Relaties
alle pijlers
verliefdheid als veertiger
maandag 18 november 2024 om 16:58
Na mijn scheiding twee jaar geleden, kwam ik een 5 maanden geleden onverwachts een hele leuke man tegen. Ik was totaal nog niet bezig met het zoeken naar een nieuwe partner, dus het overviel me erg. Na 2 maanden dagelijks hele leuke gesprekken via Whatsapp, hebben we zodra we beiden terug kwamen van zomervakantie met elkaar afgesproken. Dit was het begin van iets heel moois. De eerste weken hadden we het allebei nog niet zo druk op het werk en waren we overdag ook heel erg met elkaar bezig. Zodra het drukker werd, werd dit minder. We dachten wel meerdere keren per dag aan elkaar en hadden dagelijks contact, maar ons functioneren werd niet meer zo beïnvloed doordat we zo met elkaar bezig waren. Afspreken probeerden we twee keer per week te doen. Ivm de kinderen lukte dit niet altijd, we wilden ze er nog buiten houden.
Als we bij elkaar zijn en als we weten dat we elkaar gaan zien is het super. Alles lijkt te kloppen. Op de momenten waarop we elkaar even niet kunnen zien, worden we de laatste tijd opgeslokt door het werk en andere verplichtingen en verdwijnt de ander wat naar de achtergrond. Dit maakt dat we de kinderen voorlopig zeker nog niet willen betrekken, maar goed uit willen zoeken of de liefde wel diep genoeg zit. Aan de andere kant, merk ik dat we niet verder komen. Als zijn dochter er niet is, ga ik op een doordeweekse avond naar hem toe. Als ze er in het weekend niet is, doe ik dat ook en is ze er wel, spreken we in de stad af voor een drankje. Het is eigenlijk iedere keer een beetje hetzelfde en er is geen ruimte voor een ander soort activiteit (mijn oudste kan 's avonds oppassen op haar zusje, maar ik wil ze overdag niet lang alleen thuis laten. Mijn kinderen zijn altijd bij mij, ik heb geen kindloze dagen).
De laatste weken ben ik aan het twijfelen. Zit het wel goed tussen ons nu we soms al zo snel uit elkaars hoofd zijn (er is uiteindelijk wel iedere dag contact overigens)? Hoor ik niet de hele dag gek te worden van het gemis? Of is het logisch dat dit zo is, omdat onze levens best gescheiden blijven? En is verliefdheid anders als je tweede helft 40 bent dan toen ik 16 was?
Gister heb ik mijn twijfels weer besproken na weer een paar slapeloze nachten door het gepieker en hebben we besloten maar even afstand te nemen. Om hier vervolgens allebei heel verdrietig om te zijn.
Zegt het feit dat we elkaar soms niet heel erg missen dat de liefde niet diep genoeg zit of kan verliefdheid op deze leeftijd ook anders zijn dan vroeger?
Als we bij elkaar zijn en als we weten dat we elkaar gaan zien is het super. Alles lijkt te kloppen. Op de momenten waarop we elkaar even niet kunnen zien, worden we de laatste tijd opgeslokt door het werk en andere verplichtingen en verdwijnt de ander wat naar de achtergrond. Dit maakt dat we de kinderen voorlopig zeker nog niet willen betrekken, maar goed uit willen zoeken of de liefde wel diep genoeg zit. Aan de andere kant, merk ik dat we niet verder komen. Als zijn dochter er niet is, ga ik op een doordeweekse avond naar hem toe. Als ze er in het weekend niet is, doe ik dat ook en is ze er wel, spreken we in de stad af voor een drankje. Het is eigenlijk iedere keer een beetje hetzelfde en er is geen ruimte voor een ander soort activiteit (mijn oudste kan 's avonds oppassen op haar zusje, maar ik wil ze overdag niet lang alleen thuis laten. Mijn kinderen zijn altijd bij mij, ik heb geen kindloze dagen).
De laatste weken ben ik aan het twijfelen. Zit het wel goed tussen ons nu we soms al zo snel uit elkaars hoofd zijn (er is uiteindelijk wel iedere dag contact overigens)? Hoor ik niet de hele dag gek te worden van het gemis? Of is het logisch dat dit zo is, omdat onze levens best gescheiden blijven? En is verliefdheid anders als je tweede helft 40 bent dan toen ik 16 was?
Gister heb ik mijn twijfels weer besproken na weer een paar slapeloze nachten door het gepieker en hebben we besloten maar even afstand te nemen. Om hier vervolgens allebei heel verdrietig om te zijn.
Zegt het feit dat we elkaar soms niet heel erg missen dat de liefde niet diep genoeg zit of kan verliefdheid op deze leeftijd ook anders zijn dan vroeger?
maandag 18 november 2024 om 17:06
Ik lees niks geks eigenlijk. Logisch toch als je werk, kinderen en andere verantwoordelijkheden hebt, dat je niet de hele dag dolverliefd met elkaar bezig kunt zijn? Dat is toch een heel andere situatie dan wanneer je nog een soort van ‘blanco’ vrijgezel bent? Is volgens mij gewoon inherent aan de levensfase. 
maandag 18 november 2024 om 17:12
Wees eerlijk, hoeveel ruimte heb je in je leven helemaal hoteldebotel verliefd te zijn?
Als 16 jarige heb je school en misschien een bijbaantje. Maar verder wordt thuis alles geregeld en heb je dus alle tijd om jezelf te verliezen in je nieuwe liefde.
Als veertiger heb je iets meer aan je hoofd en meer verantwoordelijkheden. Logisch dat je dan niet de tijd en ruimte hebt om veel met je nieuwe liefde bezig te zijn.
Natuurlijk zullen er vast mensen zijn die zich helemaal verliezen in de nieuwe crush. Realistisch? In de meeste gevallen is het zoals jij beschrijft.
Hormonen en vlinders zijn hartstikke leuk, maar op een bepaald moment wilde ik voor een nieuwe liefde die een maatje is, met wie ik kan praten, lachen, die mij steunt en waardeer, verbinding en natuurlijk goeie seks
Als 16 jarige heb je school en misschien een bijbaantje. Maar verder wordt thuis alles geregeld en heb je dus alle tijd om jezelf te verliezen in je nieuwe liefde.
Als veertiger heb je iets meer aan je hoofd en meer verantwoordelijkheden. Logisch dat je dan niet de tijd en ruimte hebt om veel met je nieuwe liefde bezig te zijn.
Natuurlijk zullen er vast mensen zijn die zich helemaal verliezen in de nieuwe crush. Realistisch? In de meeste gevallen is het zoals jij beschrijft.
Hormonen en vlinders zijn hartstikke leuk, maar op een bepaald moment wilde ik voor een nieuwe liefde die een maatje is, met wie ik kan praten, lachen, die mij steunt en waardeer, verbinding en natuurlijk goeie seks
maandag 18 november 2024 om 17:13
Ja natuurlijk. Je bent toch geen puber meer? Er zijn ook mensen die nooit gek zijn geworden van gemis als ze hun geliefde een dagje (of weekje, of langer) niet zien, ook niet als puber. Dat vind ik alleen maar heel gezond. Dat is de fixatie op een ander nl niet. Gelukkig groeien de meeste mensen daar wel overheen.
impala wijzigde dit bericht op 18-11-2024 17:16
12.94% gewijzigd
.
maandag 18 november 2024 om 17:22
Waarom zou je afstand nemen? Ik lees ook niks geks hoor. Je hebt nu eenmaal een druk leven, dus je helemaal verliezen in een relatie zit er niet in. Juist goed dat jullie dat niet doen. Maar als je het gevoel hebt dat jullie niet verder komen, is het misschien goed om toch even wat meer tijd samen door te brengen. Is een weekendje weg misschien een optie? Ik weet niet of je opvang voor je kinderen hebt?
maandag 18 november 2024 om 17:26
Eens. Ik denk niet dat verliefdheid op je 40e totaal anders is dan op je 16e, maar los daarvan lijkt de twijfel die jij voelt me een teken aan de wand. Ergens juist fijn dat je zo snel al beseft dat het net niet helemaal klopt (beter nu dan over een jaar als het echt serieus is).
maandag 18 november 2024 om 17:38
Ik ben rond de 40 knetterverliefd geweest en dat voelde net als toen ik een puber was. Ik hoop dat nooit meer mee te maken. Niet kunnen eten, volledig ontoerekeningsvatbaar zijn, wat een ellende. En mijn beoordelingsvermogen over de man in kwestie was ook niet al te best.
Gelukkig daarna mijn man tegen gekomen, wat een stuk evenwichtiger en gezonder ging. En ook zonder dat ik hem echt miste als we elkaar een week niet zagen. En we zijn super gelukkig en we hopen samen heel oud te worden.
Maar als je nu al twijfelt weet ik niet of dit wel de relatie voor je is.
Gelukkig daarna mijn man tegen gekomen, wat een stuk evenwichtiger en gezonder ging. En ook zonder dat ik hem echt miste als we elkaar een week niet zagen. En we zijn super gelukkig en we hopen samen heel oud te worden.
Maar als je nu al twijfelt weet ik niet of dit wel de relatie voor je is.
maandag 18 november 2024 om 18:06
https://www.reddit.com/r/datingoverthir ... &rdt=33177
Heb je hier iets aan ?
Het zou zonde zijn iets moois weg te gooien omdat je denkt dat je je net zo moet voelen als toen je jong was.
Heb je hier iets aan ?
Het zou zonde zijn iets moois weg te gooien omdat je denkt dat je je net zo moet voelen als toen je jong was.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 18 november 2024 om 18:06
Volgens mij is wat je omschrijft heel normaal. En ook je gepieker is normaal, maar ook blokkerend. Je piekeren maakt dat je je terug trekt in plaats van vooruit gaat. Je gaat in je angsten geloven en denken dat dit de waarheid is.
Tenzij je in de romantiek gelooft uit de Bouquet reeks is het nou eenmaal zo dat je niet 24 uur per dag met elkaar bezig bent, dat als je andere activiteiten doet dat ook heel goed kan. Dus nee, het is echt niet raar dat je niet 24 uur per dag met elkaar bezig bent.
Ook twijfelen lijkt mij heel normaal, tenminste voor mij heel herkenbaar. Erg naar, maar door angsten ga je op zoek naar redenen waarom iets niet goed zou zijn. En die reden kan je áltijd vinden. Eenmaal gevonden ga je daar enorm op focussen en wordt het steeds meer wáár. Niet omdat het waar is, maar je het niet kan bewijzen dat het niet "niet waar" is.
Tenzij je in de romantiek gelooft uit de Bouquet reeks is het nou eenmaal zo dat je niet 24 uur per dag met elkaar bezig bent, dat als je andere activiteiten doet dat ook heel goed kan. Dus nee, het is echt niet raar dat je niet 24 uur per dag met elkaar bezig bent.
Ook twijfelen lijkt mij heel normaal, tenminste voor mij heel herkenbaar. Erg naar, maar door angsten ga je op zoek naar redenen waarom iets niet goed zou zijn. En die reden kan je áltijd vinden. Eenmaal gevonden ga je daar enorm op focussen en wordt het steeds meer wáár. Niet omdat het waar is, maar je het niet kan bewijzen dat het niet "niet waar" is.
maandag 18 november 2024 om 19:03
Wat fijn die reacties van jullie. Het maakt dat ik me iets minder raar voel, maar baal nu nog meer van onze beslissing gister. Ipv afstand nemen juist samen weggaan, is misschien ook wel een hele goede. Oppas regelen is best een uitdaging, maar wel het proberen waard.. Omdat het verder allemaal zo goed voelt met hem, zou het zonde zijn de verkeerde beslissing te nemen en hem te laten lopen.
maandag 18 november 2024 om 19:50
maandag 18 november 2024 om 22:07
Het gevoel kan zeker hetzelfde zijn. Maar jullie leven is natuurlijk totaal anders dan vroeger. Je hebt beiden een rugzak. En daarnaast beiden een eigen leven met veel verantwoordelijkheid (kinderen, een baan, een huis en eigen leven etc). Dus er is samen maar ook iets eigens. En dat geef je niet zomaar op voor een ander.
Ook is 5 maanden nog maar zo kort. Probeer eens meer te genieten van nu ipv alleen bezig te zijn met de toekomst. Hebben jullie dezelfde ideeën over de toekomst?
In jouw geval moet je ook realistisch zijn. Hoe wil jij concreet iets opbouwen als er eigenlijk geen momenten zonder kinderen zijn?
Ook is 5 maanden nog maar zo kort. Probeer eens meer te genieten van nu ipv alleen bezig te zijn met de toekomst. Hebben jullie dezelfde ideeën over de toekomst?
In jouw geval moet je ook realistisch zijn. Hoe wil jij concreet iets opbouwen als er eigenlijk geen momenten zonder kinderen zijn?
dinsdag 19 november 2024 om 07:03
Ja, je kunt nog kneiterverliefd zijn op je veertigste, vaak zijn er wel meerdere prioriteiten dan verliefd zijn.
Toen ik na mijn veertigste als alleenstaande moeder een keer heel erg verliefd werd, maakten we allebei wel tijd vrij om onze kinderen en werk heen om elkaar te ontdekken en leuke momenten te delen.
Het lijkt mij in jouw situatie wel lastig om elkaar echt te leren kennen als er nooit een kinderloos moment is. Je moet wel een keer lekker een weekendje weg kunnen of een dagje romantische dingen doen. Ik regelde een logeerpartij bij oma of sprak af in de weekenden dat beiden bij hun vaders waren.
Zou nu allemaal wat soepeler gaan, oudste is 16 en jongste 9 en de oudste logeert meestal met haar vriend hier en kan ook makkelijk oppassen. En de jongste gaat nog om het weekend naar vaders.
Kun je wat meer kindvrij samen plannen?
Toen ik na mijn veertigste als alleenstaande moeder een keer heel erg verliefd werd, maakten we allebei wel tijd vrij om onze kinderen en werk heen om elkaar te ontdekken en leuke momenten te delen.
Het lijkt mij in jouw situatie wel lastig om elkaar echt te leren kennen als er nooit een kinderloos moment is. Je moet wel een keer lekker een weekendje weg kunnen of een dagje romantische dingen doen. Ik regelde een logeerpartij bij oma of sprak af in de weekenden dat beiden bij hun vaders waren.
Zou nu allemaal wat soepeler gaan, oudste is 16 en jongste 9 en de oudste logeert meestal met haar vriend hier en kan ook makkelijk oppassen. En de jongste gaat nog om het weekend naar vaders.
Kun je wat meer kindvrij samen plannen?
dinsdag 19 november 2024 om 07:07
Ik vind dit eerlijk gezegd niet erg gezond klinken, zo'n extreme afhankelijkheid van elkaar. Op geen enkele leeftijd. Als ik een partner had die zegt dat hij mij geen dag, zelfs geen avond, zou willen missen, zie ik dat als een hele grote rode vlag. Dan heb je codependency issuescoderood schreef: ↑18-11-2024 19:50Ik ben 42, 6 jaar samen met mijn man en nog steeds helemaal hoteldebotel. Ik moer er echt niet aan denken om hem een dag niet te zien, ik baal er al van als ie avonddienst heeft (en hij ook).
Het kan nog echt wel als je in de 40 bent maar het hoeft denk ik niet als je.allebei je leven hebt.
.
dinsdag 19 november 2024 om 08:21
Ik lees vooral dat je jezelf erg druk maakt om "wat zou moeten zijn" volgens één of andere vage norm.
Waarom zou je in vredesnaam afstand nemen als je het allebei prima vindt zo? Omdat je niet gek wordt van ellende als je hem en paar dagen niet ziet?
Over het algemeen beklijft die eerste verliefdheid misschien anderhalf jaar, als je geluk hebt. Daarna wordt het ook gewoon een relatie.
Bovendien maakt die allesoverheersende verliefdheid verminderd toerekeningsvatbaar, waardoor je allerlei rode vlaggen negeert of over het hoofd ziet.
Je hebt allebei al kinderen en je hebt dus totaal geen haast. Je kan rustig doorgaan, en ook over tien jaar nog besluiten dat je dit echt niet genoeg vindt.
Geniet van wat er wel is en dan zie je wel waar je uitkomt. Mijn lief en ik zijn ook een beetje zo begonnen. Hij was toen nog vrijwel de helft van de tijd weg omdat hij nog vloog. Ik vond het prima. Natuurlijk was het leuk als hij weer thuis kwam, maar ik ging echt niet kapot van ellende als hij er niet was. Mijn leven ging gewoon door.
Inmiddels heeft hij een andere baan en hebben we samen een huis gekocht. Het is eigenlijk altijd leuk samen. Maakt niet uit waar we zijn of wat er doen. Dat geeft zoveel rust en ruimte. Nog steeds mis ik hem niet als we elkaar niet zien (hij draait diensten, ik ben ook vrij veel weg ) maar ben ik nog steeds iedere keer weer blij als we bij elkaar zijn.
Waarom zou je in vredesnaam afstand nemen als je het allebei prima vindt zo? Omdat je niet gek wordt van ellende als je hem en paar dagen niet ziet?
Over het algemeen beklijft die eerste verliefdheid misschien anderhalf jaar, als je geluk hebt. Daarna wordt het ook gewoon een relatie.
Bovendien maakt die allesoverheersende verliefdheid verminderd toerekeningsvatbaar, waardoor je allerlei rode vlaggen negeert of over het hoofd ziet.
Je hebt allebei al kinderen en je hebt dus totaal geen haast. Je kan rustig doorgaan, en ook over tien jaar nog besluiten dat je dit echt niet genoeg vindt.
Geniet van wat er wel is en dan zie je wel waar je uitkomt. Mijn lief en ik zijn ook een beetje zo begonnen. Hij was toen nog vrijwel de helft van de tijd weg omdat hij nog vloog. Ik vond het prima. Natuurlijk was het leuk als hij weer thuis kwam, maar ik ging echt niet kapot van ellende als hij er niet was. Mijn leven ging gewoon door.
Inmiddels heeft hij een andere baan en hebben we samen een huis gekocht. Het is eigenlijk altijd leuk samen. Maakt niet uit waar we zijn of wat er doen. Dat geeft zoveel rust en ruimte. Nog steeds mis ik hem niet als we elkaar niet zien (hij draait diensten, ik ben ook vrij veel weg ) maar ben ik nog steeds iedere keer weer blij als we bij elkaar zijn.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
dinsdag 19 november 2024 om 08:55
impala schreef: ↑19-11-2024 07:07Ik vind dit eerlijk gezegd niet erg gezond klinken, zo'n extreme afhankelijkheid van elkaar. Op geen enkele leeftijd. Als ik een partner had die zegt dat hij mij geen dag, zelfs geen avond, zou willen missen, zie ik dat als een hele grote rode vlag. Dan heb je codependency issues
Eens. In een relatie waarbij je allebei al kinderen hebt zou dit nog minder gezond zijn, want dan ga je de kinderen er veel te vroeg en intens bij betrekken. Voor TO is het dus alleen maar goed dat ze haar vriend niet heel erg mist, want zo kan ze stabiel blijven in haar leven met de kinderen.
TO: ik heb zelf al 7 jaar een LAT relatie (want ook allebei kinderen uit een eerdere relatie), en ik zie mijn vriend regelmatig een hele week niet. We zijn stapelgek op elkaar en hebben zelfs trouwplannen, maar we kunnen allebei ook prima ons dagelijks leven leiden zonder elkaar, en dat is maar goed ook.
dinsdag 19 november 2024 om 09:18
Nou inderdaad. Ik zou me verschrikkelijk geclaimd voelen en echt niet makkelijk een avond uitgaan, weekendje weg met vriendinnen plannen of in mijn eentje naar die ene filmhuis film die ik zo graag wil zien.impala schreef: ↑19-11-2024 07:07Ik vind dit eerlijk gezegd niet erg gezond klinken, zo'n extreme afhankelijkheid van elkaar. Op geen enkele leeftijd. Als ik een partner had die zegt dat hij mij geen dag, zelfs geen avond, zou willen missen, zie ik dat als een hele grote rode vlag. Dan heb je codependency issues
Gelukkig is dat hier geen issue en is het puur even een "praktisch overleg" als bijvoorbeeld het halen en brengen van de sporten, hobby's, wedstrijden kinderen er op afgestemd moet worden.
Als je één avonddienst al zo verschrikkelijk vindt, hoe reageer je dan als je partner een keer behoefte zou hebben aan een week vakantie alleen? Of meerdere maanden op reis wil?
TO, ik lees niks geks. Je vindt het gezellig met hem en dat lijkt me genoeg. Pas als je er tegenop gaat zien om (weer) naar elkaar toe te gaan of om samen iets te plannen zou je je kunnen afvragen of je elkaar wel leuk genoeg vindt maar ook dan is het niet raar om bijvoorbeeld de frequentie wat omlaag te schroeven.
dinsdag 19 november 2024 om 09:23
Ik zou het vooral wat eng vinden. Wat als er eens iets gebeurd...?impala schreef: ↑19-11-2024 07:07Ik vind dit eerlijk gezegd niet erg gezond klinken, zo'n extreme afhankelijkheid van elkaar. Op geen enkele leeftijd. Als ik een partner had die zegt dat hij mij geen dag, zelfs geen avond, zou willen missen, zie ik dat als een hele grote rode vlag. Dan heb je codependency issues
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 19 november 2024 om 09:41
Dat lijkt me dan iets waar je op dat moment zelf voor naar een oplossing zoekt dus dat hoeft niet per se het bezwaar te zijn maar ik zou het vooral eng vinden als iemand helemaal niet, maar dan ook totáál niet, de behoefte heeft om eens een moment alleen te zijn. Of ergens anders heen te gaan (zonder mij) of met vrienden of vriendinnen te ondernemen in plaats van steeds met de partner.
dinsdag 19 november 2024 om 09:43
Wat normaal is is voor iedereen anders en iedere verliefdheid is anders. Het gaat erom wat er bij jou past, wat goed voelt voor jou.
Ik was op mijn 40ste ontzettend verliefd, had een enorme roze bril op en heb mijn kinderen toen echt weleens te kort gedaan. Dus dat heftige is ook weer niet altijd goed.
Ik was op mijn 40ste ontzettend verliefd, had een enorme roze bril op en heb mijn kinderen toen echt weleens te kort gedaan. Dus dat heftige is ook weer niet altijd goed.
dinsdag 19 november 2024 om 10:14
Verlies en rouw horen ook bij het leven. Lijkt me niet meer dan normaal dat als je een relatie hebt en je bent gek op elkaar, dat het pijn doet de ander te verliezen.
Of bedoelde je het als in: dan ben je allebei dood en hoe moet het dan met de kinderen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
