Omgang familielid

29-05-2022 16:58 48 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoor graag jullie advies over het volgende.

Niet zo lang geleden heb ik gehoord dat het met familielid 1 niet goed gaat op psychisch gebied. Familielid 2 vertelde me dit, met de kanttekening erbij dat familielid 1 nog niet wil dat het bekend wordt gesteld in de familie. Familielid 1 loopt bij hulpverlening, heeft moeite met de jeugd en iets persoonlijks en loopt vast. Dit alles was helemaal nieuw voor me, ik wist van niets. Ik ben boos op familielid 2 vanwege dit vertellen aan me terwijl familielid 1 niet wil dat ik dit weet. Ik vind het respectloos tegenover familielid 1, die had gevraagd niets te zeggen tegen mij. Ik heb familielid 1 nog niet laten weten dat ik het weet, en doe gewoon zoals altijd. Maar het zit me niet lekker, ik maak me zorgen om familielid 1 en wil graag helpen en ondersteunen. Deels herken ik de gevoelens van familielid 1 omdat ik aantal jaar terug (waarschijnlijk) door eenzelfde proces deels ging. Maar ik kan dus niets zeggen want ik mag deze info niet weten. Ik vind ook dat het aan familielid 1 is om dit aan mij te vertellen wanneer die persoon er klaar voor is. Toch voelt het ook fout om achteraf te zeggen: ik wist het al. Ook om de band tussen familielid 1 en 2 niet op spanning te brengen, familielid 1 kan teleurgesteld worden in familielid 2 vanwege het doorvertellen. liegen en doen alsof ik van niets weet voelt echter ook niet goed.
Wat adviseren jullie? Iemand toevallig in eenzelfde positie gezeten als familielid 1 waarin een heel persoonlijk geheim doorverteld werd? Ik zou het liefst van ervaringsdeskundigen horen hoe ik dit het beste kan aanpakken omdat ik familielid 1 niet voor het blok wil zetten en zich slechter laten voelen.

Ps familielid 2 vertelde me dit omdat die zich ook zorgen maakt om familielid 1, en stel dat er iets met familielid 2 gebeurt dan weet in ieder geval ik nu dat familielid 1 zich niet goed voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Magic5 schreef:
29-05-2022 18:28
Wie is erbij gebaat dat jij aan familielid 1 laat weten dat jij het weet? Jij (omdat je dan van het geheim af bent) of familielid 1?

Als je familielid 1 niet veel ziet of spreekt zou ik er sowieso niets over zeggen. Hij/zij heeft al genoeg aan zichzelf en geen plek voor doorverteldrama van familie.

Als je familielid 1 vaak ziet en spreekt en jullie wel eens iets persoonlijks delen, kun je wat vertellen over de tijd dat jij zelf psychologische hulp zocht.
Nee het geheim hoef ik niet kwijt ofzo, ik vind het alleen rot voor familielid 1 dat die hier doorheen moet zonder veel steun (gezien bijna niemand het weet). Dat is mijn enige beweegreden om het eventueel te vertellen, zodat ik kan steunen in het proces.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 18:32
Dit vraag ik me idd deels af. Ben niet helemaal verbaast dat het familielid 2 verteld is en mij niet. En ik ben niet van plan dit door te vertellen, alleen dus misschien familielid 1 te laten weten dat ik het weet. Zodat die zelf kan kiezen om erover te praten met me of niet, beide goed. Misschien voelt het als een opluchting dat ik het weet.

Wat je zegt dat het niet relevant is dat ik achteraf zeg dat ik het al wist had ik ook al gedacht. Maar dat voelt dan als liegen wanneer familielid 1 mij verteld waar diegene mee worstelt en ik ‘verbaast’ moet spelen (het is een soort ‘geheim’ binnen de lhbti scène zeg maar, dus ooit zal familielid 1 waarschijnlijk dit wel kenbaar maken aan me verwacht ik).
Maar het punt is: diegene heeft er al voor gekozen om er niet met jou over te praten. Diegene heeft het immers (bewust) (nog) niet aan jou verteld. Dus dat is gewoon het uitgangspunt: dat diegene er nu blijkbaar niet met jou over wil praten. En jij kan niet van een afstandje bepalen dat het misschien wel een opluchting zal zijn om het wel met jou te bespreken. Dat is iets wat die ander misschien ooit zelf kan ervaren, maar niet iets wat jij doelbewust moet forceren.

Als je het doorvertelt aan familielid 1, dan heb je daarmee toch gewoon een geheim doorvertelt? Het maakt daarvoor niet uit dat het om het geheim van familielid 1 gaat dat weer terug bij familielid 1 komt. Jou is gevraagd het niet verder te vertellen.

En dat verbaasd spelen; tja, het is toch vooral jouw eigen ongemak en nogmaals; dat is dus niet relevant.

Ik lees toch vooral dat je erg van jezelf uit gaat in dit verhaal, niet gek als je iets soortgelijks hebt meegemaakt, maar juist daarom is de kans groot dat je blik ook een beetje is vertroebeld en is het extra belangrijk kritisch naar jezelf en je beweegredenen te kijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 18:44
Nee het geheim hoef ik niet kwijt ofzo, ik vind het alleen rot voor familielid 1 dat die hier doorheen moet zonder veel steun (gezien bijna niemand het weet). Dat is mijn enige beweegreden om het eventueel te vertellen, zodat ik kan steunen in het proces.
Zit diegene daar wel op te wachten? Wie weet wil hij/zij echt niet dat jij het weet en wil er met jou niet over praten. Het is niet aan jou om te bepalen dat het een steun zal zijn voor de ander. Daarbij komt dat diegene eerst geconfronteerd zal worden met een vertrouwensbreuk met familielid 2. Daar zit jij dan een beetje tussen. Lijkt me drama die niemand nodig heeft, vooral familielid 1 niet
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 18:44
Nee het geheim hoef ik niet kwijt ofzo, ik vind het alleen rot voor familielid 1 dat die hier doorheen moet zonder veel steun (gezien bijna niemand het weet). Dat is mijn enige beweegreden om het eventueel te vertellen, zodat ik kan steunen in het proces.

Stel dat je het vertelt aan familielid 1 en die zegt dat die geen steun wil. Ga je dan ook nooit vragen hoe het gaat? En als je bij dat familielid op bezoek gaat, ontwijk je dan het onderwerp? Als familielid weet dat jij het weet, is het gek om het er nooit over te hebben. En het zou best kunnen dat familielid dat juist wil voorkomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
29-05-2022 18:44
Jou is gevraagd het niet verder te vertellen.
Nee dit is mij niet gevraagd. Familielid 2 is gevraagd niets verder te vertellen.

Verder is het dus idd de twijfel die ik heb, helpt het familielid 1 als ik het zeg of wacht ik op het moment dat diegene kiest het mij te vertellen? Daarvoor is dit topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Magic5 schreef:
29-05-2022 18:58
Zit diegene daar wel op te wachten? Wie weet wil hij/zij echt niet dat jij het weet en wil er met jou niet over praten. Het is niet aan jou om te bepalen dat het een steun zal zijn voor de ander. Daarbij komt dat diegene eerst geconfronteerd zal worden met een vertrouwensbreuk met familielid 2. Daar zit jij dan een beetje tussen. Lijkt me drama die niemand nodig heeft, vooral familielid 1 niet
Precies dit is idd waar ik ook bang voor ben, de band tussen 1 en 2 verder beschadigen.
Alle reacties Link kopieren Quote
als ik familielid 1 zou zijn zou ik willen dat familielid 2 gewoon eerlijk tegen me is dat diegene het doorverteld heeft, maar als die dat weigert, dat jij dan wel eerlijk bent dat je het weet.
Dat gedraai achter mijn rug en dan 'normaal' doen naar mij terwijl iedereen het weet (in ieder geval dus 2 mensen) zou ik uiteindelijk voelen alsof mensen me voor het lapje houden/voorliegen. Ik zou het dus persoonlijk gewoon zeggen dat je het weet TO, als familielid 2 niets zegt tegen familielid 1.
kers wijzigde dit bericht op 29-05-2022 19:07
14.00% gewijzigd
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
29-05-2022 18:59
Stel dat je het vertelt aan familielid 1 en die zegt dat die geen steun wil. Ga je dan ook nooit vragen hoe het gaat? En als je bij dat familielid op bezoek gaat, ontwijk je dan het onderwerp? Als familielid weet dat jij het weet, is het gek om het er nooit over te hebben. En het zou best kunnen dat familielid dat juist wil voorkomen.
Kan idd goed dat geprefereerd wordt het onderwerp te mijden, daar zou ik geen problemen mee hebben. Maar dit is dus ook mijn twijfel, zit echt in tweestrijd over wel of niet kenbaar maken dat ik het weet. Beide opties voelen niet 100% goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 17:18
Klopt, we zijn inderdaad niet open. Familielid 1 weet dit ook niet van mij en om dit nu opeens te zeggen zal argwaan wekken denk ik. We praten hier normaal gesproken dus nooit over.
Dan hou je je mond dicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 19:02
Nee dit is mij niet gevraagd. Familielid 2 is gevraagd niets verder te vertellen.

Verder is het dus idd de twijfel die ik heb, helpt het familielid 1 als ik het zeg of wacht ik op het moment dat diegene kiest het mij te vertellen? Daarvoor is dit topic.
Je wacht tot 1 kiest het je te vertellen.
Wat een no-brainer is dit joh.
Gewoon mond houden, het is niet aan jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 19:02
Nee dit is mij niet gevraagd. Familielid 2 is gevraagd niets verder te vertellen.

Verder is het dus idd de twijfel die ik heb, helpt het familielid 1 als ik het zeg of wacht ik op het moment dat diegene kiest het mij te vertellen? Daarvoor is dit topic.
Maar ik neem niet aan dat familielid 2 dit aan jou heeft verteld met het idee: zeg maar lekker tegen 1 dat je dit weet. Dus het impliciete verzoek aan jou van 2 is om dit voor je te houden.

Ik heb nog nergens iets gelezen in de richting van dat het zeker is dat het familielid 1 zou kunnen helpen als jij hierover begint. Dus dan is de conclusie volgens mij vrij simpel en hou je het dus voor je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
29-05-2022 19:04
Kan idd goed dat geprefereerd wordt het onderwerp te mijden, daar zou ik geen problemen mee hebben. Maar dit is dus ook mijn twijfel, zit echt in tweestrijd over wel of niet kenbaar maken dat ik het weet. Beide opties voelen niet 100% goed.
Als jij niet bereid bent om zelf open te zijn over je eigen problemen, dan zou ik niet familielid 1 min of meer dwingen om open te zijn over zijn/haar problemen.
Dus ik zou alleen familielid 1 vertellen dat je het weet, als je ook over jezelf wil vertellen. Dat helpt hem/haar misschien.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
29-05-2022 19:19
Maar ik neem niet aan dat familielid 2 dit aan jou heeft verteld met het idee: zeg maar lekker tegen 1 dat je dit weet. Dus het impliciete verzoek aan jou van 2 is om dit voor je te houden.
Jawel, juist met het verzoek om erover te beginnen wegens de zorgen die familielid 2 heeft omtrent familielid 1. Die persoon weet dat familielid 1 en ik close zijn/waren (wegens een verhuizing van mijn kant is het minder geworden, waarschijnlijk ook door de worsteling van familielid 1 met zichzelf. Ik merk al paar jaar dat die persoon anders is dan anders. Nu snap ik wel waarom).
Alle reacties Link kopieren Quote
Als familielid 1 niets tegen je heeft verteld dan wil ze niet dat je het weet.
retrostar wijzigde dit bericht op 29-05-2022 19:31
1.28% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarschijnlijk hebben familieleden 3, 4 en 5 het inmiddels ook al van familielid 2 gehoord.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij wil graag steunen. Wil die ander ook jouw steun?

Ik heb zelf mentale issues, en soms is het heel fijn als iemand niet alleen maar betrokken en steunend wil zijn, maar ook gewoon familie of vriend(in).

Vergelijk het een beetje met werkloos zijn of zwanger willen worden. Wil jij dan dat iedereen constant bezig is met ‘hoe kan ik zo betrokken en steunend mogelijk zijn?’, waardoor ze constant vragen ‘hoe gaat het met werk zoeken?’ of ‘en, ben je al zwanger?’. Om vervolgens, als het antwoord ‘nee’ is, met allemaal ‘goedbedoelde’ adviezen te komen, of steunend bedoelde opmerkingen (die vaak averechts werken).
Alle reacties Link kopieren Quote
Celaena_Aelin schreef:
29-05-2022 19:46
Jij wil graag steunen. Wil die ander ook jouw steun?

Ik heb zelf mentale issues, en soms is het heel fijn als iemand niet alleen maar betrokken en steunend wil zijn, maar ook gewoon familie of vriend(in).

Vergelijk het een beetje met werkloos zijn of zwanger willen worden. Wil jij dan dat iedereen constant bezig is met ‘hoe kan ik zo betrokken en steunend mogelijk zijn?’, waardoor ze constant vragen ‘hoe gaat het met werk zoeken?’ of ‘en, ben je al zwanger?’. Om vervolgens, als het antwoord ‘nee’ is, met allemaal ‘goedbedoelde’ adviezen te komen, of steunend bedoelde opmerkingen (die vaak averechts werken).
Goeie vergelijking, 1 gaat toevallig op voor mezelf en nee daar zit ik niet op te wachten als men steeds daarover informeert.

Ik heb ook besloten af te wachten. Zelf over m’n issues beginnen kan, maar is onverwacht en deels irrelevant. Mijn eerste ingeving was ook afwachten, dat zei ik ook tegen familielid 2 toen die vroeg familielid 1 te bellen. Omdat die nog niet wil dat ik het weet, laat ik het rusten. Als ik merk dat familielid 1 wel wil praten maar niet kan/durft dan kan ik er alsnog over beginnen.
koffiebona wijzigde dit bericht op 29-05-2022 21:19
3.30% gewijzigd
Koffiebona schreef:
29-05-2022 19:02
Nee dit is mij niet gevraagd. Familielid 2 is gevraagd niets verder te vertellen.

Verder is het dus idd de twijfel die ik heb, helpt het familielid 1 als ik het zeg of wacht ik op het moment dat diegene kiest het mij te vertellen? Daarvoor is dit topic.
Je wacht af
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien een botte vraag, waarom heb je dat gesprek met familielid 2 niet meteen afgekapt onder het mom van 'daar wens ik niks van te weten'?

Nu loop jij met het probleem rond dat je niet weet wat je ermee moet. Denk dat het beste is om familielid 1 in zijn algemeenheid te laten weten, als je wilt praten / je hart luchten weet dan dat mijn deur voor je open staat.

Tegen familielid 2 zou ik zeggen 'leer je mond te houden, je hoeft niet voor een ander te praten, dat kunnen ze zelf wel. Als je dan toch zo graag wil rondbazuinen, doe het dan tegen je hond of kat waar verder niemand bij is. Ben je het ook kwijt'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb iets soortgelijks 2 keer bij de hand gehad. 1 keer gehoord dat de overleden man van een vriendin een vreemdganger was.
Ik heb haar laten weten dat mij dit ter ore was gekomen en dat ze er gerust met mij over kon praten als ze wilde. Ze gaf aan dat ze dat niet wilde: helemaal prima.
Het geeft toch een vertrouwdheid: we weten van elkaar dat we het weten en verder praten we er nooit over.

De andere keer heb ik 1 plus 1 bij elkaar opgeteld en geconcludeerd dat een neef en vriend van mijn man een suïcidepoging had gedaan. In mijn schoonfamilie worden lichamelijke zorgen uitgebreid gedeeld maar op psychische zorgen rust een taboe, daar wordt niet over gepraat.
Hem heb ik een kaart geschreven dat ik dit vermoedde, dat ik dat heel rot voor hem vond en dat hij er niet op in hoefde te gaan als hij dat niet wilde. Hij was blij met mijn kaart en we hebben nog regelmatig contact gehad over zijn therapie en hoe ingewikkeld dat in de familie ligt.

Dat zou ik dus doen: een mooie kaart sturen, schrijven wat je ter oren gekomen is, dat je (iets van) de problemen herkent, daar zelf ook mee bezig bent geweest en dat ze er gerust met je over kan praten maar het moet absoluut niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kleppeboxx schreef:
30-05-2022 16:31
Misschien een botte vraag, waarom heb je dat gesprek met familielid 2 niet meteen afgekapt onder het mom van 'daar wens ik niks van te weten'?

Nu loop jij met het probleem rond dat je niet weet wat je ermee moet. Denk dat het beste is om familielid 1 in zijn algemeenheid te laten weten, als je wilt praten / je hart luchten weet dan dat mijn deur voor je open staat.

Tegen familielid 2 zou ik zeggen 'leer je mond te houden, je hoeft niet voor een ander te praten, dat kunnen ze zelf wel. Als je dan toch zo graag wil rondbazuinen, doe het dan tegen je hond of kat waar verder niemand bij is. Ben je het ook kwijt'.
Dat gesprek heb ik ook afgekapt maarja toen was het dus al verteld. Heb wel duidelijk laten weten dat het respectloos is tegenover de wens van familielid 1 en dat die ook niet zonder reden zegt dat het nog even geheim moet blijven. Dat ikzelf met een geheim rondloop vind ik niet het ergste, ik wil alleen het beste doen voor familielid 1. Niet om mijn gemoedstoestand te sussen, maar echt wat het beste is voor 1.
Alle reacties Link kopieren Quote
zakdoek schreef:
30-05-2022 16:50
Ik heb iets soortgelijks 2 keer bij de hand gehad. 1 keer gehoord dat de overleden man van een vriendin een vreemdganger was.
Ik heb haar laten weten dat mij dit ter ore was gekomen en dat ze er gerust met mij over kon praten als ze wilde. Ze gaf aan dat ze dat niet wilde: helemaal prima.
Het geeft toch een vertrouwdheid: we weten van elkaar dat we het weten en verder praten we er nooit over.

De andere keer heb ik 1 plus 1 bij elkaar opgeteld en geconcludeerd dat een neef en vriend van mijn man een suïcidepoging had gedaan. In mijn schoonfamilie worden lichamelijke zorgen uitgebreid gedeeld maar op psychische zorgen rust een taboe, daar wordt niet over gepraat.
Hem heb ik een kaart geschreven dat ik dit vermoedde, dat ik dat heel rot voor hem vond en dat hij er niet op in hoefde te gaan als hij dat niet wilde. Hij was blij met mijn kaart en we hebben nog regelmatig contact gehad over zijn therapie en hoe ingewikkeld dat in de familie ligt.

Dat zou ik dus doen: een mooie kaart sturen, schrijven wat je ter oren gekomen is, dat je (iets van) de problemen herkent, daar zelf ook mee bezig bent geweest en dat ze er gerust met je over kan praten maar het moet absoluut niet.
Een kaart sturen heb ik overwogen ja. Voor nu doe ik dat niet, ik ga er alsnog vanuit dat 1 niet wil praten hierover en eerst voor zichzelf hieruit moet komen met de hulpverlening. Zodra 1 klaar is om het te delen dan ben ik er voor 1. Dankje ook voor het delen van jouw ervaringen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Koffiebona schreef:
30-05-2022 16:58
Een kaart sturen heb ik overwogen ja. Voor nu doe ik dat niet, ik ga er alsnog vanuit dat 1 niet wil praten hierover en eerst voor zichzelf hieruit moet komen met de hulpverlening. Zodra 1 klaar is om het te delen dan ben ik er voor 1. Dankje ook voor het delen van jouw ervaringen.
Jij kent je familie het beste dus doe wat voor jou goed voelt.
Wat ik nog wel wil meegeven: het is voor familielid 1 mogelijk een (te) hoge drempel om er zelf over te beginnen.
Daarnaast heb ik schoonzussen die weten dat er van alles met mij aan de hand is maar nergens naar vragen 'want als ik er klaar voor ben dan begin ik er zelf wel over' dus daar wachten ze op.
Ik begrijp dat maar zelf zit ik nogal anders in elkaar. Ik denk: je weet ervan maar je vraagt er niet naar dus zal het je niet interesseren. Geen haar op mijn hoofd die dan over kwetsbaarheden wil praten.

Je ziet: communicatie is hartstikke ingewikkeld! :$

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven