Moeder blijft doorgaan over gewicht dochter 15

27-09-2023 22:13 49 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik heb een tienerdochter die een heel slanke bouw heeft. Ze eet gewoon goed, niet heel veel maar ook niet weinig. Ze heeft veel energie en is gewoon gezond, grote vriendengroep en komt goed mee op school.

Mijn moeder kan best een scherpe tong hebben, gooit er dingen uit die behoorlijk kwetsend kunnen zijn.
miranda3232 wijzigde dit bericht op 18-02-2024 18:46
77.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
"Fijn mam, dat je het goed bedoelt, maar het kwetst me en daar ben ik niet van gediend. Je hebt een keuze: voortaan gedraag jij je, of anders heben wij geen behoefte meer aan contact met jou."
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heb jij aan het contact met jouw moeder? Ze klinkt vreselijk. Leer je dochters dat ze van niemand dergelijk commentaar hoeven te pikken: kap het contact met je moeder af. Je hebt haar niet nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik mij dan afvraag: wat maakt dat je dochters zeggen dat het hen niet boeit? Is dat omdat ze het verder een fantastische oma is, voorzien ze gedoe, zien ze dat jij er anders onder lijdt?

Ik herken het overigens, al is het gedrag van mijn moeder subtieler. Ik voer geen gesprekken met m’n moeder meer hierover wat dat worden vreselijke drama’s. Ik geef mijn grens duidelijk aan en blijf erbij. Daarna laat ik de relatie bekoelen, en ga onder geen beding er opnieuw over in gesprek. Dan heeft zij er last van, en ik minder. En verdomd, met zulke duidelijke grenzen kan ze haar gedrag dus wél verbeteren.

Het is heel verdrietig zo’n moeder te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonder je moeder te kennen weet ik vrij zeker dat ze dit selectief doet.
Bij mensen bij wie het kan.

Ze selecteert dus (onbewust) tegen wie ze dit doet.

Feit: Ze gaat niet vinden dat ze iets fout doet.

Je zou een keertje kunnen plannen om flink uit je plaat te gaan. Zoek zelf de straattaal maar eens op. En dan zeg je poeslief dat je het goed bedoelt.
Je moeder is niet geïnteresseerd in hoe haar opmerkingen overkomen bij mensen die niet bijten.

Bespreek het met je dochters. Verminder het contact. En stap direct op als oma zich niet gedraagt en blijf dan 1-2 maanden weg.
Ze willen geen keuze maken maar jij zit in een patroon van geen grenzen trekken. Geef dat niet door. Laat aan ze zien hoe dat moet.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jouw dochters boeit het niet. Dat is fijn, jij hebt ze in jouw opvoeding dus genoeg zelfvertrouwen meegegeven om oma op dit vlak te negeren.
Voor jou is het een herhaling van je eigen afwijzing. Daar zou ik mee aan de slag gaan, bespreek het eens met je huisarts.
Alle reacties Link kopieren Quote
1. Zet je moeder op haar plek, sommige zaken tolereer jij gewoon niet!
2. Jouw dochters leven niet samen met oma, die hebben er minder last van, dat jij vroeger had.
3. (ik haal even mijn stokpaard van stal), ga in therapie, je moeder heeft je jeugd verkloot
Alle reacties Link kopieren Quote
Miranda3232 schreef:
27-09-2023 22:27
Met dat straatrat gebeuren was ik niet bij. En ja ik ben zeker wel tegen haar ingegaan en alles maar dan zegt ze dat ze het goed bedoelt en er veranderd niks. Ik klap ook dicht als ze zo doet. Ben jarenlang bang van haar geweest en ook al ben ik dat nu niet meer ik klap helaas dicht.
Bedenk dat je moeder nu bang voor jou moet zijn. Bang dat je haar eenzaam en alleen achter de geraniums laat rotten omdat jij noch haar kleinkinderen bij haar op visite komen door haar gedrag. Mag ze in haar eentje daar commentaar op alles en iedereen geven. Ik zou haar dit heel snel duidelijk maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miranda3232 schreef:
27-09-2023 22:27
Met dat straatrat gebeuren was ik niet bij. En ja ik ben zeker wel tegen haar ingegaan en alles maar dan zegt ze dat ze het goed bedoelt en er veranderd niks. Ik klap ook dicht als ze zo doet. Ben jarenlang bang van haar geweest en ook al ben ik dat nu niet meer ik klap helaas dicht.
Bedenk dat je moeder nu bang voor jou moet zijn. Bang dat je haar eenzaam en alleen achter de geraniums laat rotten omdat jij noch haar kleinkinderen bij haar op visite komen door haar gedrag. Mag ze in haar eentje daar commentaar op alles en iedereen geven. Ik zou haar dit heel snel duidelijk maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is echt niet normaal van je moeder. Ik zou het contact beëindigen, maar ik begrijp dat dat makkelijker gezegd is. En ik zou zelf hulp zoeken, want het kan geen kwaad wat weerbaarder te worden.
Dit gaat niet over het gewicht van je dochter, TO. Dit is een ingesleten patroon waarbij jouw moeder de vruchten plukt van de frustratie die ze bij jou veroorzaakt. Het zal mij niets verbazen als jouw moeder het lekker vindt om verongelijkt te zijn over jouw reactie op haar commentaar. Als een slachtoffer van haar dochter. “Ik bedoel het zo goed, maar wordt weggezet als een boze moeder, boehoe.”

Het is manipulatief gedrag. Ik herken het want ik heb ook zo’n moeder.

Ik heb de cirkel doorbroken door dat te benoemen. Dus niet door in te gaan op het commentaar, daar een weerwoord op te geven of me er op een andere manier door te laten beïnvloeden. Maar door te benoemen wat ik zag.

In jouw geval zou dat zoiets zijn als: “Mam, je begint nu weer over het gewicht van mijn dochter. Ik heb het gevoel dat je dat alleen maar doet om een reactie bij mij uit te lokken. Dat stopt nu. Ik ga er niet meer in mee. Ik vind het rot voor je dat er kennellijk iets in je leeft dat die confrontatie nodig heeft. Ik zou je graag willen helpen dat op te lossen.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Contact minderen kan ook. Gewoon lekker afzeggen zonder al te veel uit te wijden waarom. Het komt niet goed uit. Tot de volgende keer.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
28-09-2023 09:30
Contact minderen kan ook. Gewoon lekker afzeggen zonder al te veel uit te wijden waarom. Het komt niet goed uit. Tot de volgende keer.
Ik zou voor de dochter er dus wel over uit wijden. Is echt fijn als je moeder gewoon even een keer voor je opkomt.

Dat ze ziet dat niet oke is, ipv niets te doen en dan stil wat afstand proberen te nemen.
Daar ga je als ouder naar kind wat echt al beschadigd is door oma echt geen punten mee scoren, het helpt haar dochter weinig.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou sowieso al eens beginnen met mijn voordeur dicht te houden voor zo iemand. Je kan veel beter oefenen met assertief zijn bij Bakker Bart.
Want daar is veel makkelijker om je zegje te doen, tien euro op tafel te leggen, je jas te pakken en weg te gaan.

Ook al zeggen je dochters dat het hen niet boeit - wat tot op zekere hoogte waar zal zijn - toch zou je hen moeten kunnen voorleven wat je doet met iemand die over je grenzen gaat.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
28-09-2023 07:54
1. Zet je moeder op haar plek, sommige zaken tolereer jij gewoon niet!
2. Jouw dochters leven niet samen met oma, die hebben er minder last van, dat jij vroeger had.
3. (ik haal even mijn stokpaard van stal), ga in therapie, je moeder heeft je jeugd verkloot
100% eens! En een dikke knuffel voor jou TO :hug: Het is met jouw geschiedenis heel moeilijk om tegen je moeder in te gaan, zoek daar hulp voor want zo ga je er aan onderdoor.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren Quote
Deels herkenbaar maar dan vanuit schoonmoeder. Die heeft bij alle kleinkinderen de gewoonte (gehad) om te sneren over alles wat voor handen was. Ze deed dit ook graag bij haar schoondochters. Ze voelde zichzelf blijkbaar beter als ze een ander kon affikken. Ze vervalt nog wel eens in die gewoonte maar bijna niemand accepteert het meer.

We hebben het tij gekeerd door gewoon keihard terug te zijn. Inmiddels is ze echt op leeftijd maar dit heeft jaren gespeeld.
Oudste nichtje heeft al vanaf vrij jong medicatie waar ze ook flink door aan kwam (ze mag gelukkig voor haar inmiddels gaan afbouwen) maar daar maakte ze gerust de opmerking tegen zo jij bent een lekker stuk spek he. Pas op hoor met jouw billen pas je niet in die stoel en meer van die dingen.
Mijn oudste had in zijn jonge jaren een dingetje met groene groentes, kan je een ding van maken maar verder at hij alles.. Oma maakte er natuurlijk opmerkingen over dat hij raar was en niet goed in zijn hoofd en verwend en al wat niet meer.

Daarop ben ik echt ontploft en heb haar op al haar dingen gewezen. En gevraagd hoe dat nou voelde en of ze zelf wel lekker in haar hoofd was.

Voor die tijd kon ze ook wel sneren maar toen waren het nog dingen dat ik had van ene oor in andere uit dan had ze commentaar op kleding of wat je gekookt had etc ect.
Dit soort ruzies zijn er vaker geweest en ook schoonzusje heeft het opgepakt en toen ging het beter en weet ze dat ze niet met onzin aan moet komen. Inmiddels zijn mijn oudste en nichtje op een leeftijd dat ze oma zelf op haar plek zetten als het nog nodig is en degene die er nu nog af en toe last van heeft is schoonpa maar die begint het ook aardig te leren.

Het is echt gewoon een soort machtspelletje omdat het kan, zij voelen zich daardoor beter en zo leest het ook tussen jou en je moeder. Wees gewoon duidelijk vind jezelf en vooral je kinderen dat waard en stel grenzen. tot hier en niet verder en zowel dan is daar de deur en een stukje therapie zoals al gezegd kan denk ik geen kwaad om jou te sterken.
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel vervelend dat je moeder zo naar reageert. Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat je dochters niet durven te zeggen dat het ze boeit. Je trekt het je erg aan wat je moeder zegt en je dochters weten ook dat je niet voor hen opkomt. Op het moment dat zij zouden zeggen dat ze het wel vervelend vinden, zouden zij dan het idee kunnen hebben dat ze jou daarmee belasten? Door aan te geven dat het voor hun niet uitmaakt, proberen ze het misschien voor jou makkelijker te maken. Als je het zo schrijft, voelt dat voor jullie drie erg onprettig: je lijkt je onkundig te voelen een weerwoord te geven, je dochters zouden zich hierin wat onbeschermd kunnen voelen. Wat mij betreft ben jij daarin de sleutel door wel voor jezelf en voor je dochters op te komen. Je laat jezelf nu behandelen als een klein kind door je moeder. Inmiddels ben je een volwassen vrouw, heb je 2 dochters opgevoed en ben je in staat om in ieder geval aan je dochters te vragen hoe dat voor hen is. Je hebt dus best wat in je mars. Laat je je door je moeder niet terug zetten in je kleine kindrol, maar ga in je volwassen positie staan en kom voor jezelf op. Dat hoeft niet heel uitgebreid en kan alleen al door te zeggen: " ik wil niet dat je dit zegt." En daar bij te blijven. Oefen dit soort oneliners gedurende dag. Spreek deze woorden uit zodat je gewend raakt aan het uitspreken en het ervaren van de spanning die dit op kan leveren. Vertrouw er vervolgens op dat je dat aankan. Enerzijds is dat je gegund, en anderzijds ook je verantwoordelijkheid naar je kinderen. Als ouder zijnde heb je niet de luxe om medelijden met jezelf op dit vlak te hebben. Je hebt de taak om voor je kinderen hierin op te komen. Ze nodigen je daarmee uit tot het werken aan jezelf, hoe onprettig ook, maar wel nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, bang zijn voor iemand is heel moeilijk en grenzen trekken levert ook weer angst op voor de gevolgen. (zeg ik uit eigen ervaring)

Misschien is het een idee om een plan te maken, van jij doet X (bijvoorbeeld afspraak afzeggen, frequentie verminderen, contact stopzetten) en hoe ga je dan om met Y (wat doet je moeder dan en hoe kun je daarmee omgaan). Dan heb je wat houvast. Hulp erbij inschakelen maakt je sterker.

Ik heb weleens iemand per mail begrensd en toen ik het antwoord niet durfde te lezen, vroeg ik aan iemand anders dat te doen. En toen bleek ik niet meer te hoeven antwoorden en ik was ook de spanning kwijt.

Heel veel sterkte, het is een moeilijke situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
28-09-2023 09:28
Dit gaat niet over het gewicht van je dochter, TO. Dit is een ingesleten patroon waarbij jouw moeder de vruchten plukt van de frustratie die ze bij jou veroorzaakt. Het zal mij niets verbazen als jouw moeder het lekker vindt om verongelijkt te zijn over jouw reactie op haar commentaar. Als een slachtoffer van haar dochter. “Ik bedoel het zo goed, maar wordt weggezet als een boze moeder, boehoe.”

Het is manipulatief gedrag. Ik herken het want ik heb ook zo’n moeder.

Ik heb de cirkel doorbroken door dat te benoemen. Dus niet door in te gaan op het commentaar, daar een weerwoord op te geven of me er op een andere manier door te laten beïnvloeden. Maar door te benoemen wat ik zag.

In jouw geval zou dat zoiets zijn als: “Mam, je begint nu weer over het gewicht van mijn dochter. Ik heb het gevoel dat je dat alleen maar doet om een reactie bij mij uit te lokken. Dat stopt nu. Ik ga er niet meer in mee. Ik vind het rot voor je dat er kennellijk iets in je leeft dat die confrontatie nodig heeft. Ik zou je graag willen helpen dat op te lossen.”
ik herken het ook volledig....helaas
Alle reacties Link kopieren Quote
Miranda3232 schreef:
27-09-2023 22:27
Met dat straatrat gebeuren was ik niet bij. En ja ik ben zeker wel tegen haar ingegaan en alles maar dan zegt ze dat ze het goed bedoelt en er veranderd niks. Ik klap ook dicht als ze zo doet. Ben jarenlang bang van haar geweest en ook al ben ik dat nu niet meer ik klap helaas dicht.
heel hard van mij, maar als je je hierbij neerlegt dan heb je het gewoon te accepteren.

dus óf je gaat nu voor jezelf en je kinderen staan en je zorgt er zelf voor dat er iets verandert óf je accepteert het en leert je dochters dat het idd gemeen is wat ze zegt maar dat ze er niks aan kunnen doen.

en dat opstaan is supermoeilijk. ik weet het! maar zoek een manier. doe het want je kunt het en je moet het voor jezelf en je meiden
En doooooor!
Mijn schoonmoeder had er een handje van: een vileine opmerking maken en dan heel onschuldig zeggen 'oh, maar ik bedoel er niks mee, hoor'. Pas toen ik begon te antwoorden met 'als je niks bedoelt, hoef je ook niks te zeggen ' hield het uiteindelijk op. Sommige mensen zijn gewoon niet gewend aan een weerwoord, waardoor ze steeds meer gaan denken dat ze alles kunnen en mogen zeggen. Paar keer weerwoord geven is in die gevallen genoeg.
Ik denk dat de enige manier om dit af te leren direct afkappen is. Als het bij jou thuis gebeurt: In dit huis geven we geen commentaar op elkaars uiterlijk', dus excuus maken of vertrekken. Bij de tweede keer is het meteen vertrekken.

Als je bij haar bent: zelf opstappen.

Rot dat het zo moet, hopelijk leert je moeder zich in te houden als het contact haar iets waard is.

Je kunt deze regel ook uitbreiden naar commentaar op vaatdoekjes.

Sterkte, je dochters en jijzelf zijn het waard!
Alle reacties Link kopieren Quote
Miranda3232 schreef:
27-09-2023 22:13

Mijn moeder kan best een scherpe tong hebben, gooit er dingen uit die behoorlijk kwetsend kunnen zijn.
(...)

Als ik zeg van nou weet ik het wel gaat ze gewoon door. Klinkt misschien erg maar ik krijg een hekel aan m'n moeder hierdoor.

(...)

Ik heb zelf als kind ook genoeg commentaar gehad. Of dat ze vriendinnetjes ging ophemelen en dingen die zij wel hadden en ik niet erg benadrukte. Heel hatelijk. Ik was ook regelmatig bang voor m'n moeder vanwege haar plotselinge stemmingswisselingen. Ik ben nu 40 en begin veel last van mijn verleden te krijgen. Dit is een heel lang verhaal kort want ze heeft me zo vaak gekwetst met opmerkingen dat zou een te lang stuk tekst worden.

Ik zie haar om de week op vrijdag en zie er nu alweer tegenop. Wie heeft er wat raad voor me? Als ze naar mij komt, gelukkig niet vaak maar dan ben ik altijd zenuwachtig. Ze kraakt zelfs m'n schoonmaakmiddel en doekjes af. Maar soms is ze poeslief en vol complimenten. Zo is het mijn hele jeugd gegaan, of heel lief of opeens super chagrijnig en kwaad om niks. Ik heb als kind altijd in spanning geleefd en trek het niet meer.
Wat een nare situatie TO!

Het gaat hier niet om het commentaar om je dochters, dat is de aanleiding. Maar het is duidelijk dat je moeder een moeilijk persoon is. Je benoemt: stemmingswisselingen, veroordelend, gebrek aan tact, geen empathie. Dat is haar gedrag. Dit heeft voor jou veel nare herinneringen gecreëerd. Zoals je zegt: altijd bang, in spanning geleefd, vaak gekwetst, op je hoede. En nu merk je terecht op: je krijgt last van je verleden en je trekt het niet meer.

Eerst leek het me logisch om eens duidelijk het gesprek hierover te voeren, op een rustige manier uitleggen dat je haar gedrag moeilijk vindt en dat het niet wenselijk is rond jouw dochters. Maar als haar gedrag al jouw hele leven zo is, dan vraag ik me af of een gesprek daarin afdoende is. Het klinkt alsof je moeder al heel lang zo is, en dat gaat denk ik niet snel veranderen. Weet je zelf waarom je moeder zo is (geworden)? Is er iets in haar jeugd/jongere jaren gebeurd? Trauma? Slechte opvoeding? Zegt alle kritiek iets over haarzelf (als in: vindt ze zichzelf nooit genoeg?)? En wat ik me ook afvroeg: zijn er andere mensen in haar/jouw omgeving die hier ook moeite mee hebben?

De vraag is hoe dit op te lossen. Ik denk niet dat er een quick fix is. Al vind ik de reacties hier van 'contact verbreken' wel heel kort door de bocht. Ik denk dat het goed is als je hulp krijgt in hoe je hiermee moet omgaan, bijvoorbeeld van een psych. Niet dat ik vind dat je het slecht doet, juist niet, maar dit is complex en een professional snapt hoe je hier mee dealt. Of dat nu leidt tot een contactbreuk of een andere omgangsvorm, dat is natuurlijk later aan jou. Ik denk wel dat je veel baat kan hebben bij hulp in hoe je je opstelt naar je moeder en waar je de grenzen trekt (en hoe je die naar je moeder communiceert). En ook hoe je rust en berusting kan vinden in de band die je met haar hebt. Dat is een lang proces. Het is ook belangrijk om dit overwogen en in rust te doen, want het heeft ook (langdurig) effect op je dochters, die natuurlijk ook een band met hun oma hebben.

Als laatste: het is heel normaal en logisch dat je rond je 40e levensjaar een omslagpunt hebt waarop je aspecten van je leven opnieuw afweegt. Ik hoop dat het je lukt om een duurzame/constructieve oplossing te vinden voor deze situatie. Ik denk dat je de verwachting dat je moeder ooit een 'normale' moeder en oma zal zijn wel moet loslaten.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het ook onder opkomen voor je dochters valt als je in stil protest wat afstand neemt van iemand die herhaaldelijk kwalijk gedrag vertoond heeft. De dochters weten dat TO het niet eens is met loeders meningen. Dat weegt zwaar zat. Zo lang je niet alles dat moeilijk is (belasting brieven enzo) gaat mijden doe je het prima als je je energie besteed aan nuttiger dingen dan vervelende mensen terechtwijzen...
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
28-09-2023 07:54
1. Zet je moeder op haar plek, sommige zaken tolereer jij gewoon niet!
2. Jouw dochters leven niet samen met oma, die hebben er minder last van, dat jij vroeger had.
3. (ik haal even mijn stokpaard van stal), ga in therapie, je moeder heeft je jeugd verkloot
Mooie opsomming, hier zou ik nog aan toe willen voegen:

4. Spreek voorlopig wat minder vaak af, als je er zoveel last van hebt en er nu niet goed tegen opgewassen bent mag je best wat afstand nemen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven