Naar de mond gepraat

10-02-2023 11:37 48 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe voer je goede gesprekken met iemand die de neiging heeft je naar de mond te praten?

Situatieschets: ik ben pril aan het daten met iemand die ik nog ken van vroeger. Ik heb zelf best wel sterke ideeen over wat ik wil met mijn toekomst, waar ik wel en niet zou willen wonen bijvoorbeeld. Ik merk dat als ik met deze man praat, dat hij snel met mijn enthousiasme meegaat, meepraat in wat ik zeg en aangeeft er ook blij van te worden, dat soort plannen. Maar een paar dagen later blijkt hij dat dan toch niet zo te menen, dan twijfelt hij erover of was het in zijn ogen niet zo serieus.
Ik word daar een beetje gek van! Want hoe kun je nou met zo iemand erachter komen of je op één lijn zit?
Hij bedoelt het vast lief enzo, maar ik heb liever duidelijkheid, weten waar ik aan toe ben, ook als dat betekent dat we hele andere opvattingen over sommige dingen hebben. Ik merk dat ik al begin te denken, als hij ergens mee instemt of voorstelt: ja ja, we zullen wel zien of dat zo blijft, of het echt gaat gebeuren.

Dit gaat over zowel kleine als grote dingen. Het kan gaan over toekomstplannen om iets leuks te gaan doen, en dat hij dan toch ineens niet kan, of over grotere dingen, zoals de hierboven genoemd.

Hoe zouden jullie met zo'n meeprater/draaier/snel enthousiaste persoon omgaan?
Wp1 schreef:
10-02-2023 11:45
Ik zou open vragen stellen, voor je zelf aangeeft wat je wilt.

Dus niet: ik heb zin in pannenkoeken, waar heb jij zin in? Maar: waar heb jij zin in.
Dit vind ik ook een goeie.
Is hij niet gewoon een beetje verliefd? Als ik een verliefd ben, vind ik vanalles leuker doordat ze leuk gevonden worden door de persoon die ik leuk vindt. Dat maakt je toch niet meteen een weggewaaid dakraam?

Ik zal niet gaan parachutespringen uit liefde, maar met een beetje verliefdheid ben ik wel te porren voor wandelingen door de regen, vieze risotto of dodelijk artistieke arthousefilms. Die roze bril maakt veel goed hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dat roze brilletje ken ik ook, ik weet niet, dit klinkt toch als ander gedrag.

Het is meer het nergens "nee" op zeggen als je je mening geeft (ik stem altijd links, "ja ik ook"!) en dan blijkt hij later toch compleet rechtse ideeën te hebben, dat meer een beetje.
Ja zeggen en nee doen, alsof hij vergeten was dat hij eerder ja zei.
.
OriginalHeleen schreef:
10-02-2023 12:16
"Hoe zouden jullie met zo'n meeprater/draaier/snel enthousiaste persoon omgaan?"

Even een hele andere kijk:
Wellicht doet hij dit niet opzettelijk en niet met de intentie om jou naar de mond te praten. Misschien is hij gewoon wat langzamer?
Ik kan zelf in sommige situaties een herkauwer zijn. Iemand komt met een (wild) plan. In eerste instantie zou ik daar 'in the heat of the moment' best gematigd enthousiast in mee kunnen gaan. Later, als ik alleen ben, ga ik dingen dan nog eens overdenken. Dan zie ik ineens de minpunten of beren op de weg of ga ik er zakelijker/realistischer naar kijken.
Soms overvallen dingen mij dus eigenlijk en heb ik de tijd nodig om daar even rustig over na te denken en mijn mening te vormen.
Mocht hij ook zo in elkaar zitten, dan zou je jezelf dus teleurstelling kunnen besparen door niet te verwachten dat je zijn eindoordeel al hebt gehoord. Jullie hebben het ergens over gehad, iets besproken en hij leek in eerste instantie enthousiast, maar laat het plan een tijdje marineren en kom er dan nog eens op terug. Wie weet werkt dat beter.
Goede tip!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga dit weekend met hem praten erover, heel erg bedankt voor al jullie inzichten! Zal hem ook zeker vragen wat ik kan doen om wat minder 'too much' te zijn, zonder dat ik meteen op mijn hoede moet zijn. Bijv hem wat extra tijd geven nadat ik wat verkondigd heb.

Als het zo blijft is het inderdaad geen goede basis voor een toekomst, maar ik heb zelf nu ook nog genoeg roze bril om hoop te hebben dat het op te lossen is ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het niet gewoon te pril om dit soort plannen al te maken samen? Ik weet niet precies wat voor plannen je dan maakt maar in zo'n fase is het vaak toch wat (heerlijk) romantisch gedagdroom en niet meer dan dat. Als het idd gaat om welk restaurant dan is het wat anders maar als je bij wijze van spreken al een kleur hebt uitgezocht voor de toekomstige babykamer dan snap ik hem ook wel. :-D

Succes met je gesprek, en het is niet too much om bepaalde ideeën te hebben maar probeer het wat te doseren naar hem toe.
Rooss4.0 schreef:
10-02-2023 21:48
Oh dat roze brilletje ken ik ook, ik weet niet, dit klinkt toch als ander gedrag.

Het is meer het nergens "nee" op zeggen als je je mening geeft (ik stem altijd links, "ja ik ook"!) en dan blijkt hij later toch compleet rechtse ideeën te hebben, dat meer een beetje.
Ja zeggen en nee doen, alsof hij vergeten was dat hij eerder ja zei.
Dat is niet meepraten, dat is staalhard liegen. Echt een enorme afknapper.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij kan misschien iets teveel aangepast gedrag hebben. Dat hij de mening en bevestiging van een ander belangrijker vind dan wat hij zelf in eerste instantie wil. Dat wil niet zeggen dat het een leugenaar is of slechte man. Meestal heeft het te maken met de angst om niet goed genoeg te zijn of iemand te verliezen. Geef hem extra de ruimte om zichzelf in te brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind jouw inzichten altijd zo wijs/ to the point, Anderlicht.
Ook in andere topics op de relatiepijler.
Wilde ik even zeggen :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Yep schreef:
14-02-2023 18:24
Ik vind jouw inzichten altijd zo wijs/ to the point, Anderlicht.
Ook in andere topics op de relatiepijler.
Wilde ik even zeggen :heart:
Ah wat een leuk compliment!
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
11-02-2023 06:17
Ik ga dit weekend met hem praten erover,
en???
Alle reacties Link kopieren Quote
Update:
ik heb met hem gepraat, we hebben een rustig gesprek gehad en dat voelde ook goed. Hij gaf aan dat hij inderdaad vaak niet meteen weet wat hij echt wil, dat hij tijd nodig heeft om dingen te laten bezinken, omdat zijn eerste neiging vaak is om in te stemmen, en dat hij dan later pas echt zelf gaat nadenken wat hij ervan vindt. Vooral omdat hij conflict perse wil vermijden.
Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik helemaal niet boos word als we het ergens oneens over zijn, dat dat voor mij niks met conflict te maken heeft. Dat het gewoon onderdeel kan zijn van een gesprek, dat je het soms oneens bent en dan naar een andere oplossing zoekt waar je het wel over eens bent, samen. En dat ik ga proberen er op te letten hem zijn tijd te geven.

All good, zou je dus zeggen..
Maar nu 1.5 week later twijfel ik een beetje of het echt ergens toe leidt. Hij wordt heel snel defensief, en is heel erg gesloten. Ik probeer echt ruimte te geven aan zijn gevoelens en tempo, maar als ik er bewust aandacht aan schenk, door bijvoorbeeld te vragen of dit zo'n moment is dat hij even tijd nodig heeft, voelt hij zich heel snel aangevallen.
Het voelt dus een beetje alsof ik het sowieso niet goed kan doen.. ik probeer het echt als een gezamenlijke work in progress te zien, dat we elkaars communicatie gewoon nog beter moeten leren begrijpen en dat we daar samen aan kunnen werken, maar hij lijkt eigenlijk niet te willen erkennen dat het soms niet goed gaat, hij ziet dat direct als een aanval. En daardoor vraag ik me dan weer af of we eraan kunnen werken, als dat een soort van verboden onderwerp is. Hij hoeft echt geen open boek te zijn, maar zo gesloten als hij is, dat vind ik moeilijk om mee om te gaan.

Dat ligt aan mij, aan wat ik zoek, dat besef ik me ook, er zijn genoeg vrouwen die graag zo'n gesloten rots in de branding hebben waarschijnlijk. Ik mis echte connectie. En ik zou die heel graag laten ontstaan, maar weet niet goed hoe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij wil dat hij verandert.
Kan hij het opbrengen om te veranderen en heeft hij ook de wil om er iets aan te doen? Want jij ziet het als een probleem. Hij niet.

Hij 'is zo'. Hij heeft langer tijd nodig om na te denken, te bezinken en dan te beslissen. Als dat gaat over grotere dingen als ene vakantie of een andere auto, dan snap ik het. Maar als dit ook gaat over welke film, uit eten en waar dan of andere kleine dingen en je kunt daar al niet direct over beslissen, dan word het niets tussen jullie. Gewoon, omdat het niet past.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Anderlicht schreef:
12-02-2023 19:00
Hij kan misschien iets teveel aangepast gedrag hebben. Dat hij de mening en bevestiging van een ander belangrijker vind dan wat hij zelf in eerste instantie wil. Dat wil niet zeggen dat het een leugenaar is of slechte man. Meestal heeft het te maken met de angst om niet goed genoeg te zijn of iemand te verliezen. Geef hem extra de ruimte om zichzelf in te brengen.
Dit is super goed omschreven hoe het is, inderdaad, denk ik!
Het lijkt bij hem heel zwart-wit, of het draait om hem, of het draait om mij, zelden is iets van ons samen, dat we in overleg kiezen. En dat vind ik zo jammer. Hoe maak ik hem duidelijk dat juist dat stukje van samen zo belangrijk voor mij is? En meer nog, dat dat geen aanval op hem is, of een manier om hem weg te jagen, maar juist een behoefte om meer verbonden te zijn. Want hij ziet dat nu zo snel als aanval, precies vanuit die angst die jij beschrijft denk ik.
Joh, na je laatste update denk ik niet dat dit gaat werken. Je noemt het zelf al een work in progress. Heb je daar echt zin in in dit stadium?
Jij wil allerlei dingen van hem die hij waarschijnlijk niet kan waarmaken. Jullie liggen te ver uit elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 11:44
Update:
ik heb met hem gepraat, we hebben een rustig gesprek gehad en dat voelde ook goed. Hij gaf aan dat hij inderdaad vaak niet meteen weet wat hij echt wil, dat hij tijd nodig heeft om dingen te laten bezinken, omdat zijn eerste neiging vaak is om in te stemmen, en dat hij dan later pas echt zelf gaat nadenken wat hij ervan vindt. Vooral omdat hij conflict perse wil vermijden.
Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik helemaal niet boos word als we het ergens oneens over zijn, dat dat voor mij niks met conflict te maken heeft. Dat het gewoon onderdeel kan zijn van een gesprek, dat je het soms oneens bent en dan naar een andere oplossing zoekt waar je het wel over eens bent, samen. En dat ik ga proberen er op te letten hem zijn tijd te geven.

All good, zou je dus zeggen..
Maar nu 1.5 week later twijfel ik een beetje of het echt ergens toe leidt. Hij wordt heel snel defensief, en is heel erg gesloten. Ik probeer echt ruimte te geven aan zijn gevoelens en tempo, maar als ik er bewust aandacht aan schenk, door bijvoorbeeld te vragen of dit zo'n moment is dat hij even tijd nodig heeft, voelt hij zich heel snel aangevallen.
Het voelt dus een beetje alsof ik het sowieso niet goed kan doen.. ik probeer het echt als een gezamenlijke work in progress te zien, dat we elkaars communicatie gewoon nog beter moeten leren begrijpen en dat we daar samen aan kunnen werken, maar hij lijkt eigenlijk niet te willen erkennen dat het soms niet goed gaat, hij ziet dat direct als een aanval. En daardoor vraag ik me dan weer af of we eraan kunnen werken, als dat een soort van verboden onderwerp is. Hij hoeft echt geen open boek te zijn, maar zo gesloten als hij is, dat vind ik moeilijk om mee om te gaan.

Dat ligt aan mij, aan wat ik zoek, dat besef ik me ook, er zijn genoeg vrouwen die graag zo'n gesloten rots in de branding hebben waarschijnlijk. Ik mis echte connectie. En ik zou die heel graag laten ontstaan, maar weet niet goed hoe.
heb je nou zelf echt het idee, dat dit DE man voor jou is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hm ja misschien hebben jullie wel gelijk :|

Ik heb al zolang niet meer gedate (hiervoor lange relatie gehad) dat ik dacht dat het niet gek is dat je in het begin niet helemaal elkaars taal spreekt. Dat het normaal is dat je daar wat werk in moet stoppen, om elkaar te leren verstaan. Maar dat het dan vanzelf wel beter gaat en dat dan de leuke dingen over blijven (want die zijn er zeker ook).
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel eerlijk, defensie, gesloten, conflictvermijdend, het zou mijn partner niet zijn. Ik heb zo iemand in mijn zeer nabije kring, hij vond gordijnen mooi, zij niet. Zij wilde tot een compromis komen, hij zei "nee, doe jij maar wat jij mooi vindt, nee, ik vind het echt goed!". Zij doet wat zij mooi vindt en jaren na dato krijgt ze dat voor haar voeten. "Jij bepaalt alles, ik heb geen stem" terwijl ik haar heel goed ken en weet dat zij altijd voor de gulden middenweg en het compromis wil gaan.

Met sommige mensen lukt het gewoon niet en ik krijg echt het idee dat dat bij deze man ook zo is. Ik denk dat hij helemaal niks begrijpt van jouw behoefte aan verbinding, zo werkt zijn "taal" niet.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 11:49
Dit is super goed omschreven hoe het is, inderdaad, denk ik!
Het lijkt bij hem heel zwart-wit, of het draait om hem, of het draait om mij, zelden is iets van ons samen, dat we in overleg kiezen. En dat vind ik zo jammer. Hoe maak ik hem duidelijk dat juist dat stukje van samen zo belangrijk voor mij is? En meer nog, dat dat geen aanval op hem is, of een manier om hem weg te jagen, maar juist een behoefte om meer verbonden te zijn. Want hij ziet dat nu zo snel als aanval, precies vanuit die angst die jij beschrijft denk ik.

Het lijkt dat je nu eenzijdig “ work in progress “ bent en onbedoeld de vinger steeds op zijn gevoelige plek legt. Dat zal waarschijnlijk te confronterend zijn waardoor hij juist uit contact gaat.
Het gevoel van niet genoeg zijn of angst voor verlating (waardoor je gaat pleasen of snel aangevallen voelt) zijn overlevingsmechanismes die diep ingebakken zitten en je niet zomaar afschut omdat jij dit nu wil.

Je kan hem niet zomaar veranderen. Dit is in de basis wie hij is. Als je hem de ruimte wil geven zou ik het anders aanpakken en andere verwachtingen creëren . Nu lijkt het dat het perse op jouw manier moet? Er zijn meerdere wegen naar Rome.
Bespreek bv het onderwerp en vraag of hij over na wil denken zodat je er later op terugkomt.
anderlicht wijzigde dit bericht op 21-02-2023 12:51
0.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 12:17

Ik heb al zolang niet meer gedate (hiervoor lange relatie gehad) dat ik dacht dat het niet gek is dat je in het begin niet helemaal elkaars taal spreekt. Dat het normaal is dat je daar wat werk in moet stoppen, om elkaar te leren verstaan. Maar dat het dan vanzelf wel beter gaat en dat dan de leuke dingen over blijven (want die zijn er zeker ook).
Ik ben er zeker niet van overtuigd dat alles in een relatie meteen 100 punten moet zijn maar voor mij is communicatie dusdanig belangrijk dat dat wel één van de eerste dealbreakers zou zijn. Ik denk eerlijk gezegd niet dat je elkaars taal leert spreken, het zit erin of het zit er niet in. Het is een beetje fingerspitzengefühl, daardoor lijkt het niet groot maar het is natuurlijk wel groot. Hij mist nuances, hij proeft je verlangen niet. Hij voelt zich aangevallen.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 12:17
Hm ja misschien hebben jullie wel gelijk :|

Ik heb al zolang niet meer gedate (hiervoor lange relatie gehad) dat ik dacht dat het niet gek is dat je in het begin niet helemaal elkaars taal spreekt. Dat het normaal is dat je daar wat werk in moet stoppen, om elkaar te leren verstaan. Maar dat het dan vanzelf wel beter gaat en dat dan de leuke dingen over blijven (want die zijn er zeker ook).
mijn ervaring is, dat je eerst het helemaal niet erg vindt, dat de ander een andere taal spreekt.
Dat vindt je juist zo heerlijk verfrissend aan die ander
irritaties en problemen, komen later pas, als het toch onhandig blijkt te zijn :)
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 12:17
Hm ja misschien hebben jullie wel gelijk :|

Ik heb al zolang niet meer gedate (hiervoor lange relatie gehad) dat ik dacht dat het niet gek is dat je in het begin niet helemaal elkaars taal spreekt. Dat het normaal is dat je daar wat werk in moet stoppen, om elkaar te leren verstaan. Maar dat het dan vanzelf wel beter gaat en dat dan de leuke dingen over blijven (want die zijn er zeker ook).
Dan moet je wel allebei naar elkaar toe willen bewegen.
En niet dat de een blijft staan en de ander helemaal over moet steken, ten koste van haarzelf...
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-02-2023 12:17
Hm ja misschien hebben jullie wel gelijk :|

Ik heb al zolang niet meer gedate (hiervoor lange relatie gehad) dat ik dacht dat het niet gek is dat je in het begin niet helemaal elkaars taal spreekt. Dat het normaal is dat je daar wat werk in moet stoppen, om elkaar te leren verstaan. Maar dat het dan vanzelf wel beter gaat en dat dan de leuke dingen over blijven (want die zijn er zeker ook).
Kan ook hoor, dat het vanzelf beter wordt. Maar wel goed om daar niet te lang op te wachten en niet te veel in te stoppen zonder dat je het idee hebt dat hij dat ook doet.
Het is zoals het is

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven