Relaties
alle pijlers
Situatie met zus, [lege OP]
zondag 16 juli 2023 om 15:40
zondag 16 juli 2023 om 20:20
Ik vind dit een heel goed bericht.Klapstoel schreef: ↑16-07-2023 19:47Beste zus,
Ik vond mijn jeugd verschrikkelijk en onveilig.
Ik merk dat het voorstel om koffie te gaan drinken met jou te veel weer oprakelt.
Het gaat nu goed met me en voor mij is het beter om geen contact te hebben.
Ik wens je het beste,
Zusje.
Zoiets. Dan hou je het bij jezelf, netjes en duidelijk.
Gezien je verhaal lijkt het mij voor jou het meest gezond om het contact met je zus te verbreken. Je bent fysiek door haar mishandeld, gemanipuleerd, bedreigd, ze heeft in de gevangenis gezeten, je bent bang dat ze iemand of jou vermoordt, je herkent haar in de beschrijving van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Zoveel rode vlaggen. Bescherm jezelf. Ook al "bedoelt" ze het niet zo, ondertussen beschadigt ze jou nog steeds. Je hoeft je niet schuldig te voelen. Zij is verantwoordelijk voor haar leven. Je hebt het al zwaar genoeg gehad in je verleden. Ik heb ook zo'n zus die ik herken in de antisociale persoonlijkheidsstoornis en met haar heb ik jaren geleden het contact verbroken vanwege de constante agressieve dreiging en onveiligheid die ze creëerde. Echt, wat een rust.
zondag 16 juli 2023 om 20:23
Bedankt voor je reactie en dit bericht doet me ook goed. Ik merk dat ik me na het eerste bericht waar ik op gereageerd heb voor mn gevoel echt enorm moet verdedigen. En dat is ook mijn zwakke plek en wat alles zo moeilijk maakt. Dat ik me schuldig voel als ik voor mezelf kies, ookal is het meer dan terecht en had ik er zelfs veel eerder voor mogen kiezen. Ik zou ook willen dat het wat makkelijk zou gaan. Mijn omgeving zegt ook steeds: sluit de deur gewoon, dit hoef je niet te pikken, je wordt als afval behandeld, kies voor jezelf en meer van die dingen. Enerzijds probeer ik mild te zijn, het is logisch dat dit zo lastig is gezien de hele geschiedenis, maar het maakt het wel ongelofelijk moeilijk.tv-icoon schreef: ↑16-07-2023 19:00Ik begrijp dat je begrip hebt voor andermans zwakheden, maar je mag dat gevoel nooit zoveel de voorrang geven dat je er zelf onder dreigt te gaan lijden. Met dreiging van fysiek geweld zou ik dus wel helemaal afhaken tot nader order. Heeft iemand zich ooit totaal tegen me gekeerd, dan is het wel voorgoed voorbij. Niet dat ik niet erken dat iemand problemen heeft en misschien zelfs sneu is, maar ik meld me af. Ze vindt wel weer iemand anders die meer voor haar kan betekenen. Succes!
zondag 16 juli 2023 om 20:35
Bedankt voor deze reactie. Ik ben me er ook van bewust dat ik mijn zus niet mooi op de kaart zet. Een aantal jaar terug zou ik een enkele slechte eigenschap van haar verpakken met: 'ze manipuleert, maar zo bedoeld ze het eigenlijk niet, zij kan er ook niks aan doen, ik snap het wel, ze is geen slecht mens, hier kan ze niks aan doen.' Alles kreeg 5 liter saus omdat ik haar niet wilde afkraken. Maar ik ben daarin veranderd, gelukkig. Want, hoe erg en pijnlijk ook,MientjeTientje schreef: ↑16-07-2023 19:08Misschien is dat wel hoe TO het ervaart of is het echt zo dat zus niet leuk is en TO sterk is. Of probeert te overleven en zegt dat ze sterk is, omdat dat helpt. Het is niet echt helpend om TO te beoordelen op deze manier. Daarnaast, hoe kan ze een fijne zus zijn als ze zo is behandeld en er geen contact is?
Maar TO, ook als jij niet leuk zou zijn, is het een extra reden om geen contact op te nemen, omdat je weinig kan betekenen voor je zus.
En de reden dat ik benoem dat ik sterk ben, is ook niet om te pronken of omdat ik mezelf geweldig vind. Mijn zelfbeeld is daar ook niet naar. Het is meer omdat ik super trots ben op waar ik nu ben gekomen. En niet omdat ik mezelf beter vind dan haar of ieder ander, maar omdat ik weet dat ik van mijn situatie echt iets moois heb gemaakt en dat ik ook weet dat dat niet zo vanzelfsprekend is.
zondag 16 juli 2023 om 20:40
Jeetje, wat heftig om te horen dat je in feite met hetzelfde dealt en hebt moeten dealen. Ik ben heel blij om te horen dat het je zoveel rust heeft gegeven. En terecht ook, je hebt niet meer dan een goede keuze gemaakt.Suikerspinmuffin schreef: ↑16-07-2023 20:20Ik vind dit een heel goed bericht.
Gezien je verhaal lijkt het mij voor jou het meest gezond om het contact met je zus te verbreken. Je bent fysiek door haar mishandeld, gemanipuleerd, bedreigd, ze heeft in de gevangenis gezeten, je bent bang dat ze iemand of jou vermoordt, je herkent haar in de beschrijving van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Zoveel rode vlaggen. Bescherm jezelf. Ook al "bedoelt" ze het niet zo, ondertussen beschadigt ze jou nog steeds. Je hoeft je niet schuldig te voelen. Zij is verantwoordelijk voor haar leven. Je hebt het al zwaar genoeg gehad in je verleden. Ik heb ook zo'n zus die ik herken in de antisociale persoonlijkheidsstoornis en met haar heb ik jaren geleden het contact verbroken vanwege de constante agressieve dreiging en onveiligheid die ze creëerde. Echt, wat een rust.
Weet zij ook hoe dat alles voor jou is geweest? Of heb je haar daar iets over verteld? Alleen als het oke voelt om hierop te antwoorden hoor
zondag 16 juli 2023 om 20:43
Bedankt voor jullie beide berichtenSusan schreef: ↑16-07-2023 19:21Eens. En het kan toch gewoon de waarheid zijn dat TO er destijds al anders mee omging en na veel therapie stabiel is en dat zus labiel is, dreigt met o.a. zelfmoord en de neiging heeft gewelddadig te zijn? Waarom zou TO dat niet mogen benoemen, waarom moet ze dan zo'n stomme sneer krijgen dat ze "ook niet als een fijne zus klinkt"?
zondag 16 juli 2023 om 20:44
Deze pik ik er even uit.KapiteinSnorhaar schreef: ↑16-07-2023 20:19De reden dat ik zo twijfel om haar toch te vertellen hoe het voor mij is, is omdat dit ook belangrijk is voor mijn eigen proces. Ik probeer me los te worstelen van het gezin waar iedereen op mij leunde, waar ik de ouderrol op me moest nemen. Daaruit komen namelijk veel patronen waar ik last van heb. Ik voel me altijd verantwoordelijk over anderen en schuldig als ik ook maar een beetje aan mezelf denk. En dat heeft echt enorme gevolgen op hoe ik me voel en hoe ik naar mezelf kijk.
Je bent nog steeds op zoek naar erkenning, ook van je zus. Toen je zus je belde maakte je systeem waarschijnlijk even een sprongetje omdat je oerbrein er even vanuit ging dat je die erkenning eindelijk zou krijgen. Later ben je ingehaald door de realiteit en daarmee kwam de angst, kwam het schuldgevoel.
Ik denk zeker te weten dat je die erkenning niet gaat krijgen, je zus is veel te beschadigd om ook maar voor een minifractie in te kunnen zien hoe het voor jou geweest is.
Ik denk dat je zus met je wil praten om erkenning voor zichzelf te creëren, zuiver egoïstische motieven dus met 0 empathie voor jou.
Ik denk dus niet dat dit iets gaat opleveren, ook niet met een derde erbij.
Volgens mij is het prima om de deur liefdevol maar resoluut dicht te gooien. "Ik hou van je maar fysiek wil ik geen band met je, dat is niet goed voor mij". En dat is mooi zat.
.
zondag 16 juli 2023 om 20:50
Ik weet niet of het even heftig is omdat mijn zus nooit in de gevangenis heeft gezeten en mij nooit fysiek heeft aangevallen, maar ze is zeker wel een leugenaar, heeft gestolen van mijn moeder, haar fysiek aangevallen, heeft emotie regulatieproblemen, is een manipulator en gebruikt intimidatie en mentaal geweld om haar zin door te drijven/je zelfbeeld te beïnvloeden, ze duldt absoluut geen kritiek, zelfs niet als je het poeslief en netjes brengt, heeft 0 zelfreflectie en zo kan ik nog even doorgaan. Dat iemand "familie" is, betekent nog niet dat iemand je maar mag beschadigen. Ik pik zulk gedrag niet meer, van niemand.KapiteinSnorhaar schreef: ↑16-07-2023 20:40Jeetje, wat heftig om te horen dat je in feite met hetzelfde dealt en hebt moeten dealen. Ik ben heel blij om te horen dat het je zoveel rust heeft gegeven. En terecht ook, je hebt niet meer dan een goede keuze gemaakt.
Weet zij ook hoe dat alles voor jou is geweest? Of heb je haar daar iets over verteld? Alleen als het oke voelt om hierop te antwoorden hoor
En grote kans dat zij totaal niet beseft hoe haar gedrag voor mij is geweest. Toen ik het contact verbrak heb ik nooit uitgelegd waarom want het is nutteloos bij zulk soort mensen. Ten eerste heeft ze dat reflectievermogen en zelfinzicht niet. Ten tweede gelooft ze niet dat het aan haar kan liggen. In haar hoofd ligt alles altijd aan een ander. Terwijl zij degene is die snel conflicten heeft met Jan en alleman. Ten derde: ze zou deze kritiek nooit aankunnen. Om kleinere dingen barst ze al in complete woede uit.
De beste tip die een psychologe mij ooit gaf is: zorg dat je kring alleen bestaat uit fijne, lieve mensen om je heen die jou een prettig en veilig gevoel geven.
suikerspinmuffin wijzigde dit bericht op 16-07-2023 21:04
5.20% gewijzigd
zondag 16 juli 2023 om 20:55
Bedankt voor je berichtje! Je hebt gelijk, juist dit is iets wat ook valt onder voor mezelf opkomen. En ik herken wat je zegt, met die nieuwe situaties en hoe dat werkt rondom de cptss. Ik kom dat af en toe nog tegen, vooral in relaties ed.sprankelend schreef: ↑16-07-2023 19:23Je bent in eerste instantie verantwoordelijk voor je eigen veiligheid en welzijn. Dus als contact met je zus hier aan morrelt dan is haar op afstand houden ook een vorm van "voor jezelf opkomen". Daar zijn geen grote woorden of uitleg voor nodig.
Als je blijft twijfelen of dit gevoel meer wordt gestuurd door je angst dan door de realiteit dan zou je daar met een therapeut over kunnen praten. Mijn eigen ervaring met cPTSS is dat nieuwe situaties soms opeens weer een leegte blootleggen in mijn kennis over hoe ik goed voor mezelf kan zorgen. Dus zo nu en dan heb ik ondanks succesvolle therapie toch weer hulp nodig.
Als je toch graag met je zus om tafel wil zou je dat misschien met een derde kunnen doen. Er zijn mensen die zich hebben gespecialiseerd in familie meditation. Zo iemand begeleidt dan het gesprek en kan eraan bijdragen dat het constructief blijft.
Ik heb eerder met haar systeemtherapie gehad, ze worstelde toen zelf met een hoop, dus dat was geen goed moment. Mogelijk in de nabije toekomst als we beiden wat ouder zijn.
zondag 16 juli 2023 om 21:03
Jeetje, het is alsof ik een omschrijving van haar lees. Echt alles wat je benoemd klopt gewoon. Ook inderdaad 0 zelfreflectie, mentaal geweld om je compleet om laag te halen of je te beïnvloeden, geen enkele vorm van kritiek accepteren, hoe netjes je het ook brengt. En precies de redenen die jij opnoemt, is ook waarom ik twijfel of het niet helpt om simpelweg geen uitleg te geven. Omdat ze het toch niet begrijpt, het sowieso niet aan haar ligt. Want inderdaad, alles ligt altijd aan een ander. Nooit, maar dan ook nooit zal ze toegeven dat iets haar fout is. Terwijl inderdaad juist zij degene is die er een puinzooi van maakt. Dat zijn echt niet degene om haar heen die rustig aan tafel een broodje zitten te eten of op hun kantoor zitten te werken(bij wijze van).Suikerspinmuffin schreef: ↑16-07-2023 20:50Ik weet niet of het even heftig is omdat mijn zus nooit in de gevangenis heeft gezeten en mij nooit fysiek heeft aangevallen, maar ze is zeker wel een leugenaar, heeft gestolen van mijn moeder, haar fysiek aangevallen, is een manipulator en gebruikt intimidatie en mentaal geweld om haar zin door te drijven/je zelfbeeld te beïnvloeden, ze duldt absoluut geen kritiek, zelfs niet als je het poeslief en netjes brengt, heeft 0 zelfreflectie en zo kan ik nog even doorgaan. Dat iemand "familie" is, betekent nog niet dat iemand je maar mag beschadigen. Ik pik zulk gedrag niet meer, van niemand.
En grote kans dat zij totaal niet beseft hoe haar gedrag voor mij is geweest. Toen ik het contact verbrak heb ik nooit uitgelegd waarom want het is nutteloos bij zulk soort mensen. Ten eerste heeft ze dat reflectievermogen en zelfinzicht niet. Ten tweede gelooft ze niet dat het aan haar kan liggen. In haar hoofd ligt alles altijd aan een ander. Terwijl zij degene is die snel conflicten heeft met Jan en alleman.
De beste tip die een psychologe mij ooit gaf is: zorg dat je kring alleen bestaat uit fijne, lieve mensen om je heen die jou een prettig en veilig gevoel geven.
Ik vind het heel naar om te horen dat je eenzelfde situatie hebt, en er zijn misschien een paar dingen anders, maar ik vind dit even heftig en doet niet af aan wat dan ook. Ik ben echt verwonderd hoe goed en sterk je bent en hebt gehandeld. Tenminste, dat is wat ik eruit opmaak.
Dit bericht is echt een verademing. Want dit is hoe ik ook over haar denk, op momenten dat ik me sterk voel. En dat zet me heel erg in mijn kracht en helpt me gewoon enorm. En ook veel fijner dan de schuldgevoelens, twijfel en angst die ik voel. Zeker omdat die ook niet terecht zijn(los van de angst).
Als ik mag vragen, stond jij hier altijd al zo sterk in, of moest dit ook groeien? En heb je haar enkel verteld: ik wil geen contact meer doei (bij wijze van spreken), of toch iets van toelichting gegeven? Enkel als je dit wilt delen hoor.
zondag 16 juli 2023 om 21:09
Bedankt voor je berichtje. Hier zit zeker wat in. Ik weet niet of ik echt opzoek ben naar erkenning van haar, omdat ik weet dat ik die niet ga krijgen. Daar reken ik echt totaal niet op. De enige reden dat ik haar zou vertellen hoe het voor mij was, is om voor mezelf op te komen en om toch een beschadigd stuk wat plek te geven(voor mezelf). Maar ik sluit niet uit dat ik onbewust nog erkenning voel, misschien is dat inderdaad zo.Rooss4.0 schreef: ↑16-07-2023 20:44Deze pik ik er even uit.
Je bent nog steeds op zoek naar erkenning, ook van je zus. Toen je zus je belde maakte je systeem waarschijnlijk even een sprongetje omdat je oerbrein er even vanuit ging dat je die erkenning eindelijk zou krijgen. Later ben je ingehaald door de realiteit en daarmee kwam de angst, kwam het schuldgevoel.
Ik denk zeker te weten dat je die erkenning niet gaat krijgen, je zus is veel te beschadigd om ook maar voor een minifractie in te kunnen zien hoe het voor jou geweest is.
Ik denk dat je zus met je wil praten om erkenning voor zichzelf te creëren, zuiver egoïstische motieven dus met 0 empathie voor jou.
Ik denk dus niet dat dit iets gaat opleveren, ook niet met een derde erbij.
Volgens mij is het prima om de deur liefdevol maar resoluut dicht te gooien. "Ik hou van je maar fysiek wil ik geen band met je, dat is niet goed voor mij". En dat is mooi zat.
Ik weet ook zeker dat dit puur voor haar eigen belang is. Ik zag onlangs op facebook wat plaatjes voorbij komen met teksten waaruit ik kon zien dat ze worsteld. En ze heeft ook weer contact met een familielid na jaren. En poef, een tijdje later hangt ze sentimenteel aan de lijn. Dus niks interesse in mij, maar doen alsof om er zelf beter van te worden.
Je laatste stukje heb ik ook wel wat aan, zo'n manier op de boodschap te brengen is niet eens zo'n slecht plan.
zondag 16 juli 2023 om 21:24
BedanktKapiteinSnorhaar schreef: ↑16-07-2023 21:03Jeetje, het is alsof ik een omschrijving van haar lees. Echt alles wat je benoemd klopt gewoon. Ook inderdaad 0 zelfreflectie, mentaal geweld om je compleet om laag te halen of je te beïnvloeden, geen enkele vorm van kritiek accepteren, hoe netjes je het ook brengt. En precies de redenen die jij opnoemt, is ook waarom ik twijfel of het niet helpt om simpelweg geen uitleg te geven. Omdat ze het toch niet begrijpt, het sowieso niet aan haar ligt. Want inderdaad, alles ligt altijd aan een ander. Nooit, maar dan ook nooit zal ze toegeven dat iets haar fout is. Terwijl inderdaad juist zij degene is die er een puinzooi van maakt. Dat zijn echt niet degene om haar heen die rustig aan tafel een broodje zitten te eten of op hun kantoor zitten te werken(bij wijze van).
Ik vind het heel naar om te horen dat je eenzelfde situatie hebt, en er zijn misschien een paar dingen anders, maar ik vind dit even heftig en doet niet af aan wat dan ook. Ik ben echt verwonderd hoe goed en sterk je bent en hebt gehandeld. Tenminste, dat is wat ik eruit opmaak.
Dit bericht is echt een verademing. Want dit is hoe ik ook over haar denk, op momenten dat ik me sterk voel. En dat zet me heel erg in mijn kracht en helpt me gewoon enorm. En ook veel fijner dan de schuldgevoelens, twijfel en angst die ik voel. Zeker omdat die ook niet terecht zijn(los van de angst).
Als ik mag vragen, stond jij hier altijd al zo sterk in, of moest dit ook groeien? En heb je haar enkel verteld: ik wil geen contact meer doei (bij wijze van spreken), of toch iets van toelichting gegeven? Enkel als je dit wilt delen hoor.
. Nee ik was zeker niet altijd zo sterk. Ik heb vele jaren zeer intensieve therapie gehad hiervoor zoals EMDR, schematherapie, 1-op-1 bij een klinisch psychologe/psychotherapeute (er was ooit bij mij cPTSS vastgesteld door mijn jeugd). Zowel mijn zus als een van mijn ouders hadden zeer vermoedelijk een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Het is denk ik vrij nutteloos om uit te leggen aan iemand met een antisociale persoonlijkheidsstoornis waarom je het contact wil verbreken. Sterker nog, ik denk dat de kans enorm is dat diegene explodeert uit woede omdat het een enorme aanval is op zijn/haar fragiele ego. Het is de allergrootste afwijzing op hun eigenlijk al heel kwetsbare zelfbeeld. En ze zullen vermoedelijk erop reageren met nog meer verbaal geweld en manipulatie om jou te straffen dat je ze in de steek laat. Bv met nare woorden om jou een vreselijk rotgevoel over je zelfbeeld/schuldgevoel te geven.
Je hoeft je niet te verantwoorden naar haar waarom je die beslissing maakt. Je hoeft je alleen aan jezelf te verantwoorden. Als een contact - familie of niet - jou steeds een naar, onveilig, angstig of andere negatieve emoties oplevert dan is het beter met dat contact te stoppen. Want het is eigenlijk een soort zelfmarteling, zo zie ik het tenminste. Nu bestaat mijn kring alleen uit mensen die mij positieve gevoelens opleveren en dat is een verademing. De tijd op aarde is relatief kort, zonde om die tijd te verspillen aan mensen die je beschadigen.
Ik heb het contact verbroken door een bericht te sturen aan zus 2 dat ik geen contact meer wil met zus 1. Daarna is er gelukkig nooit meer contact geweest. Natuurlijk is er soms nog angst dat ik haar ooit weer ergens tegen kom of dat ze weer contact zoekt. Maar ik ben er klaar mee. Er is soms ook een gemis naar "een zus", maar niet naar "haar". Gelukkig heb ik een hele lieve vriendin die ik beschouw als zus
. Een boek dat mijn psychologe destijds aanraadde en mij heel veel geholpen heeft in het verbreken met het contact is: "Breken met je ouders" van Marloes Hospes. (Dit boek kan dus ook over het breken met een broer of zus gaan)
https://www.bol.com/nl/nl/f/breken-met- ... 005804391/
zondag 16 juli 2023 om 21:29
Nee, dat leek mij ook echt geen goed idee. Afstand houden wel.KapiteinSnorhaar schreef: ↑16-07-2023 20:04Ja, het bericht is wat warrig. Mijn vermoeden tot diagnose delen lijkt me geen goed plan, inderdaad het contact verbreken is wat ik het liefste wil, hoe moeilijk ook.
zondag 16 juli 2023 om 23:06
Jeetje wat een heftige jeugd moet jij dan ook hebben gehad.. En ook veel therapie gehad dus. Ik heb zelf 2 jaar hele intensieve therapie gehad, meerdere dagen per week. Dat is paar jaar terug goed afgerond. Ik krijg nu nog een beetje schematherapie. Maar ik zou willen dat ik in deze situatie nog wat sterker sta zoals ik bij jou lees. Maar dat komt vast nog. En mijn jeugd/de tijd bij mijn ouders is nog relatief kort geleden. Dus, helaas, heeft dat misschien ook meer tijd nodig.Suikerspinmuffin schreef: ↑16-07-2023 21:24Bedankt
Het is denk ik vrij nutteloos om uit te leggen aan iemand met een antisociale persoonlijkheidsstoornis waarom je het contact wil verbreken. Sterker nog, ik denk dat de kans enorm is dat diegene explodeert uit woede omdat het een enorme aanval is op zijn/haar fragiele ego. Het is de allergrootste afwijzing op hun eigenlijk al heel kwetsbare zelfbeeld. En ze zullen vermoedelijk erop reageren met nog meer verbaal geweld en manipulatie om jou te straffen dat je ze in de steek laat. Bv met nare woorden om jou een vreselijk rotgevoel over je zelfbeeld/schuldgevoel te geven.
Je hoeft je niet te verantwoorden naar haar waarom je die beslissing maakt. Je hoeft je alleen aan jezelf te verantwoorden. Als een contact - familie of niet - jou steeds een naar, onveilig, angstig of andere negatieve emoties oplevert dan is het beter met dat contact te stoppen. Want het is eigenlijk een soort zelfmarteling, zo zie ik het tenminste. Nu bestaat mijn kring alleen uit mensen die mij positieve gevoelens opleveren en dat is een verademing. De tijd op aarde is relatief kort, zonde om die tijd te verspillen aan mensen die je beschadigen.
Ik heb het contact verbroken door een bericht te sturen aan zus 2 dat ik geen contact meer wil met zus 1. Daarna is er gelukkig nooit meer contact geweest. Natuurlijk is er soms nog angst dat ik haar ooit weer ergens tegen kom of dat ze weer contact zoekt. Maar ik ben er klaar mee. Er is soms ook een gemis naar "een zus", maar niet naar "haar". Gelukkig heb ik een hele lieve vriendin die ik beschouw als zus
Een boek dat mijn psychologe destijds aanraadde en mij heel veel geholpen heeft in het verbreken met het contact is: "Breken met je ouders" van Marloes Hospes. (Dit boek kan dus ook over het breken met een broer of zus gaan)
https://www.bol.com/nl/nl/f/breken-met- ... 005804391/
En ik denk dat je wel de spijker op zijn kop slaat met het gevolg van toelichten waarom ik het contact verbreek. De reden dat ik het zo uitstel is omdat ik bang ben voor de ongelofelijke bom die gaat barsten en de eventuele gevolgen. En dat komt natuurlijk omdat ik haar inderdaad al zo fragiele zelfbeeld enorm aanraak. Zeker omdat ze al niet vaak een weerwoord krijgt. Ik heb dat nooit zo gezien of die link gelegd, dus dit is verhelderend.
En inderdaad, het contact behouden is zelfmarteling. Dat is ook de reden dat ik het contact met de rest van het gezin heb verbroken, ik trok en trek het gewoon niet.
Dat boek heb ik genoteerd! Bedankt, ik denk dat ik daar ook wel veel aan kan hebben.
zondag 16 juli 2023 om 23:28
Wat een goede post. Sterkte to.Klapstoel schreef: ↑16-07-2023 19:47Beste zus,
Ik vond mijn jeugd verschrikkelijk en onveilig.
Ik merk dat het voorstel om koffie te gaan drinken met jou te veel weer oprakelt.
Het gaat nu goed met me en voor mij is het beter om geen contact te hebben.
Ik wens je het beste,
Zusje.
Zoiets. Dan hou je het bij jezelf, netjes en duidelijk.
Ga ik over nadenken.
maandag 17 juli 2023 om 10:19
Ik snap het niet zo goed. Wil jij je zus vertellen dat ze een psychopaat is en wat ze je heeft aangedaan?
Het lijkt mij niet verstandig. Aangezien jij vertelt dat je zus geen empathie heeft en nooit de schuld bij zichzelf legt. Ze zou het zodoende ook niet kunnen begrijpen en jij krijgt daardoor ook niet de herkenning die je wilt. Logischerwijs krijg je waarschijnlijk ruzie.
Wel kun je met bv familie opstellingen werken. Mij heeft dat veel inzicht gegeven. Het is erkenning en uitleg geweest die ik niet van hen zou kunnen krijgen.
Ik denk trouwens niet dat je zus een psychopaat is. Typische aan een psychopaat is namelijk dat zij weinig voelen, waardoor zij geen empathie hebben en extreme situaties opzoeken om toch nog iets te voelen.
Je zus klinkt behoorlijk emotioneel, dus zij voelt overduidelijk wel.
Het lijkt mij niet verstandig. Aangezien jij vertelt dat je zus geen empathie heeft en nooit de schuld bij zichzelf legt. Ze zou het zodoende ook niet kunnen begrijpen en jij krijgt daardoor ook niet de herkenning die je wilt. Logischerwijs krijg je waarschijnlijk ruzie.
Wel kun je met bv familie opstellingen werken. Mij heeft dat veel inzicht gegeven. Het is erkenning en uitleg geweest die ik niet van hen zou kunnen krijgen.
Ik denk trouwens niet dat je zus een psychopaat is. Typische aan een psychopaat is namelijk dat zij weinig voelen, waardoor zij geen empathie hebben en extreme situaties opzoeken om toch nog iets te voelen.
Je zus klinkt behoorlijk emotioneel, dus zij voelt overduidelijk wel.
maandag 17 juli 2023 om 10:41
KapiteinSnorhaar schreef: ↑16-07-2023 23:19Bedoel je dat als in dat je jezelf herkent in hoe ik mijn zus omschrijf?
Nee hoor, mijn zus is een ramp die van iedere mug een kudde olifanten maakt en die lijdend slachtoffer is van zo ongeveer alles wat er in onze familie negatief uitgelegd kan worden.
Aanvulling: ik neem jouw verhaal serieus hoor
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
dinsdag 18 juli 2023 om 09:31
Ah oke, dan begreep ik je verkeerd. Ja dit is precies hoe ik haar ook zou omschrijven. Helaas. Heel sneu dat ze zo is, omdat het ook voor haar vreselijk is, ze kan op die manier ook zelf niet gelukkig worden. Ik had ook zo gehoopt dat ze iets aan therapie zou hebben. Ik gun haar echt het beste.
Heb jij nog contact met je zus?
dinsdag 18 juli 2023 om 10:03
Nee, ik ga haar zeker mijn vermoedens niet delen, ik denk dat dat niks gaat opleveren.en daarnaast weet ik ook niet of het echt zo is. Ik denk overigens niet dat ze een psychopaat is, sociopaat is waar mijn vermoedens liggen. Maar, het is nooit vastgesteld, zo zie ik het ook. Maar herken me wel in alle kenmerken.OliebolmetKrenten schreef: ↑17-07-2023 10:19Ik snap het niet zo goed. Wil jij je zus vertellen dat ze een psychopaat is en wat ze je heeft aangedaan?
Het lijkt mij niet verstandig. Aangezien jij vertelt dat je zus geen empathie heeft en nooit de schuld bij zichzelf legt. Ze zou het zodoende ook niet kunnen begrijpen en jij krijgt daardoor ook niet de herkenning die je wilt. Logischerwijs krijg je waarschijnlijk ruzie.
Wel kun je met bv familie opstellingen werken. Mij heeft dat veel inzicht gegeven. Het is erkenning en uitleg geweest die ik niet van hen zou kunnen krijgen.
Ik denk trouwens niet dat je zus een psychopaat is. Typische aan een psychopaat is namelijk dat zij weinig voelen, waardoor zij geen empathie hebben en extreme situaties opzoeken om toch nog iets te voelen.
Je zus klinkt behoorlijk emotioneel, dus zij voelt overduidelijk wel.
De enige reden dat ik haar wil vertellen wat ze me heeft aangedaan, is voor mijzelf en omdat ik hoop dat ze me dan ook langer met rust laat. Want ze komt sowieso terug en ik wil een harde, duidelijke grens stellen. Ook zodat ik daar makkelijk op kan terugvallen als ze me weer contacteerd. Ik verwacht van haar verder geen empathische reactie.
Een familie opstelling is wel een goede, ik ga kijken of mijn huidige therapie daar iets in kan betekenen. Wat ik er nu over lees geeft lucht. Ik word er zo gek van dat ik mezelf altijd schuldig voel in het gezin, ookal weet ik dat het onterecht is en dat dat het patroon is. Maar helemaal los kom ik er niet van of het komt steeds terug. En het op zo'n, wat praktischere manier te bekijken maakt het wat minder beladen en laat me het meer als patroon/gevolg zien en niet als de waarheid. Bedankt voor deze tip!
dinsdag 18 juli 2023 om 10:49
Ik zou echt voor jezelf nog eens onderzoeken waarom je überhaupt nog jouw ervaringen met haar zou willen delen. Het is geen persoon waar je verhaal veilig bij is. En je kan er donder op zeggen dat ze geen enkel schuldbesef zal tonen. In tegendeel, je gaat ermee richting conflict, want ze zal zich aangevallen voelen.
Zet het geheel in de ijskast en laat het daar maar lekker staan; jij hebt geen verplichtingen hierin - je bent haar geen uitleg verschuldigd.
Dat is niet laf - je hoeft hier gewoon geen energie meer in te steken.
Ik heb nu geen behoefte aan afspreken- ik meld me wel als dat wel zo is. Het ga je goed zus!
Zet het geheel in de ijskast en laat het daar maar lekker staan; jij hebt geen verplichtingen hierin - je bent haar geen uitleg verschuldigd.
Dat is niet laf - je hoeft hier gewoon geen energie meer in te steken.
Ik heb nu geen behoefte aan afspreken- ik meld me wel als dat wel zo is. Het ga je goed zus!
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 18 juli 2023 om 10:51
Hai TO, wat een heftige situatie, ik kan me voorstellen dat haar belletje nogal heftig bij je binnenkwam. Wel vond ik opvallend wat ze je vroeg, ze vroeg hoe jíj jullie jeugd hebt ervaren. Ondanks al haar problematiek en achtergrond lijkt het alsof ze zich in jou ervaring interesseert. Dat zegt ik, als persoon die haar niet kent en jullie enorme geschiedenis niet meedraagt, ik snap dat het voor jou meteen een hele andere lading heeft.
Wat ik je wel wil meegeven, tussen geen contact en met elkaar afspreken zitten nog andere stappen. Je kunt mailen, maar bijvoorbeeld ook videobellen. Dat lijkt me voor jou prettig omdat er dan fysieke afstand is, maar je wel goed in kunt schatten hoe zij nu in het leven staat. Het kán zijn dat zij ook een intensief traject in is ingegaan en meer open staat voor jou, maar misschien is dat ook wel helemaal niet zo. Misschien kun je het boek makkelijker sluiten als je dat zeker weet? Je kunt ook voor jezelf opschrijven wat je wilt zeggen en dat dan voorlezen.
Wat ik je wel wil meegeven, tussen geen contact en met elkaar afspreken zitten nog andere stappen. Je kunt mailen, maar bijvoorbeeld ook videobellen. Dat lijkt me voor jou prettig omdat er dan fysieke afstand is, maar je wel goed in kunt schatten hoe zij nu in het leven staat. Het kán zijn dat zij ook een intensief traject in is ingegaan en meer open staat voor jou, maar misschien is dat ook wel helemaal niet zo. Misschien kun je het boek makkelijker sluiten als je dat zeker weet? Je kunt ook voor jezelf opschrijven wat je wilt zeggen en dat dan voorlezen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
