Last van frequentie ex

26-07-2022 11:18 307 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi,

Ik heb bijna een jaar een relatie met mijn vriend. Eigenlijk gaat alles heel goed, maar ik krijg steeds meer moeite met de frequentie waarin zijn ex in zijn leven aanwezig is. Hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan?

Hij is 12 jaar geleden gescheiden (zij is er met een ander vandoor gegaan, bij wie ze nu nog is), ze eten iedere zondag samen (zij met haar partner mee) en met de op dat moment aanwezige kids. Verder is ze er ieder moment waarop er iets in zijn familie is (verjaardagen van zijn broers/zussen/ooms/tantes/familiereunies) en alle feestdagen.
Ik begrijp best dat als dat al 12 jaar zo is, dat niet zomaar veranderen gaat. Volgens hem is het zijn enige manier om de kinderen te zien en gunt hij het haar dat zij nog gezellige contacten met zijn familie heeft.
Zijn vrienden hebben al wel aangegeven dat ze mij begrijpen, dat deed hem even twijfelen of hij dan toch dingen moest aanpassen...bijvoorbeeld elkaar op zondag minder vaak zien. Maar inmiddels geeft hij aan: dit is wat het is, ik wil het niet veranderen. Behalve wanneer ik als harde eis stel: eens per 6 weken een zondag, dan wil hij dat wel doorgeven... Waarop ik heb aangegeven: ik ga het van jou niet eisen, ik zou willen dat jij het zelf zou willen.

Wie o wie weet een oplossing die ons beiden recht doet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
26-07-2022 11:34
Maar waarom zou hij het moeten veranderen? Het is toch de moeder van zijn kinderen? Fijn dat ze goed contact hebben.
Ik zou er niet aan moeten denken, dat ze elke zondag komt eten. Nooit een zondag voor jullie zelf? Vreselijk.
Idd fijn dat er goed contact is, maar dit is wel erg overdreven.
Hij heeft een nieuwe relatie. Dan komt je ex toch niet meer op bezoek bij allerlei familieactiviteiten? Heel vreemd.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 26-07-2022 15:20
0.10% gewijzigd
LadyTramp schreef:
26-07-2022 14:57
Het gaat hier om volwassen kinderen. Vind ik echt een heel ander verhaal dan dat de kinderen nog jong zijn: dan gaan ze natuurlijk altijd voor. Van volwassen kinderen mag best verwacht worden dat ze begrijpen dat hun ouders ook nog een eigen leven hebben, dus dat de wekelijkse eetafspraak op zondag nu wat minder vaak wordt, en dat er dan tussendoor eens bij elkaar op visite gegaan wordt.
Wat valt er te veranderen en te begrijpen als alle betrokkenen (behalve een nieuwe lover dan) helemaal happy zijn met deze traditie? Je moet het aardig hoog in je bol hebben om te verwachten dat 5 mensen zich gaan aanpassen aan jouw voorkeur voor de invulling van de zondagmiddag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als een traditie, een familiegewoonte waar de deelnemers plezier aan beleven en wat op een bepaalde manier in ieders ritme verweven zit, aangepast moet worden omdat iemand zich er niet bij aan wil sluiten? Mwow, ik vrees dat je hier dan toch echt eieren voor je geld zou moeten kiezen.
Vergelijk het eens met een sport. Een team is al jaren bij elkaar en traint op woensdag en heeft wedstrijden op zaterdag. Niet altijd is iedereen er, maar dat zijn wel de vaste dagen waar de leden rekening mee houden. Knappe nieuwe partner die maakt dat de training naar dinsdag gaat. Het is niet onmogelijk, maar erg waarschijnlijk vind ik het ook niet.

Toen mijn oudste uit huis ging heb ik echt nagedacht over hoe het contact nu vorm te gaan geven. Van huis uit was ik regelmatig samen eten gewend. Door de afstand kon dat bij mijn oudste niet. Dat vond ik erg jammer. Het is geen natuurramp dat het niet zo kan, maar als wij een regelmatige afspraak zouden hebben zou ik daar echt niet makkelijk aanpassingen aan doen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Naast de zondagse etentjes gaat zij ALTIJD mee naar zijn broers, zussen, ouders en elk ander feestje? Dat is echt ongezond gedrag, hoor.

Ik zou gillend wegrennen.

Ik zou je relatie heel goed overdenken. Is dit wat je wil? Wordt je hier écht gelukkig van?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet zo goed wat ik wil. Het liefst met hem verder maar met minder ex in beeld. Zoals sommigen aangeven is dit gewoon wat het is en zal het niet veranderen. Dat denk ik ook en inderdaad, wie ben ik, als ik er als enige last van heb, om te verwachten dat het moet veranderen.
Ik zou graag willen dat hij ook meer 'ons' in het weekend wil. Maar hij is meer familiegericht. Het voelt zoals iemand al aangaf, dat ik bij in zijn leven kan stappen maar dat concessies er niet zijn: dit is wat het is en ik weet niet of ik dat trek...
Alle reacties Link kopieren Quote
Creatieveling schreef:
26-07-2022 15:15
Naast de zondagse etentjes gaat zij ALTIJD mee naar zijn broers, zussen, ouders en elk ander feestje? Dat is echt ongezond gedrag, hoor.

Ik zou gillend wegrennen.

Ik zou je relatie heel goed overdenken. Is dit wat je wil? Wordt je hier écht gelukkig van?
Heeft die vrouw daar allemaal tijd voor joh? Ze gaat dus naar feestjes/verjaardagen van haar eigen familie, en naar die van haar partner, en dan ook nog naar feestjes van de familie van haar ex? En dan elke zondag nog die eet-afspraak. Je moet er maar zin in hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO lees je eigen openingspost nog eens goed door. Vraag je zelf af, als er op zondag een voor jou belangrijke gebeurtenis plaats vindt en jij wilt dat je vriend mee gaat, gaat hij dan mee of verkiest hij het wekelijks eten met zijn ex?

Vraag je jezelf af, als je vriend naar zijn familie gaat en zijn ex gaat ALTIJD mee, waar ben jij dan en hoe wordt er gereageerd als jij er wel of niet bij bent?

De ex van je vriend is niet voor niets zijn ex! Dat je vriend zo reageert en het in stand houdt, sorry maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat hij hoopt dat zijn ex terugkomt en dat hij op alle manieren mogelijk wilt maken. Goede vrienden? Kan zijn, maar goede vrienden claimen niet, geven elkaar de ruimte en weten (vooral bij familie) waar hun plaats is.

Jij voelt je als het 5e wiel aan de wagen, en dat is het ook. Ga bij jezelf te rade of jij bij een man wilt zijn die geen grenzen durft te stellen, die zijn partner "vergeet / negeert" in de nieuwe relatie, niet mee wenst te bewegen of veranderingen in het leven. Zie jij jezelf daar oud mee worden, wordt jij daar gelukkig van?

Als je diep in je hart kijkt weet je zelf wat je moet doen. Welke keuze je ook maakt, jij bent degene die er het meeste onder lijdt. Wens je heel veel wijsheid toe!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn ideale vriendin is de beste vriendin van zijn ex

Ideaal zou zijn als jij ook hele goede vrienden kan worden met zijn ex en nieuwe partner. Als die klik er niet is zou ik het opgeven
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
26-07-2022 15:09
Wat valt er te veranderen en te begrijpen als alle betrokkenen (behalve een nieuwe lover dan) helemaal happy zijn met deze traditie? Je moet het aardig hoog in je bol hebben om te verwachten dat 5 mensen zich gaan aanpassen aan jouw voorkeur voor de invulling van de zondagmiddag.

Sommigen hier stelden dat het zo sneu voor die kinderen zou zijn als die zondagafspraak gewijzigd zou worden, want dan waren die kinderen de dupe. Daar reageerde ik in het algemeen op. Nu de vriend van TO helemaal niet aan die afspraak wil tornen, is er voor TO weinig anders te doen dan het te accepteren of de relatie te verbreken.
Karin65 schreef:
26-07-2022 15:22
Het voelt zoals iemand al aangaf, dat ik bij in zijn leven kan stappen maar dat concessies er niet zijn: dit is wat het is en ik weet niet of ik dat trek...
Het punt is denk ik dat zijn eventuele concessies impact hebben op meer mensen dan alleen op hem. Jouw focus ligt misschien op de ex, maar ik kan me zo voorstellen dat het voor hem meer een afwijzing van zijn kinderen is als hij niet meer aanschuift op zondag.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
26-07-2022 15:51
Het punt is denk ik dat zijn eventuele concessies impact hebben op meer mensen dan alleen op hem. Jouw focus ligt misschien op de ex, maar ik kan me zo voorstellen dat het voor hem meer een afwijzing van zijn kinderen is als hij niet meer aanschuift op zondag.

Volgens mij niet, hoor. In de OP staat: "met de op dat moment aanwezige kinderen", dus die zijn er blijkbaar lang niet altijd (allemaal) bij. Dan zou ik me ook kunnen voorstellen dat je een vaste afspraak in de maand maakt dat alle kinderen bij het zondagdiner zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het maakt niet uit dat kinderen in de 20 zijn, het zijn nog steeds ZIJN kinderen. Ik kwam nog erg vaak bij mijn ouders op die leeftijd en vond het erg fijn dat zij gewoon welkom bij elkaar waren, zonder dat een nieuwe partner daar over ging piepen. Zeker toen mijn vader ernstig ziek werd kwam mijn moeder daar vaak over de vloer.

Hij is overigens heel duidelijk toch? Dit is wat het is. Daar heb je je dus bij neer te leggen. Je hebt nu zoals ik het zie 3 keuzes:
- Je er daadwerkelijk bij neerleggen en aan je jaloezie gaan werken
- Een ultimatum stellen/eisen
- Een andere partner zoeken

En eerlijk, ik gok dat als de eerste optie niet lukt het sowieso de laatste optie wordt. Want als je nu een harde eis neerzet werkt dat zeer waarschijnlijk ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Absori schreef:
26-07-2022 15:39
Zijn ideale vriendin is de beste vriendin van zijn ex

Ideaal zou zijn als jij ook hele goede vrienden kan worden met zijn ex en nieuwe partner. Als die klik er niet is zou ik het opgeven
Terwijl hij vaak genoeg ook aan geeft dat hij zich zo ergert aan haar, aan hoe ze doet...
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
26-07-2022 14:55
Ik heb het idee dat alle 'kinderen gaan voor' roepers niet helemaal doorhebben dat de kinderen in dit verhaal al ruimschoots volwassen zijn. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat er mensen zijn die vinden dat gescheiden ouders met elkaar bevriend moeten blijven tot de kinderen tachtig zijn.

Mijn kinderen blijven voor eeuwig mijn kinderen. Die blijven dus ook eeuwig voorgaan op een eventuele nieuwe partner. IK heb er namelijk voor gezorgd dat ZIJ er zijn, ze hebben maar één moeder en dat ben ik, dus zij zijn voor altijd mijn grootste verantwoordelijkheid. Eerlijk is eerlijk, voor mij is het heerlijk rustig dat mijn kinderen er meer baat bij hadden dat er een zo groot mogelijke afstand tussen mij en hun vader zou zijn en ik dus niet ieder weekend iets met hem hoef. Maar er zit wat mij betreft geen enkele houdbaarheidsleeftijd op de stelling dat je kinderen altijd voor gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
LadyTramp schreef:
26-07-2022 15:57
Volgens mij niet, hoor. In de OP staat: "met de op dat moment aanwezige kinderen", dus die zijn er blijkbaar lang niet altijd (allemaal) bij. Dan zou ik me ook kunnen voorstellen dat je een vaste afspraak in de maand maakt dat alle kinderen bij het zondagdiner zijn.
Klopt, het komt vaak voor dat er maar 1 van de 3 is. Dan zitten wij van 4 tot 6 met z'n vieren omdat zoon aan het gamen is en sluit hij aan zodra we gaan eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind TO niet perse jaloers, het contact tussen deze man en ex is ook intensief. Man is daar duidelijk over, aan TO of ze hier mee om kan gaan. Ik snap heel goed dat TO dat niet altijd leuk vindt. Elke zondag is intensief, net als partner elke zondag bij het voetbal zou zitten bijvoorbeeld. Mijns inziens zegt dat niet dat ze jaloers is.

Ik zou geen relatie willen waarin je elkaar alleen in het weekend kunt zien en dat dan elk weekend 1 dag wordt ingenomen voor een vaste afspraak. Als je samenwoont is dat weer anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
26-07-2022 16:02
Mijn kinderen blijven voor eeuwig mijn kinderen. Die blijven dus ook eeuwig voorgaan op een eventuele nieuwe partner. IK heb er namelijk voor gezorgd dat ZIJ er zijn, ze hebben maar één moeder en dat ben ik, dus zij zijn voor altijd mijn grootste verantwoordelijkheid. Eerlijk is eerlijk, voor mij is het heerlijk rustig dat mijn kinderen er meer baat bij hadden dat er een zo groot mogelijke afstand tussen mij en hun vader zou zijn en ik dus niet ieder weekend iets met hem hoef. Maar er zit wat mij betreft geen enkele houdbaarheidsleeftijd op de stelling dat je kinderen altijd voor gaan.
Mee eens hoor, dat kinderen voor gaan. Zo komt het af en toe voor dat we hier zouden zijn, maar zijn zoon onverwacht langs kwam en hij terug ging of niet kwam en andersom ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
26-07-2022 16:04
Ik vind TO niet perse jaloers, het contact tussen deze man en ex is ook intensief. Man is daar duidelijk over, aan TO of ze hier mee om kan gaan. Ik snap heel goed dat TO dat niet altijd leuk vindt. Elke zondag is intensief, net als partner elke zondag bij het voetbal zou zitten bijvoorbeeld. Mijns inziens zegt dat niet dat ze jaloers is.

Ik zou geen relatie willen waarin je elkaar alleen in het weekend kunt zien en dat dan elk weekend 1 dag wordt ingenomen voor een vaste afspraak. Als je samenwoont is dat weer anders.
Nee het is ook geen jaloersheid. Hooguit jaloersheid op dat zij zo vertrouwd en makkelijk met elkaar om gaan, terwijl hij en ik soms nog zoekende zijn. En die 'achterstand' blijf ik natuurlijk houden.
Plus bijna iedere nieuwe ervaring met zijn kinderen is met haar erbij.. ik bouw zo ook niets eigens met ze op. Hier zijn we nu wel mee bezig: af spreken bij familie en kids van hem in het weekend zonder haar, zodat ik zelf ook wat op kan bouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
26-07-2022 16:02
Mijn kinderen blijven voor eeuwig mijn kinderen. Die blijven dus ook eeuwig voorgaan op een eventuele nieuwe partner. IK heb er namelijk voor gezorgd dat ZIJ er zijn, ze hebben maar één moeder en dat ben ik, dus zij zijn voor altijd mijn grootste verantwoordelijkheid. Eerlijk is eerlijk, voor mij is het heerlijk rustig dat mijn kinderen er meer baat bij hadden dat er een zo groot mogelijke afstand tussen mij en hun vader zou zijn en ik dus niet ieder weekend iets met hem hoef. Maar er zit wat mij betreft geen enkele houdbaarheidsleeftijd op de stelling dat je kinderen altijd voor gaan.

Tuurlijk gaan kinderen altijd voor, maar nogmaals: de invulling van dat "voor gaan" is echt anders wanneer kinderen volwassen zijn. Toen mijn kinderen jonger waren, had ik geen partner en dat was een zeer bewuste keuze. Nu ze allemaal volwassen zijn, zijn zij nog steeds mijn prioriteit en grootste verantwoordelijkheid, maar weten ze ook dat mijn leven inmiddels ook uit andere dingen bestaat. Dus als er 1 langs wil komen maar ik heb al plannen (of dat nu met een vriendin, mijn partner of een werkborrel is), dan moeten ze een andere keer langskomen. Als er iets aan de hand is, laat ik uiteraard direct alles uit mijn handen vallen en gaan ze altijd voor, maar "hangen bij mama" kan mij ook weleens gewoon niet uitkomen.

We hebben eens in de maand een vaste eetafspraak met zijn allen, en tussendoor zie ik mijn kinderen los van elkaar uiteraard ook (de ene wat vaker dan de andere, want we wonen niet allemaal bij elkaar in de buurt); ze WETEN dat zij voor mij de belangrijkste op aarde zijn, maar ik ben niet meer dag en nacht beschikbaar.

Als de vriend van TO uit zichzelf de vaste zondagavond zou willen veranderen, vind ik dat die kinderen daar ook heus wel wat begrip voor zouden moeten kunnen opbrengen (te meer daar ze er ZELF lang niet elke zondagavond zijn). Dat wil hij echter niet, dus dan zit er voor TO niet veel anders op dan zich daarbij neer te leggen, of de relatie te verbreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie het ook niet als jaloezie, maar als een gezonde relatie willen opbouwen. Laat je niets aanpraten hier.

Ik zou hier niet mee kunnen leven, misschien jij wel. Maar vraag jezelf dan eerlijk af of je jezelf niet vreselijk tekort doet.
Nu is het misschien nog acceptabel voor je, maar hoe is het als je jaren verder bent, en de verliefdheid afneemt? Kan je dan nog zo makkelijk een stap terug doen?
Ik heb zo’n relatie achter de rug. Wat mij stoorde was niet zozeer de frequentie, maar dat het in de weg stonden dat hij en ik een volwaardige manier van samenleven konden opbouwen. Iets wat toch wel een relatie onderscheid van een scharrel zegmaar.

Het eerste jaar had ik het nog niet zo door omdat je de kinderen toch niet meteen overal bij betrekt. Het tweede jaar ging het me enorm tegenstaan. Dat wekelijkse eten was nog tot daar aan toe, maar inderdaad dat de ex bij alles erbij moest zijn. Ik heb na 2 jaar inslikken er 2 ruzies aan gewijd en toen eieren voor mijn geld gekozen.

Je hoeft je niet in de hoek te laten drukken dat je niet ruimdenkend genoeg bent of niet accepteert dat hij zijn kinderen op 1 zet. Hij kan zijn kinderen ook op 1 zetten zonder dat zijn ex op de gedeelde eerste plaats staat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het heeft eigenlijk niks met de kinderen, familiefeestjes, verjaardagen of met vorige relaties te maken, maar met je vriend: hij wil graag elke zondagavond eten met twee vrienden (die toevallig zijn ex en haar nieuwe vriend zijn). En voor jou hoeft dat niet zo nodig.

Zie daar maar eens een compromis over te bereiken.

Vind je het vervelend dat het elke zondag is?
Zit het je dwars dat het zijn ex is en dat dat 'niet hoort' of vreemd is?
Baal je ervan dat jij wel flexibel bent in de afspraak met je vader, om hem tegemoet te komen, maar andersom niet?
Vind je eten met zijn vrienden niet leuk?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Karin65 schreef:
26-07-2022 16:03
Klopt, het komt vaak voor dat er maar 1 van de 3 is. Dan zitten wij van 4 tot 6 met z'n vieren omdat zoon aan het gamen is en sluit hij aan zodra we gaan eten.

Je bedoelt: met jouw vriend, zijn ex en jouw partner? En dat het enige aanwezige kind (dat niet eens meer thuis woont!) dan zit te gamen en even snel een hapje komt mee-eten?

Laat je niet aanpraten dat deze afspraak er alleen is voor de kinderen, hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
makreel schreef:
26-07-2022 16:20
Het heeft eigenlijk niks met de kinderen, familiefeestjes, verjaardagen of met vorige relaties te maken, maar met je vriend: hij wil graag elke zondagavond eten met twee vrienden (die toevallig zijn ex en haar nieuwe vriend zijn). En voor jou hoeft dat niet zo nodig.

Zie daar maar eens een compromis over te bereiken.

Vind je het vervelend dat het elke zondag is?
Zit het je dwars dat het zijn ex is en dat dat 'niet hoort' of vreemd is?
Baal je ervan dat jij wel flexibel bent in de afspraak met je vader, om hem tegemoet te komen, maar andersom niet?
Vind je eten met zijn vrienden niet leuk?


Precies, dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
LadyTramp schreef:
26-07-2022 16:21
Je bedoelt: met jouw vriend, zijn ex en jouw partner? En dat het enige aanwezige kind (dat niet eens meer thuis woont!) dan zit te gamen en even snel een hapje komt mee-eten?
Yep. Plus ze doen met zn 3en ongeveer hetzelfde werk, ik doe totaal iets anders, mijn leven is ook totaal anders, het voelt gewoon niet lekker passend.. en dat hoeft niet uit te maken, maar maakt misschien nog meer dat ik mijzelf er bij aan voel hangen, terwijl ik mij ook wel realiseer dat dat niet zo hoeft te zijn... maar maakt wel dat ik er minder enthousiast over ben.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven