Ligt het nou aan mij

29-05-2022 13:37 441 berichten
Even jullie mening vragen hoor, want ik loop een beetje vast.
Dit is al een paar jaar geleden gebeurd, maar ik heb er nog steeds moeite mee. En na een recente aanvaring weer meer.

Relatie van 17 jaar. Door allerlei omstandigheden ging het niet meer.
Ik wilde niet opgeven, maar zij werd verliefd op een ander en ging uitgebreid met hem daten. Terwijl ze nog met mij in een relatie zat. Ze kon zogenaamd niet kiezen.
Pas weken later gaf ze aan dat ze met hem verder wilde en verbrak onze relatie. Ik heb toen nog maanden met haar samen moeten wonen, dus al die tijd heb ik van dichtbij moeten aanzien hoe hun relatie opbloeide. Ik kreeg alles mee.

Ligt het nou aan mij of is dat een bijzonder wrede manier om een relatie te beëindigen?

Zij rechtvaardigt het door te stellen dat onze relatie toch al voorbij was.
Maar ik had nog gevoelens, die kan ik toch niet zomaar uitschakelen?

Zouden jullie dit ook zo aanpakken?


Eigenlijk weet ik het antwoord wel hoor, maar ik denk dat ik het even van anderen moet horen.
madamzonderm schreef:
07-01-2023 15:45
Nou ja, ze mailt zijn ouders om te checken hoe het gaat nadat Rik zei geen contact meer te willen. En wat in de OP stond gebeurde. Ze waren 17 jaar samen, dan moet ze zoiets toch wel weten van hem?

Weet niet of zulke grote planken bestaan.
Ze had het kunnen weten, maar heel veel mensen denken niet na. Die doen gewoon maar wat. Ik geloof niet zo dat ex-vriendin nadenkt over hoe dingen kunnen overkomen.
Ik denk dat ze inderdaad een bord voor haar kop heeft. Ze heeft niet door wat ze heeft aangericht. Dat is ook de enige reden die ik kan bedenken waaróm ze het deed want ik ken haar zo helemaal niet. Het lijkt wel een heel ander persoon.

Dat is ook waar ik het meeste moeite mee had. Je wil een soort verklaring van waarom iemand zo doet, maar die krijg je niet. En dat moet je dan accepteren. Dat duurde lang bij mij. Eigenlijk wil ik die verklaring nog steeds. Vandaar ook steeds de behoefte om (boos) te reageren. Maar dat moet ik dus niet doen, ik heb er niets aan. Ze ziet het toch niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee. Echt niet meer doen Rik. Je gaat die verklaring niet krijgen. Sluit het boek. Dicht ermee. En weg met dat mens.
RikM schreef:
07-01-2023 16:59
Vandaar ook steeds de behoefte om (boos) te reageren. Maar dat moet ik dus niet doen, ik heb er niets aan. Ze ziet het toch niet.
Reageren heb je niks aan. Boos worden wel. Het geeft je de energie terug, die je kwijtgeraakt bent door jezelf op te vreten.
Alle reacties Link kopieren Quote
RikM schreef:
07-01-2023 16:59
Ik denk dat ze inderdaad een bord voor haar kop heeft. Ze heeft niet door wat ze heeft aangericht. Dat is ook de enige reden die ik kan bedenken waaróm ze het deed want ik ken haar zo helemaal niet. Het lijkt wel een heel ander persoon.

Dat is ook waar ik het meeste moeite mee had. Je wil een soort verklaring van waarom iemand zo doet, maar die krijg je niet. En dat moet je dan accepteren. Dat duurde lang bij mij. Eigenlijk wil ik die verklaring nog steeds. Vandaar ook steeds de behoefte om (boos) te reageren. Maar dat moet ik dus niet doen, ik heb er niets aan. Ze ziet het toch niet.
Ze ziet het wel, maar het doet haar niets. In elk geval minder dan het jou doet. Ze gaat echt niet opeens in een zeer begripvolle vrouw veranderen als jij boos reageert. Of terug in de vrouw die je ooit dacht te kennen.
Everything you see I owe to spaghetti!
Alle reacties Link kopieren Quote
sende schreef:
07-01-2023 15:52
Ze had het kunnen weten, maar heel veel mensen denken niet na. Die doen gewoon maar wat. Ik geloof niet zo dat ex-vriendin nadenkt over hoe dingen kunnen overkomen.
Dat zou kunnen. Ik vind het me nogal lastig voor te stellen met wat ze gehoord heeft. En dat kan goed aan mij liggen. Maar Rik kent haar het best. En misschien is denken dat ze een plank voor haar hoofd heeft minder naar dan te denken dat ze meer onaardige bedoelingen heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
RikM schreef:
07-01-2023 16:59
Ik denk dat ze inderdaad een bord voor haar kop heeft. Ze heeft niet door wat ze heeft aangericht. Dat is ook de enige reden die ik kan bedenken waaróm ze het deed want ik ken haar zo helemaal niet. Het lijkt wel een heel ander persoon.

Ze was verliefd. En verliefdheid maakt ontoerekeningsvatbaar. Mensen die verliefd zijn denken maar aan één ding, ze lijden aan tunnelvisie. De rest doet er niet meer toe. Zien ze ook niet. Want ze zien helemaal niks meer. Je geeft zelf aan dat je haar zo niet kent.

Dat is ook waar ik het meeste moeite mee had. Je wil een soort verklaring van waarom iemand zo doet, maar die krijg je niet.

Omdat er geen verklaring voor is die voor jou acceptabel is. Zou je het accepteren als ze simpelweg zegt: "ik was verliefd"? Of: geen idee?

En dat moet je dan accepteren. Dat duurde lang bij mij. Eigenlijk wil ik die verklaring nog steeds. Vandaar ook steeds de behoefte om (boos) te reageren. Maar dat moet ik dus niet doen, ik heb er niets aan. Ze ziet het toch niet.
Er is misschien niet eens echt een verklaring voor. Soms doen mensen wat ze doen. Het is moeilijk te accepteren als iemand niet blijkt te zijn wie je dacht dat hij of zij was. Of zich richting jou niet zo gedraagt.

Jouw boosheid wordt gevoed iedere keer als ze in beeld komt. Blijf zo ver mogelijk bij haar vandaan tot het moment waarom het je echt niet meer kan schelen. Dat duurt lang en misschien wel voor altijd. Maar het geeft rust.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, wat ze heeft gedaan is natuurlijk echt niet chic. Maar ze wilde je niet meer. En ze wil je nog steeds niet. Dat is eigenlijk alle uitleg die je nodig zou moeten hebben om dit boek af te sluiten en verder te gaan.

Door het verdergaan met je leven af te laten hangen van of ze ooit wel of niet met een aanvaardbare uitleg komt, ontneem je jezelf kostbare tijd. Tijd om andere dingen met je leven te doen (het leven is al zo kort, veel te kort om alles te doen wat we ooit zouden willen, dus laten we vooral niet willen blijven hangen in een boek dat eigenlijk al lang en breed gesloten is), je andere verhaal te leven. Je nieuwe liefde te ontmoeten.

Ik vind de tip van Hex een goede: blokkeer haar, blijf bij haar weg. Zorg dat haar e-mails niet meer in je inbox komen. Ze gaat maar naar iemand anders toe met haar vragen. En wordt vooral niet bitter, dat is ze niet waard. En jij moet jezelf meer gunnen dan jaren hierover in blijven zitten. De wereld is groot, ga plezier maken ;)

Het is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, maar uiteindelijk ben alleen jij verantwoordelijk voor je eigen levensgeluk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik blijf er toch bij, Rik: het is tijd om de datingmarkt weer eens op te gaan.

Het is op VIVA een erg onpopulaire mening, maar in mijn ervaring is het toch zo dat je exen pas écht helemaal kan vergeten als er een nieuw iemand in je leven verschijnt. Dat hoeft niet eens meteen de ware te zijn, maar gewoon: oh ja, ik lig nog oké in de markt, er lopen nog leuke mensen rond.

En dan krijg je hier vaak allerlei gezwets van 'je geluk niet af laten hangen van een ander' en 'eerst van jezelf leren houden voordat ...' etc. Maar dit draagt gewoon bij aan dat proces van afsluiten en verdergaan.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren Quote
RikM schreef:
07-01-2023 16:59
Ik denk dat ze inderdaad een bord voor haar kop heeft. Ze heeft niet door wat ze heeft aangericht. Dat is ook de enige reden die ik kan bedenken waaróm ze het deed want ik ken haar zo helemaal niet. Het lijkt wel een heel ander persoon.

Dat is ook waar ik het meeste moeite mee had. Je wil een soort verklaring van waarom iemand zo doet, maar die krijg je niet. En dat moet je dan accepteren. Dat duurde lang bij mij. Eigenlijk wil ik die verklaring nog steeds. Vandaar ook steeds de behoefte om (boos) te reageren. Maar dat moet ik dus niet doen, ik heb er niets aan. Ze ziet het toch niet.
Dit kan ik me zo goed voorstellen! De adviezen hier van blokkeren en doorgaan zijn begrijpelijk, alleen het zit natuurlijk ook gevoelsniveau....
Kennelijk heb je daar nog iets in te onderzoeken met jezelf. Wat maakt dat accepteren -of aanvaarden is een beter woord- zo belangrijk voor jou? Wat zit daarin dat je hoopt dat zij jou dat geeft ipv dat jij dat jezelf geeft.

Dit stuk herken ik en bij mij duurde dat jaaaaren. Nu ik erop terugkijk zie ik dat ik mijn ex niet compleet zag voor wie hij werkelijk was en hoe verschrikkelijk vast hij zat en de mogelijkheden om anders te kijken en te handelen waarvan ik dacht dat hij die toch wel moest zien..... Die had hij gewoon helemaal niet of hij kon de moed niet meer vatten of het vertrouwen in mij/een ander niet meer opbrengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met LaFolie!
Alle reacties Link kopieren Quote
ja, ook eens.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
Jouw ex gaat (kan) nooit komen met een voor jou plausibele verklaring voor haar kutgedraf. Toptip Lafolie! Komop Rick, ga inderdaad eens daten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben het ook eens met de tip van Lafolie. Het gaat in ieder geval perspectief bieden: "Er zijn zoveel leuke mensen op de wereld die mij ook leuk vinden, ik lijk wel gek dat ik me zo druk heb lopen maken om die dommerd van een ex van mij."
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFolie schreef:
12-01-2023 12:12
Ik blijf er toch bij, Rik: het is tijd om de datingmarkt weer eens op te gaan.

Het is op VIVA een erg onpopulaire mening, maar in mijn ervaring is het toch zo dat je exen pas écht helemaal kan vergeten als er een nieuw iemand in je leven verschijnt. Dat hoeft niet eens meteen de ware te zijn, maar gewoon: oh ja, ik lig nog oké in de markt, er lopen nog leuke mensen rond.

En dan krijg je hier vaak allerlei gezwets van 'je geluk niet af laten hangen van een ander' en 'eerst van jezelf leren houden voordat ...' etc. Maar dit draagt gewoon bij aan dat proces van afsluiten en verdergaan.
Deels eens, het brengt je op nieuwe en daarmee nieuwe perspectieven ... tegelijk merk je na een tijdje dat oude triggers gezellig mee verhuisd zijn. En gewoon na verloop van tijd de kop weer opsteken, dan moet je er toch mee aan de gang. Maar wel leuker omdat te doen terwijl je ook nieuwe ervaringen op doet , ik kan het aanraden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gewoon alles blokkeren. Mail, what's-app, Facebook, de hele rattaplan.
Ik ben na 7 jaar bij mijn ex-vriend weg gegaan omdat hij mijn kind aanviel.
Hij heeft mij nog op alle manieren van van alles beschuldigd. Ik was vreemd gegaan met iemand van 25.. (ben 52).
Heeft loon van mij achter gehouden op zijn bankrekening. De dag er na mailde hij dan weer of we toch niet konden latten.
Heb hem gezegd mij met rust te laten en heb hem overal geblokkeerd. Het gaf mij de rust die ik nodig had. En heb hem niet meer gehoord of gezien.

Ik hoop voor je, Rik dat jij dit ook gaat doen. Het geeft jou nu zoveel onrust en verdriet en woede, daar kun je niks mee.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven