Relaties
alle pijlers
Verdriet om verwaterde vriendschap
maandag 27 februari 2023 om 18:18
Dag allemaal,
Ik ben jarenlang een stille meelezer geweest. Nu heb ik een account aangemaakt omdat ik graag iets aan jullie wil voorleggen en de adviezen die hier altijd gegeven worden, prettig vind om te lezen.
Ik had altijd een hele goede vriendin, we ondernamen samen leuke dingen, deelden veel met elkaar (ook moeilijke dingen) en zagen elkaar regelmatig. Ook toen we ouder werden en door studie en werk elkaar wat minder zagen, bleef het contact altijd fijn. We pakten de draad weer op als we elkaar een tijdje niet zagen.
Sinds de pandemie is dit echter veranderd. We zagen elkaar minder, maar in het begin hadden we nog veel veel appcontact en videobelden we ook regelmatig. Toen alles weer een beetje openging, zochten we elkaar ook fysiek weer op.
Echter is het in de loop van 2021 steeds minder geworden, ook het appcontact. Zij ging door een heftige periode heen met drukte op werk en psychische klachten en had behoefte aan wat minder contact. Deze periodes heeft zij vaker gehad, dus ik heb er niet teveel achter gezocht en het even gelaten voor wat het was. Toen ik echter na een tijdje voorstelde om weer eens af te spreken, bleef zij druk of reageerde zij niet echt meer op berichten.
Ik heb wel lang geprobeerd het contact aan te halen, maar kreeg steeds weinig tot geen respons, of een ja, maar heb het druk. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ik het jammer vond haar niet meer echt te zien of te spreken en dat ik het niet goed snapte. Hierop heeft zij aangegeven geen behoefte meer te hebben aan contact, maar het contact altijd wel fijn te hebben gevonden en dat er niet iets gebeurd was.
We hebben nu al een tijdje geen contact meer en ik merk dat, waar ik het eerst goed naast me neer kon leggen, het nu jammer vind dat het zo gelopen is. Het doet ook pijn dat zij dit eigenlijk zo eenzijdig zonder gesprek of iets dergelijks heeft beëindigd. Ik kan haar al bijna 20 jaar en ik had wat meer van haar verwacht. Ik snap het ook niet goed en dat wringt denk ik het meest.
De twijfel zit hem nu (en daarmee ook jullie advies) of ik dit moet laten gaan of dat ik wel wat mag doen met dat nare gevoel. Bijvoorbeeld middels een brief of appje aangeven wat het mij heeft gedaan (stukje grenzen aangeven of voor mezelf opkomen - dit is sowieso een leerpunt).
Ik heb niet meer de wens of hoop dat het goed komt en besef me ook heel goed dat dit soms gebeurt met vriendschappen. Maar de manier waarop vind ik vervelend. Het voelt alsof ik geghost ben door een van mijn beste vriendinnen.
Graag hoor ik jullie advies en of jullie vergelijkbare situaties hebben meegemaakt?
Ik ben jarenlang een stille meelezer geweest. Nu heb ik een account aangemaakt omdat ik graag iets aan jullie wil voorleggen en de adviezen die hier altijd gegeven worden, prettig vind om te lezen.
Ik had altijd een hele goede vriendin, we ondernamen samen leuke dingen, deelden veel met elkaar (ook moeilijke dingen) en zagen elkaar regelmatig. Ook toen we ouder werden en door studie en werk elkaar wat minder zagen, bleef het contact altijd fijn. We pakten de draad weer op als we elkaar een tijdje niet zagen.
Sinds de pandemie is dit echter veranderd. We zagen elkaar minder, maar in het begin hadden we nog veel veel appcontact en videobelden we ook regelmatig. Toen alles weer een beetje openging, zochten we elkaar ook fysiek weer op.
Echter is het in de loop van 2021 steeds minder geworden, ook het appcontact. Zij ging door een heftige periode heen met drukte op werk en psychische klachten en had behoefte aan wat minder contact. Deze periodes heeft zij vaker gehad, dus ik heb er niet teveel achter gezocht en het even gelaten voor wat het was. Toen ik echter na een tijdje voorstelde om weer eens af te spreken, bleef zij druk of reageerde zij niet echt meer op berichten.
Ik heb wel lang geprobeerd het contact aan te halen, maar kreeg steeds weinig tot geen respons, of een ja, maar heb het druk. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ik het jammer vond haar niet meer echt te zien of te spreken en dat ik het niet goed snapte. Hierop heeft zij aangegeven geen behoefte meer te hebben aan contact, maar het contact altijd wel fijn te hebben gevonden en dat er niet iets gebeurd was.
We hebben nu al een tijdje geen contact meer en ik merk dat, waar ik het eerst goed naast me neer kon leggen, het nu jammer vind dat het zo gelopen is. Het doet ook pijn dat zij dit eigenlijk zo eenzijdig zonder gesprek of iets dergelijks heeft beëindigd. Ik kan haar al bijna 20 jaar en ik had wat meer van haar verwacht. Ik snap het ook niet goed en dat wringt denk ik het meest.
De twijfel zit hem nu (en daarmee ook jullie advies) of ik dit moet laten gaan of dat ik wel wat mag doen met dat nare gevoel. Bijvoorbeeld middels een brief of appje aangeven wat het mij heeft gedaan (stukje grenzen aangeven of voor mezelf opkomen - dit is sowieso een leerpunt).
Ik heb niet meer de wens of hoop dat het goed komt en besef me ook heel goed dat dit soms gebeurt met vriendschappen. Maar de manier waarop vind ik vervelend. Het voelt alsof ik geghost ben door een van mijn beste vriendinnen.
Graag hoor ik jullie advies en of jullie vergelijkbare situaties hebben meegemaakt?
dinsdag 28 februari 2023 om 11:03
Dit verwoord inderdaad het beste hoe ik het voor mezelf opkomen / grenzen bedoel. Niet om haar verwijten te maken of nog iets te willen, maar om aan te geven wat het met mij heeft gedaan. Ik denk dat mensen dat best mogen weten, zeker als ze dicht bij je stonden.aardbei35 schreef: ↑28-02-2023 10:30Dat kan, maar is voor iedereen anders. Om voor mezelf te spreken: mij gaf het innerlijke rust om vanuit mijzelf zonder verwijten en aannames te beschrijven hoe ik me voelde. Ik schreef destijds die mail niet met de intentie dat mijn vroegere vriendin er nog iets mee zou moeten of dat ik nog een reactie van haar zou willen. Ik zag het als voor mezelf opkomen en grenzen stellen zodat ik niet jarenlang achtervolgd zou worden door mijn eigen gedachten. Het voelde heel bevrijdend.
Ik weet ook dat het haar goed recht is, maar ik had anders verwacht van haar denk ik.
dinsdag 28 februari 2023 om 15:20
Zelf zou ik er meer op gericht zijn om te kijken hoe je zelf in het vervolg eerder zorgt dat iemand niet weer zover je “grenzen” over gaat. Maar ieder zijn eigen verwerkingsproces, natuurlijk.
Ik kan me persoonlijk bijna niet voorstellen dat ik niet in mijn onderbewuste toch weer een soort reactie verwacht, bij zo’n brief. Maar dat ben ik. Dat voelt voor mij dan waarschijnlijk toch als een open eind.
Ik kan me persoonlijk bijna niet voorstellen dat ik niet in mijn onderbewuste toch weer een soort reactie verwacht, bij zo’n brief. Maar dat ben ik. Dat voelt voor mij dan waarschijnlijk toch als een open eind.
dinsdag 28 februari 2023 om 15:56
Ik hoop dat je op de een of andere manier berusting en afsluiting kunt vinden. Mij heeft het sturen van zo'n mail dat wel gebracht. Dit ging over een vriendschap van 15 jaar. Ik heb eerder meegemaakt dat iemand met wie ik lang bevriend was van de een op de andere dag niets meer liet horen. Uit angst voor een vervelende reactie of helemaal geen reactie heb ik er destijds helaas niks mee heb gedaan. Achteraf had ik dat anders willen doen. Als ik die persoon destijds een mail had geschreven hoe ik er naar keek en hoe ik me erbij voelde, dan was ik al veel verder in de verwerking en berusting geweest. Achteraf denk ik dat ik een hele tijd onnodig last van vervelende gevoelens en gedachten bleef houden._Mariposa_ schreef: ↑28-02-2023 11:03Dit verwoord inderdaad het beste hoe ik het voor mezelf opkomen / grenzen bedoel. Niet om haar verwijten te maken of nog iets te willen, maar om aan te geven wat het met mij heeft gedaan. Ik denk dat mensen dat best mogen weten, zeker als ze dicht bij je stonden.
Ik weet ook dat het haar goed recht is, maar ik had anders verwacht van haar denk ik.
Nogmaals, doe dit alleen als je denkt dat het je gemoedsrust oplevert en inderdaad niet om nog een reactie te verwachten. Ik heb dat trouwens ook zo benoemd dat ik de mail voor mezelf schreef en niet omdat ik van haar nog iets verwachte.
dinsdag 28 februari 2023 om 16:59
Even vanaf de andere kant, ik had al heel lang een vriendin, was altijd gezellig en zagen elkaar regelmatig. Toen zat ik er een tijdje niet goed in mijn vel en nu merk ik dat ik eigenlijk weinig behoefte heb aan contact. Zij is niet veranderd, maar ik merk dat ik bepaalde karaktertrekken gewoon niet meer zo goed trek. Daar kan zij verder niets aan doen en ik heb zelf ook geen behoefte om te kijken of we het nog werkbaar kunnen maken. Eigenlijk wil ik dat niet zo benoemen, omdat ik haar niet wil kwetsen; het ligt immers echt aan mij, niet aan haar. Dus ik kan me voorstellen dat soms enkel benoemen dat de behoefte tot contact er niet meer is, wel het beste lijkt voor iemand. Het is alleen dan een beetje zuur als je dan als 'andere kant' je dan af blijft vragen of het aan jouw lag
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
dinsdag 28 februari 2023 om 17:04
Lorem_Ipsum schreef: ↑28-02-2023 15:20Zelf zou ik er meer op gericht zijn om te kijken hoe je zelf in het vervolg eerder zorgt dat iemand niet weer zover je “grenzen” over gaat. Maar ieder zijn eigen verwerkingsproces, natuurlijk.
Ik kan me persoonlijk bijna niet voorstellen dat ik niet in mijn onderbewuste toch weer een soort reactie verwacht, bij zo’n brief. Maar dat ben ik. Dat voelt voor mij dan waarschijnlijk toch als een open eind.
Je verwacht een reactie als je een mail stuurt, altijd. En dan bedoel ik niet per se een mail terug, maar je wil dat diegene weet hoe je je voelt, dus wil je er iets mee. Als je écht niets verwacht en niet de intentie hebt dat de ander er iets mee gaat doen, stuur dan gewoon die mail niet.
dinsdag 28 februari 2023 om 17:09
Ja, dat is lastig inderdaad: “ik vind je gewoon niet meer zo leuk”. Kunnen mensen wel zeggen dat ze die eerlijkheid zouden waarderen, maar dat zeg je toch niet makkelijk.Roxy21 schreef: ↑28-02-2023 16:59Even vanaf de andere kant, ik had al heel lang een vriendin, was altijd gezellig en zagen elkaar regelmatig. Toen zat ik er een tijdje niet goed in mijn vel en nu merk ik dat ik eigenlijk weinig behoefte heb aan contact. Zij is niet veranderd, maar ik merk dat ik bepaalde karaktertrekken gewoon niet meer zo goed trek. Daar kan zij verder niets aan doen en ik heb zelf ook geen behoefte om te kijken of we het nog werkbaar kunnen maken. Eigenlijk wil ik dat niet zo benoemen, omdat ik haar niet wil kwetsen; het ligt immers echt aan mij, niet aan haar. Dus ik kan me voorstellen dat soms enkel benoemen dat de behoefte tot contact er niet meer is, wel het beste lijkt voor iemand. Het is alleen dan een beetje zuur als je dan als 'andere kant' je dan af blijft vragen of het aan jouw lag
dinsdag 28 februari 2023 om 18:00
Daar ben ik het niet mee eens. Ik vond het niet erg dat de ander dan wist hoe ik me voelde toen ik die mail stuurde. Ik vond dat ik bezig mocht zijn met hoe ik me voelde zonder dat ik van haar iets verwachte. Ik kan oprecht zeggen dat ik me heel bevrijd voelde toen ik die mail verzond omdat de situatie anders maar in mijn hoofd bleef zitten en ik het niet los kon laten.nerdopviva schreef: ↑28-02-2023 17:04Je verwacht een reactie als je een mail stuurt, altijd. En dan bedoel ik niet per se een mail terug, maar je wil dat diegene weet hoe je je voelt, dus wil je er iets mee. Als je écht niets verwacht en niet de intentie hebt dat de ander er iets mee gaat doen, stuur dan gewoon die mail niet.
Ik heb trouwens nooit reactie op mijn mail gehad en dat vind ik prima. De wereld vergaat niet als de ander een mail krijgt van TO waarin zij beschrijft hoe zij zich voelt zonder dat ze haar vroegere vriendin op andere gedachten wil brengen. Hoe erg is dat dan dat die vriendin van TO weet hoe zij zich voelt als ze zo'n mail zou krijgen? Ik schat in dat de dame in kwestie volwassen is en aangezien het haar keuze is geweest de vriendschap niet meer te willen kan ze er vast wel tegen dat TO als afsluiting een mail stuurt hoe TO zich voelt.
Zolang je zo'n mail niet met verwijten en aannames vol stopt en positief afsluit door de ander ook voor de vriendschap te bedanken (zo heb ik dat destijds aangepakt) kun je gerust zo'n mail sturen voor je gemoedsrust.
dinsdag 28 februari 2023 om 19:00
aardbei35 schreef: ↑28-02-2023 18:00Daar ben ik het niet mee eens. Ik vond het niet erg dat de ander dan wist hoe ik me voelde toen ik die mail stuurde. Ik vond dat ik bezig mocht zijn met hoe ik me voelde zonder dat ik van haar iets verwachte. Ik kan oprecht zeggen dat ik me heel bevrijd voelde toen ik die mail verzond omdat de situatie anders maar in mijn hoofd bleef zitten en ik het niet los kon laten.
Ik heb trouwens nooit reactie op mijn mail gehad en dat vind ik prima. De wereld vergaat niet als de ander een mail krijgt van TO waarin zij beschrijft hoe zij zich voelt zonder dat ze haar vroegere vriendin op andere gedachten wil brengen. Hoe erg is dat dan dat die vriendin van TO weet hoe zij zich voelt als ze zo'n mail zou krijgen? Ik schat in dat de dame in kwestie volwassen is en aangezien het haar keuze is geweest de vriendschap niet meer te willen kan ze er vast wel tegen dat TO als afsluiting een mail stuurt hoe TO zich voelt.
Zolang je zo'n mail niet met verwijten en aannames vol stopt en positief afsluit door de ander ook voor de vriendschap te bedanken (zo heb ik dat destijds aangepakt) kun je gerust zo'n mail sturen voor je gemoedsrust.
Het gaat er niet om dat je je zorgen moet maken op hoe zo'n bericht op haar overkomt. Het gaat erom dat je een mail stuurt zonder verwachting of intentie dat ze er iets mee moet. Dat kan niet. Ze moet altijd wat met dat bericht. Ze ontvangt het, ze moet beslissen of ze het wil lezen, het doet wat met haar en ze moet beslissen of ze moet reageren. En dan is geen reactie ook een reactie. Je wilde haar laten weten hoe je je voelde. Wat prima is, maar je wilde er wel degelijk wat mee.
dinsdag 28 februari 2023 om 19:17
Ik lees je topic alsof je kwaad/verdrietig bent dat ze dit zo “eenzijdig” uitmaakt, maar de kern zit er imo in dat je het pijnlijk vindt dát ze dit heeft gedaan.
Beetje zoals “hij maakte het uit via de app/na de seks/na een fijn weekendje weg - hoe respectloos”
Ik vind dat ze nog respectvol is gebleven.
De tip van de brief schrijven en dan verscheuren is een goede.
Zelf ook meegemaakt, 8 jaar geleden. Goede vriend “voelde de klik niet meer”, appte hij. Heb ik van afgezien, maar hij had gelijk. Alleen zag ik dat toen nog niet.
Sterkte
Beetje zoals “hij maakte het uit via de app/na de seks/na een fijn weekendje weg - hoe respectloos”
Ik vind dat ze nog respectvol is gebleven.
De tip van de brief schrijven en dan verscheuren is een goede.
Zelf ook meegemaakt, 8 jaar geleden. Goede vriend “voelde de klik niet meer”, appte hij. Heb ik van afgezien, maar hij had gelijk. Alleen zag ik dat toen nog niet.
Sterkte
Veritas vos liberabit
dinsdag 28 februari 2023 om 19:33
dinsdag 28 februari 2023 om 21:42
Nee, het is niet erg dat vriendin weet hoe je je voelt en wat het met je gedaan heeft, ik neem aan dat je het daarom stuurt; om dat te vertellen. Je weet al dat de vriendschap over is. Maar dan moet je wel zeker van jezelf weten dat je je niet zal gaan afvragen wat iemand van je verhaal vond. Als je weet dat dat je niet bezig zal houden is het prima. Maar anders heb je alsnog een probleem.aardbei35 schreef: ↑28-02-2023 18:00Daar ben ik het niet mee eens. Ik vond het niet erg dat de ander dan wist hoe ik me voelde toen ik die mail stuurde. Ik vond dat ik bezig mocht zijn met hoe ik me voelde zonder dat ik van haar iets verwachte. Ik kan oprecht zeggen dat ik me heel bevrijd voelde toen ik die mail verzond omdat de situatie anders maar in mijn hoofd bleef zitten en ik het niet los kon laten.
Ik heb trouwens nooit reactie op mijn mail gehad en dat vind ik prima. De wereld vergaat niet als de ander een mail krijgt van TO waarin zij beschrijft hoe zij zich voelt zonder dat ze haar vroegere vriendin op andere gedachten wil brengen. Hoe erg is dat dan dat die vriendin van TO weet hoe zij zich voelt als ze zo'n mail zou krijgen? Ik schat in dat de dame in kwestie volwassen is en aangezien het haar keuze is geweest de vriendschap niet meer te willen kan ze er vast wel tegen dat TO als afsluiting een mail stuurt hoe TO zich voelt.
Zolang je zo'n mail niet met verwijten en aannames vol stopt en positief afsluit door de ander ook voor de vriendschap te bedanken (zo heb ik dat destijds aangepakt) kun je gerust zo'n mail sturen voor je gemoedsrust.
woensdag 1 maart 2023 om 07:57
De vraag is dan ook of de andere partij zich daar dan beter bij zou voelen. Ik denk eigenlijk van niet.Lorem_Ipsum schreef: ↑28-02-2023 17:09Ja, dat is lastig inderdaad: “ik vind je gewoon niet meer zo leuk”. Kunnen mensen wel zeggen dat ze die eerlijkheid zouden waarderen, maar dat zeg je toch niet makkelijk.
woensdag 1 maart 2023 om 11:36
Dat ligt er denk ik aan hoe zon brief is ingestoken. Als het met verwijten zit of jij dit, jij dat. Dan niet. Maar als je jouw kant van het verhaal wilt vertellen, dan zou het prima kunnen.
Ik heb zelf ook weleens aan de andere kant gestaan, onze levens liepen niet meer gelijk met elkaar. Dit hoeft ook niet, maar ik had niet het idee dat wij elkaar nog vonden, als ik met A bezig was, dan was zij met B bezig. Ik was toen ook overspannen en er kwam gewoon heel veel negatieve energie uit haar. Ik heb toen ook tegen haar gezegd dat ik even geen contact wilde omdat ik mij wilde richten op mijzelf. Ik merkte echter dat ik mij soort van bevrijd voelde op het moment dat ik geen contact meer met haar had.
Opeens kreeg ik op een dag een mail van haar, waar ze eiste dat ik uitlegde waarom ik geen contact meer met haar had. Ik heb de mail zo neutraal mogelijk ingestoken, vanuit hoe ik alles heb ervaren. Ook aangegeven dat ik geen welles nietes gesprek hoef, ik heb dit zo ervaren, en zij zal haar ervaring hebben, en dat ik niet boos op haar ben, maar dat voor mij de vriendschap over was.
Toen kreeg ik mij toch binnen een uur een mail terug vol verwijten, wat ik allemaal had gedaan, en dit en dat.
Het was typerend voor haar, en ik wilde heel graag een mail terugsturen maar heb er toen voor gekozen om het te laten. Ik had mijn kant verteld, zodat zij weet waarom wij geen vrienden meer zijn.
woensdag 1 maart 2023 om 11:39
Maar dat is toch helemaal niet de situatie als waar ik op reageerde? Ik reageerde op de stelling dat je een reactie zou kunnen krijgen in de trant van 'ik vind jou gewoon niet meer leuk genoeg'. Dat is toch niet wat er in jouw voorbeeld speelt? Jij noemt heel andere redenen.Naomir schreef: ↑01-03-2023 11:36Dat ligt er denk ik aan hoe zon brief is ingestoken. Als het met verwijten zit of jij dit, jij dat. Dan niet. Maar als je jouw kant van het verhaal wilt vertellen, dan zou het prima kunnen.
Ik heb zelf ook weleens aan de andere kant gestaan, onze levens liepen niet meer gelijk met elkaar. Dit hoeft ook niet, maar ik had niet het idee dat wij elkaar nog vonden, als ik met A bezig was, dan was zij met B bezig. Ik was toen ook overspannen en er kwam gewoon heel veel negatieve energie uit haar. Ik heb toen ook tegen haar gezegd dat ik even geen contact wilde omdat ik mij wilde richten op mijzelf. Ik merkte echter dat ik mij soort van bevrijd voelde op het moment dat ik geen contact meer met haar had.
Opeens kreeg ik op een dag een mail van haar, waar ze eiste dat ik uitlegde waarom ik geen contact meer met haar had. Ik heb de mail zo neutraal mogelijk ingestoken, vanuit hoe ik alles heb ervaren. Ook aangegeven dat ik geen welles nietes gesprek hoef, ik heb dit zo ervaren, en zij zal haar ervaring hebben, en dat ik niet boos op haar ben, maar dat voor mij de vriendschap over was.
Toen kreeg ik mij toch binnen een uur een mail terug vol verwijten, wat ik allemaal had gedaan, en dit en dat.
Het was typerend voor haar, en ik wilde heel graag een mail terugsturen maar heb er toen voor gekozen om het te laten. Ik had mijn kant verteld, zodat zij weet waarom wij geen vrienden meer zijn.
woensdag 1 maart 2023 om 11:57
Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze geen contact meer wil, dat is niet een verwaterde vriendschap toch? Dat is heel duidelijk afgekapt.
Niet fijn maar wel duidelijk en mag je best heel erg verdrietig om zijn. Maar verder kan je er niets mee. Ik zou geen brieven gaan schrijven en verscheuren of mails gaan sturen, dramagedoe die iedereen kan missen.
Niet fijn maar wel duidelijk en mag je best heel erg verdrietig om zijn. Maar verder kan je er niets mee. Ik zou geen brieven gaan schrijven en verscheuren of mails gaan sturen, dramagedoe die iedereen kan missen.
Jaja.
woensdag 1 maart 2023 om 17:04
Ze heeft inderdaad aangegeven er geen behoefte te hebben.LuciFee2023 schreef: ↑01-03-2023 11:57Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze geen contact meer wil, dat is niet een verwaterde vriendschap toch? Dat is heel duidelijk afgekapt.
Niet fijn maar wel duidelijk en mag je best heel erg verdrietig om zijn. Maar verder kan je er niets mee. Ik zou geen brieven gaan schrijven en verscheuren of mails gaan sturen, dramagedoe die iedereen kan missen.
Het ging mij om advies of ik er goed aan doe om nog gevoelens van me af te schrijven. Dat zou ik geen dramagedoe noemen.
Ik vind het in ieder geval fijn om verschillende inzichten te horen. Ik ga eens nadenken over wat ik zou willen.
woensdag 1 maart 2023 om 18:51
Eens.
Vriendschappen kunnen verwateren, dat hoort bij het leven.
Sterkte met het verwerken.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
woensdag 1 maart 2023 om 20:59
Communiceren zonder dat je daar zogenaamd iets van de andere kant van verwacht, al is het maar dat je wil dat diegene kou perspectief leest ook al reageert iemand niet, is zinloos.
Als het dan zo bevrijdend is om het toch maar kwijt te zijn, dan is er bij jezelf toch echt werk aan de winkel, ben ik bang. Dan ben je qua communicatie wel met heel weinig tevreden. Het is dan eigenlijk niet anders dan het hele verhaal in je dagboek schrijven.
Maar het verschil met het dagboek is natuurlijk dat je stiekem wél wil dat het tot de ander doordringt, ook al komt er geen reactie. Toch nog het laatste woord hebben. Dat is ook helemaal prima, maar doen alsof het je daar niet om te doen is, is dan toch een beetje jezelf voor de gek houden.
Als het dan zo bevrijdend is om het toch maar kwijt te zijn, dan is er bij jezelf toch echt werk aan de winkel, ben ik bang. Dan ben je qua communicatie wel met heel weinig tevreden. Het is dan eigenlijk niet anders dan het hele verhaal in je dagboek schrijven.
Maar het verschil met het dagboek is natuurlijk dat je stiekem wél wil dat het tot de ander doordringt, ook al komt er geen reactie. Toch nog het laatste woord hebben. Dat is ook helemaal prima, maar doen alsof het je daar niet om te doen is, is dan toch een beetje jezelf voor de gek houden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
