Relaties
alle pijlers
Sociale 'verplichtingen' schoonfamilie
woensdag 14 september 2022 om 10:46
Ik heb al een tijd een fijne relatie met mijn vriend. Maar we merken dat we toch wat verschillen op het gebied van familie. Overigens is dit geen probleem voor ons, maar ik voel mij soms wel erg verplicht om dingen te doen. Zijn familie is namelijk erg van het samen zijn en veel afspreken, terwijl ik daar minder behoefte aan heb. Dit ligt niet aan de familie zelf, maar ik vind het niet nodig om elkaar elke maand te zien. Ik ben een student en wil mijn tijd op dit moment liever aan andere activiteiten en mensen besteden in plaats van rekening houden met familiebezoeken steeds.
Zo worden we vaak uitgenodigd door zijn vader en zijn vriendin om te komen eten. Eens in de zoveel maanden vind ik het prima. Maar de uitnodiging komt alweer uit de deur als we vrij recent zijn langs geweest. Ik heb dan iets van, ik wil liever dan mijn vrije tijd besteden aan vrienden die ik dan weer minder zie dan hen. Ik stelde dan voor dat mijn vriend alleen gaat, maar ze blijven dan toch vragen naar mij als ik er niet ben. Erg lief. Maar ik krijg er wel een benauwd gevoel van. Ik kijk ook dan al een beetje op tegen de kerstdagen en verjaardagen enzovoort waarin er voor mijn gevoel veel verwachtingen zijn over de komst (ook aan zijn moeders kant) en mensen denk ik teleurgesteld of verontwaardigd zijn als ik niet kom opdagen.
Deze manier van doen staat haaks op hoe mijn familie is. Wij laten elkaar losser in afspreken met elkaar en kletsen zo nu en dan bij. Ook vinden we het niet erg als we niet op de verjaardag zelf of met kerst samen zijn en kiezen dan gewoon een ander moment uit. Het komt uiteindelijk gewoon goed in onze optiek en zien elkaar dan wel weer. Ik stel deze 'vrijheid' dan ook erg op prijs.
Mijn vraag is; hoe ga ik beter om met dit verschil? En herkennen meerdere mensen zich hierin?
Zo worden we vaak uitgenodigd door zijn vader en zijn vriendin om te komen eten. Eens in de zoveel maanden vind ik het prima. Maar de uitnodiging komt alweer uit de deur als we vrij recent zijn langs geweest. Ik heb dan iets van, ik wil liever dan mijn vrije tijd besteden aan vrienden die ik dan weer minder zie dan hen. Ik stelde dan voor dat mijn vriend alleen gaat, maar ze blijven dan toch vragen naar mij als ik er niet ben. Erg lief. Maar ik krijg er wel een benauwd gevoel van. Ik kijk ook dan al een beetje op tegen de kerstdagen en verjaardagen enzovoort waarin er voor mijn gevoel veel verwachtingen zijn over de komst (ook aan zijn moeders kant) en mensen denk ik teleurgesteld of verontwaardigd zijn als ik niet kom opdagen.
Deze manier van doen staat haaks op hoe mijn familie is. Wij laten elkaar losser in afspreken met elkaar en kletsen zo nu en dan bij. Ook vinden we het niet erg als we niet op de verjaardag zelf of met kerst samen zijn en kiezen dan gewoon een ander moment uit. Het komt uiteindelijk gewoon goed in onze optiek en zien elkaar dan wel weer. Ik stel deze 'vrijheid' dan ook erg op prijs.
Mijn vraag is; hoe ga ik beter om met dit verschil? En herkennen meerdere mensen zich hierin?
woensdag 14 september 2022 om 11:40
Wij lopen de deur ook plat bij elkaar. Zien elkaar meerdere keren per week. Maar het is vaak niet afgesproken. Gewoon even langs fietsen voor een bakkie bijvoorbeeld. Maar als mijn schoonzus hier geen behoefte aan zou hebben, zou ik dat helemaal prima vinden als ze dat gewoon op een normale manier aangeeft. Als ze het niet weten kunnen ze er ook geen rekening mee houden. Gewoon aangeven dat je andere druktes heb. En met vriend afspreken dat je 1x in de 2x mee gaat? Dus om de beurt mee zeg maar?
woensdag 14 september 2022 om 11:46
woensdag 14 september 2022 om 11:50
woensdag 14 september 2022 om 11:51
Het klinkt eerder dat deze ouders dat alsnog erg graag zullen willen, ook al wil je dat zelf misschien niet.
Daarbij, ik vind dat onzin, laat iemand even lekker jong en vrij zijn zeg. Hoef je iemand later niet op af te rekenen.
woensdag 14 september 2022 om 11:57
Alleen de openingspost gelezen, maar ik vind 1x per maand naar je schoonvader en zijn vriendin gaan echt niet veel. Wij gaan 1x per week of 1x per 2 weken naar mijn moeder en schoonouders en zien hen ook nog 1x per week ivm oppas van de kinderen. Het gaat om de vader van je vriend, vind het niet raar dat je daar regelmatig heen gaat. Een hele dag lijkt me niet nodig, maar gewoon even eten of koffie drinken, prima.
Overigens zou het op zich wel een optie moeten kunnen zijn dat je vriend eens alleen gaat, zonder jou.
Eens in de zoveel maanden vind ik echt heel weinig.
Maar heb nog niet gelezen of ze in de buurt wonen of dat je er uren voor moet rijden. Dan snap ik dat 1x p.maand best veel is.
Verjaardagen van ouders vind ik wel logisch dat je daar op komt dagen als ze het vieren.
Overigens zou het op zich wel een optie moeten kunnen zijn dat je vriend eens alleen gaat, zonder jou.
Eens in de zoveel maanden vind ik echt heel weinig.
Maar heb nog niet gelezen of ze in de buurt wonen of dat je er uren voor moet rijden. Dan snap ik dat 1x p.maand best veel is.
Verjaardagen van ouders vind ik wel logisch dat je daar op komt dagen als ze het vieren.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 14-09-2022 12:01
13.80% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 12:00
Wat je raar of logisch vindt, verschilt per familie. TO is wat anders gewend en vindt dit veel. Dan zou het genoeg moeten zijn als vriend gewoon alleen gaat en TO komt zo nu en dan mee. TO kan best een beetje meer naar hen toe bewegen, maar zij moeten ook accepteren dat dat misschien minder is dan ze zouden willen.
Ik kom bijvoorbeeld helemaal niet uit een verjaardagenfamilie. Wij vieren het niet jaarlijks. Eens in de zoveel tijd pak je flink uit en geef je een feest, maar genoeg jaren ga je gewoon lekker uit eten met het eigen gezin. Ik ga heus wel naar de verjaardagen in de schoonfamilie, maar van huis uit ken ik dat niet en heb ik die behoefte ook niet. Sowieso is voor mij een verjaardag op de dag zelf. Dus niet een weekend erna of ervoor. Wie komt, komt op de dag zelf. Lukt dat niet, dan volgend jaar beter. Dat vinden veel mensen ook raar.
Ik kom bijvoorbeeld helemaal niet uit een verjaardagenfamilie. Wij vieren het niet jaarlijks. Eens in de zoveel tijd pak je flink uit en geef je een feest, maar genoeg jaren ga je gewoon lekker uit eten met het eigen gezin. Ik ga heus wel naar de verjaardagen in de schoonfamilie, maar van huis uit ken ik dat niet en heb ik die behoefte ook niet. Sowieso is voor mij een verjaardag op de dag zelf. Dus niet een weekend erna of ervoor. Wie komt, komt op de dag zelf. Lukt dat niet, dan volgend jaar beter. Dat vinden veel mensen ook raar.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 14-09-2022 12:05
64.46% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 12:02
MysteriousLight schreef: ↑14-09-2022 10:46
Mijn vraag is; hoe ga ik beter om met dit verschil? En herkennen meerdere mensen zich hierin?
Beetje geven en nemen.
Jouw manier is niet de enige en zijn manier ook niet. Dus beetje schipperen in het midden.
Ik herken het. Man hier heeft grote familie en er is altijd wel iemand jarig
En dat moet natuurlijk allemaal gevierd en iedereen hoort daarbij te zijn. Mij boeit dat een stuk minder. En wij geven en nemen hierin beide een beetje (alhoewel man het nog steeds niet heel leuk vind als ik er niet bij ben)
mondaylisa wijzigde dit bericht op 14-09-2022 12:04
34.97% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 12:03
Ik zou het zelf best erg vinden als ik mijn kinderen maar eens in de 6 of 8 weken zou zien. Ik snap echt dat je als student je eigen leven hebt, en zeker als ouders verder weg wonen dat het er al snel niet van komt.
In mijn eigen studententijd woonde mijn moeder in dezelfde stad als ik en zij kwam juist vaak naar mij toe. Of ik ging even lunchen op haar werk als dat paste met mijn colleges. Ik zag haar zeker eens per week, maar soms dus maar een lunch half uurtje en soms veel vaker en langer. En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Ze heeft jarenlang opgepast en ook nu zien we elkaar eens per week, soms slaan we een weekje over. Vaak komt ze naar mij, ik ga soms naar huis of we gaan samen ergens heen. Het gaat ongedwongen, dat wel.
Mijn ouders zijn gescheiden en met mijn vader heb ik geen hele goede band, dus die zie ik inderdaad eens in de 3 maanden ofzo. Ondanks dat hij vrij dichtbij woont.
Mijn schoonouders woonden op 2 uur rijden en ik vond dat echt jammer. Want dan werd het dus meteen een heel bezoek en mijn hele dag kwijt enzo. En zij kwamen ook niet voor maar een uurtje naar ons. IK had ze liever dichterbij gehad, dan kan je ff snel een bakkie doen en zie je elkaar toch even.
Afstand heeft echt wel invloed op de frequentie en duur van bezoeken. Ik weet niet hoe het zit bij TO, maar als het ver rijden is, zou ik elke week ook pittig vinden. Eens per maand is dan best ok. Maar als je net een jaartje een relatie hebt en nog niet eens samenwoont, dan zou ik echt wel meer mijn eigen plan trekken en je vriend vooral naar zijn ouders laten gaan hoe vaak hij wil. Jij gaat mee als je zin hebt. En als schoonouders dat dan jammer vinden, dan is dat maar zo. Mijn man ziet mijn moeder ook echt niet wekelijks hoor. Dat ben ik vooral en hij ziet haar als ze hierheen komt (maar blijft daar niet voor thuis) en gaat eigenlijk zelden mee haar kant op. Hetzelfde geldt voor de pubers hier in huis trouwens. Mijn moeder, mijn behoefte, daar hoef ik een ander niet mee op te zadelen als die een andere behoefte heeft.
In mijn eigen studententijd woonde mijn moeder in dezelfde stad als ik en zij kwam juist vaak naar mij toe. Of ik ging even lunchen op haar werk als dat paste met mijn colleges. Ik zag haar zeker eens per week, maar soms dus maar een lunch half uurtje en soms veel vaker en langer. En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Ze heeft jarenlang opgepast en ook nu zien we elkaar eens per week, soms slaan we een weekje over. Vaak komt ze naar mij, ik ga soms naar huis of we gaan samen ergens heen. Het gaat ongedwongen, dat wel.
Mijn ouders zijn gescheiden en met mijn vader heb ik geen hele goede band, dus die zie ik inderdaad eens in de 3 maanden ofzo. Ondanks dat hij vrij dichtbij woont.
Mijn schoonouders woonden op 2 uur rijden en ik vond dat echt jammer. Want dan werd het dus meteen een heel bezoek en mijn hele dag kwijt enzo. En zij kwamen ook niet voor maar een uurtje naar ons. IK had ze liever dichterbij gehad, dan kan je ff snel een bakkie doen en zie je elkaar toch even.
Afstand heeft echt wel invloed op de frequentie en duur van bezoeken. Ik weet niet hoe het zit bij TO, maar als het ver rijden is, zou ik elke week ook pittig vinden. Eens per maand is dan best ok. Maar als je net een jaartje een relatie hebt en nog niet eens samenwoont, dan zou ik echt wel meer mijn eigen plan trekken en je vriend vooral naar zijn ouders laten gaan hoe vaak hij wil. Jij gaat mee als je zin hebt. En als schoonouders dat dan jammer vinden, dan is dat maar zo. Mijn man ziet mijn moeder ook echt niet wekelijks hoor. Dat ben ik vooral en hij ziet haar als ze hierheen komt (maar blijft daar niet voor thuis) en gaat eigenlijk zelden mee haar kant op. Hetzelfde geldt voor de pubers hier in huis trouwens. Mijn moeder, mijn behoefte, daar hoef ik een ander niet mee op te zadelen als die een andere behoefte heeft.
woensdag 14 september 2022 om 12:05
Ook niet zo erg toch? Wij zitten bijna elke zondag wel bij mijn moeder of bij mn schoonouders. Wonen wel beide dichtbij dus we gaan dan voor 1 of 2 uurtjes. Niks vervelends aan hoor, en zij vinden het leuk dat we langs komen. Is toch fijn dat er een goede band is. En ze worden ook een dagje ouder, dus ook goed beetje op ze te letten.
woensdag 14 september 2022 om 12:08
Wat heeft dit met jeugd te maken?Taskmaster schreef: ↑14-09-2022 11:35Ach het egoïsme van de jeugd…
Als je geen relaties wilt onderhouden moet je later ook niet vreemd opkijken als je geen netwerk hebt.
Ik vind eens per maand of in de zes weken bij je schoonfamilie langs gaan echt geen bijzonder intensieve frequentie.
En het lijkt wel alsof jij het als liefdadigheid ziet om relaties te "onderhouden". Wat sneu.
woensdag 14 september 2022 om 12:08
Dat zou ik echt te veel vinden. Maar ja, ik ben iemand die het weekend ook nodig heeft voor me-time. Even niet naar mensen toe en gewoon lekker op de bank liggen zonder je aan te hoeven kleden.Tulpje22 schreef: ↑14-09-2022 12:05Ook niet zo erg toch? Wij zitten bijna elke zondag wel bij mijn moeder of bij mn schoonouders. Wonen wel beide dichtbij dus we gaan dan voor 1 of 2 uurtjes. Niks vervelends aan hoor, en zij vinden het leuk dat we langs komen. Is toch fijn dat er een goede band is. En ze worden ook een dagje ouder, dus ook goed beetje op ze te letten.
Ik ga nu mijn moeder ouder is wel vaak die kant op, maar dat is dus best een hap in je dag. Zeker als je ook andere dingen ging doen. Ik werk 40+ uur, mijn weekend vliegt echt voorbij.
Maar voor wie het fijn vindt, heerlijk natuurlijk!
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 14-09-2022 12:09
3.18% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 12:08
1 keer per maand naar je schoonvader als je nog midden in het studentenleven zit, das wel veel hoor. Ik zag mijn eigen ouders ongeveer 1 keer per maand. Al belden we wel elke week.Tulpje22 schreef: ↑14-09-2022 11:57Alleen de openingspost gelezen, maar ik vind 1x per maand naar je schoonvader en zijn vriendin gaan echt niet veel. Wij gaan 1x per week naar mijn ouders en schoonouders en zien hen ook nog ivm oppas van de kinderen. Het gaat om de vader van je vriend, vind het niet raar dat je daar regelmatig heen gaat. Een hele dag lijkt me niet nodig, maar gewoon even eten of koffie drinken, prima.
Maar heb nog niet gelezen of ze in de buurt wonen of dat je er uren voor moet rijden. Dan snap ik dat 1x p.maand best veel is.
Verjaardagen van ouders vind ik wel logisch dat je daar op komt dagen als ze het vieren.
Jij hebt nu een gezin met kinderen, dan is het redelijk normaal dat je je ouders en schoonouders een rol ook in hun leven wil geven. En elkaar dus vaker ziet.
Maar als student/jong volwassene? Dan ben je met hele andere dingen bezig. Dan kun je niet verwachten dat die elke maand met de schoonfamilie afspreken. Bij het idee zou ik het zelf ook benauwd krijgen.
Ik had vroeger een huisgenoot die tegen zijn zin haast elke week bij de schoonfamilie was. Het was zijn eerste vriendinnetje en hij dacht dat dit erbij hoorde. 'welke wazige verre neef is er nu weer jarig?', grapten we als we hem zuchtend richting het station zagen lopen.
woensdag 14 september 2022 om 12:08
Ik had ook zo’n schoonfamilie en ging gewoon niet altijd mee. Alleen de “echte” verplichtingen. Ik weet dat ze daar iets van vonden, maar deze mensen vonden altijd wel wat. Ik had ook wat verkeerds kunnen zeggen of doen en daar hadden ze ook wat van gevonden.
Dus ik heb afgewogen en mijn introverte zelf op de eerste plek gezet. Ze wenden er in de loop der jaren wel aan.
Anderzijds was mijn partner toen ook bezig met zich losmaken van de familie en ik weet zéker dat ik daar ook wel “de schuld” van heb gekregen. Ook dat heb ik geaccepteerd.
Keuzes hebben (onbedoelde) gevolgen. Je kunt niet iedereen en alles happy houden. Dus aan jou de afweging.
Ik had trouwens onder de streep wel een goede verstandhouding met die schoonouders, want ze zagen hun kind steeds gelukkiger worden. En dat was uiteindelijk het meeste waard.
Dus ik heb afgewogen en mijn introverte zelf op de eerste plek gezet. Ze wenden er in de loop der jaren wel aan.
Anderzijds was mijn partner toen ook bezig met zich losmaken van de familie en ik weet zéker dat ik daar ook wel “de schuld” van heb gekregen. Ook dat heb ik geaccepteerd.
Keuzes hebben (onbedoelde) gevolgen. Je kunt niet iedereen en alles happy houden. Dus aan jou de afweging.
Ik had trouwens onder de streep wel een goede verstandhouding met die schoonouders, want ze zagen hun kind steeds gelukkiger worden. En dat was uiteindelijk het meeste waard.
Everything is fluid
woensdag 14 september 2022 om 12:09
KooktMetKnoflook schreef: ↑14-09-2022 11:14Je hebt helemaal geen schoonfamilie, je studeert en je bent nog niet eens getrouwd.
Ik ben ook niet getrouwd. In deze eeuw is dat ook niet meer zo noodzakelijk toch.
Maar als je een duurzame relatie hebt is het echt niet raar om de familie van je partner schoonfamilie te noemen.
woensdag 14 september 2022 om 12:09
Sowieso vind ik het heel raar dat als je een partner hebt, je ineens als een soort eenheid wordt gezien en het blijkbaar raar is als je niet ergens samen heen gaat. Best raar ook dat schoonouders zo hangen aan dat TO mee komt. Is hun kind in zijn eentje niet leuk genoeg ofzo dat schoondochter persé elke keer mee moet?
Mijn moeder vind het juist fijn om ook alleen mij te zien, ipv altijd maar in gezinsverband. Dan kom je toch tot andere gesprekken dan wanneer man en pubers er bij zijn. En zo vindt ze het ook leuk om alleen met haar kleinkinderen op pad te gaan.
Ik breng het overigens ook altijd als mededeling als ik afspreek met mijn vader (die wil ook altijd iedereen zien). Dus ik zeg gewoon, 'ik kom alleen
'. Of 'oudste puber komt mee, rest niet, dus we komen met zijn 2'. Als je dat gewoon als mededeling brengt, dan valt daar ook weinig tegenin te brengen. Ik leg ook niet uit waarom de rest niet meekomt. Die hebben namelijk al andere plannen, dat spreekt voor zich lijkt me, anders gingen ze wel mee. En ik hoef echt die plannen niet te verantwoorden, dus dat doe ik ook niet. En die plannen kunnen dus prima bestaan uit 'geen zin om mee te gaan dus ik ga wat anders doen' (en dat kan dus ook gewoon bankhangen zijn).
Mijn moeder vind het juist fijn om ook alleen mij te zien, ipv altijd maar in gezinsverband. Dan kom je toch tot andere gesprekken dan wanneer man en pubers er bij zijn. En zo vindt ze het ook leuk om alleen met haar kleinkinderen op pad te gaan.
Ik breng het overigens ook altijd als mededeling als ik afspreek met mijn vader (die wil ook altijd iedereen zien). Dus ik zeg gewoon, 'ik kom alleen
'. Of 'oudste puber komt mee, rest niet, dus we komen met zijn 2'. Als je dat gewoon als mededeling brengt, dan valt daar ook weinig tegenin te brengen. Ik leg ook niet uit waarom de rest niet meekomt. Die hebben namelijk al andere plannen, dat spreekt voor zich lijkt me, anders gingen ze wel mee. En ik hoef echt die plannen niet te verantwoorden, dus dat doe ik ook niet. En die plannen kunnen dus prima bestaan uit 'geen zin om mee te gaan dus ik ga wat anders doen' (en dat kan dus ook gewoon bankhangen zijn).
woensdag 14 september 2022 om 12:20
Dat is iets wat ik sinds ik relaties heb echt nooit begrepen heb. Echt niet. Je zit niet aan elkaar vast, je bent een individu.
En wat jij zegt, ik vind het heel prettig om soms in gezinsverband mijn ouders en familie te zien, zonder dat mijn partner erbij is. Voelt toch gewoon anders aan.
woensdag 14 september 2022 om 12:29
Wat je zou kunnen doen is uitnodigingen zien als uitnodigingen. Je bent altijd welkom, dat is fijn. En je kunt de uitnodiging afslaan, al dan niet met een reden.
Met kerst vind ik het heerlijk dat mijn familie daar niet aan doet. Kan ik lekker naar mijn schoonfamilie, waar kerst wel belangrijk is.
Met kerst vind ik het heerlijk dat mijn familie daar niet aan doet. Kan ik lekker naar mijn schoonfamilie, waar kerst wel belangrijk is.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 14 september 2022 om 12:33
woensdag 14 september 2022 om 12:37
Ik snap TO ook heel goed. Je studeert en bent partner van: laat vriend lekker naar ouders gaan en sluit af en toe aan zou ik zeggen.
Ik zie mijn ouders of schoonouders ook niet maandelijks. We wonen niet bij elkaar in de buurt en bent daardoor al snel een dag kwijt (of minimaal een dagdeel). Doordeweeks werken we en in het weekend zit 1 dag al vol met clubjes van de kinderen en huishoudelijke/regeldingen waar we doordeweeks niet aan toekomen. Feitelijk heb je dan 1 dag in de week vrij te besteden. Daarin wil je vrienden zien, andere familieleden en staan verjaardagen of een keer een borrel gepland. En ja, af en toe is het ook fijn om een 'lege' dag te hebben en niks te hoeven. Tenzij je heel dicht bij elkaar woont, vind ik het ronduit knap dat mensen elkaar zo vaak zien.
Ik zie mijn ouders of schoonouders ook niet maandelijks. We wonen niet bij elkaar in de buurt en bent daardoor al snel een dag kwijt (of minimaal een dagdeel). Doordeweeks werken we en in het weekend zit 1 dag al vol met clubjes van de kinderen en huishoudelijke/regeldingen waar we doordeweeks niet aan toekomen. Feitelijk heb je dan 1 dag in de week vrij te besteden. Daarin wil je vrienden zien, andere familieleden en staan verjaardagen of een keer een borrel gepland. En ja, af en toe is het ook fijn om een 'lege' dag te hebben en niks te hoeven. Tenzij je heel dicht bij elkaar woont, vind ik het ronduit knap dat mensen elkaar zo vaak zien.
woensdag 14 september 2022 om 12:38
Een beetje een combinatie van soms alleen en soms samen (als gezin) vind ik zelf het fijnst en is hier ook de praktijk. Maar stel dat het helemaal niet uit zou maken of je mee komt of niet, dat dat echt helemaal niemand interesseert en er ook geen vraag over zou komen als je al een hele tijd niet meekomt, dan zou ik dat stiekem ergens ook wel jammer vinden. Het is ergens toch ook een blijk van interesse als ze naar je vragen en het leuk vinden als je meekomt.OliveHoover schreef: ↑14-09-2022 12:20Dat is iets wat ik sinds ik relaties heb echt nooit begrepen heb. Echt niet. Je zit niet aan elkaar vast, je bent een individu.
En wat jij zegt, ik vind het heel prettig om soms in gezinsverband mijn ouders en familie te zien, zonder dat mijn partner erbij is. Voelt toch gewoon anders aan.
woensdag 14 september 2022 om 12:40
woensdag 14 september 2022 om 12:55
Eens in de maand is toch niet zoveel?
Bij ons was het eerst elke week, maar dat was echt teveel van het goede om alles te combineren
Hier zien wij ouders wanneer er behoefte is aan contact. Vaak kind alleen, soms beiden. Feestdagen etc zijn altijd zo verdeeld dat er ook nog ruimte is voor onszelf.
Ik zie mijn familie het liefst wat vaker, en spreek dan gewoon zelf af. Even snel een bakkie oid. Ligt er natuurlijk ook aan hoe groot de afstand is.
Bij ons was het eerst elke week, maar dat was echt teveel van het goede om alles te combineren
Hier zien wij ouders wanneer er behoefte is aan contact. Vaak kind alleen, soms beiden. Feestdagen etc zijn altijd zo verdeeld dat er ook nog ruimte is voor onszelf.
Ik zie mijn familie het liefst wat vaker, en spreek dan gewoon zelf af. Even snel een bakkie oid. Ligt er natuurlijk ook aan hoe groot de afstand is.
woensdag 14 september 2022 om 12:59
Maar TO, zeg dan eens (of lees ik er overheen?) op welke afstand je schoonvader van jou vandaan woont? Zoals gezegd snap ik goed dat als je op flinke afstand woont en het bezoekje je een hele dag kost, je vriend wat vaker alleen kan gaan.
Maar als hij in hetzelfde dorp woont bijv, en je bent bij je vriend en hij zegt: 'kom we gaan even koffie drinken bij pa, of vanavond gaan we daar eten', dan vind ik dat 1x per maand echt geen moeite, ondanks studie, sociaal leven. Dat eten zou dan bijv ook op een doordeweekse avond kunnen ipv in het weekend.
Dus daar ben ik benieuwd naar. Wij hebben gelukkig bijna alle familie heel dichtbij wonen. Lijkt me best vermoeiend als je steeds lang in de auto moet zitten. Dus snap dat de frequentie dan automatisch een stuk minder is.
Maar als hij in hetzelfde dorp woont bijv, en je bent bij je vriend en hij zegt: 'kom we gaan even koffie drinken bij pa, of vanavond gaan we daar eten', dan vind ik dat 1x per maand echt geen moeite, ondanks studie, sociaal leven. Dat eten zou dan bijv ook op een doordeweekse avond kunnen ipv in het weekend.
Dus daar ben ik benieuwd naar. Wij hebben gelukkig bijna alle familie heel dichtbij wonen. Lijkt me best vermoeiend als je steeds lang in de auto moet zitten. Dus snap dat de frequentie dan automatisch een stuk minder is.
woensdag 14 september 2022 om 13:08
Dit inderdaad, kan je en heb je zin ga je mee en anders gaat vriend alleen.
Ik zie mijn schoonouders niet zo vaak, lees soms maanden niet. Schoonouders zitten daar ook niet op te wachten, man gaat nog wel eens tussendoor even zelf avond bij ze langs. Meestal is een verjaardag of kerst de reden.
Mijn familie zie ik heel wisselend, ouders zijn gescheiden. Vader zie ik en hoor ik soms ook maanden niet, ook niet vanaf zijn kant, band is goed hoor (als er wat is helpt hij direct of wij hem), mijn moeder spreek ik wel wekelijks, maar zien ook niet meer nu ze niet meer middag in de week oppast. Naar mijn moeder ga ik ook rustig even alleen heen als rest geen zin of tijd heeft.
Broer en zussen heb ik wel veel contact mee (via app) maar elkaar zien is echt plannen. Kan rustig ook weken/maanden overheen gaan.
Geen verplichtingen hebben we in beide families
En to jij bent nog student, woont niet samen dus maak het jezelf niet moeilijk en ga niet elke maand verplicht mee. Hoeft echt niet.
woensdag 14 september 2022 om 13:11
Ik woon niet ver van ouders vandaan, maar ik zit daar toch echt niet wekelijks op de bank. Ik ken die behoefte gewoon niet. Ook niet qua bellen. Ben ook niet het type om alles met mijn ouders te bespreken. Zij weten echt niet van alles wat ik in een week zoal onderneem, dat zijn geen dingen die ik allemaal met ze doorneem. Dus de goede gesprekken komen niet op een week aan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
