Relaties
alle pijlers
Mijn man blijkt een hoerenloper
zaterdag 18 september 2021 om 12:49
Ik heb net de schok van mijn leven gekregen: mijn man (al twintig jaar mijn partner) heeft net toegegeven dat hij vorige week bij een hoer is geweest, en dat hij dit de afgelopen vijf jaar vaker heeft gedaan. Ik dacht echt dat we gelukkig waren, al kon ik soms wat moeilijk grip krijgen op zijn gemoed of werkelijke mening. Maar hij behandelde me altijd als een prinses en is een lief en hoffelijk iemand. Althans, zo leek het. Voelt nu alsof ik los zand in mijn handen heb. We hebben twee kinderen en ik ben zwanger van de derde. Vorige week heeft hij me naar mijn werk gebracht (andere stad) vlak voor mijn verlof, en is hij daarna dus doorgereden voor een blowjob. De enige reden dat hij het heeft toegegeven is dat ik gewiste namen van vrouwen in zijn contactgeschiedenis zag staan. Ik heb die nummers opgeslagen en aan de avatars op whatsapp kon ik zien wat voor dames het waren… ik ben helemaal verdoofd van schrik nu. Heeft iemand advies? Zoiets meegemaakt? Ik vind het vooral ook zo erg dat ik hem moest betrappen voor hij het toe wilde geven. Hele nacht beweerde hij nog dat hij alleen die nummers had opgeslagen en daar zo van was geschrokken dat hij er niks mee gedaan had. Pas toen ik die hoeren ging appen kwam de aap uit de mouw. Wat nu? Hoe kan ik hem ooit vertrouwen? Is dit het einde? Ik weet het niet en ben nog steeds in schok. Ik hoop op wat wijze raad, want weet ook niet met wie ik dit durf te delen. 
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
verena11 wijzigde dit bericht op 28-09-2021 15:30
Reden: Aanvulling info
Reden: Aanvulling info
10.05% gewijzigd
maandag 20 december 2021 om 17:51
Nee, de toren heeft stadsverwarming.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 20 december 2021 om 17:53
Wat een raar beeld heb jij van co ouderschap. Mijn ex en ik hebben een goede verstandhouding maar we gaan toch echt niet "met elkaar verder". We zijn amper in elkaars leven betrokken. Maken af en toe een praatje en thats it.
Bovendien denk ik dat je te veel wilt plannen en regelen. Je kan van alles afspreken en bedenken etc. Maar zodra je echt uit elkaar bent wordt alles anders. Als hij een nieuwe vriendin krijgt (ik gok super snel) dan gaat zijn focus naar haar en zal hij jou niet meer willen pleasen. Ik betwijfel ook of hij dan nog wel zijn best zal doen als vader maar ik ken hem natuurlijk niet. Alle afspraken die je nu maakt komen dan op losse schroeven.
Het lijkt alsof je niet weg wil. Je liever samen blijft met iemand die jou bewust in gevaar brengt en een psychische stoornis aandoet omdat je niet durft te gaan. Terwijl aan de andere kant van de deur een ander leven wacht. Met allemaal nieuwe kansen. Je lijkt wel zo een vrouw die zich elke dag laat slaan door haar man en nog steeds niet weg gaat.
maandag 20 december 2021 om 17:56
Het lijkt alsof je niet weg wil. Je liever samen blijft met iemand die jou bewust in gevaar brengt en een psychische stoornis aandoet omdat je niet durft te gaan. Terwijl aan de andere kant van de deur een ander leven wacht. Met allemaal nieuwe kansen. Je lijkt wel zo een vrouw die zich elke dag laat slaan door haar man en nog steeds niet weg gaat.
Dat is invullen ...
Dat is invullen ...
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
maandag 20 december 2021 om 17:58
Helemaal mee eens.stoepkrijt schreef: ↑20-12-2021 16:38Ik kan je deels wel volgen hoor, TO.
Maar soms kan het analyseren, het mooi verwoorden, de bedachtzaamheid, het uitstellen van de beslissing etc ook een vlucht zijn. In het mentale / rationele schieten om maar niet te hoeven voelen. Misschien is dat wat anderen hier ook bedoelen.
Ik denk dat mensen het je gunnen om wat meer primair te reageren en de vent die jou zo teleur heeft gesteld zonder al teveel omhaal te ontslaan als partner. En daarna kun je altijd nog kijken hoe je het ouderschap samen invult.
Enerzijds goed dat jij het op je eigen manier en je eigen tempo doet, maar ik hoop dat je het momentum daarmee niet verliest om je grenzen te bewaken.
Verder als ouders moeten jullie toch wel, daar hoef je helemaal geen moeite voor te doen.
maandag 20 december 2021 om 18:00
Ik hoop dat je periode los van de dader je laat inzien dat je slachtoffer bent. Als zijn vriendelijke kant je niet meer betovert, dat je dan een klein beetje voelt dat hij je 20 jaar lang bedrogen heeft, je gezondheid op het spel heeft gezet, geld van je heeft gejat en ook nog een trauma bezorgd.
Misschien is die afstand wat je nodig hebt om een beetje te ervaren wat iedereen hier je wil aanreiken.
Nog een observatie dan; je lijkt steeds afstandelijker te schrijven. Je woordkeuze leest als iemand die niet met haar gevoel schrijft, maar als een soort rechter probeert te wegen en wikken wat juist is. Heel eerlijk? Het leest alsof niet alleen de dader zichzelf 20 jaar lang heeft voorgelogen dat hij een goede huisvader is, als hij het maar heel hard probeert. Zou het kunnen dat jijzelf nu datzelfde doet, dus heel hard proberen te streven naar wat jij denkt dat de allerbeste moeder/partner zou doen? Terwijl je daar je eigen emotie bij uitsluit?
Dan hoop ik nog harder dat de tijd zonder dader je helpt om dat ideale moeder spelen te stoppen, zodat je de echte beste moeder voor je kinderen kunt zijn.
Misschien is die afstand wat je nodig hebt om een beetje te ervaren wat iedereen hier je wil aanreiken.
Nog een observatie dan; je lijkt steeds afstandelijker te schrijven. Je woordkeuze leest als iemand die niet met haar gevoel schrijft, maar als een soort rechter probeert te wegen en wikken wat juist is. Heel eerlijk? Het leest alsof niet alleen de dader zichzelf 20 jaar lang heeft voorgelogen dat hij een goede huisvader is, als hij het maar heel hard probeert. Zou het kunnen dat jijzelf nu datzelfde doet, dus heel hard proberen te streven naar wat jij denkt dat de allerbeste moeder/partner zou doen? Terwijl je daar je eigen emotie bij uitsluit?
Dan hoop ik nog harder dat de tijd zonder dader je helpt om dat ideale moeder spelen te stoppen, zodat je de echte beste moeder voor je kinderen kunt zijn.
maandag 20 december 2021 om 18:00
Ja maar de rest van die post ben ik het zeer mee eens.Muselet schreef: ↑20-12-2021 17:56Het lijkt alsof je niet weg wil. Je liever samen blijft met iemand die jou bewust in gevaar brengt en een psychische stoornis aandoet omdat je niet durft te gaan. Terwijl aan de andere kant van de deur een ander leven wacht. Met allemaal nieuwe kansen. Je lijkt wel zo een vrouw die zich elke dag laat slaan door haar man en nog steeds niet weg gaat.
Dat is invullen ...
Je komt zo niet verder.
Die 3 dagen zouden langer moeten zijn, wil je echt tot jezelf komen.
En wat doe je als hij dan weer een bezoekje ergens brengt? Ik hoop toch echt niet dat je dit van hem gaat accepteren.
maandag 20 december 2021 om 18:01
Hij kon zo goed liegen dat het vertrouwd en prettig voelde, die best goede gesprekken. Ondertussen heb je geen idee wat er zich in zijn hoofd afspeelde toen, en nu nog. Niks is echt aan hem. Hij zal je naar de mond praten en jij zal dat graag willen geloven. Wat mijn psych tegen mij zei: hij is nooit de verbinding met jou aangegaan. Oftewel: jij deelde dan wel alles met hem, maar hij dus niet met jou.Verena11 schreef: ↑20-12-2021 16:12Ja, maar dat wist ik niet hè? We hadden best goede gesprekken, ik deelde alles met hem. Dat is ook weer deel van de mindfuck. Was hij een soort echokamer van mijn eigen ideeën en gevoelens? Of hebben we toch meer gedeeld ondanks zijn grote geheim? Dit is ook iets wat ik nu aan het uitzoeken ben. Wat was echt?
maandag 20 december 2021 om 18:06
Zo lang je in zijn sprookjes gelooft is alles goed en verbonden. Anders..Verena11 schreef: ↑16-12-2021 08:02Zoiets ja. Hij deed alsof het hem heel veel moeite kostte, maar ik vind het allemaal enorm ongeloofwaardig. Hij denkt en handelt echt nog op zijn oude manier, toen ik nog goed van vertrouwen was en hij daar makkelijk misbruik van kon maken. Nu zie ik hem liegen, en als ik dat zeg wordt hij boos. Verandert zijn lieve begripvolle houding in die van een verongelijkt kind. Ik heb het zo gehad met hem en zijn ware aard.
maandag 20 december 2021 om 18:47
PTSS is gediagnosticeerd. Je meldt het alsof je een griepje hebt. Oké, je zet er nog 'zelfs' bij, maar ik VOEL niets bij jouw nuchtere, constaterende boodschap aan ons. Wat wil je er mee zeggen?
Jammer dat een therapeut jou nog niet kan gaan helpen (omdat je gaat van acuut trauma naar chronisch trauma op deze manier, door in de situatie te blijven) OMDAT je nog niet veilig bent. Je bent nog bij degene die jou het trauma heeft aangedaan en jouw leven onveilig maakt(e). Volgens mij is het toch echt zo dat er pas met therapie en hulp en heling begonnen kan worden als je eerst VEILIG bent. Door de situatie te laten zoals-ie was ten tijde van het trauma, heb je jezelf nog niet "uit oorlogsgebied" gehaald. Dat zou ik mezelf gunnen als ik jou was. En dat betekent apart van elkaar zijn en aan je eigen heling werken. Dat hoeft niet (meteen) een formele scheiding te zijn, maar nu, met zelfs het TV kijken naar programma's over prostituees, blijf je waar je in gevaar was en (dus) bent. Waarom maak je die keuze? Die is niet goed voor jou en niet goed voor je kinderen. Zegt een/je therapeut daar niets over?
Jammer dat een therapeut jou nog niet kan gaan helpen (omdat je gaat van acuut trauma naar chronisch trauma op deze manier, door in de situatie te blijven) OMDAT je nog niet veilig bent. Je bent nog bij degene die jou het trauma heeft aangedaan en jouw leven onveilig maakt(e). Volgens mij is het toch echt zo dat er pas met therapie en hulp en heling begonnen kan worden als je eerst VEILIG bent. Door de situatie te laten zoals-ie was ten tijde van het trauma, heb je jezelf nog niet "uit oorlogsgebied" gehaald. Dat zou ik mezelf gunnen als ik jou was. En dat betekent apart van elkaar zijn en aan je eigen heling werken. Dat hoeft niet (meteen) een formele scheiding te zijn, maar nu, met zelfs het TV kijken naar programma's over prostituees, blijf je waar je in gevaar was en (dus) bent. Waarom maak je die keuze? Die is niet goed voor jou en niet goed voor je kinderen. Zegt een/je therapeut daar niets over?
maandag 20 december 2021 om 20:23
Iemand die al 20 jaar liegt over zelfs futiliteiten (zoals of hij de jas van zijn kind wel of niet heeft dichtgedaan), die is helemaal niet in staat tot het delen van ware gevoelens. Dat kan en durft hij niet, en hij heeft het waarschijnlijk amper of nooit gedaan. Sterker nog, waarschijnlijk heeft hij ooit eens geleerd dat zijn ware gevoel er niet mag zijn. Ga daar maar van uit. Dat "gezellige" en "harmonieuze" waar jij het steeds over hebt, is een toneelstukje dat jullie beiden in stand houden. Ik vind het ook bijzonder dat je je daar aan vastklampt, omdat juist dat onecht is. De aversie die je nu voor hem voelt, díé is echt.Verena11 schreef: ↑20-12-2021 16:12Ja, maar dat wist ik niet hè? We hadden best goede gesprekken, ik deelde alles met hem. Dat is ook weer deel van de mindfuck. Was hij een soort echokamer van mijn eigen ideeën en gevoelens? Of hebben we toch meer gedeeld ondanks zijn grote geheim? Dit is ook iets wat ik nu aan het uitzoeken ben. Wat was echt?
maandag 20 december 2021 om 20:55
Ze heeft gelijk TO, je probeert de tijd stil te zetten en als je niet te veel beweegt dan denk je dat je het op deze manier redt. Het is een beetje als deze pandemie, je hebt mensen die stug doorgaan met wat ze altijd deden, laten zich niet vaccineren en proberen op die manier het probleem buiten de deur te houden.Mooilicht schreef: ↑20-12-2021 18:47PTSS is gediagnosticeerd. Je meldt het alsof je een griepje hebt. Oké, je zet er nog 'zelfs' bij, maar ik VOEL niets bij jouw nuchtere, constaterende boodschap aan ons. Wat wil je er mee zeggen?
Jammer dat een therapeut jou nog niet kan gaan helpen (omdat je gaat van acuut trauma naar chronisch trauma op deze manier, door in de situatie te blijven) OMDAT je nog niet veilig bent. Je bent nog bij degene die jou het trauma heeft aangedaan en jouw leven onveilig maakt(e). Volgens mij is het toch echt zo dat er pas met therapie en hulp en heling begonnen kan worden als je eerst VEILIG bent. Door de situatie te laten zoals-ie was ten tijde van het trauma, heb je jezelf nog niet "uit oorlogsgebied" gehaald. Dat zou ik mezelf gunnen als ik jou was. En dat betekent apart van elkaar zijn en aan je eigen heling werken. Dat hoeft niet (meteen) een formele scheiding te zijn, maar nu, met zelfs het TV kijken naar programma's over prostituees, blijf je waar je in gevaar was en (dus) bent. Waarom maak je die keuze? Die is niet goed voor jou en niet goed voor je kinderen. Zegt een/je therapeut daar niets over?
En dat is meteen je trauma, je kan maar niet geloven dat je man alleen maar slecht is en dat zal ook niet zo zijn maar jouw leven is en was gebaseerd op bedrog. Ik kan me niet voorstellen hoe zo'n boodschap moet voelen maar het lijkt me vreselijk en ik zou het ook willen ontkennen, de leuke kanten willen zien, iets waarvoor je nog zou willen/ kunnen vechten alleen is dit niet de weg.
Stel dat je besluit om bij elkaar te blijven onder allerlei voorwaardes, hij therapie en een tracker op zijn telefoon, jij therapie, samen relatietherapie, en nog zal je niet weten of hij liegt omdat jij zijn trigger bent. Dat heeft gewerkt bij jou in het verleden en dus zal het ook werken in de toekomst. Hij leeft zijn hele leven al een dubbelleven, dat is complexe materie, zelfs voor een psycholoog, dat je hem wil helpen betekent niet dat je dat ook echt kan.
Kortom, wat jij graag wil is niet hetzelfde als 'het beste' voor jullie als individu en als stel.
maandag 20 december 2021 om 22:11
Wat ik mij afvraag he? Hoe weet je in een volgende relatie dat iemand wel die verbinding met je aangaat? Jij hebt het zelf dus ook mee gemaakt zoiets en ik ook. Maar stel voor dat je bij de volgende weer alles deelt, hoe weet je dan of iemand wel oprecht is?hagelslagjes schreef: ↑20-12-2021 18:01Hij kon zo goed liegen dat het vertrouwd en prettig voelde, die best goede gesprekken. Ondertussen heb je geen idee wat er zich in zijn hoofd afspeelde toen, en nu nog. Niks is echt aan hem. Hij zal je naar de mond praten en jij zal dat graag willen geloven. Wat mijn psych tegen mij zei: hij is nooit de verbinding met jou aangegaan. Oftewel: jij deelde dan wel alles met hem, maar hij dus niet met jou.
Mijn man was net zoals TO haar man aan de buitenkant alles wat je zou willen, kon ook niet geloven dat iemand zo ziek van binnen was.
Met terugwerkende kracht zie ik het nog niet wat ik niet heb gezien.
Net zoals vrouwen jaren lang leven met een moordenaar die zich in huis voorbeeldig gedroeg, hoe weet je nu of je echt een goedzak te pakken hebt?
maandag 20 december 2021 om 22:16
Nee, hij heeft juist niets meer te verliezen. Dat zijn de gevaarlijkste mensen. Alles ligt al op tafel, dus het maakt toch niets meer uit.Pindakaasjes schreef: ↑19-12-2021 18:31Denk ik ook hoor.
Of in ieder geval niet op korte termijn.
Toch maar even psycholoogje spelen dan..
Ik denk (zeg niet dat het zo is) maar ik 'denk' dat TO best wel een aangename machtspositie heeft nu.
Zij heeft de touwtjes nu in handen.. hoe het verder zal gaan, hangt van haar af.
Zij hoeft niet te boeten, dat moet haar man doen.. de vloer onder haar voeten kussen, lief voor haar zijn, laten blijken dat hij haar nodig heeft om zijn leven te beteren. Hopen of vergiffenis, nederig zijn etc..
TO heeft de kaarten in handen (denk ik)
Zoals ik TO lees, heeft ze hem nu aan haar voeten liggen. Logisch.. hij is uitgespeeld en heeft 'alles' te verliezen.
Wat TO volgens mij nu nog niet ziet... is dat dit 'tijdelijk' gedrag is van haar man. Haar machtspositie is net zo tijdelijk. Dit blijft niet zo!
En dan zou alles wel eens een grote farce kunnen blijken.. waar TO heel mooi schrijft over een stappenplan en er naartoe willen groeien, is het volgens mij simpelweg niet veel meer dan even in deze momenten willen blijven, en de naakte waarheid nog niet aankunnen.
En dat mag natuurlijk. Maar ik daar niet op zeggen: "oh' je doet het zo goed!" Toe maar, neem je tijd met spiegelen enzo.. "
Nope.
TO is degene die alles verliest en momenteel ligt de regie bij man.
maandag 20 december 2021 om 22:38
Precies, het is juist vastklampen aan een gevoel of wens. Als je het zakelijk en rationeel bekijkt had ze er meteen een punt achter gezet. Daarom vinden sommigen dat wij als buitenstaanders maar makkelijk praten hebben. Omdat wij het zien zoals het is, een lieve vader wellicht, maar wel iemand die in staat is zijn naasten mee de afgrond in te trekken.viva-amber schreef: ↑20-12-2021 16:42Er is niets rationeels aan haar besluitvormingsproces. Anders benoem je geen verslaafde pathologische leugenaar tot vriend van je gezin.
Als je ratio gebruikt dan kom je niet tot verbondjes met een partner en vader die het op zoveel fronten laat af weten.
Enerzijds roept iedereen hier over hormonen en zwanger etc.,anderzijds noemen mensen het weloverwogen. Sowieso kunnen ook zwangere vrouwen en vrouwen in de kraamtijd best moeilijke beslissingen nemen als dat nodig is.
anoniem_407909 wijzigde dit bericht op 21-12-2021 10:16
0.06% gewijzigd
maandag 20 december 2021 om 22:47
Hmm ja misschien is dat wel invullen inderdaad. Ik had moeten schrijven dat het zo op mij overkomt. Als ik het terug lees komt het ook pinniger over dan ik het bedoel. To blijft natuurlijk slachtoffer en zij moet doen wat goed is voor haar. Alleen denk ik dat samenleven met iemand die je zo een pijn heeft gedaan niet goed is voor haar. Maar dat is ook slechts mijn mening. En als die niet klopt hoeft to er natuurlijk helemaal niks mee.Muselet schreef: ↑20-12-2021 17:56Het lijkt alsof je niet weg wil. Je liever samen blijft met iemand die jou bewust in gevaar brengt en een psychische stoornis aandoet omdat je niet durft te gaan. Terwijl aan de andere kant van de deur een ander leven wacht. Met allemaal nieuwe kansen. Je lijkt wel zo een vrouw die zich elke dag laat slaan door haar man en nog steeds niet weg gaat.
Dat is invullen ...
maandag 20 december 2021 om 23:46
Dat weet je niet. Mijn vertrouwen in mensen is flink afgenomen. Ik denk ook niet dat ik een ander ooit door en door zal kennen. Na hem ben ik nog vrolijk een paar relaties aangegaan (want het lag toch aan hém, niet aan míj!), maar ook die zijn in grote teleurstellingen geëindigd. Maar ja, ik ben depressief, dus ik zie veel dingen vrij somber in momenteel. Heb jij therapie gehad? Ik ben nog bezig.Watermoelen6 schreef: ↑20-12-2021 22:11Wat ik mij afvraag he? Hoe weet je in een volgende relatie dat iemand wel die verbinding met je aangaat? Jij hebt het zelf dus ook mee gemaakt zoiets en ik ook. Maar stel voor dat je bij de volgende weer alles deelt, hoe weet je dan of iemand wel oprecht is?
Mijn man was net zoals TO haar man aan de buitenkant alles wat je zou willen, kon ook niet geloven dat iemand zo ziek van binnen was.
Met terugwerkende kracht zie ik het nog niet wat ik niet heb gezien.
Net zoals vrouwen jaren lang leven met een moordenaar die zich in huis voorbeeldig gedroeg, hoe weet je nu of je echt een goedzak te pakken hebt?
dinsdag 21 december 2021 om 00:11
Bij mij ook alleen maar teleurstellingen, ben het vertrouwen in de mensen ook kwijt. Daarom begin ik er nu ook niet meer 'vrolijk' aan ik heb het opgegeven. Geen theraphie zou eigenlijk wel moeten, want zo kan ik ook niet door. Sterkte jij!hagelslagjes schreef: ↑20-12-2021 23:46Dat weet je niet. Mijn vertrouwen in mensen is flink afgenomen. Ik denk ook niet dat ik een ander ooit door en door zal kennen. Na hem ben ik nog vrolijk een paar relaties aangegaan (want het lag toch aan hém, niet aan míj!), maar ook die zijn in grote teleurstellingen geëindigd. Maar ja, ik ben depressief, dus ik zie veel dingen vrij somber in momenteel. Heb jij therapie gehad? Ik ben nog bezig.
dinsdag 21 december 2021 om 00:17
Bij mij ook alleen maar teleurstellingen, ben het vertrouwen in de mensen ook kwijt. Daarom begin ik er nu ook niet meer 'vrolijk' aan ik heb het opgegeven. Geen theraphie zou eigenlijk wel moeten, want zo kan ik ook niet door. Sterkte jij!hagelslagjes schreef: ↑20-12-2021 23:46Dat weet je niet. Mijn vertrouwen in mensen is flink afgenomen. Ik denk ook niet dat ik een ander ooit door en door zal kennen. Na hem ben ik nog vrolijk een paar relaties aangegaan (want het lag toch aan hém, niet aan míj!), maar ook die zijn in grote teleurstellingen geëindigd. Maar ja, ik ben depressief, dus ik zie veel dingen vrij somber in momenteel. Heb jij therapie gehad? Ik ben nog bezig.
dinsdag 21 december 2021 om 00:44
Mannen zijn nu eenmaal zo. Lopen hun lul achterna. Vaak weten ze het goed te verbergen dus jij hebt geluk dat je het ontdekt hebt. Maar als je een relatie met een man aangaat dan zijn dergelijke toestanden onvermijdelijk aan de orde, gekend of niet. Eigenlijk valt het hier nog mee, hij ging "maar" naar de hoeren, dat is relatief veilig en het gaat ook alleen maar om de seks dus is er geen emotionele binding.
dinsdag 21 december 2021 om 08:59
Vertrouwen zit in jezelf. Hoe meer basisveiligheid, eigenwaarde
en eigenliefde hoe meer je bij jezelf kunt blijven. Dicht bij jezelf kun je het beste waarnemen wat je voelt bij jezelf en de ander , waar je grenzen liggen en deze bewaken.
In deze basis ben je in staat om een gezonde verbinding aan te gaan en trek je dus automatisch andere mensen aan. Mensen met ook een gezond zelfbeeld en eigenwaarde. Geen hardlopers, pleasers, mooi praters of manipulaters.
Als je jezelf vertrouwd ben je minder afhankelijk en ontvankelijk voor sprookjes en kun je ook een teleurstelling verwerken als het anders loopt.
Je hebt nooit invloed op een ander. Alleen op jezelf.
en eigenliefde hoe meer je bij jezelf kunt blijven. Dicht bij jezelf kun je het beste waarnemen wat je voelt bij jezelf en de ander , waar je grenzen liggen en deze bewaken.
In deze basis ben je in staat om een gezonde verbinding aan te gaan en trek je dus automatisch andere mensen aan. Mensen met ook een gezond zelfbeeld en eigenwaarde. Geen hardlopers, pleasers, mooi praters of manipulaters.
Als je jezelf vertrouwd ben je minder afhankelijk en ontvankelijk voor sprookjes en kun je ook een teleurstelling verwerken als het anders loopt.
Je hebt nooit invloed op een ander. Alleen op jezelf.
dinsdag 21 december 2021 om 09:35
Klopt helemaal
Laat hem los TO..
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
