Relaties
alle pijlers
Partner en kinderen [lege OP]
woensdag 5 april 2023 om 16:32
Dat vond ik niet erg, want ik was alleenstaande moeder van 4 kinderen die fulltime bij mij woonden en ik had ook een drukke baan.
Wij wisten beiden wat het wilden zeggen om de kinderen om ons heen te hebben. Is nooit een probleem geweest.
woensdag 5 april 2023 om 17:07
Ik zou hier never, nooit, niet mee akkoord gegaan zijn.kataravrouw schreef: ↑05-04-2023 16:07Trainingen waren er niet, want ze zaten niet op clubjes. [ helaas ]
Maar nee het was elke weekend, maar wel om het weekend 2 dagen , de andere weekenden 1 dag.
En als er iets speciaals was, of het nu in het weekend was of doordeweeks, was er altijd wel iets te regelen.
Man alle leuke dingen en de vrouw de regeldingen naast haar werk.
Pappa is degene die leuke dingen doet en de coole vader uit kan hangen en de moeder moet de school, ziekenhuis, tandarts en doktersbezoeken faciliteren.
woensdag 5 april 2023 om 17:23
Dat is goed recht om hier niet mee akkoord te zijn gegaan, net zoals het mijn man s goede recht was zijn kinderen vaker te willen hebben dan 1x per 14 dagen. Zijn exvrouw is destijds met deze regeling akkoord gegaan. Zij vond een vrij weekend zonder kinderen niet vervelend.granny71 schreef: ↑05-04-2023 17:07Ik zou hier never, nooit, niet mee akkoord gegaan zijn.
Man alle leuke dingen en de vrouw de regeldingen naast haar werk.
Pappa is degene die leuke dingen doet en de coole vader uit kan hangen en de moeder moet de school, ziekenhuis, tandarts en doktersbezoeken faciliteren.
Toen de kinderen ouder werden kwamen ze wanneer ze wilden, konden en kunnen hier altijd binnen lopen.
Wat ik dus eigenlijk wilde aan tonen vanwege partner van TO...er zijn ook moeders die geen co ouderschap willen en aan weinig willen mee werken.
En het is mij wel gebleken dat vaders nogal snel aan het kortste end trekken als het op de kinderen aankomt ivm scheiding.
woensdag 5 april 2023 om 18:26
Zou jij zelf genoegen hebben genomen, met maar 2 dagen je kinderen zien?kataravrouw schreef: ↑05-04-2023 17:23Dat is goed recht om hier niet mee akkoord te zijn gegaan, net zoals het mijn man s goede recht was zijn kinderen vaker te willen hebben dan 1x per 14 dagen. Zijn exvrouw is destijds met deze regeling akkoord gegaan. Zij vond een vrij weekend zonder kinderen niet vervelend.
Toen de kinderen ouder werden kwamen ze wanneer ze wilden, konden en kunnen hier altijd binnen lopen.
Wat ik dus eigenlijk wilde aan tonen vanwege partner van TO...er zijn ook moeders die geen co ouderschap willen en aan weinig willen mee werken.
En het is mij wel gebleken dat vaders nogal snel aan het kortste end trekken als het op de kinderen aankomt ivm scheiding.
Had je gevochten voor meer?
woensdag 5 april 2023 om 19:47
Uiteraard.Lila-Linda schreef: ↑05-04-2023 18:26Zou jij zelf genoegen hebben genomen, met maar 2 dagen je kinderen zien?
Had je gevochten voor meer?
woensdag 5 april 2023 om 20:44
De werkelijkheid is meestal genuanceerder dan het verhaal dat uiteindelijk op beeldscherm belandt.Anonimuis schreef: ↑04-04-2023 15:50Klopt, ik noem het ook altijd iets abstracts. Praktisch gezien wil ik geen kinderen. Ik hecht veel waarde aan mijn vrijheid en ben ook redelijk snel overprikkeld, dus ik weet dat ik daar geen gelukkiger persoon van ga worden. Verder is mijn vriend geen complete hork van een vader hoor. Hij doet veel met de kinderen in zo’n weekend, maar ze zijn ook wel een beetje op de leeftijd dat ze steeds meer hun eigen leven gaan leiden.
Misschien heb je inmiddels plannen voor een weekendje/dagje/middagje voor jezelf. Of wellicht heb je door dit topic andere ideeën opgedaan over hoe je partner en zijn kinderen meer tijd samen hebben en jij niet gevloerd bent na het weekend. Gun jezelf en de kinderen een beetje tijd om aan de nieuwe situatie te wennen.
Ars longa, vita brevis
woensdag 5 april 2023 om 21:02
En wat vind je dan van ouders die nog samen zijn en allebei fulltime werken en de kinderen 5 dagen uitbesteden aan grootouders, kinderopvang of wat dan ook?yobwoc56 schreef: ↑04-04-2023 15:29Dat het sporadisch een keer voorkomt snap ik ja.
Maar kinderen structureel wegtrekken van de andere ouder om er vervolgens zelf niet te zijn/ voor te zorgen vind ik echt zo bizar dat dat goedgepraat wordt. Dan bekruipt bij mij gewoon het gevoel dat het je niet gaat omdat je je kids graag wilt zien, maar gewoon wilt weghebben van de andere ouder of gebruik wilt maken van je recht op omgang ofzo.
woensdag 5 april 2023 om 21:04
Dat de werkelijkheid wat genuanceerder ligt dan een paar alinea's op een forum snap ik, maar wat vind je van het feit dat hij 4 dagen per maand genoeg vindt? Dat is an sich toch vrij ehhh horkerig voor een vader?Anonimuis schreef: ↑04-04-2023 15:50Klopt, ik noem het ook altijd iets abstracts. Praktisch gezien wil ik geen kinderen. Ik hecht veel waarde aan mijn vrijheid en ben ook redelijk snel overprikkeld, dus ik weet dat ik daar geen gelukkiger persoon van ga worden. Verder is mijn vriend geen complete hork van een vader hoor. Hij doet veel met de kinderen in zo’n weekend, maar ze zijn ook wel een beetje op de leeftijd dat ze steeds meer hun eigen leven gaan leiden.
woensdag 5 april 2023 om 21:13
Daar heb ik geen mening over. Ik vind dat iedereen daarin een eigen keuze moet maken, maar ook moet dealen met de daarbij behorende verwijten/consequenties. Er is geen goed of fout. Maar mijn keuze zou het op dit moment niet zijn.andnowwedance schreef: ↑05-04-2023 21:02En wat vind je dan van ouders die nog samen zijn en allebei fulltime werken en de kinderen 5 dagen uitbesteden aan grootouders, kinderopvang of wat dan ook?
Ik weet alleen wat ik voor mijn eigen kinderen wil. En dat is niet ze leren flexibel te zijn in wie er in hun leven is. Ik wil ze laten zien dat hun vader en moeder er zoveel mogelijk voor ze zijn. (En helaas kan ik dat voor vader niet inrichten maar wel voor mijzelf) En ze zoveel mogelijk stabiliteit geven.
Ja, er moet gewerkt worden en brood op de plank. Dat wil ik ze leren.
Maar ik heb mijn baan zo ingericht dat ik thuis ben als ze vrij zijn van school,
Dat is een keuze waar ik ook veel voor inlever: salaris. Tijd voor mijzelf. Carrière mogelijkheden.
Daarmee leer ik ze niet volledig voor mijzelf te kiezen en een moeder te hebben die knalt op carrière gebied. Dat is een keuze. Mijn keuze.
Daarmee veroordeel ik andere ouders niet. Want hoe dan ook zal elke ouder voor iets kiezen wat zowel positief als negatief bekeken kan worden.
Het is aan de kinderen om te oordelen later
woensdag 5 april 2023 om 21:24
Ja, dat is op z'n minst horkerig te noemen. Ik ben daar een paar pagina's terug ook op ingegaan, maat TO gaat daar niet op in. Dan kun je herhalen dat het je niet zo'n leuke man lijkt, maar dan wordt het op den duur een herhaling van zetten. Zoals iemand zo mooi beschreef: de voorzitter van de fanclub van haar man gaat ze hier niet vinden. Maar uiteindelijk ken je het verhaal erachter niet en misschien schrijft ze maar wat om ervanaf te zijn.andnowwedance schreef: ↑05-04-2023 21:04Dat de werkelijkheid wat genuanceerder ligt dan een paar alinea's op een forum snap ik, maar wat vind je van het feit dat hij 4 dagen per maand genoeg vindt? Dat is an sich toch vrij ehhh horkerig voor een vader?
Blijft staan dat ik TO en haar partners kinderen toewens dat ze fijnere weekends hebben.
Ars longa, vita brevis
woensdag 5 april 2023 om 22:12
Je oordeelt wel over gescheiden ouders die de zorg regelmatig uitbesteden. Terwijl alleenstaande ouders het eigenlijk zwaarder hebben om alles logistiek rond te krijgen in de dagen dat ze verantwoordelijk zijn.yobwoc56 schreef: ↑05-04-2023 21:13Daar heb ik geen mening over. Ik vind dat iedereen daarin een eigen keuze moet maken, maar ook moet dealen met de daarbij behorende verwijten/consequenties. Er is geen goed of fout. Maar mijn keuze zou het op dit moment niet zijn.
Ik weet alleen wat ik voor mijn eigen kinderen wil. En dat is niet ze leren flexibel te zijn in wie er in hun leven is. Ik wil ze laten zien dat hun vader en moeder er zoveel mogelijk voor ze zijn. (En helaas kan ik dat voor vader niet inrichten maar wel voor mijzelf) En ze zoveel mogelijk stabiliteit geven.
Ja, er moet gewerkt worden en brood op de plank. Dat wil ik ze leren.
Maar ik heb mijn baan zo ingericht dat ik thuis ben als ze vrij zijn van school,
Dat is een keuze waar ik ook veel voor inlever: salaris. Tijd voor mijzelf. Carrière mogelijkheden.
Daarmee leer ik ze niet volledig voor mijzelf te kiezen en een moeder te hebben die knalt op carrière gebied. Dat is een keuze. Mijn keuze.
Daarmee veroordeel ik andere ouders niet. Want hoe dan ook zal elke ouder voor iets kiezen wat zowel positief als negatief bekeken kan worden.
Het is aan de kinderen om te oordelen later
woensdag 5 april 2023 om 22:25
Ik ben zelf alleenstaande ouder. En (ver) oordelen is iets anders dan ‘ik zou het zelf anders doen’andnowwedance schreef: ↑05-04-2023 22:12Je oordeelt wel over gescheiden ouders die de zorg regelmatig uitbesteden. Terwijl alleenstaande ouders het eigenlijk zwaarder hebben om alles logistiek rond te krijgen in de dagen dat ze verantwoordelijk zijn.
Ik heb er een mening over. Ik doe het zelf zoals ik vind dat voor mij en mijn kinderen goed is. Ik zou het dus niet doen of willen zoals anderen het doen (uitbesteden) maar ik ben de laatste die daarover oordeelt. Ben mij bewust (en dankbaar) van de mogelijkheden die ik heb om het voor mijzelf en mij kinderen te verwezenlijken op deze manier. Dat anderen dat niet kunnen ben ik mij van bewust en heb ik geen mening over. Behalve de vraag of het écht niet anders mogelijk is. Kun je écht niet minder werken? Of wil je niet inleveren op je financiën, mate van leven etc.
Maar dan nog ga ik niet met pistolen op een ander richten. Het is enkel mijn mening en de hoop dat ik er nooit achter hoef te komen dat het écht geen keuze was
Overigens heb ik deze mogelijkheden omdat ik in mijn leven keihard heb gewerkt. En nu kan zeggen: ik wil deze baan alleen als ik tot dan kan werken zodat ik er kan zijn als mijn kinderen thuis komen. Betekent ook dat ik soms s’ avonds werk als ze slapen of in het weekend. Ik stel grenzen aan mijn werk. Niet aan mijn kinderen
woensdag 5 april 2023 om 22:44
Je vindt het bizar als mensen "goedpraten" als alleenstaande ouders de zorg structureel uitbesteden. Dat is best oordelend.yobwoc56 schreef: ↑05-04-2023 22:25Ik ben zelf alleenstaande ouder. En (ver) oordelen is iets anders dan ‘ik zou het zelf anders doen’
Ik heb er een mening over. Ik doe het zelf zoals ik vind dat voor mij en mijn kinderen goed is. Ik zou het dus niet doen of willen zoals anderen het doen (uitbesteden) maar ik ben de laatste die daarover oordeelt. Ben mij bewust (en dankbaar) van de mogelijkheden die ik heb om het voor mijzelf en mij kinderen te verwezenlijken op deze manier. Dat anderen dat niet kunnen ben ik mij van bewust en heb ik geen mening over. Behalve de vraag of het écht niet anders mogelijk is. Kun je écht niet minder werken? Of wil je niet inleveren op je financiën, mate van leven etc.
Maar dan nog ga ik niet met pistolen op een ander richten. Het is enkel mijn mening en de hoop dat ik er nooit achter hoef te komen dat het écht geen keuze was
Overigens heb ik deze mogelijkheden omdat ik in mijn leven keihard heb gewerkt. En nu kan zeggen: ik wil deze baan alleen als ik tot dan kan werken zodat ik er kan zijn als mijn kinderen thuis komen. Betekent ook dat ik soms s’ avonds werk als ze slapen of in het weekend. Ik stel grenzen aan mijn werk. Niet aan mijn kinderen
woensdag 5 april 2023 om 22:45
Wel als ze daarmee de andere ouder passeren.andnowwedance schreef: ↑05-04-2023 22:44Je vindt het bizar als mensen "goedpraten" als alleenstaande ouders de zorg structureel uitbesteden. Dat is best oordelend.
Bovendien: wat is een oordeel.
Dat ik een andere mening heb en het anders zou doen betekent niet meteen dat ik een oordeel heb over anderen. Ik ben daar helemaal niet mee bezig. Ik volg mijn pad. En velen zullen het juist met mij niet eens zijn. Dat mag toch? Dat vat ik niet meteen op als een oordeel naar mij hoor.
donderdag 6 april 2023 om 10:16
Vraag jezelf eens af hoe thuis je je eigenlijk kunt voelen op een plek waar je maar twee weekenden per maand bent. Alleen al dat korte wisselen op elkaar is onrustig. Ga het voor de grap zelf eens proberen. Ik snap (als kinderloze stiefmoeder) wel dat dat niet lekker loopt. Er is geen balans en het is ook niet echt je eigen plek, je ritme ligt overhoop, je hebt je vader in die korte tijd niet voor jezelf, je kan je stiefmoeder niet echt leren kennen, je kan niet tot rust komen want je moet ook alweer bijna weg. Een recept voor gedoe.
donderdag 6 april 2023 om 11:48
Onzin. Ik woon samen met mijn nieuwe partner en mijn 2 pubers. We hebben het heel rustig aan gedaan en het gaat uitstekend. Kinderen zijn stapelgek op hem, hij beschouwt ze ongeveer als zijn eigen kinderen. Het is echt niet altijd hetzelfde.sneeuwwitje80 schreef: ↑03-04-2023 20:01Als je de volgende basisregel in acht neemt valt het best mee. Je moet gewoon nooit,maar dan ook nooit na een relatiebreuk opnieuw gaan samenwonen als je kinderen onder de 18 hebt. Gewoon niet doen.
Lekker latten, zeker geen extra leg maken of kinderen uit eerdere relaties samen gaan voegen. Is voor niemand leuk.
donderdag 6 april 2023 om 12:20
Ik snap dit ook hoor. Daarom voor TO de vraag waarom vader dit zo wil.meisje85 schreef: ↑06-04-2023 10:16Vraag jezelf eens af hoe thuis je je eigenlijk kunt voelen op een plek waar je maar twee weekenden per maand bent. Alleen al dat korte wisselen op elkaar is onrustig. Ga het voor de grap zelf eens proberen. Ik snap (als kinderloze stiefmoeder) wel dat dat niet lekker loopt. Er is geen balans en het is ook niet echt je eigen plek, je ritme ligt overhoop, je hebt je vader in die korte tijd niet voor jezelf, je kan je stiefmoeder niet echt leren kennen, je kan niet tot rust komen want je moet ook alweer bijna weg. Een recept voor gedoe.
donderdag 6 april 2023 om 12:34
Hm, ik vind het te makkelijk geloof ik van hem, gewoon stellen jij hoort er bij en daarom kan je geen stap terug doen want zo wil ik het.
Hij is toch niet met jou omdat hij een huishoudster en puberoppas nodig heeft?!
Ik zou daar wat steviger ingaan, "nee piet, dit gaan we niet meer zo doen want daar vaart niemand wel bij, je kinderen hebben jou nodig, niet mij, jij hebt maar heel schaars de tijd met ze dus voor jou is het ook heel belangrijk om die spaarzame tijd met ze door te brengen en voor mijzelf is het heel belangrijk hierin een stap terug te doen en meer tijd met mezelf door te brengen. Punt."
Hij is toch niet met jou omdat hij een huishoudster en puberoppas nodig heeft?!
Ik zou daar wat steviger ingaan, "nee piet, dit gaan we niet meer zo doen want daar vaart niemand wel bij, je kinderen hebben jou nodig, niet mij, jij hebt maar heel schaars de tijd met ze dus voor jou is het ook heel belangrijk om die spaarzame tijd met ze door te brengen en voor mijzelf is het heel belangrijk hierin een stap terug te doen en meer tijd met mezelf door te brengen. Punt."
donderdag 6 april 2023 om 12:43
Dat is ook lekker makkelijk, terwijl híj de gemeenschappelijke factor is. Zonder hem zouden de andere partijen niets met elkaar te maken hebben. Om ze dan bij elkaar te dumpen en te zeggen; zo jullie horen nu bij elkaar is erg gemakzuchtig. Zeker als nu, ondanks rustig opbouwen, blijkt dat het niet loopt.
Hij zal zelf wel denken wat een toffe vent hij is, dat hij zijn partner niet opzij laat schuiven. Maar zo werkt dat niet, hij zal er zelf energie in moeten steken.
Hij zal zelf wel denken wat een toffe vent hij is, dat hij zijn partner niet opzij laat schuiven. Maar zo werkt dat niet, hij zal er zelf energie in moeten steken.
vrijdag 5 mei 2023 om 00:41
Sorry to maar ik vind dit eigenlijk best wel normaal pubergedrag. Vooral bij een scheiding en nieuwe stiefmoeder die ze te verwerken krijgt. Ik vind je weinig empatisch naar haar toe eigenlijk, dat je beseft hoe het voor haar is.
En waarom praten je partner en jij niet samen met haar? Heel raar dat jij van hem te horen krijgt dat ze weer niet blij met je is alsof je een standje krijgt.
Misschien is het maar beter voor alle partijen als je de relatie verbreekt . Pa neemt 0.0 verantwoording voor de kids, nieuwe stiefma heeft weinig empathie voor pubers die het moeilijk hebben en de kids hebben het duidelijk lastig. Dat zal vast een stuk beter woorden als jij de relatie verbreekt en de kids weer op hij vader zijn aangewezen.
En waarom praten je partner en jij niet samen met haar? Heel raar dat jij van hem te horen krijgt dat ze weer niet blij met je is alsof je een standje krijgt.
Misschien is het maar beter voor alle partijen als je de relatie verbreekt . Pa neemt 0.0 verantwoording voor de kids, nieuwe stiefma heeft weinig empathie voor pubers die het moeilijk hebben en de kids hebben het duidelijk lastig. Dat zal vast een stuk beter woorden als jij de relatie verbreekt en de kids weer op hij vader zijn aangewezen.
vrijdag 5 mei 2023 om 01:39
Ik zou een boek kunnen volschrijven met de verhalen van vriend(in)en en klasgenoten over 'mishandelingen' door hun stiefouder. Het is echt heel erg normaal pubergedrag voor een kind in haar situatie.
Het heeft overigens helemaal niks met jou te maken. Ze is eigenlijk boos op haar vader, maar ze is nog niet in staat te erkennen dat hij de oorzaak is, het is makkelijker om jou de schuld te geven voor het feit dat haar vader haar verwaarloosd dan toe te geven dat hij dat echt helemaal uit zichzelf doet.
vrijdag 5 mei 2023 om 01:46
Het zal voor die dochter niet makkelijker worden als de relatie uit gaat, want dan zal ze wel onder ogen moeten komen dat niet TO maar haar vader het probleem is.coderood schreef: ↑05-05-2023 00:41Sorry to maar ik vind dit eigenlijk best wel normaal pubergedrag. Vooral bij een scheiding en nieuwe stiefmoeder die ze te verwerken krijgt. Ik vind je weinig empatisch naar haar toe eigenlijk, dat je beseft hoe het voor haar is.
En waarom praten je partner en jij niet samen met haar? Heel raar dat jij van hem te horen krijgt dat ze weer niet blij met je is alsof je een standje krijgt.
Misschien is het maar beter voor alle partijen als je de relatie verbreekt . Pa neemt 0.0 verantwoording voor de kids, nieuwe stiefma heeft weinig empathie voor pubers die het moeilijk hebben en de kids hebben het duidelijk lastig. Dat zal vast een stuk beter woorden als jij de relatie verbreekt en de kids weer op hij vader zijn aangewezen.
Ik verwacht namelijk niet dat pa ineens wel heel betrokken en verantwoordelijk wordt op het moment dat de kinderen weer helemaal op hem zijn aangewezen.
vrijdag 5 mei 2023 om 07:02
Mijn ervaring als de vervelende puberdochter vroeger is dat óók ik mij niet gezien en gehoord voelde vroeger.Anonimuis schreef: ↑05-05-2023 00:27Het is weer helemaal misgegaan vandaag, waardoor ik op het punt sta de relatie te verbreken. Het komt erop neer dat oudste puberdochter steeds meer de boel aan het verdraaien is, waardoor er nu door haar verhalen de wereld ingeslingerd worden in de trant van dat ik geweld tegen haar gebruik (in de zin van duw/trekwerk). Hier is uiteraard nooit sprake van geweest (ook niet wat op die manier geïnterpreteerd zou kunnen worden) en zou ik ook nooit doen. Ik ontwijk haar de laatste tijd sowieso, omdat ik niet alleen met haar in een ruimte wil zijn. Ik vind het ontzettend kwalijk van haar kant, maar nog kwalijker vind ik de manier hoe mijn partner ermee omgaat. Hij zegt dat ze het dan wel zo ervaren zal hebben, maar dit is wat mij betreft vrijwel onmogelijk. Haar brusjes hebben het ook te ontgelden, de ene na de andere doodsverwensing en ander lelijks wordt wordt er vanuit het niets maar hen geuit. Dit is geen normaal pubergedrag meer. Het drukt een ontzettende negatieve stempel op de dynamiek in huis en mijn partner laat het allemaal gebeuren. Afgelopen week was ze een nachtje logeren en iedereen was ineens zo ontspannen in de omgang.
Vanochtend had puberdochter dus weer hele verhalen over mij tegen partner lopen ophangen (waar ik niet bij was) en mijn partner waarschuwde me dat puberdochter weer niet blij met me was. Ik trek dit eerlijk gezegd niet meer. Ik heb dit ook al heel vaak bij partner aangegeven, maar hij zegt alleen maar dat ik mijn houding moet veranderen. Ik voel me niet gezien of gehoord op deze manier. Ik baal er ontzettend van dat we telkens weer in deze dynamiek belanden als puberdochter er is (want eerlijk, met de andere drie ervaar ik het heel anders). De relatie is met z’n tweeën zo fijn, maar dit begint me echt op te breken
Ik had een stiefmoeder die net zo over mij praatte als jij.
Ik heb nu na al die jaren het contact verbroken en verwijt mijn vader dat hij én nooit moeite heeft gedaan mij echt te leren kennen door alle veroordelingen én ik verwijt hem dat hij het heeft toegelaten dat er iemand in ons gezin was die dat voedde omdat zij zichzelf gezien en gehoord wilde voelen,
Ook ik werd weggezet als lastig en een probleemgeval. Dit ben ik na al die tijd gaan geloven en ik heb mij er ook naar gedragen.
Wat ik nodig had? Vrijheid en vertrouwen. Liefde. Onvoorwaardelijke liefde. Dat ik daarbij losgelaten moest worden in dingen die mijn ouders spannend vonden en misschien niet voldeden aan hun wensen hadden ze meer bij zichzelf moeten zoeken en niet op mij projecteren. Ruimte om de wereld te ontdekken en een veilig thuis om in thuis te komen van mijn ontdekkingstocht. Geen stiefmoeder die mij eigenlijk liever kwijt is dan rijk of een vader die alles in huis maar liet gebeuren omwille van de goede lieve vrede. Zijn eigen lieve vrede welteverstaan.
De band tussen mij en mijn vader is nooit meer goedgekomen. Mijn stiefmoeder zie ik al helemaal niet meer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
