Nog bezig met scheiding man nieuwe vriendin

13-02-2023 11:11 271 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
De scheiding is nog niet afgewikkeld. Drie gesprekken gehad. En ik kom er nu per ongeluk achter dat man al bij nieuwe vriendin aan het overnachten was. Hij kent haar ‘al’ drie weken. Kwam nu goed uit, want kinderen waren bij mij. En ik ben toch al vier (klopt niet) maanden het huis uit? Ik vind het na een huwelijk van 18 en samenzijn van 28 jaar, heel snel en ben er erg verdrietig over. Waarom moet dit zo?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het ook spannend toen mijn kids de nieuwe vriendin van mijn ex gingen ontmoeten. Het ging ook allemaal zo snel en er waren nog allerlei gevoelens van verlies en verdriet bij mij en hij was al een nieuw gezinnetje aan het bouwen met mijn kinderen. Ik vond het ook heel moeilijk om haar aardig te vinden. Inmiddels is het jaren later en vind ik haar echt een lieve vrouw en is ze een verrijking in het leven van mijn kinderen. Maar om dat te kunnen voelen moest ik wel eerst de breuk met mijn ex verwerken. En dat kost tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
m-april schreef:
14-04-2023 01:20
Ik heb even geloept en jouw man ging hiervoor ook al het liefst 24/7 zijn eigen gang. Vorig jaar schreef je nog dat je helemaal niet gelukkig was met jullie relatie.
Natuurlijk snap ik dat het heel erg klote is dat hij nu verliefd is op een ander, maar ergens is dit ook wel echt een kans voor jou om los te komen uit deze relatie waarin je niet gelukkig was.
Klopt, ik was niet gelukkig en had gevoel voor een ander, ben niet vreemd gegaan en heb na door een dal gegaan te zijn, gekozen voor ons, en ons gezin. Toen ik dat deed, zag ik wat ik had en wilde met ons door. Dat hij nu wel stopt is zijn keuze, maar ik ben blij dat ik dat toen niet heb gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twentyeight schreef:
13-04-2023 21:44
Wat een moeilijke situatie voor je dat je man al 6 weken bij zijn ouders zit met gevoel voor een ander. Voelde je het al aankomen of was het plotseling dat hij wegging?
Krijg je steun van je omgeving? Veel sterkte!
Ja, het is echt moeilijk want ik mis hem gewoon heel erg. Ik zag het niet aankomen, hij zei het ineens op een avond. Zelf heb ik ook gevoelens voor een ander gehad twee jaar geleden en dat, was heel lastig, maar gelukkig toch gekozen voor ons en ons gezin. Ik krijg wel veel steun gelukkig, heb veel lieve mensen om me heen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Begrijpelijk dat je deze reactie hebt. Het is niet niks, ik vind het niet hetzelfde als de gymleraar. Dit is misschien de persoon die de komende jaren je kinderen gaat zien.

Jij zit nog midden in de verwerking, mocht het nog te vroeg zijn, dan zou ik dat gewoon aangeven. Maar ik zou gewoon even een handje geven, kennismaken en dan weer weggaan. Dan heb je het gehad, heb je er ook een beeld van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pffft. Het gevoel van machteloosheid is vreselijk. Hij gaat haar voorstellen in onze woning. De woning is nog niet verdeeld en is nog van ons samen. Inmiddels weet ik dat ik de woning ook kan betalen en heb ik aangegeven deze ook te willen. Daar zal een rechter aan te pas gaan komen.
Ik heb begrepen dat voorstellen op neutraal terrein belangrijk is. Hij wil haar niet alleen voorstellen in het huis, maar ook een rondleiding geven. De kamers van de kinderen zou hij wel overslaan. Ik ben er niet bij, maar het komt op mij over alsof hij het hen verteld, maar ze niet bij deze beslissingen betrekt. Hij verdiept zich niet in wat er aan informatie is over hoe je dit het beste kunt aanpakken. Hij doet gewoon. En dan is ze er op zijn verjaardag over meer dan een week ook bij. Ik probeer me voor te stellen hoe dat voor de kinderen moet zijn. Allemaal mensen in huis die meekijken hoe zij zich gedragen in de nabijheid van de nieuwe vriendin die voor iedereen die aanwezig pas kortgeleden is voorgesteld. En dat in hun eigen veilige huis? Zou dat veilig voelen? Ik probeer het echt, maar het voelt niet goed. Ik voel me niet gehoord, mijn adviezen worden volledig terzijde geschoven. Dat hij geen belang hecht aan mijn woorden is heel naar. En de hele goegemeente staat erbij en kijkt ernaar. Zij zeggen: hij gaat het toch wel doen en misschien valt het allemaal wel mee en kunnen de kinderen er wel goed mee omgaan.
Maar wat als dat niet zo is? Dan is het kwaad toch al geschiedt? Ten koste van de kinderen. Wat is er mis met hen nog wat tijd gunnen? Oh ja, dan kan zij niet op zijn verjaardag zijn. Dat is natuurlijk rampzalig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vinden de kinderen hier zelf van? Ze zijn al wat ouder toch? Voorstellen op neutraal terrein lijkt me ook handiger.
Alle reacties Link kopieren Quote
ienieminie schreef:
14-04-2023 07:55
Ja, het is echt moeilijk want ik mis hem gewoon heel erg. Ik zag het niet aankomen, hij zei het ineens op een avond. Zelf heb ik ook gevoelens voor een ander gehad twee jaar geleden en dat, was heel lastig, maar gelukkig toch gekozen voor ons en ons gezin. Ik krijg wel veel steun gelukkig, heb veel lieve mensen om me heen.
Dat laatste is fijn.
Wat moeilijk als je het niet meer zag aankomen.

Het gevoelens hebben voor een ander 2 jaar geleden was dan misschien toch een signaal dat het niet goed zat?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sad schreef:
15-04-2023 05:43
Pffft. Het gevoel van machteloosheid is vreselijk. Hij gaat haar voorstellen in onze woning. De woning is nog niet verdeeld en is nog van ons samen. Inmiddels weet ik dat ik de woning ook kan betalen en heb ik aangegeven deze ook te willen. Daar zal een rechter aan te pas gaan komen.
Ik heb begrepen dat voorstellen op neutraal terrein belangrijk is. Hij wil haar niet alleen voorstellen in het huis, maar ook een rondleiding geven. De kamers van de kinderen zou hij wel overslaan. Ik ben er niet bij, maar het komt op mij over alsof hij het hen verteld, maar ze niet bij deze beslissingen betrekt. Hij verdiept zich niet in wat er aan informatie is over hoe je dit het beste kunt aanpakken. Hij doet gewoon. En dan is ze er op zijn verjaardag over meer dan een week ook bij. Ik probeer me voor te stellen hoe dat voor de kinderen moet zijn. Allemaal mensen in huis die meekijken hoe zij zich gedragen in de nabijheid van de nieuwe vriendin die voor iedereen die aanwezig pas kortgeleden is voorgesteld. En dat in hun eigen veilige huis? Zou dat veilig voelen? Ik probeer het echt, maar het voelt niet goed. Ik voel me niet gehoord, mijn adviezen worden volledig terzijde geschoven. Dat hij geen belang hecht aan mijn woorden is heel naar. En de hele goegemeente staat erbij en kijkt ernaar. Zij zeggen: hij gaat het toch wel doen en misschien valt het allemaal wel mee en kunnen de kinderen er wel goed mee omgaan.
Maar wat als dat niet zo is? Dan is het kwaad toch al geschiedt? Ten koste van de kinderen. Wat is er mis met hen nog wat tijd gunnen? Oh ja, dan kan zij niet op zijn verjaardag zijn. Dat is natuurlijk rampzalig.
Je zult het echt los moeten laten. Nee het is niet leuk voor jou en misschien niet het meest optimaal voor de kinderen maar ze zullen er ook weer geen trauma aan over houden. Je hebt heer geen invloed op. Dus druk maken helpt niet. Jij probeert je in te leven hoe de kinderen zich voelen maar jij doet dat vanuit je eigen referentiekader, hij vanuit de zijne. Die nieuwe vriendin van papa is gewoon een volwassene in hun huis he... Er zullen wel vaker volwassenen binnen komen. Ze is geen monster. Ze bedoelt het vast heel goed. Het is niet omdat papa haar heel lief vindt dat het ineens traumatisch is voor de kinderen. Bij mij thuis blijven ook wel eens vriendinnen slapen. Daar krijgen mijn kinderen ook geen trauma van.

Ik maakte me hier ook heel druk over maar mijn kinderen hebben het uiteindelijk helemaal niet als vervelend ervaren. Dat was mijn eigen gevoel dat ik op hen projecteerde en dat lees ik nu bij jou ook.

Als jij degene bent geweest die weg is gegaan en jullie kunnen het huis allebei betalen dan is de kans groot dat hij het huis toegewezen krijgt want jij bent al weggegaan. Maar zelfs als dit niet zo is... Je huis raakt niet verpest door dat er een vrouw binnen is geweest he... Het huis houdt daar niks aan over. Dat het zo voelt voor jou dat snap ik wel maar dat is echt vooral emotioneel omdat jij dingen nog niet verwerkt hebt.

Probeer het echt los te laten. Spreek met een vriendin af, ga stappen, zoen desnoods met een leuke man in de kroeg. Doe van alles om je aandacht er van af te leiden... Want het heeft echt 0.0 nut om je hier druk over te blijven maken. En in je eentje blijven sippen om wat is geweest maakt het niet beter.

Ik weet dat je nu denkt dat je hem mist en dat je toen voor hem had gekozen maar je relatie was niet goed. En dat zie je nu niet door je liefdesverdriet maar over een tijdje heb je misschien zelf ook een andere relatie en dan zal je er echt anders op terugkijken. En dan zal je blij zijn als je dingen gewoon op zijn beloop hebt gelaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
O en probeer je kinderen echt niet te laten merken hoe je er over denkt. Want dat is echt schadelijker dan wat je ex doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom zou je niet mogen zeggen dat je niet wilt dat zij in jullie (dus ook jouw) woning komt?
Ik vind sommige reacties hier best gevoelloos, alsof je meteen kan denken: het is klaar, accepteren dan maar en hup verder met je leven.
Scheiden is een soort rouwproces en daar moet je doorheen. En niet óverheen stappen.
Als het zo is dat je minder kans op het huis maakt omdat je weg bent gegaan, dan zou ik meteen weer in het huis gaan wonen. Het is ook jouw huis. Dat je tijdelijk weg was, dat kan, nu ben je weer terug. Nergens staat geschreven dat jij na tijdelijk even 'uit logeren' zijn, je niet weer terug mag komen. Omdat het ook jouw huis is.
En dan is meteen die vriendin-in-huis-voorstel-kwestie van de baan.
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
15-04-2023 10:07
Waarom zou je niet mogen zeggen dat je niet wilt dat zij in jullie (dus ook jouw) woning komt?
Ik vind sommige reacties hier best gevoelloos, alsof je meteen kan denken: het is klaar, accepteren dan maar en hup verder met je leven.
Scheiden is een soort rouwproces en daar moet je doorheen. En niet óverheen stappen.
Je mag het wel zeggen, maar je hebt er helaas niets over te beslissen zolang er geen afspraken over op papier staan. Het zet de verhoudingen dus alleen nog maar meer op scherp en dat is zeker niet in het belang van de kinderen.

Goede post @coderood :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat mij helemaal niet om haar. Ik weet nog niets van haar. Maar zij is mijn zorg ook niet.
En ex wil ik zeker niet meer terug dus daar zit ook geen zorg.

Ik maak me echt zorgen om de kinderen. Wat ik lastig vind is dat ex zich kennelijk autoriteit vindt op dit gebied. Hij weet zelf wat goed is zonder zich in te lezen en ik moet maar op hem vertrouwen. Dat is lastig (onmogelijk) met onze historie.
In alle artikelen die ik lees staat dat kennis maken op neutraal terrein van belang is. Ex vraagt vervolgens aan mij of ik het programma van Lubach heb gezien over algoritmes op internet. Alsof ik een soort wappie ben.

Ik voel me als moeder van de kinderen (nu al) genegeerd in het uiten van mijn zorgen dat het naar mijn idee nog te vroeg is en in mijn adviezen om dan al het toch nu niet wel goed te kijken naar wat kinderen in deze situatie nodig hebben. De jongste is autistisch en heel kwetsbaar. De middelste heeft gisteren bij een kinderarts verteld dat hij suïcidale gedachten heeft. En ik weet zeker niet hoe het zal gaan misschien valt het mee. Maar terugdraaien kan sowieso niet. Beter laat dan te vroeg, lijkt me in dit geval. Maar wie ben ik? Alleen iemand met een mening kennelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp je zorgen, maar de problemen van de kinderen exploderen niet ineens omdat ze de nieuwe vriendin thuis ontmoeten. Wat ex doet is niet volgens de adviezen, maar ook geen onoverkomelijke ramp.
Alle reacties Link kopieren Quote
apppie schreef:
15-04-2023 11:17
Ik begrijp je zorgen, maar de problemen van de kinderen exploderen niet ineens omdat ze de nieuwe vriendin thuis ontmoeten. Wat ex doet is niet volgens de adviezen, maar ook geen onoverkomelijke ramp.
Hier ben ik t mee eens. Het is inderdaad niet optimaal. Maar ouders doen dingen nou eenmaal vaak niet optimaal. En er zullen nog heel veel dingen komen waarvan jullie van mening gaan verschillen in de opvoeding. En daar kan je je echt heel druk om maken. Maar het gaat niet helpen. Het handigst is om los te laten wat bij hem gebeurd en het bij jou te doen zoals jij denkt dat het beste is. Dat scheelt een hoop strijd. en frustratie.
Alles wat bij hem gebeurt gebeurt bij hem en is zijn beslissing. Tenzij het echt gevaarlijk of super traumatisch is misschien. Maar dat is dit niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
15-04-2023 22:31
Hier ben ik t mee eens. Het is inderdaad niet optimaal, maar ouders doen dingen nou eenmaal vaak niet optimaal. En er zullen nog heel veel dingen komen waarvan jullie van mening gaan verschillen in de opvoeding. En daar kan je je echt heel druk om maken, maar het gaat niet helpen. Het handigst is om los te laten wat bij hem gebeurt en het bij jou te doen zoals jij denkt dat het beste is. Dat scheelt een hoop strijd. en frustratie.
Alles wat bij hem gebeurt gebeurt bij hem en is zijn beslissing. Tenzij het echt gevaarlijk of super traumatisch is misschien. Maar dat is dit niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sad, je kinderen zijn tieners toch? Kijk, het is altijd handiger, denk ik, om de partner op neutraal terrein voor te stellen, maar we hebben het hier niet over 3-jarigen. Je mag ook wat vertrouwen in je kinderen hebben dat dit ze niet direct volledig uit het veld slaat en dat ze ook wel al een beetje voor zichzelf kunnen zorgen. Het zou zomaar kunnen dat het hen een stuk minder interesseert en minder bezig houdt dan jou. En je zult dit soort dingen, nu je gescheiden bent, sowieso meer los moeten laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Natuurlijk is dit niet volgens de boekjes, maar zo werkt het helaas bijna nooit, je hebt niet in de hand wat er bij hem gebeurd, je kunt alleen proberen om het los te laten en je kinderen bij jou op te vangen als ze er over willen praten. Kinderen zijn wellicht groot genoeg om er zelf op hun manier op te reageren, ook tegen vader als ze het niet prettig vinden zo? Toen de vader van mijn kinderen de kennismaking met zijn nieuwe vriendin door wilde drijven zonder overleg met kinderen zijn twee van de drie boven op hun kamer gebleven en hem per telefoon bericht dat ze niet onaangekondigd kennis wilden maken en de oudste heeft wel kennis gemaakt, is wel heel akward verlopen maar goed dat is een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twentyeight schreef:
15-04-2023 07:29
Dat laatste is fijn.
Wat moeilijk als je het niet meer zag aankomen.

Het gevoelens hebben voor een ander 2 jaar geleden was dan misschien toch een signaal dat het niet goed zat?
Ja, het was echt een dreun. Ik mis hem nog maar besef ook dat ik hem moet loslaten, zodat hij tot rust kan komen.

We hebben een druk gezin, 4 puberdochters waarvan 1 chronisch ziek is. Daarbij beiden moeten werken om rond te komen. We zijn elkaar volledig uit het oog verloren, en dat doet ons allebei heel veel pijn.
Het geen uitweg zien, en beiden niet capabel genoeg om met een goede oplossing te komen, de sleur, de stress van het ziek-zijn, het elkaar niet meer kunnen bereiken. Het was echt niet leuk meer en ik schrok ook heel erg dat ik wat voor een ander voelde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het gegaan TO?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven