Relaties
alle pijlers
Kinderen van vriend wel/niet in huis nemen? Geen OP
zondag 25 augustus 2024 om 08:45
Tja we kunnen er een hele discussie over abortus op loslaten maar in plaats van de vraag omdraaien kun je ook over je keuzes nadenken. Nee je kunt het kind niet terugstoppen en nee die discussie is niet meer relevant maar ik denk dat enige reflectie het startpunt kan zijn van een nieuw begin.FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:37Hoe bedoel je dat?? Had ik mijn kind moeten doden omdat ik een verkeerde keuze heb gemaakt qua partner?
Je bent geen speelbal van de omstandigheden of van hem, het is je niet allemaal overkomen. Je hebt zelf keuzes gemaakt die op zijn zachtst gezegd niet ideaal waren. Reflectie kan helpen om vanaf nu betere keuzes te maken.
zondag 25 augustus 2024 om 08:46
zondag 25 augustus 2024 om 08:46
FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:36Wat een walgelijke conclusie! Ik had niet eens de intentie om een baby te krijgen en zal daar nooit maar dan ook nooit een kind voor gebruiken. Walgelijk om zo'n uitspraak te doen! Ik ben altijd een hele zelfstandige vrouw geweest en heb absoluut geen man nodig om aan mij te binden. En zou het een kind ook nooit bewust aandoen omdat mij dat is overkomen als kind!!! Bah!
Daarnaast is niets 100%. Ik ben nooit in mijn leven eerder ongepland zwanger geraakt. Juist ben ik daar altijd mee bezig geweest. Om dat te voorkomen!!!
En ik heb niet alles aangegeven maar er is geen enkele reden waarom ik het hem niet zou gunnen om met zijn kinderen te leven. Maar dat werkt niet samen vanwege onze relatie. Dus ik heb ook aangegeven dat ik dan weg ga.
Maar voor jouw eigen kind is het blijkbaar wel okee om zo te moeten leven. Waarom pas uit huis als zijn kinderen erbij komen, waarom niet al lang uit huis zodat jouw kind niet al sinds de conceptie in die spanning moet leven?
Je bent dus nog steeds niet van plan jouw kind uit deze situatie te halen. Je doel van dit topic is enkel zijn kinderen uit huis houden?
zondag 25 augustus 2024 om 08:49
Een abortus is niet het doden van een kind want er is nog geen kind.FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:37Hoe bedoel je dat?? Had ik mijn kind moeten doden omdat ik een verkeerde keuze heb gemaakt qua partner?
Nu is er wel een kind en door jouw onjuiste idee dat een abortus moord is, heb je nu een onschuldige baby een hele slechte start in het leven gegeven. Gelukkig kun je vanaf nu wel de juiste keuze maken door samen met je baby te gaan wonen en geen aandacht en energie meer te steken in deze disfunctionele relatie.
zondag 25 augustus 2024 om 08:50
Het zal niemand erg verbazen dat je zelf niet het beste hebt gehad. Dat is niet de reden waarom je het beter wil doen, dat is de reden waarom je in deze situatie zit.FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:29
Daarnaast kun je denk ik niet in mijn hoofd kijken. Maar als er 1 persoon is die het beste wil en ook voor mijn zwangerschap dan ben ik dat wel. Omdat ik zelf niet het beste heb gehad en weet hoe dat is! Daarom baal ik ook van mijn eigen keuzen en van wat het voor mijn kindje betekent. Dus nee ik leef niet achteloos!
Als je zelf geen goede jeugd hebt gehad, is het moeilijk om een realistisch beeld te hebben van goed ouderschap. Je richt je op het goed maken van de zaken uit je jeugd en vergeet daarbij te zien dat je kind een eigen persoon is zonder die ervaringen.
Je kind is nog heel klein, voor je kind maakt dit niks uit, je kind kan ook opgroeien en erg op zijn vader lijken, of goed klikken met zijn persoonlijkheid. Jij moet met jezelf aan de slag. In je opvoeding en band met je kind niet compenseren voor de vader of je eigen jeugd, maar jezelf zijn als moeder.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 25 augustus 2024 om 08:51
Je kunt achterom blijven kijken naar wat en hoe het gebeurd is maar ik zou me richten op de toekomst. De weg terug is er niet meer, je wil vooruit.
Hoe zie je je leven over 5 jaar? Met of zonder deze man en kinderen in een huis of in jouw leven? Is hij bereid om nog iets van deze relatie te maken? Praten jullie met elkaar en weet hij hoe belangrijk het voor jou is?
In de tussentijd zou ik op zoek gaan naar iets voor jezelf en je kind. Je kunt beter op een moment uit elkaar gaan dat normaal contact nog mogelijk is dan tot het bittere einde bij elkaar blijven en elkaar nooit meer willen zien of spreken.
Hoe zie je je leven over 5 jaar? Met of zonder deze man en kinderen in een huis of in jouw leven? Is hij bereid om nog iets van deze relatie te maken? Praten jullie met elkaar en weet hij hoe belangrijk het voor jou is?
In de tussentijd zou ik op zoek gaan naar iets voor jezelf en je kind. Je kunt beter op een moment uit elkaar gaan dat normaal contact nog mogelijk is dan tot het bittere einde bij elkaar blijven en elkaar nooit meer willen zien of spreken.
zondag 25 augustus 2024 om 08:51
In de 3 maanden dat wij aan het daten waren heb ik dat inderdaad niet kunnen zien nee. En heeft hij een ander beeld geschetst. Zijn kinderen heb ik pas later ontmoet. Zodra ik zwanger werd is hij 180 graden gedraaid. Daarvoor kwam ik mondjesmaat erachter dat er dingen niet klopten. Was ik van plan de relatie/het daten te stoppen maar toen bleek ik al zwanger te zijn.S-Groot schreef: ↑25-08-2024 08:31Het is niet alsof je dit niet al lang wist hè? Al toen jullie alleen nog maar huisgenoten waren en ook ruim vóórdat jij zwanger werd wist je al prima dat hij chaotisch was en zijn kinderen niet op 1 had staan. Dus dit is gewoon wie hij is en wie jij gekozen hebt als vader van je kind. Daar zul je nu gewoon mee moeten dealen.
Ik begrijp dat je je verhaal kwijt wil en daarom steeds meer vertelt over hoe slecht hij zogenaamd is, maar daar schiet jouw kind niets mee op. Dit is zijn vader. En dit is de situatie waarmee jouw kind moet dealen. Ga nu je verantwoordelijkheid nemen en zorg dat je kind niet meer met al die ongezonde spanning hoeft te leven.
En mijn verantwoordelijkheid zal ik nemen. Ik vind sommige reacties vreselijk. Maar zal er zeker uit meenemen wat nodig is.
zondag 25 augustus 2024 om 08:53
Nee hoor, in het begin van je relatie wist je al dat hij schijt aan met name zijn minderjarige kind.FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:51In de 3 maanden dat wij aan het daten waren heb ik dat inderdaad niet kunnen zien nee. En heeft hij een ander beeld geschetst. Zijn kinderen heb ik pas later ontmoet. Zodra ik zwanger werd is hij 180 graden gedraaid. Daarvoor kwam ik mondjesmaat erachter dat er dingen niet klopten. Was ik van plan de relatie/het daten te stoppen maar toen bleek ik al zwanger te zijn.
En mijn verantwoordelijkheid zal ik nemen. Ik vind sommige reacties vreselijk. Maar zal er zeker uit meenemen wat nodig is.
zondag 25 augustus 2024 om 08:54
Vader zijn van een tiener en een jongvolwassene is net zo goed lastig als voor het eerst moeder zijn. Jij kan je baby niet wegstoppen, maar hij zijn kinderen ook niet.
Je had beter kunnen gaan latten tot je hem (en zijn kinderen) echt kent, misschien was je dan wel nooit samen gaan wonen en had je zeker niet samen een huis gekocht.
Ik zou hulp zoeken voor jezelf via de huisarts en met je partner een compromis bespreken, waarbij de kinderen bijvoorbeeld 50% van de tijd bij jullie komen. 100% is ook een vlucht weg van de moeder en de kinderen hebben jaren niet bij vader gewoond.
Op die manier zijn de kinderen welkom, maar houd je ook ruimte voor jezelf.
Je had beter kunnen gaan latten tot je hem (en zijn kinderen) echt kent, misschien was je dan wel nooit samen gaan wonen en had je zeker niet samen een huis gekocht.
Ik zou hulp zoeken voor jezelf via de huisarts en met je partner een compromis bespreken, waarbij de kinderen bijvoorbeeld 50% van de tijd bij jullie komen. 100% is ook een vlucht weg van de moeder en de kinderen hebben jaren niet bij vader gewoond.
Op die manier zijn de kinderen welkom, maar houd je ook ruimte voor jezelf.
faceofoz wijzigde dit bericht op 25-08-2024 08:55
0.08% gewijzigd
zondag 25 augustus 2024 om 08:55
Je wist al voor je zwangerschap hoe deze man was. Je twijfelde al over de hele relatie toen. Dus je hebt wel bewust een kind in deze puinhoop op de wereld gezet. Klinkt hard, maar je had gewoon een keus natuurlijk toen bleek dat je zwanger was.FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:36Wat een walgelijke conclusie! Ik had niet eens de intentie om een baby te krijgen en zal daar nooit maar dan ook nooit een kind voor gebruiken. Walgelijk om zo'n uitspraak te doen! Ik ben altijd een hele zelfstandige vrouw geweest en heb absoluut geen man nodig om aan mij te binden. En zou het een kind ook nooit bewust aandoen omdat mij dat is overkomen als kind!!! Bah!
Daarnaast is niets 100%. Ik ben nooit in mijn leven eerder ongepland zwanger geraakt. Juist ben ik daar altijd mee bezig geweest. Om dat te voorkomen!!!
En ik heb niet alles aangegeven maar er is geen enkele reden waarom ik het hem niet zou gunnen om met zijn kinderen te leven. Maar dat werkt niet samen vanwege onze relatie. Dus ik heb ook aangegeven dat ik dan weg ga.
Maar goed, ik vind inderdaad dat je partner het recht heeft om zijn eigen kinderen in huis te nemen. Het zijn zijn kinderen die in een lastige situatie zitten en hem om hulp vragen. Die laat je niet zomaar vallen op dat moment. Lullig dat het jou niet uit komt, maar hij is ook gewoon verantwoordelijk voor die 2 kinderen en dat wist je ook al voordat je een relatie aan ging met hem.
Trek je het niet, dan ga je alleen wonen. Maar je kan niet zeggen dat hij zijn kinderen geen onderdak mag geven vind ik.
zondag 25 augustus 2024 om 08:55
Hij is niet dominant, hij heeft geen verantwoordelijkheidsgevoel, aka is een lapzwans. Dat is een internationale aandoening.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-08-2024 10:59
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
28.70% gewijzigd
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 25 augustus 2024 om 08:56
Opsomming van een rode vlag;
Huisgenoot, financiële situatie, grote leeftijdsverschil, 2 kinderen van 15 & 20 jaar, geheim gedoe met zijn 2 exen, onbetrouwbaar & nog kinder wens hebben.....Tja.
Nu dat zijn kinderen weer in beeld zijn, zijn jullie nu met z'n vijven.
Misschien leuk voor eventjes, maar dat is toch geen relatie materiaal?
Huisgenoot, financiële situatie, grote leeftijdsverschil, 2 kinderen van 15 & 20 jaar, geheim gedoe met zijn 2 exen, onbetrouwbaar & nog kinder wens hebben.....Tja.
Nu dat zijn kinderen weer in beeld zijn, zijn jullie nu met z'n vijven.
Misschien leuk voor eventjes, maar dat is toch geen relatie materiaal?
zondag 25 augustus 2024 om 08:57
lolapaloeza schreef: ↑25-08-2024 08:50Het zal niemand erg verbazen dat je zelf niet het beste hebt gehad. Dat is niet de reden waarom je het beter wil doen, dat is de reden waarom je in deze situatie zit.
Als je zelf geen goede jeugd hebt gehad, is het moeilijk om een realistisch beeld te hebben van goed ouderschap. Je richt je op het goed maken van de zaken uit je jeugd en vergeet daarbij te zien dat je kind een eigen persoon is zonder die ervaringen.
Je kind is nog heel klein, voor je kind maakt dit niks uit, je kind kan ook opgroeien en erg op zijn vader lijken, of goed klikken met zijn persoonlijkheid. Jij moet met jezelf aan de slag. In je opvoeding en band met je kind niet compenseren voor de vader of je eigen jeugd, maar jezelf zijn als moeder.
Mooie post Lola. TO, lees deze heel goed door, probeer het echt tot je door te laten dringen. Wat Lola zegt is niet zomaar gedaan, dat is een hele lange weg. Begin met jouw kind uit de slechte start te halen, uit de spaningen. Oh en als je niet vandaag weg gaat (die kans is natuurlijk heel klein), stop dan ZELF met jouw aandeel in die spanningen. Stop met trekken aan die man, stop met hem dingen verwijten. Zorg zelf voor een huis zonder spanning. Dat kun jij nu al voor je kind doen. En daarna de vervolgstappen gaan uitzetten en maken.
zondag 25 augustus 2024 om 08:58
FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 08:51In de 3 maanden dat wij aan het daten waren heb ik dat inderdaad niet kunnen zien nee. En heeft hij een ander beeld geschetst. Zijn kinderen heb ik pas later ontmoet. Zodra ik zwanger werd is hij 180 graden gedraaid. Daarvoor kwam ik mondjesmaat erachter dat er dingen niet klopten. Was ik van plan de relatie/het daten te stoppen maar toen bleek ik al zwanger te zijn.
In welk opzicht is hij dan 180 graden gedraaid sinds de zwangerschap? Hij verzwijgt/liegt nog steeds, laat zijn kinderen bij jou aan de eettafel achter en is liever bij zijn vrienden/broer tot 3 uur ‘s nachts dan bij zijn vrouw en kinderen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 25 augustus 2024 om 08:59
FourLeafClover schreef: ↑25-08-2024 04:40Ja, ik heb dit inderdaad ook voorgesteld. Al vind ik het vreselijk rot voor onze kleine dat hij dan niet fulltime zijn vader om hem heen heeft. Wij hebben deze keuze gemaakt en het lukt ons niet om normaal stabiel met elkaar om te gaan. Dus dan wordt hij daar de dupe van..
Wat je ook kiest je kind wordt er de dupe van. Blijf je dan groeit je kind op binnen een slechte relatie. Ga je weg dan groeit kind op als kind van gescheiden ouders. In co-ouderschap of met een omgangsregeling.
Ik zou weggaan en vandaaruit kijken welke rol de verwekker van kind nou zou kunnen hebben in het leven van kind. Zoals jij de man beschrijft zie ik niet een heel betrokken vader voor me.
Er zijn twee oudere kinderen en twee exen. Kan ik daaruit opmaken dat de twee oudere kinderen niet dezelfde moeder hebben?
zondag 25 augustus 2024 om 09:00
Echt hoe onaantrekkelijk kan een man zijn .
hou toch op zeg.
zondag 25 augustus 2024 om 09:23
Je wilde al een punt zetten achter het daten na een paar maanden omdat je doorhad dat hij een chaoot en lapzwans was en onbetrouwbaar bovendien. Logisch.
Toch had je onbeschermde seks met hem (of condoom geknapt wellicht), hoe is het dan in godsnaam mogelijk dat je niet meteen een morning afterpil hebt gehaald?
Of toen je even later zwanger bleek -een realiteit die je voor de rest van je leven aan deze onbetrouwbare lapzwans bindt- waarom heb je dan geen abortus gedaan?
Maar nee, de volgende stap was samen een huis huren (gelukkig niet kopen), met iemand die je nauwelijks kent, maar wel weet dat hij een onbetrouwbare chaoot en lapzwans is…
Wat anderen hier ook zeggen: haal jezelf en je kind aub zo snel mogelijk uit deze situatie door apart te gaan wonen. Dit zal nóóit een goede vader zijn die zijn verantwoordelijkheid neemt want hij verdwijnt zomaar en komt dan midden in de nacht thuis (als hij al thuis komt).
Ben je financieel onafhankelijk en kun je de huur alleen ophoesten? Dan hij het huis uit. Of ga meteen op zoek naar een andere woning.
Hoe sneller jullie uit elkaar zijn hoe beter. En dat weet jij ook.
Sterkte.
Toch had je onbeschermde seks met hem (of condoom geknapt wellicht), hoe is het dan in godsnaam mogelijk dat je niet meteen een morning afterpil hebt gehaald?
Of toen je even later zwanger bleek -een realiteit die je voor de rest van je leven aan deze onbetrouwbare lapzwans bindt- waarom heb je dan geen abortus gedaan?
Maar nee, de volgende stap was samen een huis huren (gelukkig niet kopen), met iemand die je nauwelijks kent, maar wel weet dat hij een onbetrouwbare chaoot en lapzwans is…
Wat anderen hier ook zeggen: haal jezelf en je kind aub zo snel mogelijk uit deze situatie door apart te gaan wonen. Dit zal nóóit een goede vader zijn die zijn verantwoordelijkheid neemt want hij verdwijnt zomaar en komt dan midden in de nacht thuis (als hij al thuis komt).
Ben je financieel onafhankelijk en kun je de huur alleen ophoesten? Dan hij het huis uit. Of ga meteen op zoek naar een andere woning.
Hoe sneller jullie uit elkaar zijn hoe beter. En dat weet jij ook.
Sterkte.
zondag 25 augustus 2024 om 09:26
zondag 25 augustus 2024 om 09:26
Ik krijg bij het lezen van de OP en de aanvullingen steeds het beeld van Albert in Spanje (B&B Vol Liefde). Geen verantwoordelijkheid nemen, liegen, draaien, kinderen in een ander land dan waar je woont, situatie anders voordoen dan die is. Bah bah bah.
To, je voelt aan alles dat samenwonen niet langer werkt. Laat staan met nog meer (waarschijnlijk al beschadigde) kinderen erbij. Zuig ze hier niet in mee. Zelf zou ik die kinderen niet kunnen laten vallen, en kijken wat voor hen mogelijk is. Maar doen alsof jullie een plek voor ze hebben is niet realistisch, want het is niet dat jullie dit dan doen maar jij. De verantwoordelijkheid over deze puber en jong volwassene ligt bij de verkeerden.
Zorg dat jouw kind stabieler opgroeit. Als binnen anderhalf jaar al zoveel gezeik is, dan zal dat alleen maar meer worden. Stop dit!
To, je voelt aan alles dat samenwonen niet langer werkt. Laat staan met nog meer (waarschijnlijk al beschadigde) kinderen erbij. Zuig ze hier niet in mee. Zelf zou ik die kinderen niet kunnen laten vallen, en kijken wat voor hen mogelijk is. Maar doen alsof jullie een plek voor ze hebben is niet realistisch, want het is niet dat jullie dit dan doen maar jij. De verantwoordelijkheid over deze puber en jong volwassene ligt bij de verkeerden.
Zorg dat jouw kind stabieler opgroeit. Als binnen anderhalf jaar al zoveel gezeik is, dan zal dat alleen maar meer worden. Stop dit!
zondag 25 augustus 2024 om 09:39
TO, probeer de harde reacties die je krijgt even naast je neer te leggen en je er niet door te laten opfokken. Je zit nu in deze situatie dus het heeft weinig zin om in te gaan op vragen over hoe je zwanger bent geraakt etc.
De hamvraag is: ben je financieel in staat zelfstandig te gaan wonen met je kind? En zo niet, wat moet je doen om dat wel te worden?
De hamvraag is: ben je financieel in staat zelfstandig te gaan wonen met je kind? En zo niet, wat moet je doen om dat wel te worden?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
