Mijn man heeft vaak ruzie.

22-07-2023 22:00 254 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo,

Ik ben inmiddels 7 jaar samen met mijn man waarvan 2 getrouwd.

Onze relatie is erg fijn en ben in verwachting van ons eerste kindje.

Nu loop ik al een poos tegen dit "probleem" aan en sinds mn man zn burnout in 2021 lijkt het steeds erger te worden.

Hij heeft namelijk erg vaak conflicten met anderen. Met familie, collegas, vrienden. Zowel op werk als in de prive sfeer. Hij is regelmatig erg boos op iemand en gaat dan full force de confrontatie aan. Dit zorgt er voor dat anderen hem lastig vinden in het contact en vaak bestempelen als "zeikert".

Nu stelt mijn man imo erg hoge eisen aan zijn sociale contacten. Initatiefname moet precies gelijk zijn. Altijd op tijd zijn. Alleen leuke dingen delen etc.

Ik ben van mezelf vrij gezapig, zal niet zo snel een confrontatie aangaan en stel weinig eisen aan mn omgeving.

Nu vragen mensen regelmatig hoe ik omga met zijn "buien". Ik vind dit lastig omdat ik zelf nooit zulke issues met hem heb. Maar het begint hem steeds meer te belemmeren in zn prive en werksfeer.

Het gesprek aangaan heb ik al meerdere malen geprobeert maar hij snapt echt niet waarom hij "fout" gedrag van anderen soms moet accepteren en niet gewoon zn gevoel mag uitten.

Iemand tips om dit duidelijker uit te leggen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk niet dat je kind veel vriendjes zal hebben straks als je man zich zo gaat opstellen naar hun ouders, of naar de kinderen zelf. Want met speelafspraakjes gaat er vast af en toe iets niet naar zijn zin.

Schijnbaar was zijn therapie nog niet afgesloten, want hij kan zich nog niet beheersen en zich omdraaien en weglopen bij irritaties. Zowel in praktijk niet (want hij krijgt ruzie) als mentaal (want hij heeft een half jaar nodig om bij te draaien). Terug in therapie dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Macarinata schreef:
23-07-2023 00:43
Doe ermee wat je wilt, hoor, maar zo'n defensieve reactie als je om tips vraagt, is wel een beetje raar. Open dan geen topic.
De reactie van TO is helemaal niet raar. Jouw reactie is raar. Met je n=1 ervaring en dan 100% zeker zijn dat het bij anderen ook zo gaat.
Compleet geen realiteitszin.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oei dit klinkt als mezelf jaren geleden, man had altijd conflicten, ging overal met gestrekt been in, nooit een blad voor de mond. Uiteindelijk geen werk meer, geen sociale contacten….en toen was ik nog de enige om zijn frustraties op af te reageren….mijn raad is: als je echt van hem houd, doe er iets aan, ga samen in therapie, misschien komt hij erachter dat hij vooral aan zichzelf moet werken, maar accepteer het niet omdat het jou nu niet raakt. Je hebt kinderen, probeer spanningen en problemen te voorkomen. Uiteindelijk is dat voor hem ook veel fijner toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
23-07-2023 05:59
Kijk, af en toe een conflict moet kunnen. Maar als je continu in conflicten belandt, en er zelfs nauwelijks nog mensen over blijven, dan zou je je als volwassen persoon toch moeten realiseren dat jij toch echt de rode draad bent in het hele verhaal. Almaar naar anderen wijzen kan, maar ik zou dat persoonlijk, als partner, niet erg aantrekkelijk noch volwassen vinden. Hij komt steeds in die conflicten terecht dus het zegt nog meer over hemzelf dan over al die anderen.
Inderdaad, helemaal mee eens. Dan is er geen sprake meer van een incident, maar van een patroon bij jouw man.

Je man wordt snel getriggerd en reageert nogal reactief. Dat is een verdedigingsmechanisme met een vechthouding. Vaak is dit niet nodig, maar bij hem is dit blijkbaar een automatische gewoonte en reactiepatroon geworden, met als gevolg vervelende conflicten met anderen. Mensen ervaren zijn houding als onprettig en keren zich van hem af. Best pijnlijk voor hem.

Jouw man kan leren reflecteren op zijn gedrag naar mensen. Het zegt alles over hem dat hij zo aanslaat als iemand hem triggerd. Zijn staat-van-zijn en de manier waarop hij uithaalt naar anderen is een reflectie op zijn binnenwereld. Het leeft in hem en de negatieve reacties op zijn gedrag komen als een boemerang terug. De wet van oorzaak en gevolg. Anderen de schuld geven is voor hem makkelijker dan zelfonderzoek doen en reflecteren op zijn gedrag.

Als hij er geen last van heeft dan laat ie het lekker zo. Als hij wil groeien en echt iets wil veranderen, dan zoekt ie er hulp bij. Een psycholoog maar ook een assertiviteitscursus kan al helpen. Dan leert hij op een assertieve manier voor jezelf opkomen, als iemand bijv te laat komt op eennafspraak, i.p.v. agressief. Dan blijf de relatie met een ander behouden i.p.v verstoord. Daar heeft hij op de langere termijn meer aan. Conflicten met anderen geeft stress.

Wanneer hij zijn reactiepatronen gaat onderzoeken en hierdoor innerlijk gaat veranderen, dan zal hij ervaren dat de buitenwereld ook anders op hem gaat reageren.
Lastig voor je man, als de hele wereld niet deugt en je eindigt zonder netwerk, zonder vrienden, en voor je het weet zonder werk. En lastig voor jou. Wel fijn voor hem dat jij de zaak nog wat tempert.

Geen advies voor je, alleen hart onder de riem voor beiden
Alle reacties Link kopieren Quote
Dolarde schreef:
23-07-2023 08:30
Oei dit klinkt als mezelf jaren geleden, man had altijd conflicten, ging overal met gestrekt been in, nooit een blad voor de mond. Uiteindelijk geen werk meer, geen sociale contacten….en toen was ik nog de enige om zijn frustraties op af te reageren….mijn raad is: als je echt van hem houd, doe er iets aan, ga samen in therapie, misschien komt hij erachter dat hij vooral aan zichzelf moet werken, maar accepteer het niet omdat het jou nu niet raakt. Je hebt kinderen, probeer spanningen en problemen te voorkomen. Uiteindelijk is dat voor hem ook veel fijner toch?
Ik vind dit ook een zinvolle post. Het is denk ik echt een illusie te denken dat dit jullie niet raakt. Al was het alleen maar omdat zijn sociale kring minimaal of misschien niet bestaand is, zelfs dát zal effect hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iedereen bedankt voor de reacties!
Ik herken veel in de reacties van mensen die zeggen dat hij inderdaad wat streng is voor zichzelf en anderen. Het is ook niet zo dat hij geen punt heeft. Ik zou alleen willen dat hij soms eieren voor zn geld kiest en niet altiijd er op reageert.

Autistische trekjes herken ik zeker. Familie en werk nemen hem soms ook met een korrel zout. Met name met mijn familie heeft hij dus amper problemen. Die zijn zelf ook vrij relax en bieden dus gewoon hun excuses aan als het nodig is of laten hem in zijn sop gaar koken.

Metname zijn eigen familie en vrienden gaan er net zo hard in en dan wordt het een heeel drama.

Het is denk vooral dat ik het fijn zou vinden als hij wat relaxer wordt voor zichzelf.
Het scheelt een hoop frustratie en stress.
Dit heeft zeker invloed op onze relatie, daar ben ik me bewust van. Hij is alleen weinig gericht boos op mij. Maar uit wel zijn frustratie over anderen. Wat soms voor discussies zorgt.

Ik hou zielsveels van hem en twijfel niet aan of hij een goede partner en vader zal zijn. De reacties hierover vind ik dan ook ronduit beledigend.

Er staan een hoop tips tussen waar ik iets mee kan! Toch blij dat ik het topic gestart ben😊
Alle reacties Link kopieren Quote
Macarinata schreef:
22-07-2023 22:55
Over 3 jaar ben jij aan de beurt en over 6 jaar meld je je bij Veilig Thuis met kind. Ik spreek uit gedeeltelijke ervaring. Laat het zo ver niet komen en stuur hem naar hulp.
Ik had jouw topic geschreven kunnen hebben tig jaar geleden, ook zwanger.
Helaas is ook bovenstaande reactie op mij van toepassing. Ik zeg niet dat het jou gaat overkomen, maar neem jezelf serieus en hou je grenzen goed in de gaten.
Succes
Alle reacties Link kopieren Quote
Appeltaartmetrozijn schreef:
23-07-2023 08:50
Ik had jouw topic geschreven kunnen hebben tig jaar geleden, ook zwanger.
Helaas is ook bovenstaande reactie op mij van toepassing. Ik zeg niet dat het jou gaat overkomen, maar neem jezelf serieus en hou je grenzen goed in de gaten.
Succes
Jullie begrijpen denk niet helemaal mijn probleem. Mijn man is chagie en zeurt. Hij gaat een confrontatie aan door het gesprek aan te gaan.

Hij zal nooit: schelden, schreeuwen, negeren, slaan, gooien. Zo is hij al 30 jaar niet dus zie dit niet gebeuren.

Ik vraag me af hoe je van een serieus gesprek een veilig thuis melding kan maken..

Ik heb hier helaas prive en zakelijk veel ervaring mee en zie vaak twee kanten. Sommige vrouwen rennen naar veilig thuis zo gauw iets ze niet bevalt.
Anderen blijven bij hun man terwijl deze alles kort en klein slaat.
Er zit weinig tussen helaas.

Mocht het overhoopt misgaan in de relatie dan pak ik mijn spullen en ben weg. Ik ben een zelfstandige en onafhankelijke vrouw dus zie geen dreiging tot drama.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ipstwee schreef:
23-07-2023 00:11
Mijn man is ook zo. Stelt hoge eisen aan contacten en heeft geen echte vrienden daardoor. Hij is erg principieel, houdt niet van onzin en zal iemand er zeker op aanspreken als iets hem niet zint.

Ik vind dat zeer ongemakkelijk want ik mijd conflicten graag.

Als vader en partner is hij fantastisch want hij leeft zijn eigen hoge standaard na en je kunt dus altijd van hem op aan. En hij gaat door het vuur voor ons.

Maar het is wel lastig. Voor hem zeker en voor mij ook weleens. Mijn man vindt ook dat er met zijn logica niets mis is, en hij heeft meestal ook wel theoretisch gelijk, het sop is alleen niet altijd de kool waard en die grijstint zit er niet op.

(Bedenk me net dat we onze mannen aan elkaar zouden moeten koppelen, haha. Misschien wel een match made in heaven :hihi: )

Jouw man klinkt, net als die van to, behoorlijk autistisch. En dit soort mannen kiezen dus een partner die ‘lekker makkelijk’ is.

Hoe denk je dat t gaat als je ooit uit elkaar gaat met zo iemand? Ik denk dat dit de hel op aarde is. Dan zie je eindelijk de persoon die anderen te zien krijgen.

Echt, ik zou nooit een man kiezen die niet vriendelijk en sociaal naar anderen is. Mega rode vlag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ipstwee schreef:
23-07-2023 00:11
Mijn man is ook zo. Stelt hoge eisen aan contacten en heeft geen echte vrienden daardoor. Hij is erg principieel, houdt niet van onzin en zal iemand er zeker op aanspreken als iets hem niet zint.

Ik vind dat zeer ongemakkelijk want ik mijd conflicten graag.

Als vader en partner is hij fantastisch want hij leeft zijn eigen hoge standaard na en je kunt dus altijd van hem op aan. En hij gaat door het vuur voor ons.

Maar het is wel lastig. Voor hem zeker en voor mij ook weleens. Mijn man vindt ook dat er met zijn logica niets mis is, en hij heeft meestal ook wel theoretisch gelijk, het sop is alleen niet altijd de kool waard en die grijstint zit er niet op.

(Bedenk me net dat we onze mannen aan elkaar zouden moeten koppelen, haha. Misschien wel een match made in heaven :hihi: )

Jouw man klinkt, net als die van to, behoorlijk autistisch. En dit soort mannen kiezen dus een partner die ‘lekker makkelijk’ is.

Hoe denk je dat t gaat als je ooit uit elkaar gaat met zo iemand? Ik denk dat dit de hel op aarde is. Dan zie je eindelijk de persoon die anderen te zien krijgen.

Echt, ik zou nooit een man kiezen die niet vriendelijk en sociaal naar anderen is. Mega rode vlag.
Taskmaster schreef:
23-07-2023 08:59
Jouw man klinkt, net als die van to, behoorlijk autistisch. En dit soort mannen kiezen dus een partner die ‘lekker makkelijk’ is.

Hoe denk je dat t gaat als je ooit uit elkaar gaat met zo iemand? Ik denk dat dit de hel op aarde is. Dan zie je eindelijk de persoon die anderen te zien krijgen.

Echt, ik zou nooit een man kiezen die niet vriendelijk en sociaal naar anderen is. Mega rode vlag.
Ik word er ook een beetje eng van. Brrrr.
Oooh, dit zou voor mij echt een rode vlag zijn. Met name met een kindje op komst.

Mijn ervaring is dat mensen die heel veel conflicten met andere hebben, toch wel wat op te lossen issues hebben. Vooral als het altijd aan de ander ligt. Dat lijkt mij een slechte bodem voor liefdevol ouderschap. Gebrek aan introspectieve eigenschappen en inzicht in het eigen aandeel.

De vader van mijn kinderen had ook altijd conflicten, met familie, collega’s, buren etc. Altijd veel kritiek op anderen. Hier bleken wel veel diepere problemen achter te zitten, als kind geen fijne omgeving om op te groeien gehad. (Jehova’s)
Eigenlijk was mijn ex heel boos op de wereld.

Na onze scheiding is hij in het belang van de kinderen hulp gaan zoeken. Er zijn wat diagnoses gesteld en met de hulp (schematherapie, medicatie) is het een hele fijne en liefdevolle vader en prettig mens geworden.

Ik zou in het belang van jullie kind toch aandringen op meer hulp voor je partner.
Alle reacties Link kopieren Quote
Coolbest schreef:
23-07-2023 09:00
Ik word er ook een beetje eng van. Brrrr.
Gelukkig valt niet iedereen op dezelfde types...

Dit voegt toch niets toe?
Ik heb altijd geleerd. Als je niets nuttigs weet te zeggen, zeg dan niets.
Vekl schreef:
23-07-2023 09:04
Gelukkig valt niet iedereen op dezelfde types...

Dit voegt toch niets toe?
Ik heb altijd geleerd. Als je niets nuttigs weet te zeggen, zeg dan niets.
Nou ja, het blijft natuurlijk een forum hè.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goed dat je inziet dat het hebben van een kind hem mogelijk nog minder flexibel gaat maken.

Hier ook een man met autistische trekken en ik wil je graag nog meegeven dat wij, een punctueel stel, er heel erg aan hebben moeten wennen dat kind ons ritme en onze planning ging bepalen. Voor mij ging dat makkelijker (hormonen?) dan voor man.

Mijjn man is heel rechtlijnig. Moeten we ergens om 14u zijn met 1u reistijd? Dan lopen we dus om 12.45u de deur uit. Als kind dan ineens een ontplofte poepluier had om 12.45u, of aan de borst wilde, dan kon man echt heel pissig worden, geïrriteerd rondlopen en kortaf doen. Ik vond het ook vervelend maar kon beter loslaten.

Het heeft tussen ons voor frictie gezorgd want ik vond zijn gedrag onacceptabel. Voor mij voelde het alsof hij boos werd op onze baby en hij gaf aan dan boos te zijn "op de situatie". Lekker dan, want ik (en dus baby ook) had daar last van.

Het heeft vele gesprekken en tijd gekost voordat het opgelost was. Duidelijke afspraken gemaakt m.b.t. tijdranges (14:00u-14.30u) gaan geven i.p.v. een tijdstip.

Wie weet heb je hier iets aan. Succes met de huidige situatie!
Alle reacties Link kopieren Quote
Philó schreef:
23-07-2023 09:06
Goed dat je inziet dat het hebben van een kind hem mogelijk nog minder flexibel gaat maken.

Hier ook een man met autistische trekken en ik wil je graag nog meegeven dat wij, een punctueel stel, er heel erg aan hebben moeten wennen dat kind ons ritme en onze planning ging bepalen. Voor mij ging dat makkelijker (hormonen?) dan voor man.

Mijjn man is heel rechtlijnig. Moeten we ergens om 14u zijn met 1u reistijd? Dan lopen we dus om 12.45u de deur uit. Als kind dan ineens een ontplofte poepluier had om 12.45u, of aan de borst wilde, dan kon man echt heel pissig worden, geïrriteerd rondlopen en kortaf doen. Ik vond het ook vervelend maar kon beter loslaten.

Het heeft tussen ons voor frictie gezorgd want ik vond zijn gedrag onacceptabel. Voor mij voelde het alsof hij boos werd op onze baby en hij gaf aan dan boos te zijn "op de situatie". Lekker dan, want ik (en dus baby ook) had daar last van.

Het heeft vele gesprekken en tijd gekost voordat het opgelost was. Duidelijke afspraken gemaakt m.b.t. tijdranges (14:00u-14.30u) gaan geven i.p.v. een tijdstip.

Wie weet heb je hier iets aan. Succes met de huidige situatie!
Dankjewel!😊
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is toch wat iedereen met een burn-out van de psycholoog te horen krijgt?
Kom voor jezelf op. Laat niet over je heen lopen. Geef je mening.
Doe niet wat je niet wilt.

De een pikt dat prima op, de ander draaft erin door en wordt er niet perse een leuker mens van.

Hoe je dit oplost? Geen idee.
Ga op een rustig moment eens aan tafel zitten, maar als hij het niet snapt, dan zou ik hem toch adviseren om eens met de h.a.te praten.
Misschien weet die iets?
Doorverwijzen? Of scheelt er iets in zijn empatisch vermogen?
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Taskmaster schreef:
23-07-2023 08:59
Jouw man klinkt, net als die van to, behoorlijk autistisch. En dit soort mannen kiezen dus een partner die ‘lekker makkelijk’ is.

Hoe denk je dat t gaat als je ooit uit elkaar gaat met zo iemand? Ik denk dat dit de hel op aarde is. Dan zie je eindelijk de persoon die anderen te zien krijgen.

Echt, ik zou nooit een man kiezen die niet vriendelijk en sociaal naar anderen is. Mega rode vlag.
Zo is iemand niet in het begin hè, het wordt langzamerhand steeds erger. Fysiek geweld was er niet, emotioneel wel, alles was mijn schuld op het laatst. Scheiding was ook de hel op aarde want het ging gewoon door, nog erger zelfs. Maar het meeste spijt heb ik van wat mijn kinderen hiervan hebben meegekregen, dat ik het allemaal maar heb laten gebeuren. Met goede hulp had het voor iedereen anders kunnen zijn denk ik.
Vekl schreef:
23-07-2023 09:04
Gelukkig valt niet iedereen op dezelfde types...

Dit voegt toch niets toe?
Ik heb altijd geleerd. Als je niets nuttigs weet te zeggen, zeg dan niets.
Ja, ik heb dat dan weer niet geleerd. We hebben allemaal een andere standaard. En dat is ook waar je man tegenaan loopt. Hij gaat van zichzelf uit en legt dat anderen op. Prima, maar dan word je dus vaak teleurgesteld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vekl schreef:
23-07-2023 09:04
Gelukkig valt niet iedereen op dezelfde types...

Dit voegt toch niets toe?
Ik heb altijd geleerd. Als je niets nuttigs weet te zeggen, zeg dan niets.

Maar het is wel nuttig. Alleen sluit jij je ogen liever hiervoor.

Wat als je uit elkaar gaat? Kom je dan in een gruwelijke vechtscheiding terecht? Ik denk namelijk van wel.
Vekl schreef:
23-07-2023 08:45
<…>
Autistische trekjes herken ik zeker. Familie en werk nemen hem soms ook met een korrel zout. Met name met mijn familie heeft hij dus amper problemen. Die zijn zelf ook vrij relax en bieden dus gewoon hun excuses aan als het nodig is of laten hem in zijn sop gaar koken.
<…>
Dit zou ik wel enigszins gênant vinden, dat mensen denken, daar heb je hem weer, laat hem maar even. Alsof het een driftige peuter is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dolarde schreef:
23-07-2023 09:20
Zo is iemand niet in het begin hè, het wordt langzamerhand steeds erger. Fysiek geweld was er niet, emotioneel wel, alles was mijn schuld op het laatst. Scheiding was ook de hel op aarde want het ging gewoon door, nog erger zelfs. Maar het meeste spijt heb ik van wat mijn kinderen hiervan hebben meegekregen, dat ik het allemaal maar heb laten gebeuren. Met goede hulp had het voor iedereen anders kunnen zijn denk ik.

Zo is iemand in het begin wél, alleen niet tegen jou. En dat is dus gelijk al de rode vlag. Maar sommige vrouwen lijken dan te denken ‘nou ik ben gelukkig wel speciaal genoeg dat hij mij wel leuk vindt’ en negeren hoe hun man tegen anderen doet. En dat is niet slim.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou me er niet in mengen en ook geen partij kiezen want dit zou invloed kunnen hebben. Terwijl het niet gaat over gelijk of ongelijk maar de reden waarom hij wil dat alle anderen iets precies moeten zien zoals hij dat ziet. Ik zou het daarover hebben later.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Vekl schreef:
23-07-2023 08:45
Iedereen bedankt voor de reacties!
Ik herken veel in de reacties van mensen die zeggen dat hij inderdaad wat streng is voor zichzelf en anderen. Het is ook niet zo dat hij geen punt heeft. Ik zou alleen willen dat hij soms eieren voor zn geld kiest en niet altiijd er op reageert.

Autistische trekjes herken ik zeker. Familie en werk nemen hem soms ook met een korrel zout. Met name met mijn familie heeft hij dus amper problemen. Die zijn zelf ook vrij relax en bieden dus gewoon hun excuses aan als het nodig is of laten hem in zijn sop gaar koken.

Metname zijn eigen familie en vrienden gaan er net zo hard in en dan wordt het een heeel drama.

Het is denk vooral dat ik het fijn zou vinden als hij wat relaxer wordt voor zichzelf.
Het scheelt een hoop frustratie en stress.
Dit heeft zeker invloed op onze relatie, daar ben ik me bewust van. Hij is alleen weinig gericht boos op mij. Maar uit wel zijn frustratie over anderen. Wat soms voor discussies zorgt.

Ik hou zielsveels van hem en twijfel niet aan of hij een goede partner en vader zal zijn. De reacties hierover vind ik dan ook ronduit beledigend.

Er staan een hoop tips tussen waar ik iets mee kan! Toch blij dat ik het topic gestart ben😊

Wat een fijne reactie van jou. Jij kent je man het beste en je komt over als een reflecterend persoon. Dat is vast een goede combi met de persoon zoals je man is. Schaduwkanten hebben is menselijk. Die hebben we allemaal en die mogen worden aangekeken. Hopelijk doet je man er wat mee voor zichzelf.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven