Relatie omzeep wegens vraagtekens bij kinderwens

Bee vrijdag 22 november 2024 om 12:25

Hi lieve mensen,

Ik ben hier nieuw en weet even niet zo goed wat ik met mezelf aan moet, dus hopelijk is er iemand die me wat perspectieven kan bieden..

Gister heeft mijn vriend/beste vriend (M28) (lang verhaal kort; relatie van 7 jaar, daarna op en af, gekozen om er toen toch weer voor te gaan) er een punt achter gezet. De grootste reden hiervan is het feit dat ik (F28) nog niet 100% zeker weet of ik kinderen wil. Ik heb eerst altijd stellig nee gezegd (daar was hij van op de hoogte), maar ben de laatste tijd toch een beetje mijn mening daarover aan het bijstellen.

Vriend heeft altijd gezegd dat hij dit wel wilde. Een reden van mijn onzekerheid is dat ik het zekere gevoel van; “ja! nu wil ik het echt” nog nooit gehad heb. Ik ben namelijk een late student en zit nu pas in mijn afstudeerfase. Vriend (ofja, ex..) werkt maar woont nog in zijn studentenhuis. Kortom, voor mij geen ruimte om heel het “nesteldrang” ding te ervaren, want wie heeft dat nou in een studentenwoning..

Anyways, gisteravond een vrij heftig gesprek gehad waarbij naar boven is gekomen dat ik het allemaal nog niet zeker weet, maar er wel voor open sta, echter weet ik niet of ik het zelf kan/wil baren ivm verschillende lichamelijke en mentale complicaties en erfelijke factoren die het zelf dragen/baren van een kind waarschijnlijk gaan vermoeilijken. En ja; die vergrote kans op complicaties vind ik eng. Mijn overweging ‘draagmoeder’ schoot in het verkeerde keelgat, en vriend zei: nee, ik ben hier heel stellig in, het moet op de natuurlijke manier gebeuren. Mijn tegenargument; wie ben jij om te beslissen dat je vriendin of vrouw op die manier een kind moet baren, met alle risico’s van dien (in mijn geval), terwijl er ook andere opties zijn.. Er was nix tegen in te brengen.

Nu heeft hij me basically gedumpt omdat het proces van een zwangerschap eng en risicovol voor me is, en hij per se een vrouw wil die dat wel kan en wil. Waar is het sluiten van compromissen gebleven? Samen het pad bewandelen, en samen uitzoeken hoe we van A naar B komen? Mij is geleerd dat je elkaar altijd een beetje tegemoet moet komen als je van elkaar houdt. Dat heb je voor elkaar over, toch..?

Kortom, ik voel me opzij gezet als een stuk stront (en wellicht zeg ik dit ook omdat ik nog in emotie zit). Ik wil momenteel vooral schreeuwen en dingen kapot gooien, want het lijkt gewoon alsof ik nooit goed genoeg ben. Ik zie het gewoon echt niet zitten om weer helemaal opnieuw te beginnen.

Ik hoop dat er iemand is die me wat nieuwe inzichten kan geven hierover, want ik weet het allemaal even niet meer. Excuses voor het enorm lange verhaal.

*Side note: naast dit enkele punt was het echt een geweldige relatie en pasten we perfect bij elkaar.. Het doet me echt pijn om dit zo weg te gooien.

Honolulu zaterdag 23 november 2024 om 17:09

Nooit een kinderwens voor een ander opgeven. Beide kanten niet. Al is het voor een man vaak op latere leeftijd nog wel mogelijk.

Zo'n diepgewortelde wens opgeven voor de liefde, gaat zo af en toe misschien goed, maar ik zou het er zelf niet op wagen.
Ik kende zo'n stel. Zij wilde. Hij niet. Zij is nu te oud en hij heeft een kind bij een ander.

I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi

Valtifest zaterdag 23 november 2024 om 17:55

Marianneke schreef: ↑
23-11-2024 16:31
TO is degene die niet realistisch is. De regels mbt draagmoederschap zijn in Nederland streng en daarom is dat bijna onmogelijk. Adoptie uit het buitenland is sinds dit jaar ook niet meer toegestaan.

Overigens komt het heel vaak voor dat een relatie wordt verbroken (of zelfs niet eens wordt gestart ook al is er een klik) vanwege een verschil in kinderwens.

Ik lees dit: De situatie is niet een verschil in kinderwens alleen. To lijkt nu al een betere ouder voor hun kind omdat ze vooruit denkt over haar gezondheid en opvoedomstandigheden.

Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 23 november 2024 om 18:01

Valtifest schreef: ↑
23-11-2024 15:41
Je kunt zoveel willen, realisme is ook wel handig. Juist als je een kind wil. Ik hoor het viva koor hier vaak genoeg eensgezind zingen 'had je dit niet kunnen bedenken voordat...'
To denkt na, man niet en man heeft een 'heel normale wens' ineens.

Ja, dat mag hij toch allemaal zelf weten, wat hij wel of niet wil nastreven? Ik begrijp echt niet wat het probleem is. Deze mensen hebben niet hetzelfde voor ogen. Dan houdt het op. Ze zijn geen 15 meer.

Het is toch geen ramp dat iemand een relatie verbreekt? Mensen gaan om minder uit elkaar.

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 23 november 2024 om 18:05

Valtifest schreef: ↑
23-11-2024 17:55
Ik lees dit: De situatie is niet een verschil in kinderwens alleen. To lijkt nu al een betere ouder voor hun kind omdat ze vooruit denkt over haar gezondheid en opvoedomstandigheden.

Nou, eind goed, al goed.

GeweldigWeer zaterdag 23 november 2024 om 18:07

Valtifest schreef: ↑
23-11-2024 17:55
Ik lees dit: De situatie is niet een verschil in kinderwens alleen. To lijkt nu al een betere ouder voor hun kind omdat ze vooruit denkt over haar gezondheid en opvoedomstandigheden.

Welnee, TO heeft gewoon geen échte kinderwens en de zorgen omtrent een zwangerschap lijken ‘slechts’ bijzaak. Haar goed recht natuurlijk om geen kinderen te willen, ongeacht de redenen, maar zijn kinderwens doet daaraan niets onder.

Live Life to the fullest

nausicaa zaterdag 23 november 2024 om 18:52

GeweldigWeer schreef: ↑
23-11-2024 18:07
Welnee, TO heeft gewoon geen échte kinderwens en de zorgen omtrent een zwangerschap lijken ‘slechts’ bijzaak. Haar goed recht natuurlijk om geen kinderen te willen, ongeacht de redenen, maar zijn kinderwens doet daaraan niets onder.

Zo klinkt het voor mij ook. TO wilde eigenlijk nooit (en dat is uiteraard helemaal prima). Nu vriend toch wel aangeeft het in de toekomst heel graag te willen, en daar wat duidelijkheid over te hebben, zegt TO ‘misschien dan, maar ik kan er pas over nadenken als alles op orde is’. ‘Maar oh ja, ik kan het niet zelf doen, dus dat wordt dan een draagmoeder’. Het komt enorm over of ze nog steeds niet zo nodig hoeft en alle mogelijke redenen bedenkt om er onderuit te komen zonder zelf direct nee te zeggen. Wederom; dat mag, als je niet wil, wil je niet, ook vooral niet doen dan. Maar dat vriend dit niet voldoende zekerheid vindt om er op te vertrouwen dat de ‘als de tijd rijp is’ ze er voor zullen gaan, kan ik me heel goed voorstellen. En hij wil daar niet op wachten, met een te groot risico dat het toch ‘nee, toch maar niet’ wordt. Ook heel valide, alleen combineert het niet zo lekker.

Tja-Tja zaterdag 23 november 2024 om 19:07

GeweldigWeer schreef: ↑
23-11-2024 18:07
Welnee, TO heeft gewoon geen échte kinderwens en de zorgen omtrent een zwangerschap lijken ‘slechts’ bijzaak. Haar goed recht natuurlijk om geen kinderen te willen, ongeacht de redenen, maar zijn kinderwens doet daaraan niets onder.

Grappig hoe anders je tegen teksten aan kunt kijken.
Of TO geen kinderwens heeft, weet ik niet. Wat ik lees, is dat ze vriend wel tegemoet had willen komen. Of in ieder geval daarover na wilde denken. Ik kan me voorstellen dat haar vriend duidelijkheid nodig heeft (een ja of een nee) en dat is zijn recht.
Andere kant snap ik TO ook wel weer dat ze wil wachten met die keuze tot ze haar studie heeft afgerond. Dat is niet ideaal als je zwanger bent, lijkt mij (niet onmogelijk, weet ik uit mijn omgeving, maar het kan pittig zijn) .

In gesprek blijven en over een aanzienlijke tijd duidelijkheid geven, dat zou ideaal zijn geweest vind ik. Het is nu anders gelopen, van beide kanten begrijpelijk. En voor beide een verdrietige uitkomst.

Het is volgens mij niet altijd zo zwartwit, in die zin dat je een duidelijke kinderwens hebt of absoluut niet. Voor de mensen die ik ken, zal het soms wat in het midden liggen.

Bee zondag 24 november 2024 om 12:49

Tja-Tja schreef: ↑
23-11-2024 19:07
Grappig hoe anders je tegen teksten aan kunt kijken.
Of TO geen kinderwens heeft, weet ik niet. Wat ik lees, is dat ze vriend wel tegemoet had willen komen. Of in ieder geval daarover na wilde denken. Ik kan me voorstellen dat haar vriend duidelijkheid nodig heeft (een ja of een nee) en dat is zijn recht.
Andere kant snap ik TO ook wel weer dat ze wil wachten met die keuze tot ze haar studie heeft afgerond. Dat is niet ideaal als je zwanger bent, lijkt mij (niet onmogelijk, weet ik uit mijn omgeving, maar het kan pittig zijn) .

In gesprek blijven en over een aanzienlijke tijd duidelijkheid geven, dat zou ideaal zijn geweest vind ik. Het is nu anders gelopen, van beide kanten begrijpelijk. En voor beide een verdrietige uitkomst.

Het is volgens mij niet altijd zo zwartwit, in die zin dat je een duidelijke kinderwens hebt of absoluut niet. Voor de mensen die ik ken, zal het soms wat in het midden liggen.

Dit is inderdaad waar ik op gehoopt had. Wat ruimte om mijn studie af te ronden, ondertussen over dit onderwerp na te denken, en dan een keuze erin maken.
Ik had er absoluut serieus over willen nadenken, maar zo’n keuze is voor mij niet in een week gemaakt, haha. Ik zit daarnaast met mijn hoofd ook nog bij een hoop andere dingen momenteel; afstuderen, hoe ga ik daarna een huis vinden etc. Dingen die voor mij op dit moment van iets hogere prioriteit zijn. De keuze van wel of geen kinderen steekt voor mij ook niet op een jaar, maar voor hem lijkt dat wel zo te zijn (waar ik begrip voor kan opbrengen), en die keuze moet ik dan toch maar respecteren..

Sjaantje37 zondag 24 november 2024 om 13:09

Bee schreef: ↑
24-11-2024 12:49
Dit is inderdaad waar ik op gehoopt had. Wat ruimte om mijn studie af te ronden, ondertussen over dit onderwerp na te denken, en dan een keuze erin maken.
Ik had er absoluut serieus over willen nadenken, maar zo’n keuze is voor mij niet in een week gemaakt, haha. Ik zit daarnaast met mijn hoofd ook nog bij een hoop andere dingen momenteel; afstuderen, hoe ga ik daarna een huis vinden etc. Dingen die voor mij op dit moment van iets hogere prioriteit zijn. De keuze van wel of geen kinderen steekt voor mij ook niet op een jaar, maar voor hem lijkt dat wel zo te zijn (waar ik begrip voor kan opbrengen), en die keuze moet ik dan toch maar respecteren..

Heel begrijpelijk hoor, zeker dat je eerst je studie af wil maken want het is wel gewoon zo dat de eerste tijd de verzorging vooral bij de vrouw komt te liggen. Mannen hebben makkelijk praten van ik wil een kind. Hij hoeft het kind niet te dragen, te bevallen, te herstellen etc etc.

Het is jammer maar deze man is gewoon geen match. Ik vind echt dat je heel verstandig denkt.

Tja-Tja zondag 24 november 2024 om 13:44

Ja, ook eens met Sjaantje37.
Ik vind het echt jammer hoe het gelopen is. Want in mijn ogen is een relatie meer dan alleen een kinderwens en dan is het heel zuur als het op die manier eindigt.
Sterkte Bee!

Al kan ik me ook voorstellen dat zo'n kinderwens voor sommigen anders ligt. Ik heb zelf nooit die enorme wens gehad (al was het ook niet per se een 'nee'), maar als dat wel heel groot is, dan sta je er misschien anders in.

__appelbloesem__ zondag 24 november 2024 om 15:37

Bee schreef: ↑
24-11-2024 12:49
Dit is inderdaad waar ik op gehoopt had. Wat ruimte om mijn studie af te ronden, ondertussen over dit onderwerp na te denken, en dan een keuze erin maken.
Ik had er absoluut serieus over willen nadenken, maar zo’n keuze is voor mij niet in een week gemaakt, haha. Ik zit daarnaast met mijn hoofd ook nog bij een hoop andere dingen momenteel; afstuderen, hoe ga ik daarna een huis vinden etc. Dingen die voor mij op dit moment van iets hogere prioriteit zijn. De keuze van wel of geen kinderen steekt voor mij ook niet op een jaar, maar voor hem lijkt dat wel zo te zijn (waar ik begrip voor kan opbrengen), en die keuze moet ik dan toch maar respecteren..

TO, jullie hadden al meer dan zeven jaar een relatie, het is toch niet dat dit pas sinds vorige week pas een onderwerp van gesprek is? Je twijfelt of je überhaupt wel kinderen wil, en daarbij weet je dat als je al kinderen wilt, het een moeilijk traject gaat worden. Ben je niet jezelf voor de gek aan het houden door te denken dat het vast wel goed gekomen was als hij maar wat meer geduld gehad had?

Valtifest zondag 24 november 2024 om 16:10

__appelbloesem__ schreef: ↑
24-11-2024 15:37
TO, jullie hadden al meer dan zeven jaar een relatie, het is toch niet dat dit pas sinds vorige week pas een onderwerp van gesprek is? Je twijfelt of je überhaupt wel kinderen wil, en daarbij weet je dat als je al kinderen wilt, het een moeilijk traject gaat worden. Ben je niet jezelf voor de gek aan het houden door te denken dat het vast wel goed gekomen was als hij maar wat meer geduld gehad had?

Als de situatie andersom was geweest, dus een man die er nog niet aan toe is en de vrouw wel, was de toon van dit topic heel anders geweest.
De meeste mannen van 28 die ik en mijn vriendinnen kenden, waren net schichtige hertjes, als je maar een beetje te lang naar een baby keek renden ze al hyperventilerend weg.
Is dat nu zo anders?

Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.

Anoniem_677a6b2c79b65 zondag 24 november 2024 om 16:17

__appelbloesem__ schreef: ↑
24-11-2024 15:37
TO, jullie hadden al meer dan zeven jaar een relatie, het is toch niet dat dit pas sinds vorige week pas een onderwerp van gesprek is? Je twijfelt of je überhaupt wel kinderen wil, en daarbij weet je dat als je al kinderen wilt, het een moeilijk traject gaat worden. Ben je niet jezelf voor de gek aan het houden door te denken dat het vast wel goed gekomen was als hij maar wat meer geduld gehad had?

Eens.

rosanna08 zondag 24 november 2024 om 16:29

Valtifest schreef: ↑
24-11-2024 16:10
Als de situatie andersom was geweest, dus een man die er nog niet aan toe is en de vrouw wel, was de toon van dit topic heel anders geweest.
De meeste mannen van 28 die ik en mijn vriendinnen kenden, waren net schichtige hertjes, als je maar een beetje te lang naar een baby keek renden ze al hyperventilerend weg.
Is dat nu zo anders?

Dan wordt er gezegd dat het verstandig is om een deadline te stellen en na te denken of je in de relatie wil blijven ten koste van je kinderwens. De reacties zijn echt niet anders nu hoor.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Claire45 zondag 24 november 2024 om 16:29

Niet alles gelezen maar ik vind jullie nog vrij jong, niet in levensjaren maar wel wat betreft andere zaken: nog niet afgestudeerd, wonend in studentenhuis, aan-uit relatie… het klinkt heel normaal voor een beginnende serieuze relatie maar nog niet echt stabiel.

Waarom nú zo’n punt maken van een kind? Ga gewoon eerst afstuderen en een huis zoeken en werken. Dan heb je nog alle tijd om kinderen te krijgen.

Ook vind ik het raar dat hij zoveel moeite heeft met draagmoederschap. Jullie kennen elkaar al 7 jaar én jullie zijn beste vrienden. Dan weet hij toch allang van jouw problemen (genetisch of anderszins) met een eventuele zwangerschap? Dat is dan toch geen vriendschap? Hij zou ook kunnen meeleven met jou, en inzien dat je bang bent voor wat er allemaal op jouw/jullie pad komt als jullie kinderen willen.

Het klinkt alsof hij zich eronderuit probeert te praten en de schuld bij jou legt.

GinnyDamrak zondag 24 november 2024 om 17:17

Bee schreef: ↑
24-11-2024 12:49
Dit is inderdaad waar ik op gehoopt had. Wat ruimte om mijn studie af te ronden, ondertussen over dit onderwerp na te denken, en dan een keuze erin maken.
Ik had er absoluut serieus over willen nadenken, maar zo’n keuze is voor mij niet in een week gemaakt, haha. Ik zit daarnaast met mijn hoofd ook nog bij een hoop andere dingen momenteel; afstuderen, hoe ga ik daarna een huis vinden etc. Dingen die voor mij op dit moment van iets hogere prioriteit zijn. De keuze van wel of geen kinderen steekt voor mij ook niet op een jaar, maar voor hem lijkt dat wel zo te zijn (waar ik begrip voor kan opbrengen), en die keuze moet ik dan toch maar respecteren..

In je OP staat dat je ex altijd gezegd heeft kinderen te willen. Jullie waren 7 jaar samen.
Dan heb je hier toch al 7 jaar over kunnen nadenken? Ik heb er een beetje moeite mee dat je in je posts lijkt te suggereren dat hij je voor het blok zet. Hij is dan toch al 7 jaar geduldig geweest in afwachting van duidelijkheid?

Ceester zondag 24 november 2024 om 22:57

rosanna08 schreef: ↑
22-11-2024 13:25
eigenlijk doe jij wat veel mannen doen: eerst moeten alle omstandigheden goed zijn voordat ik er over na wil denken, maar een kind willen, staat daar in mijn ogen los van. Je wil ze en dan ga je kijken wanneer is het het goede moment ( of niet en dan komt het vaak ook wel goed), maar jij wil eerst het goede moment voor je kunt besluiten of je een kind wil.

Nou, studie afgerond en een eigen ( huur) huis (je) vind ik ook wel verstandig ja... Dan een beetje proberen etc. Die jongen heeft nog zijn hele leven om kind(eren) te krijgen. ( Dat standaard uitgaan van meervoud ' kinderen' vind ik ook een gekke gewoonte)
Ik heb het gevoel dat meneer in zijn studentenhuis nogal op de zaken vooruitloopt... Of een stok heeft gevonden om mee te slaan. Het zou me niks verbazen als hij er al klaar mee was...

nausicaa zondag 24 november 2024 om 23:01

Ceester schreef: ↑
24-11-2024 22:57
Nou, studie afgerond en een eigen ( huur) huis (je) vind ik ook wel verstandig ja... Dan een beetje proberen etc. Die jongen heeft nog zijn hele leven om kind(eren) te krijgen. ( Dat standaard uitgaan van meervoud ' kinderen' vind ik ook een gekke gewoonte)
Ik heb het gevoel dat meneer in zijn studentenhuis nogal op de zaken vooruitloopt... Of een stok heeft gevonden om mee te slaan. Het zou me niks verbazen als hij er al klaar mee was...

Maar hij heeft toch niet gezegd dat hij het nù direct wil? Alleen dat hij wel wil weten of TO al van mening veranderd is. Hij wil niet wachten tot de studie klaar is, de banen geregeld, een huis gevonden en dàn nog eens het gesprek aan gaan. Hij hoeft niet nú een kind, hij wil wel graag nú weten of dat er ooit in gaat zitten. En TO vindt dat een heel plotselinge vraag na jaren. En gooit snel nog wat extra drempels op.

rosanna08 zondag 24 november 2024 om 23:38

Ceester schreef: ↑
24-11-2024 22:57
Nou, studie afgerond en een eigen ( huur) huis (je) vind ik ook wel verstandig ja... Dan een beetje proberen etc. Die jongen heeft nog zijn hele leven om kind(eren) te krijgen. ( Dat standaard uitgaan van meervoud ' kinderen' vind ik ook een gekke gewoonte)
Ik heb het gevoel dat meneer in zijn studentenhuis nogal op de zaken vooruitloopt... Of een stok heeft gevonden om mee te slaan. Het zou me niks verbazen als hij er al klaar mee was...

TO heeft zelf al gezegd dat die man niet heeft gezegd NU een kind te willen dus er is geen enkel bewijs dat hij op de zaken vooruit loopt. Maar hij wil wel graag weten waar hij aan toe is en dat is alleen maar verstandig. Straks is dat huis er, die baan enz. en besluit TO alsnog dat ze nu heel zeker weet dat ze geen kinderen wil en dan?

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

merano maandag 25 november 2024 om 05:33

7 jaar, daarna op en af....

Ik zou eens een leuke andere vriend zoeken.
Deze houdt niet genoeg van je.

En voor kinderen heb je sowieso een stabiele relatie nodig. Met iemand die er voor je is, door dik en dun. Niet onder voorwaarde dat je aan zijn wensen voldoet.

If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Gansje45 maandag 25 november 2024 om 06:43

TO, ik heb dit zelf ook meegemaakt met mijn ex vriend. Ik was toen 25 en hij 26. Hij had alles op orde, ik toen nog niet. Ik was heel verdrietig en vond het ook ergens oneerlijk. We waren 5 jaar samen. Ik zag kinderen als een kers op de taart, mits het je gegeven is. Maar sowieso binnen het huwelijk (we waren niet getrouwd).
Nu kijk ik er op terug met veel opluchting. En dat het ook oké is. Ik gun hem het beste (hij is nog altijd geen vader).

We keken er gewoon allebei heel anders tegenaan; relatie, gezin. Het is fijn als je daar dezelfde opvattingen over hebt.

gansje45 wijzigde dit bericht op 25-11-2024 06:44
Reden: Typfoutje

0.26% gewijzigd

Pioen00 maandag 25 november 2024 om 08:39

Bee schreef: ↑
22-11-2024 12:25
Nu heeft hij me basically gedumpt omdat het proces van een zwangerschap eng en risicovol voor me is, en hij per se een vrouw wil die dat wel kan en wil. Waar is het sluiten van compromissen gebleven?

Als het om kinderen 'nemen' gaat is het redelijk zwart wit ben ik bang lieve Bee.
Hij wil graag kinderen en jij bent er na 7 jaar relatie nog niet zeker van en áls je dan misschien zou besluiten kinderen te willen, is er nog heel veel onzekerheid en dan hebben jullie ook nog een op en af relatie.
Eind twintig, begin dertig is toch een mooie tijd om kinderen te krijgen en ik begrijp hem dan ook wel dat hij deze keuze maakt.

pioen00 wijzigde dit bericht op 25-11-2024 09:21

6.03% gewijzigd

Pioen00 maandag 25 november 2024 om 08:42

Dubbel

dianaf maandag 25 november 2024 om 08:43

blijfgewoonbianca schreef: ↑
22-11-2024 12:55
Je weet niet eens zeker of je - op welke manier dan ook - moeder wil worden en hij wil 100% zeker kinderen.
Hier stopt het dan toch al ?

Inderdaad. Dat je hier begin 20 nog niet mee zit, omdat je denkt, ik wil ze nu niet, maar misschien tzt wel. Dan begrijp ik nog wel dat je een relatie aan gaat.
Maar hij wil weten of het er ooit in zit. TO weet het niet en daarbij zijn er allerlei beperkingen.
Als TO een overtuigend JA was geweest, dan is een situatie al weer heel anders als het niet lukt. Al kan het ook best betekenen dat de relatie het dan nog niet haalt. Maar dan is je startpositie alweer heel anders.

Ik ben al mijn hele leven een overtuigend NEE mbt kinderen. Ik zou geen relatie aangaan met iemand die ze wel wil. Iemand die ze misschien wel wil... weet ik niet. Want zodra blijkt dat hij toch wel erg graag kinderen wil, moet je het alsnog uitmaken.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Quincy2 maandag 25 november 2024 om 09:03

Bee schreef: ↑
24-11-2024 12:49
Dit is inderdaad waar ik op gehoopt had. Wat ruimte om mijn studie af te ronden, ondertussen over dit onderwerp na te denken, en dan een keuze erin maken.
Ik had er absoluut serieus over willen nadenken, maar zo’n keuze is voor mij niet in een week gemaakt, haha. Ik zit daarnaast met mijn hoofd ook nog bij een hoop andere dingen momenteel; afstuderen, hoe ga ik daarna een huis vinden etc. Dingen die voor mij op dit moment van iets hogere prioriteit zijn. De keuze van wel of geen kinderen steekt voor mij ook niet op een jaar, maar voor hem lijkt dat wel zo te zijn (waar ik begrip voor kan opbrengen), en die keuze moet ik dan toch maar respecteren..

Hij weet al jaren dat hij kinderen wil, en nu jij in de laatste fase van je studie zit, komt voor hem het moment in zicht dat jullie leven samen zou kunnen beginnen. Hij werkt al en misschien zit hij nog wel steeds in zijn studentenhuis om op jou te wachten, tot jullie samen de volgende stappen kunnen doorlopen -- samen een huis zoeken, bijvoorbeeld. Hij heeft gewacht en nu blijkt dat jij er nog helemaal niet over na wil denken. Omdat je wel weet wat hij wil en je wel aanvoelt dat het klaar is als jij niet wil, zeg je dat je ruimte nodig hebt om af te studeren. Je bent niet de enige die ooit is gaan afstuderen en 99% kon prima aan twee of meer dingen tegelijk denken. Dat lijkt me dus een smoes.
Je wist al lang dat hij kinderen wilde, en jij hebt altijd nee gezegd. Hoe had je dit dan voor je gezien in de afgelopen jaren? Dat hij zou bijdraaien naar nee? Daar moet je toch ook wel eens over nagedacht hebben? Dit hele moment kan gewoon niet als een verrassing komen. Ook is het vreemd dat er blijkbaar nu ineens mogelijke mentale en lichamelijke complicaties ter sprake zijn gekomen. Als die al die tijd bekend waren geweest, zou het verhaal anders geschreven zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij er niks mee kan als je hier ineens mee komt en dan een draagmoeder als oplossing noemt, in plaats van een gedegen medisch onderzoek. Dat geeft niet echt vertrouwen.

Actieve topics