Sociaal contact is leuk!

30-09-2023 13:49 201 berichten
Ik schrijf al een hele tijd op dit forum en er is iets wat me opvalt: een hoop topics, zeker op de relatiepijler, verzanden in een klaagzang over hoe vervelend sociale contacten zijn.
Verjaardagen zijn stom, kinderverjaardagen al helemaal, schoonouders dringen zich op, buren maken altijd teveel lawaai, huizen zijn nooit opgeruimd genoeg om spontaan bezoek te ontvangen en met mensen die je niet zelf uitgezocht hebt ga je niet zomaar praten.

Ik vind verjaardagen gezellig, kinderverjaardagen ook, ik heb hele lieve schoonouders, m’n buren hebben feestjes en dan denk ik: ‘gezellig’, m’n huis is de zoete inval, dat van vriendinnen ook, en ik kan zelfs gezellig kletsen met de kassajuf.

Ben ik nou raar? Is de populatie van het vivaforum wat eenkenniger dan wat ik in de echte wereld tref? Leef ik in een rare bubbel? Of vind iederéén de rest van de wereld maar lastig en houden ze dat voor mij verborgen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijniebelle schreef:
01-10-2023 23:16
Heel herkenbaar dit. Ik ben ook al heel mijn leven vooral een observeerder (observant?).

Daarbij weet ik ook nooit in welke stand ik moet staan bij een sociale gelegenheid.
Het enige voordeel van dat observeren en alles opvangen (en tegelijk niemand die een woord tegen me zegt) ... ik ben altijd op de hoogte van alle laatste roddels :-D.

Snappen mensen nooit waarom ik over iedereen alles weet :mrgreen:.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijniebelle schreef:
01-10-2023 23:20
Qua mezelf zijn. Dat is dus ook altijd een dilemma. Als ik 100% mezelf ben mogen mensen me hoogstwaarschijnlijk niet meer of vinden ze me raar (en achteraf heb ik daar ook altijd last van, dan ga ik me enorm druk zitten maken dat mensen me nu 'haten', schijt aan hebben lukt nog niet echt).
Maar de andere optie, sociaal wenselijk meedoen is voor mij een groot toneelstuk en kost me ook energie die ik niet altijd wil opbrengen. Kijk ik heb gewoon nogal een rare vervelende persoonlijkheid en karakter, dus ja wat moet je daarmee hè.
Hahahah ja dit is altijd het dilemma. Dus nu ga ik meestal voor de optie dat ik gelijkgestemden zoek maar die zijn er niet zo veel. Of ze zitten net als ik ergens binnen met het idee dat dit beter is voor henzelf en hun omgeving.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
Alle reacties Link kopieren Quote
Sprinkelmoes schreef:
01-10-2023 23:32
Hahahah ja dit is altijd het dilemma. Dus nu ga ik meestal voor de optie dat ik gelijkgestemden zoek maar die zijn er niet zo veel. Of ze zitten net als ik ergens binnen met het idee dat dit beter is voor henzelf en hun omgeving.

Ja ik probeer sociaal contact zoveel mogelijk te vermijden en op zich lukt dat best goed, maar ja , als je een hele avond bij je schoonouders aan het diner zit, wat moet je dan hè. Ik doe er nu een beetje lollig over, maar het is wel een serieus probleem. Ik weet gewoon echt niet hoe me te gedragen. Het is wat ik zei, als ik me gedraag zoals ik zou willen (en zoals ik thuis bij mijn vriend ben) dan weten ze niet wat ze meemaken, dus het is toch altijd maar weer een groot deel van mezelf verbergen en een masker op hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt me weleens een interessant experiment om de rollen dus om te draaien. Nu ben ik wel even ietwat generaliserend bezig maar laten we zeggen we zetten een groep mensen bij elkaar die last hebben van oversharen en van de hak op de tak springen maar elkaar onderling helemaal hebben gevonden qua communicatiestijl en dus lekker zichzelf zitten te zijn. En vervolgens 1 persoon ertussen die dat dus heel irritant vindt. Hoe moe is diegene dan na een avond amper bij te hebben kunnen houden hoe het er aan toe ging ? Ik vermoed dat het andersom namelijk net zo vermoeiend is als het maskeren voor mij nu vermoeiend is tijdens sociale situaties zoals de kringverjaardag of het personeelsfeestje.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
Alle reacties Link kopieren Quote
Sprinkelmoes schreef:
01-10-2023 23:57
Het lijkt me weleens een interessant experiment om de rollen dus om te draaien. Nu ben ik wel even ietwat generaliserend bezig maar laten we zeggen we zetten een groep mensen bij elkaar die last hebben van oversharen en van de hak op de tak springen maar elkaar onderling helemaal hebben gevonden qua communicatiestijl en dus lekker zichzelf zitten te zijn. En vervolgens 1 persoon ertussen die dat dus heel irritant vindt. Hoe moe is diegene dan na een avond amper bij te hebben kunnen houden hoe het er aan toe ging ? Ik vermoed dat het andersom namelijk net zo vermoeiend is als het maskeren voor mij nu vermoeiend is tijdens sociale situaties zoals de kringverjaardag of het personeelsfeestje.
:lol:
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Old mc Donald had a farm..... hey Macarena!
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
Sprinkelmoes schreef:
01-10-2023 10:03
@miss Edwards heel herkenbaar wat je schrijft.

Hier ook ASS. Niet dat ik altijd alles maar daarop wil schuiven hoor maar ik merk wel dat het enorm verschilt of ik op castlefest aan de mede zit met iemand die ook dezelfde series leuk vindt of dat ik op een saaie verjaardag zit waar mensen het alleen maar over hun carrière hebben.

Heel raar..met de een kan ik honderduit kleppen (vaak is dat dan een gesprek over 5 onderwerpen tegelijk en een feest der herkenning en praten we allebei waarschijnlijk dwars door elkaar heen). Een gesprek moet voor mij 'als vanzelf' voelen. Lastig uit te leggen.

Ook weleens in gesprek geweest met mensen die dat heel irritant vinden en steeds kwaad werden als ik inbrak. Snap ik wel hoor aan de ene kant. Maar het was niet omdat ik constant over mezelf wilde praten maar omdat ik iets herkende in wat die ander zei. Mijn manier om inleving te tonen of omdat ik vaak halverwege vergeet wat ik wilde zeggen. Enthousiastme. Maar als dat anders wordt opgevat dan krijgt het gesprek een enorm geforceerde lading en weet ik echt niet meer wat ik nou moet vragen of zeggen. Ja interesse in die ander tonen. Ok. Hoe doe je dat. Na drie keer 'en wat voelde je dan' of 'en wat vond je daarvan' ofzo ben ik door mijn sociaal wenselijke repertoire heen? Lastig. Moet ik dan de conclusie trekken dat ik die andere persoon niet interessant genoeg vind of is het meer dat onze persoonlijkheden en communicatiestijl gewoon niet matcht. Ik denk het laatste.

You can't fit a square peg in a round hole

Dat zei dr Phil toch steeds ?
Ja, gedeeltelijk herkenbaar inderdaad. Al breek ik zelden in bij gesprekken, omdat ik weet dat mensen dat vaak hinderlijk vinden. Ik onderbreek familie heel soms omdat er dan ineens wat in me op komt wat ik anders ga vergeten, maar daarna laat ik ze wel verder gaan met het onderwerp waar we het over hadden. Ben nogal chaotisch, zeker in mijn hoofd.

Interesse tonen is sowieso lastig vind ik, want wat vraag je aan iemand? En wat juist niet. Met familie kan ik alles wel vragen en zeggen maar met een onbekende op een feest ga ik niet zomaar vragen naar echt persoonlijke dingen. Dan hou ik het lekker oppervlakkig. Koetjes en kalfjes. Wil je over voetbal praten met me? Prima. Over je huisdieren, je hobby's, ook leuk.
Kinderen, nee dank je dan taai ik af. Je werk? Mwah, tenzij je iets heel spannends doet boeit me dat ook niet. Weinig mensen tonen trouwens echte interesse, zelfs bepaalde familieleden van me doen dat niet echt. Vragen zelden iets aan mij. En dat snap ik ook wel want ik beleef weinig, ben langdurig vrijgezel, geen kinderen, een echte huismus en werk maar een dag in de week vanwege ziekte dus ja ik ben niet spannend. Ik heb geen geweldige verhalen voor op feestjes.
Ik observeer trouwens graag op feestjes, ga een beetje gedrag zitten bestuderen en kan me goed vermaken met lichaamstaal van de mensen om me heen lezen. Zeker bij stellen die al honderd jaar bij elkaar zijn.

Creatieveling, ik was zeker blij dat ik van die schoonmoeder af was ja. Al had ze ook lieve kanten hoor, dat moet ik zeggen. Maar ex was enorm gepamperd en verwend ja. Zijn vader was dan weer de leukste schoonvader die ik ooit heb gehad, naar die man heb ik nog geregeld heimwee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, gedeeltelijk herkenbaar inderdaad. Al breek ik zelden in bij gesprekken, omdat ik weet dat mensen dat vaak hinderlijk vinden. Ik onderbreek familie heel soms omdat er dan ineens wat in me op komt wat ik anders ga vergeten, maar daarna laat ik ze wel verder gaan met het onderwerp waar we het over hadden. Ben nogal chaotisch, zeker in mijn hoofd.

Dit bedoelde ik ook met inbreken. Om dezelfde reden. Maar er zijn dus mensen die dan meteen boos worden of geïrriteerd raken.

Vooral mijn vader had daar een handje van. Met als gevolg dat ik niks kon met het gesprek want dan zat ik een kwartier naar zijn verhaal te luisteren waarvan ik na een paar zinnen de clou al doorhad en vervolgens tegen het eind verwachtte ie dan een antwoord of reactie van mij die ik niet kon geven omdat ik tegen die tijd de draad al helemaal kwijt was.

Ik breek ook niet in om het gesprek over te nemen maar om de informatie ook te kunnen verwerken en om steeds zoals een vleermuis met zijn sonar even te checken of ik nog goed zit qua verwerken van hetgeen die ander zegt zodat ik ook daadwerkelijk begrijp wat diegene bedoelt.

Want veel mensen zeggen dingen waarbij de werkelijke boodschap ergens tussen de regels zweeft. En ik neem dingen best letterlijk. Dus het is dan echt zo van 'oh dus je bedoelt ....huppeldepup?" Etc. Of "oh is dit een beetje zoals situatie x en y laatst?" Etc.

En dat bedoel ik dus met energie zuigend voor mij. Ik zit zonder dat de ander zich ook maar een ietsiepietsie aan mijn communicatiestijl aanpast dus vast aan hoe diegene praat. Terwijl als ik een mede hak.pp de takker tref dan sonarren we samen en bevestigen we steeds kort elkaars verhaal en weer door. Van dat soort gesprekken krijg ik juist energie want Jaaaaa we snappen elkaar en dat is super fijn.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben heel spontaan, ad rem, kan goed een praatje maken maar ik vind sociaal contact meestal niet zo leuk. Ik denk mede ook gewoon door het hebben voor een druk leven met 3 kleine kinderen dat ik de fut niet voor heel veel sociale interacties, mensen die me ergens aanspreken en een praatje willen maken die ik niet ken. Voor mijn man zijn werk heb ik ook regelmatig sociale verplichtingen waar ik mee naartoe moet.

Door de 3 kinderen is er sowieso altijd al heel veel contact met andere kinderen en ouders, wat ik wel prima vind aan de oppervlakte, af en toe help je elkaar door elkaars kinderen mee te nemen naar de speeltuin ofzo.

De meeste mensen vind ik niet zo interessant (heel lullig) en een beetje saai, oppervlakkig ook vaak. Er zijn weinig mensen die ik ontmoet waarvan ik denk, wat leuk ik zou graag tijd met je door willen brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het valt mij ook steeds vaker op hoe weinig mensen echt oprecht gewoon een "tweerichtings" gesprek voeren.
Vaak lullen ze vooral heeeel graag zelf en vragen weinig aan jou. Of als je iets vertelt zie je ze een beetje glazig en half afwezig knikken omdat ze in hun hoofd alweer bezig zijn met het volgende wat ze willen vertellen. En dus totaal niet luisteren naar wat jij zegt

Laatst was ik met mijn vriend en 2 van zijn collega's uit eten. Die 2 collega's hebben non stop afwisselend gepraat. Op een gegeven moment kon ik alleen nog maar luisteren want ook als ik er dan wel eens op inhaakte vroegen ze niks terug. Het was gewoon geen gesprek, het was een soort duoloog van hun twee.

En ik heb dat vaak met mensen de laatste jaren. I kvind het zo gek want natuurlijk vertel ik ook wel eens een verhaal, maar ik merk echt wel wanneer ik te veel aan het woord ben of wanneer het mss leuk is om eens wat aan een ander te vragen. Kan me gewoon niet voorstellen dat ik de hele avond aan 1 stuk door mijn verhalen over mensen heen zou storten....

Maar er zijn echt steeds meer mensen die dat doen lijkt het..... Mensen die gewoon lekker zichzelf zijn, zonder air of houding en zichzelf niet enorm belangrijk vinden maar met wie je een leuk oprecht gesprek kan hebben, zijn zeldzaam
Alle reacties Link kopieren Quote
Streepjeskat schreef:
03-10-2023 18:14
Het valt mij ook steeds vaker op hoe weinig mensen echt oprecht gewoon een "tweerichtings" gesprek voeren.
Vaak lullen ze vooral heeeel graag zelf en vragen weinig aan jou. Of als je iets vertelt zie je ze een beetje glazig en half afwezig knikken omdat ze in hun hoofd alweer bezig zijn met het volgende wat ze willen vertellen. En dus totaal niet luisteren naar wat jij zegt

Laatst was ik met mijn vriend en 2 van zijn collega's uit eten. Die 2 collega's hebben non stop afwisselend gepraat. Op een gegeven moment kon ik alleen nog maar luisteren want ook als ik er dan wel eens op inhaakte vroegen ze niks terug. Het was gewoon geen gesprek, het was een soort duoloog van hun twee.

En ik heb dat vaak met mensen de laatste jaren. I kvind het zo gek want natuurlijk vertel ik ook wel eens een verhaal, maar ik merk echt wel wanneer ik te veel aan het woord ben of wanneer het mss leuk is om eens wat aan een ander te vragen. Kan me gewoon niet voorstellen dat ik de hele avond aan 1 stuk door mijn verhalen over mensen heen zou storten....

Maar er zijn echt steeds meer mensen die dat doen lijkt het..... Mensen die gewoon lekker zichzelf zijn, zonder air of houding en zichzelf niet enorm belangrijk vinden maar met wie je een leuk oprecht gesprek kan hebben, zijn zeldzaam

Als je deze tegen komt; koester ze!
Klopt helemaal wat je zegt.

En weet je wat ik denk? Dit komt door het digitale tijdperk.
Iedereen is ikke, ikke, ikke. Niemand interesseert zich voor andermans social media, het gaat er alleen om hoe je er zelf opstaat!
Mensen zitten continu op een schermpje.
Waar je vroeger een praatje maakte als je moest wachten bij de dokter/bakker/garage enz. Komt nu een beeldscherm uit de tas.

We verleren sociale vaardigheden en communiceren.
En daarmee ook ons empatisch vermogen.

Tel daarbij op dat er op scholen heel individueel wordt lesgegeven (stokpaardjes van veel scholen!).
Dus iedere leerling volgt zijn eigen route, doet zijn eigen ding, veegt voor zijn eigen deur, kijkt niet verder dan zijn eigen neus enz.

Dit is ook terug te zien aan de veelal respectlize manier van omgang met elkaar.

Ik dwaal af. Koester ze!
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 50+ en ga vaak alleen op pad. Dan heb ik regelmatig weer spontane praatjes met onbekenden, zo leuk. Mensen die vertellen wat ze gaan doen, laatst een toerist de weg gewezen door mee te lopen naar haar BnB. Onverwachte ontmoetingen kunnen ontzettend leuk zijn vind ik.
thanx schreef:
04-10-2023 09:14
Als je deze tegen komt; koester ze!
Klopt helemaal wat je zegt.

En weet je wat ik denk? Dit komt door het digitale tijdperk.
Iedereen is ikke, ikke, ikke. Niemand interesseert zich voor andermans social media, het gaat er alleen om hoe je er zelf opstaat!
Mensen zitten continu op een schermpje.
Waar je vroeger een praatje maakte als je moest wachten bij de dokter/bakker/garage enz. Komt nu een beeldscherm uit de tas.

We verleren sociale vaardigheden en communiceren.
En daarmee ook ons empatisch vermogen.

Tel daarbij op dat er op scholen heel individueel wordt lesgegeven (stokpaardjes van veel scholen!).
Dus iedere leerling volgt zijn eigen route, doet zijn eigen ding, veegt voor zijn eigen deur, kijkt niet verder dan zijn eigen neus enz.
Ik denk inderdaad ook dat veel te wijten is aan onze mobiel. Als je je even geen houding weet te geven, als je even niks te doen hebt… hup, gelijk die mobiel voor m’n neus. Ik probeer dat vaak bewust niet te doen. Juist om die vaardigheden die jij noemt te blijven gebruiken.

Ik denk dat wat minder oog voor het individu en wat meer voor het collectief zou ons als geheel echt niet schaden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pas geleden maakte ik een praatje met een, voor mij onbekende, oudere man. Hij kon er niet over uit dat mijn kind niet mijn kleinkind was (en bedankt). En vertelde in geuren en kleuren over wel/geen voorlichting in de jaren '20 van de vorige eeuw en daarna over het maandverband van zijn 6 zussen vroeger. Ik wilde dolgraag weer in mn telefoon duiken. Ik ben liever een sociale hork door mezelf te verstoppen in mn telefoon, dan een sociale hork die gelijk begint over de meest intieme zaken in het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hahaha gadver Lyja!
Alle reacties Link kopieren Quote
ja zulke sociale contacten kap ik meteen af
Daar hoef je echt niet in mee te gaan.

Mss komt het idd wel door onze smartphones dat iedereen zo met zichzelf bezig is, maar ik vind het de laatste jaren echt opvallend. Of mss word je gewoon ouder en valt het je meer op dat mensen vooral met zichzelf bezig zijn.
Either way vind ik het vermoeiend want echt leuke contacten op feestjes en dergelijke heb je daardoor zelden meer.

idd: als je zo'n zeldzaam person tegenkomt met wie je een leuk gesprek hebt en die niet vol van zichzelf is, moet je die koesteren
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
04-10-2023 20:58
Ik denk inderdaad ook dat veel te wijten is aan onze mobiel. Als je je even geen houding weet te geven, als je even niks te doen hebt… hup, gelijk die mobiel voor m’n neus. Ik probeer dat vaak bewust niet te doen. Juist om die vaardigheden die jij noemt te blijven gebruiken.

Ik denk dat wat minder oog voor het individu en wat meer voor het collectief zou ons als geheel echt niet schaden.
Mooi gezegd.
Hier zouden scholen (en opvoeders) eens gerichter mee aan de slag mogen.
Dít is wat een volk verenigd. De touwtjes die ons verbinden.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
11-10-2023 09:56
Mooi gezegd.
Hier zouden scholen (en opvoeders) eens gerichter mee aan de slag mogen.
Dít is wat een volk verenigd. De touwtjes die ons verbinden.
4 op de 10 mensen doet vrijwilligerswerk
onder jongeren tot 25 is het 40%
Ik heb mij daar nooit mee bezig gehouden
Ik ben blij dat ik geen grote vrienden kring heb of familie ik kan slecht tegen drukte maar iedereen zijn ding zou ik zeggen
Als jj het wel gezellig vind prima toch ..
thanx schreef:
11-10-2023 09:56
Mooi gezegd.
Hier zouden scholen (en opvoeders) eens gerichter mee aan de slag mogen.
Dít is wat een volk verenigd. De touwtjes die ons verbinden.
Welja, scholen hebben niet genoeg te doen.
Maar dan straks niet mopperen dat je nooit goed hebt leren spellen of niet weet wat tegenwoordige tijd is. :P
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
11-10-2023 19:39
Welja, scholen hebben niet genoeg te doen.
Maar dan straks niet mopperen dat je nooit goed hebt leren spellen of niet weet wat tegenwoordige tijd is. :P
Ik denk dat het voor scholen uiteindelijk ook veel fijner werken is als je zaken klassikaal kunt doen i.p.v. individueel.
Dan heb je een win-win situatie.
Dat hele individuele heeft tot nu toe alleen als gevolg dat iedereen alleen voor zijn eigen deur veegt.
Bovendien is dat niet realistisch voor het leven ná school.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauweelf41 schreef:
11-10-2023 19:31
Ik heb mij daar nooit mee bezig gehouden
Ik ben blij dat ik geen grote vrienden kring heb of familie ik kan slecht tegen drukte maar iedereen zijn ding zou ik zeggen
Als jj het wel gezellig vind prima toch ..

Je hoeft geen hordes mensen om he heen. Maar het geeft wel een fijn gevoel als je weet dát ze er zijn. Dat je erop terug kunt vallen, mocht dat nodig zijn. Toch?

Maar ik begrijp best dat er "kluizenaren" zijn. Die mogen dan ná school lekker op zichzelf blijven.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Iedereen is anders

De ene houd van feestje de anderen niet
Somige mensen kunnen gewoon niet tegen drukte soms heb je ook geen keuze want je kunt van teveel prikkels zelfs ziek worden .
Maar ik maak mij verder niet druk wat een ander vind
Ik zeg altijd iedereen is anders
En doe wat je leuk vind

Ik heb heel lang gedacht je moet sosaal zijn met iedereen praten naar verjaardag gaan enzo
Maar je moet helemaal niks , de maatschappij wil dat of legt het je op
Onzin kies je eigen pad en voel wat jj wil nodig hebt
Vind jj sosaal contact leuk helemaal goed lekker van genieten

Verder merk ik inderdaad dat veel meer mensen prikkel gevoelig zijn
Dus het kan nu meer zijn
Maar soms is het ook geen echte keuze
In mijn geval ik hou niet van grote groepen maar word er ook ziek van
Dat is het mij voor een feestje ,niet meer waard
xynix schreef:
11-10-2023 19:39
Welja, scholen hebben niet genoeg te doen.
Maar dan straks niet mopperen dat je nooit goed hebt leren spellen of niet weet wat tegenwoordige tijd is. :P
;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Die overprikkeling is wel bekend ja.
We "moeten" 24/7 aan staan.
Vroeger ging je werken, kwam thuis en dat was het.
Je ging misschien 1 a 2x per week naar een vereniging of sporten. Maakte een praatje met de buurvrouw en klaar.
Maar nu gaat het maar door. En het ergste is dat er telkens een tegenactie van je verwacht wordt.
Niet gek dat sommige mensen overprikkeld raken.

*je moet idd niks. Je eigen keuze
Toch zie ik het als meerwaarde als er meer klassikaal gewerkt wordt.
En dan wel minder digitaal.
de wereld wacht om ontdekt te worden

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven