Verliefd op een andere man tijdens relatie

Hoi allemaal,

Ik heb besloten een account aan te maken om mijn verhaal te delen in de hoop advies te krijgen. Ik ben namelijk flink ik de war door mijn gevoelens en weet niet goed wat ik moet doen.

Ik ben een vrouw van 31 jaar. Ik heb nu 8 jaar een relatie met een fantastische man van 33 jaar. Ik zie hem als mijn beste vriend met wie ik alles kan delen, maar er is ook veel passie tussen ons. We wonen al lange tijd samen (sinds ongeveer een jaar in een koophuis dat we samen gekocht hebben) en hebben een kinderwens. Ik zie een geweldige toekomst voor me met hem en ik weet dat ik hem echt niet wil verlaten, omdat hij me altijd gelukkig maakt.

Toch is er een aantal maanden geleden iets moeilijks gebeurd. Ik kwam per toeval een man tegen voor wie ik ongeveer 10 jaar geleden gevoelens had en met wie ik daarna geen contact heb gehouden. Deze man is 17 jaar ouder dan ik en heeft zelf al 14 jaar een relatie, waarvan 11 jaar getrouwd, inclusief 2 kinderen. Toen we 10 jaar geleden in elkaars leven waren, heb ik nooit iets met die gevoelens gedaan, omdat het voor mij duidelijk was dat hij daar niet voor open stond, onder andere vanwege ons leeftijdsverschil en het feit dat hij in een goede relatie zat. Bij ons weerzien (gewoon in een supermarkt nota bene!) kwamen die gevoelens tot mijn grote verbazing vrijwel direct terug en tot mijn nog grotere verbazing bleken ze nu wel wederzijds. We hebben vrij snel naar elkaar uitgesproken dat we iets voelden voor elkaar, maar niet onze relaties op het spel wilden zetten en dat het daarom beter was om ons contact te verbreken. Vervolgens kreeg nieuwsgierigheid naar elkaar toch vaak de overhand en zochten we telkens weer contact en toenadering. In dit contact (allemaal online) zijn er wat grenzen overschreden, maar we hebben elkaar niet fysiek opgezocht omdat we dat onze partners niet aan wilden doen (en we zijn elkaar ook niet meer toevallig tegengekomen). Ik merk dat mijn gevoelens voor mijn partner niet minder zijn geworden door de verliefde gevoelens voor deze man. Sterker nog, ik ben alleen maar zekerder geworden van het feit dat ik voor altijd een (monogame) relatie met hem wil, zeker omdat hij op de hoogte is van mijn verliefdheid en de details van het contact met deze andere man en hij daar heel goed op reageert, wat hem voor mij extra aantrekkelijk maakt. Maar ik merk ook dat mijn verliefde gevoelens voor deze 'nieuwe' man steeds serieuzer worden. Ons contact is heel intens en doordat hij meer op mij lijkt dan mijn huidige vriend, begrijpt hij me soms iets beter en geeft hij me interessante inzichten. Dat maakt ons contact heel waardevol. Ik vind het alleen moeilijk om contact met hem te houden zonder de verliefde gevoelens te voeden en ook fysiek naar hem te verlangen. Hij ervaart het op een vergelijkbare manier, maar misschien nog iets intenser, aangezien hij heeft aangegeven zijn vrouw voor mij te willen verlaten. Zijn vrouw is overigens ook op de hoogte van de gevoelens tussen ons, maar omdat hij weet dat er geen toekomst met mij inzit, probeert hij wel te werken aan de relatie met zijn vrouw. Hij is daarom volgens mij niet altijd 100% eerlijk over de details van ons contact tegenover zijn vrouw en het feit dat hij mij 'verkiest' boven haar, maar zij heeft ook aangegeven geen behoefte te hebben aan de details, wat het niet altijd makkelijker maakt om erover te praten.

Nu hebben we afgesproken elkaar helemaal niet meer te spreken, zodat onze verliefdheid 'vanzelf' minder gaat worden. Dat lukt ons nu een maand. Ik mis hem heel erg en heb vaak de neiging om hem toch een bericht te sturen. Het is moeilijk om daar niet aan toe te geven, vooral omdat ik weet dat hij ook graag contact wil hebben. Ik blijf zeker weten dat ik de toekomst wil vormgeven met mijn vriend en daarom deze verliefdheid moet loslaten, maar merk nog helemaal niet dat die verliefdheid afneemt. Ik snap ook niet zo goed waarom ik het überhaupt voel. Ik mis niks in mijn huidige relatie. Dat mijn vriend me soms iets minder begrijpt dan de andere man, is wat mij betreft namelijk helemaal niet erg, want we kunnen super goed met elkaar praten en ik leer ook juist veel van het feit dat hij dingen net op een andere manier bekijkt.

Een heel verhaal, maar ik zou graag jullie advies willen. Hoe kom ik van deze verliefdheid af? En hoe hou ik het vol geen contact op te nemen? Of denken jullie dat er een mogelijkheid is om het contact zo in te richten, dat we elkaar alleen als vrienden spreken en niet meer dan dat? Hoe kan ik tegen mijn verlangens ingaan, respect tonen voor mijn vriend (en zijn vrouw) en gelukkig verdergaan met mijn leven, zonder heel de tijd verdriet te voelen om de situatie met deze 'jeugdliefde'? Alle tips zijn welkom.

Choco-fan schreef: ↑

10-01-2024 12:10

Deze denkwijze heeft bij mij vroeger wel gewerkt. Ik wilde wel vrienden blijven met mijn ex, maar de eerste tijd werkt het sowieso niet op die manier. Nu zijn we 16 jaar verder en mijn ex en ik spreken elkaar nooit. Komt ook omdat ik 300 km verderop ben gaan wonen.
De gevoelens voor elkaar zijn natuurlijk helemaal over maar een vriendschap hoeft van mij ook helemaal niet.

Dus TO, het kan zomaar zijn dat je over 10 jaar denkt: geen behoefte aan de vriendschap.

Voor nu is het gewoon een pleister.

En wat bij mij ook wel een beetje werkte, ook al ben ik verder niet bijgelovig of spiritueel: als het zo moet zijn dan zien we elkaar ooit wel weer terug op een manier die dan wel in mijn leven past.
(Maar voor nu dus streng zijn en alles blokkeren).

Dan ga ik proberen mezelf hiervan te overtuigen. Wie weet helpt het. Ik heb hem nu overal geblokkeerd en verwijderd en ga dat zo houden.

Ook jij (net als klapstoel) bedankt voor je bijdrages trouwens. Die zijn erg fijn.