Kapot van verdriet

05-09-2023 05:55 202 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Anoniem
isadejager wijzigde dit bericht op 14-10-2023 08:23
Reden: privacy
99.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
VeerleVeertje schreef:
07-09-2023 09:56
Ik hou mij hier zo aan vast, dat wil je niet weten. Aan alle happy end verhaleb. Ik weet rationeel dat het beter word, maar God wat duurt dat gevoelsmatig eindeloos lang. Elke dag gejankt is er één teveel naar mijn zin. En toch laat ik het verdriet er maar gewoon zijn.
En dat kan ik dan weer echt goed begrijpen. Ik heb serieus ook een periode heel erg in de put gezeten. Echt heel erg. Tot depressief aan toe. Ik dacht echt niet dat de zon weer zou gaan schijnen. Maar nu dus wel.
En weet je... ik ben best wel een aparte vrouw en ik heb nog adhd ook. Niet makkelijk om mee samen te leven. Ik dacht, ik blijf wel alleen, dat past toch niet. En het gekke is dat mijn vriend en ik gewoon echt goed bij elkaar passen. Dingen die de meeste mensen apart vinden, vindt hij gewoon normaal. In plaats van mij af te branden om mijn adhd helpt hij mij (vaak alleen maar soms door met me mee te denken). Echt een verschil van dag en nacht.
Als ik dit 8 jaar geleden had geweten dan had ik lachend gescheiden. Ondanks alle pijn en ellende, het was het echt waard.
coderood schreef:
07-09-2023 13:16
En dat kan ik dan weer echt goed begrijpen. Ik heb serieus ook een periode heel erg in de put gezeten. Echt heel erg. Tot depressief aan toe. Ik dacht echt niet dat de zon weer zou gaan schijnen. Maar nu dus wel.
En weet je... ik ben best wel een aparte vrouw en ik heb nog adhd ook. Niet makkelijk om mee samen te leven. Ik dacht, ik blijf wel alleen, dat past toch niet. En het gekke is dat mijn vriend en ik gewoon echt goed bij elkaar passen. Dingen die de meeste mensen apart vinden, vindt hij gewoon normaal. In plaats van mij af te branden om mijn adhd helpt hij mij (vaak alleen maar soms door met me mee te denken). Echt een verschil van dag en nacht.
Als ik dit 8 jaar geleden had geweten dan had ik lachend gescheiden. Ondanks alle pijn en ellende, het was het echt waard.
Potverdikkie, zit ik weer te janken hier :roll: dank voor je bemoedigende woorden en je mooie happy end verhaal :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
06-09-2023 07:22
Ik vind dat gedram dat hij een soort van gedwongen zijn kinderen moet hebben echt absurd. Iemand dwingen goed en liefdevol voor zijn/ haar kinderen te zorgen, is nog nooit gelukt. Dus ga je je kinderen als een soort straf inzetten? Een experiment?
Iemand die verantwoordelijkheid en liefde voelt, wil zelf zorgen, stelt zelf voor om de kinderen te hebben. Dat is ook de enige manier om co ouderschap tot een succes te maken.
Het gaat om kinderen, niet om de auto.
En hopelijk hebben deze kinderen dan nog een andere ouder die de kinderen wel opvangt, daar ook blij mee is en het niet alleen als een soort gedwongen last ziet.
Goede reactie want dit dacht ik ook. Er klinkt ook zoveel boosheid in door. De realiteit is echt anders dat heb ik zelf ervaren en ook niet meer gehoopt dat hij een goede vader zou zijn die veel tijd wilde doorbrengen met zijn zoon.
Daarbij werkte ik wel full-time als alleenstaande ouder, die toeslagen waar ze het de hele tijd maar over hebben en zich ook afhankelijk van maken houdt voor een groot gedeelte op als kind 18 wordt, ga je dan pas weer werken of meer werken?

Ik vind TO best realistisch als vader doordeweeks niet voor zijn kinderen wil of kan zorgen doet zij dat zelf, dat is moederliefde en je kind in zetten als wapen om je zin te krijgen niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isditechtwaar schreef:
07-09-2023 00:06
Helemaal mee eens. Even opladen is heel fijn. Er schijnt een taboe op te zitten om aan te geven dat co-ouderschap goed bevalt. 25 jaar geleden dachten mensen dat ex en ik gek geworden waren toen we eraan begonnen maar het liep vrijwel altijd goed. Kinderen waren en zijn er heel tevreden over.

Kunnen jullie wel en het huidige huis aanhouden en een nieuw huis voor man bekostigen? Je gaf immers aan de leaseauto niet meer te kunnen betalen. Wat kan man dan nog bijdragen aan kinderalimentatie als jij de kinderen vrijwel volledig hebt en dus alle kosten hebt?
Als Co-ouderschap werkt omdat beide ouders erachter staan dan is dat inderdaad een vrijheid. Maar als vader tegenwerkt wordt het volgens mij alleen maar een hel. Lijkt mij verschrikkelijk als een kind naar zijn vader moet door deze regeling en vader dat helemaal niet fijn vindt. Een kind voelt dat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja hallo, binnen nauwelijks een week wordt zomaar door beide ouders iets besloten dat de kinderen voor de rest van hun leven diep gaat beïnvloeden. En niet omdat er overwogen is of dat goed voor de kinderen is, nee, omdat dat henzelf goed uitkomt. Daar vind ik iets van.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Macarinata schreef:
07-09-2023 13:00
Het is tegen dovemansoren gezegd. Van twee ouders wel te verstaan. Zielig. We zien TO wel terug over 10-15 jaar als de kinderen allemaal daddy issues hebben.
Dit slaat nergens op. Ik hou mijn kinderen toch niet weg van hun vader. We proberen samen juist voor hun het beste te doen. Proberen ze in hun eigen huis te laten en op school te laten waar ze op zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
We kunnen wel pas over een half jaar stappen ondernemen, maar ik denk dat voor iedereen het beste is om verder te gaan. We zijn bezig met een woning paar kilometer verder. Dit geeft opties om doordeweeks de kinderen te halen, maar worden kinderen er blij van om van 18.00 uur tot bedtijd bij papa te zijn en de andere dag papa hun weer naar de bso brengt.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
07-09-2023 13:16
En dat kan ik dan weer echt goed begrijpen. Ik heb serieus ook een periode heel erg in de put gezeten. Echt heel erg. Tot depressief aan toe. Ik dacht echt niet dat de zon weer zou gaan schijnen. Maar nu dus wel.
En weet je... ik ben best wel een aparte vrouw en ik heb nog adhd ook. Niet makkelijk om mee samen te leven. Ik dacht, ik blijf wel alleen, dat past toch niet. En het gekke is dat mijn vriend en ik gewoon echt goed bij elkaar passen. Dingen die de meeste mensen apart vinden, vindt hij gewoon normaal. In plaats van mij af te branden om mijn adhd helpt hij mij (vaak alleen maar soms door met me mee te denken). Echt een verschil van dag en nacht.
Als ik dit 8 jaar geleden had geweten dan had ik lachend gescheiden. Ondanks alle pijn en ellende, het was het echt waard.
Fijn om te horen. Ik hoop ook een aantal jaar weer gelukkig mag worden. Maar waar ontmoet je weer mensen....
Alle reacties Link kopieren Quote
Isadejager schreef:
07-09-2023 21:52
We kunnen wel pas over een half jaar stappen ondernemen, maar ik denk dat voor iedereen het beste is om verder te gaan. We zijn bezig met een woning paar kilometer verder. Dit geeft opties om doordeweeks de kinderen te halen, maar worden kinderen er blij van om van 18.00 uur tot bedtijd bij papa te zijn en de andere dag papa hun weer naar de bso brengt.
Ze blijven dan toch ook bij papa slapen, ontbijten en hij brengt ze naar school dan toch? Of begrijp ik dat verkeerd?
Alle reacties Link kopieren Quote
slapen en naar de voorschoolse opvang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Daar is toch niets mis mee?
Samen eten 's avonds, naar bed brengen met tanden poetsen, pyjama aan, een verhaaltje voorlezen.
Ik vind zelf de avonden erg prettig en ook een soort van mooi samenzijn met mijn dochter.
Juist 's avonds bij het avondeten vertelt zij wat ze gedaan heeft die dag (dat doen wij altijd bij het avondeten elkaar vertellen over de dag).
Dan bij het naar bed brengen samen een beetje keuvelen, kletsen, lachen, ook weleens diepgaande gesprekken en een verhaaltje voorlezen.
Voor mij erg waardevol elke keer weer.
En ook onze dochter gaat dan een paar dagen per week naar de vso (om 7uur).
Helemaal prima. Daar ontbijt ze ook.
Ik zie dus niet dat de avond en ochtend vso een belemmering is voor hun vader (en kinderen) om ze ihkv co-ouderschap die dag te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bereid je kinderen goed van te voren op wat er staat te wachten. Heb zelf een zoon met autisme en het is heel belangrijk dat kind weet wat er staat te gebeuren en voorbereid is. Daarnaast wat een verdriet voor alle partijen. Ontzettend veel sterkte toegewenst. Daarnaast heeft jouw kind met autisme baat bij regelmaat, dus waarschijnlijk heel vaak bij jouw thuis zijn. Probeer in ieder geval voor de kinderen de veranderingen te beperken.
minoes5 schreef:
07-09-2023 22:12
Daar is toch niets mis mee?
Samen eten 's avonds, naar bed brengen met tanden poetsen, pyjama aan, een verhaaltje voorlezen.
Ik vind zelf de avonden erg prettig en ook een soort van mooi samenzijn met mijn dochter.
Juist 's avonds bij het avondeten vertelt zij wat ze gedaan heeft die dag (dat doen wij altijd bij het avondeten elkaar vertellen over de dag).
Dan bij het naar bed brengen samen een beetje keuvelen, kletsen, lachen, ook weleens diepgaande gesprekken en een verhaaltje voorlezen.
Voor mij erg waardevol elke keer weer.
En ook onze dochter gaat dan een paar dagen per week naar de vso (om 7uur).
Helemaal prima. Daar ontbijt ze ook.
Ik zie dus niet dat de avond en ochtend vso een belemmering is voor hun vader (en kinderen) om ze ihkv co-ouderschap die dag te hebben.
Maar dat is hoe jij het in jouw opvoeding doet, daar kunnen mensen ook iets van vinden (vso zou ik zo veel mogelijk vermijden bijvoorbeeld). Daarbij: TO heeft al lang gezegd dat ze de kinderen niet bij vader weg houdt, maar dat ze samen de beste oplossing proberen te vinden. Dat die oplossing misschien niet zal zijn zoals jij en anderen het voor ogen zien, betekent niet dat die oplossing niet voor hen zal werken...
Alle reacties Link kopieren Quote
Macarinata schreef:
07-09-2023 21:23
Ja hallo, binnen nauwelijks een week wordt zomaar door beide ouders iets besloten dat de kinderen voor de rest van hun leven diep gaat beïnvloeden. En niet omdat er overwogen is of dat goed voor de kinderen is, nee, omdat dat henzelf goed uitkomt. Daar vind ik iets van.
Wat een onzin. Of iets goed is voor kinderen, is van heel veel factoren afhankelijk. Waaronder het kind zelf. Daar is geen zwart- wit recept voor.
Ze zullen toch gewoon contact hebben met hun vader? Alleen met een vaste thuisbasis. Zeker voor een kind met autisme ws. heel fijn.
Verder is snel zakelijk dingen regelen fijn ( en verstandig als er een ander in het spel is) Natuurlijk blijven nadenken, maar als de zaken geregeld zijn kun je verder met de emotionele verwerking.
Ook ouders die bij elkaar zijn, doen trouwens genoeg dingen die vooral henzelf goed uitkomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isadejager schreef:
07-09-2023 21:52
We kunnen wel pas over een half jaar stappen ondernemen, maar ik denk dat voor iedereen het beste is om verder te gaan. We zijn bezig met een woning paar kilometer verder. Dit geeft opties om doordeweeks de kinderen te halen, maar worden kinderen er blij van om van 18.00 uur tot bedtijd bij papa te zijn en de andere dag papa hun weer naar de bso brengt.
Dat soort dagen hadden wij hier zonder co-ouderschap ook 3x per week.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isadejager schreef:
07-09-2023 21:52
We kunnen wel pas over een half jaar stappen ondernemen, maar ik denk dat voor iedereen het beste is om verder te gaan. We zijn bezig met een woning paar kilometer verder. Dit geeft opties om doordeweeks de kinderen te halen, maar worden kinderen er blij van om van 18.00 uur tot bedtijd bij papa te zijn en de andere dag papa hun weer naar de bso brengt.
Dat zou wel heel fijn zijn. Hoe jullie kinderen het doen, weet je pas als het zover is.
Ik zou wel weekend en weekdagen afwisselen. Dus ene week weekdag (en), andere week weekend bij vader.
VSO ( plus BSO) kan prima voor het ene kind, voor anderen is het veel te vermoeiend en zitten ze suf in de klas.
Kijk dus naar jullie kinderen.
Sjaantje37 schreef:
07-09-2023 17:55
Als Co-ouderschap werkt omdat beide ouders erachter staan dan is dat inderdaad een vrijheid. Maar als vader tegenwerkt wordt het volgens mij alleen maar een hel. Lijkt mij verschrikkelijk als een kind naar zijn vader moet door deze regeling en vader dat helemaal niet fijn vindt. Een kind voelt dat.
Klopt maar ik denk wel dat veel vaders zeggen het niet te willen maar dat de werkelijke reden van die nee is dat ze niet weten hoe ze het moeten regelen. Angst voor het onbekende.
coderood schreef:
07-09-2023 13:12
Hier ook. Tuurlijk mistte ik ze in het begin erg. Vooral in de zomervakantie. Maar het leven gaat door en je richt je leven anders in. Ik heb inmiddels een nieuwe relatie en ga elk jaar 10 dagen met hem op vakantie zonder kinderen. Kan gewoon. Geen enkel probleem. Mijn vriend en ik hebben ook veel tijd samen wat soms ook gewoon wel eens lekker is en in de date fase toen mijn kids het nog niet wisten dat wij een relatie hadden toen hadden we alle tijd om te daten. Ik werk 32 uur thuis en dat is ook gewoon super goed te combineren.
De kids hebben het fijn bij papa. Hij werkte eerst in de horeca en zei ook eerst dat het niet kon, maar hij heeft zijn leven aangepast voor zijn kinderen. Het loopt hier gewoon goed en we kunnen goed overleggen. Zijn nieuwe vrouw is ook een tof wijf.
Ik ben wel al bijna 8 jaar gescheiden. Het kost wel tijd. In het begin is er nog veel scheidingspijn, nieuwe relaties doen ook de ander pijn etc. Maar als de tijd verstrijkt went het echt. Ik ben oprecht blij als mijn kinderen op woensdag bij mij komen want dan heb ik ze echt gemist. En als ze naar hun vader gaan is het soms ook wel heel fijn. Ik heb adhd en mijn dochter ook, mijn zoon misschien ook wel. Het is soms wel eens heel druk in huis. En dan is de rust ook wel eens welkom.
Klinkt goed. Herken er veel in. Vakantie met nieuwe relatie, even rust. Je doet het goed zo te lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nu een jaar verder en voel me denk ik sinds 3 maanden echt weer geweldig. Maar de kinderen hebben er wel een klap door gekregen en gingen 2 jaar terug in ontwikkeling. Als ik boodschappen ga doen belt er regelmatig nog een kind met een smoes terwijl dat voorheen niet was. Maar het gaat nu echt een stuk beter met de kinderen er is echt bij ons rust gekomen. En als de vader voor zijn kinderen wil zorgen altijd doen. Het zijn ook zijn kinderen die last alleen dragen is niet gezond. Je kunt dat beter delen. Ik doe het grote deels alleen en niet omdat ik het wil maar omdat hij zijn leven niet wilt aanpassen. Mijn zoon van 11 gaat er nu overdag om het weekend soms naar toe en slaapt dan thuis. Hij heeft geprobeerd daar te slapen maar dat voelt voor hem als een kwelling. Dus daar ben ik een paar weken terug op zijn verzoek mee gestopt. Maar het betekent voor mij dus altijd thuis klaar staan om kind op te vangen. En soms ben je dat als moeder echt zo zat. ik wil ook weleens een dagje niet koken of geen zorgen. Dus echt als een vader wil mee zorgen dat gaat je uiteindelijk echt rust geven. Dan kun je ook een keer sporten of sloom boodschappen doen of patat eten en verder niks doen.

En je komt overal mannen tegen als je helemaal bent opgebloeid. Dan zien ze je echt wel staan. Maar deze periode kun je beter alleen door hoe zwaar het ook is. Want je bent jezelf nu niet dus je laat een versie zien die een nieuwe partner wil zien. En de kinderen hebben je echt keihard nodig deze periode. Beter dat er 1 ouder stabiel blijft een jaartje zonder nieuwe partner.

De zon gaat echt weer voor je schijnen wel alles gaan regelen. Want jij twijfelt nog maar hij komt niet terug. Er zit een ander aan hem te trekken dat staat als een paal boven water. Die kilheid is een vorm van gedrag omdat hij zich moet verantwoorden tegenover zijn nieuwe liefje. Hij kan niet verkopen dat hij over 3 dagen met jou in bed ligt en dat uitkomt. Je gaat het later echt allemaal inzien en dan is het niet meer belangrijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isadejager schreef:
07-09-2023 21:53
Fijn om te horen. Ik hoop ook een aantal jaar weer gelukkig mag worden. Maar waar ontmoet je weer mensen....
Dat is weer een ‘zorg’ voor later, daar ga je je nu nog niet druk over maken toch?
Live Life to the fullest
Alle reacties Link kopieren Quote
Isadejager schreef:
05-09-2023 08:28
Hij heeft een jaarcontract en op zijn werk is minder werken dan 40 uur geen optie. En eerlijk gezegd vind ik het ook fijn om de kinderen om mij heen te hebben. Ik werk nu 3 dagen en zal dat ook blijven doen. Ze gaan nu ook naar de bso.

Ik ben voornamelijk heel erg boos. We hebben begin vorig jaar dit huis gekocht. Alles verbouwd naar onze zin, veel geld ingestopt en nu wilt hij scheiden. Snap er niks van!
Maar hangen in mijn boosheid heeft geen zin en wil nu alles zo snel mogelijk geregeld hebben. Wordt nu onrustig van omdat ik geen idee hoe de toekomst eruit zal komen te zien. Natuurlijk wordt ik best weer gelukkig, maar voor nu is alles kut!
Maar in deze val moet je niet trappen. Hij regelt het maar. Dat is de consequentie van scheiden. Het is een prima plan als dat financieel voor jou oké is en je nog steeds in staat bent om jezelf te bedruipen en zelf een woning kan bekostigen.

Maar zonee, dan moet jij meer werken en hij dus meer de kinderen opvangen. In je eigen belang is het verstandig om na de scheiding te streven naar financiële gelijkwaardigheid (is trouwens tijdens het huwelijk ook al verstandig)
Alle reacties Link kopieren Quote
We zijn inmiddels weer een week verder. Hebben al gesprek gehad met iemand om alles in gang te zetten. Hij heeft wat reacties op huizen uitstaan, dus dat is afwachten.

Of hij een ander heeft twijfel ik over. Hij doet niet geheimzinnig, verbergt niet zijn telefoon en een tweede telefoon heeft hij ook niet. En eigenlijk doet het er niet meer toe.
Ik hoop dat hij snel een eigen plek heeft. De kinderen weten het inmiddels en onze naasten ook.
Heb toch wat praktische vragen:
- wat doe je met je trouwfoto's, ringen etc?
- Op sociale media, zet je een bericht erop. Zet je er niks op. Snap dat het niet echt belangrijk is. Maar wil ook niet steeds uitleggen aan kennissen dat we uit elkaar zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou niks op social media zetten en m’n trouwring zou ik verkopen of in een doosje bewaren. Hoe m’n pet staat
Alle reacties Link kopieren Quote
Trouwfoto's en ringen staan gewoon in een doos op zolder. Ik heb ze laatst weer eens bekeken met de kinderen. Was toch wel weer leuk.
De ringen ( ik heb ook die van hem) zijn mijn noodpotje ( goud) en mocht het niet nodig zijn, ga ik er ooit iets leuks van doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je reageert nog steeds zo ontzettend zakelijk.

Waar zijn je emoties? Laat het allemaal even bezinken joh. Het hoeft niet allemaal morgen geregeld te zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven