Partner in buitenland, liegt erover

Hallo allemaal,

Mijn eerste topic hier:
Ik heb 1,5 jaar lang een relatie, we wonen niet samen. De laatste tijd had ik een soort onderbuikgevoel, dat het niet helemaal oke was. Ik heb hem 2w geleden nog gevraagd of alles oke was.

Eergisteren kwamen mijn berichtjes niet aan, hij had slecht bereik met zijn gsm zei hij. Weer gaf mijn onderbuikgevoel aan dat het niet klopte. Ik heb geen social media, maar heb een account aangemaakt en al zijn vrienden toegevoegd. En wat zag ik? Zijn vrienden zijn in het buitenland voor een bruiloft. En toen kreeg ik pas echt argwaan. Plots zag ik hem ergens op de achtergrond staan. Mijn gevoel werd bevestigd.

We hebben elkaar leren kennen op Tinder en met pijn in mijn buik heb ik deze app opnieuw geopend. Hij had er nieuwe foto's op (wie weet hoe lang al?!) én zijn locatie gaf aan >2000km van huis te zijn...

Ik heb hem vanochtend bericht of hij überhaupt wel in Nederland was, maar dit bericht heb ik vervolgens verwijderd. Ik heb hem in plaats daarvan gevraagd wat hij vandaag ging doen. Hij gaf aan zijn woning te poetsen en wat achterstallig werk te verrichten. Een gigantische leugen dus.

Ik doe net alsof ik van niks weet, want ik wil hem hiermee confronteren wanneer hij hier is. Ik heb er letterlijk geen woorden voor. We zijn beiden 30+. Ik heb overal screenshots van gemaakt.

Vraag me echt af waar ik dit aan te danken heb, en of er iets mis met me is? Ik voel me heel respectloos behandeld. Uiteraard zet ik een punt achter deze leugenachtige man, maar ik wil hem eerst confronteren.

Enig advies hoe hiermee om te gaan? Dit is toch niet normaal?! Of moet ik hem direct al blokken? Heb wel behoefte aan een gesprek met hem

Yep schreef: ↑

28-05-2022 09:58

Hoe gaat het TO?
Heb je een beetje afleiding dit weekend?

Dank voor al jullie adviezen en lieve berichtjes.

Het gaat heel goed met me. Heb deze week een paar klote dagen gehad, maar sinds gisteren gaat het weer goed. Met de dag zal het steeds beter gaan denk ik. Ik ga zometeen de stad in en een nieuw boek kopen. Dat vind ik altijd wel fijn.

Hopelijk kan ik dit hele horrorverhaal steeds meer loslaten, zodat ik weer kan genieten van daten het lijkt me stug dat ik het weer zo slecht zal treffen..

C⨀urage schreef: ↑

28-05-2022 21:38

Ik kom toevallig dat andere topic tegen van de TO waarvan vriend ook ver weg woont met oma. Misschien vind je het leuk om een topic terug te lezen van een lotgenoot?
profile/409340/posts

Thx!!! Ik had hier geen reactie meer op gekregen. Ook een bizar verhaal. Snap nu wel de tandenborstelopmerking elders.
Hahaha, snapte er al helemaal niks van eerst.

gijseman schreef: ↑

28-05-2022 19:57

Dat is jouw mening en dat mag je vinden. Verder mag je natuurlijk ook iets zinnigs bijdragen aan dit topic dan alleen aan te geven wat je goede en slechte ideeën vindt.

TO, fijn te horen dat het beter gaat! Er zullen ongetwijfeld nog wel genoeg momenten komen dat de twijfel toeslaat, maar het nare gevoel gaat zeker slijten. Heb je er al met iemand over kunnen praten? Ik weet zeker dat die persoon het zal begrijpen (denk maar hoe je zelf zou reageren als iemand met zo'n verhaal bij jou zou komen).

Ik heb met mijn ouders en een vriendin gesproken erover en dat luchtte op. Ik werd niet emotioneel oid. Vorige week en enkele dagen deze week heb ik echt in een paniektoestand verkeerd. Het was teveel info om te verwerken. 's Nachts werd ik zelfs zwetend wakker met hartkloppingen en braakneigingen. Nog nooit eerder gehad. Gelukkig ben ik nu weer deels 'de oude'

Attraverso schreef: ↑

29-05-2022 12:03

Nooit denken dat je het ergste wel hebt gehad, geloof me, je kan nog verbaasd worden

Hahaha thx daar zit een kern van waarheid in. Pfff... laat ik dan maar hopen dat ik voor nu het ergste heb gehad. Wat een gekke wereld

Avage schreef: ↑

29-05-2022 12:21

Vind je het moeilijk om je emoties te tonen aan je naasten?

Vaak wel. Terwijl ik wél terecht kan met mijn emoties bij hun en ik voel me wel gehoord. Maar ik vind het moeilijk om me kwetsbaar op te stellen soms. Vooral mbt tot het verhaal vd breuk van deze relatie. Ik ben niet iemand die van de een naar de ander springt..en ik date beschaafd, maar altijd mislukt het.

Al mijn vrienden zijn gesetteld, getrouwd, hebben kinderen. Dan vind ik eens iemand leuk en loopt het zo af..beetje schaamte wat speelt ook. En ik weet wel dat ik dit niet bij mezelf moet zoeken, maar toch voelt het nog niet zo. Het voelt als falen momenteel.