Ultimatum: beste vriend of vriendje [lege OP]

Nou als ik bepaalde reacties hier lees ben ik vierkant de lul en kan ik naast een eventuele relatie dus geen enkel sociaal contact er op nahouden aangezien ik biseksueel ben. Nou ja weet ik dat ook weer

fruityjuice schreef: ↑

31-10-2023 11:19

Als je kijkt naar de hechtingsdynamieken tussen jou en je vriend dan komt het bij je vriend voort uit onveilige hechting. Hierdoor oefent hij controle en manipulatie uit in een relatie of bij petsonen waarmee ie dicht in verbinding staat. Uit deze hoek komen ook de jaloezie gevoelens en de overtuiging en programmering dat zijn vriendin geen vriendschap kan en mag hebben met een beste vriend.
Hiermee verliest ie zijn grip op de situatie en op jou. In zijn slechtste scenario kun jij hem hiermee verlaten....
Door controle en/of manipulatie op te leggen denkt ie op jou nvloed te hebben.

En jij TO bent iemand die graag goed doet, zich schikt en aanpast om de lieve vrede te bewaren. Jezelf op een 2e plek zetten is een automatisme. Ook dit komt onderhuids voort uit onveilige hechtingspatronenen. Door te doen wat een ander jou oplegt zorg je er voor dat een ander jou lieff blijft vinden, jou niet verlaat of uit verbinding gaat met jou. Dit is een codependency patroon waar je je waarschijnlijk niet van bewust bent. Daarom wordt en is dit een issue in jullie relatie. In je hoofd wil je je aanpassen uit loyaliteit naar je vriend, maar in je hart voel je anders naar je beste vriend.
Je gevoel matcht dus niet met deze situatie. Hoe durf je voor jezelf te kiezen? Waar durf jij jouw grenzen aan te geven?

Daarom zegt de ontstane situatie iets over je vriend, maar ook veel over jezelf TO. Werken aan standpunten innemen en voor jezelf opkomen geeft jou uiteindelijk veel meer vrijheid in een relatie. Vrijheid en jezelf kunnen zijn in een gezonde relatie blijft een groot goed. Denk hierbij ook aan het begrip selfcare en selflove. Daar kun je best eens bij stilstaan TO.....

Mooie post! Ik herken dit ook van mezelf vroeger. Zelfliefde en een goede balans tussen verbinding en vrijheid blijven bewaken is belangrijk.

milesdavis schreef: ↑

31-10-2023 08:47

Als dat voor jullie goed werkt, is dat prima. Scheelt ook al dat geen van jullie beiden vriendschappen heeft op hoeven geven voor de relatie lees ik.


Zelf ben ik biseksueel, dat zou voor mij een heel eenzame situatie worden denk ik...

Nou, inderdaad. De grap vind ik dan ook wel weer dat - overigens de ene keer - dat een (heteroseksueel) persoon een vriendschap met mij toch wel heeeel spannend vond, want oehhh, ik zou wel eens verliefd kunnen zijn, of seksuele gevoelens gaan krijgen, ook nog eens beledigd was toen ik zei: "Nee hoor, daar hoef je absoluut niet bang voor te zijn, al zou je de laatste persoon op aarde zijn, ik zou geen seksuele gevoelens voor je kunnen krijgen."

Brombaer schreef: ↑

31-10-2023 12:33

Nou, inderdaad. De grap vind ik dan ook wel weer dat - overigens de ene keer - dat een (heteroseksueel) persoon een vriendschap met mij toch wel heeeel spannend vond, want oehhh, ik zou wel eens verliefd kunnen zijn, of seksuele gevoelens gaan krijgen, ook nog eens beledigd was toen ik zei: "Nee hoor, daar hoef je absoluut niet bang voor te zijn,

ik vat dat op als een onhandige manier van flirten. Die persoon vond jou wel heel leuk denk ik.

TO ben je er al uit? Wie ga je dumpen jouw vriend of je beste vriend?

Sjaantje37 schreef: ↑

31-10-2023 13:07

TO ben je er al uit? Wie ga je dumpen jouw vriend of je beste vriend?

Ja, daar ben ik ook benieuwd naar. Ze had het in een post over haar bijna-ex-vriend, in een andere over dat het missen wel ging wennen, wat op mij een beetje overkwam als dat ze de vriendschap wilde beëindigen

Jennana schreef: ↑

31-10-2023 11:55

Mooie post! Ik herken dit ook van mezelf vroeger. Zelfliefde en een goede balans tussen verbinding en vrijheid blijven bewaken is belangrijk.

Fijn die bewustwording en mooi gezegd!

fruityjuice schreef: ↑

31-10-2023 13:45

Fijn die bewustwording en mooi gezegd!

Ja absoluut. Ik denk dat ik mede daardoor nu toch wel een mooie en gezonde relatie heb en dus nu weet hoe het ook kan. Daar ben ik dankbaar voor en dat gun ik TO ook. Daarvoor sloeg ik alleen maar foute kerels aan de haak.

xynix schreef: ↑

31-10-2023 12:39

ik vat dat op als een onhandige manier van flirten. Die persoon vond jou wel heel leuk denk ik.

Mwah neuh, dat denk ik eigenlijk niet. Ik vatte het meer op als een irritante manier om een complimentje te krijgen. Om eigenlijk stiekem te willen horen dat je best aantrekkelijk bent. Het is gelukkig niet vaak gebeurd, dat dat zo direct aan me werd gevraagd, maar ik vond en vind dit dus enorm ongemakkelijk. Ook omdat het in de praktijk dus eigenlijk nooit is gebeurd en ik het me zelfs in theorie bijna niet kan voorstellen.

Ladyce schreef: ↑

31-10-2023 21:12

Ik ben nog steeds aan het nadenken over alles. Wat als ik nu mijn relatie zo (makkelijk) opgeef, zegt dat ook niet genoeg over mij? Van binnen hoop ik dat er nog een manier is om beiden in mijn leven te kunnen houden. Ze zijn allebei belangrijk geworden in mijn leven. Ik zou het een niet kunnen opgeven voor het ander.

Moet er eerst een lange, bittere strijd aan vooraf zijn gegaan voor je mag besluiten dat het niet werkt?

Ladyce schreef: ↑

31-10-2023 21:12

Ik ben nog steeds aan het nadenken over alles. Wat als ik nu mijn relatie zo (makkelijk) opgeef, zegt dat ook niet genoeg over mij? Van binnen hoop ik dat er nog een manier is om beiden in mijn leven te kunnen houden. Ze zijn allebei belangrijk geworden in mijn leven. Ik zou het een niet kunnen opgeven voor het ander.

Het enige wat ik nu kan doen is hoop houden en er alles aan doen om ze beiden als dierbaren te behouden. Mocht dit niet lukken, dan weet ik dat ik alles heb gedaan om de relatie nog enigszins te redden. Er is tevens niks mis met mijn vriendschap.. Mijn beste vriend heeft het probleem niet veroorzaakt. Die hebben wij zelf gecreëerd.

Kijk, ik ben ook geen heilige. Ik heb ook genoeg fouten gemaakt en foute trekjes gehad. Daarvoor ben ik ook een mens. Maar hier heb ik van geleerd en mezelf daarin verbeterd om een beter mens te worden. Daarmee wil ik zeggen dat iedereen fouten maakt en dingen moeten leren. Op de vraag waar ik antwoord op wilde hebben, heb ik gekregen. We leven in een moderne wereld waar vriendschap tussen verschillende geslachten gewoon mogelijk is/zou moeten kunnen. Mijn (ex) partner is een goede man. Daar ben ik echt overtuigd van! Alleen heeft hij, net zoals ik, aspecten waarin hij zich kan verbeteren. En dan hoop ik ook dat hij daartoe bereid is, net als ik.

Ik vind het eigenlijk erger dat je een hele goede vriend hebt opgegeven onder dwang van de man die het beste met je voor moet hebben

Susan schreef: ↑

31-10-2023 21:26

Moet er eerst een lange, bittere strijd aan vooraf zijn gegaan voor je mag besluiten dat het niet werkt?

Inderdaad, ik wil jou dit ook graag meegeven TO. Er hoeft geen bittere strijd aan vooraf te gaan. Of ruzies. Of de zoveelste discussie. Of een conclusie dat partner echt een enorm naar mens is.

Jij mag ook gewoon voor jezelf concluderen dat je het anders wil. Dat je een ander soort relatie wil, waarin er leuker wordt omgegaan met de mensen die belangrijk voor jou zijn. Waarbij je niet het gevoel hoeft te hebben steeds voorzichtig te zijn, dingen moet afwegen, rekening houden.

Misschien ben je "bang" dat je vriend dat ook zal gaan opvoeren als argument? Dat is ook een kwestie van verwerken misschien. Maar laat je er niet gek door maken. Dat er geen bittere strijd aan vooraf is gegaan is alleen maar fijn. Maar je mag echt gewoon concluderen dat jij liever een relatie hebt waarin jouw omgang met vrienden (en deze in het bijzonder) minder complex is.

Ik heb niet helemaal alles gelezen en het is nu erg laat toch zal ik proberen een logisch verhaal hier te plaatsen.

Ik ben een man en heb 3 beste vriendinnen met wie ik eigenlijk alles zou delen. Daarnaast ben ik ook al 5 jaar getrouwd. De vriendschappen die ik heb met die 3 vriendinnen had ik al voordat ik mijn huidige vrouw leerde kennen. 1 vriendschap heb ik inmiddels bijna 25 jaar (ik ben zelf 40+). Ik heb vrij vroeg in de huidige relatie aangegeven dat ik 3 goede vriendinnen heb maar heb de introductie nog even op zich laten wachten. Ook heb ik het in het begin niet veel over hun gehad. Daarna heb ik ze allemaal een voor een geïntroduceerd. Met 1 van die vriendinnen heb ik in het begin nog even apart afgesproken omdat zij moeilijk met nieuwe mensen kan omgaan en het liefste 1 op 1 afspreekt. Met de andere 2 heb ik mijn huidige vrouw (wat toen nog vriendin was) meegenomen op bezoek, we zijn daar heen gegaan zonder specifieke reden en hebben een film gekeken en tussendoor wat gekletst. We hebben bewust een film aangezet omdat we wisten dat als we verplicht met elkaar moesten kletsen dat het dan wel eens vreemd kon worden. De film was dus een goede afleiding. Tijdens de film werd er wel iets gekletst en leerde mijn huidige vrouw en die vriendin elkaar een beetje kennen zonder dat er iets geforceerd werd.

Een van die vriendinnen is overigens een tijdje getrouwd geweest en mocht van haar partner geen contact hebben met haar vrienden. Toen ze was gescheiden 2 jaar later was de vriendschap voor mij weer als voorheen. Ze zei dat ze door haar partner ontzettend beperkt werd en dat ze daarom dus ook weer gescheiden was. Ik had haar dus 2 jaar niet gesproken.

Bij die ene vriendin die moeilijker contact maakt is dat op een later moment op dezelfde manier gegaan.

Inmiddels zijn de vriendschappen door mijn huidige vrouw gewoon geaccepteerd en ze vertrouwt mij en die vriendinnen ook. Ik ben echter niet vaak meer alleen naar die vriendinnen gegaan, bijna altijd is mijn vrouw erbij. Maar als er iets is waardoor ik er alleen heen moet gaan dan vertrouwt ze erop dat het wel goed gaat.

Maar nu wat anders, in al die tijd dat ik die vriendschappen heb gehad heb ik ook wel eens bepaalde gevoelens voor hun gehad. Dit lijkt me erg menselijk. Alleen ik deed er niks mee. Ook weet ik bijna zeker dat een van die vriendinnen ook gevoelens voor mij heeft gehad, maar zij deed er toen ook niks mee.

Dat is hetgeen wat jou vriend wellicht dwars zit en waar hij jou in moet vertrouwen. Helaas heb je de introductie van de vriendschap misschien iets te snel en groot gemaakt. Ook heb je al aangegeven dat je vriendschap een goede vervanger is voor als je vriend iets niet wil doen. Dat zijn helaas dingen die het niet positief maken en ik snap daarom ook wel waarom je vriend eist dat je de vriendschap verbreekt.

Ik heb inmiddels een aantal dingen geleerd tijdens de relaties in het verleden in combinatie met vriendschappen van het andere geslacht.

-Vergelijken is taboe, je moet nooit uitspreken dat je iets van een andere vriendschap aantrekkelijker vind dan bij je relatie. Zeg ook nooit dat een vriendschap bij bepaalde activiteiten oid een goede vervanger is voor de relatie. Dit is minder erg als het gaat om een vriendschap van hetzelfde geslacht omdat daar geen rivaal in wordt gezien.
-Betrek je relatie als het even kan bij de vriendschap om zo te laten zien dat er echt niet meer speelt dan vriendschap.
-Spreek in het begin niet 1 op 1 af met een vriendschap, dit kan jaloezie opwekken bij je relatie. Als de relatie wat langer is en je vertrouwt elkaar heel goed dan kan dat uiteraard wel, maar beter is nog steeds om het te vermijden.
-Zorg ervoor dat als je met je relatie in het begin bij een vriendschap op bezoek gaat dat jullie iets te doen hebben en dat je niet verplicht bent om alleen maar te praten. Vriend en vriendschap kennen elkaar niet goed dus het kan een ongemakkelijk gesprek worden. Zoek een film uit die beide (of inclusief jij) leuk vinden en ga die kijken. Komt er een gesprek dan is het fijn, komt er geen gesprek dan probeer je het de keer erna weer. Een activiteit kan ook maar dat is soms iets moeilijker, je moet vooral in het begin niet iets hebben waarbij iemand kan laten zien dat die beter is in iets dan een ander. Als ze elkaar beter kennen dan is dat waarschijnlijk minder erg.
-En praat niet telkens over je vriendschap want dan wordt al snel het idee gewekt dat je meer gevoelens voor hem hebt dan voor je vriend.

Ik hoop echt voor je dat je beide kunt houden en dat je vriend de vriendschap met een andere man op termijn toch kan accepteren. Beide zijn heel belangrijk om te hebben. Voor nu denk ik dat je de vriendschap even op een laag pitje moet zetten om je vriend te laten zien dat je echt veel om hem geeft. De vriendschap gaat vast niet verloren. En misschien maak jij of je vriend het nog een keer uit, dan kun je vast terugvallen op je vriendschap.

Let er overigens wel op dat je vriend je leven niet bepaald. Misschien is dit namelijk het begin van het bepalen van jou leven en gaat hij dadelijk stiekem steeds verder met jou beperken.

Ladyce schreef: ↑

31-10-2023 21:12

Ik ben nog steeds aan het nadenken over alles.

Opgeven, er alles aan doen, fouten maken, leren, verbeteren…
Je laatste post klinkt alsof je het over een project op je werk hebt en niet eens zo’n inspirerend project. En alsof het slecht zal staan op je cv als dit project mislukt.

Dat hele denken in ‘fouten maken’ en ‘verbeteren’ geeft al aan dat er iets niet lekker zit in je relatie. Je relatie zou nou juist de plek kunnen zijn waar je je niet hoeft te verbeteren, waar het al goed is.
Waar je beiden tot bloei komt in elkaars warme aandacht. Waar je je geen functioneringsgesprekken houdt.

Je schrijft dat je ook foute trekjes hebt gehad, maar eigenlijk wens ik je toe dat je die nog steeds hebt. Je bent geen heilige. Je zult altijd fouten maken en anderen af en toe pijn doen. Dat hoort erbij. En je hoeft er niet continu van te leren. Je kunt en hoeft jezelf niet tot in de perfectie verbeteren of een beter mens te worden. Je praat over jezelf alsof je iemand bent die eens in de zoveel tijd zeehondjes doodknuppelt en oude vrouwtjes overvalt.

Ladyce schreef: ↑

31-10-2023 21:12

Ik ben nog steeds aan het nadenken over alles. Wat als ik nu mijn relatie zo (makkelijk) opgeef, zegt dat ook niet genoeg over mij? Van binnen hoop ik dat er nog een manier is om beiden in mijn leven te kunnen houden. Ze zijn allebei belangrijk geworden in mijn leven. Ik zou het een niet kunnen opgeven voor het ander.

Het enige wat ik nu kan doen is hoop houden en er alles aan doen om ze beiden als dierbaren te behouden. Mocht dit niet lukken, dan weet ik dat ik alles heb gedaan om de relatie nog enigszins te redden. Er is tevens niks mis met mijn vriendschap.. Mijn beste vriend heeft het probleem niet veroorzaakt. Die hebben wij zelf gecreëerd.

Kijk, ik ben ook geen heilige. Ik heb ook genoeg fouten gemaakt en foute trekjes gehad. Daarvoor ben ik ook een mens. Maar hier heb ik van geleerd en mezelf daarin verbeterd om een beter mens te worden. Daarmee wil ik zeggen dat iedereen fouten maakt en dingen moeten leren. Op de vraag waar ik antwoord op wilde hebben, heb ik gekregen. We leven in een moderne wereld waar vriendschap tussen verschillende geslachten gewoon mogelijk is/zou moeten kunnen. Mijn (ex) partner is een goede man. Daar ben ik echt overtuigd van! Alleen heeft hij, net zoals ik, aspecten waarin hij zich kan verbeteren. En dan hoop ik ook dat hij daartoe bereid is, net als ik.

Nou. Dat klinkt als nog een hele hoop compromissen waarbij beste vriend het onderspit zal delven.

Als jij écht beiden wil behouden op een gezonde manier dan zeg je tegen je vriend dat zijn ultimatum een zeer onredelijke en ongezonde eis is, dat je hem zult steunen als hij aan zijn problemen gaat werken en er ook samen een gezonde relatie van wil maken én dat je gewoon weer contact met je beste vriend gaat hebben, ook weer 1 op 1.

En dan heb jij niet opgegeven maar wel een gezonde keuze gemaakt en ligt de bal bij je vriend. Doe je dit niet dan wordt het inderdaad een heel lang verhaal met aan het einde van het eeuwige gesoebat en gedoe een naar einde. Zonder beste vriend trouwens want die is dan ook wel een keer klaar met jouw idee dat je hem naar believen kunt gebruiken.

meisje85 schreef: ↑

01-11-2023 07:15

Je schrijft dat je ook foute trekjes hebt gehad, maar eigenlijk wens ik je toe dat je die nog steeds hebt. Je bent geen heilige. Je zult altijd fouten maken en anderen af en toe pijn doen. Dat hoort erbij. En je hoeft er niet continu van te leren. Je kunt en hoeft jezelf niet tot in de perfectie verbeteren of een beter mens te worden. Je praat over jezelf alsof je iemand bent die eens in de zoveel tijd zeehondjes doodknuppelt en oude vrouwtjes overvalt.

Ik heb het gevoel dat TO denkt dat het haar schuld is als de relatie sneuvelt. Haar vriend doet haar dat ook geloven. Eigenlijk is ze zijn puppet on strings.

Jammer van alle jaren die ze gaat verspillen aan deze jaloerse en bezitterige man.

Je wilt dus de geit en de kool sparen. Dat gaat niet lukken, en ik bang

nlies schreef: ↑

01-11-2023 08:37

Je wilt dus de geit en de kool sparen. Dat gaat niet lukken, en ik bang

Dat is eigenlijk het hele verhaal in een notendop.

Het lijkt wel of je in een foute sekte zit en uit alle macht probeert er toch in te geloven.

Ik zou de focus gaan leggen op autonomie. Op je eigen waarden.

Het is mij opgevallen dat de leeftijd rond 27-35 een periode is waarop veel mensen essentiële keuzes gaan maken in wat wel en niet bij je past qua relaties, communicatie, waarden. En waarin de dynamiek van controle, macht, manipuleren, aanpassen, pleasen en het niet verdragen van schuldgevoel een rol gaat spelen. Voldoende eigenwaarde om met die conflicten om te gaan, wordt dan vaak waargenomen als ontbrekend.

Werk aan de winkel dus. En dan met name in het eerlijk zijn naar jezelf, in zelf blijven waarnemen. Ik lees in je laatste post vooral ego. Met name in de zin 'wat zegt dat over mij?' Iets in jou wil het maar bljjven kunnen, ook al past deze relatie(dynamiek) niet bij je. Loslaten voelt als opgeven en verliezen en daar ben je niet toe bereid. In plaats daarvan kom je met een hoop aangeprate (en deels zelfverzonnen) bullshit over hoe relaties zouden moeten zijn en wat jij en de ander daar voor moet gaan doen. Zo hoef je geen verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen.

Je laat je manipuleren door je moeder, zijn moeder, je tweede moeder, je partner. Inmiddels ben je oud genoeg om te weten dat zij niet gaan veranderen.

Aan jou om zelf je koers te bepalen.

Jij zet je relatie niet op het spel maar je vriend met zijn bazige gedrag. Dus laat hem maar aan de relatie werken. Jij blijft gewoon je beste vriend zien en kan ie daar niet mee leven dikke jammer.

xynix schreef: ↑

01-11-2023 06:45

Opgeven, er alles aan doen, fouten maken, leren, verbeteren…
Je laatste post klinkt alsof je het over een project op je werk hebt en niet eens zo’n inspirerend project. En alsof het slecht zal staan op je cv als dit project mislukt.

Dat hele denken in ‘fouten maken’ en ‘verbeteren’ geeft al aan dat er iets niet lekker zit in je relatie. Je relatie zou nou juist de plek kunnen zijn waar je je niet hoeft te verbeteren, waar het al goed is.
Waar je beiden tot bloei komt in elkaars warme aandacht. Waar je je geen functioneringsgesprekken houdt.

Eens.
Als je jouw partner, jezelf of de relatie benadert als een project, dan ben je verkeerd bezig.

Hoi TO,

Na het lezen van jouw topic herken ik heel veel, een vriendin van mij (wij kende elkaar 12 jaar) kreeg begin vorig jaar een nieuwe vriend, vriend deed vanaf het begin al vreemd tegen mij, uiteindelijk heb ik door zijn toedoen geen contact meer met mijn vriendin, ze laat niks meer horen. Heb haar afsluitend vorig jaar oktober nog een brief gestuurd, helaas geen reactie.

Als iemand die vanuit de vriendschapskant kijkt; laat je vriend niet vallen, het doet echt pijn om iemand na zo veel tijd te verliezen, dat gun ik jouw vriend ook niet.