Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

12-06-2023 09:18 2894 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.

Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.

Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.

Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet stoppen met schrijven hoor Jahallo! Ik snap dat alle kritiek naar voelt, maar volgens mij heb je ook al veel positiefs uit dit topic gehaald.
Je hoeft niet met elke reactie iets. Laat sommige gewoon even rusten. Mensen adviseren soms tegenstrijdige dingen en hebben zelf ook allerlei emoties bij jouw verhaal. Kijk wat jou verder helpt en doe het op jouw tempo.
Het is zoals het is
Het is zo lastig om iedereen de hele tijd tevreden te willen stellen. Je man, je kind, je familie en zelfs onbekende forummers hier. En ik gun je zo enorm dat je gaat inzien dat je dat niet meer hoeft te doen. Je hebt 1 leven en 1 kind en op dit moment zijn jouw leven en je kind het allerbelangrijkster. En jij doet het op jouw manier.

Vergeet niet hoe kort het nog maar geleden is dat je hier op het forum vroeg wat je anders kon doen om je man gelukkiger te maken. En nu ben je stap voor stap bezig met je eigen keuzes maken. Ben trots op ieder stapje dat je zet. Laat de reacties die kwetsend zijn lekker voor wat ze zijn. Want weet je. niemand kent jou hier persoonlijk en we nemen allemaal onze eigen levenservaring mee wat onze antwoorden beïnvloedt. En dus mag jij kiezen waar je iets aan hebt. Je hoeft ons niet tevreden te stellen. Echt niet. Het is genoeg dat je hier van je afschrijft.

Over een jaar zul je terugkijken op deze fase in je leven en je realiseren aan welke reacties je veel hebt gehad en welke reacties je op de rem lieten trappen. En dat neem je dan weer mee in je verdere leven.

Alle goeds en wijsheid voor jou! :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:34
Reden: Persoonlijk
99.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat je niet weggaat hier. Logisch dat je het soms even los moet laten hoor. Ik vind het sowieso al knap hoe je omgaat met de kritiek en tegenstrijdige adviezen. Dat kan lang niet iedereen.

Hoe is het ermee vandaag?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:35
Reden: Persoonlijk
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:35
Reden: Persoonlijk
99.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
21-06-2023 10:24
Goed dat je het zegt, …
Je mag altijd, altijd, altijd weg uit een relatie. Er is niet een vastgestelde hoeveelheid kansen die je iemand moet geven. Jij hebt zelfs duidelijk aangegeven hoe je je voelt onder zijn gedrag en hij doet er niets mee. Ook al is anders minder erg, het is nog steeds niet zoals een fijne relatie is. En je bent niet verplicht om af te wachten of het beter gaat. Wat er al is gebeurd is meer dan genoeg om weg te gaan. Echt meer dan genoeg.

Dat jij niet meer bij hem wil zijn is altijd genoeg reden om weg te gaan.

Heel goed dat je aangeeft waar je op vastloopt!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
21-06-2023 10:26
Dankje. Voel me heel erg naar. In de war, dat ik niks ben en alsof ik alles fout doe, iedereen tot last ben en allerlei andere rottige, niet helpende gedachten maar het lukt me niet die stem uit te zetten.
Ach wat rot voor je.
Probeer maar te bedenken dat het feit dat je dit denkt niet zegt dat het waar is. Het is ook moeilijk die stem uit te zetten. Dat is niet ook weer iets dat je verkeerd doet. Het is gewoon vreselijk moeilijk.

:hug:
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ondertussen heb ik een bezichtiging gehad, een hypotheekadviesgesprek gepland en er komt nog een bezichtiging voor een huurwoning.

Jahallo222, ik twijfel ook nog steeds elk moment. Hij is nu poeslief en alles lijkt zo vertrouwd. Maar er komt ongetwijfeld weer een woedeexplosie moment met de bijbehorende scheldwoorden en ik wil dat niet meer.

Het is zó moeilijk.

Relatietherapie daar geloof ik niet in. Ten eerste moeten beide partijen dat willen de mannen willen meestal niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
21-06-2023 10:41
Je mag altijd, altijd, altijd weg uit een relatie. Er is niet een vastgestelde hoeveelheid kansen die je iemand moet geven. Jij hebt zelfs duidelijk aangegeven hoe je je voelt onder zijn gedrag en hij doet er niets mee. Ook al is anders minder erg, het is nog steeds niet zoals een fijne relatie is. En je bent niet verplicht om af te wachten of het beter gaat. Wat er al is gebeurd is meer dan genoeg om weg te gaan. Echt meer dan genoeg.

Dat jij niet meer bij hem wil zijn is altijd genoeg reden om weg te gaan.

Heel goed dat je aangeeft waar je op vastloopt!
Maar dat is nu juist het ding> To wil (nog) niet weg uit de relatie. Ze wil blijven en zoekt gronden om te kunnen en mogen blijven. Want door te mogen blijven, gaat haar wereld niet op de kop staan en dat is waar ze als een berg tegenop ziet. Dat voelt voor haar vele malen erger dan wat dan ook en zolang haar man zich enigszins koest kan houden, vindt ze dat te verkiezen boven zichzelf en dochter mee te nemen naar het onbekende. Dat is een wezenlijk ander uitgangspunt.
Ik denk dat je niet realistisch kijkt hoe deze to er werkelijk instaat, zoekende naar redenen om haar leven niet overhoop te hoeven gooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo als jij denkt dat het je nog wat meer kansen moet geven, dan moet je dat doen he?

Jouw leven, jouw keuzes. Je bepaalt zelf wanneer de grens is bereikt.

Alleen in jouw geval heb je geen idee wat een grens precies is, omdat je nooit geleerd hebt die te stellen. En daarom ben je nu niet consequent in het handhaven ervan.

Dat zou stap 1 kunnen zijn. Je zou ervoor kunnen kiezen om het nog een kans te geven, maar dan moet je vaststellen welke veranderingen/verbeteringen je binnen welke termijn wil zien. Bijv.: “Ik wil binnen 2 maanden dat man een afspraak heeft gemaakt met een therapeut en dat we samen relatietherapie zijn gestart. Daarnaast mag hij niet meer verbaal tegen mij uitvallen”.

En je grens is dan: als dit binnen 2 maanden niet bereikt is, dan houdt het op.

Maar als je dan zelf geen consequenties aan die grens verbindt, dan word je ongeloofwaardig en stelt je grens niks meer voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind helemaal niet dat je niks bent en dat je alles fout doet. Ik vind het heel knap hoe je hier reageert en reflecteert. Volgens mij ben je een hele leuke en slimme vrouw.

Ik begrijp niet dat je nog bij je man bent. Iemand die mij dood wenst of pijn toewenst, die krijgt van mij niet eens een tweede kans. Maar dat betekent niet ik daarom op je neerkijk of zo. Ik begrijp het gewoon echt niet.


Waar haal jij het idee vandaan dat je iemand meerder kansen moet geven en dat het ook nog eens jouw verantwoordelijkheid is om hem te bevragen zodat hij wel optimaal gebruik maakt van zijn kans?

Verdient je dochter niet veel meer een kans op een veilig huis?
Verdien jij geen kans?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap volledig dat je in de war bent, daar speelt het gedrag van je man een grote rol in. Je gevoelens zijn logisch in deze situatie. Voor jou werkt dat verlammend en dat is heel naar. Hopelijk komt het moment dat je door die verlamming heengaat dichterbij. Echt regel het voordat jullie gaan verhuizen.

Reflecteer al die gevoelens bij de therapeut. Ik weet niet of deze ook specialisatie huiselijk geweld heeft, maar anders kun je wellicht door laten verwijzen? Misschien dat maatschappelijk werk een mooie aanvulling voor je is? Is er een vertrouwenspersoon op het werk?

Relatietherapie gaat je niet helpen, raar voorstel van je therapeut. De situatie gaat daardoor niet beter worden. Je kent je man daar goed genoeg voor. Kan het zijn dat je therapeut dit voorstel doet omdat je in de gesprekken laat blijken niet weten wat te willen? Wat nu als je tijdens de eerst volgende sessie zegt "ik wil weg bij deze man, maar weet niet hoe?". Ik denk dat de therapeut dan afstapt van relatietherapie. Maar zolang jij daar niet duidelijk in bent, zal de therapeut relatietherapie voorstellen om toch iets te doen.

Je hebt de afgelopen 2 maanden ontzettend veel geleerd over de situatie, over de onveiligheid uit jouw jeugd die je dochter nu ook ervaart, over het gedrag van je man. Je ben niet niets, je bent niet waardeloos enz. enz. Je bent een volgens mij een leuke, slimme vrouw die helaas nooit geleerd heeft voor zichzelf te zorgen. Die zich, door het gedrag van je ouders, altijd teveel voelde en zichzelf wegcijferde. Dat hoeft niet meer, je mag er zijn en voor jezelf opkomen.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 21-06-2023 11:13
20.33% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus hij heeft tot dusver heel weinig gedaan om de situatie te verbeteren? Hij neemt jou niet serieus, dat heeff hij ook nooit gedaan. Neem jij jezelf wel serieus? Nee, ook niet, want je vindt jezelf niets waard en denkt dat het allemaal jouw schuld is.
Dat is de situatie waar je nu in zit, daar ben je aan gewend, je weet niet beter. Een schijnveiligheid, een situatie waarin jij enkel wordt onderuit gehaald door zowel jezelf als je mam, wil je dat?
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:36
Reden: Persoonlijk
99.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222,
Jij hoeft je man niet te redden.
Je mag jezelf en je kind redden.

Jij bent niet verantwoordelijk dat hij voor zichzelf geen hulp zoekt. Je kunt alleen veranderen als je zelf wilt. Eerder dan dat lukt het nooit.

Hij wil niet.
Of hij kan niet.

Maar beide keren krijg je van mij toestemming om hierbij weg te stappen. Je hebt meer dan lang genoeg geprobeerd om hem in te laten zien hoe leuk het leven kan zijn. Je praat tegen een betonnen muur.

Nu is er een kind.
Dat kind mag je nu laten zien hoe leuk het leven is.
En iedereen die dat in de weg staat, mag je uit je leven bannen.

Je man is een loodzware molensteen om je nek. Zonder hem zou je veel verder komen in het leven.
Gun jezelf dat.
Gun jezelf dat je dit project loslaat en project ' gelukkige Jahallo222' en project 'gelukkig kind' op poten zet.

En zelfs ik, ik! , na 18 jaar, denk soms nog wel eens of mijn ex inmiddels heeft kunnen worden wie ik zag dat hij kon zijn. Maar dat is nog altijd niet gebeurd....
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
21-06-2023 10:54

Waar haal jij het idee vandaan dat je iemand meerder kansen moet geven en dat het ook nog eens jouw verantwoordelijkheid is om hem te bevragen zodat hij wel optimaal gebruik maakt van zijn kans?

Verdient je dochter niet veel meer een kans op een veilig huis?
Verdien jij geen kans?
Ik denk echt dat het geven van kansen (en to weet vast diep in haar hart of dit klopt of niet, ook al is dat lastig toegeven) weinig te maken heeft met haar man en veel meer met zichzelf. En dat kan he, maar dan is het wel handig als ze eerlijk gaat worden naar zichzelf.
Ze wil zichzelf nog meerdere kansen geven, zodat ze het nare gevoel wat daarbij komt kijken, niet onder ogen hoeft te komen. Omdat de consequentie weggaan niet is wat ze wil aangaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:37
Reden: Persoonlijk
99.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoeveel kansen heeft hij jou eigenlijk gegeven? Hoe laat hij zien dat hij jou belangrijk vindt en daar alles voor doet?
Waarom moet jij degene zijn die alle kansen geeft?

En wat betreft dat vervelende stemmetje. Zet dit eens voor al die vervelende gedachten: 'mijn hoofd zegt nu dat...'
Niet 'ik ben niks waard' maar 'mijn hoofd zegt nu dat ik niks waard ben'.
Niet 'ik heb hem niet genoeg kansen gegeven' maar 'mijn hoofd zegt nu dat ik hem niet genoeg kansen heb gegeven.'

Je bent alles waard namelijk, en dat is ook de intentie waar iedereen vanuit reageert.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:37
Reden: Persoonlijk
99.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:38
Reden: Persoonlijk
99.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wie heeft het over relatietherapie dan, niemand hier toch?

Dat is écht veel en veel te laat hoor. Je gaat dan ook op verschillende sporen lopen. Je bent heel goed bezig met woningbouw, salaris laten storten op je eigen rekening, mensen in vertrouwen nemen, een tas klaarmaken. De route om bij hem weg te gaan, iets dat ook echt moet!

Zet de route van relatietherapie uit je hoofd. Dat kan denk ik ook een bepaalde rust geven. Die weg is afgesloten en daar hoef je niet meer naartoe of naar te kijken.
mijniebelle wijzigde dit bericht op 21-06-2023 11:18
0.98% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit bericht ook in je vorige topic geplaatst, maar ik denk dat het nu weer passend is voor welke gedachten je nu allemaal hebt :hug:

Hoi Jahallo,

Hier een bericht van een kind uit een gezin zoals die van jou. Mijn vader heeft nooit mentale of fysieke geweld jegens mij gebruikt, maar wel tegen mijn moeder. Jarenlang heb ik in angst geleefd, bang voor de sfeer die in het huis hing. Tot mijn 15de heb ik iedere nacht in bed geplast, zonder een medische verklaring. Mijn moeder besloot eindelijk op mijn 15de te scheiden, en ik heb nooit meer in bed geplast sinds mijn vader uit het huis vertrok.

Ondertussen ben ik 27 jaar oud, ben ik op papier ''succesvol'' maar ik heb het iedere dag zo moeilijk met het verleden. Al 8 jaar lang heb ik een angststoornis, en voel mij absoluut niet veilig bij mannen.

Mijn grootste wens is dat mijn moeder eerder was gaan scheiden. Dit betekent ook dat ik in vlagen heel boos ben op mijn moeder. Waarom liet ze 15 jaar mishandeling toe? Hield ze niet genoeg van mij om mij op een veilige manier op te voeden?

Ik wil je absoluut niet vertellen wat je moet doen, maar denk aub aan je kind en hoeveel zij onbewust meeneemt van de sfeer die in huis is. Ik gun haar een toekomst zonder intensieve therapie om weer ''normaal'' te kunnen leven omdat haar jeugd vol onveiligheid zat.

Gelieve niet te quoten.
I have to change to stay the same.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik gaf ook maar een voorbeeld he Jahallo. Je kunt van alles invullen tussen de “…”.

Een grens kan bijvoorbeeld ook zijn: als hij mij nog 3x de schuld geeft van iets waar ik geen schuld aan heb, dan houdt het op.

Feit blijft: jouw hoofd draait in gedachtenrondjes. Ik denk dat alles je veel helderder gaat worden als je stopt met al je gevoelens te analyseren en jezelf in het negatieve te zien. Start met concrete stappen zetten, maak een lijstje met actiepunten en zet er streefdata bij.

Wat houdt je nou in hemelsnaam tegen?
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-06-2023 08:38
Reden: Persoonlijk
99.79% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven