Relaties
alle pijlers
Partner toont totaal geen interesse meer
donderdag 28 december 2023 om 19:46
Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
cheetoss wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:48
0.29% gewijzigd
zaterdag 30 december 2023 om 21:11
Dat meen ik idd niet serieus, ks gewoon het standaard verhaaltje dat je in de Viva had kunnen lezen van een redactrice met een grote duim.
Vond ik wel goed passen bij het grote huis, ritjes in de cabrio en de tennisclub
zaterdag 30 december 2023 om 22:06
zaterdag 30 december 2023 om 22:43
Heb weer even bijgelezen. De volgorde van informeren is bizar, maar gebeurd is gebeurd. Zoon had prima na vertrek, of op de dag van vertrek geïnformeerd kunnen worden en dan kun je best ergens een kop koffie drinken om afscheid te nemen ofzo. Kind of volwassen doet er niet toe. De relatie is met de vader. Die jongen hoort niet in huis te zijn met zijn vader, en iets te weten wat zijn vader niet weet.
Maar goed dat je weg gaat! Sterkte.
Maar goed dat je weg gaat! Sterkte.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 31-12-2023 03:03
4.22% gewijzigd
zaterdag 30 december 2023 om 23:09
Ja, ontzettend leuk en grappig ook voor de zoon die daarna mogelijk helemaal genegeerd gaat worden door zijn vader of eruit geschopt wordt tot nooit weer ziens
zaterdag 30 december 2023 om 23:12
Waarom?Sinneljocht schreef: ↑30-12-2023 23:09Ja, ontzettend leuk en grappig ook voor de zoon die daarna mogelijk helemaal genegeerd gaat worden door zijn vader of eruit geschopt wordt tot nooit weer ziens
zondag 31 december 2023 om 01:03
Slaat ook gewoon nergens op.. Ik kreeg een relatie met mijn man toen ik 18 was en hij 29, we zijn nu bijna 13 jaar samen en hebben 3 prachtige kinderen..
In andere topics wordt bij 10/11 jaar leeftijdsverschil altijd benadrukt dat, zolang beide meerderjarig zijn, dat geen bijzonder groot leeftijdsverschil is..
De reden dat er in dit topic zo spastisch over gedaan wordt, is dat die jongen de zoon van haar 'vriend' is en ze er daardoor rare associaties bij hebben..
zondag 31 december 2023 om 07:48
De zoon klinkt leuker dan de vader.
Het smerige zie ik er niet in, wel super ongemakkelijk.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 31 december 2023 om 09:17
Jij bent de officiele woordvoerder?
'We' zeiden het wel
zondag 31 december 2023 om 09:17
In principe kan het prima. Er schijnt echter een groter taboe te rusten op relaties waarbij de vrouw een stuk ouder is. Dat zal wel met de patriarchale inslag van de samenleving te maken hebben.
Nu denk ik dat TO eerder op oudere mannen dan op jongere mannen valt.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zondag 31 december 2023 om 09:40
Mijn ex heeft beide kanten op meegemaakt. Kreeg rond zijn 20e een relatie met een vrouw van 35 met 2 kinderen. Toen hij 22 was werd hij vader en op zijn 23e zetten zij hem met kind het huis uit.
Ik ontmoette hem toen ik 18 was en hij 31. Hij was mijn eerste grote liefde. De kloof was te groot (door leeftijd, maar ook hechtingsproblematiek van zijn kant) maar hij is altijd deel van mijn leven gebleven. Als goede vriend en peetoom van mijn dochter.
Ik ontmoette hem toen ik 18 was en hij 31. Hij was mijn eerste grote liefde. De kloof was te groot (door leeftijd, maar ook hechtingsproblematiek van zijn kant) maar hij is altijd deel van mijn leven gebleven. Als goede vriend en peetoom van mijn dochter.
zondag 31 december 2023 om 09:52
Er rust ook een taboe op relaties tussen stiefouder en stiefkind, zoals Woody Allen en Soon-Yi Previn.oudebaas schreef: ↑31-12-2023 09:17In principe kan het prima. Er schijnt echter een groter taboe te rusten op relaties waarbij de vrouw een stuk ouder is. Dat zal wel met de patriarchale inslag van de samenleving te maken hebben.
Nu denk ik dat TO eerder op oudere mannen dan op jongere mannen valt.
Ik heb overigens totaal niet het idee dat dat hier speelt.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 31-12-2023 10:04
6.54% gewijzigd
zondag 31 december 2023 om 09:55
Oooh jeetje ik kan me jou gevoel zo goed voorstellen. Wat een lastige situatie. Jou gevoel richting zijn zoon lijkt me heel normaal! Jij bent zijn moeder niet, en twee hij is zelf volwassen. Het klinkt alsof jullie uit elkaar groeien maar je kan ook niet veel doen als hij zelf niks wil... weekendje weg, samen lekker eten, whatever. Dat gaat dus niet als hij zelf geen moeite wil doen....Cheetoss schreef: ↑28-12-2023 19:46Hallo allemaal. Nu de kerstdagen achter de rug zijn en mijn eerdere gevoel nog even weer onderstreept werd, wil ik toch hier om wat advies vragen. Of gewoon horen dat ik niet gek ben, misschien.
Ik ben nu 3 jaar samen met mijn vriend, waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Dat ging best wel snel, maar het voelde gewoon goed.
Hij is een stuk ouder dan ik, maar dat is nog niet echt een probleem geweest. Wel werkt hij ontzettend veel. Dat deed hij eerder ook wel, maar de laatste maanden, vanaf de zomer, heeft hij wel 3 of 4 x per week iets op z'n werk waardoor hij niet thuis mee-eet en we hem soms de hele dag niet zien.
Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon, die hier ook grotendeels (5dagen pw) in huis woont (en de rest van de tijd bij z'n moeder). Partner klaagt dat hij vindt dat ik "meer de moederrol zou moeten aannemen", ipv vriendschappelijk met zijn zoon om te gaan. Ik vind dat lastig, want de zoon is 19en ik ben 30. Gevoelsmatig ligt die fase waarin hij zit, nog maar net achter mij. Bovendien WIL ik niet eens moederen over een volwassen vent.
(We kunnen het heel goed vinden verder hoor,maar zien elkaar absoluut niet in de ouder en kind-rol)
De sex was in het begin van onze relatie helemaal oké. Na het samenwonen werd het voor mij gevoel wat saaier. Maar sinds ongeveer een jaar toont partner echt bijna zelden nog interesse in enige vorm van fysiek samenzijn. Hij "heeft daar nou eenmaal niet zoveel behoefte aan". Maar ik wel! Ik heb het in eerste instantie bij mezelf gezocht. Maar meer dan ik al doe om er leuk uit te zien enz kan ik ook niet. Ik verzorg mezelf goed, draag leuke, vrouwelijke kleding die hij eerder juist altijd mooi vond. Maar afgelopen zomer werd hij zelfs boos vanwege mijn nieuwe outfit (zomerjurkje, niet overdreven bloot,maar benadrukte wel mijn pluspunten) en make-up, en maakte die in het bijzijn van zijn zoon belachelijk. Waarbij de kers op de taart was, dat hij vond dat ik "er bij liep als een hoer".
Wat totaal niet het geval was. Zelfs zijn zoon ging daar toen tegenin en nam het voor me op.
Zo zijn er tig dingen, waardoor ik het gevoel heb dat ik gewoon afgedankt ben. Ik word niet meer meegenomen naar feestjes of etentjes van zijn werk. De keren dat we met z'n tweeën iets hebben gedaan het afgelopen jaar (uit eten, evenement oid bezoeken, gewoon even eruit) zijn op 1 hand te tellen!
Ik doe verdorie meer samen met zijn zoon dan met hem. Avondeten, boodschappen, af en toe naar een evenement.
Partner komt tegenwoordig thuis (op een goede dag), kleedt zich om, schuift aan vijf het eten, praat over koetjes en kalfjes, en na het eten trekt hij zich terug in z'n kantoor óf peert hem terug naar de zaak.
Ik snap dat zijn wel veel van hem vraagt, maar het voelt gewoon alsof er meer aan de hand is. En hij praat niet!
Ik wil best iets van relatietherapie, maar ik denk dat ik hem daar niet eens naar toe krijg, want "geen tijd voor" of juist "er is niks dus niet nodig"..
Advies is zeer welkom
Niet echt advies dus, maar ik wil je wel een hele dikke knuffel geven! Echt lastig
zondag 31 december 2023 om 10:06
Maar ze is geen stiefouder, in de OP staat de klacht van (ex)partner dat ze niet genoeg moedert en zelf wil ze dat ook niet vanwege het geringe leeftijdsverschilLorem_Ipsum schreef: ↑31-12-2023 09:52Er rust ook een taboe op relaties tussen stiefouder en stiefkind, zoals Woody Allen en Soon-Yi Previn.
Ik heb overigens totaal niet het idee dat dat hier speelt.
zondag 31 december 2023 om 10:15
Nou ja, laat dat stief er dan vanaf. Relaties met familieleden van je ex vallen in het algemeen niet zo goed. Er vandoor gaan met de zus, dochter of moeder van je partner zijn allemaal geen algemeen geaccepteerde relaties.
Nogmaals, ik denk absoluut niet dat dat hier speelt.
zondag 31 december 2023 om 10:15
Nou ja, laat dat stiefmoeder er dan vanaf. Relaties met familieleden van je ex vallen in het algemeen niet zo goed. Er vandoor gaan met de broer/zus, zoon/dochter of vader/moeder van je partner zijn allemaal geen algemeen geaccepteerde relaties.
Nogmaals, ik denk absoluut niet dat dat hier speelt.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 31-12-2023 10:39
2.20% gewijzigd
zondag 31 december 2023 om 10:22
Nou dat ook niet persé hoor.
Het is een hartstikke leuke vent, en hij is ook zeker wel aantrekkelijk.
Maar -als ik dat al zou willen- om daar iets mee uit te spoken op seksueel vlak, dat zou ook gewoon niet oké voelen.
Ik kijk niet op die manier naar hem.
zondag 31 december 2023 om 10:37
Je quote de OP.Appeltjeeeitjee schreef: ↑31-12-2023 09:55Oooh jeetje ik kan me jou gevoel zo goed voorstellen. Wat een lastige situatie. Jou gevoel richting zijn zoon lijkt me heel normaal! Jij bent zijn moeder niet, en twee hij is zelf volwassen. Het klinkt alsof jullie uit elkaar groeien maar je kan ook niet veel doen als hij zelf niks wil... weekendje weg, samen lekker eten, whatever. Dat gaat dus niet als hij zelf geen moeite wil doen....
Niet echt advies dus, maar ik wil je wel een hele dikke knuffel geven! Echt lastig
zondag 31 december 2023 om 11:01
Ja gek he? Hij was 50 en zij 15 ofzo en hij was haar vader vanaf haar babytijd. In Nederland noemen we dat gewoon incest.Lorem_Ipsum schreef: ↑31-12-2023 09:52Er rust ook een taboe op relaties tussen stiefouder en stiefkind, zoals Woody Allen en Soon-Yi Previn.
Ik heb overigens totaal niet het idee dat dat hier speelt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
