Relatie te vanzelfsprekend na 6 maanden?

26-02-2023 17:02 36 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik mijn vriend 6 maanden geleden leerde kennen was alles fantastisch. Zoiets als dit had ik nog nooit meegemaakt, en hij ook niet zei hij. We waren een paar weken erg op onze hoede omdat het too good to be true leek. Maar onoverkomelijke verschillen hebben we tot op heden niet gevonden. Het gevoel dat we voor elkaar kregen ontwikkelde zich super snel waardoor we het niet konden laten iedere dag bij elkaar te zijn. En waarom ook niet dachten we, het voelt goed, we worden gelukkig van elkaar en missen elkaar alweer als we een dag niet samen zijn. We kunnen helemaal onszelf zijn bij elkaar en laten elkaar vrij in de behoefte om even iets zonder de ander te gaan doen. Ik begin alleen te merken dat het allemaal een beetje té vanzelfsprekend wordt. Ik kijk nog steeds met dezelfde ogen naar hem als 6 maanden geleden, ben blij dat hij in mijn leven is gekomen want hij is echt een verrijking voor mij. In zie ons samen oud worden. Maar de echte roze wolk lijkt verleden tijd. En ik weet dat dat onvermijdelijk is wanneer je 24/7 bij elkaar bent maar ik mis de tijd waarin we niet van elkaar af konden blijven, met bewondering naar elkaar keken, vaak uitspraken hoe gek we op elkaar waren, het liefst in elkaars huid kropen en iedere minuut met elkaar in contact wilden zijn. Dat lijkt nu voorbij te zijn. We wonen niet samen maar hebben de afgelopen maanden wel geleefd alsof we dat deden. Ik ben bang dat we hiermee voorgoed verpest hebben wat we hadden. Dat we veel te hard van stapel zijn gelopen. De vonk die er was is een waakvlam geworden. Mijn gevoel voor hem is onveranderd, ik hou nog evenveel van hem als eerst, ik voel me nog net zo aangetrokken, ik merk geen dingen op die me doen twijfelen of deze man het wel voor mij is. En toch voel ik me verdrietig. Ik heb dit met hem besproken, gezegd dat we misschien weer wat meer ons best moeten doen om de vonk gaande te houden. Hij zegt dat dit een logisch gevolg is van zoveel tijd met elkaar spenderen, dat het proces op deze manier versnelt. Dat dit vroeg of laat zal gebeuren. Dat hij mij niet minder leuk vindt en niet minder van me houdt. Nog steeds voor altijd met mij wil zijn. En toch, als we een week geen seks hebben, als 2 zoutzakken naast elkaar op de bank zitten na een drukke werkweek, voel ik me rot. Komt dit vanuit eigen onzekerheid en behoefte aan bevestiging en waardering? Voorheen hadden we alleen maar oog voor elkaar. Waren we 2 blije puppies als we elkaar weer zagen, ookal was het nog geen 8 uur geleden. Dan werd er nog wel eens naar me gestaard en gezegd ‘jij bent echt mijn jackpot’. En werd er vanuit hemzelf nog wel eens om bevestiging gevraagd, bang mij te verliezen. Inmiddels voelt het alsof hij denkt dat hij me helemaal veroverd heeft en het daarmee klaar is. Ik weet dat dit een natuurlijk gevolg is en je hier vroeg of laat niet omheen kan, maar ik wil weer terug naar hoe het was. Hoe het nu gaat is hoe het vaak gaat als je een x aantal jaren samen bent, samen woont en eventueel een gezin bent gestart. Dit hoort niet al na 6 maanden, ook niet als we al zoveel bij elkaar zijn geweest denk ik dan. Dat is te vroeg. Kunnen we nog terug? Is even afstand nemen verstandig? Even een tijdje allebei in onze eigen woning, zonder elkaar? Elkaar écht missen en opnieuw waarderen? Hoe onnatuurlijk dat tegelijkertijd ook voelt want ik wil het liefst nog steeds iedere dag met hem zijn. Maar dan gaat het in stand houden van onze vonk daaronder lijden vrees ik en zitten we over nog eens 6 maanden in een permanente sleur.

Ik hoor heel graag jullie tips en ervaringen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je met andere zaken ook zo snel verveeld en heb je nieuwe uitdagingen nodig?

Wat is er mis met een waakvlam die af en toe een keer stevig oplaait?

Avontuurlijke hobby samen zoeken? Gaan salsa dansen?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoog dramagehalte.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind je wel erg dramatisch. Jullie hebben het gezellig samen, prima toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is precies je probleem? Dat jullie niet meer zoveel seks hebben als in het begin?
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren Quote
Dan spreek je toch iets minder vaak af? Of alleen in het weekend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorrelies schreef:
26-02-2023 19:10
Wat is precies je probleem? Dat jullie niet meer zoveel seks hebben als in het begin?
Onder anderen. De seks frequentie is afgenomen, maar ook de manier waarop we met elkaar omgaan is merkbaar anders. Dat hele verliefde gevoel (en gedrag) lijkt plaats te hebben gemaakt voor vanzelfsprekendheid ofzo? Minder ons best doen, leven in gewoonten, niet meer helemaal in elkaar aan het opgaan. We doen ons ding, eten samen, slapen samen. En zo de hele week. Eerder zaten we uren te praten over van alles en nog wat, nu zijn we soms uren stil. Niet dat het dan ongemakkelijk is, maar ik mis die ‘high’ waar we in zaten de eerste maanden. Mijn vorige relatie duurde 10 jaar en met hem heb ik heeeeeel lang, te lang, in een sleur geleefd waarin we echt geen oog meer voor elkaar hadden uiteindelijk. Ik ben misschien bang dat dat nu weer staat te gebeuren waardoor ik haast wanhopig wil vast blijven houden aan die euforische beleving van het begin.

Misschien ben ik inderdaad een dramaqueen zoals ik lees in andere reacties :-[
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt niet de komende 70 jaar in de bubbel van verliefdheid zitten.
Het gewone leven komt ook gewoon weer aankloppen. Werk moet weer gedaan, vrienden en familie bezocht, feestjes, sport, hobby... Na 6 maanden daal je weer gewoon af naar de gewone wereld.

Waar je eerst de hele wereld vergat, is dat niet haalbaar om de rest van je leven zo ook te houden.

Zoek nu naar de modus waarin je jullie leven implementeert in je eigen leven.

Welkom terug op aarde!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel dramatisch allemaal dit. Kom zeg. Even realistisch zijn. Je bent geen prinses.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoelang had je dan verwacht dat die 'high' er zou zijn?

Als ik je laatste bericht lees zit het meer in de angst van herhaling wat vorige keer fout is gegaan. Maar in mijn ervaring houd je die 'high' vooral lang vast in relaties met veel drama en aantrekken/ afstoten.

Man en ik komen allebei uit een lange relatie. Nu 9 jaar samen. Het woord wat ik voor ons zou kiezen is koesteren. We staan in de waan van de dag toch dagelijks stil dat we blij zijn met elkaar. Geen euforie hebben hoeft niet gelijk te staan aan geen oog voor elkaar hebben...
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is voor mij de reden (naast nu nog kinderen thuis) om te latten, en dat ook te blijven doen.

Ik heb me namelijk ook weleens de vraag gesteld " zijn wij nog zo leuk met elkaar omdat we niet samenwonen "
Ik denk het dus wel.

Immers, ik heb mijn sleurtjes thuis met werk kinderen en huishouden.
Wanneer wij samen zijn is bovenstaande niet van toepassing.

Niet dat we niet ook gewoon lekker bankhangen hij wat scrolt op zijn telefoon en ik iets lees op de e reader.

De seks is alleen maar spannender geworden juist ook omdat we het graag doen wanneer we samen zijn. Dus eigenlijk altijd wanneer we samen zijn.
Dat gaat zeker niet gebeuren wanneer we samen zouden wonen, dan " kan het morgen ook wel, ben nu moe"

Nu plannen we tijd bewust samen omdat het niet alle dagen is.

Wij zijn nu bijna 3 jaar samen.
Natuurlijk is de eerste hitte er af, maar we spreken wel heel veel uit hoe leuk, lief en lekker we elkaar vinden.
Appen veel op de dagen dat we niet samen zijn, spreken ons verlangen dan ook uit, dat verlangen is er ook echt.

In de zomer zijn we 3 weken samen, want, geen kinderen. We werken dan wel, dan is het ook meer gewoon, maar toch niet zo als samenwonen, immers, het is maar tijdelijk.

Daarnaast, ben ik ook wel graag alleen, dus ik zou niet snel kiezen wanneer het kan, om te gaan samenwonen.
Nu werkt hij ook een aantal avonden en nachten, dus sws zullen er dagen zijn dat we een andere dagindeling hebben, en dat zou voor mij al verschil maken. Ieder heeft dan ook zijn eigen vrije momenten wanneer de ander werkt.

Geen echte tip, maar misschien toch wat gas terug, en een lat modus instellen.
Puur om de gewoonte er weer een beetje uit te halen.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je elkaar 'm'n Jackpot' noemt in het begin, dan vraag je er om om van dat voetstuk af te vallen. Maar dat hoeft helemaal niet erg te zijn ;)
Ik denk eerlijk gezegd dat je verwachtingen niet helemaal realistisch zijn. En het is goed om dat te beseffen, anders ga je altijd iets najagen wat gewoon niet realistisch is. Nee, ik denk dat de fase zoals jij die benoemt niet jaren duurt. Dat dit soort intensiteit na een half jaar wat afneemt, lijkt me vrij normaal. Je bent verder ontzettend blij met hem; geniet daarvan en ga mee met de flow van het normale leven met hem. Je wil toch iets opbouwen samen? Zolang je in die afgesloten roze bubbel zit, ben je dat eigenlijk niet aan het doen. Dat begint nu. Dat is een prachtige fase, geniet ervan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het idee dat je het echt kapot aan het analyseren bent en dat je het heel erg geforceerd wil houden zoals in het allereerste prilste begin. Zonde, lijkt me.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind je helemaal geen dramaqueen. Ik vind een "waakvlam die af en toe oplaait" en "gezellig" zoals hierboven wordt genoemd echt niet voldoende, zeker niet na 6 maanden en zonder gezamenlijk huishouden / gezin.

Ik zou elkaar inderdaad wat minder frequent gaan zien en regelmatig een date met elkaar plannen. Als het dan toch als een sleur blijft voelen, zou het mijn man niet zijn - hoe perfect het op papier ook lijkt.
Je stopt met je verliefd te gedragen en nu vind je het niet leuk dat jullie je niet meer verliefd gedragen?

Dat komt niet spontaan terug als je elkaar even minder ziet. Hoe je je gedraagt, wat jullie normale omgang met elkaar is, is gewoon een keuze. Als jullie niet langer dan 6 maanden kunnen volhouden om heel verliefd met elkaar om te gaan, is dat misschien gewoon hoe jullie in elkaar zitten.
Ik geloof dat het vrij normaal is dat de frequentie/heftigheid wat afneemt na een half jaar tot een jaar. Zou toch wel vermoeiend zijn om in die roze wolk te blijven hangen.

Verwachtingen een beetje bijstellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lolita91 schreef:
26-02-2023 19:28
Misschien ben ik inderdaad een dramaqueen zoals ik lees in andere reacties :-[
Vind ik niet, je bent geen dramaqueen, je mist de euforie en de roze bril van de eerste tijd en dat mag. En het is ook heel gewoon, het is een afscheid van dat enorm goede gevoel van de eerste tijd, beetje lullig om dat maar weg te zetten als drama.

De oplossing? Het doorbreken van het té comfortabele. Een comfortabele relatie is heel fijn maar een té comfortabele wisselwerking is killing voor je verliefdheid en je seksleven.

Ik zou je van harte aanraden het LATten (weer) op te pakken, lekker doordeweeks solo en in de weekenden samen. Dan heb je elkaar weer eens wat te vertellen en doorbreek je het zoutzakken gehalte.
Ga in de solotijd weer eens iets voor jezelf doen, verbreed je blikken en focus je op jezelf in plaats van elkaar, des te leuker is het dan om na een paar dagen weer samen te zijn.

Zoals jij je eerste tijd omschrijft, zo zien mijn lief en ik elkaar nog steeds. Na 6 jaar....
.
Je kunt niet eeuwig in de verliefdheid fase blijven hangen. Zou ook niet gezond zijn, denk ik. Hou je niet continue vol.
Ergens natuurlijk jammer, maar denk dat er andere fases voor terugkomen. Die ook fantastisch kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet uiteraard zelf ook wel dat verliefdheid niet eeuwig duurt maar dat het na een maand of 6 begint af te nemen, of in ieder geval gewoon begint te voelen, vind ik nogal snel.

Ik had zelf ookal gedacht (en besproken met de man in kwestie) om elkaar misschien wat minder te zien zodat wanneer we afspreken, het wat specialer blijft en we niet in die sleur terecht komen. Hij begrijpt mijn gedachte hierachter maar vindt het niet leuk omdat hij naar eigen zeggen al zo gehecht is geraakt aan me en het liefst iedere dag samen wil zijn. En dat voel ik absoluut ook zo maar ondertussen denk ik, we hebben nog niet eens een heel jaar met elkaar beleefd, geen zomer, geen vakanties, geen festival o.i.d.
Het kán niet zo zijn dat we nu al als gewoonte dieren met elkaar leven. Dat komt echt veel later pas, vind ik.
Daarom toch samen besloten niet meer alle dagen van de week samen te zijn, maar het terug te schroeven naar 2 avonden doordeweeks + het weekend.

Ik weet niet zozeer of dit alles met verkeerde verwachtingen te maken heeft. Maar ik analyseer het zeker kapot, zoals hierboven al benoemd werd. Daar ben ik goed in helaas. Ik ben behoorlijk nuchter maar ook een echte overdenker. Angst om mijn vriend te verliezen voert denk ik de boventoon, waardoor ik wil proberen alles zo leuk en perfect mogelijk tussen ons te houden. Maar ik besef me maar al te goed dat dat niet 100% vd tijd mogelijk is. Zo hebben de nodige ruzietjes de revue echt al wel gepasseerd.

Deze dramatische prinsessenmeid bedankt jullie voor jullie bijdrage! :hello:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind je helemaal geen dramaqueen.
Je hoeft niet akkoord te gaan met een leven dat een 7 krijgt. Dat veel mensen dat wel doen, betekent niet dat jij een dramaqueen bent omdat je een 9 wil.

Het heeft wel consequenties dat je die 9 wil, en die moet je dan ook omarmen denk ik. Dat je een prima relatie, die veiligheid geeft maar geen spanning, opgeeft, bijvoorbeeld. Of dat je werk verzet om het weer terug te krijgen. Maar het zou mij ook niet verbazen dat het met deze man er gewoon niet inzit wellicht..

Er zijn mensen die hoge pieken en diepe dalen hebben, en er zijn mensen die stabiel rond een basislijn zitten. Het een is niet beter dan het ander, maar als jij het eerste wil, en je vriend het tweede is, dan is het misschien toch geen match. Dan beter nu daar achter komen dan 2 kinderen en een hond verder.

Het is denk ik wel zo dat alleen maar hoge pieken niet bestaat. Bij pieken horen ook dalen, bij stabiliteit hoort vlakte, zwart-wit gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb wel altijd gemerkt dat ik mij echt veel langer verliefd voelde wanneer we de relatie rustig opbouwde.
Ik heb 2 jaar een latrelatie en voel nog elke keer verliefdheid als ik hem na een paar of aantal dagen weer zie.
Stokbootje, wat een mooie post.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zegt dat je gevoel voor hem onveranderd is, maar je beschrijft wat anders.

Wat is dat verdrietige gevoel precies?

Verliefdheid is ook geen graadmeter voor een goede relatie. Maar misschien Bennie de eerste maanden zo erg in elkaar opgegaan dat je nu weer even moet ‘aarden’.
flamingo wijzigde dit bericht op 26-02-2023 21:05
22.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Verliefdheid missen is ook lastig. Zeker als jij dat in je hoofd koppelt aan: mijn relatie wordt minder/gaat over.

Weer wat meer je blik richten op dingen buiten je relatie lijkt mij zeker goed. Misschien kun je daarnaast ook proberen uit te vinden bij jezelf wat jij fijn vindt: pieken en dalen of veilig en vertrouwd. Daar is geen foute keuze in, het gaat echt om wat jij wil.
Het is zoals het is

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven