Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Doreia* schreef: ↑

27-12-2022 20:37

Heel goed.
Eigenlijk is het vanuit hem nu de bedoeling dat je in de stress zit en bezig bent met zorgen maken over het gebrek aan contact en hoe je nu weer bij hem in een goed blaadje te komen. Zo ging het eerder nog wel.

Fijne avond, ga een mooie film ofzo kijken en leg je telefoon weg.

Ga ik doen
Bedankt voor alle inzicht die je me hebt gegeven. Samen met iedereen hier.
Ik ga nog veel zwakke momenten hebben, maar ik ben sterker dan dit... ik kan dit.
Mijn hoofd moet gewoon het beeld creeeren van een normale relatie, wat het moet zijn. Wat ik het liefst wil... en daarnaartoe gaan leven. Ik kom ooit echt wel een lieve mooie man tegen die echt van me houdt.
En die moeite doet om naar mij toe te komen en graag bij me is en mijn minderheden ook weet te koesteren.

Doreia* schreef: ↑

27-12-2022 20:50

Je kunt je voornemen om gewoon niet meer naar hem toe te rijden.
Daarmee heb je al een heleboel controle terug.

En op de app, als hij appt, laat het even liggen. Kauw even op wat hij schrijft. Laat even indalen wat er staat en waarom hij het schrijft.

Niet meteen terug reageren. Even kijken en nadenken voor je hapt.

Hebben jullie alleen app contact of belt hij ook wel eens? Met bellen is het lastiger om niet te happen.

Dat zal ik doen... Hij belt wel eens... als hij niks hoort en zich zorgen maakt... vaak hangt ie ook op zonder een normale afsluiting.
Maar echt leuk bellen is al in tijden niet meer gebeurd.

Doreia* schreef: ↑

27-12-2022 20:50

Je kunt je voornemen om gewoon niet meer naar hem toe te rijden.
Daarmee heb je al een heleboel controle terug.

En op de app, als hij appt, laat het even liggen. Kauw even op wat hij schrijft. Laat even indalen wat er staat en waarom hij het schrijft.

Niet meteen terug reageren. Even kijken en nadenken voor je hapt.

Hebben jullie alleen app contact of belt hij ook wel eens? Met bellen is het lastiger om niet te happen.

Dat zal ik doen... Hij belt wel eens... als hij niks hoort en zich zorgen maakt... vaak hangt ie ook op zonder een normale afsluiting.
Maar echt leuk bellen is al in tijden niet meer gebeurd.

Macarinata schreef: ↑

27-12-2022 20:46

Wat is dat toch voor raars, hè, dat je dit gedrag vaker ziet bij bepaalde mannen? Welke opvoeding hebben deze hufters gekregen, in welke cultuur leven zij, dat gelijkwaardigheid en respect totaal geen optie is? Is dit hetzelfde slag mannen dat zich schuldig maakt aan femicide?

En Vetomiep, ga alsjeblieft wat anders doen op Oudjaarsdag, ga hoe dan ook níet naar hem toe. Hij voelt al wat aankomen ben ik bang, de vulkaan borrelt, en straks met oud en nieuw ontploft de boel. Ik vrees voor jouw welzijn.

Ik doe mijn best... ik ben momenteel naar dat punt aan het toe werken.
Zodra die moeilijk gaat doen... dan hoeft ie niet mee te komen. Dat gaat waarschijnlijk toch wel gebeuren.

Raf schreef: ↑

27-12-2022 20:53

Ben je niet benieuwd wat dat triggert bij hem? Hoe hij zich dan gedragen zal?
Ik denk dat het goed is om zo min mogelijk op klagen in te gaan. Je eigen grenzen aan gaan geven. Het probleem is waarschijnlijk dat je die niet meer kent? Over die afwas dat hij dat best zelf kan doen en dat je het voortaan ook niet meer alleen gaat staan doen. Dat hij dit doordeweeks zelf mag gaan doen. Camera’s gaan uit als je er bent enZ.

Dat probeer ik al te doen... als ik kort ga reageren op zijn gezaag dan krijg ik dat te horen... uiteindelijk verliest ie zichzelf en gaat hij schreeuwen en agressief lopen doen met spullen.
Daar heb ik zelf eigenlijk geen behoefte aan.
Ik moet bij hem weg... het is gewoon enorm lastig van de een op andere dag.

Ik begin steeds meer te merken dat hij een verslaving is.
Wachten onbewust toch op een bericht van hem... je toch afvragen waar hij mee bezig is... Heeft hij bezoek? Wat is hij aan het doen?
Elke keer als hij vrij is, hoor ik weinig van hem.
Normaal zou het me nooit boeien, maar het lijkt wel of ik zijn gedrag overneem en zijn zorgen.
Het is niet gezond...

Doreia* schreef: ↑

27-12-2022 21:03

Het is ook niet gezond.
Maar het is ook geen verslaving.
Het is een gewoonte geworden.
En gewoontes kunnen afgeleerd worden.

En je kijkt nu ook steeds omdat je nog iets met hem moet. Het hoge woord is er nog niet uit bij jou. En je weet niet wat hij nu gaat doen. Daarom kijk je ook. Hij heeft je gehersenspoeld om altijd met hem bezig te zijn. Op een negatieve manier.

Dat is het inderdaad, hij heeft me geleerd om altijd maar met hem bezig te zijn. Ik merk dat ik het moeilijk vind om iets voor mezelf te doen... als ik naar vrienden ben, kijk ik ook vaak op mijn telefoon. Verdomme je hebt gelijk, hoe krijg ik dit eruit?

Macarinata schreef: ↑

27-12-2022 21:04

Dat zie je heel helder, Vetomiep. Afkicken doe je resoluut. Een beetje van 'eigenlik denk ik dat ik misschie niet meer met je door wil op deze manier', dat werkt niet. De drug zuigt je leeg en geeft je niks.

Ik vind het echt enorm moeilijk dit.

lotus77 schreef: ↑

27-12-2022 21:22

Daar ben je op afgericht. Mijn ex zorgde er altijd voor dat er Iets Gebeurde als ik weg was met andere mensen. Het begon met een normaal berichtje van "Hee kun je even bellen?"

Als ik dan niet binnen een paar minuten reageerde, dan had ik een enorm probleem. Dan sprak hij bijvoorbeeld de voicemail in dat er iets met een kind was, of dat hij Heel Ziek was, of dat er iets met zijn familie was maar als ik dat dan gehoord had en hem probeerde te bereiken, dan had hij de telefoon uitgezet.

Dan charterde ik dus iemand om me met spoed naar huis te brengen want er was iets met een kind, kwam ik aan, was er niks met een kind en dan wilde hij niet zeggen wat er was geweest want ik was immers een onbetrouwbare moeder dat ik niet bereikbaar was geweest in eerste instantie.

Als ik de eerste keer gewoon reageerde binnen een paar seconden was er niks aan de hand natuurlijk. Hij wachtte net zolang totdat ik inderdaad een paar minuten later pas zag dat hij iets gestuurd had en dan verzon hij wel een crisis. Of hij ging bellen naar die mensen waar ik was met een hysterisch verhaal dat ik al uuuuren niet bereikbaar was of gedroeg zich gewoon gênant.

Je kunt je voorstellen dat ik steeds populairder werd op feestjes en verjaardagen, not. Als ik nog uitgenodigd werd dan zat ik als een havik mijn telefoon in de gaten te houden. Op het werk moest dat ook. Even een sms-je dat ik goed aangekomen was, stipt om 12:00 smakelijk eten zeggen en dan als ik in de auto stapte zeggen dat ik ging rijden. En o wee als ik tussendoor een berichtje miste.

En weet je wat de uitsmijter was? Hij wist prima dat ik goed aangekomen was want hij had tracking-software op mijn telefoon gezet. Altijd als ik ergens opgehouden werd op mijn route of ik onverwacht naar een andere locatie moest met het werk dan belde hij altijd "toevallig".

Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik zo gek ben geweest hoor, en dat kun jij straks ook niet meer! Let wel even op dit stukje veiligheid ook, want ik lees heel veel parallellen tussen jouw vriend en mijn ex... Is je telefoon veilig?

Hey,
Jemig, wat een herkenning heb ik in jouw verhaal.
Ik merk inderdaad dat het die kant op gaat.
Als ik inderdaad met iemand contact heb gehad... oude vrienden ofzo... dan vraagt ie als ik bij hem ben... en nog van iemand nog wat gehoord?
Als ik weg ben geweest uit zijn huis en de camara's staan uit, dan zegt ie... en nog wat gedaan vandaag?
En ik denk heeeeeeel vaak, hoe weet hij dit?
Ook dat bellen of zeggen dat er iets is... als ik dan niet meteen reageer... laat maar ik heb het al opgelost met iemand anders... En dan niet laten weten wat er was... opeens rare dingen die prio zijn op het moment dat ik weg ben.
En dan blijf jij over met een schuldgevoel en een slecht gevoel over jezelf.

Jemig, hoe deal je hiermee? Hoe ben jij ermee kunnen stoppen?
De dag dat ik was weggereden, had hij zijn pa gebeld... halve waarheden verteld over die filmpjes, waardoor ik slecht overkwam bij zijn pa. Ik merk dat de blik en interesse van zijn pa in mijn enorm verminderd is. Ik denk dat die een raar beeld over mij heeft geschetst.

Even een update van mij tussendoor:

Ik heb de wijkagent ingelicht met een link naar dit topic.
Dat was iets makkelijker dan opnieuw mijn hele verhaal uit te leggen. Gewoon just in case, zelf weet ik niet wat te verwachten. Wie weet heeft hij nog wat tips, ik neem aan dat hij zelf meerdere van dit soort cases heeft meegemaakt.

Eden schreef: ↑

27-12-2022 21:19

Lieve To, allereerst wat dapper dat je dit topic hebt geopend! Ik ben een stille meelezer op het forum maar jouw topic houdt me bezig. Jaren geleden heb ik in een relatie gezeten waar ik geestelijk mishandeld werd. Het sluipt er in, het is geraffineerd en ik weet nog goed dat ik zo aan mezelf hebt getwijfeld.

Als ik terugkijk had ik gewild dat ik er met iemand over gepraat had. Dat had me eerder uit de relatie laten stappen. Uiteindelijk heb ik telefonisch de relatie beeindigd. Het was in de tijd dat er geen mobieltjes waren. Alles in me zei dat dit het verstandigste was. Daarna ben ik in no time mezelf weer geworden. Er zijn een paar vervelende dingen gebeurd nadat ik de relatie had beeindigd maar die vielen in het niet bij de controle over mijn leven terug te nemen.

Niemand heeft het recht om je zo te behandelen. Alleen jij kan dit stoppen, de deur staat wagenwijd open. Jij houdt het in stand door angst. Begrijpelijk maar hoe lang wil je dit nog. Mijn( ongevraagde) advies: stop het nu.

Hey,

Wat dapper ook dat jij, als stille meelezer, de moeite neemt om te reageren. Dat waardeer ik enorm <3
Wat knap dat je het hebt beeindigd. Ik hoop niet dat er te veel vervelende dingen zijn gebeurd.
Hoelang heeft het voor jou geduurd?

Ik vind het echt enorm erg om te lezen hoeveel mensen gelijkaardig of erger hebben meegemaakt. Hoeveel van dit soort mannen lopen er wel niet rond. Bah!

Raf schreef: ↑

27-12-2022 21:41

Eeuh, deze man verteld zijn vader dat hij je jou filmt tijdens de sex? Oke, dat is ook wel bijzonder, toch? En zit hij dan er weer met jou over te praten? Hoe gaat dat dan? Zo van, mijn vader vindt ook dat je overdrijft, ofzo? Zoekt hij bevestiging dat wat hij doet Oke is?

Nee, dat stuk heeft hij dus niet verteld. Hij heeft er een verhaal van gemaakt dat hij een foto van mij hard in mijn blote kont op de bank. Wat totaal dus niet klopt... En dat ik daarom boos ben geworden en naar huis ben gegaan en hem zogezegd voor een avond heb verlaten.
Ik heb toen wel oprecht gezegd "oh je vertelt halve verhalen in je eigen voordeel, lekker dan en je verwacht dat ik nu bij je familie ga zitten".
Mijn verhaal zwakte enkel af toen ik inderdaad uiteindelijk bij zijn familie ging zitten.
Als ik dit nu zo allemaal neerpen...dan word ik eigenlijk echt kwaad.