Relaties
alle pijlers
Teleurstelling vrienden
woensdag 5 juli 2023 om 11:33
Hoi. Ik denk wel vaker na over wat vriendschap inhoudt en wie ik juist als vrienden zie, wie niet. Maar laatst had er zich een situatie voorgedaan wat ik best moeilijk vond. Mijn vriend heeft een blessure aan zijn rug en kan moeilijk de tegels voor de verbouwing van volgende week naar boven tillen (moet op tijd gebeuren). Het leek ons laatst dan een goed idee om 2 goede vrienden te vragen om te helpen, want zo’n klus is zo gedaan binnen een kwartiertje als je geen rugpijn hebt (en spieren hebt, lukt mij niet haha).
Daarbij zit mijn vriend er doorheen door privé omstandigheden en de verbouwing, wat erg naar is. Dit gaf hij ook aan bij vrienden in een lang bericht, maar beide
vrienden gaven aan meermaals niet te kunnen vanwege werk of een sociale activiteit. Ik merk dat ik hier best boos om werd, omdat het maar een klein klusje is, zij in de buurt wonen en mijn vriend aangaf het zwaar te hebben. Ik begrijp dat er andere verplichtingen zijn, maar in mijn ogen doe je zoiets voor vrienden. Het is niet alsof je s’avonds na werk niet even kort kan helpen of de hele dag een sociale activiteit hebt.
Daarbij vind ik het ook vervelend dat mijn vriend wel altijd voor hen klaar staat. Wanneer bijv. vriend A meermaals gedoe had met zijn vriendin, ging mijn vriend langs om hem te steunen. En het voor hen dan zo moeilijk is om nu een keer te helpen (vragen nooit hulp).
Buiten het feit om dat ze niet konden had ik de situatie denk ik wel geaccepteerd als ze even een bericht met ‘oh wat vervelend, hoe gaat het verder, hoe kan ik je anders helpen’ of ‘ik kan wel dan en dan’ hadden gestuurd. Ik denk dat ik dat wel het meest teleurstellende vind. Ik vraag me af of dit een ding is bij mannen, dat ze zoiets niet doen?
Anyway deze situatie heeft mij erg aan het nadenken gezet over deze vriendschap. Vragen wij te veel? Ik vind het moeilijk om in de toekomst er dan wel te zijn voor hen als zij zo tegen ons doen. Ook al klinkt dat een beetje kinderachtig. Hoe gaan jullie om met dit soort teleurstellingen van vrienden?
Daarbij zit mijn vriend er doorheen door privé omstandigheden en de verbouwing, wat erg naar is. Dit gaf hij ook aan bij vrienden in een lang bericht, maar beide
vrienden gaven aan meermaals niet te kunnen vanwege werk of een sociale activiteit. Ik merk dat ik hier best boos om werd, omdat het maar een klein klusje is, zij in de buurt wonen en mijn vriend aangaf het zwaar te hebben. Ik begrijp dat er andere verplichtingen zijn, maar in mijn ogen doe je zoiets voor vrienden. Het is niet alsof je s’avonds na werk niet even kort kan helpen of de hele dag een sociale activiteit hebt.
Daarbij vind ik het ook vervelend dat mijn vriend wel altijd voor hen klaar staat. Wanneer bijv. vriend A meermaals gedoe had met zijn vriendin, ging mijn vriend langs om hem te steunen. En het voor hen dan zo moeilijk is om nu een keer te helpen (vragen nooit hulp).
Buiten het feit om dat ze niet konden had ik de situatie denk ik wel geaccepteerd als ze even een bericht met ‘oh wat vervelend, hoe gaat het verder, hoe kan ik je anders helpen’ of ‘ik kan wel dan en dan’ hadden gestuurd. Ik denk dat ik dat wel het meest teleurstellende vind. Ik vraag me af of dit een ding is bij mannen, dat ze zoiets niet doen?
Anyway deze situatie heeft mij erg aan het nadenken gezet over deze vriendschap. Vragen wij te veel? Ik vind het moeilijk om in de toekomst er dan wel te zijn voor hen als zij zo tegen ons doen. Ook al klinkt dat een beetje kinderachtig. Hoe gaan jullie om met dit soort teleurstellingen van vrienden?
mysteriouslight wijzigde dit bericht op 05-07-2023 11:38
2.11% gewijzigd
donderdag 6 juli 2023 om 11:37
Helemaal mee eens.Creatieveling schreef: ↑06-07-2023 07:42
Sommigen roepen dat je nooit verwachtingen moet hebben, dat is zeker waar. Maar als je alleen maar geeft en niets of weinig terugkrijgt dan is een vriendschap niet in evenwicht.
In sommige landen help je elkaar gewoon, zeker als die mensen al dingen voor jou hebben gedaan.
Hier is "maar Studio Sport/mijn favoriete soap komt" al een goede reden om niet te helpen.
Prima, maar ga dan ook niet neuzelen over: "vriendschap hoort niet precies een afweging te zijn", want die afweging wordt al gemaakt door mensen die besluiten niet te helpen (en dus ook niet naar een alternatief zoeken, want ik begrijp dat je soms echt niet kan).
donderdag 6 juli 2023 om 13:41
Maar uit al je posts blijkt dat je jezelf daarin beter vindt dan anderen.MysteriousLight schreef: ↑06-07-2023 11:08Zeker heb je gelijk, dat besefte ik ook deze week. Ik denk dat ik voor mijn gevoel meer doe, omdat ik denk dat het ‘hoort’ in vriendschappen (gebaseerd op hele goede vriendschappen die ik voorheen had, je deed gewoon alles voor elkaar) om je veel in te zetten (wellicht te veel, zelfde niveau als een relatie) en dat ook terugverwacht omdat je vrienden bent en ik die eigenschap daaraan toeken. Maar het is ook een leerles voor mij dat niet iedereen zo is en elke vriendschap anders is (en het kan verwachten).
Ik bedoel juist te zeggen dat je mss moet stoppen met jezelf boven anderen te plaatsen en gewoon eens te kijken wat jouw 'nare' eigenschappen zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 6 juli 2023 om 14:42
Maar hoezo? Ik begrijp niet zo goed wat er allemaal bijgehaald moet worden bij het vragen en krijgen van hulp. Daar ben je toch vrienden en/of familie voor? En dat is toch ook gewoon gezellig? Even bijkletsen, hapje en een drankje, tegels omhoog en dan bij een drankje bespreken dat het eigenlijk best wel meeviel en het zo klaar was en tot gauw weer.
Echt als onze vrienden dit zouden weigeren zou ik echt stomverbaasd zijn.
donderdag 6 juli 2023 om 15:01
Hoezo? Omdat ik me erger aan mensen die de schuld, van wat dan ook, altijd bij de ander leggen.sneeuwwitje80 schreef: ↑06-07-2023 14:42Maar hoezo? Ik begrijp niet zo goed wat er allemaal bijgehaald moet worden bij het vragen en krijgen van hulp. Daar ben je toch vrienden en/of familie voor? En dat is toch ook gewoon gezellig? Even bijkletsen, hapje en een drankje, tegels omhoog en dan bij een drankje bespreken dat het eigenlijk best wel meeviel en het zo klaar was en tot gauw weer.
Echt als onze vrienden dit zouden weigeren zou ik echt stomverbaasd zijn.
Als je de vriendschap niet in balans vindt is het aan jou om daar iets aan te doen: verwachtingen bijstellen, zelf minder gaan doen, vriendschap verbreken, whatever.
Gaan lopen klagen lost het probleem niet op.
Daarbij vraag ik me af waarom mensen altijd moeten benadrukken dat zij zoveel doen en anderen niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 6 juli 2023 om 16:23
Big smile, vrienden heb je soms al 30 jaar of 2 jaar, je deelt lief en leed. En ja de één krijgt kanker de ander een (klein)kind.
Soms kun je meehelpen / denken. Nooit dat dit op een weegschaal ligt, levens zijn verweven met elkaar. Dat is fijn, zonder voor wat hoort wat. Het zou me wat zijn
Alles sal reg kom
donderdag 6 juli 2023 om 16:32
Is Henk Westbroek de TO?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
donderdag 6 juli 2023 om 16:34
Arme Henk..
donderdag 6 juli 2023 om 16:36
De vraag is ook in hoeverre je al dat werk écht voor de ander doet, als daaronder kennelijk toch een verwachting ligt dat ze het ook wel terug moeten doen. Dus kijk nog eens kritisch naar jezelf: je vindt dat het hoort? Maar hoe kom je daarbij? Is dit wat je hebt meegekregen of iets waarvan je zelf ook overtuigd bent? Hoe "vrij" ben jij om nee te zeggen? In hoeverre pas jij je almaar aan, ten koste van jezelf? Zit daar misschien ook pijn: jij past je aan, de ander niet aan jou? En wat heb jij dan vervolgens te doen als je niet naar de ander wijst?
Ik denk altijd maar: je mag alles vragen én de ander mag altijd nee zeggen. En ergens klinkt het wel alsof die ander in jullie geval toch eigenlijk vooral ja moet zeggen (want jullie doen zoveel). Dus ik zou je verwachtingen bijstellen. Niet, zoals ik je reacties nu lees, uit een soort van boosheid en teleurstelling, maar meer vanuit het idee dat de ander een vrije keuze mag hebben. En jij ook. En dat dat misschien allemaal een stuk minder over de vriendschap zegt dan jij denkt.
Ik help mijn vrienden ook, en doe dat geregeld, maar ik laat het ook wel afhangen van het soort vraag, of ik bereid ben me daarvoor in bochten te wringen of niet. En van iets als tegels sjouwen, zou ik me kunnen voorstellen dat er misschien ook iemand dichterbij woont (een buurman?) die daar even bij kan helpen. Of dat ik zou denken: ik heb een paar drukke dagen, ik weet niet of ik hieraan een uur van mijn tijd ga besteden omdat zij toevallig hebben gekozen voor een oude bijbeuner die dat zelf niet kan.
Ik denk altijd maar: je mag alles vragen én de ander mag altijd nee zeggen. En ergens klinkt het wel alsof die ander in jullie geval toch eigenlijk vooral ja moet zeggen (want jullie doen zoveel). Dus ik zou je verwachtingen bijstellen. Niet, zoals ik je reacties nu lees, uit een soort van boosheid en teleurstelling, maar meer vanuit het idee dat de ander een vrije keuze mag hebben. En jij ook. En dat dat misschien allemaal een stuk minder over de vriendschap zegt dan jij denkt.
Ik help mijn vrienden ook, en doe dat geregeld, maar ik laat het ook wel afhangen van het soort vraag, of ik bereid ben me daarvoor in bochten te wringen of niet. En van iets als tegels sjouwen, zou ik me kunnen voorstellen dat er misschien ook iemand dichterbij woont (een buurman?) die daar even bij kan helpen. Of dat ik zou denken: ik heb een paar drukke dagen, ik weet niet of ik hieraan een uur van mijn tijd ga besteden omdat zij toevallig hebben gekozen voor een oude bijbeuner die dat zelf niet kan.
donderdag 6 juli 2023 om 18:35
Mooie post!meisje85 schreef: ↑06-07-2023 16:36De vraag is ook in hoeverre je al dat werk écht voor de ander doet, als daaronder kennelijk toch een verwachting ligt dat ze het ook wel terug moeten doen. Dus kijk nog eens kritisch naar jezelf: je vindt dat het hoort? Maar hoe kom je daarbij? Is dit wat je hebt meegekregen of iets waarvan je zelf ook overtuigd bent? Hoe "vrij" ben jij om nee te zeggen? In hoeverre pas jij je almaar aan, ten koste van jezelf? Zit daar misschien ook pijn: jij past je aan, de ander niet aan jou? En wat heb jij dan vervolgens te doen als je niet naar de ander wijst?
Ik denk altijd maar: je mag alles vragen én de ander mag altijd nee zeggen. En ergens klinkt het wel alsof die ander in jullie geval toch eigenlijk vooral ja moet zeggen (want jullie doen zoveel). Dus ik zou je verwachtingen bijstellen. Niet, zoals ik je reacties nu lees, uit een soort van boosheid en teleurstelling, maar meer vanuit het idee dat de ander een vrije keuze mag hebben. En jij ook. En dat dat misschien allemaal een stuk minder over de vriendschap zegt dan jij denkt.
Ik help mijn vrienden ook, en doe dat geregeld, maar ik laat het ook wel afhangen van het soort vraag, of ik bereid ben me daarvoor in bochten te wringen of niet. En van iets als tegels sjouwen, zou ik me kunnen voorstellen dat er misschien ook iemand dichterbij woont (een buurman?) die daar even bij kan helpen. Of dat ik zou denken: ik heb een paar drukke dagen, ik weet niet of ik hieraan een uur van mijn tijd ga besteden omdat zij toevallig hebben gekozen voor een oude bijbeuner die dat zelf niet kan.
vrijdag 7 juli 2023 om 08:08
Nee, ze oordeelt niet.
En bovendien gaat dit verder dan haar vrienden/ vrienden can haar vriend/ vrienden van haar ouders/overbuurman/vrienden.
Het gaat in zijn algemeenheid over vriendschap en de verwachtingen hierin.
Ook ik ben zoiemand die bepaalde dingen verwacht.
En dan kun je wel roepen dat ik die dingen niet moet verwachten.... maar zo werkt het voor mij niet.
Zo zit de mens niet in elkaar.
De mens is van nature geen eizelganger (uitzonderingen daargelaten), we zijn groepsdieren. Hebben elkaar en elkaars talenten nodig.
Maar de hedendaagse maatschappij is zo niet meer ingericht. Het is ieder voor zich en pakken wat je pakken kunt.
Verenigingsleven? Zo goed als uitstervend.
En je dan afvragen waarom er zoveel mensen (vooral jeugd) met zichzelf in de knoop zit.
Misschien is dat wel wat ik het ergste vind.
Dat het menselijk ras zichzelf mentaal de vernieling in werkt.
de wereld wacht om ontdekt te worden
vrijdag 7 juli 2023 om 08:43
Maar het is toch niet het één of het ander? Zwart wit? Want zo klinkt het steeds een beetje bij de teleurgestelden in dit topic: 'overal bij helpen' tegenover 'ieder voor zich en pakken wat je pakken kunt' (dat laatste snap ik in deze context sowieso niet echt).
Je hoeft m.i. niet altijd, overal, voor iemand klaar te staan om toch een retegoede vriendin te zijn. Er zijn soms gewoon dingen waardoor het niet kan of niet uitkomt, of gewoon waardoor je denkt: nu even niet. Daar eerlijk over kunnen zijn (en niet op afgerekend worden) is mij eigenlijk nog veel meer waard in een vriendschap dan komen sjouwen met tegels.
Je hoeft m.i. niet altijd, overal, voor iemand klaar te staan om toch een retegoede vriendin te zijn. Er zijn soms gewoon dingen waardoor het niet kan of niet uitkomt, of gewoon waardoor je denkt: nu even niet. Daar eerlijk over kunnen zijn (en niet op afgerekend worden) is mij eigenlijk nog veel meer waard in een vriendschap dan komen sjouwen met tegels.
vrijdag 7 juli 2023 om 21:51
Ik vind dat er best wederkerigheid mag zijn. Het hoeft niet exact afgewogen te worden en het mag jaren later zijn maar je mag best op een wederdienst rekenen vind ik.
Een buurvrouw verzorgde mijn kat toen ik verschillende keren in het ziekenhuis lag. Natuurlijk zorg ik nu voor haar kat als ze met vakantie gaat.
Komt het altijd goed uit? Nee.
Heb ik er altijd zin in? Nee.
Maar dat zal voor haar toen niet anders geweest zijn en de gemoedsrust die ik toen had is onbetaalbaar.
Dus doe ik deze wederdienst zonder morren.
Ik heb mijn broer geholpen ikeakasten te monteren tijdens zijn verhuis, vele uren werk.
Ik help nu een vriendin met het leegmaken van haar huis: ritjes naar het recyclagepark, kringloop.
Ook hier enkele namiddagen werk.
Dan is het toch logisch dat ik op mijn beurt hun hulp inroep om in te pakken als ik verhuis?
(Niet sjouwen, we zijn allemaal 50ers, zelfs 60ers dus dat besteden we uit).
En ik twijfel er niet aan dat ik dan op mijn beurt op hen kan rekenen.
Het is nu eenmaal zo dat sommige klussen vlotter gaan (en ook aangenamer zijn) met een beetje hulp.
Maar het moet een soort ´doorgeefsysteem´ zijn, toch? Want anders valt het stil en kan niemand nog op iemand rekenen.
Een buurvrouw verzorgde mijn kat toen ik verschillende keren in het ziekenhuis lag. Natuurlijk zorg ik nu voor haar kat als ze met vakantie gaat.
Komt het altijd goed uit? Nee.
Heb ik er altijd zin in? Nee.
Maar dat zal voor haar toen niet anders geweest zijn en de gemoedsrust die ik toen had is onbetaalbaar.
Dus doe ik deze wederdienst zonder morren.
Ik heb mijn broer geholpen ikeakasten te monteren tijdens zijn verhuis, vele uren werk.
Ik help nu een vriendin met het leegmaken van haar huis: ritjes naar het recyclagepark, kringloop.
Ook hier enkele namiddagen werk.
Dan is het toch logisch dat ik op mijn beurt hun hulp inroep om in te pakken als ik verhuis?
(Niet sjouwen, we zijn allemaal 50ers, zelfs 60ers dus dat besteden we uit).
En ik twijfel er niet aan dat ik dan op mijn beurt op hen kan rekenen.
Het is nu eenmaal zo dat sommige klussen vlotter gaan (en ook aangenamer zijn) met een beetje hulp.
Maar het moet een soort ´doorgeefsysteem´ zijn, toch? Want anders valt het stil en kan niemand nog op iemand rekenen.
zaterdag 8 juli 2023 om 11:52
Ik ben misschien een uitzondering maar mij hoef je ook niet te bellen voor zulke dingen. En zeld regel ik mijn dingen ook graag zelf. Ik hou we exht niet van als ik op mijn vrije dag verplicht allerlei vriendendiensten moet gaan doen. En als dat me een slechte vriend maakt... Dan maar. mij verbaast het altijd als mensen de vriendschap afmeet aan hoe veel iemand voor je doet.MysteriousLight schreef: ↑06-07-2023 00:15Even nog een samenvatting: Ik heb vanmiddag gezegd dat het met de tegels goedkomt. Dat het meer in onze ogen gaat om een systematisch iets hoe die 2 vrienden zich gedragen op het gebied van steun in vriendschap / initiatief tonen. En dat ik er aan ga werken om minder verwachtingen te creëren naar vrienden, want het ligt ook bij mij.
Beetje flauw dat je blijft ranten granny71
zaterdag 8 juli 2023 om 11:55
Verwachtingen bijstellen of nieuwe vrienden zoeken.muts87 schreef: ↑06-07-2023 07:40TO heeft inmiddels al tig keer uitgelegd dat het niet om de tegels an sich gaat. Maar om het feit dat vriend steeds voor anderen klaarstaat en het andersom al meerdere keren niet is.
De vraag achter de vraag is niet, hoe moeten die tegels naar boven ? Maar: vriend en ik zijn teleurgesteld, wat vinden jullie? Hoe gaan we hier mee om?
zaterdag 8 juli 2023 om 11:58
Jij en ik hebben denk ik een heel ander beeld van gezellig. Ik vind dat soort dingen echt niet gezellig. Bij geellig denk ik aan een leuke bbq met vrienden in de achtertuinsneeuwwitje80 schreef: ↑06-07-2023 14:42Maar hoezo? Ik begrijp niet zo goed wat er allemaal bijgehaald moet worden bij het vragen en krijgen van hulp. Daar ben je toch vrienden en/of familie voor? En dat is toch ook gewoon gezellig? Even bijkletsen, hapje en een drankje, tegels omhoog en dan bij een drankje bespreken dat het eigenlijk best wel meeviel en het zo klaar was en tot gauw weer.
Echt als onze vrienden dit zouden weigeren zou ik echt stomverbaasd zijn.
zaterdag 8 juli 2023 om 12:08
Dat kan.
Ik vind behang afkrabben met een leuk muziekje op de achtergrond ook heel gezellig met een paar vriendinnen. Of een paar pakken tegels doorgeven op de trap. Geen probleem.
Allemaal dode beesten zwart laten aanbranden terwijl je de buren uitrookt, zelf teveel calorieen naar binnenwerkt met calve sauzen vol e-nummers sla ik dan wel weer over.
Ik vind behang afkrabben met een leuk muziekje op de achtergrond ook heel gezellig met een paar vriendinnen. Of een paar pakken tegels doorgeven op de trap. Geen probleem.
Allemaal dode beesten zwart laten aanbranden terwijl je de buren uitrookt, zelf teveel calorieen naar binnenwerkt met calve sauzen vol e-nummers sla ik dan wel weer over.
zaterdag 8 juli 2023 om 12:09
Helemaal mee eens.aliva schreef: ↑07-07-2023 21:51Ik vind dat er best wederkerigheid mag zijn. Het hoeft niet exact afgewogen te worden en het mag jaren later zijn maar je mag best op een wederdienst rekenen vind ik.
Een buurvrouw verzorgde mijn kat toen ik verschillende keren in het ziekenhuis lag. Natuurlijk zorg ik nu voor haar kat als ze met vakantie gaat.
Komt het altijd goed uit? Nee.
Heb ik er altijd zin in? Nee.
Maar dat zal voor haar toen niet anders geweest zijn en de gemoedsrust die ik toen had is onbetaalbaar.
Dus doe ik deze wederdienst zonder morren.
Ik heb mijn broer geholpen ikeakasten te monteren tijdens zijn verhuis, vele uren werk.
Ik help nu een vriendin met het leegmaken van haar huis: ritjes naar het recyclagepark, kringloop.
Ook hier enkele namiddagen werk.
Dan is het toch logisch dat ik op mijn beurt hun hulp inroep om in te pakken als ik verhuis?
(Niet sjouwen, we zijn allemaal 50ers, zelfs 60ers dus dat besteden we uit).
En ik twijfel er niet aan dat ik dan op mijn beurt op hen kan rekenen.
Het is nu eenmaal zo dat sommige klussen vlotter gaan (en ook aangenamer zijn) met een beetje hulp.
Maar het moet een soort ´doorgeefsysteem´ zijn, toch? Want anders valt het stil en kan niemand nog op iemand rekenen.
zaterdag 8 juli 2023 om 13:39
Maar wederkerigheid hoeft toch niet te betekenen dat je hetzelfde doet? Naar mijn idee gaat wederkerigheid over voor elkaar klaarstaan als er hulp nodig is. Niet jouw kat/mijn kat, jouw verhuizing/mijn verhuizing. Maar meer hoe het loopt. Ik zorg ook voor de kat van buuf tijdens haar vakantie. Ik heb geen kat en voor de hond (als die er is) heb ik een andere oplossing. Zij heeft me dan wel weer eens uit de brand geholpen met planten water geven. Ik ben best handig. Dus schilderen, kastje in elkaar zetten, iets ophangen: leuk! In mijn huis hoeft heb ik geen hulp nodig, maar ik kan bijvoorbeeld wel weer even lekker ranten over iets wat me bezig houdt bij degene waar ik net een gat in de muur heb geslagen bij wijze van spreken.aliva schreef: ↑07-07-2023 21:51Ik vind dat er best wederkerigheid mag zijn. Het hoeft niet exact afgewogen te worden en het mag jaren later zijn maar je mag best op een wederdienst rekenen vind ik.
Een buurvrouw verzorgde mijn kat toen ik verschillende keren in het ziekenhuis lag. Natuurlijk zorg ik nu voor haar kat als ze met vakantie gaat.
Komt het altijd goed uit? Nee.
Heb ik er altijd zin in? Nee.
Maar dat zal voor haar toen niet anders geweest zijn en de gemoedsrust die ik toen had is onbetaalbaar.
Dus doe ik deze wederdienst zonder morren.
Ik heb mijn broer geholpen ikeakasten te monteren tijdens zijn verhuis, vele uren werk.
Ik help nu een vriendin met het leegmaken van haar huis: ritjes naar het recyclagepark, kringloop.
Ook hier enkele namiddagen werk.
Dan is het toch logisch dat ik op mijn beurt hun hulp inroep om in te pakken als ik verhuis?
(Niet sjouwen, we zijn allemaal 50ers, zelfs 60ers dus dat besteden we uit).
En ik twijfel er niet aan dat ik dan op mijn beurt op hen kan rekenen.
Het is nu eenmaal zo dat sommige klussen vlotter gaan (en ook aangenamer zijn) met een beetje hulp.
Maar het moet een soort ´doorgeefsysteem´ zijn, toch? Want anders valt het stil en kan niemand nog op iemand rekenen.
Ik snap best dat TO een beetje teleurgesteld is in die vrienden. Maar misschien zien die vrienden dat heel anders omdat zij op dat moment niet kunnen én vinden dat zij op een andere manier wel klaarstaan voor hun. En het kan zijn dat die vrienden gewoon stomme horken zijn die zand in hun ogen hebben. Erin blijven hangen en bevestiging zoeken heeft alleen weinig zin. Trek je conclusies, bespreek het en/of pas je verwachtingen aan. Superstom, maar ik zou ook niet weten wat je anders kunt doen. Blijven hangen in het negatieve zou voor mij te veel energie kosten, die energie besteed ik liever aan positieve dingen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 8 juli 2023 om 14:06
Uiteraard moet dat niet hetzelfde te zijn.Chienandalou schreef: ↑08-07-2023 13:39Maar wederkerigheid hoeft toch niet te betekenen dat je hetzelfde doet? Naar mijn idee gaat wederkerigheid over voor elkaar klaarstaan als er hulp nodig is. Niet jouw kat/mijn kat, jouw verhuizing/mijn verhuizing. Maar meer hoe het loopt.
Hier loopt het nu toevallig zo omdat blijkbaar verhuizen in mijn kring op dit moment populair is.
En het is natuurlijk ook niet raar dat katteneigenaars elkaar vinden voor dat soort hulp.
Maar het kan evengoed iets anders zijn, net zoals het loopt zoals je zegt. En niet iedereen heeft dezelfde talenten.
Ik heb eens de definitie van ´vrienschap´ opgezocht en het is ´een relatie tussen twee mensen´ oid. Hoe die relatie ingevuld wordt, bepaal je helemaal zelf.
Ikzelf zou iemand waar ik alleen gezellig bbqs en andere leuke dingen mee doe, zelf niet definiëren als ´vriend´ , eerder als ´leuk gezelschap ´. Maar dat bepaalt dus ieder zelf.
Wat voor mij niet wegneemt dat ik wederkerigheid waardevol blijf vinden.
Het is een mechanisme dat overal voorkomt: in vriendschap maar ook op het werk , tussen buren, in sportclubs etc...
Een vorm van wederzijdse solidariteit.
Je komt samen verder dan ieder op z´n eentje.
zaterdag 8 juli 2023 om 14:19
Helemaal eens. Ik denk alleen dat het in vriendschappen wel eens scheef loopt omdat men verschillend kan denken over die waarde en dat niet of nauwelijks vooraf uitspreekt.aliva schreef: ↑08-07-2023 14:06Uiteraard moet dat niet hetzelfde te zijn.
Hier loopt het nu toevallig zo omdat blijkbaar verhuizen in mijn kring op dit moment populair is.
En het is natuurlijk ook niet raar dat katteneigenaars elkaar vinden voor dat soort hulp.
Maar het kan evengoed iets anders zijn, net zoals het loopt zoals je zegt. En niet iedereen heeft dezelfde talenten.
Ik heb eens de definitie van ´vrienschap´ opgezocht en het is ´een relatie tussen twee mensen´ oid. Hoe die relatie ingevuld wordt, bepaal je helemaal zelf.
Ikzelf zou iemand waar ik alleen gezellig bbqs en andere leuke dingen mee doe, zelf niet definiëren als ´vriend´ , eerder als ´leuk gezelschap ´. Maar dat bepaalt dus ieder zelf.
Wat voor mij niet wegneemt dat ik wederkerigheid waardevol blijf vinden.
Het is een mechanisme dat overal voorkomt: in vriendschap maar ook op het werk , tussen buren, in sportclubs etc...
Een vorm van wederzijdse solidariteit.
Je komt samen verder dan ieder op z´n eentje.
Bijvoorbeeld je vriendin is bang voor katten en/of allergisch, maar wil je toch even uit de brand helpen en 2 dagen daarvoor zorgen. Als zij jou vraagt om een vegan maaltijd te maken omdat zij beide handen in het gips heeft (ik zeg maar wat) terwijl je én niet kunt koken én geen idee hebt van vegan maaltijden, dan kan zij teleurgesteld zijn, want zij heeft toch ook extra moeite gedaan? Beide gedachten zijn legitiem en komen voort uit de waarde die je er zelf aan toekent. Terwijl jij misschien wel haar huis had willen stofzuigen, een schouder om uit te huilen zou willen zijn, met een lijstje naar de supermarkt had willen gaan etc. Maar dat was op dat moment de hulpvraag niet en geeft aan dat de waarde van wederkerigheid ook maar subjectief is.
“Ik heb me over heel wat dingen moeten zetten om tóch voor haar kat te zorgen en zij wil niet eens een gezonde vegan maaltijd voor mij maken, Zij staat ook nooit voor mij klaar”
Zo zwart-wit is het dus meestal niet, maar kan wel de perceptie zijn.
Assumption is the mother of all fuckups.
chienandalou wijzigde dit bericht op 08-07-2023 14:26
Reden: Aanvulling ter verduidelijking
Reden: Aanvulling ter verduidelijking
7.00% gewijzigd
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 8 juli 2023 om 16:02
Ja, klopt. Goed communiceren blijft belangrijk. Je kan aangeven waarom dat koken niet zal lukken en een tegenvoorstel doen waarmee ze ook geholpen is, bvb vegan afhaal.
Maar meestal ken je je vrienden en familie wel hier genoeg om te weten met welke hulpvraag je waar terecht kan.
En als je goed bevriend bent dan ga je er toch meestal van uit dat de andere ondanks dat ze je niet kan helpen, toch goede intenties heeft.
Beetje ´benefit of the doubt´ zeg maar.
Maar meestal ken je je vrienden en familie wel hier genoeg om te weten met welke hulpvraag je waar terecht kan.
En als je goed bevriend bent dan ga je er toch meestal van uit dat de andere ondanks dat ze je niet kan helpen, toch goede intenties heeft.
Beetje ´benefit of the doubt´ zeg maar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
