
Me onwelkom voelen bij vrienden van nieuwe liefde
zondag 9 maart 2025 om 13:05
Ik heb sinds 4 maanden een nieuwe liefde. We zijn beiden begin 50. Hij is superlief voor me en gaat all-in. We zien elkaar 2x per week. Als we allebei geen kinderen hebben en vaak alleen in het weekend. Wonen 40min rijden bij elkaar vandaan.
Vrijdagavond kwam hij naar mij en zaterdag overdag ging hij een vriend helpen klussen. Daarna zou die vriend hem en de overige klussers mee uit eten nemen. Vervolgens zou hij dan weer naar mij komen. Die vriend woont in hartje Adam dus hij ging vanuit mij met het OV.
Hij vroeg last minute of ik zaterdagavond mee wilde eten dan kon hij me voorstellen aan zijn vriendengroep. Ik had al plannen gemaakt voor het eten maar stelde voor dan na het eten aan te sluiten voor een kopje koffie. Prima. Hij blij.
Het klussen zat tegen en hij appte me dat het laat zou worden. Ik was niet helemaal fit dus gaf aan dan ik dan waarschijnlijk niet zou komen. Uiteindelijk gingen ze niet eten maar bestelden ze wat en appte hij dat hij graag wilde dat ik kwam want hij wilde met me pronken. Ik me opgedirkt, het wijntje tijdens mijn etentje afgeslagen en na het eten in de auto gestapt naar hartje Adam (35min). Ik had eigenlijk geen zin maar deed het voor hem.
Toen ik daar aankwam zaten ze nog te eten, waren ze allemaal bekaf van het klussen en was er 0,0 interesse in mij. Ik deed m'n best om interesse te tonen. Stelde allemaal vragen over het huis, waar ze vandaan kwamen, wat ze deden, maar er kwam echt niks terug. Ik heb me al lang niet meer zo onwelkom gevoeld. Kreeg niet eens wat te drinken. Ook niet toen die vriend voor zichzelf nog een biertje ging pakken.
En mijn lief zat erbij en deed eigenlijk niks. Toen ze uitgegeten waren stelde ik voor om te gaan en buiten vroeg hij ook nog of ik het gezellig vond. Ik heb toen eerlijk gezegd wat ik ervan vond en daar schrok hij nogal van. Ik heb zeker laten merken dat ik heel erg teleurgesteld was en me heel onwelkom voelde. Hij bood z'n excuses aan, gaf aan dat hij het volledig verkeerd heeft ingeschat en hij vond het oprecht vervelend. Dat weet ik ook. En ook dat hij goede bedoelingen had.
De sfeer kwam die avond eigenlijk niet meer echt terug maar we zijn wel ok gaan slapen. Maar nu heb ik er nog steeds een kutgevoel over. Gewoon dat er 0,0 enthousiasme of interesse was vanuit zijn vrienden (oa beste vriend) maar ook of ik hem niet te hard heb aangepakt en of dit niet het begin van het einde is.
Wat vinden jullie? Heb ik overdreven gereageerd?
Vrijdagavond kwam hij naar mij en zaterdag overdag ging hij een vriend helpen klussen. Daarna zou die vriend hem en de overige klussers mee uit eten nemen. Vervolgens zou hij dan weer naar mij komen. Die vriend woont in hartje Adam dus hij ging vanuit mij met het OV.
Hij vroeg last minute of ik zaterdagavond mee wilde eten dan kon hij me voorstellen aan zijn vriendengroep. Ik had al plannen gemaakt voor het eten maar stelde voor dan na het eten aan te sluiten voor een kopje koffie. Prima. Hij blij.
Het klussen zat tegen en hij appte me dat het laat zou worden. Ik was niet helemaal fit dus gaf aan dan ik dan waarschijnlijk niet zou komen. Uiteindelijk gingen ze niet eten maar bestelden ze wat en appte hij dat hij graag wilde dat ik kwam want hij wilde met me pronken. Ik me opgedirkt, het wijntje tijdens mijn etentje afgeslagen en na het eten in de auto gestapt naar hartje Adam (35min). Ik had eigenlijk geen zin maar deed het voor hem.
Toen ik daar aankwam zaten ze nog te eten, waren ze allemaal bekaf van het klussen en was er 0,0 interesse in mij. Ik deed m'n best om interesse te tonen. Stelde allemaal vragen over het huis, waar ze vandaan kwamen, wat ze deden, maar er kwam echt niks terug. Ik heb me al lang niet meer zo onwelkom gevoeld. Kreeg niet eens wat te drinken. Ook niet toen die vriend voor zichzelf nog een biertje ging pakken.
En mijn lief zat erbij en deed eigenlijk niks. Toen ze uitgegeten waren stelde ik voor om te gaan en buiten vroeg hij ook nog of ik het gezellig vond. Ik heb toen eerlijk gezegd wat ik ervan vond en daar schrok hij nogal van. Ik heb zeker laten merken dat ik heel erg teleurgesteld was en me heel onwelkom voelde. Hij bood z'n excuses aan, gaf aan dat hij het volledig verkeerd heeft ingeschat en hij vond het oprecht vervelend. Dat weet ik ook. En ook dat hij goede bedoelingen had.
De sfeer kwam die avond eigenlijk niet meer echt terug maar we zijn wel ok gaan slapen. Maar nu heb ik er nog steeds een kutgevoel over. Gewoon dat er 0,0 enthousiasme of interesse was vanuit zijn vrienden (oa beste vriend) maar ook of ik hem niet te hard heb aangepakt en of dit niet het begin van het einde is.
Wat vinden jullie? Heb ik overdreven gereageerd?
zondag 9 maart 2025 om 21:58
SunShine35 schreef: ↑09-03-2025 21:56Zijn zwager was er ook? De broer van zijn ex? Goh, wat raar dat het ongemakkelijk was en ze niet super vriendelijk tegen je deden.
Zwager kan ook man van zijn zus zijn.
zondag 9 maart 2025 om 21:59
Dit is toch gewoon hoe de meeste mannen zijn? Toevallig stond er laatst nog een artikel over in de Volkskrant. Zelfs datende mannen weten soms geen vragen te stellen. Mijn partner weet van sommige vrienden niet eens hoe hun vrouw heet. Ik ben wel eens meegeweest naar een etentje met zijn beste vriend. Ging het de hele avond over hun hobby, tja leuk.
zondag 9 maart 2025 om 22:23
Ik zou me afvragen voor wie je precies spelbreker zou zijn als je vaker "nee" zegt. Je vriend lijkt vanuit zijn 'pronkzucht' zijn enthousiasme op anderen te projecteren. Zou kind erop zitten te wachten dat je naar die sportwedstrijd komt? En, bovendien: je hebt toch ook nog een leven buiten je vriend, kom je daar wel aan toe? Ik neem aan dat je ook geen spelbreker wilt zijn naar je eigen vrienden en eventuele familie?Lautje1974 schreef: ↑09-03-2025 21:38De sfeer was er helemaal niet naar dat ik zelf wat drinken kon pakken. Ze zaten allemaal in een kringetje toen ik aankwam. Ik heb nog overwogen om ernaar te vragen. Ik had namelijk een enorm droge mond. Ook van de spanning die ik voelde opbouwen omdat ik me zo ongemakkelijk voelde.
(...)
Ik heb dus ook moeite met nee zeggen. Zeker als ik dat voor mijn gevoel vaak moet doen. Wil geen spelbreker zijn. Nou ja. Genoeg te ontwikkelen nog.
Wat betreft zoiets als dat drinken zou ik proberen jezelf aan te leren een luchtiger toon aan te slaan. Bijvoorbeeld vragen of de kraan het al doet zodat je wat water kunt tappen. Ik begrijp je ongemak en waarschijnlijk onzekerheid, maar daar met een enorm droge mond / keel zitten is toch niet de bedoeling?
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
zondag 9 maart 2025 om 22:51
Misschien kun je meegaan in je vriend enthousiasme én toch je grens stellen. “Het wat lief dat je zo enthousiast bent, dat ben ik ook. Ik ben helemaal stapelgek op je en ga er vanuit dat we nog héél lang samen zijn. Er is dus geen haast, we hebben álle tijd om iedereen te ontmoeten. En dat is natuurlijk ook zo. Hij is niet van plan het over drie weken weer uit te maken toch, dus vandaar de haast?
maandag 10 maart 2025 om 00:17
Ik snap je volkomen en vind het totaal niet overdreven. Zou ook flink balen.
Ook na een dag klussen kun je best wat interesse in elkaar tonen, vind ik niet meer dan normaal.
Ik zou zeggen hoe meer zielen hoe meer vreugd, pak lekker een drankje en we kletsen wat
Dat geneuzel altijd in groepjes en het afstandelijke gedrag als er nieuwe mensen bijkomen en dat daar zooooo moeilijk over wordt gedaan snap ik echt niet. Wees gewoon hartelijk tegen elkaar, kost je niets
Ook na een dag klussen kun je best wat interesse in elkaar tonen, vind ik niet meer dan normaal.
Ik zou zeggen hoe meer zielen hoe meer vreugd, pak lekker een drankje en we kletsen wat
Dat geneuzel altijd in groepjes en het afstandelijke gedrag als er nieuwe mensen bijkomen en dat daar zooooo moeilijk over wordt gedaan snap ik echt niet. Wees gewoon hartelijk tegen elkaar, kost je niets
maandag 10 maart 2025 om 07:58
Niets tegen je zin in doen. Ik vind het nogal wat, naar een wedstrijd van zijn kind gaan. Daar mag je gerust nee, voorlopig nog even niet, tegen zeggen. Als hij echt leuk is, dan respecteert hij je antwoord. Ook wanneer je eerst ja hebt gezegd en later nee.Lautje1974 schreef: ↑09-03-2025 21:38De sfeer was er helemaal niet naar dat ik zelf wat drinken kon pakken. Ze zaten allemaal in een kringetje toen ik aankwam. Ik heb nog overwogen om ernaar te vragen. Ik had namelijk een enorm droge mond. Ook van de spanning die ik voelde opbouwen omdat ik me zo ongemakkelijk voelde.
Ik heb geen vragen gesteld om het vragen stellen. Gewoon interesse getoond in het huis en dat soort dingen. Ik kreeg wel netjes antwoord overal op maar dat voelde ook als een verplicht nummertje. Ik denk achteraf gewoon dat vriend me een beetje opgedrongen heeft en dat ze hadden bedankt als ze konden. Ik weet dat het onhandig is maar ook lief bedoeld. Hij wil het van de daken schreeuwen dat hij een nieuwe liefde heeft gevonden en is echt heel erg verliefd.
Overigens zijn hij en zijn ex al 3,5 jaar uit elkaar dus te snel lijkt me niet. En zijn ex sprong volgens hem een gat in de lucht toen hij vertelde dat hij iemand had ontmoet. Het was haar beslissing om uit elkaar te gaan.
Dat (op een liefdevolle manier) doordrammen is wel een dingetje. Ik wilde bijvoorbeeld nog even wachten met zijn kids (19 en 17) ontmoeten maar omdat hij dat maar bleef vragen heb ik toch toegegeven en ze nu 1x ontmoet. En hij heeft me al 3x gevraagd of ik niet wil komen slapen als zijn kids er zijn en elke keer zeg ik nee en leg ik uit waarom niet maar en zegt hij dat hij het snapt en dat het oke is en vervolgens vraagt hij me 2 weken later weer.
Voordat dit gisteren gebeurde had ik (eigenlijk tegen mijn zin) toegezegd dat ik volgend weekend mee ga naar een wedstrijd van een van zijn kids. En dat terwijl ik echt een hekel heb aan sport kijken. En ik heb natuurlijk zijn kind ook pas 1x gezien. Nav gisteravond ga ik dat wel bespreken en heroverwegen. Ik wil me niet weer afvragen wat ik daar in godsnaam doe en het gevoel krijgen dat ik er niet bij hoor.
Ik heb dus ook moeite met nee zeggen. Zeker als ik dat voor mijn gevoel vaak moet doen. Wil geen spelbreker zijn. Nou ja. Genoeg te ontwikkelen nog.
Ik vind het raar dat hij het 2 weken later nogmaals vraagt. En ik vind het raar dat hij niet door had dat niemand zat te wachten op jouw bezoek. Je had andere plannen en die vond hij ook minder belangrijk dan zijn moeten pronken met je.
Past hij wat dat betreft allemaal wel bij je?

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in