Relaties
alle pijlers
Partner beëindigt relatie
woensdag 26 oktober 2022 om 01:30
Partner heeft na 7 jaar huwelijk aangegeven het niet meer te voelen. Er is ook al een ander in het spel. We voeden samen twee kinderen op, die ik heb uit een vorige relatie.
Ik ben nog helemaal niet zo ver om de relatie op te geven. Wat nu resulteert in de tweede nacht op rij geen slaap.
Wat moet ik nu doen? Probeer continue het gesprek aan te gaan. Maar niets van wat ik zeg lijkt aan te komen.
Bij mij overheerst op dit moment echt paniek. Ben bekend met verlatingsangsten.
De reden dat ik dit topic open, is dat ik hoop dat er vannacht nog iemand wakker is.
Liefs
Ik ben nog helemaal niet zo ver om de relatie op te geven. Wat nu resulteert in de tweede nacht op rij geen slaap.
Wat moet ik nu doen? Probeer continue het gesprek aan te gaan. Maar niets van wat ik zeg lijkt aan te komen.
Bij mij overheerst op dit moment echt paniek. Ben bekend met verlatingsangsten.
De reden dat ik dit topic open, is dat ik hoop dat er vannacht nog iemand wakker is.
Liefs
moderatorviva wijzigde dit bericht op 18-12-2022 13:12
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
dinsdag 8 november 2022 om 07:00
Lieve Olijf-groen,
Wat een vreselijk bericht krijg je. En ook: wat een helder bericht. Ik voel me plaatsvervangend opgelucht dat deze hel voor jou niet (zoals destijds voor mij) zes maanden of zo iets hoeft te duren. Hoewel ik ook voel: dit zijn haar woorden, 'het is uit', en haar daden zijn wéér anders dan haar woorden: ze is gewoon in bed gaan liggen en jij op de bank. Dat is ook de reden dat jij haar moet vertellen dat zij uit huis weg moet gaan: het is té verwarrend en verdrietig om in woorden iets te horen en de daden er niet bij te zien aansluiten.
Ik herkende zo erg dat ze je niet wilde aanraken; dat jij haar niet mocht aanraken. Ze was al weg Olijf-groen. Laat dat nu eerst zo blijven. Stuur haar weg en heb verdriet. Maak van jezelf een diertje dat gewond is. Geen focus op wat dan ook behalve helen, zelfzorg en zorg voor je kinderen. Het is het enige dat telt. Ga in gesprek met je werk. Kijk wat je nodig hebt en wat geregeld kan worden. Hoewel werk ook juist een fijne, veilige plek kan zijn. Zeg tegen haar dat je samen met de hulpverlening voor de kinderen wilt nagaan wat nu een goede regeling is in hoe zij elkaar zien. Dat dat even tijd kost dus dat het tijdelijk zo is dat je dat niet weet.
Het komt goed. Echt helemaal. Het is heel gezond om nu verdrietig te zijn, niet goed te kunnen slapen, bang te zijn, boos te zijn. Plak daar geen etiketje op en neem het zoals het is, vecht er niet tegen. Ga met de seizoenen mee: herfst nu, straks winter. Maak je wereld maar precies zo klein dat alles overzichtelijk is, en 'van jou'. Bekijk later wat háár rol en plek kan zijn, niet nu.
En weet dat we hier aan je denken, dat we je er inderdaad doorheen willen slepen.
En ga niet aanklampen, smeken, 'terug'. Blijf op jouw plek. Daar wordt het weer goed.
Sterkte!
Wat een vreselijk bericht krijg je. En ook: wat een helder bericht. Ik voel me plaatsvervangend opgelucht dat deze hel voor jou niet (zoals destijds voor mij) zes maanden of zo iets hoeft te duren. Hoewel ik ook voel: dit zijn haar woorden, 'het is uit', en haar daden zijn wéér anders dan haar woorden: ze is gewoon in bed gaan liggen en jij op de bank. Dat is ook de reden dat jij haar moet vertellen dat zij uit huis weg moet gaan: het is té verwarrend en verdrietig om in woorden iets te horen en de daden er niet bij te zien aansluiten.
Ik herkende zo erg dat ze je niet wilde aanraken; dat jij haar niet mocht aanraken. Ze was al weg Olijf-groen. Laat dat nu eerst zo blijven. Stuur haar weg en heb verdriet. Maak van jezelf een diertje dat gewond is. Geen focus op wat dan ook behalve helen, zelfzorg en zorg voor je kinderen. Het is het enige dat telt. Ga in gesprek met je werk. Kijk wat je nodig hebt en wat geregeld kan worden. Hoewel werk ook juist een fijne, veilige plek kan zijn. Zeg tegen haar dat je samen met de hulpverlening voor de kinderen wilt nagaan wat nu een goede regeling is in hoe zij elkaar zien. Dat dat even tijd kost dus dat het tijdelijk zo is dat je dat niet weet.
Het komt goed. Echt helemaal. Het is heel gezond om nu verdrietig te zijn, niet goed te kunnen slapen, bang te zijn, boos te zijn. Plak daar geen etiketje op en neem het zoals het is, vecht er niet tegen. Ga met de seizoenen mee: herfst nu, straks winter. Maak je wereld maar precies zo klein dat alles overzichtelijk is, en 'van jou'. Bekijk later wat háár rol en plek kan zijn, niet nu.
En weet dat we hier aan je denken, dat we je er inderdaad doorheen willen slepen.
En ga niet aanklampen, smeken, 'terug'. Blijf op jouw plek. Daar wordt het weer goed.
Sterkte!
dinsdag 8 november 2022 om 07:26
Sterkte Olijf. Een rotbericht, maar er is nu wel duidelijkheid. Je kunt nu stappen ondernemen. Ik zou haar ook vragen om te vertrekken. Ik heb dat niet gedaan en heb nog 5 maanden op mijn tenen moeten lopen, dat is voor niemand goed. Ik zou proberen de medicatie uit de weg te gaan, maar dat kun jij zelf het beste bepalen of dat nodig is. Je moet toch door dit rouwproces heen, en dat doet zeer.
Ik doe mijn best
dinsdag 8 november 2022 om 07:36
Zorg ervoor dat ze d'r koffer pakt, haar sleutels inlevert en het huis verlaat.
Wil ze niet, vraag om hulp en schakel familie, vrienden, hulpverlening, wat mij betreft de politie in, maar zorg dat ze vandaag weggaat!
Ze geeft geen flikker om je, TO. Ze walgt van je en wil daarom zelfs geen seks meer met je hebben.
Ze gebruikt je. Ze gebruikt je voor het huis.
Zie je dat niet in?
Het gaat niet om jou, het gaat nu om het huis.
Ze wil dat JIJ het huis verlaat zodat ZIJ in jullie huis kan blijven.
Let maar eens op, dat is haar plan..
Zorg dus dat ze d'r sleutels inlevert.
Heel veel sterkte, Olijf.
Wil ze niet, vraag om hulp en schakel familie, vrienden, hulpverlening, wat mij betreft de politie in, maar zorg dat ze vandaag weggaat!
Ze geeft geen flikker om je, TO. Ze walgt van je en wil daarom zelfs geen seks meer met je hebben.
Ze gebruikt je. Ze gebruikt je voor het huis.
Zie je dat niet in?
Het gaat niet om jou, het gaat nu om het huis.
Ze wil dat JIJ het huis verlaat zodat ZIJ in jullie huis kan blijven.
Let maar eens op, dat is haar plan..
Zorg dus dat ze d'r sleutels inlevert.
Heel veel sterkte, Olijf.
dinsdag 8 november 2022 om 07:49
Wat een verdrietig, bot maar ook helder nieuws Olijf. Sterkte.
Ja, het gaat nog meer pijn doen, maar het is tijdelijk. Echt.
Ik zou haar inderdaad laten vertrekken. De sleutels inleveren terwijl het ook haar huis is (jullie staan samen op het huurcontract, kan ik me herinneren), kun je nu nog niet verwachten.
Bel ook met de hulpverlening om z.s.m. een afspraak te maken voor de kinderen, voor jullie.
Er moet nu veel geregeld gaan worden.
Of hoop je toch nog dat ze terug komt op haar beslissing, en alles veel beter wordt dan het ooit was, ?
Ja, het gaat nog meer pijn doen, maar het is tijdelijk. Echt.
Ik zou haar inderdaad laten vertrekken. De sleutels inleveren terwijl het ook haar huis is (jullie staan samen op het huurcontract, kan ik me herinneren), kun je nu nog niet verwachten.
Bel ook met de hulpverlening om z.s.m. een afspraak te maken voor de kinderen, voor jullie.
Er moet nu veel geregeld gaan worden.
Of hoop je toch nog dat ze terug komt op haar beslissing, en alles veel beter wordt dan het ooit was, ?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 8 november 2022 om 08:32
Wat een hard nieuws, Olijf, maar ik ben het eens met de andere posters die zeggen dat het goed is dat dit niet te lang heeft geduurd.
Bij mijn man kostte het vijf jaar twijfelen na de eerste verliefdheid en hakte hij de knoop door zes maanden na de tweede. Toen hij zei, ik wil scheiden, voelde ik direct een omslag bij mezelf: ik hoef me dus niet meer op hem af te stemmen. Aan te voelen hoe ik me moet gedragen en wat ik moet zeggen om ervoor te zorgen dat hij bleef. Achteraf schrik ik nog steeds van de verbetenheid waarmee ik op hem gericht was. En helaas nog steeds, nu drie jaar later, merk ik hoe snel ik bij een conflict of onzekerheid uit mezelf verdwijn, het hoofd van een ander in.
Diezelfde verbetenheid heeft mij de eerste weken geholpen om orde op zaken te stellen. Dat deed ik als volgt:
Ik wens je veel kracht toe, Olijf. Je gaat jezelf leren kennen op een hele nieuwe manier die tegelijkertijd zo eigen is, dat je niet meer terug wilt naar wie je was met haar.
Bij mijn man kostte het vijf jaar twijfelen na de eerste verliefdheid en hakte hij de knoop door zes maanden na de tweede. Toen hij zei, ik wil scheiden, voelde ik direct een omslag bij mezelf: ik hoef me dus niet meer op hem af te stemmen. Aan te voelen hoe ik me moet gedragen en wat ik moet zeggen om ervoor te zorgen dat hij bleef. Achteraf schrik ik nog steeds van de verbetenheid waarmee ik op hem gericht was. En helaas nog steeds, nu drie jaar later, merk ik hoe snel ik bij een conflict of onzekerheid uit mezelf verdwijn, het hoofd van een ander in.
Diezelfde verbetenheid heeft mij de eerste weken geholpen om orde op zaken te stellen. Dat deed ik als volgt:
- Ik heb hem zijn sleutel van ons huurhuis laten inleveren (hij had wel al een eigen plek).
- Ik blokkeerde hem op WhatsApp en gaf aan dat hij kon mailen of bellen als er iets dringends was.
- Ik zorgde ervoor dat ik niet meer van hem afhankelijk was, bijvoorbeeld om de hond te verzorgen.
- De dag na zijn bericht ben ik met een vriendin door mijn huis gegaan, heb ik al zijn spullen in een kamer verzameld en hem gezegd dat hij ze binnen twee weken moest komen ophalen.
- Nadat hij zijn spullen had opgehaald, heb ik mijn woonkamer opnieuw ingericht. Een paar maanden later de slaapkamer.
- Ik las o.a. de boeken "Women who run with the wolves" en "Liefdesverdriet, zeven bijzondere ontmoetingen met jezelf".
Ik wens je veel kracht toe, Olijf. Je gaat jezelf leren kennen op een hele nieuwe manier die tegelijkertijd zo eigen is, dat je niet meer terug wilt naar wie je was met haar.
dinsdag 8 november 2022 om 08:41
Heel veel sterkte Olijf.
Verlaten worden is vreselijk, het doet zoveel pijn en verdriet.
Maar het gaat over, echt het gaat voorbij. En over een tijdje besef je: het is beter zo.
Wees vooral heel lief voor jezelf. Je hebt nergens schuld aan.
Blijf ook schrijven over wat je maar wil en laat je troosten door de lieve berichten hier. Je bent niet alleen.
Verlaten worden is vreselijk, het doet zoveel pijn en verdriet.
Maar het gaat over, echt het gaat voorbij. En over een tijdje besef je: het is beter zo.
Wees vooral heel lief voor jezelf. Je hebt nergens schuld aan.
Blijf ook schrijven over wat je maar wil en laat je troosten door de lieve berichten hier. Je bent niet alleen.
anoniem_6625206c5dd25 wijzigde dit bericht op 08-11-2022 08:44
4.34% gewijzigd
dinsdag 8 november 2022 om 08:43
Heb je het topic überhaupt gelezen? Ze zijn beide huurder van de woning, dus de politie inschakelen om iemand die rechtmatig in diens eigen woning verblijft te laten verwijderen is echt een belachelijk en hysterisch advies.
Heb je vaker dat je mensen enorm probeert op te stoken en paniek probeert te veroorzaken, en heb je daar al hulp bij gezocht?
dinsdag 8 november 2022 om 08:46
Het is goed bedoeld. Dus wind je niet op.Delphinus schreef: ↑08-11-2022 08:43Heb je het topic überhaupt gelezen? Ze zijn beide huurder van de woning, dus de politie inschakelen om iemand die rechtmatig in diens eigen woning verblijft te laten verwijderen is echt een belachelijk en hysterisch advies.
Heb je vaker dat je mensen enorm probeert op te stoken en paniek probeert te veroorzaken, en heb je daar al hulp bij gezocht?
dinsdag 8 november 2022 om 08:46
Denk ook dat het heel belangrijk is dat zij uit huis gaat, je kunt zeggen 'voorlopig even niet hier', dat is redelijk zat.
Het feit dat zij zo'n opmerking dropt en dan in jullie bed gaat liggen is niet juist, zij had uit compassie op de bank moeten gaan liggen.
Heel veel sterkte en wij staan achter jou!
Het feit dat zij zo'n opmerking dropt en dan in jullie bed gaat liggen is niet juist, zij had uit compassie op de bank moeten gaan liggen.
Heel veel sterkte en wij staan achter jou!
Hatsjikideee...
dinsdag 8 november 2022 om 08:48
Het lijkt me heel onverstandig om te politie te laten aanrukken en voor de ogen van de kinderen een scene te stoppen met de politie die tot de conclusie zal komen: "zij is medehuurder, dus uiteraard gaan we haar er niet uitzetten".
dinsdag 8 november 2022 om 08:57
Nu is wel het moment om er op te staan dat ze het huis verlaat. Maak dan maar een keer fikse herrie, maak het haar moeilijk. Als je haar nu toestaat om te blijven, krijg je haar niet meer weg. Dan is het ongemakkelijke en eventueel toch iets van schuldgevoel weer weg en dan blijft ze gegarandeerd zitten. Ze heeft nu eigenlijk al maling aan je. Doe dat niet, echt niet, het levert niks meer op als ze blijft en je leven wordt een hel. Ik snap wel als je gehele gifbeker leeg wil drinken, doe ik ook tot op zekere hoogte in mijn situatie nu, maar in deze situatie samen blijven zitten is wel extreem pijnlijk..
dinsdag 8 november 2022 om 09:08
Haar gedrag gaat over haar behoeften. Zij haalt hiermee iets bij jou wat zij nodig heeft. Maar ze heeft het uitgemaakt, dus er is geen reden meer voor jou om in haar behoeften te voorzien. Zeker niet als het jou alleen maar kwetst of energie kost die je nu voor andere dingen nodig hebt. Ze moet echt uit huis, geen andere optie mogelijk. Vraag daar hulp bij als het jou niet lukt. Je hebt ruimte nodig om te herstellen.Olijf-groen schreef: ↑07-11-2022 23:18Nee het is haar beslissing. Ze is me nu enorm aan het provoceren.
Ik heb gezegd dat ik me ziek meld op mn werk. Maar ze blijft maar bezig dat ik morgen moet gaan werken.
Zij ligt boven in bed, ik beneden op de bank. Ze blijft maar appen.
Heel veel sterkte. Denk niet teveel vooruit, eerst maar eens het uur door, de dag door. Geef jezelf de tijd.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 8 november 2022 om 09:11
Ik denk dat het meer bij wijze van spreke was.
(Maar ik zit voor iemand anders te antwoorden
)
dinsdag 8 november 2022 om 09:12
Hoe definitief is dit? 10 dagen geleden zei ze immers hetzelfde, zie topictitel. Maar goed, ik gooi hem er maar weer in; trek je grens. Zij is duidelijk geweest, jij moet dat nu ook zijn. Niet meer in jullie huis laten wonen, advocaat inschakelen, praktische dingen gaan regelen. Met wie in je omgeving deel je je verdriet? Je hebt het over je moeder, nooit over vriendinnen of andere familie. Het is goed om nu iemand naast je te hebben die gaat meedenken over welke stappen je moet gaan nemen. Die even wat helderder en praktischer denkt. Niet meer trekken en smeken bij partner. Daarmee maak je het voor jezelf en ook voor haar moeilijker. Veel sterkte en wijsheid.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
dinsdag 8 november 2022 om 09:15
Helemaal eens.pausini schreef: ↑08-11-2022 08:46Denk ook dat het heel belangrijk is dat zij uit huis gaat, je kunt zeggen 'voorlopig even niet hier', dat is redelijk zat.
Het feit dat zij zo'n opmerking dropt en dan in jullie bed gaat liggen is niet juist, zij had uit compassie op de bank moeten gaan liggen.
Heel veel sterkte en wij staan achter jou!
dinsdag 8 november 2022 om 09:16
Eens, maar TO wilde sowieso niet alleen in de slaapkamer liggen. Te confronterend. Dus dan snap ik wel, dat als haar vrouw in huis blijft, die dan in bed gaat liggen. Al vind ik de timing waarop ze de relatie heeft verbroken heel sneaky. Zo vlak voor het slapen gaan. Eigenlijk vind ik dat ze alsnog op had moeten hoepelen naar een hotel.pausini schreef: ↑08-11-2022 08:46Denk ook dat het heel belangrijk is dat zij uit huis gaat, je kunt zeggen 'voorlopig even niet hier', dat is redelijk zat.
Het feit dat zij zo'n opmerking dropt en dan in jullie bed gaat liggen is niet juist, zij had uit compassie op de bank moeten gaan liggen.
Heel veel sterkte en wij staan achter jou!
TO, ik weet dat je hier absoluut niet aan wil denken nu je wereld is ingestort, maar probeer het huis zo snel mogelijk veilig te stellen. Of daar in ieder geval afspraken over te maken. Uit het gedrag van je partner maak ik op dat zij daar ook mee bezig is. Zij is sowieso verder in het proces dan jij, ze heeft al eerder afstand van de relatie genomen en reken maar dat zij ook haar ideeën heeft over waar ze dan zou gaan wonen. Maar jij moet ook jezelf bijtrekken in die discussie. Jij en je kinderen hebben recht op een veilige haven. Anders gaat je partner op een dag echt (indirect) de vraag stellen of er niet iets geregeld kan worden dat jullie weggaan. Zo te lezen hebben jullie juridisch bezien allebei ‘evenveel’ recht op de woning, dus je moet vervelende discussies hierover voor proberen te zijn. De rest komt wel en daar mag verdriet overheersen, maar hier niet je koppie voor in het zand steken. Je hebt recht op een veilige plek. En het is niet eerlijk dat je ervoor moet vechten of lastige discussies over moet voeren. Maar doe het. Het meest ideale is dat zij zelf uitspreekt snel op zoek te gaan naar iets anders. En dat ook echt gaat doen en niet nog maanden blijft rotten in dat bed.
dinsdag 8 november 2022 om 09:31
To: met een voorlopige voorziening ga jij de woning in ieder geval voorlopig toegewezen krijgen.
Laat dat je voor nu rust geven qua woonruimte.
Stel haar een ultimatum, voor 12 uur vandaag ben je weg.
Doet ze het niet dan dwingt ze jou om via een advocaat dit dus alsnog af te dwingen. Dit moet jij (maar zij ook) gewoon doen voor de rust en stabiliteit van de kinderen.
Ook jouw rust is noodzakelijk.
Maak hooguit tijdelijke afspraken (dus echt met data en niet elke woensdag ofzo) over de omgang met de kinderen.
Laat dat daarna verder even rusten. Neem je tijd om er later over na te denken hoe je daar mee om wilt gaan.
Laat dat je voor nu rust geven qua woonruimte.
Stel haar een ultimatum, voor 12 uur vandaag ben je weg.
Doet ze het niet dan dwingt ze jou om via een advocaat dit dus alsnog af te dwingen. Dit moet jij (maar zij ook) gewoon doen voor de rust en stabiliteit van de kinderen.
Ook jouw rust is noodzakelijk.
Maak hooguit tijdelijke afspraken (dus echt met data en niet elke woensdag ofzo) over de omgang met de kinderen.
Laat dat daarna verder even rusten. Neem je tijd om er later over na te denken hoe je daar mee om wilt gaan.
dinsdag 8 november 2022 om 09:41
BornSlippy schreef: ↑08-11-2022 09:11Ik denk dat het meer bij wijze van spreke was.
(Maar ik zit voor iemand anders te antwoorden
Klopt, BornSlippy, dank je. Tuurlijk bedoelde ik dat niet letterlijk.
Wel zal Olijf hulp van anderen nodig moeten hebben want haar vrouw zal echt niet zonder slag of stoot het huis gaan verlaten ben ik bang...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
