Liefdesverdriet, zelfs al is het beter

20-05-2023 20:29 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor dit topic heb ik speciaal een nickname aangemaakt want ik kan bij niemand anders terecht.

Zo’n tien jaar geleden was ik promovendus aan de universiteit en had ik een groot zwak voor een van de wetenschappers uit mijn vakgebied. Maar er was een enorm leeftijdsverschil tussen ons en bovendien was ik toen nog erg jong. Hij liet ook nooit echt iets blijken, al konden we het wel goed vinden.

Ik ben gepromoveerd, ben ergens anders gaan werken (niet meer aan de universiteit) en heb in de tussentijd relaties gehad die leuk waren maar die ook weer voorbij gingen.

Een half jaar geleden kwam ik hem weer tegen. Ik ben inmiddels 32, hij is 58. We raakten aan de praat, wisselden nummers uit, spraken af en al snel werd ons contact flirterig. Natuurlijk schoot het leeftijdsverschil wel door mijn hoofd, maar ik dacht ook: ik hoef niet meteen met hem te trouwen, misschien is het gewoon leuk voor nu.

We hebben ongeveer drie maanden een liefdesrelatie gehad en het was waanzinnig. Ik ken niemand die zo interessant is, fysiek hebben we een enorme klik en hij draagt me op handen. Toch sloeg een paar weken terug de ontnuchtering toe. Ik wil nog kinderen, die van hem zijn al uit huis. Als ik straks veertig ben, is hij al met pensioen.

We hebben er een eerlijk en open gesprek over gehad. Hij zou wellicht nog wel een kind willen overwegen, maar wil ik echt een partner die straks misschien al richting de tachtig gaat als ons eventuele kind eindexamen doet? Hij is nu nog heel fit, maar wat als de ouderdom snel toeslaat? Word ik dan ook al relatief jong mantelzorger?

We hebben er drie weken geleden een punt achter gezet. Ik ben intens verdrietig want ik heb me nog nooit zo bij iemand gevoeld. Ik hou zoveel van hem, maar ik weet ook dat het geen toekomst heeft. Of denken jullie dat ik het verkeerd zie?

En hoe kom ik hier overheen? Ik wou dat ik het op z’n beloop kon laten, maar ik vrees heel erg dat ik over een aantal jaar op hetzelfde ga uitkomen. En als ik dan weer opnieuw een partner moet vinden, gaat de tijd wel dringen. Maar ik ben ook bang dat elke date hierna het hier niet bij gaat halen…
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
22-05-2023 21:43
Een tante van mij is ruim 20 jaar jonger dan haar man. Hij is nu iets van 90 en ze zorgt al 10 jaar voor een bejaarde man die weinig nog zelf kan doen. Haar beste pensioenjaren zijn opgegaan aan continu zorgen en niks voor zichzelf kunnen doen.
Dit is echt mijn schrikbeeld en daarom zou ik zo een leeftijdsverschil nooit overwegen.

Overigens vind ik 58 ook echt geen leeftijd meer om het vaderschap nog te overwegen maar dat is mijn mening.
Bij mijn tante ging het anders. 25 jaar leeftijdsverschil. Zij was 70 toen hij overleed, hij 95. Na een ziekbed van 2 dagen. Tot de week van zijn overlijden werkte hij nog op het land. Ze heeft nooit gezorgd.

Maar dit is niet de norm. Overigens is het maar net wat het leven je toebedeelt, want sommige van m’n tantes vriendinnen hadden jongere mannen van hun eigen leeftijd die al aan het kwakkelen waren
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier moet je doorheen en dat is niet makkelijk, maar hou vol.

Bekijk het zo; 3 maanden geleden - voor jullie wat kregen - had je niet de gedachte dat je enkel en alleen gelukkig in een relatie kon worden met iemand die exact zo is als hij. Dat is dus ook niet zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is zo. Maar ik zou graag weer de persoon zijn die ik toen was. Ik zou me in elk geval minder leeg en verloren willen voelen. Ik ben dit weekend maar met een vriendin weg, om een beetje m’n zinnen te verzetten. Rationeel sta ik nog steeds achter m’n beslissing, want ik zou liever meer gelijk willen oplopen met iemand in het leven. Ik vond hem nu al soms best “oud”, in de zin van: sneller moe dan ik bij een wandeling of van die betogen over hoe vroeger veel dingen beter waren. Maar emotioneel gaat het nog wel een tijdje duren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik dacht dat wat ik schreef je zou kunnen helpen die roze bril af te kunnen zetten TO. Ik wilde niet je topic kapen met mijn eigen mening of standpunten. Goed dat je nog achter je beslissing staat.
Attraversiamo09 schreef:
27-05-2023 16:50
Dat is zo. Maar ik zou graag weer de persoon zijn die ik toen was. Ik zou me in elk geval minder leeg en verloren willen voelen. Ik ben dit weekend maar met een vriendin weg, om een beetje m’n zinnen te verzetten. Rationeel sta ik nog steeds achter m’n beslissing, want ik zou liever meer gelijk willen oplopen met iemand in het leven. Ik vond hem nu al soms best “oud”, in de zin van: sneller moe dan ik bij een wandeling of van die betogen over hoe vroeger veel dingen beter waren. Maar emotioneel gaat het nog wel een tijdje duren.
Heel goed: blijf je zinnen verzetten, ga uit, gooi je haar los (zoals de Engelsen zeggen) en probeer te bedenken - hoe pijnlijk ook - dat dit verlies voor hem groter is dan voor jou. Hij mag van geluk spreken als hij nog zo’n grote liefde ontmoet, jij hebt nog zeeën van tijd en daar heb je ook gewoon recht op, want jij staat nog redelijk aan het begin. Hij niet, hij heeft zijn leven al grotendeels geleefd en meerdere liefdes gehad.

Sowieso gaat het niet alleen om liefde (ja, ook!) maar wil jij een gezin. Dat is heel bepalend voor het soort geluk dat je najaagt, en het is al winst dat je weet wat je wilt. Het hoeft niet vandaag, hè? Vandaag moet je gewoon je haar losgooien en blij zijn dat de toekomst nog écht open ligt. Met deze man was het allemaal een stuk beperkter en verdrietiger geworden (want afscheid nemen van een kinderwens is zwaarder en pijnlijker dan afscheid nemen van een man).
Alle reacties Link kopieren Quote
Doordeweeks gaat het allemaal wel, kan me gelukkig goed bezighouden met werk en andere afleiding. Maar de weekenden vallen nog zwaar. We hebben appcontact en hij stuurt dat hij me vreselijk mist. Ik mis hem ook heel erg, maar ik weet ook nog steeds heel goed dat ik achter mijn keuze sta. Alleen de ratio versus gevoel blijf ik ingewikkeld vinden. Ik probeer sterk te blijven, maar het liefst zou ik nu in mijn mooiste jurk bij hem aanbellen en alles terugdraaien. Ik hoop dat het snel slijt allemaal… Of dat in elk geval de ergste randjes er vanaf zijn
Met een jongere partner heb je ook nul garanties, sowieso heb je die niet in het leven.
Als de liefde tussen jullie echt zo mooi is zoals je zegt, vind ik het zonde om het te verbreken. Je ontzegt jezelf dus eigenlijk geluk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is nu op z'n moeilijkst. Over een half jaar kijk je hier heel anders tegenaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraversiamo09 schreef:
02-06-2023 19:27
Doordeweeks gaat het allemaal wel, kan me gelukkig goed bezighouden met werk en andere afleiding. Maar de weekenden vallen nog zwaar. We hebben appcontact en hij stuurt dat hij me vreselijk mist. Ik mis hem ook heel erg, maar ik weet ook nog steeds heel goed dat ik achter mijn keuze sta. Alleen de ratio versus gevoel blijf ik ingewikkeld vinden. Ik probeer sterk te blijven, maar het liefst zou ik nu in mijn mooiste jurk bij hem aanbellen en alles terugdraaien. Ik hoop dat het snel slijt allemaal… Of dat in elk geval de ergste randjes er vanaf zijn
Dit maakt het gemis alleen maar sterker. Ik denk dat het goed is om af te spreken om bijvoorbeeld 2 of 3 maanden helemaal geen contact te hebben. Dat is wel echt heel naar en pijnlijk, maar helpt je wel sneller door je verdriet heen. En hem helpt het denk ik ook.
TO, misschien is het goed om meer naar je gevoel te luisteren en minder naar je verstand. De basis, liefde, is er. Wat maakt dat leeftijdsverschil dan verder nog uit? Garanties heb je overigens nooit, genoeg jonge mensen die hun ouder vroeg verliezen door kanker bijvoorbeeld.

Hij wil een kindje nog overwegen, jullie missen elkaar. Ik zou zeggen: maak het niet te moeilijk en ga er samen voor.
Billy_Mean schreef:
02-06-2023 23:33
Met een jongere partner heb je ook nul garanties, sowieso heb je die niet in het leven.
Als de liefde tussen jullie echt zo mooi is zoals je zegt, vind ik het zonde om het te verbreken. Je ontzegt jezelf dus eigenlijk geluk.
Precies dit eigenlijk. Echt heel erg zonde, het klinkt alsof TO en deze man enorm aan elkaar gewaagd zijn :heart:
Billy_Mean schreef:
02-06-2023 23:33
Met een jongere partner heb je ook nul garanties, sowieso heb je die niet in het leven.
Als de liefde tussen jullie echt zo mooi is zoals je zegt, vind ik het zonde om het te verbreken. Je ontzegt jezelf dus eigenlijk geluk.


Juist niet: ze gunt zichzelf het geluk van een partner die beter bij haar past. Ze gunt haar toekomstige zelf het geluk van een langdurige leuke relatie en gezamenlijk leven. Liefde in het nu is één ding, levensfase en levenswensen zijn minstens zo belangrijk voor geluk en de liefde van de toekomst.

Zoals hier boven al in voorbeelden is gegeven, zeggen veel vrouwen met veel oudere mannen niet voor niets: “Doe het niet”.

@TO: je hebt de keuze weloverwogen gemaakt met voor jou goede redenen. Goed dat je niet twijfelt. Ik zou wel het contact voorlopig even helemaal verbreken. Dit geapp is echt contraproductief.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je geen kinderwens had gehad had de situatie heel anders kunnen zijn, maar in dit geval is het volgens mij de beste keuze, hoe zwaar het nu ook is.

Liefde alleen is niet genoeg helaas..
Alle reacties Link kopieren Quote
PrettyBrave schreef:
03-06-2023 09:40
Precies dit eigenlijk. Echt heel erg zonde, het klinkt alsof TO en deze man enorm aan elkaar gewaagd zijn :heart:
Ik lees vooral veel chemie en heftige bewoordingen (na enkele maanden " nog nooit zoveel van iemand gehouden"), niet per se graadmeters voor een bestendige relatie. En vind het nooit zo'n sterk argument om te zeggen dat je nooit garanties hebt. Ja, je kunt op je 30e onder een tram komen maar het gaat om kansen. Met zo'n relatie weet je sowieso dat de kans levensgroot is dat je er alleen voor komt te staan terwijl je relatief jong bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastige situatie, TO. Ik heb destijds een andere overweging gemaakt overigens en sta daar nog steeds achter. Maar na 5 jaar hebben wij uiteindelijk toch voor elkaar gekozen. Ratio versus gevoel - compleet onmogelijk, althans zo voelde het.

Het is destijds tussen ons ook geregeld uit geweest om dezelfde reden(en) overigens. Wij hebben samen een kind. De band met de volwassen kinderen uit het eerste huwelijk is goed en onze dochter is tante.

Ik weet echter niet of en zo ja in hoeverre zo’n verhaal van de andere kant je helpt om over je liefdesverdriet heen te komen. Je mag altijd een PB sturen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Billy_Mean schreef:
02-06-2023 23:33
Met een jongere partner heb je ook nul garanties, sowieso heb je die niet in het leven.
Als de liefde tussen jullie echt zo mooi is zoals je zegt, vind ik het zonde om het te verbreken. Je ontzegt jezelf dus eigenlijk geluk.
Dat is ook mijn ervaring…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
TO heeft de beslissing al genomen dat dit voor haar beter is. Het is niet zo helpend om haar daar vanaf proberen te praten. We kunnen erop vertrouwen dat zij alles in overweging heeft genomen en ze haarzelf dit pad gunt. Ze vraagt om hulp bij liefdesverdriet, ze toont geen twijfel of het de goede keus was. Twijfel gaan zaaien helpt dus niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
04-06-2023 11:30
TO heeft de beslissing al genomen dat dit voor haar beter is. Het is niet zo helpend om haar daar vanaf proberen te praten. We kunnen erop vertrouwen dat zij alles in overweging heeft genomen en ze haarzelf dit pad gunt. Ze vraagt om hulp bij liefdesverdriet, ze toont geen twijfel of het de goede keus was. Twijfel gaan zaaien helpt dus niet.
Snap dat je dit schrijft hoor. Maar… tussen mijn nu man en ik is het in de eerste jaren ook geregeld uit gegaan. Niet omdat wij niet van elkaar hielden, integendeel, maar omdat wij destijds allebei van mening waren dat het beter was de relatie niet voort te zetten (om vervolgens toch weer bij elkaar uit te komen). We hebben als het ware gevochten tegen onze gevoelens. En daarbij speelde ook de mening van de buitenwereld, mijn kinderwens, etc. een rol. Echt makkelijk was het niet. En toch won de liefde - uiteindelijk.

Liedjesverdriet heeft tijd nodig. Als TO daar overheen komt prima, maar als de gevoelens toch de overhand nemen, snap ik ook dat ze toch het contact opnieuw leven wilt inblazen als haar ex er ook zo instaat. Het is ook nog heel vers natuurlijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Dat is natuurlijk ook zo. En het is prachtig voor jullie dat het zo heeft uitgepakt dat jullie nu allebei heel gelukkig zijn met elkaar. Maar je weet niet hoe het zou zijn geweest als jullie niet terug bij elkaar waren gekomen. Je zegt ‘bij ons won de liefde’. Maar je zou beter kunnen zeggen: “Bij ons won deze liefde”. Misschien verloor er een andere potentiële liefde door deze keuze. TO geeft zichzelf de kans op die andere liefde. Die wel alles heeft: én een fantastische match en geweldige liefde, én een overeenkomstigere levensfase.

Maar goed, het kan natuurlijk ook dat TO net als jij uiteindelijk een andere keuze maakt. En zo lang zij daarmee gelukkig is, is het natuurlijk helemaal goed.

Het illustreert natuurlijk ook gewoon verschillende zienswijzes wat betreft de liefde. Rationeel versus romantisch enzo. En iedereen heeft daarbij zijn eigen ervaring. Ik heb een Grote Liefde losgelaten die 16 jaar ouder was dan ik. Als de relatie verder wel goed was geweest, had ik het misschien wel langer volgehouden. Maar ik ben ontzettend blij met mijn nieuwe liefde (inmiddels alweer bijna 10 jaar) die veel beter bij mijn toekomst wensen en leven past, en op wie ik anders verliefd ben, maar nog veel meer van houd. Het is minder Grootsch met hoofdletter G, maar het is duurzamer en fijner en veiliger. En ik denk regelmatig: jeetje, als ik nog bij mijn ex was, zat ik nu met een man van XX-jaar oud.’ En dan ben ik zo blij dat dat niet het geval is.

Maar jij bent natuurlijk blij met jouw keuze en jouw relatie. Dat zou ook gek zijn als dat niet zo is. Alleen de tijd kan denk ik uitwijzen wat voor TO gaat gelden.

Sterkte TO, lijkt me een zware vorm van liefdesverdriet.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Baggal: ik moet even over je post nadenken merk ik. ook hier is het inderdaad erg vechten “tegen” gevoelens en dat is moeilijk. Want stel dat we over vijf jaar wel menen voor elkaar bestemd te zijn, dan is hij 63. En ik wil ook niet nu halsoverkop zwanger raken en me er helemaal in storten. Ik wou dat ik gewoon jonger was, dat die biologische klok niet zo tikte, dat ik niet nu een gok zou hoeven maken in die vruchtbare jaren.

Ik heb hem dit weekend even gezien. Ik was op kraamvisite bij een collega die in zijn buurt woont en stuurde hem een appje of hij wilde wandelen. Hij reageerde meteen, dus we hebben een rondje in de zon gelopen en wat gedronken. Het was heel fijn hem even te zien, maar ook moeilijk. Ik merk dat hij nog steeds hoopt dat ik me bedenk, zonder dat hij heel erg aandringt. Maar ik zag zijn teleurstelling toen ik zei dat ik er nog steeds wel achter sta (we zouden samen op vakantie, maar ik heb besloten niet meer mee te gaan) en dat ik dit eerst moet uitzoeken voor mezelf.

Ik moest me heel erg inhouden om hem niet om de nek te vliegen, dus ik denk toch dat het beter is om een poosje helemaal geen contact te hebben. Dan is het voor mijn gevoel wel makkelijker te verwerken allemaal. Want als ik hem zie dan verlies ik spontaan m’n verstand, zo voelt het soms. En dat maakte het ook zo fijn want ik ben een piekeraar die altijd maar alles overdenkt en bij hem kon ik gewoon “zijn” , voelde ik me veilig en kon ik me overgeven aan m’n gevoel.
Ik vind eerlijk gezegd dat je het onnodig moeilijk maakt. Je wilt dolgraag bij hem zijn en hij bij jou. Ik denk dat je er voor altijd spijt van krijgt. Als dit je grote liefde is, is leeftijd maar een getal.

Mijn ouders verschillen overigens ook 21 jaar, en mijn vader is een hartstikke fitte zeventiger met een betere conditie dan mijn moeder. En iedereen riep in het begin dat hun relatie gedoemd was te mislukken, het geen stand zou houden en mijn moeder als mantelzorger zou eindigen. Dat laatste is nu overigens andersom. Je leeftijd is geen garantie op gezondheid.

Dit is jouw keuze en ik keur het niet af natuurlijk (het is jouw leven), maar ik vind het belachelijk om jezelf liefdesgeluk te ontzeggen en het leeftijdsverschil zo kapot te analyseren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraversiamo09 schreef:
27-05-2023 16:50
Ik vond hem nu al soms best “oud”, in de zin van: sneller moe dan ik bij een wandeling of van die betogen over hoe vroeger veel dingen beter waren.
Door wat je hier schrijft denk ik dat je de juiste beslissing hebt gemaakt. Als je hem soms oud vond, als dat stoort, dan gaat dat niet beter worden.

Je mist de leuke dingen en dat is logisch. Zoek afleiding, maak je leven leuk voor jezelf. Het wordt beter.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven