Verliefd beste vriendin, geen contact meer

Beste Viva-leden,

Mijn 1e topic hier en ik moet dit eigenlijk gewoon even van me afschrijven.

Sinds een jaar ging ik weer om met een meisje uit mijn jeugd. Ik ben op het moment van schrijven 32 jaar oud. Toen ik net met haar om ging was ze net gescheiden na 3 jaar getrouwd met een vrouw. Dame in kwestie is zelf Bi en valt dus op mannen en vrouwen. Het was al die tijd eigenlijk heel gezellig en we gingen samen vaak uit eten en naar de dierentuin bijvoorbeeld. Toen kreeg ze een internetrelatie met een marrokaanse jongen uit tanger en wou op dat moment serieus die kant op gaan. Dit is allemaal uiteindelijk niet door gegaan en ik ben begon in de tussentijd verliefd op haar te worden. Dit heb ik toen een soort van uitgesproken en heb ik gezegd dat ik hier zit en hij daar dus waarom zou je het niet kunnen overwegen. Volgens haar was ik op dat moment 'haar type niet'. Oké prima, dan weet ik dat en heb ik er verder vrede mee op dat moment. Een paar maanden gingen voorbij en ik zag haar bijna iedere week wel een keer. Ik deed ook alles voor haar ze hoefde maar te bellen en ik stond klaar want dat is wat vrienden doen lijkt mij. Ze zat op een daling app voor alleen vrouwen in 1e instantie, later ging ze ook met mannen daten wat ik helemaal niet erg vond in 1e instantie. Tot ik zag wat voor types het waren, haar 1e afspraakje was met een Turke kerel met wie ze op de 1e date seks heeft gehad en daarna nog een keer en is blijven slapen bij hem. Deze man heeft haar toen gedumpt en 2 weken later had ze een reactie met een marrokaanse jongen van 22 ze was zelf toen 31. Die heeft ze naar eigen zeggen gedumpt en ging toen daten met een syriese hoogopgeleide jongen die zijn zaakjes goed voor elkaar haf wat ik zo van haar hoorde dit was in augustus al.

Nu zijn we een paar maanden verder en als haar beste vriend/maatje vertelde ze me eens wat over hoe het tussen hun ging. Ik was oprecht blij voor haar omdat ze van haar 18e tot haar 25e in een naar eigen zeggen toxic relatie heeft gezeten met een jongen die eigenlijk haar eerste vriendje was. Toen is ze 3 a 4jaar getrouwd geweest met een vrouw en gescheiden. Ze kwam weer in de plaats wonen waar ik ook woon en zocht zelf het contact op met mij. Ze woont weer thuis heeft verder geen werk en gaat naar een psycholoog voor haar trauma's.
Even voor de achtergrondinformatie.

Die syriese jongen kwam bij haar thuis en ze zei tegen me dat het echt een leuke jongen was die heel goed kon zoenen etc. In de tussentijd ben ik haar steeds leuker gaan vinden weer zonder dat ik dat eigenlijk zelf wou maar goed als zij er maar gelukkig mee is dacht ik bij mezelf. Ze ging/gaat dus een paar keer naar hem toe en blijft slapen en hij komt bij haar maar blijft niet bij haar slapen vanwege 'bindingsangst' zij wil graag een relatie met hem maar hij dus niet met haar maar wel seks. Ze vertelt mij vervolgens allemaal dingen die ze in de slaapkamer doen die ik eigenlijk helemaal niet wil weten. Ik begon jaloers te worden omdat ik werkelijk waar alles voor dit meisje over heb en hij haar met 3 lieve woordjes in bed krijgt en haar vervolgens als stront behandeld. Vorige week heb ik haar opgehaald omdat haar trein niet op tijd reed en volgde ze zich naar eigen zeggen 'behandeld als een neukslet'. Toen heb ik haar de week daar op een berichtje gestuurd dat ik haar echt leuk vind en echt alles voor haar over heb. Zij vindt mij dus niet leuk of heeft geen gevoelens voor mij.

Behalve dat ik nu ziekelijk jaloers ben op die gozer met wie ze nog steeds afspreekt ben ik voor nu ook en goede vriendin kwijt.

Ze zeggen wel eens dat je op de mensen om wie je geeft het ergst boos kan worden.

Stuk frustratie van mijn kant icm met liefdesverdriet en te veel drugs. En stuk frustratie richting haar vanwege dat 'patroon' van telkens jezelf weer laten kwetsen door allerlei in mijn ogen vage figuren. Komt dan nog bij dat ik op dat moment erg emotioneel was dat ik haar ook gewoon kwijt was als vriend. Dan flirten nog al die verhaaltjes door je hoofd dat ze zich laat gebruiken maar wel echt ontzettend goede seks met die gozer heeft en toen heb ik dat allemaal gestuurd. Was midden in de nacht ook, als ik het de volgende ochtend had verwijderd was er niks aan de hand geweest.

Ik begon met 'ik mis je als vriendin' en eindigde met 'misschien wil hij wel kinderen maar niet met jou' tussendoor dan nog dat zich lekker door hem moet laten gebruiken en zijn huis uitzetten'.

Niet best allemaal.

Maris_90 schreef: ↑

12-01-2024 11:31

De enige hier met issues ben jij, ze blokkeert je en jij wil haar gaan bellen? Ze wil toch geen contact? Nee is bij jou geen nee, of wat?

Also, ik zou echt nooit met iemand aan tafel gaan zitten die aan de xtc/wiet zit en dan lijpe berichten gaat sturen, hoe onvolwassen (ja ik zag je sneer wel in een latere posting).

Na een maandje of 2 ga ik er nog een een belletje aan wagen ja, denk ik. Ik ga daar nog eens over nadenken.

Met je sneer, je loopt hier zelf in hoofdletters mij voor van alles en nog wat uit te maken joh. Beetje normaal doen is niet zo moelijk hoor.

Tacelia schreef: ↑

12-01-2024 07:59

Koester die herinneringen en laat haar los.
Ze heeft ervoor gekozen om geen contact meer met je te willen. Dat is haar goed recht en heeft ze eigenlijk niet eens een reden voor nodig. Van een vriend begreep je dat het te maken heeft met het niet respecteren van haar grenzen. Ze geeft hier een hele duidelijke grens aan, namelijk laat mij met rust. Laat haar ervaren dat je haar grenzen respecteert.

Het is voor jezelf fijn om nu leuke herinneringen te hebben aan de vriendschap. Als je tegen haar zin in contact blijft zoeken, zal ze je keer op keer laten weten dit niet te willen. De mooie herinneringen zullen dan vervagen en plaats maken voor nare herinneringen. Dat is zonde.

Dus ajb, doe jezelf een plezier en laat haar los. Wees blij met de mooie jaren/leuke herinneringen die jullie samen hebben gemaakt en zorg dat je daar op kan blijven terug kijken. En verder, ga door met je leven en laat haar los. Vriendschappen en mensen komen en gaan, dat hoort er nou eenmaal bij.

Duidelijke taal ik denk er voor 95 procent ook zo over.

LuciFee2023 schreef: ↑

12-01-2024 17:25

[/b]

Jij hebt er nogal moeite mee. Dat normaal doen en denken.

Dat valt allemaal wel mee. Wat betreft mijn zogenaamde 'drugsgebruik' ik rook wel eens een jointje met een pilsje erbij als ik vakantie heb in het weekend en doordeweeks blow ik nooit en drink ik een paar biertjes in de kroeg. Als ik naar festivals ga wil ik wel eens een beetje xtc gebruiken en dat is het dan wel. Ik rook verder niet en sport 5 keer in de week, lekker belangrijk allemaal ook.

Ik heb het goed verknald dat was me al duidelijk. Ik heb haar verder ook helemaal met rust gelaten nadat ze me geblokeerd had. Ik voel me ook best schuldig nog steeds want ze heeft dit nergens aan verdient en op dat moment was ik gewoon een egoïst. Dat was toch ook allemaal al duidelijk? Het is nergens voor nodig om op de man te gaan spelen. En ik vind het inderdaad geen raar idee om na 2 maanden eens een kaartje door de bus te gooien met uitgebreide excuses of er een belletje aan te wagen. Of ik dat ook ga doen weet ik nog niet.

Maris_90 schreef: ↑

12-01-2024 12:28

Nee als nee accepteren ipv een verkapte ja is ook niet zo moeilijk hoor. En je rookt wiet, gebruikt xtc, zit stevig aan de drank en je kraakt je beste vriendin af tot op het bot omdat ze je niet wil bespringen, met vrienden als jou heb je geen vijanden nodig. Zelf eens normaal doen misschien?

Stevig aan de drank nog wel. Ten eerste drink ik nooit sterke drank maar alleen maar bier met wat maten of in kroeg. Ik heb haar verder niet afgekraakt omdat ze 'me niet wil bespringen' maar omdat er een hele hoop frustratie van mijn kant richting haar ineens uit kwam toen ik nogal onder invloed was met de kerst. XTC maakt je emoties veel heftiger heb ik gelezen, wist ik niet eens. Het is op geen enkele manier goed te praten en ik heb het goed verknald bij haar.

Ik kwam haar vanmiddag toevallig tegen in de auto en gebaarde van kunnen we ff praten nadat zij der hand opstak maar ze liep gelijk door en maakte een afwerend gebaar dus die is nog steeds goed boos denk ik.

Eucalypta schreef: ↑

12-01-2024 12:34

Laat die meid met rust. Als ze iets met je verjaardag wil stuurt ze tegen die tijd zelf wel een kaartje of appje. En als ze niks doet is dat ook duidelijk. Laat haar gaan.

Ze weet niet wanneer ik jarig ben he.

Ja ze weet welke maand maar de datum niet.

Ik.merk ook dat ik er zoals nu best wel wakker van lig. Ik ben best wel gemeen tegen haar geweest en dat verdient ze niet. Ik merk ook dat ik het moeilijk van me af kan zetten al gaat het met de tijd wel wat beter.

Op het werk moet ik er ook steeds aan denken zonder dat ik het eigenlijk wil. Maarja, eigen schuld had ik mezelf maar in moeten houden. Dat slijt wel weer denk ik. Vind het oprecht jammer dat ik het zo heb verpest en ik denk.ook dat jullie wel gelijk hebben en haar volledig met rust moet laten en het naast me moet neerleggen. Dat tweede is wel makkelijker gezegt dan gedaan.

combitron schreef: ↑

12-01-2024 17:09

Ik snap ook niet zo goed meer wat nu het eigenlijke probleem is.
Je vindt haar overduidelijk een nietsnut die de hele dag op de bank ligt en verkeerde mannen uit- en opzoekt.
En dat heb je haar ook nog een expliciet laten weten en toen heeft ze aangegeven dat je haar grenzen hebt overschreden.
Case closed.
Hopelijk heb je er ervan geleerd dat je niet onder invloed (en drugsgebruik op je 32e is echt zeer onaantrekkelijk; gewoon niet meer doen) gaat communiceren.

Dat is wel heel kort door de bocht maar ik heb verschillende keren tegen haar gezegd irl van zoek een een leuk baantje voor 16 uur oid in de week dan hou je meer geld over en het is gewoon goed voor je een beetje aan het werk zijn en onder de mensen zijn.

Kjjk: ik beschouw haar nog steeds als één goede vriend van mij he. Zij vindt mij waarschijnlijk gewoon een enorme botte lul en terecht ook, ik wil ook gewoon dat ze gelukkig is dat heb ik Al verschillende keren gezegt en ze lekker een eigen huisje, leuke baan enz heeft. Ik ben niet de enige die dat tegen haar heeft gezegd overigens. Niemand wordt gelukkig van de hele dag alleen thuis zitten, maar moet ze uiteraard ook lekker helemaal zelf weten.

Sabbieehhhh schreef: ↑

12-01-2024 23:16

Het is oh zo een belangrijke en goede vriendin al 16 jaar en ze weet niet de exacte datum van jouw verjaardag? Dit verhaal word telkens gekker.
Laat haar gewoon met rust. Je hebt het verpest en daar zul je mee moeten leven. Haal er een les voor jezelf uit en ga door met je leven, zonder haar.

Wat is daar gek aan? Ik weet de precieze datum van mij eigen ouders niet eens plus ik vier het altijd op een zaterdag en nooit op de dag zelf.

En ja ik laat haar volledig met rust. Ik voel me er ook gewoon enorm kut over en dan helpt het een beetje van je af typen hier ook best wel.

Sabbieehhhh schreef: ↑

12-01-2024 23:27

Dat je dat van je ouders niet weet vind ik toch ook zeer bijzonder hoor.
Ik weet van al de mensen die mij echt lief zijn en dichtbij mij staan gewoon de daadwerkelijke datum.

Nou ja, dat met rust laten kom je elke keer weer op terug een poging te willen wagen over een tijdje, vandaar dat wij blijven aangeven dat dit echt niet wenselijk is.

Je mag je enorm kut voelen, je mag haar missen en je mag kwaad zijn over de situatie, dat zijn allemaal menselijke gevoelens die erbij horen. Het fijne aan deze gevoelens is dat deze mettertijd zullen slijten, ik denk dat het haar zien als een fijne herinnering de beste weg is hierin. Mensen komen en gaan, soms wat vloeiender, soms met een knal, hoort allemaal bij het leven.

Ja bedankt! Het is ook mijn eigen schuld.

Als dit niet gebeurt was had ik haar iig als ik mezelf weer had herpakt en die gevoelens of het nou liefde of lust is geweest nog als goede vriend/vriendin gehad.

Ik laat haar met rust. Ik zou er zelf ook niet op zitten te wachten als ik iemand blokkeer en diegene belt mij alsnog op oid.

canis-felis schreef: ↑

12-01-2024 23:42

Je laat haar niet met rust als je gaat lopen gebaren als ze langsrijdt. Laatst reed ze ook langs en maakte ze een boze indruk. Gek he, het is allemaal net een paar weken geleden. Met al je herhalende epistels hier o.a. blijf je het voeden. Dus dat je hoofd er vol van is is niet gek. Als je inderdaad zo volwassen bent en het goed voor elkaar hebt, deal dan ook als een volwassene met het ongemak en schuldgevoel dat je jezelf aangedaan hebt. Het is er nu eenmaal, em dóór. Of ze wat laat horen rondom je verjaardag merk je vanzelf wel.

Stevig aan de drank betekent stevig drinken qua hoeveelheden (volgens mij schreef je zelf dat je aangeschoten of dronken was?), hoezo denk je dat daar sterke drank mee bedoeld wordt? En dat je de verjaardag van je eigen ouders niet weet is raar, ja. Ik onthou exacte verjaardagsdata van vrienden ook niet altijd, maar heb die data wel genoteerd staan.

Aah oké, ik ben geen alcoholist ofzo, dat wou ik even benadrukken. Ik ga eens in de week of twee weken naar de kroeg en op verjaardagen drink ik een biertje en als ik moet rijden helemaal niet. Doet er verder ook niet echt toe. Ik was behoorlijk de weg kwijt die avond, dat klopt.

En over mijn ouwelui, ik weet welke maand maar precieze datum weet ik oprecht niet.

Het is wat het is. Ik ben ondertussen wel overtuigd, ik ga niet bellen en verder geen actie ondernemen. Ze weet waar ik woon en ze heeft mijn nummer dus als ze er behoefte aan heeft hoor ik het wel maar ik weet voor 99.9 procent zeker dat ik er nooit meer wat van hoor.