Steeds minder sociaal aan het worden

Ik merk dat ik na de corona steeds minder sociaal ben en eigenlijk helemaal geen zin meer heb in drukke gelegenheden (denk aan een festival/jaarmarkt/pretpark) waar veel mensen zijn. Ik word ook sociaal steeds meer gehandicapt en kan mezelf gewoon niet zijn bij een ander. Als ik nu een nieuwe vriendschap zou moeten maken zou ik dat niet eens meer kunnen denk ik.

Ik heb een paar mensen waar ik mezelf bij kan zijn. Mijn kinderen, vriend, ouders en ik heb één goede vriendin. Voor de rest heb ik gewoon geen zin meer in mensen. Met m'n collega's kan ik met de meeste goed overweg. Soms gaan we ook met en paar meiden uit eten. Dat vind ik dat best leuk maar zo'n avond kost me gewoon heel veel energie. Hetzelfde al ik met een paar moeders van school eens help op school. Ik vind het leuk om te doen maar ik ben altijd blij als ik thuis ben. Ik kan gewoon zo moeilijk mezelf zijn, ik word ongemakkelijk van stiltes die dan vallen en ik ben de hele tijd mee bezig wat ze niet van mij denken. Sommige mensen vind ik ook zwaar vermoeiend. Die dan wel vol van zich zijn en dat ook duidelijk laten horen en zien. Ik vind veel mensen ook irritant of te luidruchtig of te zeikerig. Dit is natuurlijk mijn probleem maar ik merk dat het steeds erger wordt. Ik ben net bijvoorbeeld bij een kermis geweest (puur voor de kinderen, want ik ga wel eens naar zulke dingen voor hun) en ik zit nu met hoofdpijn op de bank. Maar wel blij dat ik weer lekker thuis ben in m'n eigen huisje. Ik zit liever in m'n eigen bubbel. Zo de barbecue aan, lekker eten met m'n gezin en vanavond een film kijken met m'n vriend. Heerlijk vind ik dat. Morgen hoef ik niet te werken en zit ik de hele dag thuis (op boodschappen en kinderen halen na). Ik kijk Netflix, doe wat huishouden, ga wat vitamine d op doen in de tuin en that's it. Ik geniet echt van zo'n dag.

Meer mensen die een beetje hetzelfde ervaren? Of moet ik me zorgen gaan maken?

Ik werk dan zelf in een winkel waar ik ook veel verschillende mensen zie op een dag. En de mensen zijn ook gewoon mondiger en veeleisender geworden. Tot vervelends toe. En dan heb ik het vooral over de vrouwelijke 60 plussers. Hierdoor ga ik de laatste tijd met minder zin naar m'n werk en krijg ik ook steeds meer en meer een hekel aan mensen.

Ik heb inderdaad nog kinderen op de basisschool en ik kies ook alleen nog maar de leuke dingen uit. En dan wat niet zo lang duurt. Een hele dag een groep energierijke kinderen bij me houden tijdens een schoolreis in een druk pretpark dat doe ik mezelf niet aan of een ochtend de klas poetsen met 4 andere moeders. Ik ga dan liever een uurtje insecten zoeken met een klein groepje kinderen in het park ofzo.

Als we met ons gezin ergens heen willen gaan gaan kies ik expres de studiedagen uit voor de drukke uitjes zoals de Efteling. Dan scheelt het qua drukte een hele hoop. En in de vakanties zoeken we dan andere plekken uit om iets leuks te doen zoals een boswandeling of naar de bioscoop. Zo doen we toch leuke dingen want ik wil niet dan mijn kinderen hier 'last' van hebben.

Alleen als het ergens druk is of als ik een sociale verplichting heb. Thuis heb ik nergens last van. Op het werk ook niet altijd. Alleen als de dag begint met zo'n Gerda zoals ik hierboven beschrijf.