Verdriet om verwaterde vriendschap

27-02-2023 18:18 45 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dag allemaal,

Ik ben jarenlang een stille meelezer geweest. Nu heb ik een account aangemaakt omdat ik graag iets aan jullie wil voorleggen en de adviezen die hier altijd gegeven worden, prettig vind om te lezen.

Ik had altijd een hele goede vriendin, we ondernamen samen leuke dingen, deelden veel met elkaar (ook moeilijke dingen) en zagen elkaar regelmatig. Ook toen we ouder werden en door studie en werk elkaar wat minder zagen, bleef het contact altijd fijn. We pakten de draad weer op als we elkaar een tijdje niet zagen.

Sinds de pandemie is dit echter veranderd. We zagen elkaar minder, maar in het begin hadden we nog veel veel appcontact en videobelden we ook regelmatig. Toen alles weer een beetje openging, zochten we elkaar ook fysiek weer op.

Echter is het in de loop van 2021 steeds minder geworden, ook het appcontact. Zij ging door een heftige periode heen met drukte op werk en psychische klachten en had behoefte aan wat minder contact. Deze periodes heeft zij vaker gehad, dus ik heb er niet teveel achter gezocht en het even gelaten voor wat het was. Toen ik echter na een tijdje voorstelde om weer eens af te spreken, bleef zij druk of reageerde zij niet echt meer op berichten.

Ik heb wel lang geprobeerd het contact aan te halen, maar kreeg steeds weinig tot geen respons, of een ja, maar heb het druk. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ik het jammer vond haar niet meer echt te zien of te spreken en dat ik het niet goed snapte. Hierop heeft zij aangegeven geen behoefte meer te hebben aan contact, maar het contact altijd wel fijn te hebben gevonden en dat er niet iets gebeurd was.

We hebben nu al een tijdje geen contact meer en ik merk dat, waar ik het eerst goed naast me neer kon leggen, het nu jammer vind dat het zo gelopen is. Het doet ook pijn dat zij dit eigenlijk zo eenzijdig zonder gesprek of iets dergelijks heeft beëindigd. Ik kan haar al bijna 20 jaar en ik had wat meer van haar verwacht. Ik snap het ook niet goed en dat wringt denk ik het meest.

De twijfel zit hem nu (en daarmee ook jullie advies) of ik dit moet laten gaan of dat ik wel wat mag doen met dat nare gevoel. Bijvoorbeeld middels een brief of appje aangeven wat het mij heeft gedaan (stukje grenzen aangeven of voor mezelf opkomen - dit is sowieso een leerpunt).
Ik heb niet meer de wens of hoop dat het goed komt en besef me ook heel goed dat dit soms gebeurt met vriendschappen. Maar de manier waarop vind ik vervelend. Het voelt alsof ik geghost ben door een van mijn beste vriendinnen.

Graag hoor ik jullie advies en of jullie vergelijkbare situaties hebben meegemaakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk is het contact niet verwaterd, maar heeft zij de vriendschap uitgemaakt door te appen dat ze geen behoefte meer heeft aan contact.

Het is jammer dat ze verder geen uitleg heeft gegeven.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit ook meegemaakt ongeveer 7 jaar geleden. Ging heel geleidelijk tot aan druk, overduidelijk smoezen verzinnen tot aan ghosten.
Heb er ook lange tijd last van gehad, zoiets kost nu eenmaal tijd.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is zo pijnlijk. Maar ik denk niet dat het veel zin heeft om nog iets te doen, want ook al zou je het aangeven, zij gaat niet een bevredigend antwoord geven vrees ik.

Dit klinkt als een jarenlange vriendschap en zoiets is erg pijnlijk als het stopt.
Wat wil je ermee bereiken om haar dit te laten weten?
Vriendschappen gaan vaker eenzijdig voorbij, dat kan heel pijnlijk en verdrietig zijn. De manier waarop is niet fijn, ook dat gebeurt vaker. Ik denk dat het niet zoveel zin heeft om haar dat kwalijk te nemen. Probeer te accepteren dat de vriendschap over is. Meer kun je niet doen. Haar vertellen dat je het vervelend vindt gaat je niks brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat je het heel naar vindt, maar ik denk niet dat er een goede manier is om je vriendschap ‘uit te maken’.
Zij wil niet meer, meer hoef je eigenlijk niet te weten. Door je te blijven afvragen ‘waarom’ kom je niet aan het verwerken toe, denk ik. Ga even goed op in je verdriet en zoek daarna een nieuwe vriendin of in ieder geval andere contacten.

Sterkte, nooit leuk om een dierbaar iemand te verliezen. Hoe dat ook loopt.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het voor je verwerking en acceptatie van de situatie helpt, dan zou ik zeggen: schrijf haar bijvoorbeeld een mail waarin je zonder verwijten en aannames beschrijft hoe jij je hierbij voelt. En sluit af met bijvoorbeeld dat je mooie herinneringen aan jullie vriendschap hebt en haar ook voor de lange vriendschap wilt bedanken.

Zij kan er wel tegen als je vertelt (via brief/e-mail) hoe jij je bij haar besluit voelt. Je mag aannemen dat de ander niet dermate naïef is dat een bepaald bericht met de ontvanger niks doet. In dit geval haar besluit geen contact meer te willen met jou.

Ik heb dat zelf ook een keer gedaan zonder de verwachting dat er een reactie op kwam. Ik deed het voor mijn eigen gemoedsrust en acceptatie. Ik vond het fijn dat ik het kwijt was. Het ging mij er niet om om bijvoorbeeld gelijk te krijgen/halen of de ander een verwijt te maken, maar ik heb het bij mezelf gehouden en benoemd hoe ik me voelde. Dat voelde heel bevrijdend.
Wat naar. Snap dat je hier verdrietig van bent TO. Vooral als je iemand al zo lang kent en eigenlijk niet goed duidelijk is, waarom.
Uiteindelijk moet je het toch een plekje geven, iets afdwingen in dit geval, werkt niet. Maar ik denk dat accepteren dat je verdrietig mag zijn al een grote stap is.
Ik heb dit ook best regelmatig meegemaakt. In het begin probeer je nog af te spreken maar als je iedere keer hoort "druk, druk druk" en "ik moet het eerst even met vriend overleggen" en dan vervolgens bijna nooit meer iets terug horen. Het is vast geen onwil en ik moet toegeven dat ik zelf ook niet zo heel goed ben in vriendschappen. Heb vroeger ook een paar keer gehoord van mensen dat ik teveel zou claimen en juist te vaak van me liet horen. En daar heb ik nog steeds last van. Wanneer geef je nou te weinig of juist teveel aandacht aan een vriendschap?

En als je dan ziet op FB dat ze allerlei dingen met anderen ondernemen dan kan ik me daar soms best rot over voelen maar dat vind ik weer stom van mezelf want ik gun het ze wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
TsumTsum schreef:
27-02-2023 22:46
Ik heb dit ook best regelmatig meegemaakt. In het begin probeer je nog af te spreken maar als je iedere keer hoort "druk, druk druk" en "ik moet het eerst even met vriend overleggen" en dan vervolgens bijna nooit meer iets terug horen. Het is vast geen onwil en ik moet toegeven dat ik zelf ook niet zo heel goed ben in vriendschappen. Heb vroeger ook een paar keer gehoord van mensen dat ik teveel zou claimen en juist te vaak van me liet horen. En daar heb ik nog steeds last van. Wanneer geef je nou te weinig of juist teveel aandacht aan een vriendschap?

En als je dan ziet op FB dat ze allerlei dingen met anderen ondernemen dan kan ik me daar soms best rot over voelen maar dat vind ik weer stom van mezelf want ik gun het ze wel.
Het is ook geen kwestie van iemand iets wel/niet gunnen, maar je hebt zelf óók behoeften en gevoelens. Dat mag er ook zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank allemaal voor de lieve reacties. Ook fijn de herkenning en erkenning.

Gelukkig heb ik fijne, andere vriendschappen waar ik ook dingen mee kan delen en leuke dingen mee onderneem. Ik heb de afgelopen tijd hier wat meer geïnvesteerd en dat heeft wel tot een verdieping van sommige andere vriendschappen geleid.

Mocht ik nog iets sturen, dan zou dit inderdaad puur voor mijn eigen gemoedsrust en acceptatie zijn. Ik verwacht daarin niets van haar, want ja, een ‘uitleg’ is er denk ik niet of gaat er niet komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou verder geen contact meer zoeken. Het is wat het is. Langzaamaan zal je er mee leren omgaan.

Herken het wel. Ik had ooit een hele goede vriendin, sterker nog: beschouwde haar wel als 1 van mijn beste vriendinnen. Toen werd ik echt ineens geghost. Zo zaten we nog gezellig te lunchen en te lachen en zo hoorde ik ineens niks meer. Echt geen enkele reactie meer ergens op. Zeer pijnlijk. Heb me nog jaren afgevraagd waarom. Zelf had ik het prettiger gevonden als ik uitleg had gehad of als ze gewoon zou hebben gezegd: van mij hoeft het niet meer. Dit voelde zo lullig. Heb er echt verdriet van gehad. En soort vertrouwen in mensen was langere tijd weg.
Inmiddels er wel overheen. Maar merk dat jouw topic echt een hoop naar boven brengt. En ja, ik mis haar nog wel eens. Ze is echt een vreemde voor me geworden.
Ik denk dat grenzen leren herkennen of aangeven meer in jezelf zit. Een ander vertellen dat die over je grens is gegaan terwijl de ander heus wel weet dat het niet leuk is verlopen heeft weinig zin. Dan krijg je nogmaals het deksel op je neus. Want deze vriendin heeft niet per ongeluk iets gedaan dat bij jou niet goed viel.

Het is zinvoller om jezelf eerder op te letten wat je wel en niet verwacht van een vriendschap. Je hebt er te lang aan willen trekken tot het hoge woord aan haar kant eruit kwam; ze wilde niet meer. Ja, dat had fraaier gekund. Maar het is zo gegaan. Weet dat dit niet aan jou ligt, en probeer daar vrede mee te hebben. Je hebt je best gedaan en zij heeft het niet netjes afgerond.

In zijn algemeenheid denk ik dat grenzen aangeven, nogal een populaire term hier op Viva, veel meer zou moeten zijn, zelf bepalen wat je wel en niet pikt. En niet: anderen vertellen hoe ze dingen (hadden) moeten doen. Anderen doen wat ze zelf goed achten, die hoef je niets te vertellen. Het is aan jou om niet alles te accepteren.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 27-02-2023 23:11
19.02% gewijzigd
muts87 schreef:
27-02-2023 22:57
Ik zou verder geen contact meer zoeken. Het is wat het is. Langzaamaan zal je er mee leren omgaan.

Herken het wel. Ik had ooit een hele goede vriendin, sterker nog: beschouwde haar wel als 1 van mijn beste vriendinnen. Toen werd ik echt ineens geghost. Zo zaten we nog gezellig te lunchen en te lachen en zo hoorde ik ineens niks meer. Echt geen enkele reactie meer ergens op. Zeer pijnlijk. Heb me nog jaren afgevraagd waarom. Zelf had ik het prettiger gevonden als ik uitleg had gehad of als ze gewoon zou hebben gezegd: van mij hoeft het niet meer. Dit voelde zo lullig. Heb er echt verdriet van gehad. En soort vertrouwen in mensen was langere tijd weg.
Inmiddels er wel overheen. Maar merk dat jouw topic echt een hoop naar boven brengt. En ja, ik mis haar nog wel eens. Ze is echt een vreemde voor me geworden.
Dat heb ik ook gehad. Vriendschap van 8-9 jaar. Vanaf de middelbare, tijdens onze opleiding maar toen we daarna allebei iets totaal anders gingen doen werd ik als een pop in de hoek gegooid, tenminste zo voelde het. Ze heeft nog 1x voor de vorm gevraagd of we konden afspreken maar toen ik reageerde met iets in de trant van "gezellig, wanneer zullen we afspreken?" nooit meer iets van gehoord. Wat voelde ik me gebruikt. Jaar later kwam ik haar tegen en deed ze net of er nooit wat was gebeurd en zei ze "we spreken elkaar nog wel" niet dus.
Hoorde via via dat ze een jaar later getrouwd is, en daarna weer gescheiden. Heb haar ooit opgezocht op Facebook en dacht echt "is dit dezelfde persoon?! "
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb het zelf ook mee gemaakt en er jaren last van gehad.
Daarom zou mijn advies toch zijn om voor je eigen gemoedstoestand een niet verwijtende mail of appje te sturen, met de vraag, waarom ze geen behoefde meer aan je heeft. Dan snap je het misschien beter en kun je het een plekje geven. Ik heb dag vroeger niet gedaan en ook niets meer laten horen en dat zat mij al die jaren toch niet lekker. Toevallig heeft die 'vriendin' een jaar geleden contact met mij gezocht, maar nu wil ik het niet eens meer weten en er niets meer mee te maken hebben. Als ik de tijd terug kon draaien had ik het op dat moment toch gevraagd en had ik er niet jaren mee rond gelopen, maar het zelf ook af kunnen sluiten.
Ik zou gewoon dat appje sturen, je hebt niets meer te verliezen de vriendschap ben je toch al kwijt als iemand zo met je omgaat. Gelukkig investeer je nu in nieuwe contacten, dat is goed!
Succes ermee.
Laat het verdriet er zijn, want dat mag een vriendschap verliezen kan zeker voelen als rouw. En probeer je dan te focussen op nieuwe leuke contacten.

En mocht die vriendin ooit weer op je stoep staan lekker links laten liggen, want je bent zoveel meer waard.
Zou zelf niet zo happig zijn om een brief of app te schrijven aan vriendin, al spoken er bij mij ook nog wel dingen door mijn hoofd die ik eigenlijk wil zeggen. Vraag is wat ga je ermee bereiken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind totaal uitmaken of totaal ghosten makkelijker te verwerken dan iemand die af en toe contact zoekt en daarna weer totaal niet meer reageert of heel laat.

In het eerste geval kan je makkelijk tegen jezelf zeggen dat er niet veel raakpunten meer zijn en daarvan is niemand echt de schuld dus daarna ga je gewoon verder met je leven.maar in het laatste geval blijf je jezelf afvragen wat er aan de hand is; heb je iets verkeerd gezegd, iets vergeten wat je had moeten onthouden, ben je niet attent genoeg geweest of zo.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar dit is toch geen ghosten? Ze heeft laten weten geen behoefte meer te hebben aan contact. En soms is daar niet echt één reden voor aan te wijzen. Je groeit uit elkaar, je krijgt andere interesses, het contact begint energie te kosten, etc. Vriendschappen veranderen, ze kunnen hechter worden (zoals je met anderen hebt ervaren, TO), maar ook minder hecht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vaak lijkt het moeilijker dan het is om het einde van een vriendschap te verwerken, omdat je er niet aan wil, maar als je bij jezelf nagaat hoe vaak je die persoon nog zag dan moet het best te verwerken zijn dat je dat ene uurtje per maand wat anders moet gaan doen.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
28-02-2023 09:07
Maar dit is toch geen ghosten? Ze heeft laten weten geen behoefte meer te hebben aan contact. En soms is daar niet echt één reden voor aan te wijzen. Je groeit uit elkaar, je krijgt andere interesses, het contact begint energie te kosten, etc. Vriendschappen veranderen, ze kunnen hechter worden (zoals je met anderen hebt ervaren, TO), maar ook minder hecht.
Nee het is geen ghosten. Ghosten vind ik één van de meest kansloze acties die bestaan.
Liever een klap in mijn gezicht dan een mes in mijn rug bij wijze van.

De ander weet dan namelijk dondersgoed dat hij zij eigenlijk geen zin (meer) heeft in jou en denkt dat doodbloeden daarom een goede oplossing is. Terwijl je ook mans of vrouws genoeg kunt zijn om te zeggen dat je om wat voor reden dan ook geen heil meer ziet in de vriendschap.
Zeker als je jarenlang lief en leed hebt gedeeld en het zo eindigt, vind ik heel erg kinderachtig en naar.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
28-02-2023 09:17
Vaak lijkt het moeilijker dan het is om het einde van een vriendschap te verwerken, omdat je er niet aan wil, maar als je bij jezelf nagaat hoe vaak je die persoon nog zag dan moet het best te verwerken zijn dat je dat ene uurtje per maand wat anders moet gaan doen.
Dat vind ik wel heel makkelijk gesteld. Ook al zie je iemand maar een uurtje per maand. Vriendschap gaat toch om meer dan dat ? Ik heb ook vrienden die ik zo sporadisch zie. Maar ook als ik ze niet zie weet ik dat ze er voor me zullen zijn als er iets is. Iemand op terug te vallen in moeilijke tijden. Als je een vriendschap verliest, verlies je ook dat. Dat gevoel van onvoorwaardelijke steun.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of het vanuit jou nu een kwestie van grenzen stellen is. Zij heeft een grens gesteld en op een manier die discutabel is. Wel een manier die veel mensen gebruiken als ze het lastig vinden het echt uit te maken; het stilletjes aan laten verwateren. Pas na aandringen heeft ze er evident een punt achter gezet.
Van die manier kun je van alles vinden en je kunt haar erop aanspreken. Het is haar echter goed recht om geen contact meer te willen, om welke reden dan ook. En natuurlijk is dat pijnlijk.
Ik zou wel bedenken wat je wilt bereiken met je grenzen stellen. Hoop je op excuses, toch iets meer duiding? Of wil je puur je gevoelens van je afschrijven? In het laatste geval zou je een brief kunnen schrijven en deze niet versturen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zat ook te denken aan een brief maken en dan niet versturen, gewoon voor de verwerking. Het einde van een vriendschap is soms nog pijnlijker dan het einde van een relatie.

Zoals Sprokkelien zegt, de andere persoon weet echt wel waarom ze het contact wil stoppen. Als je kennissen bent, snap ik dat contact soms verwaterd, maar als je echt vriendinnen bent, is er altijd een reden voor. Het is zelf maar waar je zelf behoefte aan hebt, een stukje afsluiting of misschien krijg je ook dingen te horen waar je niet op zit te wachten.
Een beetje als de film; The banshees of inisherin.

Heel naar gevoel als je zomaar ineens wordt afgeserveerd.. sterkte
Alle reacties Link kopieren Quote
suikerspinx schreef:
28-02-2023 08:25
Zou zelf niet zo happig zijn om een brief of app te schrijven aan vriendin, al spoken er bij mij ook nog wel dingen door mijn hoofd die ik eigenlijk wil zeggen. Vraag is wat ga je ermee bereiken.
Dat kan, maar is voor iedereen anders. Om voor mezelf te spreken: mij gaf het innerlijke rust om vanuit mijzelf zonder verwijten en aannames te beschrijven hoe ik me voelde. Ik schreef destijds die mail niet met de intentie dat mijn vroegere vriendin er nog iets mee zou moeten of dat ik nog een reactie van haar zou willen. Ik zag het als voor mezelf opkomen en grenzen stellen zodat ik niet jarenlang achtervolgd zou worden door mijn eigen gedachten. Het voelde heel bevrijdend.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven