Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Jixxy-1 schreef: ↑

21-12-2022 23:40

Ik kan me alleen maar aansluiten bij de adviezen. Jouw verhaal klinkt namelijk veel te verdacht als de fases waar een gevaarlijke relatie doorheen gaat.

Als je bang bent ivm die filmpjes, op www.helpwanted.nl kan je veel info advies en hulp lezen hierover.

Sterkte en ik wens je alle moed en kracht toe om hieruit te stappen

Bedankt voor de website. Ik zal dit eens benaderen.
Hierbij wil ik iedereen bedanken.... Sommige reacties zijn hard, maar misschien ook nodig. Ik ben misschien naief en ik hou van de verkeerde persoon, ik hou ook gewoon van de persoon in kwestie. Ik wou dat dit ook niet gebeurde, ik ben er ziek van. Ik zal advies inwinnen van mijn dokter en eventuele hulpinstanties inschakelen voor advies. Ik merk dat ik toch met mijn, missschien, domme hoofd blijf hopen dat ik hem hierin kan bijstaan. Maar indd, wie hou ik voor de gek.

Moezig schreef: ↑

21-12-2022 23:47

Klinkt als verlatingsangst.

Ja, dat kan kloppen. Ik heb enorm moeite om me te binden, maar zodra het binden gaat, dan vind ik het loslaten een hell.

Groene_handdoek schreef: ↑

21-12-2022 23:51

Je gevoel is sterk maar je onderbuikgevoel ook. Je opent niet voor niks dit topic. Nogmaals m’n vraag: wat is het aller allerergste wat er kan gebeuren als je de relatie beëindigd?

Een confronterende vraag. Het alleen zijn... Spijt krijgen van een eventuele verkeerde beslissing. Het laten lopen van 'the one'.

Suikerspinmuffin schreef: ↑

21-12-2022 23:50

Wellicht kan de huisarts je zowel een verwijzing geven voor een psycholoog als een praktijkondersteuner (POH). POH kan je doorgaans sneller helpen en zo kan je de wachttijd voor een psycholoog overbruggen. Reden bij de huisarts voor een verwijzing naar een psycholoog zou ik aangeven: een zeer ongezonde, wellicht gevaarlijke liefdesrelatie waarbij je moeite hebt om daaruit te stappen, mogelijke verkrachting en privacyschending, hechtingsproblematiek en een laag zelfbeeld. Een goed boek bij hechtingsproblematiek is Verbonden hechting & liefde van Amir Levine & Rachel Heller.
https://www.bol.com/nl/nl/p/verbonden/9 ... gIRdPD_BwE

Ik ga beginnen om een afpraak te maken met de huisarts. Ik denk dat vele van jullie een punt hebben hierin.

Groene_handdoek schreef: ↑

21-12-2022 23:54

Ok. En dan?

Ja, goeie... En dan? Inderdaad... En dan. En dan komt er een nieuwe tijd aan. Het rare is, dat voelt nu zo. Maar morgen, als hij zich weer helemaal lief opstelt, is het weer vergeten.
Dat ligt aan mij, i know. Maar het maakt het allemaal erg moeilijk.

Suikerspinmuffin schreef: ↑

21-12-2022 23:56

Wees niet bestraffend naar jezelf, je bent al heel goed bezig door dit topic te openen en je open op te stellen. Dat is erg dapper. Het hoeft ook niet in 1 dag allemaal opgelost te worden, stap voor stap. De volgende stap is bijvoorbeeld de huisarts en vanaf daar komt er weer een volgende stap.

Dat waardeer ik, dat meen ik.
Stap voor stap. Maar ik denk dat het openen van dit topic, me wel de nodige inside heb geveven voor de komende tijd. Ik voelde me zo eenzaam en gestoord. Omdat ik openlijk over zijn gedrag twijfelde naar hem toe. Het lag allemaal aan mij en ik spoorde niet. Quote: ik word gek van je gedoe'.
Serieus bedankt hiervoor.
Sorry, dat ik zo naief ben.

kindrebel schreef: ↑

22-12-2022 00:03

Je houdt van de man die hij zou kunnen zijn. Maar dat is hij niet. Hij is niet the one.

Ben je niet diep in je hart gewoon doodsbang voor hem? En blijf je maar dicht bij hem in de illusie van een leuke relatie zodat je niets overkomt? Niet omdat hij je bedreigt, maar omdat je intuïtief voelt dat dit een man is die jou niet zomaar laat gaan?

Dat is een moeilijke vraag. Ik heb een keer mijn spullen gepakt, wanneer hij niet thuis was. Omdat hij me een keer de deur geblokkeerd heeft. Hij liet me niet gaan. Daarna stond hij voor me deur, wat hij normaal nooit zou doen.
Ik merk dat ik hartkloppingen heb als ik naar huis wil gaan.
Ik merk dat ik paniekerig ben wanneer ik mijn eigen wil wil doen... Vooral als het buiten zijn woning is. Elke keer als ik in de week thuis ben, is er kritiek, ruzie of spanning... Merk ik.
Of ik echt bang ben, dat vind ik lastig te zeggen.

Groene_handdoek schreef: ↑

22-12-2022 00:07

Dat kan. Maar wat heb je nodig om je aan je plan te houden? Om uit die cirkel te stappen? Want wat gebeurt er als die nieuwe tijd aanbreekt en je die voortzet?

Ik sluit me opnieuw aan bij suikerspinmuffin: wees zacht voor jezelf. Je eerste stap is gezet, dat is heel knap. Als je eenmaal ondersteuning hebt kun je hulp krijgen hoe je de vervolgstappen zet. Onderdeel daarvan kan/zal zijn hoe je terugval voorkomt. Maar dat hoeft niet nu. En ook niet morgen.
En als je wilt kan je altijd hier wat van je af schrijven.

Dankje
Ik denk ook oprecht dat ik hulp nodig heb. Daar heb ik nog niet zozeer over nagedacht, tot ik dit topic opende.
Ik vind oprecht ook dat jullie allemaal gelijk hebben en dat het probleem bij mij ligt, door dit alles te accepteren. Ik moet beter weten.
Het van mij afschrijven, lucht enorm op en geeft enorm veel inzicht.

akatosh schreef: ↑

22-12-2022 01:46

Volgens mij was er hier eerder een topic over een vriend die in het tuinhuisje aan het aftrekken nu was.

Dat klopt, ik heb dat toen ook gelezen.
Ik herkende me erg in dat verhaal. Er zijn dus meer mannen die dat doen, ik vind het maar raar gedrag.

Tothier1 schreef: ↑

22-12-2022 09:25

Ik zou mezelf eens een tijdje terugtrekken als ik jou was.
Deel mee dat je behoefte hebt aan 'nadenk-tijd' en heb een tijdje geen contact.
Dan kun je eens nagaan bij jezelf waarover je je precies allemaal slecht voelt.
En natuurlijk of je dit nog serieus wil de komende paar jaar.
Het klinkt allemaal niet erg gezond: de pornofilmpjes, de camera's, zijn gedrag en het terugtrekken om porno te kijken.
Dat ligt niet aan jou, want ik vind dit niet echt klinken als een gezonde relatie.

Onderbuikgevoelens kloppen vaak!!!
En ik zou ook argwanend zijn in jouw situatie.

Neem een time out, dan hoef je even niks te beslissen nog...maar het kan je ook helpen misschien.

Ik heb dit eerder een keer geprobeerd.
Maar hij geeft mij die ruimte niet. Maar ik ben ook geen held om op mijn strepen te blijven.
Er liggen ook best wat spullen van mij bij hem thuis. Ik weet niet wat hij daarmee gaat doen en hij heeft een sleutel van mijn appartement.