Partner met kind woont bij mij, maar het werkt niet meer.

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 12:42

Hoi Allemaal,

Ik zit met een dilemma en ik weet niet meer goed hoe ik hiermee om moet gaan. Vandaar mijn bericht hier.

2 jaar geleden heb ik via via een jongedame leren kennen die op dat moment 3 maanden in Nederland was vanwege oorlog in haar land. Ze was hier samen met haar dochter van destijds 7 naar toe gekomen. Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.

Na enkele weken en veel gespreken is dit overgegaan in een relatie in welke wij elkaar 2/3 x per week zagen. We deden leuke dingen en hadden het samen eigenlijk altijd fijn.

Augustus vorig jaar kwam hier een grote verandering in. door ruzie moest ze van haar stiefvader met haar dochter het huis verlaten en stond ze ineens bij mij op de stoep.
Op dat moment was ik absoluut niet toe aan samenwonen, maar ik kon haar en haar kind ook niet naar een opvang o.i.d. laten gaan.

Het afgelopen jaar was pittig voor mij. Elke routine en alle facetten van mijn leven waarin ineens anders. Ik had altijd mensen in huis (wat voor mij enorm wennen was) en even op jezelf zijn werd nagenoeg onmogelijk.

Tevens kampte ik ook al een tijdje met oververmoeidheid omdat het op het werk en gezondheidstechnisch niet heel goed ging. (ik heb Crohn en op het werk waren er 2 van de 5 collega's vertrokken).

Omdat ik er toch het beste van wilde maken heb ik me vol ingezet om dit te laten slagen. We zijn leuke dingen gaan ondernemen. Ik hielp haar dochter met huiswerk enz enz.
In huis hebben we ook veel dingen gedaan om het ook hun huis te maken.
Beiden hebben ze goed hun best gedaan om te integreren en ze spreken daarom nu beide ook vloeiend nederlands.

Mijn vriendin heeft een baan van 24 uur in de week en zorgt daarnaast voor haar dochter.

Haar dochter doet het inmiddels goed op een nieuwe school (vanwege de verhuizing moest ze naar een andere school toe) en ze heeft veel vriendinnen. Haar dochter heeft geen enkel contact met de vader omdat deze nooit in de picture is geweest en trekt daarom ook enorm naar mij toe. Ikzelf geef ook ontzettend veel om haar en vind het mooi om te zien hoe ze zich ontwikkeld.

Nu dan het Dilema.. tussen mij en haar moeder botert het niet meer zo lekker. Veel argumenten en veel onderlinge irritaties. Deze krijgen we niet opgelost en ze spelen nu al een maand of 2/3. Als we nu enkel met zijn 2en waren zou ik de relatie ter plekke beeindigen en haar vragen om te vertrekken, omdat ik me gewoon niet oud zie worden met haar. Echter krijg ik het niet over mijn hart om haar dochter weg te trekken bij haar vriendinnen, haar school enz.

Ik heb het gevoel dat ik in een niet te maken beslissing moet nemen.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan?

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 13:54

Youk79 schreef: ↑
02-10-2024 13:40
Je hebt wel een keuze nu. Kies voor een van beide, sta daar achter en doe het zo goed mogelijk. Blijven twijfelen helpt niemand.

Juist in een burn-out kan het nemen van beslissingen heel lastig zijn. Heb je iemand die jou kan helpen hiermee?

ik loop bij een psycholoog en die zegt dat dit mijn herstel in de weg staat.
issue is enkel dat ik geen knoop durf door te hakken vanwege het kind.

Mijn ouders zeggen ook dat ik wel gelukkig moet zijn, maar die snappen mijn spagaat ook.

Momenteel heb ik vooral enorm veel woede richting haar ouders omdat ze mij in deze positie hebben gedwongen. We waren 11 maanden aan het daten toen dit gebeurde en op dat moment kende ik haar dochter amper.

Anoniem_672b0f09b7e6d woensdag 2 oktober 2024 om 13:56

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:48
Ik heb al 100x aandragen dat ik rust nodig heb en op mezelf wil zijn.
Het antwoord is dan meestal dat ik dan maar zelf iets moet gaan doen en dat ik ook rust kan hebben als hun er zijn.

Wooow, dit is echt alles behalve oke!!

Het wordt tijd dat je grenzen gaat stellen. Je zit erg met de situatie in van dochter. Is het mogelijk dochter wel op te vangen? Kan mij niet voorstellen dat moeder uberhaupt hier 1 seconde over na wil denken, maar goed..moeder kan terug naar haar eigen moeder. Dochter nog tijdelijk bij jou. Of bijvoorbeeld in de weekenden om vriendinnen én jou te zien. Je klinkt als een liefdevolle betrokken stiefvader. Maar! Als moeder ook enigszins moeilijk doet, geld eist, onderhoud eist, eruit zetten. Echt per direct. Ze is een profiteur. Zij is niet voor niks het andere huis uit gezet. Mooi tijd dat ze dan maar leert wat zij weggooit. Soms heb je die luxe niet. Maar een burn out staat vaak ook gerelateerd aan grenzen. Je gaat ver over je eigen grenzen heen. Ga het gesprek aan, neem de regie. Is er geen samenwerking, daar is de deur. Desnoods als zij echt niet weggaat nieuwe sloten op de deur en spullen klaarzetten. Maar dit wordt anders echt je ondergang.

girasole3 woensdag 2 oktober 2024 om 13:57

impala schreef: ↑
02-10-2024 13:28
Uit de op:
Eerst heb ik haar geholpen met het verkrijgen van het juiste papierwerk en het vinden van een school voor haar dochter. Op dat moment woonde ze bij haar stiefvader en moeder welke al in Nederland woonde in.

Zat ze toen, toen ze nog bij die moeder woonde, dan op een andere school dan nu?

Ja, dat staat ergens.

Anoniem_670295c5b7b2b woensdag 2 oktober 2024 om 13:58

…

anoniem_670295c5b7b2b wijzigde dit bericht op 06-10-2024 12:08

99.50% gewijzigd

Anoniem_671667da53e1d woensdag 2 oktober 2024 om 13:58

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:54

Momenteel heb ik vooral enorm veel woede richting haar ouders omdat ze mij in deze positie hebben gedwongen. We waren 11 maanden aan het daten toen dit gebeurde en op dat moment kende ik haar dochter amper.

Dat is jouw eigen keuze geweest.

Paska woensdag 2 oktober 2024 om 13:58

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:33
Ik heb in het afgelopen jaar een enorm sterkte band met die dochter opgebouwd omdat ik haar altijd hielp met huiswerk. We samen veel dingen hebben ondernomen en ik haar ook gewoon een fijn thuis en een leuke jeugd gun. Ze ziet mij als een papa figuur dat ze nooit heeft gehad en ook als is het niet mijn eigen dochter, ik voel me enorm verantwoordelijk voor haar.

Maar dat ben je ook. Je hebt haar in huis gehaald toen er oorlog was en ze geen plek hadden. Dat schept een verantwoordelijkheid. Maar een relatie beginnen met moeder is natuurlijk niet echt verantwoordelijk gedrag.

impala woensdag 2 oktober 2024 om 13:58

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:54
ik loop bij een psycholoog en die zegt dat dit mijn herstel in de weg staat.
issue is enkel dat ik geen knoop durf door te hakken vanwege het kind.

Mijn ouders zeggen ook dat ik wel gelukkig moet zijn, maar die snappen mijn spagaat ook.

Momenteel heb ik vooral enorm veel woede richting haar ouders omdat ze mij in deze positie hebben gedwongen. We waren 11 maanden aan het daten toen dit gebeurde en op dat moment kende ik haar dochter amper.

Je hebt zelf de keuze gemaakt om haar in huis te nemen. Samen met haar. Die ouders hebben je daar niet toe gedwongen.

En je zal de knoop wel moeten doorhakken. Dat is jouw verantwoordelijkheid, die je moet nemen terwille van je eigen gezondheid. En ook terwille van het kind.
Hoe eerder je dat doet, hoe beter. Want de situatie gaat er niet beter op worden, alleen maar slechter als je dat niet doet. En dat is dan wel jouw schuld.
Je kent de uitdrukking toch wel van de zwakke heelmeesters en de stinkende wonden? Wees niet die zachte heelmeester. Doe wat je te doen staat.

impala wijzigde dit bericht op 02-10-2024 14:02

10.17% gewijzigd

.

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 13:59

Callmecrazy schreef: ↑
02-10-2024 13:48
Nogmaals, ik ben benieuwd naar haar kant van het verhaal. Ik heb zelf een Oost-Europese achtergrond en weet dat veel mannen dat leuk en spannend vinden totdat je je bek opentrekt.

In tegenstelling tot de rest hier vind ik dat je wel degelijk enige verantwoordelijkheid draagt nu ze bij je in huis wonen. Je bent zelf bewust een relatie aangegaan met een vrouw in een zeer kwetsbare situatie. Wat had je dan verwacht, een picknick?

Jij wilde de redder in nood uithangen. Nu zul je een manier moeten vinden om ermee te dealen.

Ik wilde niets uithangen. Als je goed gelezen had dan had je gezien dat ze er bij haar ouders uitgezet waren en bij mij op de stoep stonden zonder andere opties. Ik was zelf totaal niet klaar om samen te wonen en werd ook voor het blok gezet.

Mijn planning was om haar eest beter te leren kennen. Haar dochter beter te leren kennen en af en toe eens een weekend samen door te brengen met het kind.

De dochter was nog nooit bij mij thuis geweest voordat ze eruit gezet werden.

Anoniem_672b0f09b7e6d woensdag 2 oktober 2024 om 14:01

En de woede die je hebt richting ouders is niet helemaal terecht. Dit maakt je afhankelijk van anderen hun keuzes. Jij hebt deze keuze gemaakt, daar zitten helaas consequenties aan verbonden. En dat ervaar je pas daarna, dat is het leven. Dan ontstaat er ruimte voor nieuwe keuzes. Je kan altijd voor de wereld kiezen, maar het begint bij jezelf. Het wordt anders echt je ondergang..dit ga je niet volhouden. Zet je woede in op de juiste manier. Reguleren, nieuwe keuze en geef het de tijd om dit te laten indalen. Een ander kan je echt niet redden als jij er zelf onderdoor gaat. Ik heb dit van dichtbij gezien. Pas na 15 jaar had die persoon de kracht om de situatie uit te stappen. Met alle gevolgen van dien...

Dit loopt niet positief af als je niet kiest voor jezelf!

Anoniem_671667da53e1d woensdag 2 oktober 2024 om 14:02

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:59
Ik wilde niets uithangen. Als je goed gelezen had dan had je gezien dat ze er bij haar ouders uitgezet waren en bij mij op de stoep stonden zonder andere opties. Ik was zelf totaal niet klaar om samen te wonen en werd ook voor het blok gezet.

Mijn planning was om haar eest beter te leren kennen. Haar dochter beter te leren kennen en af en toe eens een weekend samen door te brengen met het kind.

De dochter was nog nooit bij mij thuis geweest voordat ze eruit gezet werden.

Ze had zelf wat kunnen huren.
Ze had naar een opvang voor Oekraïeners gekund.

Paska woensdag 2 oktober 2024 om 14:02

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:59
Ik wilde niets uithangen. Als je goed gelezen had dan had je gezien dat ze er bij haar ouders uitgezet waren en bij mij op de stoep stonden zonder andere opties. Ik was zelf totaal niet klaar om samen te wonen en werd ook voor het blok gezet.

Mijn planning was om haar eest beter te leren kennen. Haar dochter beter te leren kennen en af en toe eens een weekend samen door te brengen met het kind.

De dochter was nog nooit bij mij thuis geweest voordat ze eruit gezet werden.

Je bent er zelf mee akkoord gegaan. Het beste was geweest als zij en haar dochter zich hadden gemeld bij de gemeentelijke opvang toen ze uit die andere woning waren gezet.

Lila-Linda woensdag 2 oktober 2024 om 14:03

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:54
ik loop bij een psycholoog en die zegt dat dit mijn herstel in de weg staat.
issue is enkel dat ik geen knoop durf door te hakken vanwege het kind.

Mijn ouders zeggen ook dat ik wel gelukkig moet zijn, maar die snappen mijn spagaat ook.

Momenteel heb ik vooral enorm veel woede richting haar ouders omdat ze mij in deze positie hebben gedwongen. We waren 11 maanden aan het daten toen dit gebeurde en op dat moment kende ik haar dochter amper.

lekker makkelijk, jij geeft haar ouders nu de schuld van jouw onvermogen om moeilijke keuzes te maken

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 14:04

Selene schreef: ↑
02-10-2024 13:58
Dat is jouw eigen keuze geweest.

Ja een keuze met een pistool tegen je hoofd.
Ik wil het aantal mensen zien welke de deur dicht doen als een moeder en dochter voor staan met hun spullen welke nergens heen kunnen.

Lila-Linda woensdag 2 oktober 2024 om 14:04

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:59
Ik wilde niets uithangen. Als je goed gelezen had dan had je gezien dat ze er bij haar ouders uitgezet waren en bij mij op de stoep stonden zonder andere opties. Ik was zelf totaal niet klaar om samen te wonen en werd ook voor het blok gezet.

tja, je had ze ook een nachtje/weekje binnen kunnen halen en direct proces kunnen starten van iets anders zoeken

Nova woensdag 2 oktober 2024 om 14:04

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 13:54
Momenteel heb ik vooral enorm veel woede richting haar ouders omdat ze mij in deze positie hebben gedwongen. We waren 11 maanden aan het daten toen dit gebeurde en op dat moment kende ik haar dochter amper.

Zonde van je energie. Je bent volwassen en hebt zelf de beslissing genomen ze in huis te nemen.

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 14:05

Paska schreef: ↑
02-10-2024 13:58
Maar dat ben je ook. Je hebt haar in huis gehaald toen er oorlog was en ze geen plek hadden. Dat schept een verantwoordelijkheid. Maar een relatie beginnen met moeder is natuurlijk niet echt verantwoordelijk gedrag.

DIe relatie is begonnen toen ze nog elders woonden. In totaal hebben we een jaar lang ongeveer gedate.

Anoniem_671667da53e1d woensdag 2 oktober 2024 om 14:05

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 14:04
Ja een keuze met een pistool tegen je hoofd.
Ik wil het aantal mensen zien welke de deur dicht doen als een moeder en dochter voor staan met hun spullen welke nergens heen kunnen.

Ze konden wel ergens terecht.
Mooi dat hier niemand komt wonen. Paar dagen opvang prima, maar niet definitief.
Zelf huren, opvang in gemeente, smeken bij moeder. Zoveel opties.

impala woensdag 2 oktober 2024 om 14:08

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 14:04
Ja een keuze met een pistool tegen je hoofd.
Ik wil het aantal mensen zien welke de deur dicht doen als een moeder en dochter voor staan met hun spullen welke nergens heen kunnen.

Nou, ik had ze niet in huis genomen. Ze hadden een nachtje mogen logeren en zich de volgende dag ergens mogen melden voor crisisopvang. Of teruggaan naar moeders.

Je hebt jezelf in de nesten gewerkt, nu moet je jezelf er weer uitwerken. En dat geldt ook voor haar.
Fijn voor ze dat ze een tijdje bij jou terecht kon, nu is het tijd om haar probleem zelf op te lossen.
Nogmaals: maak jezelf niet te belangrijk. In hun leven.
En maak jezelf belangrijker in jouw eigen leven. (Zij verstaat die kunst prima, zij vindt zichzelf nu belangrijker dan jij.)

impala wijzigde dit bericht op 02-10-2024 14:14

31.55% gewijzigd

.

Goudglitter woensdag 2 oktober 2024 om 14:12

Niet van toepassing

goudglitter wijzigde dit bericht op 02-10-2024 14:22

94.14% gewijzigd

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 14:12

Selene schreef: ↑
02-10-2024 14:05
Ze konden wel ergens terecht.
Mooi dat hier niemand komt wonen. Paar dagen opvang prima, maar niet definitief.
Zelf huren, opvang in gemeente, smeken bij moeder. Zoveel opties.

Klopt. maar zoals gezegd zat ik op dat moment al praktisch met een burn-out. Achteraf gezien waren er andere opties maar op dat moment zag ik ze niet.

Ik ben er toen met een positieve mindset ingegaan, maar ben zoals gezegd gaande weg steeds meer issues tegengekomen.

ik begrijp dat ik nu eigenlijk hard moet zijn voor mezelf en dat de gevolgen de gevolgen zullen zijn. Het is gewoon verdomd lastig omdat haar dochter hier de dupe van wordt en er eigenlijk ook niets aan kan doen.

Lila-Linda woensdag 2 oktober 2024 om 14:14

je kunt mopperen, boos-zijn, balen, stampvoeten
Feit blijft, dat je nu van deze twee af wil.
IK zou hen helpen (maar zelfs dat hoef jij niet te willen hoor), ik zou gaan bellen; huisarts, leger des heils, kerken, gemeente etc
Googlen op "noodopvang [naam woonplaats]" of thuislozenzorg
Opzoek gaan naar makelaars en kamerverhuurders

En dit zo snel en zo netjes mogelijk afronden

impala woensdag 2 oktober 2024 om 14:15

alfathomas1988 schreef: ↑
02-10-2024 14:12
Klopt. maar zoals gezegd zat ik op dat moment al praktisch met een burn-out. Achteraf gezien waren er andere opties maar op dat moment zag ik ze niet.

Ik ben er toen met een positieve mindset ingegaan, maar ben zoals gezegd gaande weg steeds meer issues tegengekomen.

ik begrijp dat ik nu eigenlijk hard moet zijn voor mezelf en dat de gevolgen de gevolgen zullen zijn. Het is gewoon verdomd lastig omdat haar dochter hier de dupe van wordt en er eigenlijk ook niets aan kan doen.

Man up. Stop met piepen en die ouders de schuld geven. En doe wat je moet doen.

impala wijzigde dit bericht op 02-10-2024 14:18

3.79% gewijzigd

.

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 14:15

Goudglitter schreef: ↑
02-10-2024 14:12
Dat hoeft toch ook niet als hij in een huurhuis woont en zelf wel andere woonruimte kan vinden.

Het wotdt anders als hij in een koophuis woont en zelf ook niets anders kan vinden.

Ik heb een koophuis wat inmiddels flink wat waard is. Woon hier al 9 jaar en heb een enorm lage hypotheek.
In geen enkel scenario ga ik erop vooruit om hier weg te gaan.

Marianneke woensdag 2 oktober 2024 om 14:17

Die woede richting haar ouders, of het nu terecht is of niet, helpt jou niet verder. Steek die energie in iets anders. Bijv in het oplappen van je relatie of in het creëren van een kamer voor jezelf waarin jij je kunt terugtrekken.
Probeer in de oplosmodus te komen ipv in de verwijtende modus.

Coffee is never my cup of tea

alfathomas1988 woensdag 2 oktober 2024 om 14:17

Ik zal straks het gesprek eens aangaan en aangeven dat dit voor mij zo niet meer werkt.

Vandaar uit zien we dan wel hoe dit verder afloopt.

Actieve topics