Relaties
alle pijlers
Muur of grote drempel?
zaterdag 16 november 2024 om 09:42
Graag ervaringen, advies of gewoon je mening...
Naar het stuklopen van mijn huwelijk ben ik een leuke man tegen gekomen. In het begin vond hij het allemaal wat spannend (ik heb namelijk ook kinderen), maar uiteindelijk was hij een drempeltje over en waren we dolgelukkig. We hadden fysiek en mentaal een echte klik. Ook de kinderen vinden hem leuk. Zijn samen (met en zonder kinderen) op vakantie geweest en hebben veel leuke dingen gedaan. Tot op een gegeven moment hij weer beren op de weg begon te zien. Over de toekomst, of hij wel voor samenwonen gemaakt is, of hij wel met kinderen van een ander een toekomst ziet...
Dat heeft ook zijn uitwerking op hoe het nu tussen ons gaat. We doen nog steeds leuke dingen en als we tijd hebben zien we elkaar en hebben het fijn. Maar er is nu al een tijd (2,5 maand) een afstand tussen ons. Voorheen waren er lieve briefjes, appjes, spetterende seks.. Nu is er weinig meer daarvan over. We appen nog wel, maar niet meer zoals voorheen. En tuurlijk wordt sommige dingen minder naarmate de relatie vordert. Maar hebben ook bijna geen seks meer en als het gebeurd is het niks vergeleken met eerst. Wel liggen wel altijd fijn tegen elkaar aan op de bank en kriebelen we elkaar.
We hebben hierover gesprekken gevoerd en hij geeft aan een soort van op slot te zitten. Hij houdt van mij, maar kan zich niet meer helemaal geven en dan vind hij zelf ook moeilijk.
Ik geniet van het samenzijn, maar ik mis ook de dingen die er eerst wel waren. Is het een heuvel die we over moeten of is het wachten op iets wat niet meer terugkomt? Zijn er mensen die in vergelijkbaars hebben meegemaakt?
Ik wil niet weggooien wat we hebben/hadden opgebouwd, maar op deze manier voel het meer of we broer/zus zijn en niet meer iets aan het opbouwen zijn met elkaar. En ik benoem het soms op, maar hij zegt dat het niet echt bijdraagt om te horen te wat hij allemaal niet doet. Dat snap ik ook.
Ik heb niet veel ervaring met daten, maar om mij heen hoor ik dat het moeilijk is om iemand te vinden waar je het fijn mee hebt. En ik heb het fijn met hem, maar niet vergeleken met hoe het was. Het uiteindelijk vind ik intimiteit ook belangrijk.
Elkaar even niet zien hebben we ook geprobeerd, maar heeft ook geen positieve/negatieve uitwerking gehad.
Moeilijk....
Zijn trouwens bijna een jaar samen
Naar het stuklopen van mijn huwelijk ben ik een leuke man tegen gekomen. In het begin vond hij het allemaal wat spannend (ik heb namelijk ook kinderen), maar uiteindelijk was hij een drempeltje over en waren we dolgelukkig. We hadden fysiek en mentaal een echte klik. Ook de kinderen vinden hem leuk. Zijn samen (met en zonder kinderen) op vakantie geweest en hebben veel leuke dingen gedaan. Tot op een gegeven moment hij weer beren op de weg begon te zien. Over de toekomst, of hij wel voor samenwonen gemaakt is, of hij wel met kinderen van een ander een toekomst ziet...
Dat heeft ook zijn uitwerking op hoe het nu tussen ons gaat. We doen nog steeds leuke dingen en als we tijd hebben zien we elkaar en hebben het fijn. Maar er is nu al een tijd (2,5 maand) een afstand tussen ons. Voorheen waren er lieve briefjes, appjes, spetterende seks.. Nu is er weinig meer daarvan over. We appen nog wel, maar niet meer zoals voorheen. En tuurlijk wordt sommige dingen minder naarmate de relatie vordert. Maar hebben ook bijna geen seks meer en als het gebeurd is het niks vergeleken met eerst. Wel liggen wel altijd fijn tegen elkaar aan op de bank en kriebelen we elkaar.
We hebben hierover gesprekken gevoerd en hij geeft aan een soort van op slot te zitten. Hij houdt van mij, maar kan zich niet meer helemaal geven en dan vind hij zelf ook moeilijk.
Ik geniet van het samenzijn, maar ik mis ook de dingen die er eerst wel waren. Is het een heuvel die we over moeten of is het wachten op iets wat niet meer terugkomt? Zijn er mensen die in vergelijkbaars hebben meegemaakt?
Ik wil niet weggooien wat we hebben/hadden opgebouwd, maar op deze manier voel het meer of we broer/zus zijn en niet meer iets aan het opbouwen zijn met elkaar. En ik benoem het soms op, maar hij zegt dat het niet echt bijdraagt om te horen te wat hij allemaal niet doet. Dat snap ik ook.
Ik heb niet veel ervaring met daten, maar om mij heen hoor ik dat het moeilijk is om iemand te vinden waar je het fijn mee hebt. En ik heb het fijn met hem, maar niet vergeleken met hoe het was. Het uiteindelijk vind ik intimiteit ook belangrijk.
Elkaar even niet zien hebben we ook geprobeerd, maar heeft ook geen positieve/negatieve uitwerking gehad.
Moeilijk....
Zijn trouwens bijna een jaar samen
maandag 18 november 2024 om 19:49
Hopelijk helpt het dat hij nu inziet dat jij ook degene kan zijn die het zat is en er een punt achter zet. Ik heb het idee dat hij tot nu toe dacht alle touwtjes in handen te hebben en dat hij daarom ook dacht dat hij wel alle tijd van de wereld kon nemen. Ik denk dat het wel goed is dat hij snapt dat jij hier niet eindeloos op zit te wachten en dat het een volgende keer wel menens kan zijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 18 november 2024 om 20:07
Ik vind dat andere forumleden wel erg snel aansturen op uitmaken. Bij elk topic is het advies scheiden of dumpen. Muv het topic Minnaar, daar gaat het altijd geweldig
Ik denk dat je vriend een beetje bindingsangst heeft. Je vertelt het niet, maar ik vermoed dat hij ook een relatie gehad heeft (mogelijk met kinderen). Als binnen een jaar het onderwerp samenwonen bijvoorbeeld al besproken wordt, zou ik ook nerveus worden. Juist mensen die zorgzaam zijn gaan dan nadenken over wat dit betekent voor het huis en de kinderen. Dat neemt de passie een beetje uit de relatie.
Als het een leuke lieve man is zou ik het niet zomaar uitmaken. Kijk eerst waar het probleem is en begin niet steeds over samenwonen. Tenzij je zelf zo snel mogelijk wil samenwonen. Dat maakt het natuurlijk anders.
Gezien je leeftijd (ik neem aan dat 83 je geboortejaar is) kan een tijdje LAT-en misschien ook prima zijn (dat is aan jou). Dan kan je zien hoe de relatie zich ontwikkeld. Wanneer de kinderen iets ouder zijn en er stabiliteit is kan je verder kijken.
Samenwonen heeft veel consequenties. Moet hij bijvoorbeeld zijn huis opgeven? Lijkt mij ook lastig. Kijk eens in een ander topic over samenwonen. Daar wordt vrij snel gezegd dat je in deze tijd nooit je huis moet opgeven. Dat kan hem natuurlijk stress geven dat hij niet met je wil delen omdat hij misschien wat introvert is. Kan, ik ken hem niet. Ik probeer mij alleen te verplaatsen in zijn situatie. Ik ben zelf ook een binnenvetter.
Ik denk dat je vriend een beetje bindingsangst heeft. Je vertelt het niet, maar ik vermoed dat hij ook een relatie gehad heeft (mogelijk met kinderen). Als binnen een jaar het onderwerp samenwonen bijvoorbeeld al besproken wordt, zou ik ook nerveus worden. Juist mensen die zorgzaam zijn gaan dan nadenken over wat dit betekent voor het huis en de kinderen. Dat neemt de passie een beetje uit de relatie.
Als het een leuke lieve man is zou ik het niet zomaar uitmaken. Kijk eerst waar het probleem is en begin niet steeds over samenwonen. Tenzij je zelf zo snel mogelijk wil samenwonen. Dat maakt het natuurlijk anders.
Gezien je leeftijd (ik neem aan dat 83 je geboortejaar is) kan een tijdje LAT-en misschien ook prima zijn (dat is aan jou). Dan kan je zien hoe de relatie zich ontwikkeld. Wanneer de kinderen iets ouder zijn en er stabiliteit is kan je verder kijken.
Samenwonen heeft veel consequenties. Moet hij bijvoorbeeld zijn huis opgeven? Lijkt mij ook lastig. Kijk eens in een ander topic over samenwonen. Daar wordt vrij snel gezegd dat je in deze tijd nooit je huis moet opgeven. Dat kan hem natuurlijk stress geven dat hij niet met je wil delen omdat hij misschien wat introvert is. Kan, ik ken hem niet. Ik probeer mij alleen te verplaatsen in zijn situatie. Ik ben zelf ook een binnenvetter.
maandag 18 november 2024 om 20:12
Ja, dat krijg je als je eerst snel van start gaat en relatietje gaat spelen en dan pas na gaat denken wat dat eigenlijk voor jullie inhoudt op termijn.
Ik vind inderdaad vaak dat mensen te lang trekken aan een dood paard. Kan een heel leuke man zijn, maar dat wil niet zeggen dat je er een relatie mee kunt hebben.
Als hij nerveus kan hij daar over praten, niet je terugtrekken, geen seks meer hebben en hopen dat het allemaal wel overgaat.
Ik vind inderdaad vaak dat mensen te lang trekken aan een dood paard. Kan een heel leuke man zijn, maar dat wil niet zeggen dat je er een relatie mee kunt hebben.
Als hij nerveus kan hij daar over praten, niet je terugtrekken, geen seks meer hebben en hopen dat het allemaal wel overgaat.
maandag 18 november 2024 om 20:38
Op het moment dat ik op fora aan vreemden adviezen ga vragen over mijn relatie is het ook niet zo'n beste relatie (meer) denk ik.Steven1980 schreef: ↑18-11-2024 20:07Ik vind dat andere forumleden wel erg snel aansturen op uitmaken. Bij elk topic is het advies scheiden of dumpen.
De vraag stellen is hem beantwoorden in veel gevallen.
maandag 18 november 2024 om 21:03
Eens. En inderdaad, ik hoor regelmatig bij die forummers die uitmaken adviseren. Zelf zou ik, zeker in een prille relatie, weinig geduld hebben met matige relaties, problematiek in het beginstadium, verslavingen, naar gedoe met exen en kinderen...
Dat is een stukje karakter, maar ook leeftijd. Ik ben 48, mocht ik nu alleen komen staan, dan heb ik een relatie niet per se nodig. Ik heb geen kinderwens meer, heb mijn leven prima op orde, ben content met mezelf, ik weet wat ik waard ben (of in ieder geval wat ik mezelf waard vind). Ik heb echt geen trek in moeilijk gedoe van een man. Daar zou ik geen geduld voor hebben en geen genoegen mee nemen. Vanuit dat standpunt zal ik dus ook adviseren.
Ik vind in een prille relatie doorbikkelen zelden de beste optie.
dinsdag 19 november 2024 om 07:29
Ik vind geduld in een nieuwe relatie best belangrijk. Ik ben 45, dus net iets jonger.
Ik ben nu vijf jaar alleen (wel met voltijdszorg voor een kind) en heb sindsdien nooit gedatet, dus ik heb er geen ervaring mee. Een relatie zou ik wel willen, maar dat wordt vanzelfsprekend complexer dan een puberrelatie. Een alleenstaande vrouw van 40 plus die ook op zoek is naar een relatie en waar de afgelopen decennia alles perfect liep, bestaat niet. Geduld met elkaar lijkt mij dan heel belangrijk. Maar ik heb zoals gezegd geen ervaring.
De complexiteit bij een tweede relatie is dat de vertrekpunten zo anders zijn (zie ik om mijn heen). De één komt met financiële problemen uit een relatie; de ander heeft misschien 300k overwaarde. Ex-en die afspraken slecht of niet nakomen.
Als je een leuk en lief iemand tegenkomt (hoe vaak gebeurd dat), dan zou ik zelf wel de moeite nemen om die complexiteiten te overwinnen. Simpelweg omdat het leven gewoon complexer is. Iedereen is daarin ander natuurlijk.
Leuke van dit forum is natuurlijk dat iedereen vanuit een andere invalshoek adviseert.
Ik ben nu vijf jaar alleen (wel met voltijdszorg voor een kind) en heb sindsdien nooit gedatet, dus ik heb er geen ervaring mee. Een relatie zou ik wel willen, maar dat wordt vanzelfsprekend complexer dan een puberrelatie. Een alleenstaande vrouw van 40 plus die ook op zoek is naar een relatie en waar de afgelopen decennia alles perfect liep, bestaat niet. Geduld met elkaar lijkt mij dan heel belangrijk. Maar ik heb zoals gezegd geen ervaring.
De complexiteit bij een tweede relatie is dat de vertrekpunten zo anders zijn (zie ik om mijn heen). De één komt met financiële problemen uit een relatie; de ander heeft misschien 300k overwaarde. Ex-en die afspraken slecht of niet nakomen.
Als je een leuk en lief iemand tegenkomt (hoe vaak gebeurd dat), dan zou ik zelf wel de moeite nemen om die complexiteiten te overwinnen. Simpelweg omdat het leven gewoon complexer is. Iedereen is daarin ander natuurlijk.
Leuke van dit forum is natuurlijk dat iedereen vanuit een andere invalshoek adviseert.
dinsdag 19 november 2024 om 08:24
Mensen die heel verliefd zijn denken niet meer helder. Zodra na een tijdje de honeymoon fase klaar is en de roze bril afgaat, beseffen ze dat ze alleen een deel van de relatie leuk vinden en dat die andere 90% van de tijd misschien eigenlijk helemaal niet zo leuk is.Steven1980 schreef: ↑18-11-2024 20:07Ik denk dat je vriend een beetje bindingsangst heeft. Je vertelt het niet, maar ik vermoed dat hij ook een relatie gehad heeft (mogelijk met kinderen). Als binnen een jaar het onderwerp samenwonen bijvoorbeeld al besproken wordt, zou ik ook nerveus worden. Juist mensen die zorgzaam zijn gaan dan nadenken over wat dit betekent voor het huis en de kinderen
dinsdag 19 november 2024 om 08:27
Daarvoor zijn er wel 2 nodig die dat willen. In dit geval is de wil er alleen bij TO, de ander is al uitcheckt.Steven1980 schreef: ↑19-11-2024 07:29Ik vind geduld in een nieuwe relatie best belangrijk. Ik ben 45, dus net iets jonger.
Ik ben nu vijf jaar alleen (wel met voltijdszorg voor een kind) en heb sindsdien nooit gedatet, dus ik heb er geen ervaring mee. Een relatie zou ik wel willen, maar dat wordt vanzelfsprekend complexer dan een puberrelatie. Een alleenstaande vrouw van 40 plus die ook op zoek is naar een relatie en waar de afgelopen decennia alles perfect liep, bestaat niet. Geduld met elkaar lijkt mij dan heel belangrijk. Maar ik heb zoals gezegd geen ervaring.
De complexiteit bij een tweede relatie is dat de vertrekpunten zo anders zijn (zie ik om mijn heen). De één komt met financiële problemen uit een relatie; de ander heeft misschien 300k overwaarde. Ex-en die afspraken slecht of niet nakomen.
Als je een leuk en lief iemand tegenkomt (hoe vaak gebeurd dat), dan zou ik zelf wel de moeite nemen om die complexiteiten te overwinnen. Simpelweg omdat het leven gewoon complexer is. Iedereen is daarin ander natuurlijk.
Leuke van dit forum is natuurlijk dat iedereen vanuit een andere invalshoek adviseert.
Cum non tum age
dinsdag 19 november 2024 om 09:37
Geduld is mooi hoor. Maar de basis is dat iemand met je samen wil zijn. Je hoeft elkaar niet aan het lijntje te houden.Steven1980 schreef: ↑19-11-2024 07:29Ik vind geduld in een nieuwe relatie best belangrijk. Ik ben 45, dus net iets jonger.
Ik ben nu vijf jaar alleen (wel met voltijdszorg voor een kind) en heb sindsdien nooit gedatet, dus ik heb er geen ervaring mee. Een relatie zou ik wel willen, maar dat wordt vanzelfsprekend complexer dan een puberrelatie. Een alleenstaande vrouw van 40 plus die ook op zoek is naar een relatie en waar de afgelopen decennia alles perfect liep, bestaat niet. Geduld met elkaar lijkt mij dan heel belangrijk. Maar ik heb zoals gezegd geen ervaring.
De complexiteit bij een tweede relatie is dat de vertrekpunten zo anders zijn (zie ik om mijn heen). De één komt met financiële problemen uit een relatie; de ander heeft misschien 300k overwaarde. Ex-en die afspraken slecht of niet nakomen.
Als je een leuk en lief iemand tegenkomt (hoe vaak gebeurd dat), dan zou ik zelf wel de moeite nemen om die complexiteiten te overwinnen. Simpelweg omdat het leven gewoon complexer is. Iedereen is daarin ander natuurlijk.
Leuke van dit forum is natuurlijk dat iedereen vanuit een andere invalshoek adviseert.
Eens dat TO veel te veel en te snel wil, dat zie je vaker met mensen die een lange relatie achter de rug hebben. Die zijn gewend aan een bepaalde relatie- en gezinsdynamiek, maar de ander komt misschien uit een heel andere situatie en vliegt het naar de keel.
Dat gezegd hebbende, het zit er gewoon niet in met deze twee en TO verdoet haar tijd.
dinsdag 19 november 2024 om 09:49
TO heeft al geschreven dat ze nog helemaal niet wil samenwonen. En een lat-relatie hebben ze toch al?Steven1980 schreef: ↑18-11-2024 20:07Ik vind dat andere forumleden wel erg snel aansturen op uitmaken. Bij elk topic is het advies scheiden of dumpen. Muv het topic Minnaar, daar gaat het altijd geweldig
Ik denk dat je vriend een beetje bindingsangst heeft. Je vertelt het niet, maar ik vermoed dat hij ook een relatie gehad heeft (mogelijk met kinderen). Als binnen een jaar het onderwerp samenwonen bijvoorbeeld al besproken wordt, zou ik ook nerveus worden. Juist mensen die zorgzaam zijn gaan dan nadenken over wat dit betekent voor het huis en de kinderen. Dat neemt de passie een beetje uit de relatie.
Als het een leuke lieve man is zou ik het niet zomaar uitmaken. Kijk eerst waar het probleem is en begin niet steeds over samenwonen. Tenzij je zelf zo snel mogelijk wil samenwonen. Dat maakt het natuurlijk anders.
Gezien je leeftijd (ik neem aan dat 83 je geboortejaar is) kan een tijdje LAT-en misschien ook prima zijn (dat is aan jou). Dan kan je zien hoe de relatie zich ontwikkeld. Wanneer de kinderen iets ouder zijn en er stabiliteit is kan je verder kijken.
Samenwonen heeft veel consequenties. Moet hij bijvoorbeeld zijn huis opgeven? Lijkt mij ook lastig. Kijk eens in een ander topic over samenwonen. Daar wordt vrij snel gezegd dat je in deze tijd nooit je huis moet opgeven. Dat kan hem natuurlijk stress geven dat hij niet met je wil delen omdat hij misschien wat introvert is. Kan, ik ken hem niet. Ik probeer mij alleen te verplaatsen in zijn situatie. Ik ben zelf ook een binnenvetter.
Die man heeft na een maand of 9, terwijl ze elkaar slechts om het weekend zien, al geen zin meer in seks. Ik wist niet dat bindingsangst zo'n libidokiller is.
Ik heb niet gezegd dat ze het moet uitmaken. Maar ze is niet happy in haar relatie en het goede gesprek heeft haar niks opgeleverd.
dinsdag 19 november 2024 om 10:11
Dat is het zeker.Pelle schreef: ↑19-11-2024 09:49TO heeft al geschreven dat ze nog helemaal niet wil samenwonen. En een lat-relatie hebben ze toch al?
Die man heeft na een maand of 9, terwijl ze elkaar slechts om het weekend zien, al geen zin meer in seks. Ik wist niet dat bindingsangst zo'n libidokiller is.
Ik heb niet gezegd dat ze het moet uitmaken. Maar ze is niet happy in haar relatie en het goede gesprek heeft haar niks opgeleverd.
Of seksualiteit wordt losgekoppeld van intimiteit.
dinsdag 19 november 2024 om 10:49
Misschien is het niet helemaal duidelijk omschreven...
Er is wel seks, maar niet zo intiem als voorheen. En er is nog wel sprake van enig intimiteit, we raken elkaar aan en liggen/zitten altijd in elkaar armen.
Dat hij open staat voor anderen is niet zo. Hij is jarenlang vrijgezel geweest. Hij zoekt geen aandacht van anderen vrouwen op en is daar niet mee bezig.
Het is het geen hork zoals velen van jullie denken. Hij is nog steeds erg attent, zorgzaam en open over zijn gevoelens. Maar zegt dat hij niet met zijn vingers kan klikken en het dan anders zal zijn....
Er is wel seks, maar niet zo intiem als voorheen. En er is nog wel sprake van enig intimiteit, we raken elkaar aan en liggen/zitten altijd in elkaar armen.
Dat hij open staat voor anderen is niet zo. Hij is jarenlang vrijgezel geweest. Hij zoekt geen aandacht van anderen vrouwen op en is daar niet mee bezig.
Het is het geen hork zoals velen van jullie denken. Hij is nog steeds erg attent, zorgzaam en open over zijn gevoelens. Maar zegt dat hij niet met zijn vingers kan klikken en het dan anders zal zijn....
dinsdag 19 november 2024 om 10:57
Samenwonen met kinderen van een ander ziet hij niet zitten, dus dan houdt het toch op?Appeltaartje83 schreef: ↑19-11-2024 10:49Misschien is het niet helemaal duidelijk omschreven...
Er is wel seks, maar niet zo intiem als voorheen. En er is nog wel sprake van enig intimiteit, we raken elkaar aan en liggen/zitten altijd in elkaar armen.
Dat hij open staat voor anderen is niet zo. Hij is jarenlang vrijgezel geweest. Hij zoekt geen aandacht van anderen vrouwen op en is daar niet mee bezig.
Het is het geen hork zoals velen van jullie denken. Hij is nog steeds erg attent, zorgzaam en open over zijn gevoelens. Maar zegt dat hij niet met zijn vingers kan klikken en het dan anders zal zijn....
dinsdag 19 november 2024 om 11:10
Dan blijft nog steeds de vraag staan: waarom neem je daar genoegen mee?Appeltaartje83 schreef: ↑19-11-2024 10:49Misschien is het niet helemaal duidelijk omschreven...
Er is wel seks, maar niet zo intiem als voorheen. En er is nog wel sprake van enig intimiteit, we raken elkaar aan en liggen/zitten altijd in elkaar armen.
Dat hij open staat voor anderen is niet zo. Hij is jarenlang vrijgezel geweest. Hij zoekt geen aandacht van anderen vrouwen op en is daar niet mee bezig.
Het is het geen hork zoals velen van jullie denken. Hij is nog steeds erg attent, zorgzaam en open over zijn gevoelens. Maar zegt dat hij niet met zijn vingers kan klikken en het dan anders zal zijn....
Zie je jezelf op die manier oud worden met hem? Hij duidelijk niet met jou...
dinsdag 19 november 2024 om 11:11
Ik begrijp het ook niet goed. Hoe gingen die gesprekken dan? Ik heb met mijn vriend ook een hobbeltje gehad m.b.t. de toekomst. Ik heb bewust geen kinderen en heb niet de behoefte om bij een gezin in te trekken. Samenwonen wil ik misschien überhaupt niet, maar dat is vanwege de kinderen sowieso nog te verre toekomstmuziek. Ik heb dus ook aangegeven dat ik in de huidige situatie niet zou willen samenwonen en dat ik misschien sowieso meer een "latter" ben. Mijn vriend begreep dat en vindt het latten inmiddels ook wel voordelen hebben (hij had er geen ervaring mee).
In jouw verhaal mis ik jouw reactie op zijn boodschap die me behoorlijk vergelijkbaar lijkt met de mijne.
Anderzijds vind ik de uitspraak dat hij jou meer/beter gunt er wel een van iemand die aan het uitchecken is. Tenzij er steeds maar gesprekken blijven komen over samenwonen, dan zou ik ook een beetje moedeloos worden en zo'n uitspraak kunnen doen. Maar ook dat het erop lijkt dat onze toekomstbeelden niet gaan matchen.
In jouw verhaal mis ik jouw reactie op zijn boodschap die me behoorlijk vergelijkbaar lijkt met de mijne.
Anderzijds vind ik de uitspraak dat hij jou meer/beter gunt er wel een van iemand die aan het uitchecken is. Tenzij er steeds maar gesprekken blijven komen over samenwonen, dan zou ik ook een beetje moedeloos worden en zo'n uitspraak kunnen doen. Maar ook dat het erop lijkt dat onze toekomstbeelden niet gaan matchen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 19 november 2024 om 11:19
In het begin heb ik aangegeven dat ik wilde latten, hij wilde dat niet. Hij wilde samen iets opbouwen. We zijn niet alleen om het weekend bij elkaar, maar ook doordeweeks en de weekenden met kinderen. Dan gaan we naar het bos met elkaar, eten koken en eten we met zijn allen. Daar heeft hij allemaal geen problemen mee.
Maar op een gegeven moment is hij zich af gaan vragen of hij wel gemaakt is om samen te wonen. Hij heeft een keer 1,5 jaar samengewoond, verder altijd alleen gewoond. Ik heb het zeker niet over samenwonen steeds. Voor mij hoef dat voorlopig zeker nog niet. Hij blijft erbij dat hij in een relatie graag bij iemand wilt zijn, een toekomst wilt opbouwen en niet twee huizen betalen en bijhouden.
Natuurlijk gaan er dingen veranderen voor hem als we ooit gaan samenwonen, maar verwacht niet dat hij alles opgeeft om papa te spelen voor mijn kinderen.
En misschien heb ik de kinderen er te snel bij betrokken, maar die vragen zelf om hij meegaat met dagjes weg omdat ze dat zo gezellig vinden
Maar op een gegeven moment is hij zich af gaan vragen of hij wel gemaakt is om samen te wonen. Hij heeft een keer 1,5 jaar samengewoond, verder altijd alleen gewoond. Ik heb het zeker niet over samenwonen steeds. Voor mij hoef dat voorlopig zeker nog niet. Hij blijft erbij dat hij in een relatie graag bij iemand wilt zijn, een toekomst wilt opbouwen en niet twee huizen betalen en bijhouden.
Natuurlijk gaan er dingen veranderen voor hem als we ooit gaan samenwonen, maar verwacht niet dat hij alles opgeeft om papa te spelen voor mijn kinderen.
En misschien heb ik de kinderen er te snel bij betrokken, maar die vragen zelf om hij meegaat met dagjes weg omdat ze dat zo gezellig vinden
dinsdag 19 november 2024 om 11:26
Of hij nou wel of niet (al) met andere vrouwen bezig is (je zegt zelf van niet, en laten we daar dan maar even van uitgaan), zodra er iemand op zijn pad gaat komen (via werk, uitgaan, contacten), dan is hij weg.
De vraag is vooral of jij zin hebt om daarop te gaan zitten wachten.
De vraag is vooral of jij zin hebt om daarop te gaan zitten wachten.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
dinsdag 19 november 2024 om 11:29
Hij heeft wel wat bindingsangstkenmerken. Die gaan altijd in het begin snel en gebruiken allerlei woorden als samenwonen, trouwen maar puntje bij paaltje kunnen ze dat niet aan en beginnen terugtrekkende bewegingen te maken. Zijn verleden getuigt ook niet van veel verbinding met partners.
Verder zijn het ook gewoon meestal absolute schatten van mensen, zorgzaam, conflictvermijdend, maar hebben niet het inzicht in hun eigen patronen. Hun verklaring is "ik heb de ware nog niet gevonden."
Verder zijn het ook gewoon meestal absolute schatten van mensen, zorgzaam, conflictvermijdend, maar hebben niet het inzicht in hun eigen patronen. Hun verklaring is "ik heb de ware nog niet gevonden."
dinsdag 19 november 2024 om 11:31
En kan dat goed komen met geduld? Of moeilijk uit te komen?bijtie schreef: ↑19-11-2024 11:29Hij heeft wel wat bindingsangstkenmerken. Die gaan altijd in het begin snel en gebruiken allerlei woorden als samenwonen, trouwen maar puntje bij paaltje kunnen ze dat niet aan en beginnen terugtrekkende bewegingen te maken. Zijn verleden getuigt ook niet van veel verbinding met partners.
Verder zijn het ook gewoon meestal absolute schatten van mensen, zorgzaam, conflictvermijdend, maar hebben niet het inzicht in hun eigen patronen.
dinsdag 19 november 2024 om 11:41
Maar die kinderen gaan wel voor. En dat moet je wel willen.Appeltaartje83 schreef: ↑19-11-2024 11:19Natuurlijk gaan er dingen veranderen voor hem als we ooit gaan samenwonen, maar verwacht niet dat hij alles opgeeft om papa te spelen voor mijn kinderen.
dinsdag 19 november 2024 om 11:47
Hoi Appeltaartje, begrijp ik nu goed dat je elkaar 1 keer in de 2 weekenden ziet en dat je kinderen er dan steeds bij zijn?
Of zijn je kinderen er dan niet?
En brachten jullie eerst veel meer tijd samen door? Want dus snel samen op vakantie geweest met en zonder de kinderen.
In het begin ben je verliefd en wil je zo veel mogelijk samen zijn, en nu hij van de roze wolk afvalt ziet hij misschien toch de werkelijkheid. Hij brengt heel veel tijd zonder jou door nu, heeft veel meer vrijheid.
Ik ben bang dat je nog een leuke invulling bent tot hij een andere dame tegenkomt.
Of weten zijn familie en vrienden van je bestaan en zien jullie elkaar regelmatig?
Of zijn je kinderen er dan niet?
En brachten jullie eerst veel meer tijd samen door? Want dus snel samen op vakantie geweest met en zonder de kinderen.
In het begin ben je verliefd en wil je zo veel mogelijk samen zijn, en nu hij van de roze wolk afvalt ziet hij misschien toch de werkelijkheid. Hij brengt heel veel tijd zonder jou door nu, heeft veel meer vrijheid.
Ik ben bang dat je nog een leuke invulling bent tot hij een andere dame tegenkomt.
Of weten zijn familie en vrienden van je bestaan en zien jullie elkaar regelmatig?
Levensgenieter
dinsdag 19 november 2024 om 11:50
TO: We zijn niet alleen om het weekend bij elkaar, maar ook doordeweeks en de weekenden met kinderen.MissButterflyyy schreef: ↑19-11-2024 11:47Hoi Appeltaartje, begrijp ik nu goed dat je elkaar 1 keer in de 2 weekenden ziet en dat je kinderen er dan steeds bij zijn?
Of zijn je kinderen er dan niet?
dinsdag 19 november 2024 om 11:53
Als de oorzaak niet aangepakt wordt verandert dat niet.Appeltaartje83 schreef: ↑19-11-2024 11:31En kan dat goed komen met geduld? Of moeilijk uit te komen?
Mensen met bindingsangst ervaren veel minder problemen dan mensen met verlatingsangst, dus vaak geen aanleiding om ermee aan de slag te gaan.
dinsdag 19 november 2024 om 11:55
Maar misschien zegt dat juist dat hij erg gesteld is op zijn vrijheid. Hoe iemand zijn leven inricht zegt soms wel wat over de persoon.Appeltaartje83 schreef: ↑19-11-2024 10:49Misschien is het niet helemaal duidelijk omschreven...
Er is wel seks, maar niet zo intiem als voorheen. En er is nog wel sprake van enig intimiteit, we raken elkaar aan en liggen/zitten altijd in elkaar armen.
Dat hij open staat voor anderen is niet zo. Hij is jarenlang vrijgezel geweest. Hij zoekt geen aandacht van anderen vrouwen op en is daar niet mee bezig.
Het is het geen hork zoals velen van jullie denken. Hij is nog steeds erg attent, zorgzaam en open over zijn gevoelens. Maar zegt dat hij niet met zijn vingers kan klikken en het dan anders zal zijn....
Kinderen in een relatie kun je niet omheen, al helemaal niet als je ooit zou samenwonen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in