Verpeste vakantie en Pijnlijk einde van relatie: hoe verder?

Lieve forummers,
Ik kan wel wat steun gebruiken en hoor graag jullie mening!
Samenvatting: nu ex-vriend besluit vlak voor onze vakantie van 2 weken naar Noorwegen, na lat-relatie van 5 jaar, niet verder met mij te willen. Hij verzwijgt dit besluit, maar heeft zich tijdens vakantie horkerig gedragen. De hele vakantie was een hel voor mij. Pas een paar dagen nadat we weer terug waren, kwam de aap uit de mouw. Los van het liefdes verdriet, maakt de manier waarop mijn ex heeft gehandeld het extra zwaar voor me. Soms denk ik: zal ik deel van het geld dat deze dure vakantie heeft gekost terug vragen? Of moet ik het dubbele verlies van einde relatie en de verpeste dure vakantie nemen?

De uitgebreide versie.
Ik dacht echt de liefde van mijn leven gevonden te hebben. En dat op mijn destijds 56 jarige leeftijd! Natuurlijk zag ik ook zijn voor mij mindere kanten. Die nam ik voor lief: niemand is perfect. Ik ben erg tolerant. Daarentegen kon hij van mij wat minder hebben, zeker het laatste half jaar.
We hadden een lat-relatie. Ook omdat geen van ons twee de eigen plek wilde opgeven. Wat hem regelmatig dwars zat was mijn beschikbaarheid. Ik heb een drukke en zeker tijdens pieken veeleisende baan. Hij werkt minder uren in een , naar eigen zeggen, relaxede baan. Bovendien heb ik wat meer 1 op 1 sociale contacten en tijd nodig voor regeldingen rondom mijn huis en tuin. En tijd voor mezelf.
Op mijn beschikbaarheid is de relatie stuk gelopen. Dit speelde vooral het laatste half jaar. Hij liet regelmatig merken dat dit hem dwarszat. Onbewust heb ik me toen teruggetrokken: ik had veel andere dingen aan mijn hoofd. Daar wist hij vanaf. Ik voelde me tekortschieten en onbegrepen in wat ik aan mijn hoofd had. Laat staan dat ik me gesteund voelde in alles wat er het afgelopen half jaar speelde.
Afspreken met hem begon voor mij als verplichting te voelen: ik wist niet meer hoe ik met zijn ongenoegen over mijn beschikbaarheid moest omgaan. Hij werd zelfs boos als ik door overmacht een afspraak moest afzeggen. Zoals toen ik s’avonds op weg naar hem toe, niet verder kon met de auto en hem daarover belde. Of toen ik afspraak moest afzeggen omdat ik mezelf had buitengesloten en dus ook niet bij autosleutel kon.
Het liep dus al een poosje niet zo lekker tussen ons. De vakantie zag ik als kans om elkaar weer te vinden. Want ik wilde hem niet kwijt. Ik snapte ook zijn frustratie wel. Naast kwaliteitstijd met toen nog mijn geliefde, was ik ook hard toe aan vakantie na het bewogen half jaar in meerdere opzichten.
Niet wetend dat hij voorafgaand aan onze vakantie al had besloten niet verder met mij te willen gaan, merkte ik op dag 1 al spanning. Er zat een afstandelijk, onvriendelijke ijskast naast me in de auto. Nietsvermoedend vroeg ik wat er aan de hand was en of hij wel lekker in zijn vel zat. Hij begon wat te vitten op mij, ik klapte dicht en dat was het.
De hele vakantie met hem was vreselijk voor mij. Alsof ik er niet mocht zijn. Hij was onbereikbaar, lomp en onvriendelijk. Toen ik al lopend struikelde en keihard op het asfalt viel, keerde hij zich even om en liep vervolgens door. Enzovoorts
Ik was dan ook opgelucht toen ik weer alleen thuis was. De volgende dag heb ik hem gebeld: ik wilde afspraak maken om te praten. Twee dagen na de vakantie viel alles op zijn plek. Hij was dus al uitgecheckt zonder dat ik het wist. Ik was murw en bijna emotieloos tijdens ons gesprek en ben enigszins ontredderd na een uur weer naar huis gegaan.
Mijn ex wil ik loslaten. Dat heeft nog wat tijd nodig. Hij wil vrienden blijven. Maar ik wil voorlopig en misschien zelfs helemaal geen meer contact met hem. Ik weet niet of ik hem na de manier waarop hij met mij is omgegaan nog in mijn leven wil.
We hebben wel nog iets af te handelen. Er staan nog spullen van mij bij hem en vice versa. Dat komt wel. Het klinkt misschien hard, maar ik overweeg deel van dure vakantie terug te vragen. We hebben er beide ca € 1300 op ingelegd. Is het flauw en/of onredelijk om ca 500 terug te vragen? Nog afgezien van de vraag of ex daarmee akkoord gaat: is het misschien toch beter om mijn verlies te nemen?

samarinde schreef: ↑

14-07-2023 18:20

Ik snap dat geld terugvragen wel, maar dan in symbolische zin: je bent misleid, hij is onder valse voorwendselen met je meegegaan op vakantie terwijl hij ook van tevoren open kaart had kunnen spelen, zodat een van jullie (hij, waarschijnlijk, want jij had liefdesverdriet gehad) die trip had kunnen maken met iemand die er wél zin in had.

Maar goed, zo is het niet gegaan. Ik zou hem dus wel zeggen dat je baalt van de vakantie en het geld dat je eraan hebt uitgegeven terwijl je liever thuis was gebleven als jij van tevoren had geweten wat hij wél wist maar niet durfde te zeggen. Wat een sukkel.

Heeft hij uitgelegd waarom hij toch mee is gegaan, wetende dat het voorbij was? Speelde bij hem ook het geld een rol? (Een nog ergere sukkel, in dat geval). Of had hij nog hoop op een doorstart?

Hij wilde de vakantie niet verpesten, zei hij. Zijn besluit tot einde relatie stond voor de vakantie al vast. Ik had niks kunnen zeggen of doen om dit besluit bespreekbaar te maken. Hij was gewoon echt klaar met mij en had de knop al omgezet.

Jawel. Ik heb meerdere keren gevraagd wat er aan de hand was.

Murgatroyd schreef: ↑

14-07-2023 19:33

I once was lost, but now I'm found
Was blind, but now I see

Ha ha. Zo is het!!!!

I can see clearly noe

Noe is now

samarinde schreef: ↑

14-07-2023 19:39

Dit. Tolerant is iets anders dan schichtig in een hoekje blijven zitten terwijl de ander zich uitleeft in onbeschoft en ijzig gedrag. Normale mensen vragen dan door en maken desnoods schreeuwende ruzie. Dan was het meteen al uitgegaan en was die hele schadevergoeding niet nodig geweest.

De vraag blijft: wist die man van tevoren al dat hij ermee ging kappen of was de vakantie/de tolerantie van TO voor hem de druppel?

In het eerste geval zou ik ook woedend zijn.

De man wist het vantevoren al en zijn besluit stond vast. En kennelijk val ik niet in de categorie van normale mensen volgens Bianca. Al had ik het achteraf gezien wel liever anders aangepakt!

blijfgewoonbianca schreef: ↑

14-07-2023 19:45

Ik lees nu nog alleen maar dingen waarvan ik denk “ hoe kon je nou niet zien dat hij laaiend op je was danwel dat je hem compleet onverschillig liet “ ?

Waren er ook leuke momenten of dingen die hij zei waardoor je toch anders dacht ?

Ik wilde het niet zien denk ik. En hij was niet de hele tijd onaardig en bot.

blijfgewoonbianca schreef: ↑

14-07-2023 20:03

Uiteraard. Als je het doet, moet je het goed doen.

Nee, onzin. Maar ik stel me dan zo voor dat je in bed een move maakt en zo’n man je dan heel lullig afwijst oid. En de hele dag al zo koud heeft gedaan. Nou, dan slaapt hij ook geen 1 minuut die nacht. Niet naast mij, in ieder geval.
Of als je valt en hij ziet dat en hij loopt door. Dat je dan een taxi aanhoudt en je terug naar het hotel laat brengen. En zijn koffer dan in de gang zet.
Zoiets.

Had ik maar zoiets gedaan inderdaad!!