
Mijn man blijkt een hoerenloper
zaterdag 18 september 2021 om 12:49
Ik heb net de schok van mijn leven gekregen: mijn man (al twintig jaar mijn partner) heeft net toegegeven dat hij vorige week bij een hoer is geweest, en dat hij dit de afgelopen vijf jaar vaker heeft gedaan. Ik dacht echt dat we gelukkig waren, al kon ik soms wat moeilijk grip krijgen op zijn gemoed of werkelijke mening. Maar hij behandelde me altijd als een prinses en is een lief en hoffelijk iemand. Althans, zo leek het. Voelt nu alsof ik los zand in mijn handen heb. We hebben twee kinderen en ik ben zwanger van de derde. Vorige week heeft hij me naar mijn werk gebracht (andere stad) vlak voor mijn verlof, en is hij daarna dus doorgereden voor een blowjob. De enige reden dat hij het heeft toegegeven is dat ik gewiste namen van vrouwen in zijn contactgeschiedenis zag staan. Ik heb die nummers opgeslagen en aan de avatars op whatsapp kon ik zien wat voor dames het waren… ik ben helemaal verdoofd van schrik nu. Heeft iemand advies? Zoiets meegemaakt? Ik vind het vooral ook zo erg dat ik hem moest betrappen voor hij het toe wilde geven. Hele nacht beweerde hij nog dat hij alleen die nummers had opgeslagen en daar zo van was geschrokken dat hij er niks mee gedaan had. Pas toen ik die hoeren ging appen kwam de aap uit de mouw. Wat nu? Hoe kan ik hem ooit vertrouwen? Is dit het einde? Ik weet het niet en ben nog steeds in schok. Ik hoop op wat wijze raad, want weet ook niet met wie ik dit durf te delen. 
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.

Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
verena11 wijzigde dit bericht op 28-09-2021 15:30
Reden: Aanvulling info
Reden: Aanvulling info
10.05% gewijzigd
dinsdag 25 januari 2022 om 12:01
En toen was het alweer eind januari zo'n beetje....de feestdagen zijn voorbij, eerste weken baby zijn er door, scholen weer volop op gang. Als het goed is begin je nu een beetje in een ritme te komen die wellicht 'normaal' voelt? Hoe gaat dat? Hoe was je tijd alleen (of wonen jullie nog steeds apart?)
Kortom; hoe gaat het?
Kortom; hoe gaat het?
woensdag 26 januari 2022 om 14:07
Verena, wat brengt het jou als je blijft? Waar ben je bang voor?
Ik begrijp heel goed dat de meeste Viva dames tegen je zeggen dat je hier niet in moet blijven zitten. Ik denk dat zij zien wat jij nog niet kan zien, omdat je midden in het oog van de storm zit.
Er is een leven na jouw man mogelijk. Waarin wantrouwen, ontrouwen, twijfels, controle helemaal geen rol hoeven te spelen. Natuurlijk wil je een goede relatie, zeker als voorbeeld voor jouw kinderen. Maar stel nou dat één van jouw kinderen over een jaar of 25 jouw advies zou vragen omdat hij/zij in precies dezelfde situatie zit, wat is dan jouw advies? En als jouw advies anders is dan waar jij nu voor kiest, hoe verklaar je dat?
Voor jezelf kiezen betekent ook dat je jouw kinderen mee geeft dat grenzen stellen een goed iets is.
Ga. Als je niet gaat, dan geef ik je op een brief dat je over een bepaalde periode achter exact dezelfde feiten komt. En dan ben je deze jaren kwijt. Je kan dit wel alleen, maar je durft nog niet. Kies voor jezelf. Als deze relatie 'voorbestemd' is, dan komt het wel goed.
'Giving someone a second chance, is like giving them another bullet because they missed you the first time'
Ik begrijp heel goed dat de meeste Viva dames tegen je zeggen dat je hier niet in moet blijven zitten. Ik denk dat zij zien wat jij nog niet kan zien, omdat je midden in het oog van de storm zit.
Er is een leven na jouw man mogelijk. Waarin wantrouwen, ontrouwen, twijfels, controle helemaal geen rol hoeven te spelen. Natuurlijk wil je een goede relatie, zeker als voorbeeld voor jouw kinderen. Maar stel nou dat één van jouw kinderen over een jaar of 25 jouw advies zou vragen omdat hij/zij in precies dezelfde situatie zit, wat is dan jouw advies? En als jouw advies anders is dan waar jij nu voor kiest, hoe verklaar je dat?
Voor jezelf kiezen betekent ook dat je jouw kinderen mee geeft dat grenzen stellen een goed iets is.
Ga. Als je niet gaat, dan geef ik je op een brief dat je over een bepaalde periode achter exact dezelfde feiten komt. En dan ben je deze jaren kwijt. Je kan dit wel alleen, maar je durft nog niet. Kies voor jezelf. Als deze relatie 'voorbestemd' is, dan komt het wel goed.
'Giving someone a second chance, is like giving them another bullet because they missed you the first time'
woensdag 26 januari 2022 om 14:23
Iemand een 2e kans geven..
Tja...., misschien heel raar maar ik persoonlijk, kan me daar nog wel iets bij voorstellen... Mits die ander uit zichzelf hulp gaat zoeken en laat zien, met daden, dat hij echt wil veranderen.
Maar als diegene het daarna weer, voor een 2e keer verknalt ( wat toch meestal het geval is na verloop van tijd als het gaat om ingebakken gedrag....), dan zou het voor mij echt 100% over zijn.
Soms moet je gewoon nóg een keer gekwetst worden, om die knop om te kunnen zetten..
Hoe gaat het met je, Verena?
Tja...., misschien heel raar maar ik persoonlijk, kan me daar nog wel iets bij voorstellen... Mits die ander uit zichzelf hulp gaat zoeken en laat zien, met daden, dat hij echt wil veranderen.
Maar als diegene het daarna weer, voor een 2e keer verknalt ( wat toch meestal het geval is na verloop van tijd als het gaat om ingebakken gedrag....), dan zou het voor mij echt 100% over zijn.
Soms moet je gewoon nóg een keer gekwetst worden, om die knop om te kunnen zetten..
Hoe gaat het met je, Verena?
vrijdag 28 januari 2022 om 10:03
Wat lief dat jullie nog benieuwd zijn hoe het gaat. Het gaat heel wisselend nog steeds: op sommige dagen kan ik het bloed van mijn man wel drinken en verdraag ik hem niet om me heen, op andere dagen hebben we betere gesprekken dan ooit tevoren en zie ik onze relatie 2.0 helemaal voor me. En sommige dagen iets ertussenin: dan zie ik wat een beproeving dit is en dat er veel van me gevraagd wordt om dit allemaal een kans te geven maar dat dit misschien toch alle moeite waard is. Mijn man is in therapie (meerdere), en nu onder andere bezig met het onderwerp empathie. Ik denk namelijk dat het hem daaraan ontbreekt: uit de hoeveelheid berouw die ik bij hem zie nu (weinig) en het feit dat hij überhaupt onze relatie kon wegdenken als hij met zijn ‘hobby’ bezig was. Dat maakt hem heel onveilig, ook voor de toekomst. Zijn redenatie was altijd: Verena is gelukkig, niemand heeft er last van, het kan dus wel al hoort het niet. Ik vind de zelfsturing en begrenzing vanuit hem echt zo minimaal dat het scary is. En gewoon elementair fatsoen ook. Ik hou als vanzelf rekening met hem omdat ik van hem hou en hem niet wil kwetsen. Waarom was het zo moeilijk dat voor mij op te brengen? Hij zegt nu onder een soort kaasstolp van gedempt gevoel uit te komen, waardoor het hem ook bevreemd nu dat dit en het gelieg eromheen hem zo gemakkelijk afgingen. Dat klinkt als inzicht, maar het blijft lastig te verkroppen dat ik dus kennelijk zo lang een relatie heb gehad met iemand onder een kaasstolp terwijl ik dacht iets echts te hebben. En dat was het ook wel deels natuurlijk. Lastig lastig. Maar we zijn dus druk aan het werk en ik wacht nu af om te zien in hoeverre ik verandering bij hem bespeur. Er gebeurt veel, maar soms gaat het me niet snel genoeg.
De dagen alleen waren overigens heerlijk. Binnenkort een paar weken.
De dagen alleen waren overigens heerlijk. Binnenkort een paar weken.
vrijdag 28 januari 2022 om 12:14
Verena11 schreef: ↑28-01-2022 10:03Wat lief dat jullie nog benieuwd zijn hoe het gaat. Het gaat heel wisselend nog steeds: op sommige dagen kan ik het bloed van mijn man wel drinken en verdraag ik hem niet om me heen, op andere dagen hebben we betere gesprekken dan ooit tevoren en zie ik onze relatie 2.0 helemaal voor me. En sommige dagen iets ertussenin: dan zie ik wat een beproeving dit is en dat er veel van me gevraagd wordt om dit allemaal een kans te geven maar dat dit misschien toch alle moeite waard is. Mijn man is in therapie (meerdere), en nu onder andere bezig met het onderwerp empathie. Ik denk namelijk dat het hem daaraan ontbreekt: uit de hoeveelheid berouw die ik bij hem zie nu (weinig) en het feit dat hij überhaupt onze relatie kon wegdenken als hij met zijn ‘hobby’ bezig was. Dat maakt hem heel onveilig, ook voor de toekomst. Zijn redenatie was altijd: Verena is gelukkig, niemand heeft er last van, het kan dus wel al hoort het niet. Ik vind de zelfsturing en begrenzing vanuit hem echt zo minimaal dat het scary is. En gewoon elementair fatsoen ook. Ik hou als vanzelf rekening met hem omdat ik van hem hou en hem niet wil kwetsen. Waarom was het zo moeilijk dat voor mij op te brengen? Hij zegt nu onder een soort kaasstolp van gedempt gevoel uit te komen, waardoor het hem ook bevreemd nu dat dit en het gelieg eromheen hem zo gemakkelijk afgingen. Dat klinkt als inzicht, maar het blijft lastig te verkroppen dat ik dus kennelijk zo lang een relatie heb gehad met iemand onder een kaasstolp terwijl ik dacht iets echts te hebben. En dat was het ook wel deels natuurlijk. Lastig lastig. Maar we zijn dus druk aan het werk en ik wacht nu af om te zien in hoeverre ik verandering bij hem bespeur. Er gebeurt veel, maar soms gaat het me niet snel genoeg.
De dagen alleen waren overigens heerlijk. Binnenkort een paar weken.
Laat je daar in elk geval niet door verblinden, maak er niet meer van dan wat het is. En als het hem aan empathie ontbreekt dan... nou ja, dat weet je zelf ook wel.
vrijdag 28 januari 2022 om 12:27
.Dat klinkt als inzicht, maar het blijft lastig te verkroppen dat ik dus kennelijk zo lang een relatie heb gehad met iemand onder een kaasstolp terwijl ik dacht iets echts te hebben.
Vreemd he? Net of je zelf ook wakker wordt uit een soort droom. Ik kan me nu ook niet meer voorstellen hoe vertrouwd en normaal het voelde met die van mij.
vrijdag 28 januari 2022 om 14:00
Die man verandert niet. Zoals ik het lees, vindt hij nog steeds "wat niet weet, dat niet deert", maar die vlieger gaat nu niet op. Nu dreigt hij alles te verliezen en doet hij wat nodig is om dat te voorkomen. En dat is jou het gevoel geven dat hij dit echt NOOIT meer zal doen. Sorry, maar ik geloof er echt niks van.Verena11 schreef: ↑28-01-2022 10:03Wat lief dat jullie nog benieuwd zijn hoe het gaat. Het gaat heel wisselend nog steeds: op sommige dagen kan ik het bloed van mijn man wel drinken en verdraag ik hem niet om me heen, op andere dagen hebben we betere gesprekken dan ooit tevoren en zie ik onze relatie 2.0 helemaal voor me. En sommige dagen iets ertussenin: dan zie ik wat een beproeving dit is en dat er veel van me gevraagd wordt om dit allemaal een kans te geven maar dat dit misschien toch alle moeite waard is. Mijn man is in therapie (meerdere), en nu onder andere bezig met het onderwerp empathie. Ik denk namelijk dat het hem daaraan ontbreekt: uit de hoeveelheid berouw die ik bij hem zie nu (weinig) en het feit dat hij überhaupt onze relatie kon wegdenken als hij met zijn ‘hobby’ bezig was. Dat maakt hem heel onveilig, ook voor de toekomst. Zijn redenatie was altijd: Verena is gelukkig, niemand heeft er last van, het kan dus wel al hoort het niet.
Dat is geen aandoening, hoor. Dat is typisch een vreemdgangers-excuus: wat niet weet, dat niet deert. Ze weet het niet, dan is het ook niet erg want ze heeft er geen last van. Die man dacht alleen aan zichzelf.
Ik vind de zelfsturing en begrenzing vanuit hem echt zo minimaal dat het scary is. En gewoon elementair fatsoen ook. Ik hou als vanzelf rekening met hem omdat ik van hem hou en hem niet wil kwetsen. Waarom was het zo moeilijk dat voor mij op te brengen? Hij zegt nu onder een soort kaasstolp van gedempt gevoel uit te komen, waardoor het hem ook bevreemd nu dat dit en het gelieg eromheen hem zo gemakkelijk afgingen. Dat klinkt als inzicht, maar het blijft lastig te verkroppen dat ik dus kennelijk zo lang een relatie heb gehad met iemand onder een kaasstolp terwijl ik dacht iets echts te hebben.
Het is gelul van een dronken aardbei: natuurlijk voelt hij zich rot nu hij wordt geconfronteerd met de gevolgen. Eerst was dat niet aan de orde, dus toen voelde hij er niets bij. Logisch.
En dat was het ook wel deels natuurlijk. Lastig lastig. Maar we zijn dus druk aan het werk en ik wacht nu af om te zien in hoeverre ik verandering bij hem bespeur. Er gebeurt veel, maar soms gaat het me niet snel genoeg.
De dagen alleen waren overigens heerlijk. Binnenkort een paar weken.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 28 januari 2022 om 15:28
Dit. En er gaat ook wel iets mis als je aan een veertiger (?) het begrip empathie moet uitleggen.justagirly schreef: ↑28-01-2022 14:32Eens.
En ja het zal vanaf hier makkelijk praten zijn, maar ik zou met deze man echt nooit weer een toekomst zien.
Hij zou voor mij echt veel teveel, veel te lang, en veel te erg hebben gedaan.
Maar goed, ieder z'n eigen beslissingen. Ik hoop dat je trouw blijft aan jezelf, Verena.
vrijdag 28 januari 2022 om 15:35
Waarom Verena. Wat wil je nog met hem?Verena11 schreef: ↑28-01-2022 10:03Wat lief dat jullie nog benieuwd zijn hoe het gaat. Het gaat heel wisselend nog steeds: op sommige dagen kan ik het bloed van mijn man wel drinken en verdraag ik hem niet om me heen, op andere dagen hebben we betere gesprekken dan ooit tevoren en zie ik onze relatie 2.0 helemaal voor me. En sommige dagen iets ertussenin: dan zie ik wat een beproeving dit is en dat er veel van me gevraagd wordt om dit allemaal een kans te geven maar dat dit misschien toch alle moeite waard is. Mijn man is in therapie (meerdere), en nu onder andere bezig met het onderwerp empathie. Ik denk namelijk dat het hem daaraan ontbreekt: uit de hoeveelheid berouw die ik bij hem zie nu (weinig) en het feit dat hij überhaupt onze relatie kon wegdenken als hij met zijn ‘hobby’ bezig was. Dat maakt hem heel onveilig, ook voor de toekomst. Zijn redenatie was altijd: Verena is gelukkig, niemand heeft er last van, het kan dus wel al hoort het niet. Ik vind de zelfsturing en begrenzing vanuit hem echt zo minimaal dat het scary is. En gewoon elementair fatsoen ook. Ik hou als vanzelf rekening met hem omdat ik van hem hou en hem niet wil kwetsen. Waarom was het zo moeilijk dat voor mij op te brengen? Hij zegt nu onder een soort kaasstolp van gedempt gevoel uit te komen, waardoor het hem ook bevreemd nu dat dit en het gelieg eromheen hem zo gemakkelijk afgingen. Dat klinkt als inzicht, maar het blijft lastig te verkroppen dat ik dus kennelijk zo lang een relatie heb gehad met iemand onder een kaasstolp terwijl ik dacht iets echts te hebben. En dat was het ook wel deels natuurlijk. Lastig lastig. Maar we zijn dus druk aan het werk en ik wacht nu af om te zien in hoeverre ik verandering bij hem bespeur. Er gebeurt veel, maar soms gaat het me niet snel genoeg.
De dagen alleen waren overigens heerlijk. Binnenkort een paar weken.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
vrijdag 28 januari 2022 om 15:38
Dit. Verena, natuurlijk mag je hier altijd komen schrijven, dit is jouw topic, maar wat verwacht je hier nog te vinden?
't Is al met al een heel gedoe
vrijdag 28 januari 2022 om 17:36
Wat (wie) niet weet wat niet deert gaat in deze natuurlijk niet op, gezien het feit dat hij moedwillig risico’s heeft gelopen op HIV en andere SOA, en jou en de kinderen daaraan heeft blootgesteld. Het had dus heel ernstig wél kunnen deren.
En dat scheelt ook voor het geld, alles wat hij opmaakte kon niet naar het gezin of desnoods een spaarrekening en jullie toekomst.
Of vond hij die aspecten wellicht juist opwindend, de risico’s die er waren en dan toch niet ‘gepakt’ worden?
En dat scheelt ook voor het geld, alles wat hij opmaakte kon niet naar het gezin of desnoods een spaarrekening en jullie toekomst.
Of vond hij die aspecten wellicht juist opwindend, de risico’s die er waren en dan toch niet ‘gepakt’ worden?
•
vrijdag 28 januari 2022 om 21:53
Leuk dat je een update stuurt Verena.
Bedenk wel: ook al kan hij er zelf misschien niets aan doen (tja in hoeverre is je persoonlijkheid een keuze?), dan nog kun je ervoor kiezen niet met hem te willen. Ik proef een beetje een "hij heeft nou eenmaal weinig empathie" in je berichtje. Dat kan wel zijn en voor iemand met weinig empathie vertoonde hij misschien normaal gedrag - je hoeft niet samen te leven met iemand met weinig empathie.
Bedenk wel: ook al kan hij er zelf misschien niets aan doen (tja in hoeverre is je persoonlijkheid een keuze?), dan nog kun je ervoor kiezen niet met hem te willen. Ik proef een beetje een "hij heeft nou eenmaal weinig empathie" in je berichtje. Dat kan wel zijn en voor iemand met weinig empathie vertoonde hij misschien normaal gedrag - je hoeft niet samen te leven met iemand met weinig empathie.
vrijdag 28 januari 2022 om 22:19
Mensen die luisteren, bemoedigen en proberen objectief te zijn? Vanaf het begin was duidelijk dat liever antwoorden heeft dan de deur achter zich dicht knalt en met een hoop frustratie alles weer bij elkaar moet rapen.
Als iemand al 20 jaar een geweldige partner is met wie je ook lief en leed hebt gedeeld maar ook een parallel leven heeft geleidt waar je niets van wist, dan wil je toch kijken of je die 2 kan samenbreien of dat daar iemand uitkomt die je helemaal niet wil kennen. Nergens zegt ze dat ze wel of niet gaat scheiden, ze wil gewoon weten wie hij is.
TO heeft een heel andere strategie om met deze situatie om te gaan dan de meeste zouden hebben maar misschien is deze wel de slimste. Verder kun je je altijd afvragen of het voor TO nu niet makkelijker is dat hij gewoon nog thuis is. Een baby van een paar weken oud, 2 kinderen, kinderen die tot deze week om de haverklap thuis zaten en jij in je eentje met allerlei vragen.
Er is geen gouden regel hoe snel je moet scheiden en welke aanpak voor iemand het beste is, ik vind het jammer dat jouw vraag lijkt te zeggen dat "we uitgepraat zijn als ze niet gaat scheiden want dan zijn we wel door alle opties heen".
zaterdag 29 januari 2022 om 06:06
DingDong schreef: ↑28-01-2022 22:19Mensen die luisteren, bemoedigen en proberen objectief te zijn? Vanaf het begin was duidelijk dat liever antwoorden heeft dan de deur achter zich dicht knalt en met een hoop frustratie alles weer bij elkaar moet rapen.
Als iemand al 20 jaar een geweldige partner is met wie je ook lief en leed hebt gedeeld maar ook een parallel leven heeft geleidt waar je niets van wist, dan wil je toch kijken of je die 2 kan samenbreien of dat daar iemand uitkomt die je helemaal niet wil kennen. Nergens zegt ze dat ze wel of niet gaat scheiden, ze wil gewoon weten wie hij is.
TO heeft een heel andere strategie om met deze situatie om te gaan dan de meeste zouden hebben maar misschien is deze wel de slimste. Verder kun je je altijd afvragen of het voor TO nu niet makkelijker is dat hij gewoon nog thuis is. Een baby van een paar weken oud, 2 kinderen, kinderen die tot deze week om de haverklap thuis zaten en jij in je eentje met allerlei vragen.
Er is geen gouden regel hoe snel je moet scheiden en welke aanpak voor iemand het beste is, ik vind het jammer dat jouw vraag lijkt te zeggen dat "we uitgepraat zijn als ze niet gaat scheiden want dan zijn we wel door alle opties heen".
Dat is schijn, als je lekker wil hoerenlopen je leven lang dan moet je niet gaan trouwen en een gezin maken. Als je dat dan wel doet als man dan ben je een leugenachtige egoist. Bovendien, waar liggen z'n prioriteiten dan? Niet bij zijn gezin en ook niet bij het oplossen van z'n seksuele verkniptheid in ieder geval. Sommige zaken gaan nou eenmaal niet samen.
zaterdag 29 januari 2022 om 06:18
Ik vind ook dat je als man je vrouw en kinderen bezoedeld als je je jaar in jaar uit laat 'behandelen' door prostituees. Hij neemt smerigheid mee naar huis en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk.
Wat een belediging ook naar z'n vrouw, alsof ze niet begeerlijk is. Ik zou zo man nog niet met een tang willen beetpakken.
Zo'n vent moet gewoon kiezen: of ik gedraag me verantwoordelijk als 'hoofd' van een gezin of ik blijf de rest van m'n leven toegeven aan m'n pathetische seksuele incontinentie.
Er zijn een hoop mannen die dolgraag een liefhebbende vrouw en gezin zouden willen hebben (zonder stiekem rare fratsen uit te halen). Die zouden dankbaar zijn met hun vrouw en gezin.
De man van TO is niet zo'n man.
Wat een belediging ook naar z'n vrouw, alsof ze niet begeerlijk is. Ik zou zo man nog niet met een tang willen beetpakken.
Zo'n vent moet gewoon kiezen: of ik gedraag me verantwoordelijk als 'hoofd' van een gezin of ik blijf de rest van m'n leven toegeven aan m'n pathetische seksuele incontinentie.
Er zijn een hoop mannen die dolgraag een liefhebbende vrouw en gezin zouden willen hebben (zonder stiekem rare fratsen uit te halen). Die zouden dankbaar zijn met hun vrouw en gezin.
De man van TO is niet zo'n man.

zaterdag 29 januari 2022 om 12:30
Nou, als iets duidelijk is dan is het wel dat ze nu weet met wie ze werkelijk te maken heeft. Dat is in één klap duidelijk geworden. Die eerder 20 jaar waren een farce.
Maar goed, ze merkt zelf nu al dat de dagen alleen heerlijk waren. Nu even wat langer alleen, zal vast ook heerlijk zijn. Ze moet zich blijkbaar losweken.
Welk voordeel de kinderen er bij hebben om bij elkaar te blijven is mij niet duidelijk, want TO lijkt wel een netwerk om zich heen te hebben.
zaterdag 29 januari 2022 om 13:04
Deze man heeft al laten zien wie hij is. Hij is een prima huisvader, maar tegelijk aarzelt hij geen moment om te doen wat hem goed dunkt, of zij vrouw het daar nu mee eens is of niet. En als ze het niet wil, doet hij het wel stiekem.DingDong schreef: ↑28-01-2022 22:19Mensen die luisteren, bemoedigen en proberen objectief te zijn? Vanaf het begin was duidelijk dat liever antwoorden heeft dan de deur achter zich dicht knalt en met een hoop frustratie alles weer bij elkaar moet rapen.
Als iemand al 20 jaar een geweldige partner is met wie je ook lief en leed hebt gedeeld maar ook een parallel leven heeft geleidt waar je niets van wist, dan wil je toch kijken of je die 2 kan samenbreien of dat daar iemand uitkomt die je helemaal niet wil kennen. Nergens zegt ze dat ze wel of niet gaat scheiden, ze wil gewoon weten wie hij is.
TO heeft een heel andere strategie om met deze situatie om te gaan dan de meeste zouden hebben maar misschien is deze wel de slimste. Verder kun je je altijd afvragen of het voor TO nu niet makkelijker is dat hij gewoon nog thuis is. Een baby van een paar weken oud, 2 kinderen, kinderen die tot deze week om de haverklap thuis zaten en jij in je eentje met allerlei vragen.
Er is geen gouden regel hoe snel je moet scheiden en welke aanpak voor iemand het beste is, ik vind het jammer dat jouw vraag lijkt te zeggen dat "we uitgepraat zijn als ze niet gaat scheiden want dan zijn we wel door alle opties heen".
Hij wordt echt niet ineens een ander mens. Doorgaan met deze man betekent dat je nooit weet wat hij achter je rug uitspookt. Dat weet je sowieso nooit van je partner, maar van deze man weet je wel dat hij het al jarenlang gedaan heeft.
Of de goede kanten en de liefde daar tegenop wegen kan alleen TO zelf vd beantwoorden. Zo ver is ze denk ik (nog) niet
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zaterdag 29 januari 2022 om 13:42
Als het om soa’s gaat begrijp ik de vraag verder vind ik de post ontzettend denigrerend naar sekswerkers.fashionvictim schreef: ↑29-01-2022 13:03Wat ik me afvraag: heb je nou ook gewoon seks met die vieze piemel die in honderden hoeren heeft gezeten? En laat je je gewoon door die vieze handen aanraken?
Zijn piemel is hooguit vies omdat hij een lul is die vrouwen ziet als koopwaar.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in