
Mijn man blijkt een hoerenloper
zaterdag 18 september 2021 om 12:49
Ik heb net de schok van mijn leven gekregen: mijn man (al twintig jaar mijn partner) heeft net toegegeven dat hij vorige week bij een hoer is geweest, en dat hij dit de afgelopen vijf jaar vaker heeft gedaan. Ik dacht echt dat we gelukkig waren, al kon ik soms wat moeilijk grip krijgen op zijn gemoed of werkelijke mening. Maar hij behandelde me altijd als een prinses en is een lief en hoffelijk iemand. Althans, zo leek het. Voelt nu alsof ik los zand in mijn handen heb. We hebben twee kinderen en ik ben zwanger van de derde. Vorige week heeft hij me naar mijn werk gebracht (andere stad) vlak voor mijn verlof, en is hij daarna dus doorgereden voor een blowjob. De enige reden dat hij het heeft toegegeven is dat ik gewiste namen van vrouwen in zijn contactgeschiedenis zag staan. Ik heb die nummers opgeslagen en aan de avatars op whatsapp kon ik zien wat voor dames het waren… ik ben helemaal verdoofd van schrik nu. Heeft iemand advies? Zoiets meegemaakt? Ik vind het vooral ook zo erg dat ik hem moest betrappen voor hij het toe wilde geven. Hele nacht beweerde hij nog dat hij alleen die nummers had opgeslagen en daar zo van was geschrokken dat hij er niks mee gedaan had. Pas toen ik die hoeren ging appen kwam de aap uit de mouw. Wat nu? Hoe kan ik hem ooit vertrouwen? Is dit het einde? Ik weet het niet en ben nog steeds in schok. Ik hoop op wat wijze raad, want weet ook niet met wie ik dit durf te delen. 
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.

Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
verena11 wijzigde dit bericht op 28-09-2021 15:30
Reden: Aanvulling info
Reden: Aanvulling info
10.05% gewijzigd
zondag 19 september 2021 om 08:44
Nou dat is ook bullshit. Persoonlijk ken ik 2 vrouwen die vroeger achter een raam zaten (ik ken ze vaag via een club waar ik kom) en die zeggen dat het heus wel een harde wereld is maar dat ze er toch echt zelf voor kozen. Blijkbaar is raamwerk per definitie werk voor deze vrouwen waar ze veel vrijheid hebben en niet afhankelijk zijn van bijvoorbeeld een pooier of een clubeigenaar. Dat er vrouwen in de gedwongen prostitutie zitten is verschrikkelijk. Maar het is echt niet het grootste deel dat gedwongen is.Lady*Voldemort schreef: ↑18-09-2021 14:38Pcies. Die hoer ligt er toch wel, dus waarom zou die man er niet even lekker overheen? Kan hem het verdommen dat dat mens daar met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid helemaal niet vrijwillig ligt.
zondag 19 september 2021 om 08:54
Ik begrijp niks van vrouwen die ondanks alles zooooo graag bij hun man willen blijven.
Je woont in Nederland. Er zijn goede voorzieningen voor gescheiden mensen.
Er zal een wereld voor je open gaan.
Hoe kun je jezelf dit aandoen?
Ook voor de kinderen is blijven niet altijd beter.
Wat is je grootste angst om ermee te stoppen?
Je woont in Nederland. Er zijn goede voorzieningen voor gescheiden mensen.
Er zal een wereld voor je open gaan.
Hoe kun je jezelf dit aandoen?
Ook voor de kinderen is blijven niet altijd beter.
Wat is je grootste angst om ermee te stoppen?
zondag 19 september 2021 om 08:59
Dan ben je dus niet optie 3. Optie 3 zou namelijk de relatie verbreken. Als mijn vriend en ik nooit meer sex hadden dan zouden we praten en als t voor hem belangrijk genoeg zou zijn zou hij weggaan bij me.Typho schreef: ↑18-09-2021 21:08Hier een man. TO wat een nare situatie. En voorop gesteld: ja wat een lul.
Ik ben er inmiddels achter dat er 3 typen mannen zijn. 1: de hardcore vreemdganger, 2: het gebeurt op een zwak moment en 3: gaat nooit vreemd. Maar ook nr. 1 kan je wel liefhebben.
Wat ik ook weet is dat bij veel mannen sex centraal staat. Ze houden van hun vrouw, maar willen gewoon sex. Het lijkt erop dat jij dat type hebt. Absoluut weggaan, die stoppen echt nooit. Ik zou wel zeker aan hem vragen waarom?
Zelf ben ik nr 3. De crux komt nu: ik houd erg veel van mijn vrouw en wil haar nooit kwetsen. Ik heb ook geen behoefte aan een ander. So far so good. Alleen sex is wel een ding. Ze is nooit in de mood, moe etc. Nu 1 per week op mijn aandringen. Ik doe vast iets verkeerd alleen wil ze er nooit over praten. Maar ik heb wel behoeftes! Dus wat gebeurt er: ik ga ook over uitstapjes nadenken! Auw. Dat wil ik helemaal niet. Punt is: ik zit nu op een punt waar heel veel mannen niet eens voorbij komen en buiten de post pissen. Dus : vraag asjeblieft waarom hij dit deed.
Aandringen werkt overigens alleen averechts. Daar krijgt een vrouw meestal alleen maar minder zin van.
Overigens is sex niet voor alle mannen even belangrijk. Mijn vriend is 7 jaar vrijgezel geweest en hij had geen sex. Niet alle mannen hebben zo een enorme sexdrive. Wij hebben nu wel vaak sex maar ook als we een tijdje geen sex hebben is er helemaal niks aan de hand. Hij kijkt misschien wat vaker naar porno maar verder ligt er helemaal geen druk op mij.
Ik vind het zelf heel erg infantiel en onvolwassen als een man perse sex moet hebben en daarbij druk op zijn vrouw legt. Als het xo belangrijk is voor je en je kan dat niet delen met je vrouw dan pas je niet bij elkaar. Ga gewoon weg dan en zoek iemand die beter bij je past of maak afspraken over vreemdgaan. Maar liegen en bedriegen is nooit oke. Hoe zeer je jezelf ook voorhoud dat je eigenlijk bij optie 3 hoort maar de situatie nu eenmaal zo is. Dat is bullshit. Als je vreemdgaat hoor je niet bij optie 3. Punt.
zondag 19 september 2021 om 09:04
Na 3 uurtjes slaap in 3 nachten en een bak aan stress is het met 37 weken zwangerschap en twee kinderen thuis wegens weekend raadzaam om voor vandaag een plan te maken zodat je kan slapen en rusten.
Neemt je man de kinderen mee op pad zodat jij kan bijslapen nu?
Het is misschien ook geen slecht idee de verloskundige te bellen. Die hebben wel voor hetere vuren gestaan en kan wellicht even hepen de lijnen uit te zetten voor de komende dag(en).
Neemt je man de kinderen mee op pad zodat jij kan bijslapen nu?
Het is misschien ook geen slecht idee de verloskundige te bellen. Die hebben wel voor hetere vuren gestaan en kan wellicht even hepen de lijnen uit te zetten voor de komende dag(en).
•

zondag 19 september 2021 om 09:11
Ik vind dat er wel heel veel momenten zijn waarop je man had kunnen besluiten om niet (meer) naar de hoeren te gaan. Te beginnen natuurlijk op het moment dat voor het eerst de gedachte in hem op kwam dat hij dat zou kunnen doen. Dan op heel veel momenten tussen de eerste gedachte en het moment dat hij voor de eerste keer bij de hoer op de stoep staat. En het moment na het eerste hoerenbezoek? Ook niet gedacht?: "Dit wil ik nooit meer. Hier voel ik me niet goed bij." Bah!
Dit verandert toch wel voorgoed het beeld dat je had van je man, lijkt mij.
Verena11, ik wens je heel veel sterkte. Zoals je zelf al schreef zou je man in ieder geval een ijzersterke verandermissie moeten hebben om nog enigszins gelukkig samen verder te kunnen.
Dit verandert toch wel voorgoed het beeld dat je had van je man, lijkt mij.
Verena11, ik wens je heel veel sterkte. Zoals je zelf al schreef zou je man in ieder geval een ijzersterke verandermissie moeten hebben om nog enigszins gelukkig samen verder te kunnen.

zondag 19 september 2021 om 09:17
Flikker hem eruit!
Wat een klootzak, dat komt toch nooit meer goed joh? Kennelijk al een geschiedenis van vreemdgaan en dan slappe excuses maken (drank op ik ga nooooit meer drinken, of oepsie nu drink ik toch weer wel) en dan nu 5 jaar hoerenlopen er achteraan. Gadverdegadver.
Ik kan me voorstellen dat je denkt ‘hoe ga ik het ooit alleen doen’. Maar soms is alleen uiteindelijk makkelijker dan met z’n tweeen, als die ander eigenlijk alleen maar ballast is die je leven zwaarder maakt, in plaats van leuker en makkelijker.
Voor mij zou het echt alle grenzen over zijn en zou hij vandaag nog zijn koffers mogen pakken. Oprotten echt, en ga het zelf maar aan de familie en vrienden uitleggen want ik wil dat mensen het weten zodat ze rekening met me kunnen houden en ik wil dit moeilijke verhaal niet zelf moeten doen.
Wat een klootzak, dat komt toch nooit meer goed joh? Kennelijk al een geschiedenis van vreemdgaan en dan slappe excuses maken (drank op ik ga nooooit meer drinken, of oepsie nu drink ik toch weer wel) en dan nu 5 jaar hoerenlopen er achteraan. Gadverdegadver.
Ik kan me voorstellen dat je denkt ‘hoe ga ik het ooit alleen doen’. Maar soms is alleen uiteindelijk makkelijker dan met z’n tweeen, als die ander eigenlijk alleen maar ballast is die je leven zwaarder maakt, in plaats van leuker en makkelijker.
Voor mij zou het echt alle grenzen over zijn en zou hij vandaag nog zijn koffers mogen pakken. Oprotten echt, en ga het zelf maar aan de familie en vrienden uitleggen want ik wil dat mensen het weten zodat ze rekening met me kunnen houden en ik wil dit moeilijke verhaal niet zelf moeten doen.
zondag 19 september 2021 om 09:26
Dank je. Wat je omschrijft vind ik ook erg moeilijk. Zoveel momenten waarop inkeer mogelijk was geweest. Maar telkens opnieuw, jarenlang, en ook nog vorige week toen hij mij dus hoogzwanger ogenschijnlijk attent en lief wegbracht. Ik weet nog dat het zo gezellig was in de auto. Hoe hij alles los kan koppelen beangstigt me, het lijkt psychopatisch bijna. En ik vraag me af of dat te veranderen valt, want alle mooie inzichten ten spijt lijkt hij gewoon niet in staat als gezonde eenheid te functioneren, waarbij de liefde en de waarden die er zijn van betekenis zijn voor je handelen. En dat is niet iets om even overheen te stappen als: kan gebeuren, ik til er niet zo zwaar aan. Dat is essentieel. Ik vraag me af of dit met therapie te fiksen valt. En zélfs als hij op diep niveau verandert en echt waarachtig kan leven, geloof ik dat dan? Of word ik een achterdochtige, verbitterde, opgedroogde, eeuwig verwijtende vrouw? Dat lijkt me voor niemand goed.Altea schreef: ↑19-09-2021 09:11Ik vind dat er wel heel veel momenten zijn waarop je man had kunnen besluiten om niet (meer) naar de hoeren te gaan. Te beginnen natuurlijk op het moment dat voor het eerst de gedachte in hem op kwam dat hij dat zou kunnen doen. Dan op heel veel momenten tussen de eerste gedachte en het moment dat hij voor de eerste keer bij de hoer op de stoep staat. En het moment na het eerste hoerenbezoek? Ook niet gedacht?: "Dit wil ik nooit meer. Hier voel ik me niet goed bij." Bah!
Dit verandert toch wel voorgoed het beeld dat je had van je man, lijkt mij.
Verena11, ik wens je heel veel sterkte. Zoals je zelf al schreef zou je man in ieder geval een ijzersterke verandermissie moeten hebben om nog enigszins gelukkig samen verder te kunnen.
zondag 19 september 2021 om 09:33
Waarom? Lijkt me duidelijk dat ze bij hem weg wil. Dat moet ze in gang zetten.TheeMetChocolade schreef: ↑19-09-2021 09:29Precies om je laatste post: zoek hulp. Dit is te ingewikkeld voor Zelluf doen…
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
zondag 19 september 2021 om 09:36
Infantiel en onvolwassen om seks te willen? En 7 jaar geen seks hebben? Wow. Wat een treurigheid en wat een dorre vreugdeloze kijk op seks. Jouw man heeft dan een heel laag libido. Dat is heus niet representatief voor de gemiddelde man. En over gewoon weggaan als de seks niet meer matched: meeste verliefde koppels vrijen de sterren van de hemel. Maar kinderen, gebroken nachten en sleur zijn killing voor het libido van een vrouw. Voor een man ook, maar de gemiddelde man heeft toch een hogere seksdrive. Maar er is inmiddels een gezin, een sterke band en een gezellig gezinsleven. Toch wringt het dat er geen seks is. Maar weggaan omdat er te weinig seks is? Idealiter wordt dit besproken maar vaak krijgt het toch geen gehoor. Dan is er ineens een leuke knappe en geile vrouw op het werk, de sport of de kroeg of man rijdt langs bordeel en denkt : ach niemand merkt het en ik heb weer even rust en ik dring niet aan bij vrouw die toch niet wil, iedereen blij. Het is nu eenmaal niet zo simpel om een an sich fijn huwelijk met kinderen op te blazen.abracadabra schreef: ↑19-09-2021 08:59Dan ben je dus niet optie 3. Optie 3 zou namelijk de relatie verbreken. Als mijn vriend en ik nooit meer sex hadden dan zouden we praten en als t voor hem belangrijk genoeg zou zijn zou hij weggaan bij me.
Aandringen werkt overigens alleen averechts. Daar krijgt een vrouw meestal alleen maar minder zin van.
Overigens is sex niet voor alle mannen even belangrijk. Mijn vriend is 7 jaar vrijgezel geweest en hij had geen sex. Niet alle mannen hebben zo een enorme sexdrive. Wij hebben nu wel vaak sex maar ook als we een tijdje geen sex hebben is er helemaal niks aan de hand. Hij kijkt misschien wat vaker naar porno maar verder ligt er helemaal geen druk op mij.
Ik vind het zelf heel erg infantiel en onvolwassen als een man perse sex moet hebben en daarbij druk op zijn vrouw legt. Als het xo belangrijk is voor je en je kan dat niet delen met je vrouw dan pas je niet bij elkaar. Ga gewoon weg dan en zoek iemand die beter bij je past of maak afspraken over vreemdgaan. Maar liegen en bedriegen is nooit oke. Hoe zeer je jezelf ook voorhoud dat je eigenlijk bij optie 3 hoort maar de situatie nu eenmaal zo is. Dat is bullshit. Als je vreemdgaat hoor je niet bij optie 3. Punt.
zondag 19 september 2021 om 09:42
Nou, zo duidelijk is dat niet. Voor mezelf: geen twijfel, weggaan is beter. Misschien praktisch gezien niet makkelijk, maar wel gezonder en duidelijker.Liebeskind² schreef: ↑19-09-2021 09:33Waarom? Lijkt me duidelijk dat ze bij hem weg wil. Dat moet ze in gang zetten.
Maar ik maak me zorgen om hem en onze kinderen. Ik denk niet dat je ten koste van alles bij elkaar moet blijven, maar onze kinderen hebben nu echt een fijn leven met een betrokken vader en moeder om zich heen. Mijn besluit zou dat hen afnemen. En ik vrees dat mijn man af zal glijden tot fulltime alcoholist en hoopje rukkende ellende; maar misschien geef ik mezelf dan te veel credits voor het feit dat hij nu in elk geval op het oog lijkt te functioneren als een normaal evenwichtig mens. Begrijp me niet verkeerd: ik wil niet de schone schijn ophouden, maar iedereen in de acute ellende storten vind ik ook erg heftig. En het feit dat ik degene ben die judgement day in gang zou moeten zetten geeft me ook buikpijn. Hij heeft het hier verdomme naar gemaakt. Dus ik wil het sowieso drie maanden geven, ook ivm. geboorte en kraamtijd uiteraard. Daar kan ik geen extra drama bij hebben.
zondag 19 september 2021 om 09:49
Ik ben nu thuis met de oudste. Man even weg met de jongste. Ik voel niet hoe moe ik ben door de adrenaline. Ik ga het denk ik wel bespreken met de vk inderdaad. We zouden eigenlijk het geboorteplan doornemen met man erbij, maar ik ga nu alleen, denk ik. Ik weet het niet.Frizz schreef: ↑19-09-2021 09:04Na 3 uurtjes slaap in 3 nachten en een bak aan stress is het met 37 weken zwangerschap en twee kinderen thuis wegens weekend raadzaam om voor vandaag een plan te maken zodat je kan slapen en rusten.
Neemt je man de kinderen mee op pad zodat jij kan bijslapen nu?
Het is misschien ook geen slecht idee de verloskundige te bellen. Die hebben wel voor hetere vuren gestaan en kan wellicht even hepen de lijnen uit te zetten voor de komende dag(en).
zondag 19 september 2021 om 09:52
Begrijpelijk. Ik denk dat je vooral nu moet doen wat goed voor jou voelt. Als je hem nu het huis uit dondert zit je inderdaad wel in de kraamtijd met 3 jonge kinderen thuis. Ik kan me voorstellen dat je daar geen zin in hebt.Verena11 schreef: ↑19-09-2021 09:42Nou, zo duidelijk is dat niet. Voor mezelf: geen twijfel, weggaan is beter. Misschien praktisch gezien niet makkelijk, maar wel gezonder en duidelijker.
Maar ik maak me zorgen om hem en onze kinderen. Ik denk niet dat je ten koste van alles bij elkaar moet blijven, maar onze kinderen hebben nu echt een fijn leven met een betrokken vader en moeder om zich heen. Mijn besluit zou dat hen afnemen. En ik vrees dat mijn man af zal glijden tot fulltime alcoholist en hoopje rukkende ellende; maar misschien geef ik mezelf dan te veel credits voor het feit dat hij nu in elk geval op het oog lijkt te functioneren als een normaal evenwichtig mens. Begrijp me niet verkeerd: ik wil niet de schone schijn ophouden, maar iedereen in de acute ellende storten vind ik ook erg heftig. En het feit dat ik degene ben die judgement day in gang zou moeten zetten geeft me ook buikpijn. Hij heeft het hier verdomme naar gemaakt. Dus ik wil het sowieso drie maanden geven, ook ivm. geboorte en kraamtijd uiteraard. Daar kan ik geen extra drama bij hebben.
Persoonlijk denk ik niet dat het “echt” nog goed komt. Ik denk dat zoiets weten over je partner je beeld van hem dusdanig veranderd dat het een vreemde wordt. In ieder geval niet meer de man op wie je ooit verliefd werd. Hopelijk kan je de komende weken wat rust vinden.
zondag 19 september 2021 om 09:55
Nogmaals ik ga niet vreemd. Het zijn alleen de gedachten die ik gelukkig kan beheersen. @ Wickedwitch. Precies verwoord zoals ik het ervaar. Mijn vrouw wil er nooit over praten. Wat moet ik dan? Ja zeuren om sex werkt averechts, dat weet ik. Ik leg zo weinig mogelijk druk, maar er gebeurt alsnog weinig. Geeft ook niet aan hoe ze wel beter in de mood komt. Maar ligt de verantwoordelijkheid altijd alleen bij de man? Die moet zijn best maar doen? En de vrouw gaat er wel of niet op en anders gewoon pech? Ik vind het zelf inmiddels een hele prestatie dat ik niet vreemd ga.
zondag 19 september 2021 om 09:56
Dat laatste is zeker waar. Maar ik vind seks wel echt overgewaardeerd, hoor. Als je er alles voor op het spel zet. Maar goed, ik ben nu bijna in staat om een onverdoofde castratie op mijn man uit te voeren, dus ik ben even niet ontvankelijk voor praatjes over onbedwingbare lust. Ik heb sowieso niet zoveel met tomeloos willen bevredigen van primaire behoeftes: vind drank en eten ook niet zo spannend. Mijn man dus die twee zaken ook; waardoor hij wat vadsig is en daardoor weer gefrustreerd. En daardoor weer drinkt en meer seks moet. Zucht. Ik ben geloof ik wel klaar met het hele concept man voorlopig.Wickedwitch schreef: ↑19-09-2021 09:36Infantiel en onvolwassen om seks te willen? En 7 jaar geen seks hebben? Wow. Wat een treurigheid en wat een dorre vreugdeloze kijk op seks. Jouw man heeft dan een heel laag libido. Dat is heus niet representatief voor de gemiddelde man. En over gewoon weggaan als de seks niet meer matched: meeste verliefde koppels vrijen de sterren van de hemel. Maar kinderen, gebroken nachten en sleur zijn killing voor het libido van een vrouw. Voor een man ook, maar de gemiddelde man heeft toch een hogere seksdrive. Maar er is inmiddels een gezin, een sterke band en een gezellig gezinsleven. Toch wringt het dat er geen seks is. Maar weggaan omdat er te weinig seks is? Idealiter wordt dit besproken maar vaak krijgt het toch geen gehoor. Dan is er ineens een leuke knappe en geile vrouw op het werk, de sport of de kroeg of man rijdt langs bordeel en denkt : ach niemand merkt het en ik heb weer even rust en ik dring niet aan bij vrouw die toch niet wil, iedereen blij. Het is nu eenmaal niet zo simpel om een an sich fijn huwelijk met kinderen op te blazen.
zondag 19 september 2021 om 10:01
En precies omdat jij het niet voelt (en je man blijkbaar ook niet uit zichzelf jou nu ontzorgt?) is het goed om even iemand in te lichten. De focus moet nu op jou en je gezondheid komen.Verena11 schreef: ↑19-09-2021 09:49Ik ben nu thuis met de oudste. Man even weg met de jongste. Ik voel niet hoe moe ik ben door de adrenaline. Ik ga het denk ik wel bespreken met de vk inderdaad. We zouden eigenlijk het geboorteplan doornemen met man erbij, maar ik ga nu alleen, denk ik. Ik weet het niet.
•
zondag 19 september 2021 om 10:05
Nou, applaus. Ik denk dat mijn man zichzelf er ook met dit soort redenaties in gekletst heeft. Geef gewoon andere quality time aan je vrouw, zonder dat prikkende pillow de hele tijd. Dan komt er iets van intimiteit op gang, waardoor er weer zin kan ontstaan. Maar goed, ik ben overduidelijk geen goede raadgever in dezen, want mijn man heeft de sprong in het diepe (jouw vreemdgangerscategorie) gewaagd, dus ik weet duidelijk niet hoe je een man in de juiste categorie moet houden.Typho schreef: ↑19-09-2021 09:55Nogmaals ik ga niet vreemd. Het zijn alleen de gedachten die ik gelukkig kan beheersen. @ Wickedwitch. Precies verwoord zoals ik het ervaar. Mijn vrouw wil er nooit over praten. Wat moet ik dan? Ja zeuren om sex werkt averechts, dat weet ik. Ik leg zo weinig mogelijk druk, maar er gebeurt alsnog weinig. Geeft ook niet aan hoe ze wel beter in de mood komt. Maar ligt de verantwoordelijkheid altijd alleen bij de man? Die moet zijn best maar doen? En de vrouw gaat er wel of niet op en anders gewoon pech? Ik vind het zelf inmiddels een hele prestatie dat ik niet vreemd ga.
zondag 19 september 2021 om 10:07
Ik ken je verder niet hoor maar als dit voor jou zo’n pijnpunt is kan je er beter zelf een topic voor aanmaken. Dit topic kapen om te klagen over je vrouw die maar drie keer in de maand seks wil, en hoe knap het is dat jij niet vreemd gaat, is redelijk ongepast.Typho schreef: ↑19-09-2021 09:55Nogmaals ik ga niet vreemd. Het zijn alleen de gedachten die ik gelukkig kan beheersen. @ Wickedwitch. Precies verwoord zoals ik het ervaar. Mijn vrouw wil er nooit over praten. Wat moet ik dan? Ja zeuren om sex werkt averechts, dat weet ik. Ik leg zo weinig mogelijk druk, maar er gebeurt alsnog weinig. Geeft ook niet aan hoe ze wel beter in de mood komt. Maar ligt de verantwoordelijkheid altijd alleen bij de man? Die moet zijn best maar doen? En de vrouw gaat er wel of niet op en anders gewoon pech? Ik vind het zelf inmiddels een hele prestatie dat ik niet vreemd ga.
zondag 19 september 2021 om 10:14
Helemaal mee eens. Maar ik denk wel dat er bij mijn man sprake is van een soort stoornis. Zo Jekyll/Hyde-achtig opereren is toch extreem?
zondag 19 september 2021 om 10:18
Hoe betrokken hij is als vader hoeft natuurlijk niet te veranderen als jullie niet meer samen zijn, dat ligt aan hem. Dus daar zou ik me niet al te druk over maken. En hoe het verder dan voor hem is al helemáál niet, laat hem maar lijden want hij heeft dit zelf zo gewild. Hij blaast jullie gezin en huwelijk op, niet jij!
Hebben jullie een kamer over oid dat hij daar kan slapen de komende drie maanden dat je sowieso nog door wil?
Hebben jullie een kamer over oid dat hij daar kan slapen de komende drie maanden dat je sowieso nog door wil?
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in