Mijn moeder heeft geen leven

08-01-2023 11:49 188 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt misschien heel gemeen om te zeggen, maar mijn moeder (62 jaar) heeft geen leven. Ze heeft niets om handen. Mijn vader werkt lange diensten en dan is mijn moeder dus alleen. Ze heeft geen werk, geen hobby’s en geen vriendinnen. Ze woont 30 minuten fietsen bij mij vandaan en we zien elkaar minstens 4 keer per week. Na mijn werk, moet ik mijn kinderen verzorgen en ik heb gewoon geen energie om mijn moeder steeds bezig te houden. Als mijn moeder er is, is ze erg druk en enthousiast. Constant vragen stellen, constant met mij willen praten… ik word er zo moe van. Mijn moeder is een lieve vrouw, maar ik voel mij zo bezwaard door haar.
Dus mijn moeder is vaak alleen. Nu voelt het net of ik haar eenzaamheid moet oplossen. Ik heb al vaker gezegd dat als ze zich eenzaam voelt of verveelt ze kan werken. Zeker in deze tijd liggen de banen voor het oprapen ook voor mensen zonder werkervaring, maar dat wilt ze niet. Hoe moet ik dit oplossen?
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
14-01-2023 10:05
En ik verbaas me dat dit schijnbaar bij iedereen hier een 'normale' manier van doen is.
Ik kan me voorstellen dat het TO op dat moment even teveel werd, maar het is wel de reden dat ik nog een gesprek onder het genot van een kopje koffie aanraad
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
14-01-2023 15:52
Ook als je iets niet bewust doet kan het wel je schuld zijn.

Hoe zou jij het dan overbrengen aan iemand die een bord voor haar hoofd heeft?
In ongeveer mijn eerste reactie geef ik aan dat TO dit aan haar moeder over zou moeten brengen, voordat het een keer ontploft (in andere woorden denk ik) Voordat TO rustig met haar moeder hierover kan praten, ontploft ze. Ze had hoofdpijn, het werd even allemaal teveel. Dat was natuurlijk al zo voordat ze dit topic opende.

We weten niet hoe moeder gereageerd zou hebben, als TO eerder het gesprek aangegaan was, maar dit zo plompverloren naar iemands hoofd roepen komt natuurlijk niet lekker over. Het is jammer dat het gebeurd is, hoe begrijpelijk ook
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamer schreef:
14-01-2023 18:18

maar dit zo plompverloren naar iemands hoofd roepen komt natuurlijk niet lekker over.
Maar ik lees niet dat ze dat heeft gedaan, plompverloren iets roepen. Ze heeft haar moeder een dag later gebeld en ik lees niks over letterlijke beschuldigingen of roepen.
Je doet nu net of ze meteen als eerste woorden tijdens het telefoongesprek boos heeft geroepen "je mag niet meer zo vaak komen!"
blijfgewoonbianca schreef:
14-01-2023 16:23
Ongedwongen zal hun contact hierna nooit meer zijn.
Het klonk niet of het dat hiervoor wel was. Ja, voor één van twee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het verbaast me dat de moeder op een stoel gaat zitten en aandacht opeist. Ze moet toch zien dat er gekookt wordt, dat er kinderen aandacht nodig hebben? En het verbaast me dat TO het steeds heeft ondergaan. Dat ze niet zegt, moeder, ik moet nu koken, help je even mee? Wil je even een boekje lezen met oudste, geef even een pan aan, weet ik veel wat. Of moeder, het komt nu niet uit, ik heb het druk.
Van allebei snap ik weinig.
Mensen die verder weinig andere sociale contacten hebben, hebben dat wel vaker. Die willen dan zoveel in één keer kwijt, dan merken ze de omstandigheden veel minder op. Gepensioneerden hebben dit soms ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind je moeder asociaal. En 4 keer van 16.30 tpt 18.00 en dan niet helpen, maar in de weg lopen. Dat komt niet aardig over. 2x zou ik ook teveel vinden. Sterker mog ik zou haar helemaal niet over de vloer wilen. Gewoon 1 x per maand. Prima. Dan moet ze wel een eigen leven gaan opbouwen. Je bent nu aan het faciliteren. Door jou hoeft ze ook nils anders te gaan doen. Je houdt het in stand. Idd vriendelijk nee zeggen. Nee nee nee. Geen smoesen. Gewoon. Mam ik vind get te druk. Nu even niet!!
Don't worry be happy
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
14-01-2023 23:18
Mensen die verder weinig andere sociale contacten hebben, hebben dat wel vaker. Die willen dan zoveel in één keer kwijt, dan merken ze de omstandigheden veel minder op. Gepensioneerden hebben dit soms ook.

Dit klopt. Ik heb werkgerelateerd met gepensioneerden te maken en bij sommigen is er geen doorkomen aan. Die zijn zo ontiegelijk druk, daar is geen gesprek mee te voeren en zijn alleen maar met henzelf bezig, om alles er uit te spuwen wat ze kwijt willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien zegt BornSlippy het wat hard, maar TO is natuurlijk zelf ook wel onderdeel van het probleem. Want ze heeft dit lang laten duren, niks echt hardop uitgesproken, alleen hier en daar wat stille hints gegeven en óók daardoor is het opgelopen. Dus het feit dat TO hierin haar grenzen onvoldoende heeft bewaakt, is hoe dan ook onderdeel van het probleem. En dat is wel iets waar je als volwassene verantwoordelijkheid voor mag/moet nemen, vind ik. Dus we kunnen met z'n allen wel heel hard roepen dat moeder gek is dat ze dit zo doet, maar ja, ze doet het nu eenmaal, zoals mensen soms nu eenmaal onbegrijpelijke dingen in het leven doen, en dan is het vervolgens aan de ander hoe die daarmee om gaat. Met alleen naar degene wijzen die raar doet, kom je nergens en los je niet op dat jij er last van hebt. En dan is het dus ook niet fair om alle stress die je hebt op het bordje van je moeder te gooien want die stress was waarschijnlijk stukken minder geweest als TO al veel eerder haar grenzen op een duidelijke, constructieve manier had aangegeven.
Tja, TO is ook maar een mens, niet iedereen is goed met een confrontatie aangaan. Maar dat doet niet af aan het feit dat moeder daar 4x per week zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
16-01-2023 09:52
Tja, TO is ook maar een mens, niet iedereen is goed met een confrontatie aangaan. Maar dat doet niet af aan het feit dat moeder daar 4x per week zit.
Zeker je binnen een familie je grenzen aangeven is niet makkelijk. Zo'n situatie groeit, langzaamaan wordt het steeds erger. TO voelt zich schuldig richting moeder, heeft medelijden en heeft het daarom lang toegestaan. Tja, en dan knapt er ineens iets. Niets menselijks is TO vreemd.
Nog niet alles gelezen maar ik herken veel in je verhaal TO.
Ik zie in de gauwigheid ook veel tips, die ik later uitgebreid ga lezen en hopelijk ter harte nemen.
Wat ik altijd lastig vind (moest ik laatst ook al aan denken toen ik reageerde op een topic over gescheiden ouders) dat ik in mijn dagelijks leven echt best goed ben ik grenzen aangeven, voor mezelf opkomen. Maar tegen mijn eigen moeder…. vind ik dat dus veel moeilijker.
Alle reacties Link kopieren Quote
jojojanneke schreef:
16-01-2023 05:38
Ik vind je moeder asociaal. En 4 keer van 16.30 tpt 18.00 en dan niet helpen, maar in de weg lopen. Dat komt niet aardig over. 2x zou ik ook teveel vinden. Sterker mog ik zou haar helemaal niet over de vloer wilen. Gewoon 1 x per maand. Prima. Dan moet ze wel een eigen leven gaan opbouwen. Je bent nu aan het faciliteren. Door jou hoeft ze ook nils anders te gaan doen. Je houdt het in stand. Idd vriendelijk nee zeggen. Nee nee nee. Geen smoesen. Gewoon. Mam ik vind get te druk. Nu even niet!!
:worship: :worship: :worship:
Vraag blijft,why is the rum gone?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven