik sta klaar voor je, hormonen of niet, dan krijg je echt wel weer zin om hem op te zoeken of hem in ieder geval weer eens een pleziertje te geven.
Je gevoel zegt je genoeg, waarom denk je dat je je eigen grenzen over gaat om in zijn telefoon te kijken.
Ik denk dat het enige wat er op zit is om relatie therapie te eisen als laatste redmiddel en voor jezelf hele strenge grenzen stellen die niet meer gebroken mogen worden, voelt hij daar geen motivatie voor dan zegt dat genoeg.
Kom op TO, je verdient echt meer dan wat je nu krijgt! laat je niet piepelen.
Ben je binnen vrienden en familie eerlijk over hoe het tussen jullie gaat en wat hij doet? met een goede vriendin bijvoorbeeld? of dek je dan toch de waarheid een beetje toe omdat hij anders te slecht overkomt?
Zo ja, dan moet je voor jezelf echt toegeven, zijn houding kan niet door de beugel.
Hij klinkt ontzettend manipulatief, mensen vertellen wat hem uitkomt om zo van diegene te krijgen wat hij wil, jullie onderling vertrouwen breken om in de gunst te komen bij een andere vrouw. En dan niet eens maar meerdere keren.
Persoonlijk zou ik geen woord meer geloven van wat hij zegt, hij draait de waarheid precies zoals het hem uitkomt, zo ontzettend onveilig en niet sexy, vind je het gek dat je libido ver onder het nulpunt zakt.
In deze tijd van je leven hoort hij naast je staan, je te knuffelen en zeggen, jij en ik door dik en dun schatje, het komt wel weer goed en ik sta klaar voor je, hormonen of niet, dan krijg je echt wel weer zin om hem op te zoeken of hem in ieder geval weer eens een pleziertje te geven.
Je gevoel zegt je genoeg, waarom denk je dat je je eigen grenzen over gaat om in zijn telefoon te kijken.
Ik denk dat het enige wat er op zit is om relatie therapie te eisen als laatste redmiddel en voor jezelf hele strenge grenzen stellen die niet meer gebroken mogen worden, voelt hij daar geen motivatie voor dan zegt dat genoeg.
Kom op TO, je verdient echt meer dan wat je nu krijgt! laat je niet piepelen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
