Relaties
alle pijlers
Partner beëindigt relatie
woensdag 26 oktober 2022 om 01:30
Partner heeft na 7 jaar huwelijk aangegeven het niet meer te voelen. Er is ook al een ander in het spel. We voeden samen twee kinderen op, die ik heb uit een vorige relatie.
Ik ben nog helemaal niet zo ver om de relatie op te geven. Wat nu resulteert in de tweede nacht op rij geen slaap.
Wat moet ik nu doen? Probeer continue het gesprek aan te gaan. Maar niets van wat ik zeg lijkt aan te komen.
Bij mij overheerst op dit moment echt paniek. Ben bekend met verlatingsangsten.
De reden dat ik dit topic open, is dat ik hoop dat er vannacht nog iemand wakker is.
Liefs
Ik ben nog helemaal niet zo ver om de relatie op te geven. Wat nu resulteert in de tweede nacht op rij geen slaap.
Wat moet ik nu doen? Probeer continue het gesprek aan te gaan. Maar niets van wat ik zeg lijkt aan te komen.
Bij mij overheerst op dit moment echt paniek. Ben bekend met verlatingsangsten.
De reden dat ik dit topic open, is dat ik hoop dat er vannacht nog iemand wakker is.
Liefs
moderatorviva wijzigde dit bericht op 18-12-2022 13:12
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zaterdag 29 oktober 2022 om 05:21
Ik vind het echt heel flauw dat ze het beslismoment wilde vervroegen en alsnog niet beslist.
Geen keuze maken is eigenlijk ook al de keuze maken hè.
Heel erg veel sterkte en ik zou vooral gaan focussen op jezelf en je angsten en je zelfvertrouwen. Dat is het allerbelangrijkste.
Bij een ander had ze nooit zo ver kunnen gaan denk ik, want man man, wat gebruikt ze jou als voetveeg.
Geen keuze maken is eigenlijk ook al de keuze maken hè.
Heel erg veel sterkte en ik zou vooral gaan focussen op jezelf en je angsten en je zelfvertrouwen. Dat is het allerbelangrijkste.
Bij een ander had ze nooit zo ver kunnen gaan denk ik, want man man, wat gebruikt ze jou als voetveeg.
zaterdag 29 oktober 2022 om 07:57
Ik ga wel als eis stellen dat als ze vandaag mee gaat, die telefoon in dr zak blijft. Als ze niet hier is, krijg ik ook geen antwoord. Dan ook niet als ze bij ons is.Marshmallow_ schreef: ↑29-10-2022 05:21Ik vind het echt heel flauw dat ze het beslismoment wilde vervroegen en alsnog niet beslist.
Geen keuze maken is eigenlijk ook al de keuze maken hè.
Heel erg veel sterkte en ik zou vooral gaan focussen op jezelf en je angsten en je zelfvertrouwen. Dat is het allerbelangrijkste.
Bij een ander had ze nooit zo ver kunnen gaan denk ik, want man man, wat gebruikt ze jou als voetveeg.
Risico is dat ze niet mee gaat.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:01
Als ze niet mee gaat moet dit je ergens ook genoeg vertellen.Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 07:57Ik ga wel als eis stellen dat als ze vandaag mee gaat, die telefoon in dr zak blijft. Als ze niet hier is, krijg ik ook geen antwoord. Dan ook niet als ze bij ons is.
Risico is dat ze niet mee gaat.
Heb je nog een beetje geslapen TO?
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:08
Kan het zijn dat die ander waarvoor ze jou verlaten heeft ook twijfelt, en dat ze daarom jou zo aan het lijntje houdt en niet haar oude schoenen wil weggooien? Want gevoel krijg ik een beetje als ik je lees. Ook alsof ze je extra wil kwetsen zodat jij dan maar de knoop doorhakt. En waarschijnlijk was het allemaal heel spannend toen het nog stiekem ging en valt het echte leven nu een beetje tegen. Ik hoop dat je vandaag wel antwoorden krijgt, anders zou ik toch proberen wat langere tijd helemaal afstand te nemen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:18
TO, heel veel sterkte! Het klinkt alsof je partner een soort crisis in is gegaan en verliefd is geworden. Of verliefd is geworden en daardoor een soort crisis in is gegaan. Wat ze zegt is van haar kant natuurlijk heel erg eerlijk en ook logisch haha. Natuurlijk wil ze liever niet d’r oude schoenen weggooien voordat ze zeker weet dat haar nieuwe passen. Tuurlijk denkt ze dat ze de ster is in haar eigen film en daarom denkt ze dat ze het kan maken om eerst uit te zoeken hoe het met die andere persoon gaat zijn en ondertussen nog steeds wel happy family met jou spelen totdat ze definitief een knoop doorgehakt heeft. Ze maakt hier heel slim gebruik van jouw verlatingsangst en je hebt haar mogelijk zelfs verrast met je actie om haar toch het huis uit te trappen. Want iemand zonder verlatingsangst, of iemand zonder hechtingsproblematiek had haar allang in haar gezicht uitgelachen en haar alsnog op straat en uit hun leven gegooid. “Ga maar lekker dealen met je persoonlijke crisis.
Maar niet ten koste van mij en mijn kinderen.” Ja, een relatie verbreken doet pijn. Maar kijk hoe je er nu aan toe bent.
Ik snap je frustratie met haar telefoon zeker, want dat is als jullie samen zijn haar lijntje naar die ander. Maar ze moet uit zichzelf die ander niet willen appen, niet omdat jij dat oplegt door haar een telefoonverbod te geven.
Ik kan me best weinig voorstellen bij verlatingsangst maar als het je zo paniekerig maakt dan is het ook logisch dat je je laat leiden door die angst. De consequentie is hiervan dat je dus wil blijven bij een partner die bepaalde vrijheden neemt waardoor jij van de stress aan de slaapmedicatie moet. En dat je eigenlijk angstig aan de zijlijn moet blijven wachten totdat zij definitief heeft besloten dat een ander leuker is dan jij.
Ik zou je zo graag meegeven dat je wel betere dingen in het leven hebt om je energie aan te geven. Het is echt maar een relatie! Je kan zonder! Je kan het leven ook prima alleen het hoofd bieden <3. Je hebt deze bullshit van haar niet nodig, echt niet. En als ik in jouw schoenen stond, dan ging ze vandaag echt niet mee. Je hebt het over stabiliteit behouden, maar zij is een ontzettend instabiele factor voor jou en je kinderen geworden.
Maar niet ten koste van mij en mijn kinderen.” Ja, een relatie verbreken doet pijn. Maar kijk hoe je er nu aan toe bent.
Ik snap je frustratie met haar telefoon zeker, want dat is als jullie samen zijn haar lijntje naar die ander. Maar ze moet uit zichzelf die ander niet willen appen, niet omdat jij dat oplegt door haar een telefoonverbod te geven.
Ik kan me best weinig voorstellen bij verlatingsangst maar als het je zo paniekerig maakt dan is het ook logisch dat je je laat leiden door die angst. De consequentie is hiervan dat je dus wil blijven bij een partner die bepaalde vrijheden neemt waardoor jij van de stress aan de slaapmedicatie moet. En dat je eigenlijk angstig aan de zijlijn moet blijven wachten totdat zij definitief heeft besloten dat een ander leuker is dan jij.
Ik zou je zo graag meegeven dat je wel betere dingen in het leven hebt om je energie aan te geven. Het is echt maar een relatie! Je kan zonder! Je kan het leven ook prima alleen het hoofd bieden <3. Je hebt deze bullshit van haar niet nodig, echt niet. En als ik in jouw schoenen stond, dan ging ze vandaag echt niet mee. Je hebt het over stabiliteit behouden, maar zij is een ontzettend instabiele factor voor jou en je kinderen geworden.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:19
Ja absoluut. De antwoorden komen vanzelf.yourlocalhero schreef: ↑29-10-2022 08:01Als ze niet mee gaat moet dit je ergens ook genoeg vertellen.
Heb je nog een beetje geslapen TO?
Ik heb in stukjes geslapen. Kan niet zeggen dat ik me echt enorm uitgerust voel.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:21
Ze heeft gisteren ook gezegd, ik wilde dat jij had gezegd het is klaar, toen ik sex met haar had gehad.missfitz schreef: ↑29-10-2022 08:08Kan het zijn dat die ander waarvoor ze jou verlaten heeft ook twijfelt, en dat ze daarom jou zo aan het lijntje houdt en niet haar oude schoenen wil weggooien? Want gevoel krijg ik een beetje als ik je lees. Ook alsof ze je extra wil kwetsen zodat jij dan maar de knoop doorhakt. En waarschijnlijk was het allemaal heel spannend toen het nog stiekem ging en valt het echte leven nu een beetje tegen. Ik hoop dat je vandaag wel antwoorden krijgt, anders zou ik toch proberen wat langere tijd helemaal afstand te nemen.
Ik hoop dat het tegenvalt!
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:24
Bellinis schreef: ↑29-10-2022 08:18TO, heel veel sterkte! Het klinkt alsof je partner een soort crisis in is gegaan en verliefd is geworden. Of verliefd is geworden en daardoor een soort crisis in is gegaan. Wat ze zegt is van haar kant natuurlijk heel erg eerlijk en ook logisch haha. Natuurlijk wil ze liever niet d’r oude schoenen weggooien voordat ze zeker weet dat haar nieuwe passen. Tuurlijk denkt ze dat ze de ster is in haar eigen film en daarom denkt ze dat ze het kan maken om eerst uit te zoeken hoe het met die andere persoon gaat zijn en ondertussen nog steeds wel happy family met jou spelen totdat ze definitief een knoop doorgehakt heeft. Ze maakt hier heel slim gebruik van jouw verlatingsangst en je hebt haar mogelijk zelfs verrast met je actie om haar toch het huis uit te trappen. Want iemand zonder verlatingsangst, of iemand zonder hechtingsproblematiek had haar allang in haar gezicht uitgelachen en haar alsnog op straat en uit hun leven gegooid. “Ga maar lekker dealen met je persoonlijke crisis.
Maar niet ten koste van mij en mijn kinderen.” Ja, een relatie verbreken doet pijn. Maar kijk hoe je er nu aan toe bent.
Ik snap je frustratie met haar telefoon zeker, want dat is als jullie samen zijn haar lijntje naar die ander. Maar ze moet uit zichzelf die ander niet willen appen, niet omdat jij dat oplegt door haar een telefoonverbod te geven.
Ik kan me best weinig voorstellen bij verlatingsangst maar als het je zo paniekerig maakt dan is het ook logisch dat je je laat leiden door die angst. De consequentie is hiervan dat je dus wil blijven bij een partner die bepaalde vrijheden neemt waardoor jij van de stress aan de slaapmedicatie moet. En dat je eigenlijk angstig aan de zijlijn moet blijven wachten totdat zij definitief heeft besloten dat een ander leuker is dan jij.
Ik zou je zo graag meegeven dat je wel betere dingen in het leven hebt om je energie aan te geven. Het is echt maar een relatie! Je kan zonder! Je kan het leven ook prima alleen het hoofd bieden <3. Je hebt deze bullshit van haar niet nodig, echt niet. En als ik in jouw schoenen stond, dan ging ze vandaag echt niet mee. Je hebt het over stabiliteit behouden, maar zij is een ontzettend instabiele factor voor jou en je kinderen geworden.
Dankjewel voor je post. Heb het nu al drie keer gelezen. Ik zou zo graag die kracht vinden om hier naar te handelen.
De afgelopen maanden heeft partner het erg zwaar gehad. Het leek op sommige momenten echt alsof ze depressief was of tegen een burn-out zat. Voor mij voelt dit dus echt ook als een vlucht van alles.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:29
Take it as a win! Je hebt in elk geval geslapen.Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 08:19Ja absoluut. De antwoorden komen vanzelf.
Ik heb in stukjes geslapen. Kan niet zeggen dat ik me echt enorm uitgerust voel.
En wat je ook gaat doen met de kids vandaag, alleen of niet make it a good day for them!
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:32
TO, heeft je partner al aangegeven waarover ze twijfelt.
Ze kan bijvoorbeeld nog heel veel van jou houden maar zijn het de gezinsproblemen die haar doen twijfelen.
Dit is een probleem waar jullie aan kunnen werken.
Is het omdat ze verliefd is op die collega, maar ook nog van jou houdt.
Dan kan je haar een ultimatum stellen en zeggen dat jij niet gaat zitten afwachten.
Ze moet dan bijvoorbeeld binnen 1 week of kappen met die collega, of voorgoed vertrekken.
Het kan ook dat de koek voor haar gewoon op is, maar ze moeite heeft dat hardop te zeggen.
Leg haar uit dat ze in dit geval eerlijk moet zijn.
Alles beter dan onzekerheid en over een paar weken alsnog de klap krijgen.
Ze kan bijvoorbeeld nog heel veel van jou houden maar zijn het de gezinsproblemen die haar doen twijfelen.
Dit is een probleem waar jullie aan kunnen werken.
Is het omdat ze verliefd is op die collega, maar ook nog van jou houdt.
Dan kan je haar een ultimatum stellen en zeggen dat jij niet gaat zitten afwachten.
Ze moet dan bijvoorbeeld binnen 1 week of kappen met die collega, of voorgoed vertrekken.
Het kan ook dat de koek voor haar gewoon op is, maar ze moeite heeft dat hardop te zeggen.
Leg haar uit dat ze in dit geval eerlijk moet zijn.
Alles beter dan onzekerheid en over een paar weken alsnog de klap krijgen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:41
zaterdag 29 oktober 2022 om 08:47
Dat probeer ik altijd. Ben overal met ze heen geweest van de week. Ook al stond mn hoofd nergens naar.yourlocalhero schreef: ↑29-10-2022 08:29Take it as a win! Je hebt in elk geval geslapen.
En wat je ook gaat doen met de kids vandaag, alleen of niet make it a good day for them!
zaterdag 29 oktober 2022 om 09:10
Oja dat zou goed kunnen dat je haar daar goed inschat! Inderdaad hoofd in het zand en even weg uit de realiteit.Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 08:24
De afgelopen maanden heeft partner het erg zwaar gehad. Het leek op sommige momenten echt alsof ze depressief was of tegen een burn-out zat. Voor mij voelt dit dus echt ook als een vlucht van alles.
Dat hoef jij je overigens echt niet persoonlijk aan te trekken. Meer mensen die door een depressie gaan, gaan hun leven heroverwegen. Dus ik zou niet willen dat je denkt dat jij of je kinderen iets hebben gedaan waardoor zij dit nu doet.
Ik denk dat het lastig is om goede antwoorden van haar te krijgen, wat natuurlijk ook frustrerend is voor jou. Maar zij zit ook in het oog van de storm, voelt waarschijnlijk van alles maar kan er geen woorden aan geven. Schaamt zich misschien teveel om haar gedrag jegens jou onder ogen te zien, laat staan er een verklaring voor te geven. Geniet misschien nog teveel van die ander om dat op te willen geven.
Dus als je deze achtbaan met haar besluit uit te zitten, dan moet je een lange adem hebben. En het per dag bekijken. En, hoe moeilijk het ook is, haar ruimte geven. Ruimte om dingen uit te zoeken en antwoorden te vinden. En beseffen dat dat antwoord ook kan zijn dat ze aan het eind van de rit alsnog bij je weggaat. Dat is vanaf jouw perspectief bezien een onmenselijke taak en als ik jouw maatje was, dan zou ik bijna boos op je worden als je daarvoor zou kiezen
Omdat je jezelf er zo erg mee te kort doet. Ik heb overigens ook een vriendin met verlatingsangst die door een soortgelijk iets is gegaan. Hij kreeg volgens mij een midlife crisis. Heel cliché. En zij is ook niet weggegaan bij haar partner. Voor hun is het ‘goed’ afgelopen. Na een nachtmerrie van anderhalf jaar (waarin hij iets anders heeft gehuurd, honderdduizend keer op haar hart is gaan staan) was zijn verliefdheid op die ander voorbij en wilde hij weer naar huis komen. Ze zijn inmiddels weer gelukkig samen, maar mijn vriendin erkent ook dat ze haar verlatingsangst een grote rol heeft laten spelen in dit alles. Maar voor haar werkt het zo goed en wie ben ik om daarover te oordelen? En ik ben ook heel vaak bijna boos op haar geworden haha, maar ik besef ook wel dat ik het inlevingsvermogen mis om me in te voelen hoe het is om echt te leven met verlatingsangst. En hoe heftig dat kan zijn.
Maar niet te ver vooruit kijken dus. Voor nu echt heel veel sterkte met vandaag doorkomen. Ik hoop dat je er een leuke dag van kan maken met de kinderen en misschien ook een heel klein beetje meer duidelijkheid voor jezelf kan krijgen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 09:33
Ze zit duidelijk met zichzelf in de knoop, maar daar mogen jij en de kinderen niet de dupe van worden.Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 08:41Ze heeft alle drie de redenen al eens opgegeven.
Ze geeft aan dat ze voor zichzelf moet kiezen. En niet wat goed voor het gezin, of voor mij of voor ons leven goed zou zijn.
Alleen weet ze niet wat goed voor haar is. Dat is wat ze aangeeft.
Hetgeen ze zoekt zal ze ook in een andere relatie niet vinden, het zit in haarzelf.
Heeft ze buiten jullie gezinsondersteuning al hulp voor zichzelf gezocht?
Ze zegt voor zichzelf te moeten kiezen, maar jij moet kiezen voor jezelf plus de kinderen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 09:37
Sterkte vandaag to, hopelijk kunnen jullie er voor de kinderen een fijne dag van maken en krijg jij duidelijkheid.
Je vermoeden dat partner aan het vluchten is, dat kan best kloppen. Heeft zij een therapeut waar ze hulp van krijgt? Krijg jij het opgebracht om haar hierin te steunen als je daarvoor zou kiezen? Deze onzekere periode is zwaar voor jou en je kinderen, is dat goed voor jullie? Je kunt haar wellicht ook steunen door juist afstand te nemen en haar los te laten.
Je partner zal wel duidelijkheid moeten bieden, hoe lastig ze dat ook vindt. Hier ga jij kapot aan en dat verdien je niet.
Je vermoeden dat partner aan het vluchten is, dat kan best kloppen. Heeft zij een therapeut waar ze hulp van krijgt? Krijg jij het opgebracht om haar hierin te steunen als je daarvoor zou kiezen? Deze onzekere periode is zwaar voor jou en je kinderen, is dat goed voor jullie? Je kunt haar wellicht ook steunen door juist afstand te nemen en haar los te laten.
Je partner zal wel duidelijkheid moeten bieden, hoe lastig ze dat ook vindt. Hier ga jij kapot aan en dat verdien je niet.
zaterdag 29 oktober 2022 om 10:07
Maar zo werkt dat niet als je een relatie hebt. Dan kies je wat voor het geheel het beste is. Ook al moet jij dan soms wat inleveren. Op andere momenten leveren de anderen in het gezin wat in voor jou. Uiteindelijk gaat het om de som van de gezamenlijke behoeftes en het gezamenlijke geluk. Als je daar uitstapt om 'voor jezelf te kiezen', stap je uit het gezin, uit de relatie. En dat mag, maar dat is wel de consequentie.Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 08:41Ze heeft alle drie de redenen al eens opgegeven.
Ze geeft aan dat ze voor zichzelf moet kiezen. En niet wat goed voor het gezin, of voor mij of voor ons leven goed zou zijn.
Alleen weet ze niet wat goed voor haar is. Dat is wat ze aangeeft.
Een gezin kan geen plek bieden aan iemand die zichzelf op 1 zet, want dat gaat altijd ten koste van de anderen in dat gezin.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 29 oktober 2022 om 10:27
Wat een struggle zo, ik vind het erg naar voor je. Ik snap jouw wanhoop, hunkering naar het gezinsleven dat jou gelukkig maakte, dat je nog niet kunt opgeven. Ik heb er uiteindelijk 7 maanden over gedaan om er afscheid van de nemen. Een gezinsleven doe je samen, ook al pomp jij er nog zo veel energie in, de ander moet wel meedoen, anders is het een dood paard waar je aan trekt. Na 7 maanden zag ik eindelijk in, dat het paard niet meer tot leven kwam. Maar ik was ook compleet kapot door het verdriet en de stres. Ik zou het niemand aanraden, jou ook niet. Een stemmetje heeft al die tijd gezegd dit komt niet meer goed, ik heb het genegeerd, wilde het niet geloven. Ik wens jou zoveel beter. Sterkte
Ik doe mijn best
zaterdag 29 oktober 2022 om 10:40
Marshmallow_ schreef: ↑29-10-2022 05:21Ik vind het echt heel flauw dat ze het beslismoment wilde vervroegen en alsnog niet beslist.
Geen keuze maken is eigenlijk ook al de keuze maken hè.
Zelf geen keuze maken is de ander vragen die keuze voor jou te maken. Zij weet allang wat ze wil, maar wil niet de boevrouw zijn.
zaterdag 29 oktober 2022 om 10:49
Topper! Je doet het ondanks je eigen rotgevoel toch maar!Olijf-groen schreef: ↑29-10-2022 08:47Dat probeer ik altijd. Ben overal met ze heen geweest van de week. Ook al stond mn hoofd nergens naar.
En het is rot dat je partner in de knoop zit, maar dat had ze anders kunnen aanpakken dan dingen kapot moeten.
Als zij zelf de knoop maar niet doorhakt doe dit dan aub zelf, zodat jij het leven kan teruggrijpen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 10:55
Ik vind de hoeveelheid statements die hier worden gemaakt dat je dan DUS maar zelf NU de boel moet beëindigen om je eigenwaarde te behouden, echt bizar. We hebben het hier over een gezin wat uit elkaar valt, daar mag best wel wat meer moeite in worden gestoken. En ja, partner van TO is een klootzak en heeft ontzettende kutacties uitgevoerd. Maar het leven is niet zwart-wit en mensen maken (dikke dikke) fouten.
TO: mijn advies is - trek ergens een grens voor jezelf (bijvoorbeeld: contact met die ander verbreken). Ga met partner in relatietherapie (als zij dat ook wil, het moet wel van twee kanten komen) en kijk wat er nog over is tussen jullie. Neem hier de tijd voor, een half jaar is niks. En ook als het besluit dan is dat jullie uit elkaar gaan, dan voelt alles minder rauw en meer afgerond. Scheiden kan altijd nog, dat hoeft niet nu.
TO: mijn advies is - trek ergens een grens voor jezelf (bijvoorbeeld: contact met die ander verbreken). Ga met partner in relatietherapie (als zij dat ook wil, het moet wel van twee kanten komen) en kijk wat er nog over is tussen jullie. Neem hier de tijd voor, een half jaar is niks. En ook als het besluit dan is dat jullie uit elkaar gaan, dan voelt alles minder rauw en meer afgerond. Scheiden kan altijd nog, dat hoeft niet nu.
zaterdag 29 oktober 2022 om 11:18
Wat een heftig verhaal TO, ik wens je heel veel sterkte en wijsheid. Dit is zo een wervelwind aan emoties, dan is het heel lastig om helder te denken.
Momenteel ga ik zelf ook door een heftige plotselinge scheiding (ruim 6 jaar samen, ook niet de vader van mijn kind maar wel een belangrijke rol in de opvoeding gehad) en ik herken heel veel van je gevoel. Het gevoel van complete paniek, het gevoel van je veilige basis niet willen verliezen en het liefst alles weer bij zo snel mogelijk bij het oude vertrouwde te krijgen. Het niet slapen, alleen maar gespannen zijn enz. Bij mij heeft hij het echter zo bont gemaakt door vreemd te gaan met mijn beste vriendin, dat ik ondanks al deze gevoelens, wel wist dat dit we niet meer verder kunnen samen.
Ik ben nu 3.5 week verder en hoewel het nog steeds enorm pijnlijk is, kan ik je wel vertellen dat het wat beter gaat. En om eerlijk te zijn gaat het pas echt beter sinds ik hem definitief de deur gewezen heb. Daarvoor had ik juist enorme paniek bij het idee dat hij ons huis ging verlaten. Ik dacht niet bekend te zijn met verlatingsangst, maar ik denk zo langzamerhand dat ik dat toch op een bepaalde manier ervaren heb.
Ik snap dat jouw situatie anders is omdat jij nog de hoop hebt dat het goedkomt, maar rust is in jouw geval ook heel belangrijk. Haar om je heen hebben zorgt nu voor extra spanning en dat kan je eigenlijk niet handelen, ook al voelt het nu alsof je haar om je heen wilt hebben omdat dat vertrouwd voelt. Het roept teveel op, of het nu verdriet, woede of wanhoop is.
Als je echt samen verder wilt en zij staat daar ook volledig achter (want dat moet wel echt een voorwaarde voor je zijn, je moet jezelf een betere plek gunnen dan de tweede plaats), dan kan dat ook over een paar weken. Kom tot rust, probeer goed bij je gevoel te komen en wat je nu zo angstig maakt. Praat veel, schreeuw als het nodig is, zorg voor een goed vangnet voor je kinderen. Hulp vragen is in deze fase cruciaal. Ik heb heel lang gedacht dat het “gezinsleven” een voorwaarde was voor mijn zoon om zich veilig en goed te voelen. Ik kom er nu achter dat ik zijn veilige basis ben, en als ik er ben het goed genoeg is.
Praat hier verder vooral van je af, dat heeft mij ook heel erg geholpen.
Momenteel ga ik zelf ook door een heftige plotselinge scheiding (ruim 6 jaar samen, ook niet de vader van mijn kind maar wel een belangrijke rol in de opvoeding gehad) en ik herken heel veel van je gevoel. Het gevoel van complete paniek, het gevoel van je veilige basis niet willen verliezen en het liefst alles weer bij zo snel mogelijk bij het oude vertrouwde te krijgen. Het niet slapen, alleen maar gespannen zijn enz. Bij mij heeft hij het echter zo bont gemaakt door vreemd te gaan met mijn beste vriendin, dat ik ondanks al deze gevoelens, wel wist dat dit we niet meer verder kunnen samen.
Ik ben nu 3.5 week verder en hoewel het nog steeds enorm pijnlijk is, kan ik je wel vertellen dat het wat beter gaat. En om eerlijk te zijn gaat het pas echt beter sinds ik hem definitief de deur gewezen heb. Daarvoor had ik juist enorme paniek bij het idee dat hij ons huis ging verlaten. Ik dacht niet bekend te zijn met verlatingsangst, maar ik denk zo langzamerhand dat ik dat toch op een bepaalde manier ervaren heb.
Ik snap dat jouw situatie anders is omdat jij nog de hoop hebt dat het goedkomt, maar rust is in jouw geval ook heel belangrijk. Haar om je heen hebben zorgt nu voor extra spanning en dat kan je eigenlijk niet handelen, ook al voelt het nu alsof je haar om je heen wilt hebben omdat dat vertrouwd voelt. Het roept teveel op, of het nu verdriet, woede of wanhoop is.
Als je echt samen verder wilt en zij staat daar ook volledig achter (want dat moet wel echt een voorwaarde voor je zijn, je moet jezelf een betere plek gunnen dan de tweede plaats), dan kan dat ook over een paar weken. Kom tot rust, probeer goed bij je gevoel te komen en wat je nu zo angstig maakt. Praat veel, schreeuw als het nodig is, zorg voor een goed vangnet voor je kinderen. Hulp vragen is in deze fase cruciaal. Ik heb heel lang gedacht dat het “gezinsleven” een voorwaarde was voor mijn zoon om zich veilig en goed te voelen. Ik kom er nu achter dat ik zijn veilige basis ben, en als ik er ben het goed genoeg is.
Praat hier verder vooral van je af, dat heeft mij ook heel erg geholpen.
zaterdag 29 oktober 2022 om 11:21
Eens.thee_leutje101 schreef: ↑29-10-2022 10:55Ik vind de hoeveelheid statements die hier worden gemaakt dat je dan DUS maar zelf NU de boel moet beëindigen om je eigenwaarde te behouden, echt bizar. We hebben het hier over een gezin wat uit elkaar valt, daar mag best wel wat meer moeite in worden gestoken. En ja, partner van TO is een klootzak en heeft ontzettende kutacties uitgevoerd. Maar het leven is niet zwart-wit en mensen maken (dikke dikke) fouten.
TO: mijn advies is - trek ergens een grens voor jezelf (bijvoorbeeld: contact met die ander verbreken). Ga met partner in relatietherapie (als zij dat ook wil, het moet wel van twee kanten komen) en kijk wat er nog over is tussen jullie. Neem hier de tijd voor, een half jaar is niks. En ook als het besluit dan is dat jullie uit elkaar gaan, dan voelt alles minder rauw en meer afgerond. Scheiden kan altijd nog, dat hoeft niet nu.
zaterdag 29 oktober 2022 om 11:32
Hartstikke leuk advies maar dit gaat niet op als de ander intussen bij een ander in bed ligt. Dan werkt dit zo niet.thee_leutje101 schreef: ↑29-10-2022 10:55Ik vind de hoeveelheid statements die hier worden gemaakt dat je dan DUS maar zelf NU de boel moet beëindigen om je eigenwaarde te behouden, echt bizar. We hebben het hier over een gezin wat uit elkaar valt, daar mag best wel wat meer moeite in worden gestoken. En ja, partner van TO is een klootzak en heeft ontzettende kutacties uitgevoerd. Maar het leven is niet zwart-wit en mensen maken (dikke dikke) fouten.
TO: mijn advies is - trek ergens een grens voor jezelf (bijvoorbeeld: contact met die ander verbreken). Ga met partner in relatietherapie (als zij dat ook wil, het moet wel van twee kanten komen) en kijk wat er nog over is tussen jullie. Neem hier de tijd voor, een half jaar is niks. En ook als het besluit dan is dat jullie uit elkaar gaan, dan voelt alles minder rauw en meer afgerond. Scheiden kan altijd nog, dat hoeft niet nu.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
