Relaties
alle pijlers
Openbaar maken van afwijkende relatievorm
woensdag 14 september 2022 om 05:38
Update 25-9:
Het is vriendschappelijk gebleven op het feest, door inzichten hier was dat het beste. Op pagina 41 de hele update.
Edit:
Met openbaar maken bedoel ik, laten zien buiten de muren van het huis dat we elkaar lief vinden. Niet tegen iedereen vertellen die we tegen komen.
Het gaat vooral over het wel of niet kunnen tonen van lichte affectie, zoals een hand op de rug of dichter naast elkaar op zoiets als een buurtfeest waar we beiden veel mensen kennen.
-----
Mijn man en ik hebben al een aantal jaar een open relatie. In eerste instantie voor een stukje spanning, maar dit heeft zich ontwikkeld tot dat we beiden een relatie ernaast hebben (polyamorie). Alles is transparant naar elkaar toe, en we doen het er samen heel goed op. Onze band is er heel hecht door geworden en we zijn enorm goed geworden in communiceren en gevoelens delen. En iedere man/vrouw waar contact mee is weet precies wat er speelt, dus ook transparant naar hen toe.
Voor zover even de inleiding
Mijn kant van de familie weet er al heel lang van af. Veel vragen gehad, hun mening gegeven en ze weten nu niet beter dan dat dit voor ons werkt.
Van mijn mans kant weet nog niemand hoe het precies zit, omdat hij bang is voor een oordeel.
Aangezien hij en zijn vriendin ondertussen al zo'n 9 maanden samen zijn, en ik en mijn vriend bijna een half jaar, moet dit er wel uitkomen. Ik begin er last van te hebben dat ik niks kan vertellen en smoesjes moet gaan verzinnen. Maar als het goed is, gaat hij het binnenkort vertellen (en dan is het even een paar maanden vragen beantwoorden waarschijnlijk om te zorgen dat ze zich geen zorgen maken, en dat doen we met liefde).
Maar nu mijn daadwerkelijke vraag/ding waar ik jullie inzicht graag over wil hebben.
Mijn vriend woont in hetzelfde dorp. We kennen veel dezelfde mensen. We gaan regelmatig samen een rondje lopen, dus de kans is groot dat mensen mij met hem hebben zien lopen of mij bij hem binnen/buiten hebben zien lopen.
We hebben beiden zoiets van, dat het geen geheim is. Maar om het echt openbaar te maken, vinden we wat lastig. Binnenkort is er ook weer een groot buurtfeest, waar we beiden naartoe gaan.
Alleen, tja wat doen we dan? We willen niemand choqueren of naar laten voelen, en ik wil niet de reputatie van slet krijgen en hij niet die van "home wrecker".
Misschien kijk ik er wel wat angstiger naar dan nodig, ik hoop in elk geval dat mensen naar me toekomen als ze vragen hebben, maar het zit niet altijd in de aard van mensen..
Als jullie er achter zouden komen dat er iets speelt tussen buurtgenoten, of je ziet iemand net iets intiemer zijn met een buurtgenoot dan verwacht (bijv op dat feest), wat zouden jullie dan denken? Of als iemand dan quasi nonchalant zegt dat diegene een relatie heeft met buurtgenoot, terwijl ze zelf een gezin heeft?
Zodat ik me ook een beetje kan voorbereiden op verschillende reacties
Dank jullie wel!
Het is vriendschappelijk gebleven op het feest, door inzichten hier was dat het beste. Op pagina 41 de hele update.
Edit:
Met openbaar maken bedoel ik, laten zien buiten de muren van het huis dat we elkaar lief vinden. Niet tegen iedereen vertellen die we tegen komen.
Het gaat vooral over het wel of niet kunnen tonen van lichte affectie, zoals een hand op de rug of dichter naast elkaar op zoiets als een buurtfeest waar we beiden veel mensen kennen.
-----
Mijn man en ik hebben al een aantal jaar een open relatie. In eerste instantie voor een stukje spanning, maar dit heeft zich ontwikkeld tot dat we beiden een relatie ernaast hebben (polyamorie). Alles is transparant naar elkaar toe, en we doen het er samen heel goed op. Onze band is er heel hecht door geworden en we zijn enorm goed geworden in communiceren en gevoelens delen. En iedere man/vrouw waar contact mee is weet precies wat er speelt, dus ook transparant naar hen toe.
Voor zover even de inleiding
Mijn kant van de familie weet er al heel lang van af. Veel vragen gehad, hun mening gegeven en ze weten nu niet beter dan dat dit voor ons werkt.
Van mijn mans kant weet nog niemand hoe het precies zit, omdat hij bang is voor een oordeel.
Aangezien hij en zijn vriendin ondertussen al zo'n 9 maanden samen zijn, en ik en mijn vriend bijna een half jaar, moet dit er wel uitkomen. Ik begin er last van te hebben dat ik niks kan vertellen en smoesjes moet gaan verzinnen. Maar als het goed is, gaat hij het binnenkort vertellen (en dan is het even een paar maanden vragen beantwoorden waarschijnlijk om te zorgen dat ze zich geen zorgen maken, en dat doen we met liefde).
Maar nu mijn daadwerkelijke vraag/ding waar ik jullie inzicht graag over wil hebben.
Mijn vriend woont in hetzelfde dorp. We kennen veel dezelfde mensen. We gaan regelmatig samen een rondje lopen, dus de kans is groot dat mensen mij met hem hebben zien lopen of mij bij hem binnen/buiten hebben zien lopen.
We hebben beiden zoiets van, dat het geen geheim is. Maar om het echt openbaar te maken, vinden we wat lastig. Binnenkort is er ook weer een groot buurtfeest, waar we beiden naartoe gaan.
Alleen, tja wat doen we dan? We willen niemand choqueren of naar laten voelen, en ik wil niet de reputatie van slet krijgen en hij niet die van "home wrecker".
Misschien kijk ik er wel wat angstiger naar dan nodig, ik hoop in elk geval dat mensen naar me toekomen als ze vragen hebben, maar het zit niet altijd in de aard van mensen..
Als jullie er achter zouden komen dat er iets speelt tussen buurtgenoten, of je ziet iemand net iets intiemer zijn met een buurtgenoot dan verwacht (bijv op dat feest), wat zouden jullie dan denken? Of als iemand dan quasi nonchalant zegt dat diegene een relatie heeft met buurtgenoot, terwijl ze zelf een gezin heeft?
Zodat ik me ook een beetje kan voorbereiden op verschillende reacties
Dank jullie wel!
slagroom-met-dip wijzigde dit bericht op 25-09-2022 23:10
8.98% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 22:19
Ach hou toch op joh met die vage shit. Je lijkt wel die idioot van sister wives.doddie schreef: ↑14-09-2022 22:17Nee maar zo bout zou ik het ook niet zeggen, meer als dat ik ook veel van …. Hou zoals je ook van je beste vriendin houd je ouders houd enz.
Inderdaad is die liefde minder onvoorwaardelijk al heb ik dat ook wel met personen gevoeld, het kan alleen wel minder worden. Je kunt daarin uit elkaar groeien.
Het was meer om te proberen uit te leggen dat liefde vermenigvuldigd en niet deelbaar is.
woensdag 14 september 2022 om 22:20
Ik kan de liefde voor mijn kinderen niet vergelijken met die voor mijn man. Ik hou zielsveel van hem, maar als we de hoofdrol zouden spelen in zo'n ethisch dilemma liet ik hem het ravijn inpleuren om onze kinderen te redden. Hij andersom ook en dat vind ik niet zo vreemd.
Ik vraag me ook af of het zinnig is om jonge kinderen een boodschap te geven die impliceert dat de liefde voor een nieuwe vriend, hoe lief ook, even groot is als die voor hun eigen vader.
Ik vraag me ook af of het zinnig is om jonge kinderen een boodschap te geven die impliceert dat de liefde voor een nieuwe vriend, hoe lief ook, even groot is als die voor hun eigen vader.
woensdag 14 september 2022 om 22:22
Dat je als ouders evenveel houdt van je kinderen is toch logisch? Ze komen voort uit jou. Zou raar zijn als je van de één houdt en dat je de ander de deur wijst.doddie schreef: ↑14-09-2022 22:13Nou dan mag je gaan uitleggen waarom dat niet klopt. Ik kan je garanderen dat ik het gevoeld heb en nog voel. Ik hou echt van anderen evenveel als van mijn man. Maar er is wel verschil dat ik met hem meer een leven gedeeld heb. En dus die kinderen heb (met mijn vriend niet) samen woon en een langere historie deel. Laat ik het omschrijven dat ik met hem meer vergroeid ben. Meer dat je een deel bent van elkaar, en daar komt een ander waar ik ook veel van hou niet zomaar tussen of die mist dan toch dat stukje
Bij relaties heb je natuurlijk een keuze. Jouw leven, jouw keuze, heb ik echt geen moeite mee. Maar als ik in zo’n situatie zou zitten dan zou ik de kinderen sparen. Ik zie de noodzaak echt niet om ze erbij te betrekken.
woensdag 14 september 2022 om 22:27
Turtlerain schreef: ↑14-09-2022 22:22Dat je als ouders evenveel houdt van je kinderen is toch logisch? Ze komen voort uit jou. Zou raar zijn als je van de één houdt en dat je de ander de deur wijst.
Bij relaties heb je natuurlijk een keuze. Jouw leven, jouw keuze, heb ik echt geen moeite mee. Maar als ik in zo’n situatie zou zitten dan zou ik de kinderen sparen. Ik zie de noodzaak echt niet om ze erbij te betrekken.
Het ligt er denk ik helemaal aan in wat voor manier je je kinderen er (in het begin) bij betrekt. Zien ze de bijvriend/vriendin als goeie huisvrienden of zien ze ook intiemere dingen zoals knuffelen en zoenen? Dat laatste vind ik na 9 maanden wel te vroeg eerlijk gezegd. Dat 1e zou ik geen moeite mee hebben want er komen vaak zat vrienden over de vloer dus als die mensen er dan iets vaker zijn als vrienden... zie ik daar in het begin niks mis mee.
Houdt de relatie langer aan en worden de kinderen ouder en wijzer en komen ze zelf met vragen dan kun je idd proberen uit te leggen dat het speciale vrienden zijn waar je ook van houdt. Belangrijkste hierin is dat je het tempo van de kinderen aanhoudt en niet dat tempo voor hen gaat bepalen om iets door te drukken. In geval van TO zijn de kinderen nog zo jong dat ze (nog) geen moeilijke vragen gaan stellen en groeien ze op met 2 extra huisvrienden. Tenminste zo zou ik het brengen.
woensdag 14 september 2022 om 22:31
Maar weet je je hoeft het niet te begrijpen he. Doet merendeel niet. Wie het wel boeiend vind om te lezen hoe dat dan voelt en werkt heeft er misschien wel beter inzicht door.Houdbaremelk schreef: ↑14-09-2022 22:19Ach hou toch op joh met die vage shit. Je lijkt wel die idioot van sister wives.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 14 september 2022 om 22:31
Ik lees hier ook dat kinderen best kunnen omgaan met verlies en dat mensen nu eenmaal niet altijd bij je blijven. Ik ben als kind opgegroeid met vrij heftig verlies en dat heeft mijn hele leven beïnvloed, tot vandaag. Nu is een dode ouder natuurlijk heftiger dan dat je die lieve Ome Sjaak die zes jaar er altijd was nu nooit meer ziet, maar het is ook wat makkelijk om te zeggen dat dingen er nu eenmaal bij horen.
woensdag 14 september 2022 om 22:35
Serieus… als je zo’n verdriet kunt vermijden als ouder dan doe je dat toch?!
Je hebt niet in de hand of je zelf of partner ziek worden of morgen overhoop gereden worden. Maar dit soort situaties toch echt wel.
woensdag 14 september 2022 om 22:41
Maar de vraag is wel of je dat risico zelf moet vergroten door iemand zo pril in relatie al zo close in het leven van je kind te laten. Zoals meegaan naar jouw ouders met de kinderen, zoals bij to.
Mocht de relatie zijn trialls al gehad hebben, de diepgang van tijd en ervaring al hebben, dan vind ik het nog weer wat anders als iemand als een huisvriend geïntroduceerd wordt. Maar anders vind ik het eigenlijk best een door verliefdheidshormonen gedreven egoïsme waar dan een mooie draai aan gegeven wordt.
woensdag 14 september 2022 om 22:44
Ja zo gezien snap ik je. Maar vind dan dood wel wat definitiever en om omkeerbaar wat ik begreep woont deze man ook in zelfde dorp dus volgens mij is er nog wel contact mogelijk en verdwijnt hij niet helemaal.cuculuscanorus schreef: ↑14-09-2022 22:35Ja, maar ik ga niet met opzet keuzes maken die de kans op lijden bij mijn kind vergroten, alleen omdat ik gevoeletjes heb.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 14 september 2022 om 22:47
Ja en toch dat had betekend dat mijn oudere zus maar geen vriendje moest nemen. Vond het verschrikkelijk dat ze het uitmaakte. Was aan hem gehecht als kind maar ik kan moeilijk verwachten dat volwassenen relaties aanhouden omdat het zo traumatisch is voor mij. Als we werkelijk zo in het leven stonden ging geen ouder meer scheiden.Lollypop04 schreef: ↑14-09-2022 22:41Maar de vraag is wel of je dat risico zelf moet vergroten door iemand zo pril in relatie al zo close in het leven van je kind te laten. Zoals meegaan naar jouw ouders met de kinderen, zoals bij to.
Mocht de relatie zijn trialls al gehad hebben, de diepgang van tijd en ervaring al hebben, dan vind ik het nog weer wat anders als iemand als een huisvriend geïntroduceerd wordt. Maar anders vind ik het eigenlijk best een door verliefdheidshormonen gedreven egoïsme waar dan een mooie draai aan gegeven wordt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 14 september 2022 om 22:47
Again!, grr
Maar goed denk dat we het nu ook wel groot maken hoor en gelijk denken dat deze man de rol van vader inneemt. Als we het nu eens wat nuchterder bekijken en kunnen zien als goede vriend die vaak op bezoek komt, eens mee gaat naar pretpark familie end.
Mag ik het wel wat erg aangedikt zien wat er nu van gemaakt wordt?
Maar goed denk dat we het nu ook wel groot maken hoor en gelijk denken dat deze man de rol van vader inneemt. Als we het nu eens wat nuchterder bekijken en kunnen zien als goede vriend die vaak op bezoek komt, eens mee gaat naar pretpark familie end.
Mag ik het wel wat erg aangedikt zien wat er nu van gemaakt wordt?
doddie wijzigde dit bericht op 14-09-2022 22:52
83.07% gewijzigd
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 14 september 2022 om 22:50
Ja de eerste relatie van een puber is precies hetzelfde als de ‘weloverwogen’ keuzes van je ouders. Wat een vreemde vergelijkingen toch steeds om die fratsen goed te praten.doddie schreef: ↑14-09-2022 22:47Ja en toch dat had betekend dat mijn oudere zus maar geen vriendje moest nemen. Vond het verschrikkelijk dat ze het uitmaakte. Was aan hem gehecht als kind maar ik kan moeilijk verwachten dat volwassenen relaties aanhouden omdat het zo traumatisch is voor mij. Als we werkelijk zo in het leven stonden ging geen ouder meer scheiden.
woensdag 14 september 2022 om 22:54
Voor mij was het mijn zwager, familie, en wasr haal jij uit dat het een puber liefde van mijn zus was? Hij woonde zelfs bij ons in huis een half jaarHoudbaremelk schreef: ↑14-09-2022 22:50Ja de eerste relatie van een puber is precies hetzelfde als de ‘weloverwogen’ keuzes van je ouders. Wat een vreemde vergelijkingen toch steeds om die fratsen goed te praten.
Verder mag je alles fratsen andersom kan ik het fratsen vinden dat men deze relatie zo enorm opklopt om weer van andere kant een punt te maken. Wat ik ervoor al zei ik hoef niemand hier te overtuigen. Je blijft zelf hangen in dit topic. Ik geef simpel antwoord op vragen en belicht een kant. Mijn kant, jij denkt dat ik aan het goedpraten ben. Zou niet weten wat ik moet goed praten. Ik verdedig niets. De andere kant aanhoren is voor sommige denk ik lastig te begrijpen en dat mag he. Ik begrijp heel goed dat het voor meeste absurt klinkt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 14 september 2022 om 23:22
woensdag 14 september 2022 om 23:32
Klinkt als mijn moeder. Die kon hele uiteenzettingen hebben over de meest onwenselijke situaties en bananen recht lullen. Naar ons kinderen en de buitenwereld toe. Maar het feit dat jij er mooie woorden aan kan geven to, wil nog niet zeggen dat jouw kinderen op hartsnivo voelen wat je ze wilt bijbrengen. Kinderen willen eigenlijk altijd maar 1 ding: dat is een soort garantie dat hun ouders bij elkaar blijven en anderen voelen al snel als (potentiele) bedreiging. En kinderen willen hetzelfde zijn als andere kinderen. Dus als de norm is dat alle ouders poly zijn, zullen kinderen graag zien dat jij ook poly bent. Maar als monogamie de norm is, dan willen ze dat hun gezin daarvan niet afwijkt.Dropdrop schreef: ↑14-09-2022 12:15Dan doe je het toch lekker hoe je wil?
Je stelt je vraag op een forum en hier zijn er mensen die vermoeden dat dit wel eens in je gezicht zou kunnen exploderen en dat dat gevolgen heeft voor het leven van je kinderen.
En die gevolgen zijn dan jouw verantwoordelijkheid. En daar mogen je kinderen dan best boos over zijn.
Want voor hun doe je dit niet. Alle mooie praatjes ten spijt.
Maar misschien gaat het wel zoals jij denkt en wonen jullie in een heel open minded dorp en worden jullie 1 grote happy family.
Dus in alle gevallen geloof ik dat je je kinderen er geen plezier mee doet, hoe goed je dit ook aan ze uitlegt en je de knikkende koppies ziet. Grote kans dat jouw uitleg schuurt met wat zij voelen. Maar omdat ze van jou proberen aan te nemen hoe de (jouw) wereld denkt, onderdrukken ze dat gevoel waarschijnlijk.
woensdag 14 september 2022 om 23:34
En dit geen seksuele voorkeur noemen, komt mij vreemd over. Je kunt wel zeggen dat het om liefde gaat. Maar als ik me verliefd voel, dan voel ik dat ik vooral heel vreselijk veel en vaak klef wil doen en zijn. En dan een beetje stiekem giebel met rode koontjes en vele hints en blikken. Dit draait imo echt grotendeels over de hormoonboost en vlinders down under die je beleeft.
woensdag 14 september 2022 om 23:34
Waarom zou ik niet in dit topic moeten ‘blijven hangen’? Omdat ik het met jou niet eens ben?doddie schreef: ↑14-09-2022 22:54Voor mij was het mijn zwager, familie, en wasr haal jij uit dat het een puber liefde van mijn zus was? Hij woonde zelfs bij ons in huis een half jaar
Verder mag je alles fratsen andersom kan ik het fratsen vinden dat men deze relatie zo enorm opklopt om weer van andere kant een punt te maken. Wat ik ervoor al zei ik hoef niemand hier te overtuigen. Je blijft zelf hangen in dit topic. Ik geef simpel antwoord op vragen en belicht een kant. Mijn kant, jij denkt dat ik aan het goedpraten ben. Zou niet weten wat ik moet goed praten. Ik verdedig niets. De andere kant aanhoren is voor sommige denk ik lastig te begrijpen en dat mag he. Ik begrijp heel goed dat het voor meeste absurt klinkt.
En het is niet zo dat ik het niet begrijp. Ik begrijp het prima, maar ik ben het er niet mee eens. Het is niet zo dat jij een soort hogere waarheid kent die wij, saaie monogame burgertrutten, met ons simpele boerenverstand niet kunnen bevatten.
En ja, je praat wel degelijk goed wat je doet, en je bagatelliseert de mogelijke gevolgen en de gevoelens van kinderen. Met die rare vergelijkingen van: de relatie van mijn zus is ook uitgegaan. Ja, dat geldt voor mij ook. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor mijn zus en zij niet voor mij. Ik ben wel verantwoordelijk voor mijn kinderen.
woensdag 14 september 2022 om 23:38
Nu ik weet dat die kinderen zo jong zijn zie ik ook dat het vooral gebakken lucht is wat deze TO verkondigt.
Deze mensen hebben baby's gemaakt en wilden vervolgens "een stukje spanning" omdat hun relatie blijkbaar saai was, waarna ze seksuele contacten en relaties zijn aangegaan buiten de deur.
Dit is natuurlijk niet hoe je een stabiele thuissituatie creëert voor kinderen.
Hoe blij en luchtig je er ook over doet met een dikke romige saus van liefde erover. Je vindt spanning blijkbaar essentiëler dan een stabiel thuis, werken aan jezelf en je relatie.
Vraag me ook af of zo iemand wel echt liefde kan voelen, als het allemaal zo oppervlakkig verloopt al die relaties. Ik snap ook niet waarom je dan kinderen wil. Je bent eigenlijk zelf dan nog een kind, dat van alles wil ervaren voor zichzelf.
Deze mensen hebben baby's gemaakt en wilden vervolgens "een stukje spanning" omdat hun relatie blijkbaar saai was, waarna ze seksuele contacten en relaties zijn aangegaan buiten de deur.
Dit is natuurlijk niet hoe je een stabiele thuissituatie creëert voor kinderen.
Hoe blij en luchtig je er ook over doet met een dikke romige saus van liefde erover. Je vindt spanning blijkbaar essentiëler dan een stabiel thuis, werken aan jezelf en je relatie.
Vraag me ook af of zo iemand wel echt liefde kan voelen, als het allemaal zo oppervlakkig verloopt al die relaties. Ik snap ook niet waarom je dan kinderen wil. Je bent eigenlijk zelf dan nog een kind, dat van alles wil ervaren voor zichzelf.
woensdag 14 september 2022 om 23:47
Met 9 maanden zit ik nog te stuiteren op een roze wolk en neuk ik de keukenkastjes van de muur. Dat is toch niet te vergelijken met een langdurige stabiele relatie?Lollypop04 schreef: ↑14-09-2022 21:18Toch verbaast het me wel om een relatie van 9 maanden al dezelfde gelijkwaardigheid te geven als een veel langdurige relatie met je man die ook de vader van je kinderen is.
Echt, doe wat je niet laten kunt. Maar ik hoef wil het niet weten en naar je kinderen toe zou ik uberzuinig zijn met wat je met ze deelt. Ik zou het gewoon houden op goede vrienden van de ouders. En hou dan gekus en geknuffel ajb voor als je met z'n twee bent. Je hebt kinderen en daarvan lijkt het mij belangrijker dat ze later geen last krijgen van jullie romantische gevoelens voor anderen. Je hebt kleine kinderen zeg je. En kleine kinderen kunnen heel veel dingen nog helemaal niet plaatsen. Maar als ze een jaar of acht worden, gaan ze kaderen en vergelijken met andere gezinnen en dan kan wat eens normaal was, omdat het niet opviel, leiden tot grote woede aanvallen. Omdat ze boos op je zijn dat je dit doet. Dus doe het dan gewoon, maar zonder hierin je kinderen te betrekken. Ik denk dat ze je later dankbaar zijn dat je hun ruimte daarin gerespecteerd hebt.
woensdag 14 september 2022 om 23:55
Ik denk vooral: ‘Waar haal je de tijd vandaan, welke cursus timemanagement heb je gevolgd?’. Ik vond het in de tijd dat zoon zo jong was, echt al heel goed van mijzelf dat ik naast gezin, sociale verplichtingen (familie), werk en (gedeeld) huishouden nog de tijd wist vrij te maken op zaterdagavond voor twee uurtjes badderen, nagels lakken en andere verfraaiingen aan te brengen. En dan nog daarnaast tijd hebben om een tweede persoon te zoeken die dan ook nog eens genoegen zou nemen met die kruimeltjes tijd die ik te bieden had… hoe dan?Avage schreef: ↑14-09-2022 23:38Nu ik weet dat die kinderen zo jong zijn zie ik ook dat het vooral gebakken lucht is wat deze TO verkondigt.
Deze mensen hebben baby's gemaakt en wilden vervolgens "een stukje spanning" omdat hun relatie blijkbaar saai was, waarna ze seksuele contacten en relaties zijn aangegaan buiten de deur.
Dit is natuurlijk niet hoe je een stabiele thuissituatie creëert voor kinderen.
Hoe blij en luchtig je er ook over doet met een dikke romige saus van liefde erover. Je vindt spanning blijkbaar essentiëler dan een stabiel thuis, werken aan jezelf en je relatie.
Vraag me ook af of zo iemand wel echt liefde kan voelen, als het allemaal zo oppervlakkig verloopt al die relaties. Ik snap ook niet waarom je dan kinderen wil. Je bent eigenlijk zelf dan nog een kind, dat van alles wil ervaren voor zichzelf.
Nog even los van alle bezwaren rondom welzijn kind. Ik zou de praktische kant nu nog (met een brugklasser) niet ingevuld weten te krijgen
woensdag 14 september 2022 om 23:57
Ik zeg nergens dat je weg moet gaan he ik zei je blijft zelf hangen en we zullen het niet eens worden, maar om dan argumenten van mijn kant weg te zetten als fratsen zie ik als onvermogen. Ook de eeuwige kinder kaart die getrokken wordt waar er ook reacties zijn van deelnemers die het als kind mee maakte en er niets aan over hebben gehouden. Dus als je blijft en niet alleen gelijkgestemde wil spreken zul je dit soort fratsen moet blijven aanhoren. Is dat goed praten tja ik praat mijn leven goed als je dat zo wil vertalen prima. Ik sta achter de keuzes die ik maakte en het heeft ons leven verrijkt. Zou ik het niet “goedpraten” zou ik er achteraf spijt van moeten hebben en dat heb ik niet. Dus ja ik praat mijn keuzes goed. Eigenlijk best fijn om dat te kunnen zeggen.Houdbaremelk schreef: ↑14-09-2022 23:34Waarom zou ik niet in dit topic moeten ‘blijven hangen’? Omdat ik het met jou niet eens ben?
En het is niet zo dat ik het niet begrijp. Ik begrijp het prima, maar ik ben het er niet mee eens. Het is niet zo dat jij een soort hogere waarheid kent die wij, saaie monogame burgertrutten, met ons simpele boerenverstand niet kunnen bevatten.
En ja, je praat wel degelijk goed wat je doet, en je bagatelliseert de mogelijke gevolgen en de gevoelens van kinderen. Met die rare vergelijkingen van: de relatie van mijn zus is ook uitgegaan. Ja, dat geldt voor mij ook. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor mijn zus en zij niet voor mij. Ik ben wel verantwoordelijk voor mijn kinderen.
Je zet je zelf ook neer als monogame burgertrut, is dat jouw gevoel dat je er door krijgt? Werkelijk niemand met open relaties hier heeft zich boven andere gesteld of voelt zich beter.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 15 september 2022 om 00:50
Dit zul je ook gaan ervaren als je 'het open gooit'. De neiging om toe te lichten.slagroom-met-dip schreef: ↑14-09-2022 11:46Ik schrik eigenlijk van de hoeveelheid stigmatiserende reacties en hoe veel er ingevuld wordt.
Dit is ook leerzaam, want het zal vast een afspiegeling zijn van hoe het ook in het echte leven kan gaan. Ook de reden waarom ik dit topic opende, juist omdat jullie hier soms zo fel kunnen zijn.
Bedankt ook voor de begripvolle reacties en het delen van ervaringen.
Even half offtopic. Ik voel niet de neiging mezelf te verdedigen, maar wel om even wat toe te lichten.
Mijn kinderen (en ook zijn kinderen), leren dat iedereen zijn of haar eigen weg mag volgen. Dat het niet altijd makkelijk is, maar als je iets vanuit goede intenties doet en er anderen geen kwaad mee doet, wie zijn anderen dan om jou iets te ontzien,als je daar blij van wordt.
Bij mijn oudste op school zit een jongen die zijn nagels lakt en soms een rok draagt. Vind hij dat gek? Ja. Maar hij heeft ook zoiets van "als hij dat leuk vindt, dan is dat toch prima, het is nogsteeds mijn vriend". En daar ben ik heel trots op.
Bijna alle mensen die ik het verteld heb, reageren positief. Van "wat gaaf dat jullie dat zo doen", zelfs "misschien is dat ook wel iets voor ons" tot "ik zou dat niet kunnen, het is echt niet mijn ding, maar als jullie gelukkig zijn dan moeten jullie dat toch helemaal zelf weten, prima toch?".
En veel vragen. Daardoor misschien ook niet zo bewust dat ik als een "heks op de brandstapel" zou kunnen eindigen.
En eigenlijk is het bizar toch, dat mensen het meer accepteren als mensen scheiden, vaak ruzie, 2 huizen, gezeul met kinderen en dat dan beide ouders een nieuwe partner krijgen, dan dat het gezin intact blijft en de liefde gedeeld word en er mensen aansluiten die allemaal het beste voorhebben met elkaar.
Dat als iedereen die betrokken is ergens mee eens is en gelukkig is, mensen vinden dat het niet goed is en het stuk moet omdat het niet aan de "norm" voldoet.
Ik weet dat mijn visie op het leven, onze visie, afwijkt. En dat mensen er een mening over hebben. Afkeuren. Maar er is ook een hele groep die dit niet doet. Ik heb zo veel mensen ontmoet die dit ook doen, en het is heerlijk om er samen over te praten, waar je tegenaan loopt, hoe het op te lossen.
Ik vind alle reacties van jullie waardevol. Ook omdat ik veel primaire reacties zie. Je hoeft het niet te begrijpen. Vragen stellen mag altijd. Maar schouders ophalen kan ook altijd.
En die neiging is iets waar je tegenaan kunt gaan lopen. Probeer dat los te laten.
Het valt me ook op hoe stigmatiserend veel reacties zijn, en als ik om me heen kijk, naar jongeren dan vind ik dat zorgelijk.
Volwassenen roepen van alles over respect, en willen dat hun kinderen kunnen zijn wie ze zijn en kunnen liefhebben wie ze liefhebben maar in de praktijk blijkt dat de meeste vooral vinden dat je moet leven zoals Mien van de Overkant dat wil zien. Omdat ze de ballen niet hebben die ze bij hun kinderen wel willen zien. Terwijl ze op elke mogelijke manier hun kinderen voorleven dat je alles wat afwijkt van het beeld van Mien van de Overkant in het stiekeme moet houden, verborgen moet houden alsof het iets is waar ze zich voor moeten schamen, piepen ze achteraf tegen hun kind in mentale nood die worstelt met dit soort kwesties dat ze toch 'gewoon met me hadden kunnen praten'.
Wat maakt het uit dat mensen gaan roddelen, dat ze bang zijn dat je er met hun man vandoor gaat? Je leert zo precies welke mensen je niet als toegevoegde waarde moet zien.
Wat maakt het uit wat ze er van vinden? Zij mogen hun leven leiden, jij mag jouw leven leiden.
Ze kunnen vinden wat ze vinden, zíj gaan daar niet over.
Ik ben zelf zo monogaam als wat, maar mijn ouders blijken na jaren worstelen in hun huwelijk omdat ze er niet in vonden wat ze zochten toch afwijkend te zijn van het gangbare. Leven en laten leven hebben ze me meegebracht. En ik heb daar geen trauma's aan over gehouden. Ik vind het alleen verdrietig voor ze dat ze zo lang de schijn op hebben moeten houden en ben blij dat ik al vroeg wist dat ik dat niet zou hoeven doen in mijn leven.
donderdag 15 september 2022 om 08:05
Joe, even een disclaimer:
Ik heb NOOIT gezegd dat ik tegen mijn kinderen heb gezegd dat ik evenveel van mijn vriend hou als van mijn man. Ik voel geen rangorde, maar tegen mijn oudste heb ik gezegd dat ik mijn vriend "heel aardig en lief vind".
Hij weet dat het een hele goede vriend is. En overigens is hij de eerste die is voorgesteld.
We hebben het ook over het hechten gehad, en we hebben als volwassen mensen afgesproken dat ookal gaat dit over, dat de intentie er is om vrienden te blijven, ook zodat hij niet in 1x uit het leven van de kinderen gaat. We staan beiden heel nuchter in het leven, beiden hebben we vriendschappen met exen, onder het motto "dat een liefdesrelatie niet werkt, wil niet zeggen dat de persoon opeens niet meer aardig is". We kunnen dat (allemaal) heel goed scheiden. Uiteraard de vraag hoe het in de praktijk gaat, maar die intentie is er.
En Doddie, dat voorbeeld was ik gisteren nog aan aan het denken. Liefde ís vermenigvuldigbaar. Ik zie dat, ik voel dat. Maar ik zie ook hier op het forum dat veel mensen die visie niet aanhangen. En dat is oké. Want ik snap zelf soms net zo goed niet dat soms mensen ongelukkig zijn in een monogame relatie, en in sommige gevallen wat meer vrijheid in de relatie wel eens heel goed zou kunnen werken.
De open/poly relatie speelde trouwens al voor ik zwanger was van mijn 2e kind. Onze relatie floreerde erdoor, en is beter dan voorheen. En ons gezin is de prioriteit, boven alles wat er omheen gebeurt. Dat is regel 1.
En mensen die zeggen dat ik geen commentaar heb gekregen op mijn relatievorm, volgens mij is er meerdere keren gezegd dat dit niet goed is voor de kinderen..
Maargoed, dus al besloten het vriendschappelijk en gesloten te gaan houden op het feest
Ik heb NOOIT gezegd dat ik tegen mijn kinderen heb gezegd dat ik evenveel van mijn vriend hou als van mijn man. Ik voel geen rangorde, maar tegen mijn oudste heb ik gezegd dat ik mijn vriend "heel aardig en lief vind".
Hij weet dat het een hele goede vriend is. En overigens is hij de eerste die is voorgesteld.
We hebben het ook over het hechten gehad, en we hebben als volwassen mensen afgesproken dat ookal gaat dit over, dat de intentie er is om vrienden te blijven, ook zodat hij niet in 1x uit het leven van de kinderen gaat. We staan beiden heel nuchter in het leven, beiden hebben we vriendschappen met exen, onder het motto "dat een liefdesrelatie niet werkt, wil niet zeggen dat de persoon opeens niet meer aardig is". We kunnen dat (allemaal) heel goed scheiden. Uiteraard de vraag hoe het in de praktijk gaat, maar die intentie is er.
En Doddie, dat voorbeeld was ik gisteren nog aan aan het denken. Liefde ís vermenigvuldigbaar. Ik zie dat, ik voel dat. Maar ik zie ook hier op het forum dat veel mensen die visie niet aanhangen. En dat is oké. Want ik snap zelf soms net zo goed niet dat soms mensen ongelukkig zijn in een monogame relatie, en in sommige gevallen wat meer vrijheid in de relatie wel eens heel goed zou kunnen werken.
De open/poly relatie speelde trouwens al voor ik zwanger was van mijn 2e kind. Onze relatie floreerde erdoor, en is beter dan voorheen. En ons gezin is de prioriteit, boven alles wat er omheen gebeurt. Dat is regel 1.
En mensen die zeggen dat ik geen commentaar heb gekregen op mijn relatievorm, volgens mij is er meerdere keren gezegd dat dit niet goed is voor de kinderen..
Maargoed, dus al besloten het vriendschappelijk en gesloten te gaan houden op het feest
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
