Moeilijke relatie met schoondochter

11-06-2023 13:22 434 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoon heeft een aantal jaar een vriendin en ze hebben samen een baby. Mijn relatie met haar is nogal ingewikkeld. Dit komt waarschijnlijk omdat wij een zelfde soort persoonlijkheid hebben. Net als ik neemt zij graag de leiding en dit leidt vaak tot conflict omdat zij graag haar zin wil doordrukken. Een goed voorbeeld is dat ik hun trakteerde op een diner toen ik jarig was. Alleen zij wilde niet naar het restaurant dat ik had uitgekozen omdat zij er eerder was geweest en het niet goed vond. Hier hebben wij best een heftige discussie om gehad omdat ik graag naar dat restaurant wilde. Uiteindelijk zijn wij er ook naar toe gegaan, maar de hele avond zat zij te mokken en te klagen over alles en nog wat. Terwijl zij geen cent hoefde te betalen omdat ik trakteerde! Het was alsof ik met een zeurende puber op pad was. Het was geen leuke avond. Mijn zoon probeerde haar gedrag goed te praten om de lieve vrede te bewaren maar dat was niet gelukt.

Zowat elke keer dat ik iets met mijn zoon, kleindochter en haar wil doen krijgen wij ruzie en dit heeft ook invloed op de relatie die ik met mijn zoon en kleindochter heb. Ik voel mij erg ongewenst door haar. Ik wil graag een goede relatie met haar zonder dat zij over mijn grenzen gaat. Wat is de beste manier om dat aan te pakken? Ze is de moeder van mijn kleinkind dus simpelweg haar negeren is geen optie. Zij zal daardoor altijd een onderdeel in mijn leven blijven.
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 07:11
Voor de duidelijkheid ik zou nooit een schoonmoeder willen worden die haar schoondochter liever kwijt dan rijk is. Zij is belangrijk voor mijn zoon en kleindochter en daarom belangrijk voor mij. Ik vind het eigenlijk best erg dat ik geen warme of minstens fatsoenlijke band met haar kan hebben. Ik hoop echt dat als wij allemaal een dagje ouder worden dat de felheid en scherpe randjes verdwijnen.

Dat restaurantverhaal ging naar mijn mening echt over het zeiken om het zeiken. Ze had geen goede argumenten om niet daar te gaan eten en ze at alles gewoon op.
Je herhaalt nu al een paar keer dat het erg belangrijk voor je is dat jullie een goede band hebben. Niemand hier zegt ook dat je haar volledig moet negeren ofzo.
Maar misschien is het op lange termijn beter voor jullie band als jullie elkaar nu een beetje ruimte geven. En dat je even je aandacht op je zoon en kleinkind richt ipv op haar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent best scherp in je woordkeuze vind ik, dus als er scherpe randjes af moeten dan zou je bij jezelf kunnen beginnen. Ik zou helemaal niet verbaasd zijn als jij een stuk ongezelliger overkomt op haar dan jij het bedoelt. En je had het over je zoon die wat meer van zich af mocht bijten, het is geen hond he. Assertief zijn onder mensen is gewoon een kwestie van 'nee dank je' herhalen net zo lang als nodig is. Dat heb jij hem kennelijk niet geleerd.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Lostit schreef:
11-06-2023 22:52
En toch als je je afvraagt waarom je zo’n moeizame relatie hebt met een ander, dan zou ik zeggen: houd rekening met de wensen van een ander. Ongeacht of jij betaalt of niet.
Hoe vreselijk moet je een restaurant vinden om niet mee te willen gaan, en om luidkeels te klagen als je er bent?
Ik ben vroeger tig keer met de verjaardag van opa/oma meegeweest naar de Chinees, terwijl ik daar niks om geef. Nou en? Zij nodigen mij uit en voor hen is het heerlijk en goed eten.
Het is gewoon erg onbeleefd om zo kinderachtig te doen in een restaurant.
Misschien zit je je eigen issues te projecteren op dit topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
12-06-2023 07:35
Je bent best scherp in je woordkeuze vind ik, dus als er scherpe randjes af moeten dan zou je bij jezelf kunnen beginnen.
Noem eens een voorbeeld? Ik lees het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
11-06-2023 23:02
Ach kom, als je eenmaal volwassen bent en je leeft niet onder een steen, dan kun je je “ gewoon “ sociaal acceptabel ( lees : vriendelijk en beleefd ) gedragen, hoor.

Nou dit hoor.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben een heel andere smaak dan ik.
Bij de vraag 'wat vind je van m'n nieuwe outfit' zeg ik meestal 'het staat je top'.
Het is niet nodig een ander af te te kraken.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 07:11
Voor de duidelijkheid ik zou nooit een schoonmoeder willen worden die haar schoondochter liever kwijt dan rijk is. Zij is belangrijk voor mijn zoon en kleindochter en daarom belangrijk voor mij. Ik vind het eigenlijk best erg dat ik geen warme of minstens fatsoenlijke band met haar kan hebben. Ik hoop echt dat als wij allemaal een dagje ouder worden dat de felheid en scherpe randjes verdwijnen.

Dat restaurantverhaal ging naar mijn mening echt over het zeiken om het zeiken. Ze had geen goede argumenten om niet daar te gaan eten en ze at alles gewoon op.
Ben je niet te hard bezig om een goede band op te bouwen? Juist door er te hard mee bezig zijn kan dat averechts werken. Haar verhaal kennen wij niet. Je kunt alleen je eigen gedrag veranderen. Laat het opbouwen van die band wat meer los.

Komt je zoon eigenlijk weleens alleen met kleinkind op bezoek?
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
12-06-2023 07:51
Hoe vreselijk moet je een restaurant vinden om niet mee te willen gaan, en om luidkeels te klagen als je er bent?
Ik ben vroeger tig keer met de verjaardag van opa/oma meegeweest naar de Chinees, terwijl ik daar niks om geef. Nou en? Zij nodigen mij uit en voor hen is het heerlijk en goed eten.
Het is gewoon erg onbeleefd om zo kinderachtig te doen in een restaurant.
Misschien zit je je eigen issues te projecteren op dit topic.
Wat een aannames in jouw post en je komt heel onaardig over.

Ik zou mij niet zo gedragen als de schoondochter in kwestie, desalniettemin zou ik mij ook niet zo gedragen als de schoonmoeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees dat het kleinkind een baby is. Hoe oud? En ik lees "Zowat elke keer dat ik iets met mijn zoon, kleindochter en haar wil doen krijgen wij ruzie" - hoe vaak heb je iets willen doen?

Een paar dingen daarin:
- kind is een baby
- zowat elke keer (terwijl het pas een baby is)
- zoon, kleindochter, en (dan pas) haar
Een baby doet over het algemeen nog niet echt mee, dus iets doen doe je voornamelijk met je zoon en schoondochter.
Ben je niet wat te voortvraend/enthousiast/opdringerig geweest met dingen willen doen (en bepalen?) waarbij je schoondochter duidelijk op de derde plaats stond? Het zou wel verklaren waarom die band niet wil vlotten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Van mij en van niemand hoef je deze meid te accepteren zoals ze is. Maar als dat is wat je wil, van haar houden en haar accepteren in je familie, voeg dan de daad bij het woord en stop met over haar te oordelen en alles op jezelf te betrekken.

Je kan je oordeel wel proberen te verbergen maar je schoondochter voelt dit van binnen toch wel, dat ze niet mag zijn zoals ze is.

Eerlijk gezegd zou ik van iemand die waarschijnlijk twee keer zo oud is en een zoon heeft grootgebracht, jij dus, wat meer volwassenheid verwachten en verwachten dat je erboven staat. En dat je niet je schoondochter ziet als "de moeder van mijn kleinkind" alsof ze een object is, want dat zal pijnlijk voor haar zijn. Je neemt haar niet serieus.

Ik weet dat het moeilijk is, maar als je deze band wil heel houden, probeer dan wat meer je trots aan de kant te zetten en zie deze jonge vrouw voor wie ze is, iemand die nog jong en lerende is (en waarschijnlijk tot op het bot onzeker, gezien haar houding en gedrag).

De keuze maak je uiteindelijk zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 07:11
Voor de duidelijkheid ik zou nooit een schoonmoeder willen worden die haar schoondochter liever kwijt dan rijk is. Zij is belangrijk voor mijn zoon en kleindochter en daarom belangrijk voor mij. Ik vind het eigenlijk best erg dat ik geen warme of minstens fatsoenlijke band met haar kan hebben. Ik hoop echt dat als wij allemaal een dagje ouder worden dat de felheid en scherpe randjes verdwijnen.

Dat restaurantverhaal ging naar mijn mening echt over het zeiken om het zeiken. Ze had geen goede argumenten om niet daar te gaan eten en ze at alles gewoon op.
Ze zeikt ook om het zeiken, en het zou fijn zijn als dat veranderde, maar ja. Jij wil graag een goede band met haar. Dan kun je de opties zoals genoemd in dit topic volgen.
Natuurlijk zou het nog fijner zijn en ook wel terecht als zij haar gedrag aan zou passen, maar ik zie dat niet direct gebeuren.

Dus je hebt volgens mij twee keuzes: goed bewaken wat jij belangrijk vindt, helemaal terecht, en steeds ruzie met haar.
Of meer meebewegen, vriendelijk knikken en afstand bewaren. Dan heb je geen warme band maar wel meer kans op rust in jullie familie.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
12-06-2023 08:53

Natuurlijk zou het nog fijner zijn en ook wel terecht als zij haar gedrag aan zou passen, maar ik zie dat niet direct gebeuren.
Je kunt alleen jezelf veranderen. Als jij je anders gedraagt, verandert zij misschien wel mee.

Nu doe je steeds heel hard je best, dan reageert zij nukkig of onbeleefd en schiet jij in je irritatie. Wat zij overduidelijk voelt.

Ik denk echt dat als je iets wil veranderen je gewoon een volwassen gesprek aan moet gaan. Niet 'jij bent onbeleefd en ondankbaar, terwijl ik zo mijn best doe'

Maar meer gelijkwaardig: 'ik merk dat het tussen ons niet zo lekker loopt en ik heb daar verdriet van. Hoe sta jij daarin?'
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
11-06-2023 19:26
Ik zie mijn schoondochter, zoon en kleindochter 1 a 2 keer per maand. Dus dat is niet al te vaak. Daarom wil ik ook niet steeds ruzie maken met haar. Jullie hebben gelijk ik moet misschien niet zo veel van haar verlangen. Mijn zoon is wel mijn enige kind dus ik vind een warme relatie met mijn schoondochter best wel een must.
Wat ben je bereid om daar zelf aan te doen? Dingen laten voor wat het is, de strijd niet aangaan, haar wat meer volgen in voorkeuren zodat ze niet zo defensief/kinderachtig in situaties staat... Zijn dat opties? Als je iets héél belangrijk vindt maar vervolgens wel verwacht dat de ander daarvoor gaat zorgen, wordt het denk ik een koude kermis om van thuis te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
11-06-2023 22:53
Ik snap dit nooit. Als ik m’n schoondochter later niet mag zou ik het juist chill vinden als ze thuisblijft en ik lekker op stap ga met zoon en de kleinkinderen
Verrassing: Zoon en kleinkinderen gaan dan niet zo graag met jou op stap, want vrouw/mama is toch best een belangrijk onderdeel van het gezelschap...
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez schreef:
12-06-2023 08:02
Nou dit hoor.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben een heel andere smaak dan ik.
Bij de vraag 'wat vind je van m'n nieuwe outfit' zeg ik meestal 'het staat je top'.
Het is niet nodig een ander af te te kraken.
Sommige mensen zijn gewoon niet zo handig in dit soort gesprekjes, en als dan ze zo'n vraag krijgen van iemand met wie het contact al stroef verloopt, wordt het helemaal lastig en gaat het snel mis. Ik zeg niet dat het geen kattige opmerking was, maar sommigen nemen dat meteen aan, terwijl het geen gegeven is.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
12-06-2023 09:20
Wat ben je bereid om daar zelf aan te doen? Dingen laten voor wat het is, de strijd niet aangaan, haar wat meer volgen in voorkeuren zodat ze niet zo defensief/kinderachtig in situaties staat... Zijn dat opties? Als je iets héél belangrijk vindt maar vervolgens wel verwacht dat de ander daarvoor gaat zorgen, wordt het denk ik een koude kermis om van thuis te komen.
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.
En hoe oud is de baby? Is moeders misschien niet juist erg toe aan een uurtje voor haarzelf zo af en toe ipv verplicht mee oma uitlaten en geforceerde gesprekken voeren? Vervelend, van die geforceerde kruisverhoren. Als je haar uithoort/ondervraagt alsof ze een puber is, dan krijg je dus ook puberreacties terug.
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.
Toch als je zoon dat vraagt zou ik zeggen nou ook leuk. Maar ze is welkom om mee te gaan. Misschien wil ze zelf helemaal niet mee. Ik zou proberen idd mijn eigen grenzen bewaken maar ook vragen waar schoondochter behoefte aan heeft. Misschien vind ze alleen tijd wel heerlijk.
Ik zou proberen emotioneel wat afstand te nemen van schoondochter in de zin niet alles persoonlijk aantrekken. Geef het tijd. Laat zien dat je haar waardeert en respecteert door te vragen wil ie mee of wil je liever even ontspannen.
Misschien komt de klik later. Soms weet je niet waar gedrag vandaan komt. En misschien komt het niet.
Blijf bij jezelf het mag. Alles mag niks moet. (Behalve respect)
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez schreef:
12-06-2023 08:02
Nou dit hoor.
Mijn moeder en schoonmoeder hebben een heel andere smaak dan ik.
Bij de vraag 'wat vind je van m'n nieuwe outfit' zeg ik meestal 'het staat je top'.
Het is niet nodig een ander af te te kraken.

Als iemand mij een directe vraag stelt, kan ik heel moeilijk niet zeggen wat ik echt denk. Ik krijg 'het staat je top' echt niet mijn mond uit, als ik iets niet mooi vind. En als ik dat wel zou doen, dan zou dat echt van me af te lezen zijn, dat ik aan het liegen was. Dus dat is heel persoonlijk. Misschien geldt dat ook voor schoondochter.
Heeft ook niets met afkraken te maken. Als je een vraag stelt, dan kan het antwoord je soms niet aanstaan
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
12-06-2023 08:13
Ben je niet te hard bezig om een goede band op te bouwen? Juist door er te hard mee bezig zijn kan dat averechts werken. Haar verhaal kennen wij niet. Je kunt alleen je eigen gedrag veranderen. Laat het opbouwen van die band wat meer los.
Ik vroeg me hetzelfde af. TO doet me een beetje denken aan een ex-schoonmoeder. Zij had geen dochters en het was duidelijk dat ze hoopte dat een schoondochter (ik) die plek in zou nemen. Lekker samen kletsen en thee drinken. Winkelen en weet ik wat voor activiteiten. Het jammere was dat ik dat zelf niet wilde. Niet omdat ze onaardig was, maar ik doe dat soort dingen ook niet met mijn eigen moeder. Ben gewoon niet “zo’n vrouw”. Ze was ook nogal een flapuit en had best wat moeite om zich in een ander te verplaatsen (want dat ik niet “zo’n vrouw” ben, is echt heel duidelijk merkbaar).

Gevolg was dat ze altijd net wat te hard pushte en het best moeilijk was om niet kwetsend terug te duwen. Ook hadden we een ander gevoel voor humor, wat iets onschadelijk maken met een geintje, zo mogelijk een nog groter mijnenveld maakte.

Ze was gek op me hoor. Maar het kostte van mijn kant behoorlijk wat laveren (en voor haar waarschijnlijk ook). En schoondochter hier klinkt wat onvolwassen in haar reacties.

Mijn advies zou ook zijn om iets meer ruimte te geven. Want door maar harder te trekken, heb je juist kans dat je ze verder van je af stoot. En luister eens wat beter. Ga niet in je eigen ideaal zitten, want het enig dat je echt wil is samen leuk tijd doorbrengen. Dat realiseer je makkelijk als je je wat meer aanpast. Doet zij het niet, dan jij.
Everything is fluid
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie spreken duidelijk elkaars taal niet.

Ik zei eerder dat je wat scherp overkomt, als je het hebt over opstandig pubergedrag bijvoorbeeld dan is dat wel heel verhelderend voor ons hoe je het ziet.... maar inderdaad ook heel oordelend en dat voelt ze ongetwijfeld ook. Je klinkt steeds een beetje verongelijkt van 'ik doe zo mijn best en zij waardeert dat niet' maar de manier waarop jij je best doet strijkt waarschijnlijk juist tegen haar haren in. Inmiddels eens met iedereen dat je je wel wat terughoudender op kunt stellen. Dus vraag minder, minder aanwezigheid, minder complimenten en minder proberen een conversatie te sturen. Als ze iets zegt gewoon alleeeen luisteren en kijken je er je voordeel mee kunt doen. Je kunt je energie eens proberen op een andere manier in te zetten dan wat je al geprobeerd hebt. Plan B als het ware.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.
Maar met opstandige pubers ga je toch ook niet steeds een gesprek blijven voeren? Dat wordt niets. Dan glimlach je ook vriendelijk en denkt er het jouwe van.
Lekker van je af laten glijden en soms ook, als je zoon het voorstelt, lekker alleen met hem en kleinkind op pad gaan.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het opvallend dat je steeds min of meer hetzelfde blijft zeggen, ondanks 6,5 pagina aan tips. Je komt een beetje star over, wat dat betreft.
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. I
Ging je voordat ze een baby hadden ook met ze wandelen?

Ik lees nergens iets over hoe het was vóórdat die baby er was. Deden jullie toen ook dingen samen, toonde je toen ook belangstelling, ging het toen op dezelfde manier, enz. ?
Of ben je ineens sinds de baby pas actief een aanwezige factor?
Als zij altijd al zo was, waarom zou ze dan nu ineens een band met je krijgen? Ook als je haar eerder niet zoveel aandacht gaf, waarom zou ze nu ineens een band met je krijgen als het duidelijk niet om haar draait maar om (toegang tot) de baby?
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.

Oh, dus eigenlijk geeft je zoon heel duidelijk aan dat schoondochter wat ruimte wil, of dat hij iig zelf liever alleen met jou en baby gaat, maar ook hier kies je er voor dit in de wind te slaan door haar er perse bij te willen hebben, alleen maar om je eigen redenen, die ook nog eens best beschuldigend zijn naar haar
Alle reacties Link kopieren Quote
kunstvlieger-oma schreef:
12-06-2023 10:20
Meestal gaan wij alleen een stukje lopen in het bos wat vlakbij hun huis ligt. Niet meer dan een uurtje. Mijn zoon vraagt soms of ik niet liever met hem en de baby op pad wil, maar ik zeg altijd dat ik haar er ook graag bij wil hebben als ze zelf mee wilt. Ik probeer dan een gesprek met haar aan te gaan, maar dat loopt best stroef. Ze geeft korte antwoorden en ze vraagt zelf niets aan mij. En dat zijn dan de betere dagen. Ik wil eigenlijk niet alleen iets met mijn zoon en de baby gaan doen, want ik zie de bui al hangen dat ik dan beschuldigd wordt van buitensluiten. Ik vind het gewoon heel moeilijk om zelfs een normaal gesprek met haar te voeren. Alsof ze de hele tijd in de opstandige puberfase is blijven hangen.
Dankjewel voor je reactie, maar je geeft geen antwoord op mijn vraag. Kan je afstand nemen van wat er in de praktijk gebeurt, om na te denken over wat je bereid bent te doen om aan de relatie te werken? Met betrekking tot je eigen aandeel daarin? Dus zonder steeds terug te vallen op het gedrag van je schoondochter?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven