Relaties
alle pijlers
Verdeling kosten bij niet officieel samenwonen
donderdag 30 januari 2025 om 13:46
Beste forumleden,
Ben benieuwd naar jullie input over het volgende onderwerp..
Ik ben een gescheiden moeder met kindje. Heb geen alimentatie en werk 4 dagen per week. Draag de volledige kosten en zorg voor mijn kindje. Dat is soms passen en meten maar we zijn zeer gelukkig. Sinds dat mijn kindje 1,5 is heb ik een nieuwe latrelatie. Altijd wennen na een scheiding en wilde het langzaam opbouwen. Dat gaat goed en heb een lieve man getroffen.
Mijn vriend is heel vaak bij ons, omdat ik niet makkelijk met kind zijn kant op kan komen. In combinatie met bijna fulltime baan, kind, huishouden etc.
Mijn vriend heeft twee weken in de maand zijn kinderen uit eerdere relatie. Dan is hij thuis. Nu is het organisch zo langzamerhand gegroeid dat hij vaak dus de andere twee weken bij ons verblijft, in het begin enkele dagen maar nu dus bijna 2 volle weken. Mijn vriend verdient 3x mijn salaris, deelt daarnaast kosten met zijn ex. In het begin at hij weleens een paar dagen mee en dat was helemaal geen probleem. Alleen langzaamaan werden de dagen dus twee weken per maand. Mijn vriend draagt nooit financieel bij, als hij bij ons is. Hij helpt wel met dingen in huis en neemt soms wat left overs mee vanuit huis. Dit dekt echter niet de kosten van zijn verblijf bij ons. Ik vind het ontzettend moeilijk dit ter sprake te brengen. Ik merk echt dat ik zoveel meer kwijt ben.
Hij heeft een totaal ander uitgaven patroon, gaat graag weg, vakanties, dagjes weg met lunches etc. In het begin wilde ik als zelfstandige vrouw niet 'onder doen' dus betaalde ik 50/50 mee. We zijn een keer op een voor mij eigenlijk te dure vakantie gegaan. Puur omdat ik niet onder wilde doen. Maar na een tijd lukte dat niet meer. Van mij hoeven iedere keer die wat duurdere tripjes niet, heb dat ook aangegeven en financieel wel daarin wel een grens getrokken. Hij gaat apart vaak nog op vakantie met zijn kids of extra uitjes. Omdat hij die dagjes uit soms graag wil betaalt hij dus wat vaker een uitje. Echter dekt dit nog steeds niet de wekelijkse kosten en die uitjes hoeven van mij ook niet zo uitgebreid. En ook dan betaal ik vaak ook nog wel mee hoor. Hij en zijn kinderen krijgen altijd mooie verjaardag kados etc dus beknibbel echt niet.
Een kopie koffie ergens is wat mij betreft al prima en soms doen we heus weleens iets 'geks' maar niet iedere keer. Ook deze week is mijn vriend weer een hele week bij ons, en de hele koelkast wordt leeggegeten, beleg gaat mee naar werk etc, avondeten. Natuurlijk haalt hij weleens iets maar nooit een tas boodschappen of de vraag of ik het wel red.
Eigenlijk vind ik het een beetje scheef, hij weet mijn inkomsten, situatie en probeert mij iedere keer mee te trekken in financiële zaken waar ik gewoon niet aan mee kan doen. Hij begon over de zomervakantie met zijn kinderen erbij maar het bedrag!! Moeder maria. Of dan begint hij weer over ski vakantie... ja jongens... dat gaat gewoon niet voor mij.
Binnenkort gaan wij verhuizen naar een veel fijner huis voor mij en mijn kindje. Ik heb daar heel hard voor gewerkt om stappen te maken in werk. Daardoor zullen wel onze lasten ook omhoog gaan. En eigenlijk kan ik dan gewoon twee weken per maand een extra, volwassen kostganger niet meer 'dragen'. Hoe breng ik dit ter sprake? Ik wil totaal niet op hem leunen, kan het prima zelf. Wil ook gewoon gastvrij blijven. Wat ik wel wil is dat hij onze situatie begrijpt en zijn eigen kosten gewoon draagt, ook als hij bij ons is. Hoe pak ik dit aan? Ben benieuwd naar de feedback!
Ben benieuwd naar jullie input over het volgende onderwerp..
Ik ben een gescheiden moeder met kindje. Heb geen alimentatie en werk 4 dagen per week. Draag de volledige kosten en zorg voor mijn kindje. Dat is soms passen en meten maar we zijn zeer gelukkig. Sinds dat mijn kindje 1,5 is heb ik een nieuwe latrelatie. Altijd wennen na een scheiding en wilde het langzaam opbouwen. Dat gaat goed en heb een lieve man getroffen.
Mijn vriend is heel vaak bij ons, omdat ik niet makkelijk met kind zijn kant op kan komen. In combinatie met bijna fulltime baan, kind, huishouden etc.
Mijn vriend heeft twee weken in de maand zijn kinderen uit eerdere relatie. Dan is hij thuis. Nu is het organisch zo langzamerhand gegroeid dat hij vaak dus de andere twee weken bij ons verblijft, in het begin enkele dagen maar nu dus bijna 2 volle weken. Mijn vriend verdient 3x mijn salaris, deelt daarnaast kosten met zijn ex. In het begin at hij weleens een paar dagen mee en dat was helemaal geen probleem. Alleen langzaamaan werden de dagen dus twee weken per maand. Mijn vriend draagt nooit financieel bij, als hij bij ons is. Hij helpt wel met dingen in huis en neemt soms wat left overs mee vanuit huis. Dit dekt echter niet de kosten van zijn verblijf bij ons. Ik vind het ontzettend moeilijk dit ter sprake te brengen. Ik merk echt dat ik zoveel meer kwijt ben.
Hij heeft een totaal ander uitgaven patroon, gaat graag weg, vakanties, dagjes weg met lunches etc. In het begin wilde ik als zelfstandige vrouw niet 'onder doen' dus betaalde ik 50/50 mee. We zijn een keer op een voor mij eigenlijk te dure vakantie gegaan. Puur omdat ik niet onder wilde doen. Maar na een tijd lukte dat niet meer. Van mij hoeven iedere keer die wat duurdere tripjes niet, heb dat ook aangegeven en financieel wel daarin wel een grens getrokken. Hij gaat apart vaak nog op vakantie met zijn kids of extra uitjes. Omdat hij die dagjes uit soms graag wil betaalt hij dus wat vaker een uitje. Echter dekt dit nog steeds niet de wekelijkse kosten en die uitjes hoeven van mij ook niet zo uitgebreid. En ook dan betaal ik vaak ook nog wel mee hoor. Hij en zijn kinderen krijgen altijd mooie verjaardag kados etc dus beknibbel echt niet.
Een kopie koffie ergens is wat mij betreft al prima en soms doen we heus weleens iets 'geks' maar niet iedere keer. Ook deze week is mijn vriend weer een hele week bij ons, en de hele koelkast wordt leeggegeten, beleg gaat mee naar werk etc, avondeten. Natuurlijk haalt hij weleens iets maar nooit een tas boodschappen of de vraag of ik het wel red.
Eigenlijk vind ik het een beetje scheef, hij weet mijn inkomsten, situatie en probeert mij iedere keer mee te trekken in financiële zaken waar ik gewoon niet aan mee kan doen. Hij begon over de zomervakantie met zijn kinderen erbij maar het bedrag!! Moeder maria. Of dan begint hij weer over ski vakantie... ja jongens... dat gaat gewoon niet voor mij.
Binnenkort gaan wij verhuizen naar een veel fijner huis voor mij en mijn kindje. Ik heb daar heel hard voor gewerkt om stappen te maken in werk. Daardoor zullen wel onze lasten ook omhoog gaan. En eigenlijk kan ik dan gewoon twee weken per maand een extra, volwassen kostganger niet meer 'dragen'. Hoe breng ik dit ter sprake? Ik wil totaal niet op hem leunen, kan het prima zelf. Wil ook gewoon gastvrij blijven. Wat ik wel wil is dat hij onze situatie begrijpt en zijn eigen kosten gewoon draagt, ook als hij bij ons is. Hoe pak ik dit aan? Ben benieuwd naar de feedback!
vrijdag 31 januari 2025 om 11:22
Lijkt mij ook een goed en tamelijk logisch idee in deze situatie. Als een van de stappen om het zo te behandelen als het is: vijftig procent van de tijd samen een huishouden runnen.Hexopbezemsteel schreef: ↑31-01-2025 10:38Vrienden van mij hebben dat gewoon geregeld. Hij verdient ongeveer 2x zoveel als zij. Ze hebben samen een rekening geopend waarop ze allebei geld storten, hij meer dan zij, en waar ze alles van betalen als ze samen zijn. Eten, drinken, uitjes, etc.
Nooit gedoe.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 31 januari 2025 om 11:25
waarom moet kind uit de vertrouwde omgeving om te zorgen dat die vent zijn deel op zich neemt?Summeriscomming_ schreef: ↑31-01-2025 01:15Ik herken het wel. Bij mij was het ook zo gegroeid. Ik kook graag en ben heel verzorgend. Met mijn vriend over gepraat. Hij denkt er niet aan en wil dat ik het hem blijf vragen/zeggen/tikkie sturen als ik iets nodig heb. Ook met de taken in huis ook als het wekelijks terug komt want hij wil er zijn voor me en kan me gedachten/verwachtingen niet lezen. En ziet niet alles wat moet ‘gebeuren’. Ik ben zelf dan ook eigenwijs en doe graag dingen zelf en financieel ook zelfstandig. De dynamiek hebben we maar bij een schoonmaakrooster en takenverdeling maak ik hem inzichtelijk wat ik nodig heb en kan hij die dingen doen. Ik stoor me er liever niet aan. Hij doet het altijd als ik het vraag. In de loop van de jaren worden die dingen wel een gewoonte. Blijf vooral praten erover en stel je grenzen. Als er niks verandert ook benoemen en consequenties geven. Minder afspreken bv of vaker met jou kindje bij hem verblijven en hem de gastheer laten uithangen. Draai het maar om bv
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 31 januari 2025 om 11:36
Mij valt op dat je schrijft dat je wel gewoon gastvrij wil blijven. Als iemand er zo vaak is dan ben je allang voorbij het punt van normale gastvrijheid en dan is iemand ook niet meer echt een gast, maar gewoon iemand die een deel van de tijd meedraait in het huishouden. Verwachten dat iemand dan bijdraagt heeft niets met gastvrij of ongastvrij te maken.
Verder geloof ik er ook niks van dat hij niet snapt dat dit jou geld kost. Zelfs al heb je nooit krom hoeven liggen, dan nog weet je wat boodschappen ongeveer kosten. Zelfs al zou jij een vergelijkbaar inkomen hebben en zouden jullie allebei nooit een seconde hoeven nadenken over rondkomen, dan nog zou het niet meer dan normaal zijn geweest dat hij op een gegeven moment was gaan meebetalen. Ik vind het echt schaamteloos om ergens dag in, dag uit de koelkast leeg te vreten zonder ooit iets te betalen. Die dure uitjes wil hij vooral zelf, daar vraag jij helemaal niet om, dus dat vind ik sowieso al geen compensatie.
Echt naar gedrag dat hij het erop aan laat komen dat jij erom moet gaan vragen.
Verder geloof ik er ook niks van dat hij niet snapt dat dit jou geld kost. Zelfs al heb je nooit krom hoeven liggen, dan nog weet je wat boodschappen ongeveer kosten. Zelfs al zou jij een vergelijkbaar inkomen hebben en zouden jullie allebei nooit een seconde hoeven nadenken over rondkomen, dan nog zou het niet meer dan normaal zijn geweest dat hij op een gegeven moment was gaan meebetalen. Ik vind het echt schaamteloos om ergens dag in, dag uit de koelkast leeg te vreten zonder ooit iets te betalen. Die dure uitjes wil hij vooral zelf, daar vraag jij helemaal niet om, dus dat vind ik sowieso al geen compensatie.
Echt naar gedrag dat hij het erop aan laat komen dat jij erom moet gaan vragen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 31 januari 2025 om 11:37
Wat een lastige situatie zeg. Ik snap je echt heel goed dat je dit een vervelend onderwerp vindt. Ik weet niet precies hoe lang jullie samen zijn maar dit zijn wel onderwerpen die je moet durven te bespreken. Ik vind ze ook mega moeilijk hoor.
Mijn vriend verdient maandelijks al meer dan dat ik met een 32 urige werkweer per jaar verdien en heb de eerste jaren precies zoals jij geprobeerd alles kosten te dekken die nodig waren. Nu was ik meestal bij hem maar had dan dus een oppas thuis voor mijn kind. Juist omdat ik niet wilde dat geld tussen ons in kwam te staan heb ik het er nooit over gehad. Hij betaalde immer àlles buiten de deur.
Na een paar jaar gaf hij aan het wel leuk te vinden om af en toe een weekend samen te hebben zonder kind. Toen heb ik wel aangegeven dat niet te kunnen betalen. Sinds die maakt hij gewoon elke maand 500 euro over voor de oppas en al die extra kilometers. Heb ook een nieuwe auto van hem gekregen een paar jaar geleden.
Alle uitjes buiten de deur en vliegtickets heeft hij altijd betaald. Ik betaal dan gewoon de kleinere dingetjes al de drankjes op het terras. De fooien aan de bar.
Nu snap ik dat dit wat extreem is. Maar goed, mijn vriend had ook nooit door dat het bij mij echt puzzelen was omdat ik dat gewoon niet zei.
Hij schrok enorm toen ik aangaf dat het bij mij afwegen was een weekje met hem of een dagje met mijn zoon naar de dierentuin.
Inmiddels sta ik er financieel een stuk beter voor dan 8 jaar geleden. En doe ik vaak zat ook de boodschappen als ik bij vriend ben. En dat lijkt mij dan weer normaal. En doe mn best te laten zien dat ik dankbaar ben voor de situatie zoals hij nu is.
Maar goed, dat was wel even over mn eigen, ik heb alles onder controle, ik doe het zelf wel, heenstappen.
Wel vind ik dat jouw vriend iets beter moet leren kijken naar wat hij doet. Mannen zijn niet imbiciel. Ik was zelf gewoon koppig als hij vroeg of ik het wel redde. Maar jij bent heel open geweest naar hem en dan is dit niet leuk.
Het heeft wat weg van een profiteur als hij jouw koelkast wel leegeet en niet vult.
Mijn vriend verdient maandelijks al meer dan dat ik met een 32 urige werkweer per jaar verdien en heb de eerste jaren precies zoals jij geprobeerd alles kosten te dekken die nodig waren. Nu was ik meestal bij hem maar had dan dus een oppas thuis voor mijn kind. Juist omdat ik niet wilde dat geld tussen ons in kwam te staan heb ik het er nooit over gehad. Hij betaalde immer àlles buiten de deur.
Na een paar jaar gaf hij aan het wel leuk te vinden om af en toe een weekend samen te hebben zonder kind. Toen heb ik wel aangegeven dat niet te kunnen betalen. Sinds die maakt hij gewoon elke maand 500 euro over voor de oppas en al die extra kilometers. Heb ook een nieuwe auto van hem gekregen een paar jaar geleden.
Alle uitjes buiten de deur en vliegtickets heeft hij altijd betaald. Ik betaal dan gewoon de kleinere dingetjes al de drankjes op het terras. De fooien aan de bar.
Nu snap ik dat dit wat extreem is. Maar goed, mijn vriend had ook nooit door dat het bij mij echt puzzelen was omdat ik dat gewoon niet zei.
Hij schrok enorm toen ik aangaf dat het bij mij afwegen was een weekje met hem of een dagje met mijn zoon naar de dierentuin.
Inmiddels sta ik er financieel een stuk beter voor dan 8 jaar geleden. En doe ik vaak zat ook de boodschappen als ik bij vriend ben. En dat lijkt mij dan weer normaal. En doe mn best te laten zien dat ik dankbaar ben voor de situatie zoals hij nu is.
Maar goed, dat was wel even over mn eigen, ik heb alles onder controle, ik doe het zelf wel, heenstappen.
Wel vind ik dat jouw vriend iets beter moet leren kijken naar wat hij doet. Mannen zijn niet imbiciel. Ik was zelf gewoon koppig als hij vroeg of ik het wel redde. Maar jij bent heel open geweest naar hem en dan is dit niet leuk.
Het heeft wat weg van een profiteur als hij jouw koelkast wel leegeet en niet vult.
vrijdag 31 januari 2025 om 12:12
Onzalig plan ja. Kindje had met 1.5 jaar al een scheiding, mogelijk een verhuizing en dan een nieuwe man in het leven vam moeders achter de rug. En dan nu ook nog eens gaan zeulen naar zo'n man zodat ie eindelijk een les kan leren.
vrijdag 31 januari 2025 om 12:18
deze man is volledig ongeschikt om een relatie mee te hebbenSummeriscomming_ schreef: ↑31-01-2025 01:15Ik herken het wel. Bij mij was het ook zo gegroeid. Ik kook graag en ben heel verzorgend. Met mijn vriend over gepraat. Hij denkt er niet aan en wil dat ik het hem blijf vragen/zeggen/tikkie sturen als ik iets nodig heb. Ook met de taken in huis ook als het wekelijks terug komt want hij wil er zijn voor me en kan me gedachten/verwachtingen niet lezen. En ziet niet alles wat moet ‘gebeuren’. Ik ben zelf dan ook eigenwijs en doe graag dingen zelf en financieel ook zelfstandig. De dynamiek hebben we maar bij een schoonmaakrooster en takenverdeling maak ik hem inzichtelijk wat ik nodig heb en kan hij die dingen doen. Ik stoor me er liever niet aan. Hij doet het altijd als ik het vraag. In de loop van de jaren worden die dingen wel een gewoonte. Blijf vooral praten erover en stel je grenzen. Als er niks verandert ook benoemen en consequenties geven. Minder afspreken bv of vaker met jou kindje bij hem verblijven en hem de gastheer laten uithangen. Draai het maar om bv
lees eens over weaponized incompetence
sorry, dat ik het zo hard zeg, maar je vent is een hufter. Gun jezelf EN je kind een fijner leven
vrijdag 31 januari 2025 om 12:28
vrijdag 31 januari 2025 om 12:44
Mijn vriend (inmiddels mijn man) was elke week van donderdag tot maandag bij mij. Hij kwam altijd met een volle boodschappentas en betaalde regelmatig onze uitjes. Ik heb er nooit om hoeven vragen. We hebben nu een gezamenlijke rekening waar we naar rato van ons inkomen geld op storten. Dit werkt voor ons prima zo. Dus to, ik zou toch het gesprek snel aangaan. Het is heel logisch dat hij mee betaalt als hij bij jou is.
vrijdag 31 januari 2025 om 13:02
Het zegt voor mij wel iets over het karakter van je vriend dat hij hier nooit uit zichzelf iets over heeft gezegd, zeker gezien de gesprekken die jullie gevoerd hebben waarbij hij gehoord heeft over jouw financiële situatie. Erg alert in het oppakken van signalen is hij dus niet. Doet hij dat ook op andere gebieden?
Hij moet toch zelf ook merken dat hij sinds hij 2 weken per maand bij jou is geld over houdt....en bij de afrekening van de energienota geld terug krijgt omdat zijn verbruik veel minder is geworden (ik neem aan dat hij bij jou ook wast, doucht en de weken dat hij bij jou is thuis geen verwarming aan laat).
Ik denk dat jullie echt een goed gesprek moeten voeren (en het liefst met terugwerkende kracht) maar ik hoop vooral dat dit gedrag niet tekenend is voor hoe hij in elkaar zit.
Ik heb zelf een tijd een latrelatie gehad met een man die (ook ivm mijn kinderen) zeker 4 a 5 van de 7 dagen bij mij was. Ook mee at en douchte en ik deed ook zijn was. Hij at in zijn eentje ook nog (zwaar fysieke baan) als een bootwerker waardoor mijn boodschappen budget echt verdubbelde. Ik kon nauwelijks nog rondkomen en hij stelde zelf ook niet voor iets bij te dragen.....(en ik vond het ook een enorme drempel om er over te beginnen). Pas toen hij na een paar maanden zei dat hij zoveel geld over hield tegenwoordig....was dat de druppel. Bij hem was het overigens achteraf wel tekenend voor zijn karakter want vervolgens kregen we discussie over hoeveel hij dan bij moest dragen (hij vond 1/4 want ik en de kinderen waren met 3 ....terwijl hij alleen al meer at dan wij 3 samen) en bijdragen in energiekosten vond hij onzin want ik had de verwarming en lampen ook wel aan als hij er niet was en ik draaide toch wel wasjes....dat van hem erbij was maar een beetje.....
Hoop voor jou dat het niet zo is wanneer jij er over begint maar anders is dat ook iets waarbij je je moet afvragen hoe aantrekkelijk je hem nog vindt.
Hij moet toch zelf ook merken dat hij sinds hij 2 weken per maand bij jou is geld over houdt....en bij de afrekening van de energienota geld terug krijgt omdat zijn verbruik veel minder is geworden (ik neem aan dat hij bij jou ook wast, doucht en de weken dat hij bij jou is thuis geen verwarming aan laat).
Ik denk dat jullie echt een goed gesprek moeten voeren (en het liefst met terugwerkende kracht) maar ik hoop vooral dat dit gedrag niet tekenend is voor hoe hij in elkaar zit.
Ik heb zelf een tijd een latrelatie gehad met een man die (ook ivm mijn kinderen) zeker 4 a 5 van de 7 dagen bij mij was. Ook mee at en douchte en ik deed ook zijn was. Hij at in zijn eentje ook nog (zwaar fysieke baan) als een bootwerker waardoor mijn boodschappen budget echt verdubbelde. Ik kon nauwelijks nog rondkomen en hij stelde zelf ook niet voor iets bij te dragen.....(en ik vond het ook een enorme drempel om er over te beginnen). Pas toen hij na een paar maanden zei dat hij zoveel geld over hield tegenwoordig....was dat de druppel. Bij hem was het overigens achteraf wel tekenend voor zijn karakter want vervolgens kregen we discussie over hoeveel hij dan bij moest dragen (hij vond 1/4 want ik en de kinderen waren met 3 ....terwijl hij alleen al meer at dan wij 3 samen) en bijdragen in energiekosten vond hij onzin want ik had de verwarming en lampen ook wel aan als hij er niet was en ik draaide toch wel wasjes....dat van hem erbij was maar een beetje.....
Hoop voor jou dat het niet zo is wanneer jij er over begint maar anders is dat ook iets waarbij je je moet afvragen hoe aantrekkelijk je hem nog vindt.
vrijdag 31 januari 2025 om 13:21
Gewoon, zeggen dat hij bij moet dragen omdat jouw financiën niet berekend zijn op een extra persoon.
En als je het niet voor jezelf durt te doen, vertel jezelf dan dat het gewoon opkomen voor en beschermen van je kind is.
Iedere cent die je aan zijn boterhammen uitgeeft kun je niet besteden aan of sparen voor je kind. Wat is belangrijker? Straks zwemles voor je kind of nu luxe ontbijtjes voor je vriend? Je kind blijft sowieso. Je vriend niet per se.
En als je het niet voor jezelf durt te doen, vertel jezelf dan dat het gewoon opkomen voor en beschermen van je kind is.
Iedere cent die je aan zijn boterhammen uitgeeft kun je niet besteden aan of sparen voor je kind. Wat is belangrijker? Straks zwemles voor je kind of nu luxe ontbijtjes voor je vriend? Je kind blijft sowieso. Je vriend niet per se.
vrijdag 31 januari 2025 om 13:25
Eens.Susan schreef: ↑31-01-2025 11:36Mij valt op dat je schrijft dat je wel gewoon gastvrij wil blijven. Als iemand er zo vaak is dan ben je allang voorbij het punt van normale gastvrijheid en dan is iemand ook niet meer echt een gast, maar gewoon iemand die een deel van de tijd meedraait in het huishouden. Verwachten dat iemand dan bijdraagt heeft niets met gastvrij of ongastvrij te maken.
Verder geloof ik er ook niks van dat hij niet snapt dat dit jou geld kost. Zelfs al heb je nooit krom hoeven liggen, dan nog weet je wat boodschappen ongeveer kosten. Zelfs al zou jij een vergelijkbaar inkomen hebben en zouden jullie allebei nooit een seconde hoeven nadenken over rondkomen, dan nog zou het niet meer dan normaal zijn geweest dat hij op een gegeven moment was gaan meebetalen. Ik vind het echt schaamteloos om ergens dag in, dag uit de koelkast leeg te vreten zonder ooit iets te betalen. Die dure uitjes wil hij vooral zelf, daar vraag jij helemaal niet om, dus dat vind ik sowieso al geen compensatie.
Echt naar gedrag dat hij het erop aan laat komen dat jij erom moet gaan vragen.
Ik verdien goed, hoef bij het boodschappen doen niet op geld te letten, maar het zou nooit in me opkomen om in een dergelijke situatie niet aan te bieden om mee te betalen.
En niet alleen financieel, maar ook praktisch zou ik gewoon zelf een keer de stofzuiger pakken, de vaatwasser inruimen, ruimtes schoon en opgeruimd achterlaten, mijn eigen was doen, een borstel met schoonmaakspul door de wc halen en de douche een keer schrobben enz. Zodra ik ergens een week ben eigenlijk al. Als het structureel is in overleg nog meer.
vrijdag 31 januari 2025 om 13:31
vrijdag 31 januari 2025 om 16:43
Ik snap die link ook niet zo. Je draagt gewoon bij of maakt het in elk geval bespreekbaar, los van de financiële situatie. Dat TS nu lastig kan rondkomen maakt het schrijnender maar bijdragen is sowieso normaal.
Ik merk dat heel erg bij een vriendin van mij die heel goed verdient. Bizar hoe sommige mensen ervanuit gaan dat zij alles wel betaalt.
vrijdag 31 januari 2025 om 18:33
Vind ik ook. En die man stelde dat zelf voor. Zo hoort dat.canis-felis schreef: ↑31-01-2025 11:22Lijkt mij ook een goed en tamelijk logisch idee in deze situatie. Als een van de stappen om het zo te behandelen als het is: vijftig procent van de tijd samen een huishouden runnen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 31 januari 2025 om 18:59
vrijdag 31 januari 2025 om 19:06
Ravintola schreef: ↑31-01-2025 08:55Dit klinkt alsof het heel normaal is dat zij alleen opdraait voor hun gezamenlijke kosten als ze bij haar zijn. Hoop dat je dat niet echt zo meent.
Het uitgangspunt zou niet moeten zijn dat vriend haar tekort moet compenseren, maar dat hij zijn deel van de kosten die ze samen maken moet betalen. Hij hoeft dit niet als gunst naar haar te doen, maar gewoon omdat het normaal is dat je je eigen eten en zo betaalt.
Je gaat ook een bestaande situatie veranderen. Dat vraagt imo een gesprek. Het is ook raar dat je het een half jaar (of weet ik hoe lang) allemaal oké vindt en dan boos wordt of opeens gaat eisen.
Dit gaat gewoon over het gesprek openen. Als hij niks wil of het onzin vindt dan zou ik daar ook mijn conclusies uit trekken. Maar de situatie is nu al zo.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook niet zo bezig ben met kosten juist omdat ik zelf niks tekort kom.
Maar goed, daarin heeft ze wel dingen benoemd en zou je wel denken dat hij iets op zou moeten pikken.
vrijdag 31 januari 2025 om 19:37
Het is haar partner, niet een vriendje van de Rotary...Vraagtekens schreef: ↑31-01-2025 11:03Vind dit heel vervelend voor jou, want begrijp heel goed dat je niet onder wil doen en het misschien lastig vind aan te kaarten.
vrijdag 31 januari 2025 om 19:48
Dit is een volwassen man, geen puber van 15
vrijdag 31 januari 2025 om 19:58
vrijdag 31 januari 2025 om 20:02
Sorry, ik had het gelezen op het andere forum, exact hetzelfde verhaal en situatie namelijk (in december 2024).GeweldigWeer schreef: ↑30-01-2025 15:32Heb je dit topic al eerder geplaatst, onlangs was er een soortgelijk topic namelijk? Daarin waren diverse goede adviezen gegeven, ga het proberen te zoeken.
Live Life to the fullest
vrijdag 31 januari 2025 om 20:05
On topic: ik vind dat als een man al niet vanuit zichzelf bedenkt dat hij extra kosten met zich meebrengt (én daarnaast kosten thuis uitspaart!), het al geen echt relatiemateriaal is.
Daarbij vind ik het ook zorgelijk dat jij niet rechtstreeks en duidelijk dit gesprek durft aan te gaan, waar ben je dan ‘bang’ voor?
Daarbij vind ik het ook zorgelijk dat jij niet rechtstreeks en duidelijk dit gesprek durft aan te gaan, waar ben je dan ‘bang’ voor?
Live Life to the fullest
vrijdag 31 januari 2025 om 23:16
Wat fijn dat het goed gaat met jou en je kindje na de scheiding en dat je een lieve man hebt getroffen! Omdat hij zelf zo'n ander uitgavenpatroon heeft, denk ik dat hij (nog steeds) niet genoeg doorheeft dat jij zoveel minder te besteden hebt.
Heeft hij extra reiskosten omdat hij nu het vaakst bij jou is? Dat kan ook best oplopen.
Ik zou jullie extra uitgaven zeker eens naast elkaar leggen en aangeven dat je de extra kosten niet kunt dragen. Een tikkie sturen na de boodschappen vind ik ook heel normaal, deden mijn partner en ik in het begin ook over en weer.
Heeft hij extra reiskosten omdat hij nu het vaakst bij jou is? Dat kan ook best oplopen.
Ik zou jullie extra uitgaven zeker eens naast elkaar leggen en aangeven dat je de extra kosten niet kunt dragen. Een tikkie sturen na de boodschappen vind ik ook heel normaal, deden mijn partner en ik in het begin ook over en weer.
vrijdag 31 januari 2025 om 23:21
Wat dan wel? Je praat of je TO bent
TAFKAPML
vrijdag 31 januari 2025 om 23:41
Dat las je verkeerd. Het was een vervolg op haar eerdere bericht:
Attraverso schreef: ↑31-01-2025 07:58Ik snap echt niet dat 1: hij vanzelf niet iets bijdraagt (maar waarschijnlijk denkt hij dat hij genoeg compenseert door soms voor jouw uitjes te betalen maar daardoor heb jij je geld niet terug natuurlijk en 2: jij hierover niets durft zeggen. Ik date nog geen 2 maand met een man die een veelvoud van mij heeft en verdient en toch heb ik dat gesprek al gehad.
Coffee is never my cup of tea
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
