Relatiecrisis door hond icm baby

14-10-2023 19:18 567 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
.
lenaaaa wijzigde dit bericht op 31-10-2023 20:01
99.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
floddertje wijzigde dit bericht op 27-01-2024 18:47
99.63% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
pokkewijf schreef:
15-10-2023 08:13
Ga ajb op je strepen staan en zet de baby voorop. Als het echt fout loopt vergeef je jezelf dat nooit. Wij hadden een schat van een labrador en toch lieten wij haar niet alleen met de kinderen in een ruimte. Toen de kinderen wat ouder waren konden wij goed uitleggen wat wel en niet mocht. Hond had een rustig plekje achterin de woonkamer en als zij in haar mand lag moesten zij haar met rust laten.

Mijn vader had een jaloers hondje wat één keer heeft gehapt. Kind lag in de box en hij heeft kind tussen de spijlen door in een voetje gebeten. Geen ernstige wond gelukkig maar wel de huid kapot.
Dat is een pittige discussie geworden met pa maar hij mocht kiezen. Hondje thuis laten of niet meer langs komen.

Wat zegt de gedragstherapeut hier over?
Ga niet wachten tot het een keer echt fout gaat. Terwijl ik dit typ heb ik al kippenvel.
Kom nu in actie!
Ih wat erg! Mn grootste nachtmerrie. Gedragsdeskundige zegt scheiden of erbij blijven en voorkomen dat zij naar hem toe gaat. Zijn ruimte van 2 m respecteren en zo leert hond dat zij geen bedreiging is. Dus altijd opletten als ze in een ruimte zijn en letten op zijn signalen
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
15-10-2023 05:37
Ik denk dat jij serieus kan overdrijven. De baby is dus al 2 keer in het gezicht genaaid aangezien de hond al 2 keer in het gezicht heeft gehapt?
Gelukkig doet vriend zijn hond niet weg. Die hoort gewoon bij het gezin. Voorzorgen nemen, hond niet laten rondlopen wanneer het kind rond kruipt.
Je hebt er voor gekozen om een kind te krijgen met een getraumatiseerde hond in huis dan is de oplossing niet om die hond te dumpen. Had dan gewacht tot hij overleden was.
Voorzichtig zijn, geen risico's nemen, beter nog: verhuizen.
Aan de mensen die zeggen de hond te dumpen: nooit een huisdier in huis nemen hoor! Koop een nieuwe jurk of zo... Die kan je met gemak dumpen.

Helemaal mee eens!!

Mijn hond is heel angstig, blaft en is boos op iedere hond die we tegen komen, blaft soms ook naar kleine kinderen die hij op straat ziet. Hij heeft ook gedragstherapie gehad. Ik denk dat mensen in de buurt over mij roddelen en zeggen dat ik mijn hond niet heb opgevoed, terwijl mijn andere hondje (tegelijk met hem opgegroeid) absoluut niet zo was. Een hondje uit het zelfde nestje als mijn hondje vertoont precies hetzelfde gedrag, blaffen naar vreemde honden.

Ik moet dus altijd heel alert zijn als ik met mijn hond loop, altijd voorzichtig zijn. Dit heb ik er graag voor over, op een gegeven moment ben je daar ook aan gewend en kost het nog maar weinig moeite, deze hond zal ik nooit weg doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Floddertje schreef:
15-10-2023 11:28
En daarom had ik voor mijn honden een afscheiding in huis. Zo konden zij zich vrij bewegen in hun deel, zonder zich bedreigd te voelen.

Waarom is een afscheiding geen optie?

Nou precies! Is gemakkelijk te regelen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:24
3 keer gehapt, twee keer op afstand 1 keer in het gezicht. Volgens mij is uiteindelijk geen hond te vertrouwen met kind. In mijn ook kan samenleven in deze fase idd alleen als je continue optlet. Klopt is wil ook niet dat erger
Gebeurd. Daarom kan ik me hier niet overheen zetten.
Natuurlijk is geen enkele hond t vertrouwen met een kind en moet je continu opletten. Wat had je dan verwacht, dit is toch algemeen bekend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
15-10-2023 11:16
En het zou natuurlijk voor iedereen een opluchting zijn in dit topic als het om een Staffie of pitje zou gaan, want dan kunnen we de hond opgelucht het slechtste toewensen. Die rassen vragen natuurlijk om het slechtste.
Het zou me juist niet verbazen als het om een schattig gevonden ras gaat. Klein hondje als levensverwachting 15 jaar is. Dat type hondje wordt vaak onderschat door mensen die geen verstand van honden hebben waardoor ze niet op cursus gaan. Hondje wordt in huis als een gelijke behandeld ipv de natuurlijke hiërarchie aan te leren: mens mag op bank, hond in de mand of op een kussen. Die dingen.
Misssunshine schreef:
15-10-2023 11:26
Dat hebben wij gedaan. Na 5 jaar van alles te hebben geprobeerd, gedragsdeskundigen, trainingen, uit wanhoop zelfs alternatieve geneeswijzen. Iom de dierenarts, een nog een second opinion, hebben we uiteindelijk samen besloten voor vreedzame euthanasie voor onze hond. 5 jaar stress voor onze hond, behalve als hij thuis bij mij was. Mijn man kon niet meer bij mij of bij de hond in de buurt komen. 5 jaar stress ook voor ons gezin. We vroegen geen bezoek meer, vriendjes en vriendinnetjes konden niet bij ons spelen tenzij de hond in de bench ging uit het zicht. Naar het asiel brengen of herplaatsen was voor deze hond geen optie, dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen, de angst voor het beestje. En ja we zijn er bij gebleven, de hond heeft bij mij gelegen tot het voorbij was, dicht tegen me aan. Het was het moeilijkste wat we ooit hebben moeten beslissen, de dierenarts vond het een moedige beslissing en ik heb er nog steeds veel verdriet van maar toch weet ik dat we de juiste beslissing hebben genomen ondanks dat er genoeg mensen zijn die er commentaar op hadden.Ik wil zelf ook nooit meer een hond en dat terwijl ik opgegroeid ben met honden maar dat heeft ook voor een groot gedeelte met andere hondenbezitters te maken, daar lopen ook heel veel nare exemplaren tussen. Het is helaas niet altijd zwart/wit. Wij namen de hond met de beste intenties, geen heel klein kind meer, uit het buitenland, goed ingelezen, ervaring met honden en toch is het niet gelukt. Het voelt nog steeds als falen.
❤️ dat is niet falen, dat is moedig. Daar is veel liefde en een groot hart voor nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:17
Nee ik wil ook geen risicoo. Kan ook niet mezelf voor de gek houden. Ergens denk ik dat ik misschien meer mn gens moet aangeven en duidelijk moet zijn. Misschien maakt dat het voor hem ook makkelijker. Ik kan leven met tijdelijk herplaatsen… maar het hier verder overleg in gesprek gaan blijft gevoelig.
Wees inderdaad duidelijker. Door grens te stellen kom je voor drie op: voor de rust voor jezelf, voor de veiligheid van jullie kind en voor het wegnemen van de stress van de hond.

Wat je partner betreft snap ik dat hij vindt dat hij tot het einde de baas van de hond wil blijven. In beginsel een goed streven. Maar soms lopen dingen anders. Hoe verdrietig ook. Een keuze die ooit gemaakt is, mag niet door een te stellige overtuiging een gevaar opleveren in het heden en de toekomst. Daarnaast: een hond zelf heeft geen besef van een gemiddelde leeftijd in zijn rassoort. 5 is sowieso nog een redelijk jonge hond, maar dat besef heeft de hond zelf niet. Dus als het morgen voor Fikkie zou stoppen, omdat jullie kiezen voor rust en veiligheid in jullie gezin, dan lijdt de hond daar zelf emotioneel niet aan. Ik ben absoluut tegen onnodige euthanasie, maar het is alsnog onvermijdelijk als kind dadelijk gruwelijk gebeten wordt (en ik kan je met 99% zekerheid zeggen dat dit gaat gebeuren).
Ik heb een kind in de klas gehad die de helft van haar gezichtje miste vanwege een hondenbeet. Als je dat eenmaal echt dagelijks gezien hebt, dan zou je nu niet meer twijfelen.
Er zijn alleen maar verliezers. Maar zorg dat er niet nog meer schade bovenop komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
WaterGirl schreef:
15-10-2023 08:30
Deze hond is zwaar beschadigd, Ondank alle therapien is hij nog steeds angstig en onvoorspelbaar.

Jullie wonen met 2 volwassenen, een baby van 9 mnd en een hond op 60m2. Geen ideale situatie.

Een jong kind en een hond (hoe goed deze ook opgevoed is en hoe lief het karakter is) kan je nooit samen in 1 ruimte hebben zonder toezicht. Een kind kan een onverwachte beweging maken, hoog gegil etc, en dan is het basis instinct van een hond "happen". Niet perse bijten, maar kan het kind wel beschadigen.

Je vriend je natuurlijk het beste voor zijn hond. Opgesloten op een paar m2 in de keuken en geen bewegingsvrijheid hebben, daar wordt de hond niet blij van. Dat is niet goed zorgen voor deze hond. De kans dat de hond dan nog angstiger wordt. Open keuken, de hond ziet en ruikt van alles, maar kan zijn kont niet keren om daar iets mee te doen.

Wil je vriend de hond niet kwijt, dan zou je op zoek moeten gaan naar meer leefruimte. Een groter huis, of een grotere tuin, of een mooi hondenverblijf in de tuin.
Of hij moet een ander plek voor de hond moeten zoeken, bijvoorbeeld via verhuisdieren.nl.
Jullie huidige situatie is niet gezond voor de hond en helemaal niet voor jullie kind.

Wanneer je vriend heel veel van zijn hond houdt, zou hij toch willen dat de hond ergens woont waar hij voldoende ruimte heeft om te bewegen en zich terug kan trekken? Niet op 60m2 woning waar de hond op een paar vierkante meters van de keuken mag verblijven. Een hond heeft veel meer bewegingsvrijheid nodig. En je kind bescherming tegen een onvoorspelbare hond.
Je zegt precies hoe het is en hoe ik het zie. Groter huis zij we al een tijd naar op zoek maar voor niet haalbaar helaas. Misschien over 2/3 jaar. En mn dochter is natuurlijk ook onvoorspelbaar voor de hond op deze leeftijd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:21
Omdat de hond wel goed met kinderen kan als hij ze kent en rekening mer hem houden. En dat hij zich bedreigd voelt als een kruipende baby te dichtbij komt is vanuit zijn kant niet geel gek. Dit hadden we voorzien en dus ook niet over gehad wat als…. Helaas
En daarmee geef je jezelf antwoord jullie wisten dus beiden dat een baby/kind tot een x-leeftijd een risico is in samenhang met deze hond....
Dit hadden jullie beiden kunnen zien aankomen/vermijden in plaats van hier staan waar jullie nu staan.
De hond is 5 jaar en je vriend heeft hem vanaf puppy. De hond is angstig en niet te vertrouwen bij onbekenden en bij andere honden. Waarschijnlijk door slechte ervaringen. Dan rijst bij mij wel de vraag wat voor baasje jouw vriend is, dat zijn hond, die hij vanaf pup heeft zo is. Heeft hij hem niet opgevoed en gesocialiseerd? Is jouw vriend uberhaupt wel geschikt als baas? Als het zelfs met de inzet van een gedragstherapeut niet lukt de hond zich veilig te laten voelen?

Gezien al deze zaken en de twijfelachtige kwaliteit van jouw vriend als baasje (en jouw eigen negatieve gevoelens tegenover de hond) denk ik dat jullie niet in staat zijn om deze situatie in goede banen te leiden. Jullie kind loopt dus een groot risico om aangevallen te worden.
Ik snap werkelijk niet dat jullie dat zo laten. Van beide kanten niet. Je kind kun je niet wegdoen, de hond wel, dus die keuze is simpel.
Ik vind wel dat jullie daarna niet meer aan een hond moeten beginnen. Arm beest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubois schreef:
15-10-2023 11:30
Het zou me juist niet verbazen als het om een schattig gevonden ras gaat. Klein hondje als levensverwachting 15 jaar is. Dat type hondje wordt vaak onderschat door mensen die geen verstand van honden hebben waardoor ze niet op cursus gaan. Hondje wordt in huis als een gelijke behandeld ipv de natuurlijke hiërarchie aan te leren: mens mag op bank, hond in de mand of op een kussen. Die dingen.
Dat heeft geen invloed op het overige gedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:17
Nee ik wil ook geen risicoo. Kan ook niet mezelf voor de gek houden. Ergens denk ik dat ik misschien meer mn gens moet aangeven en duidelijk moet zijn. Misschien maakt dat het voor hem ook makkelijker. Ik kan leven met tijdelijk herplaatsen… maar het hier verder overleg in gesprek gaan blijft gevoelig.
Je moet ook wel realistisch blijven hè, hond kan niet met kleine kinderen, dus herplaatsen gaat sowieso al heel moeilijk worden. Mijn zusje heeft hetzelfde probleem gehad, wilde ook eigenlijk de hond niet weg doen, de gedragstherapeut had een adres voor herplaatsing gevonden, maar die mensen woonden in een gewoon rijtjeshuis (net als mijn zus...) en ze wilde alleen herplaatsen naar een huis met grotere tuin, liefst in landelijke omgeving :bonk: Lang verhaal kort: uiteindelijk beet de hond baby door de box heen (gelukkig zat de box ertussen, dus weinig schade) en bleek gescheiden houden niet te werken, én kwam ze erachter dat ze niet in de positie zat om een grotere tuin in landelijke omgeving te eisen, want mensen staan niet in de rij voor een hond die niet bij kleinere kinderen kan. Tijdelijk herplaatsen is net zo'n onrealistische eis, To. Je mag al in je handjes klappen als je de hond naar een fijn thuis kan laten herplaatsen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maandag27 schreef:
15-10-2023 08:43
Een hond die hapt heeft een volle stressemmer. Als je je inleest over kalmerende signalen zul je leren hij al op heel veel verschillende manieren heeft proberen duidelijk te maken dat kind en kleine ruimte te veel voor hem zijn.

Jullie hebben het samen zo ver laten komen dat er geen andere oplossing is dan per nú zorgen dat baby en hond bij elkaar vandaan blijven. Traphekjes, box op hoogte, je verzint het maar.

En uiteindelijk is een plek waar de hond kan ontspannen veel beter. Dat is zeker heel verdrietig, maar voor de hond zou het zomaar beter kunnen zijn als hij ergens is waar die ‘vreselijke stoorzender met al die herrie die niet luistert als hij hem wegstuurt’ niet is. -nee, niet mijn mening over baby’s, maar wel hoe de hond over de baby kan denken-

Het zal ongetwijfeld niet meevallen om een plek voor een hond met een trauma te vinden, maar je bent het aan beiden (hond en baby) verplicht
Ja, het ligt ook zeker niet aan de hond, maar de situatie. Ik gun hem ook een betere plek.
Elke avond dode dieren eten, maar honden zijn heilig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nemophilista schreef:
15-10-2023 11:32
De hond is 5 jaar en je vriend heeft hem vanaf puppy. De hond is angstig en niet te vertrouwen bij onbekenden en bij andere honden. Waarschijnlijk door slechte ervaringen. Dan rijst bij mij wel de vraag wat voor baasje jouw vriend is, dat zijn hond, die hij vanaf pup heeft zo is. Heeft hij hem niet opgevoed en gesocialiseerd? Is jouw vriend uberhaupt wel geschikt als baas? Als het zelfs met de inzet van een gedragstherapeut niet lukt de hond zich veilig te laten voelen?
Je spreekt van een pup tot 8 maanden (kleine rassen) tot 12 maanden (grote rassen). Je kunt dus ook een pup van 6 maanden krijgen, die getraumatiseerd is. Een pup van 4 maanden kan trouwens ook al ernstig getraumatiseerd zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
15-10-2023 09:23
Hoe reageerde je man op het feit dat de hond al een paar keer in het gezicht van jullie dochter had gehapt?
Hij zei die ene keer hij bijt niet, maar alleen happen als waarschuwing. Gedragsdeskunde zei ook hij ziet de baby niet als prooi, maarja kan zicht wel bedreigt voelen
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:04
Een keer gehapt, niet gebeten, maar daar ben ik natuurlijk bang voor als hij zicht bedreigt voelt en ik zn signaal niet op tijd zie. Ja, ik heb er echt buikpijn van. Ben heel meegaand in de relatie, maar merk dat als het om mn dochter gaat in een grens heb. Ik hou wel van mn vriend en het is zeker niet alles slecht. Daarom wil ik eruit komen en er wel alles ana gedaan hebben. Sowieso denken wij ook aan relatietherapie om beter te leren communiceren met elkaar…
Huh, in je TO zeg je dat de hond een paar keer heeft gehapt. Nu blijkt dat ie 1x een schijnbeet heeft gedaan als waarschuwing om uit de buurt te blijven.

Wat is het nu?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, je overdrijft niet. Kind moet beschermd worden. Maar ‘hond moet weg’ is makkelijker gezegd dan gedaan denk ik.

Zo te lezen zijn jullie al bezig met stappen zetten (zoeken naar een groter huis, doorgaan met trainen) om de situatie beter te maken. En tot die tijd is het inderdaad tanden op elkaar en door ploeteren.

Hoe realistisch is de optie van tijdelijk herplaatsen? Zet je dat ‘tijdelijk’ er maar voor om het gesprek met je vriend aan te gaan? Want dan kan ik me voorstellen dat er geen serieus gesprek over te voeren is, jij bedoeld denk ik gewoon: “ik wil die hond voor altijd het huis uit, maar ik zeg wel even ‘tijdelijk’ zodat je niet meteen je hakken in het zand zet.” Of heb je echt een adresje gevonden die hem wel even een paar jaartjes van jullie over wil nemen?

Ik denk dat het helpt om eerst goede adresjes te zoeken waar ze zo’n hond willen hebben (opties) en dan pas het gesprek met je vriend aan te gaan. Het kan anders een beetje overkomen als: ‘ik wil dat beest gewoon weg en het kan me niet schelen waarheen.’ Wat bij hem natuurlijk in schril contrast staat met het gevoel dat die hond zijn alles is en hij zich daardoor niet begrepen voelt door jou. Wat ruzie oplevert.

Ik denk dat de beste optie zou zijn de hond voor altijd herplaatsen bij een goed adres. En dat jullie dan ook de rest van je leven geen hond meer nemen, want je hebt eigenlijk laten zien dat je de verantwoordelijkheid niet aan kan. Bij een hond nemen en hem weg doen is natuurlijk niemand gebaat.

Mocht dat scenario niet haalbaar zijn, omdat een hond met een rugzak moeilijk is te herplaatsen, dan denk ik dat je het beste zo door kan gaan zoals je nu doet. Misschien de dagopvang met nog 1 of 2 dagen uit breiden en echt alle zeilen bij gaan zetten om hond en kind gescheiden te houden totdat kind zelf uit de buurt blijft. Ja, dat is ontzettend stressvol. Maar ik vind eerlijk gezegd dat dit niet een situatie is die jullie maar is overkomen. Je nodigt stress (een getraumatiseerde hond) op stress (een kind) uit in je leven en dan moet je niet verbaasd zijn als die combinatie leidt tot heel veel stress.

In een heel extreem geval (als de stress heel hoog oploopt) zou latten een optie zijn misschien? Dus hij met hond apart en jij met de baby apart.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
15-10-2023 11:34
Elke avond dode dieren eten, maar honden zijn heilig.

Wat, eet jij elke avond dode dieren?! Ik niet hoor, eet maar heel sporadisch vlees. En ja, een hond neem je voor het leven, niet om dat beest nog een trauma te bezorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
15-10-2023 11:08
Zijn gedrag lijkt mij een nog groter issue.

Terugkomende op teckeltjes…hoe klein ze zijn, ze bijten zich vast en blijven hangen als het moet.
Ze zien er leuk uit, die kleine knakworstjes. Maar onderschat ze niet.
Ja ik bedoelde ook in combinatie met zijn gedrag wat ik eerder benoemde. Een hond met dit gedrag en een allergie heeft echt een minieme kans op plaatsing. Dit zijn honden die lang in een asiel zitten. En de asiels zitten momenteel al eeg vol met corona honden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lenaaaa schreef:
15-10-2023 11:35
Hij zei die ene keer hij bijt niet, maar alleen happen als waarschuwing. Gedragsdeskunde zei ook hij ziet de baby niet als prooi, maarja kan zicht wel bedreigt voelen
Honden geven signalen af als ze zich onveilig of bedreigd voelen. De laatste stappen zijn happen op afstand en daarna happen op korte afstand. Dit happen op korte afstand is de laatste stap voor het daadwerkelijk bijten. Sommige honden zitten sneller aan die laatste stap dan andere honden. Ik zou dit signaal heel erg serieus nemen en per direct hond en kind scheiden.
Away schreef:
15-10-2023 11:20
Onzin en ga ik verder geen tijd aan verspillen. 👋🏻

Het is geen onzin en eigenlijk zelfs heel logisch. Het verleden heeft al lang geleerd, dat door populariteit van een bepaald ras, dus ook de populatie van dat ras toeneemt, en dat ras dus automatisch méér bijt incidenten op zijn naam krijgt.
Tel daarbij op dat populaire rassen geld opbrengen, waardoor iedere onkundige malloot er op los kan fokken, en iedere onkundige malloot zo'n hond voor een zacht prijsje kan aanschaffen.
Het is een opeenstapeling van alles.
Eind jaren '80 en in de jaren '90, waren rottweilers en Golden retrievers razend populair, en kwamen deze rassen uiteindelijk op de gevarenlijst terecht. Behalve de fysieke klachten door het onkundig fokken, regende het toen ook meldingen over Rottweilers en ja, ook héél veel Golden retrievers die mensen hadden aangevallen. Deze rassen zijn jaren lang impopulair geweest, waarna o.a de Jack Russel dat stokje overnam en de asiels vol zaten met dat ras.
En nu is de beurt aan de Pittjes en Staffies. Om sommige dingen kun je gewoon niet heen. Ontkennen of goedpraten maakt het probleem alleen maar groter.
Away schreef:
15-10-2023 11:16
En het zou natuurlijk voor iedereen een opluchting zijn in dit topic als het om een Staffie of pitje zou gaan, want dan kunnen we de hond opgelucht het slechtste toewensen. Die rassen vragen natuurlijk om het slechtste.

Pfff nou zeg dat wel. Ik heb er 1 gehad en heel veel vrienden die er 1 hebben plus familie gehad die ze fokte. Het kunnen fantastische gezinshonden zijn. Super lief ook naar kinderen.

Alle honden kunnen gedragsproblemen hebben en voor een klein kind is een jack russel al levensgevaarlijk.

TO en haar vriend zijn beiden fout in dit verhaal. En de hond is de dupe. Echt TO neem nooit geen honden meer, allebei niet, want blijkbaar kunnen jullie het niet aan om een hond een stabiel thuis te geven. Als je vriend de hond al van pup aan aan heeft is er ergens iets grondig misgegaan.

Ik hoop dat de hond herplaatst kan worden. Zo niet dat jullie de verantwoordelijkheid nemen om hem humaan in te laten slapen en hierbij aanwezig zijn, het liefst gewoon thuis in zijn vertrouwde omgeving.

Ik vind het zo vreselijk sneu voor het dier.
Gisselle schreef:
15-10-2023 11:38
Wat, eet jij elke avond dode dieren?! Ik niet hoor, eet maar heel sporadisch vlees. En ja, een hond neem je voor het leven, niet om dat beest nog een trauma te bezorgen.
Dus dan dat kind maar weg?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven